เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 3.
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-21 20:57:25ตอนที่ 3.
“ไม่เอาอย่าพูดแบบนี้สิพวกเธอ เดี๋ยวฟ้าก็เสียใจแย่พอดี”
“อ้อ พวกเราลืมไปว่าห้ามพูดความจริงกับฟ้าว่าถูกลากไปข่มขืน เดี๋ยวฟ้าจะเครียด”
ฟ้าลดากำมือแน่น มองหน้าเพื่อนทุกคนอย่างซึ้งในน้ำใจเลวๆ เป็นที่สุด
“ขอบใจนะที่มาเยี่ยม แต่กลับไปเถอะ ฉันจะพักผ่อน”
“คงเพลียที่ถูกข่มขืนล่ะมั้ง”
“อร ทำไมพูดกับฉันแบบนี้ ฉันไม่ได้ถูกข่มขืน ตำรวจบอกว่าไปช่วยฉันเอาไว้ได้ทัน” หล่อนแย้งอย่างสุดจะควบคุมอารมณ์ตัวเอง
“ใครจะบอกความจริงเธอล่ะ แต่เอาเถอะ ถ้าคิดแบบนี้แล้วสบายใจก็ตามใจ”
“อร!”
“แหม ไม่เห็นต้องทำหน้าตาโกรธแบบนี้เลย นี่พวกฉันไม่ได้พูดเองสักหน่อย แต่ข่าวของเธอในโทรทัศน์น่ะมันออกแบบนี้จริงๆ” อรอุมายิ้มน้อยๆ “ว่าลูกสาวมหาเศรษฐีใหญ่ถูกแท็กซี่ข่มขืนในรถ”
“ก็บอกแล้วไงว่ามันยังไม่ได้ข่มขืนฉัน!”
เพื่อนของหล่อนหัวเราะชอบใจกับท่าทางโกรธเคืองของหล่อน
“เอาเป็นว่าพวกเรากลับก่อนนะ แล้วยังไงถ้าอยากไปเที่ยวก็โทรมาแล้วกัน ไปล่ะ”
“ไปเลย ฉันจะพักผ่อน”
แล้วฟ้าลดาก็พลิกตัวหันหลังให้ น้ำตาไหลออกมาอาบแก้มเมื่อเพื่อนที่เคยคิดว่าพึ่งพาได้ตอนนี้กลับหัวเราะเยาะหล่อน
‘เพื่อนพวกนั้นน่ะก็แค่เพื่อนกินเพื่อนเที่ยว แต่ไม่มีคนไหนหรอกที่เป็นเพื่อนแท้ของแก ยายฟ้า ลองแกไม่มีเงินดูสิ พวกนั้นจะมาคบค้ากับคนเอาแต่ใจแบบแกไหม’
คำของพ่อที่เคยพูดเตือนสติย้อนกลับมาดังก้องอยู่ในหัวอีกครั้ง หรือมันจะเป็นอย่างที่พ่อพูดจริงๆ ไม่มีใครเป็นเพื่อนแท้ของหล่อนเลยสักคน
หล่อนร้องไห้ น้ำตาไหลพรากออกมา ทำไมนะ ตอนนี้ถึงได้รู้สึกโดดเดี่ยวเหลือเกิน
หนังสือพิมพ์ฉบับที่ห้าของวันนี้ถูกหล่อนฉีกทิ้งจนกลายเป็นแค่เศษกระดาษ เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้น หล่อนก็ไม่เคยออกจากบ้านอีกเลย เพราะเดินทางไปไหน ก็มีสายตาของคนอื่นมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นไปหมด เขานั่นคงอยากจะถามหล่อนว่าถูกข่มขืนจริงไหม
ทำไมชีวิตที่กำลังสวยหรูของหล่อนจะต้องมาพบเจออะไรแบบนี้ด้วย
“ฉันไม่ได้ถูกข่มขืนสักหน่อย ทำไมจะต้องลงข่าวเท็จแบบนี้ด้วย”
หล่อนพูดออกมาอย่างหงุดหงิดระคนเสียใจ “แววเอาหนังสือพิมพ์พวกนี้ไปเผาทิ้งให้หมดเลย”
“ค่ะ คุณหนู”
สาวใช้รับคำสั่งและรีบจัดการหอบเศษกระดาษหนังสือพิมพ์ออกไปเผาทันที
ปฐพีเดินเข้ามาในห้องของลูกสาว มองด้วยความสงสารจับใจ
“ฟ้า...”
