"คุณยอร์ก! ผมไม่กล้าหรอก!“ผมแค่ล้อเล่นน่ะ คุณยอร์ก!”โลแกน โบวี่ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้และก้มศีรษะลงด้วยความกลัวช่างน่าตลกนัก!ให้เขาสาธยายให้ฮาร์วีย์ ยอร์กฟังงั้นเหรอ?ตรงนี้น่ะเหรอ?เขาไม่มีสิทธิ์นั้นหรอก“นายจะไม่ทำหรือไง?ฮาร์วีย์ตบหน้าโลแกนเบา ๆ“ถ้าฉันจำไม่ผิด ครั้งที่แล้วนายก็พูดแบบนี้นี่“แล้วฉันก็เคยสอนนายแล้วไง…“แต่ดูซิเกิดอะไรขึ้น? นายยังมาเอาเปรียบประชาชนที่นี่อยู่เลย“ดูเหมือนว่านายยังต้องการบทเรียนเพิ่มเติมสินะ!”“ผมต้องขอโทษด้วยคุณยอร์ก!“ผมจะหาคำอธิบายอันชอบทำให้กับคุณเดี๋ยวนี้เลย!”"ยังไงล่ะ?" ฮาร์วีย์ถามสีหน้าของโลแกนเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันก่อนที่เขาจะบิดแขนซ้ายของตัวเองอย่างเต็มใจหลังสิ้นเสียงกระดูกแตก แขนของเขาก็หักลงทันทีจากนั้นเขาก็แสดงท่าทางเอาอกเอาใจต่อฮาร์วีย์ ขณะที่เหงื่อเย็นหยดลงมาบนหน้าผาก“แค่นี้ไม่พอหรอก” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น"แน่นอน แน่นอน"โลแกนโค้งคำนับด้วยความเคารพก่อนที่จะชี้ไปที่ลูกน้องคนหนึ่งของเขา"นาย! มานี่สิ!“หักแขนอีกข้างของฉัน!”เจ้าหน้าที่ตำรวจเดินไปอย่างลังเล ก่อนที่จะหักแขนของโลแกน ขณะที่ฮาร์วีย์เริ่มยกยิ้มออ
Read more