ในสายตาของฟู่ตงฮุย ทุกด้านของซูหว่านเอ๋อร์ล้วนสามารถบดขยี้เสวียลี่ลี่ได้ ความแตกต่างระหว่างทั้งสองไม่ใช่เพียงเล็กๆ น้อยๆก็แม้แต่จางเหยาก็ดีกว่าเสวียลี่ลี่หลายโขเปรียบเทียบทั้งสามคนแล้วก็รู้ว่าใครดีกว่ากัน ในสายตาของฟู่ตงฮุย เสวียลี่ลี่ก็สวยแต่รูปจูบไม่หอมแต่บนเรือนร่างของซูหว่านเอ๋อร์กลับมีบุคลิกท่าทางที่เป็นเอกลักษณ์จนดึงดูดฟู่ตงฮุยสายตาเจ้าเล่ห์ของฟู่ตงฮุย อยู่ในสายตาของหลินเซียวหมดแล้ว“ทุกคนเกรงใจกันเกินไปแล้ว อย่าเคร่งขรึมแบบนี้สิ ฉันคนนี้เป็นคนคบหาง่าย ต่อไปพวกเราก็เป็นเพื่อนกันหมด มีอะไรให้ช่วยก็มาหาฉันได้เลย หรือจะมาเที่ยวคลับ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง” ฟู่ตงฮุยฝืนยิ้มด้วยรอยยิ้มที่น่าเกลียดออกมาแล้วพูดขึ้นเขาก็แค่อยากแสดงต่อหน้าทุกคนให้ดีหน่อยแล้วให้ซูหว่านเอ๋อร์มีภาพจำที่ดีต่อตน หลังจากนี้วางแผนอย่างค่อยเป็นค่อยไป อยากได้ผู้หญิงแบบนี้มาครอง จะเร่งรีบไม่ได้“ประธานฟู้ใจถึงพึ่งได้จริงๆ เลยนะ!”“มีโอกาสพวกเราจะไปอุดหนุนแน่นอน”“นั่นน่ะสิ ถึงตอนนั้นก็รบกวนประธานฟู้ด้วยนะ”เหล่าเพื่อนร่วมชั้นพากันสามัคดีร่วมกันพูดให้เกียรติ และพูดได้แต่ประโยคที่น่าฟังพวกนี้เท่านั้น สถานที่
คำพูดของฟู่ตงฮุยทำให้บรรยายกาศในห้องวีไอพีเย็นลงจนเป็นน้ำแข็งแน่นอนว่าซูหว่านเอ๋อร์ก็ไม่อยากให้งานเลี้ยงมันดูกร่อยแบบนี้ก็เลยยกแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วพูดกับฟู่ตงฮุยว่า: “ประธานฟู้ สามีของฉันพูดค่อนข้างตรง เหล้าแก้วนี้ฉันดื่มเองค่ะ”“ฟู่ตงฮุยเห็นซูหว่านเอ๋อร์ยอมอ่อนข้อลง รอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนใบหน้าแล้วพูดขึ้นว่า: “ดีครับ! ผมกินหมดแก้ว! ส่วนคุณตามสบายเลยครับ!”พูดจบ ฟู่ตงฮุยก็ยกเหล้าขึ้นมาแล้วกระดกจนหมดแก้วจนไม่เหลือเหล้าสักหยดในขณะที่ซูหว่านเอ๋อร์กำลังเตรียมจะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม หลินเซียวก็คว้าหยีบแก้วเหล้าของเธอเอาไว้ได้ก่อนพร้อมพูดขึ้นว่า: “เรื่องที่คุณไม่อยากทำ ก็ไม่มีใครบังคับคุณ!”ฟู่ตงฮุยคนนี้กวาดสายตาจ้องเรือนร่างของซูหว่านเอ๋อร์ไปมาตลอด หลินเซียวทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้วเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดกะทันหันทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของฟู่ตงฮุยนิ่งขรึมอีกครั้ง“หลินเซียว คุณไม่ควรเข้ามายุ่งนะ” แววตาที่แฝงไปด้วยจิตสังหารของฟู่ตงฮุยทำให้ซูหว่านเอ๋อร์รู้สึกกลัวขึ้นมา เธอรีบพูดขึ้น“คุณซูครับ ไม่คิดเลยว่าสามีของคุณจะไม่รู้ผิดชอบชั่วดีจริงๆ! บ้าบิ่นแบบนี้ จะต้องเพบกับความสูญเสียแน่!” ฟู่ตงฮุยพูดขึ้