“คุณพ่อ”
คนเป็นพ่อเดินไปหยุดข้างเตียงที่ลูกสาวนั่งอยู่
“พ่อให้เลขาฯ โทรไปจัดการกับหนังสือพิมพ์พวกนั้นแล้ว พรุ่งนี้ก็จะไม่มีข่าวพวกนั้นมากวนใจฟ้าของพ่ออีก”
หล่อนยิ้มเศร้าๆ “ถึงหนังสือพิมพ์ไม่ลง แต่ข่าวในอินเตอร์เน็ตก็ยังมีอยู่ และควบคุมได้ยากมาก ฟ้าอายค่ะคุณพ่อ”
“อย่าไปสนใจเลย เพราะลูกสาวของพ่อไม่ได้ถูกข่มขืนอย่างที่ข่าวลงสักหน่อย”
“แต่คนอื่นเข้าใจผิดไปหมดแล้ว ฟ้าไม่กล้าสู้หน้าคน ไม่กล้าออกไปไหน ฟ้าจะเป็นบ้าอยู่แล้ว”
ในที่สุดก็ร้องไห้โฮออกมา ปฐพีดึงลูกสาวเข้ามากอดแนบอก
“งั้นหลบไปภูเรือสักพักนะฟ้า เพื่อนของพ่อทำไร่องุ่นอยู่ที่นั่น”
“แต่ฟ้าไม่อยากไปจากกรุงเทพฯ ฟ้าไม่อยากไปอยู่ที่ในกันดาร”
“ก็ไปอยู่ที่นั่นจนกว่าข่าวของฟ้าจะจางลง หรือรอจนกว่าพ่อจะสามารถปิดข่าวได้หมด แล้วฟ้าค่อยกลับมาก็ได้นี่”
“แต่...”
ภูเรือเหรอ...
ไร่องุ่นเหรอ...
นี่หล่อนยังนึกภาพไม่ออกเลยว่าที่ที่บิดาพูดถึงมันมีรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง
“เชื่อพ่อเถอะ แล้วฟ้าจะมีความสุขขึ้น”
หล่อนจะมีความสุขขึ้นได้ยังไง ในเมื่อหล่อนติดสบายจนเคยตัวแบบนี้
“งั้นคุณพ่อต้องรับปากกับฟ้านะคะว่าคนที่นั่นจะต้องเอาใจฟ้า จะต้องทำตามที่ฟ้าต้องการ”
ปฐพีระบายยิ้มน้อยๆ แต่ภายในรอยยิ้มนั้นกลับมีบางอย่างซ่อนเอาไว้
“ทุกคนที่นั่นใจดี และฟ้าจะมีความสุข”
หล่อนยกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง และทำหน้าเหมือนกับยังไม่เชื่อคำพูดของบิดาสักเท่าไหร่
“งั้นฟ้าขอพาแววไปด้วยได้ไหมคะ เผื่อที่นั่นไม่มีคนรับใช้”
“ไม่ได้หรอก ไปคนเดียวน่ะสะดวกแล้ว”
“แล้วฟ้าจะใช้ใครล่ะคะ”
พ่อของหล่อนระบายยิ้มอีกครั้ง “เดี๋ยวไปถึง ฟ้าก็จะรู้เองนั่นแหละว่าควรจะใช้ใครดี”
“แล้วคุณพ่ออมยิ้มทำไมคะ มีแผนอะไรหรือเปล่า”
ปฐพีส่ายหน้าน้อยๆ “ไม่มีอะไรหรอก พ่อก็แค่ดีใจที่ฟ้าจะได้ไปภูเรือน่ะ”
แม้หล่อนจะไม่อยากไปนัก แต่กระนั้นก็ไม่มีทางเลือกอื่นใดอีก
“ก็ได้ค่ะ แต่คุณพ่อต้องรับปากกับฟ้านะคะว่าจะจัดการเรื่องข่าวให้เร็วที่สุด”
“อืม พ่อรับปาก”
หล่อนพอยิ้มออกมาได้บ้าง “แล้วคุณพ่อจะให้ฟ้าไปเมื่อไหร่คะ”
“พรุ่งนี้”
“พรุ่งนี้?!”
