All Chapters of Unexpected Husband: Chapter 1 - Chapter 10

  Pag kaalis ko ay di ko na siya nakitang sumunod kaya naka hinga ako ng maluwag. At least wala ng mang kukulit saken Nandito ako sa ilalim isang malaking puno ng mangga dito ako lagi pumupunta dahil sariwa ang hangin at may Maliit na palayan sa baba kaya kitang kita ko dito ang mga tao sa baba na nagtatanim. Kumakaway sila sakin kaya kimawayan ko din sila pabalik. Sobrang bait ng mga tao dito kaya Marami na rin akong kilala rito Maya maya ay lumapit sa akin si Carlo, kaklase ko siya Dati nung elementary at Isa sa mga kaibigan ko dito sobrang bait at gwapo din niya hindi ko nga Alam kong bakit wala pa siyang girlfriend samantalang ang daming nag kakagusto sa kanya "Johara" naka ngiting si Carlo ang bumungad sakin. Ang Pogi niya Talaga at kitang kita ang dimples haha!  "anong ginagawa mo dito? "  "nagdala kase ako ng pag kain... Pwede mo ba kong

 Magluluto na sana ako ang pagkain para sa tanghalian namin ng..   Ding dong!  Pupunta na sana ako sa pintuan ng agad tumayo si edward .  "ako na"   Tumango ako at bumalik sa kusina. Ilang saglit lang tinawag ako ni edward   "Johara, may bisita ka! "  Hindi ko Alam pero may bahid na Inis ang boses niya pumunta nalang ako dun at bumungad sakin ang masayang mukha ni Carlo, pati narin ang kanyang dimples ay kitang kita  "hi Johara! " Bati ni sakin   Ngumiti ako sa kanya  "hello!  Tara pasok!" aya ko   Ngayon ko lang naalala na pupunta pala siya dito Shit!    Nakita k

  Lumipas ang ilang araw ganon parin kami, pag minsan ay dumadalaw si Carlo dito na may dalang pag kain para dito kumain.   At habang tumatagal ay nakikilala ko narin si edward, tsk! Babaero..  Ang sabi niya ay uuwi na raw sila mama. Ibig sabihin ay aalis na si edward dahil Nandito na sila. Parang kumirot ang puso ko dahil aalis na siya, kahit Papano ay napalapit narin siya sakin. May nagsasabi sa isip ko na ayokong umalis siya.   Biglang pumasok sa isip ko na may fiancee na siya. Psh! May fiancee na yung tao! Kainis, iniisip ko pa lang na aalis siya para puntahan ang fiancee niya ay naiinis na ko  Anong magagawa mo? Sino ka ba sa kanya? Wala diba? wala! Argghh!!! Langya gusto ko ba siya??   Pinilig ko nalang ang ulo ko dahil sa Kung ano anong nasaisip.&n

  Pagkaharap ko sa salamin ay namumugto ang mata ko.  Baka mahalata nilang umiiyak ako Tinakpan ko nalang ng concealer para di mahalata pero kita parin. Wala na akong magagawa, Ano ngayon kung malaman nila akong umiiyak??  Bababa na sana ako ng marinig kung nag uusap sila mama at edward kaya nagtago muna ako para hindi nila ako makita.  "Hindi mo pa ba sinasabi sa kanya??" boses ni mama "Hindi pa po eh, I think we shouldn't force her baka mas lalo pa po siyang mabigla and besides matagal pa naman po ang wedding.." "Your right, alam mo naman na bata pa ang anak ko at I know you'll take care of her" "I will...thank you po Tita..i mean mama" Mahinang natawa si mama "Haha... I think you should practice to call me 'mama' hijo. Later on you'll be my son in law"

  "Good morning. "  Pag dilat ng mata ko ay si edward na agad ang aking nasilayan. Sarap gumising pag ganito haha!   Nakasandal siya sa gilid ng kama at nakatingin sakin habang ang kamay niya sa kabila ay hinahaplos ang buhok ko.  "Kanina ka pa ba gising? " "Hindi naman.. " Sabi niya namumungay ang kanyang mga mata.   Ganon lang kaming posisyon ng bigla niyang hinalikan ang sa noo at Iginaya niya akong bumangon. "Diba pupuntahan mo pa ang pinsan mo?? " Luhh!!! Oo nga pala!!!  "Magbihis kana para nakapunta na tayo "   Tayo?? Sasama siya?? Akala ko ba ako lang??  Tinulak niya ang noo ko gamit ang noo ko at sinabing.."Sasama ako, I'll watch you"