ดังนั้นเขาจึงระงับความโกรธในใจลงชั่วคราวอย่างไรก็ตามมันเป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งที่สิ่งนี้จะจบแค่นี้ เขาจำเป็นต้องให้ซูหว่านเอ๋อร์รู้ภูมิหลังของเขา!ผู้ชายที่ทั้งมีอำนาจวาสนาและร่ำรวย ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ชอบ ทั้งเซวียลี่ลี่และซูหว่านเอ๋อร์ก็เช่นกันหลังจากฟู่ตงฮุยดื่มไปเล็กน้อย เขาก็หาข้ออ้างเพื่อที่จะออกจากห้องส่วนตัวเซวียลี่ลี่ต้องออกไปตามเขา"ที่รัก คิดไม่ถึงว่าซูหว่านเอ๋อร์คนนี้กล้ามองข้ามความหวังดีของเรา หลินเซียวนี่ไอ้ขยะ ยังพูดจาบจ้วงเรา คุณรีบจัดการพวกเขาเถอะ ไม่งั้นพวกเขาจะคิดว่าเราโดนรังแกได้ง่ายนะ” เซวียลี่ลี่คอยปลุกปั่นอยู่ข้างๆ กลัวว่าจะไม่สามารถสร้างความวุ่นวาย “แน่นอนว่าผมจะไม่ปล่อยให้พวกเขาไปง่ายๆแน่ และตอนนี้ผมก็กำลังจะออกไปเรียกคน” ฟู่ตงฮุยพูดอย่างใจจดใจจ่อ"โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซูหว่านเอ๋อร์คนนั้น ชอบทำตัวดัดจริต คุณต้องรีบหาคนที่จะทำให้เธอเสียหน้า ให้เธอไม่กล้าเจอใครอีกในอนาคต" เซวียลี่ลี่สังเกตเห็นวดวงตาของฟู่ตงฮุยเมื่อกี้ ตอนนี้เธอรอไม่ไหวแล้วที่จะทำให้ซูหว่านเอ๋อร์หน้าเสียโฉม"ผมรู้" ฟู่ตงฮุยพูดพลางโทรศัพท์ไปด้วยในห้องส่วนตัว"เมื่อตะกี้นี้ สามีของหว่าน
คำพูดของหลินเซียวสะกิดเพื่อนร่วมชั้นโดยเฉพาะผู้ชาย ในที่สุดพวกเขาก็เห็นเทพธิดาในใจของพวกเขาอีกครั้ง แต่ยังอยู่ได้เพียงไม่กี่นาทีก็ต้องจากไป พวกเขาก็รู้สึกเสียดายจริงๆยิ่งกว่านั้นพวกเขาเป็นเพียงคาดเดาเกี่ยวกับพฤติกรรมของฟู่ตงฮุยแม้แต่หลินเซียวก็ไม่ตื่นตระหนก พวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรมากเมื่อเซวียลี่ลี่กำลังจะกลับไปที่ห้องส่วนตัว เธอปะทะหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยแซ่บมากเดิมทีเซวียลี่ลี่ก็รู้สึกโกรธอยู่แล้วเพราะงานเลี้ยงนี้ ตอนนี้เธอมีเส้นสายอย่างฟู่ตงฮุย และไม่เกรงกลัวฟ้าดิน ดังนั้นเธอจึงพาลใส่ผู้หญิงคนนี้"เพี๊ยะ" เซวียลี่ลี่ยกมือขึ้นตบหน้าผู้หญิงหนึ่งทีแล้วพูดอย่างดุเดือดว่า "เธอตาบอดหรือไง?"เพี๊ยะ!" เสียงในแบบเดียวกันดังขึ้น ผู้หญิงคนนั้นไม่ลังเลเลยที่จะตบกลับมา "ฉันว่าเธออยากตายแล้วใช่ไหม! ถึงกล้ามาตบฉัน!"เซวียลี่ลี่คิดไม่ถึงว่าเธอจะตบกลับมา คิดได้ดังนั้นเธอจึงโกรธจนเเทบจะระเบิด แล้วทั้งสองก็คว้าจับตบตีกันพวกเธอทั้งสองคนเป็นเหมือนหญิงปากร้าย ตบตีกันโดยไม่มีที่สิ้นสุดเมื่อฟู่ตงฮุยที่คุยโทรศัพท์อยู่แล้วหันมาเห็นสิ่งนี้ เขาก็รีบวิ่งเข้าไปช่วย"กล้าแตะต้องกับผู้หญิงของผม ด