หล่อนอุทานเสียงดังลั่น ดวงตากลมโตเบิกกว้างจนลูกกะตาแทบจะถลนออกมา
“ใช่ พรุ่งนี้”
“ทำไมเร็วนักล่ะคะ ฟ้ายังไม่ได้เตรียมตัวเลย ยังไงก็ต้องมีเวลาให้ฟ้าจัดกระเป๋าสักสองสามวัน”
ปฐพีส่ายหน้าน้อยๆ
“ทำไมใช้เวลาจัดกระเป๋านานนักล่ะฟ้า ปกติครึ่งชั่วโมงก็พอแล้วนี่”
“แหม คุณพ่อไม่รู้อะไร ฟ้าต้องเอากระเป๋าไปหลายใบ แถมยังต้องคัดชุดสวย และเครื่องสำอางสำหรับการไปอยู่ในที่ชนบทแบบนั้นอีก แล้วแบบนี้จะไม่ให้ใช้เวลานานได้ยังไงกันล่ะคะ”
“เอาไปแค่ใบเดียวก็พอยายฟ้า”
บทที่เกี่ยวข้อง
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 4.
ตอนที่ 4.“ไม่ได้หรอกค่ะ ฟ้าต้องเอาไปอย่างน้อยๆ เกือบๆ สิบใบนั้นแหละ ใบแรกก็ชุดนอน ใบที่สองก็ชุดชั้นใน ใบที่สามก็ชุดไพรเวท ใบที่สี่ก็ชุดเที่ยวกลางคืน ใบที่ห้าก็ชุดเที่ยวกลางวัน ใบที่หกก็เครื่องสำอางตอนเช้า ใบที่เจ็ดก็เครื่องสำอางตอนเย็น ใบที่แปดก็...”“พอเถอะฟ้า พ่อฟังแล้วปวดหัว”“ยังไม่ครบเลยนะคะคุณพ่อ ใบที่แปดนี่คือครีมกันแดด”ปฐพีปวดหัวมากกับสิ่งที่ลูกสาวพรรณาออกมาจึงรีบห้ามกลางคัน“ตามใจฟ้าเถอะจะเอาไปกี่ใบก็ตามใจ เดี๋ยวพ่อจะเกณท์คนใช้มาช่วยจัดกระเป๋าก็แล้วกัน เพราะถึงยังไงซะฟ้าก็ต้องออกเดินทางวันพรุ่งนี้”หญิงสาวทำหน้าย่น แต่ก็ไม่อยากจะขัดใจบิดานัก เพราะรู้ดีว่าท่านทำไปเพราะห่วงใยหล่อน“ก็ได้ค่ะ งั้นขอคนใช้สักสิบคนนะคะ”ปฐพีถอนใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย แต่ก็จำต้องพยักหน้ารับตามในความต้องการของบุตรสาว“อืม เดี๋ยวพ่อเกณฑ์คนใช้มาให้หมดบ้านเลยดีไหม”“ดีค่ะ”หล่อนยิ้มกว้าง และกอดท่านแน่นขึ้น“ขอบคุณคุณพ่อมากค่ะ”“อืม งั้นพ่อไปเรียกคนใช้ก่อนนะ”“ค่ะ”พ่อของหล่อนเดินออกไปแล้ว ในขณะที่หล่อนยังคงนั่งนิ่งอยู่บนเตียงเช่นเดิม“ภูเรือเหรอ... คิดว่าไปเที่ยวก็แล้วกันเนอะ ฟ้าลดา”หล่อนบอกตัวเอง แล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-21ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 5.
