All Chapters of The kasambahay [BL] : Chapter 41 - Chapter 50

Ang sumunod na araw ay wala akong pasok sa Cooking class kaya naman nasa bahay lang ako buong maghapon. Hanggang ngayon ay di ko pa rin mapagilang di mapangiti kapag na-aalala ko ang nangyari kagabi, buong maghapon na ang nakalipas ay ganito pa rin ako, may sakit na ata talaga ako, love sickness!!! hahaha sa utak kamo.Hayss nababaliw na talaga ako, nababaliw na ako kay Dylan.Ayiee haha-ha-ha..napatigil ako sa pagtawa ng mapansin kong naparami na pala ang lagay ko ng asin sa ulam na niluluto ko para sa hapunan namin. Agad ko itong tinikman at dinagdagan ng tubig dahil medyo napa-alat nga.Napatingin ako sa orasan para alamin kung malapit ng umuwi si Dylan. Sabik na ulit kasi ako na makasama sya, pero nawala ang ngiti sa labi ko ng mapansing late na sya. 6:00 pm ang uwi nya, 6:45 na pero wala pa sya. Kinuha ko ang aking cellphone sa bulsa ng apron(Yung regalo ni Dylan) na suot ko para tiningnan kung tumawag o nagtext

Malungkot ako ng di natupad ang aking panalangin ng gabing iyon, ang totoo nya ay lumipas na ang ilang araw pero kahit kailan ay di iyon natupad, nagpatuloy ang malamig na pakikitungo sakin ni Dylan, lagi na rin itong gabi na umuwi, kaya natuto na akong kumain ng mag-isa at itapon ang mga pagkain na di nya kinakain pagdating ng umaga.Halos ang nagpapasaya na lang at nagbibigay sakin ng insperasyon ay ang cooking class na aking pinapasukan, mawawala ang aking isipin pag nandun ako dahil maraming bagay akong na nalalaman. Minsan pumupunta rin ako kayna lily para makakwentuhan sya, alam kong napapansin nya na may mali sakin pero hindi pa nya ako kinukulit para sabihin iyon, tinanung nya lang ng isang beses kung ok lang ako, syempre, Oo ang isinagot ko sa kanya para di na sya mag alala.Martes ngayon at day off din ni Lily kaya gusto ko siyang puntahan. Dalawang linggo na rin ang nakalipas ng mag simulang maging malamig ang pakikitungo ni Dylan sak

  "Make over? pero di ko kailangan ng make up Lily," reklamo ko pa sa kanya, nagtataka na talaga ko sa mga pumasok sa utak ng babaeng ito. "Ano ka ba, akong bahala sayo, hindi naman kita lalagyan ng make na para kang sasali sa miss universe yung light lang, basta ako bahala," sabi pa nito, di ko alam kung pwede ko syang pagkatiwalaan pag dating sa ganitong bagay, baka mamaya ay mag mukha pa akong clown. "Basta wait mo ako Cutie ha, uuwi ako ng maaga then chat kita, punta ka sa bahay," sabi pa nito at nagpaalam na, masama na daw ang tingin ng boss nya. Huminga ulit ako ng malalim at nagpasya na pumunta sa kusina para ihanda ang mga lulutuin ko mamaya. Malungkot man ako ay ayaw ko namang mapahiya si Dylan sa mga bisita nya mamaya kaya kailangan kong ayusin ang luto ko.  Nang matapos ko ng ihanda lahat, nahiwa ko na lahat ng sangkap ay itinago ito sa ref para ready ng ilut

"Ry ko, please mag usap naman tayo oh," ani Dylan mula sa labas ng pintuan ng aking kwarto.Hayss, kanina pa yang si Dylan sa pangungulit, ilang beses ko ng sinabing ayaw ko syang makausap at wala na rin naman kaming pag uusapan pa, ayaw talagang tumigil.Ilang beses syang pabalik-balik dito sa kwarto ko, lagi syang kumakatok at nangungulit, kapag di ko sya kinakausap, umaalis na sya tapos mamaya nandyan na naman. Pagkalipas ng ilang minuto mula ng marinig kong umalis na sya ay inaasahan kong di na sya babalik dahil mapapagod na sya sa kakatawag sa labas ng pinto.Napabuga na lang ako ng hangin ng marinig na naman ang pagkatok sa aking pintuan."Ry ko, nagluto ako halika ka kumain ka muna, wag kang magpalipas ng gutom."Napataas naman ang kilay ko dahil sa sinabi nya, Paano sya nakapagluto eh hindi naman sya marunong? Nagpapa awang sabi pa nito.Dahil masama parin ang loob ko dahil sa sakit na naramdaman ko ng mga nakilipas na araw

"Ahnpmh!" Napasigaw ako ng magising dahil sa tubig na ibinuhos sa aking ulo. Habol ang hininga ko, kala ko ay malulunod ako dahil sa tubig.Mabilis kong inilibot ang aking mata sa paligid, madilim ito halos wala akong maaninag pero may isang ilaw sa tapat ng aking ng aking kinauupuan. Nanginginig ako sa lamig dahil sa pagkabasa ng aking sarili, ramdam ko rin ang sakit ng ibang parte ng aking katawan tulad na lang ng aking braso, sa tingin ko ay bali ito.Habang unti-unti kong na-aalala ang mga nangyari ay kasabay din noon ang malakas na pagkabog ng aking puso dahil sa kaba, noong dinukot ako ni leo noon ay di ako nakaramdam na may mangyayaring masama sakin di tulad ngayon. Kung sino man ang may gawa nito ay siguradong may malaking galit sakin, Pero wala naman akong kaaway o nakasamaan ng loob.wala nga ba?"Buti naman at gising ka na" Nang marinig ko ang boses na iyo