เพื่อนร่วมชั้นเหล่านี้สนิทกันมาก ควรรักษาความสัมพันธ์นี้เอาไว้แต่ว่า เซวียลี่ลี่ไม่นับอยู่ในนี้"หว่านเอ๋อร์ ฉันคิดว่าไปดูสามีคุณสักหน่อยไหม เขาออกไปจากโรงแรมได้หรือเปล่า?" เซวียลี่ลี่พูดอย่างมุทะลุเซวียลี่ลี่ทำให้ทุกคนหนักใจอีกรอบ หรือว่าฟู่ตงฮุยจะสร้างปัญหาให้หลินเซียวจริง"เซวียลี่ลี่ คุณหมายความว่ายังไง" จางเหยาถามอย่างวุ่นวน"ไม่มีอะไรหรอก ฉันก็แค่ไปเรื่อยน่ะ" เซวียลี่ลี่หาข้ออ้าง ตอนนี้คนของฟู่ตงฮุยยังไม่มาถึง ถ้าหลินเซียวและซูหว่านเอ๋อร์กลัวที่จะหลบหน้าก็ไม่มีประโยชน์แล้วถึงแม้เซวียลี่ลี่จะแกล้งปิดบังอย่างจงใจ แต่ทุกคนก็รู้สึกผิด และเข้าใจว่างานเลี้ยงนี้จะมีอะไรเกิดขึ้น"ถ้างั้นเราก็พอกันแค่นี้แหละ เราค่อยหาเวลามาเจอกันอีก ตอนนี้ผมจะไปจ่ายเงิน!" หวงย่าชวี่ที่เป็นหัวหน้าชั้นกล่าวทันทีแต่พอหวงย่าชวี่กำลังจะยืนขึ้น ก็มีกลุ่มคนบุกเข้ามาในห้องส่วนตัว!หัวหน้าคือชายหัวล้านที่หน้าเต็มไปด้วยความเหี้ยม!ข้างหลังชายหัวล้านยังมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูโป๊มากและถูกทำร้ายจนสะบักสะบอมเมื่อเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้ ทุกคนก็ตกใจฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่ไม่คาดคิดว่าฉากนี้จะปรากฏ เห็นได้ชั
ฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่บ่นแบบไม่จบไม่สิ้นและไหว้ขอไว้ชีวิต แต่จ้าวหู่ก็ไม่สนใจส่วนคนที่อยู่ในโรงแรม พวกเขาก็รู้ว่าจ้าวหู่เป็นยังไงและไม่กล้าโทรหาตำรวจด้วยซ้ำเพื่อนร่วมชั้นทำได้แค่มองดูพวกเขาตีกันเท่านั้น ท้ายที่สุดจ้าวหู่คนนี้ดูไม่ใช่คนดีเลย!ยังไงก็แล้วแต่ คนอย่างเซวียลี่ลี่นั้นไม่คู่ควรการถูกเห็นใจด้วยซ้ำ เธอกำเริบและชอบอวดดีถ้าไม่ใช่เธอเริ่มก่อน เธอคงไม่ถูกตีแบบนี้สำหรับหลินเซียว เขาจะไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก แม้ว่าจ้าวหู่จะไม่ลงไม้ลงมือ เขาก็คงจะสอนบทเรียนให้กับฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่จนกระทั่งฟู่ตงฮุยและเซวียลี่ลี่ถูกทุบตีจนมีรอยฟกช้ำยับเยิน จากนั้นจ้าวหู่ก็โบกมือเพื่อบอกให้ลูกน้องของเขาหยุดเมื่อเห็นท่าทางที่น่าสังเวชของเซวียลี่ลี่ เพื่อนร่วมชั้นทุกคนก็รู้สึกเห็นอกเห็นใจหม่าเหวินจิ้งก้าวไปข้างหน้าเริ่มตบหน้าของเซวียลี่ลี่และฟู่ตงฮุยอีกครั้ง“เมื่อกี้เธอหยิ่งมากนักไม่ใช่เหรอ งั้นก็หยิ่งต่อไปเถอะ!” หม่าเหวินจิ้งพูดด้วยความโกรธขณะทุบตีเธอ“ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว อย่าใส่ใจสนไร้ค่าอย่างพวกฉันเลย ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ” เซวียลี่ลี่ขอร้องเดิมทีเซวียลี่ลี่วางแผนที่จะอวดต่อหน้าเ