ตอนที่ 5.อังกาบแทบจะเป็นลม แต่ก็ยังต้องฝืนยิ้มเอาไว้ คำพูดของปฐพียังก้องอยู่ในหู‘ยายฟ้าเป็นพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อ ผมรบกวนคุณอังกาบอบรมแกให้ด้วยนะครับ’นี่มันเป็นจริงอย่างที่ปฐพีพูดเลย หล่อนถอนใจแผ่วเบา ยกมือขึ้นทาบอกเป็นระยะ“ป้าเกรงว่าห้องจะไม่พอใส่กระเป๋าของหนูฟ้าน่ะ”“ทำไมล่ะคะ นี่ฟ้าไม่เอาห้องเล็กนะ ยังไงฟ้าก็ต้องได้ห้องใหญ่ที่สุดในบ้านหลังนี้”อังกาบต้องกุมขมับซ้ำสอง“ห้องใหญ่ของบ้านเป็นของตาเอกน่ะ หนูฟ้าไปอยู่ห้องที่ป้าเตรียมเอาไว้ให้เถอะ เล็กกว่ากันนิดเดียวเอง รับรองว่าหนูฟ้าต้องชอบแน่ๆ”“ไม่เอา ไม่ยอม ฟ้าจะเอาห้องใหญ่”“หนูฟ้า...”“ขนของตามฉันมา”ฟ้าลดาไม่สนใจอาการอ่อนอกอ่อนใจของอังกาบ หล่อนก้าวยาวๆ ขึ้นบันไดไปทันที แต่พอคิดว่าไม่เคยมาที่นี่มาก่อนก็หยุด และหันมาถามอังกาบ“ห้องใหญ่อยู่ตรงไหนคะ”“ห้องริมขวามือสุดจ้ะ แต่ว่าห้องนั้นยังไงก็ไม่ได้นะหนูฟ้า”ยิ่งหวงๆ แบบนี้แหละ หล่อนยิ่งชอบ“แต่ฟ้าจะเอาค่ะ ใครก็ขัดใจฟ้าไม่ได้หรอก”“คุณหนูครับ ที่นี่ไม่ใช่บ้านเรานะครับ”“ก็ฟ้าเป็นแขกของที่นี่ ยังไงซะ ฟ้าก็ต้องได้ห้องที่ดีที่สุด”แล้วหล่อนก็สะบัดหน้าเดินขึ้นไปทันที อังกาบยืนมองไปด้วยสา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-21ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 6.
ตอนที่ 6.“คุณปฐพีอยากให้เอกช่วยดัดนิสัยของลูกสาวเขาน่ะ เอกพอจะทำได้ไหม”“ผมไม่ใช่ครูนะครับแม่ที่จะฝึก จะดัดนิสัยใครได้ แถมนี่ยังเป็นผู้หญิงอีก”“นะเอกนะ ถือว่าแม่ขอร้องก็แล้วกัน ลูกสาวของคุณปฐพีดื้อมาก ไม่มีใครปรามได้เลย ตอนนี้คุณปฐพีก็หวังพึ่งเอกของแม่นี่แหละ”“ก็ได้ครับ แต่ผมโหดนะครับ ถ้าขัดคำสั่งเอาไม้เรียวฟาดก้นทันที”แม่ของเขาหัวเราะชอบใจ “คุณปฐพีบอกกับแม่ว่าตามสบายเลยไม่ขัดข้อง เพราะอยากให้ลูกสาวนิสัยดีขึ้นสักหน่อย เล็กน้อยก็ยังดี”จำได้ว่าเขารับปากมารดาออกไป และหัวเราะอย่างขบขัน“ได้ครับ แต่ผมคิดว่าไม่น่าจะมีผู้หญิงที่ไหนนิสัยเสียเกินยายช่อลูกสาวคนโปรดของแม่อีกแล้วน่ะครับ”“แหม เอกก็ว่าน้องอยู่เรื่อยเลย น้องยังเด็กอยู่ก็เห็นนี่น่า”“คุณแม่ก็แบบนี้ทุกที”เขาระบายยิ้มบางๆ ออกมา มองมารดาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ แม่ของเขาก็เป็นแบบนี้แหละ เข้าข้างช่อผกาจนจะกลายเป็นเด็กนิสัยเสียอยู่แล้วนี่คือบทสนทนาของเขากับมารดาเมื่อสองคืนก่อน และแน่นอนว่าเขาไม่อาจจะหลีกเลี่ยงภาระดัดนิสัยคุณหนูผู้ร่ำรวยได้อีกแล้ว“ไว้เจอกันตอนเย็น คุณหนูฟ้าลดา”“คุณหนูขา ออกไปเดินเล่นกันไหมคะ”แววเอ่ยถามเมื่อเห็นเจ้านาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 7.