"คุณจะทำอะไร ผิดกฎหมายเหรอเปล่า?" หวงย่าชวี่หัวหน้าชั้นพูดขึ้นเสียงดัง"ที่นี่มีแค่พวกเรา อย่าคิดจะทำอะไรกับเธอสองคนนะ!" อีกคนพูดคล้อยตามคนพวกนี้ทําธุรกิจ ไม่คิดจะสู้รบปรบมือกับพวกเขาเลย แต่ตอนนี้เพื่อนร่วมชั้นที่อยู่รอบตัวพวกเขาตกอยู่ในอันตรายและพวกเขาจะไม่หดหัวอยู่แต่ในกระดองแน่นอนยกเว้นเซวียลี่ลี่ แม้ว่าเธอจะถูกตีจนกลายเป็นหัวหมู ทุกคนก็แกล้งทำเป็นเมินเธอพวกเขารู้สึกว่าซวียลี่ลี่ทำมากเกินไป ถ้าไม่ใช่พฤติกรรมของเธอ ซูหว่านเอ๋อร์และจางเหยาจะไม่ถูกเป็นเป้าเมื่อเห็นหัวหน้าชั้นและคนอื่น ๆ ก้าวขึ้นมา ซูหว่านเอ๋อร์รู้สึกซาบซึ้งใจเล็กน้อยหันไปดูหลินเซียว แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ ก็เป็นไอ้ขี้แพ้สินะ ไม่แมนเลย!"ผมคิดว่าพวกคุณไม่เคยเห็นความน่ากลัวของผมนะ รีบไสหัวไปซะ มิงั้นพวกคุณก็จะถูกจัดการด้วย" ลูกน้องของจ้าวหู่พูด"พวกคุณมองข้ามกฏระเบียบ ที่นี่คือโรงแรมนะ ไม่ใช่บ้านคุณ จะทำอะไรตามใจไม่ได้!" หวงย่าตงตะโกนขึ้นมา"กฏระเบียบหรอ? พี่ชายของเราก็คือกฏระเบียบของที่นี่!" ลูกน้องเถียงแต่จ้าวหู่ไม่อดทนแล้ว "ไม่ต้องพูดเยอะ จับพวกเขาเถอะ คืนนี้กูจะจัดการนังผู้หญิงสองคนนี้!"ได้ยินคำพูด
ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งนี้ ไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็นด้วยซ้ำพวกเขาไม่เห็นเลยว่าหลินเซียวจะทำได้อย่างไร เขาชกต่อยด้วยหมัดแล้วคนเหล่านั้นก็กระเด็นออกมานี่เป็นครั้งแรกที่ซูหว่านเอ๋อร์เห็นหลินเซียวลงไม้ลงมือ การกระทำของหลินเซียวทำให้เธอตกใจเธอไม่เคยคิดเลยว่า สามีที่ดูไร้ประโยชน์จะมีความสามารถพิเศษเช่นนี้จางเหยาประหลาดใจเมื่อเห็นหลินเซียวได้ลงไม้ลงมือแล้วก็ขับไล่กลุ่มคนไป ดูเหมือนว่าเขาไว้วางใจได้อยู่นะ หลินเซียวเป็นนักสู้ที่ซ่อนอยู่จริงๆ!สำหรับเพื่อนร่วมชั้นเหล่านั้น พวกเขาก็ประหลาดใจมาก ใครจะรู้ว่าไอ้สวะอย่างสามีของซูหว่านเอ๋อร์ จะมีความสามารถในการต่อสู้มากเช่นนี้เมื่อหลินเซียวโจมตีตอนนี้เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะระงับตัวเองและใช้พละกำลังเพียง 10% ไม่เช่นนั้นคนเหล่านี้จะไม่สามารถต้านทานพลังหมัดของเขาได้!หลินเซียวไม่ต้องการให้สถานที่แห่งนี้กลายเป็นนรกนองเลือดเพื่อไม่ให้ซูหว่านเอ๋อร์ผู้เป็นภรรยาของเขาหวาดกลัวแม้ว่าหลินเซียวไม่ได้ใช้ความพยายามอย่างเต็มที่ แต่ก็ทำให้ทุกคนตื่นตะลึงแล้ว"ยืนบื้อทำอะไรกันอยู่ ไปจัดการมันหนักๆซะสิ" จ้าวหู่ไม่ยอมแพ้อย่างง่ายดาย จึงให้ลูก