ตอนที่ 7.“คือว่า... เราไม่มีเงิน...”“เธอไม่มีเงิน ก็เอาบัตรฉันไปรูดสิ”“เอ่อ... คุณหนูลืมไปแล้วเหรอคะว่าคุณท่านอายัดบัตรเครดิตทุกใบไปแล้ว”ดวงตาของฟ้าลดาเบิกโพลง นั่นสิ หล่อนลืมไปเสียสนิทเลย“เงินในกระเป๋าฉันมีเกือบหมื่น เอาไปสั่งอาหารมา เร็วเข้าฉันหิว”อังกาบถอนอกถอนใจยาวเหยียด ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ผ่านการควบคุมมาอย่างดี“ที่นี่ไม่มีภัตตาคารหรูๆ อย่างที่กรุงเทพฯ หรอกนะหนูฟ้า”ฟ้าลดาหันไปมองอังกาบ“ไม่มีภัตตาคารหรูๆ แต่ยังไงซะก็ต้องมีร้านอาหารบ้างใช่ไหมคะ”“ก็มีน่ะจ้ะ แต่ไม่รู้ว่าหนูฟ้าจะกินได้หรือเปล่า”ฟ้าลดาลุกขึ้นยืน หน้าตาบูดบึ้ง “ก็คงจะพอกินได้มากกว่าอาหารบนโต๊ะนี้มั้งคะ”อังกาบแทบเป็นลมกับคำตอบไร้มารยาทของฟ้าลดา แต่หญิงสาวหาสนใจไม่“แววไปจัดการมาให้ด้วยนะ คุณป้าคะ ฟ้าขอตัวก่อนนะคะ ขอให้เอ็นจอยกับอาหารค่ำค่ะ”แล้วหล่อนก็สะบัดหน้าเดินกลับขึ้นไปห้องพักอย่างไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมใดๆ อีกแววมองตามร่างของนายสาวไป ก่อนจะหันมาขอโทษขอโพยอังกาบ“หนูต้องกราบขออภัยแทนคุณหนูด้วยนะคะ คุณหนูเธอถูกตามใจมาตั้งแต่เล็ก นิสัยก็เลยไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่”“ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็พอจะรู้จากปากขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 8.
ตอนที่ 8.“เอ่อ แล้วคุณเอกจะไปไหนคะ”เอกกวีระบายยิ้มน้อยๆ“ผมก็จะกลับห้องพักสิครับ ขอตัวนะครับ ไว้คุยกันพรุ่งนี้”ห้องพัก?!ตายแล้ว งั้นก็จะเจอกับฟ้าลดาในเวลาอันใกล้นี่น่ะสิ!แววตาเหลือก ตกใจหน้าซีดเป็นสีขาว รีบซอยเท้าวิ่งตามร่างของเอกกวีไปติดๆ“คุณเอกคะ คุณเอก...”“ครับ”เขาหยุดเดิน และหันมามอง “มีอะไรหรือครับ หรือว่าต้องการอะไร”“เอ่อ คือว่า...”“ครับ?”“คือ...”เขาไม่ใช่คนที่ใจเย็นและรอคอยอะไรได้นานสักเท่าไหร่“ผมขอตัวนะครับ”และคราวนี้ไม่ว่าหล่อนจะร้องเรียกยังไง เอกกวีก็ไม่คิดจะหันกลับไปอีก“แย่แล้วคุณหนู...”แววได้แต่หน้าซีดเผือด และยืนนิ่งขาตายราวกับถูกมนต์ดำเล่นงานเอกกวีเดินมาหยุดที่หน้าห้องพักของตัวเอง กำลังจะยกมือขึ้นบิดลูกบิดประตู แต่แม่ของเขาเดินมาจากทางไหนก็ไม่รู้ มาเรียกเอาไว้เสียก่อน“เอก...”“ครับแม่”เขาหันไปมอง และระบายยิ้มอบอุ่นให้กับบุพการี ก่อนจะขมวดคิ้วเอ่ยถาม“หน้าตาแม่ไม่ค่อยสู้ดีนะครับ มีเรื่องกังวลอะไรหรือเปล่าครับ หรือว่ายายช่อสร้างปัญหาอะไรให้อีก”อังกาบส่ายหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวลใจ“ไม่ใช่น้องหรอก เอก”“อ้าว แล้วใครครับ”“เอ่อ...”แม่ของเขาหยุดพูด แล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.เขาสบถในใจ และพยายามจะละสายตาจากบั้นท้ายงอนๆ ของเจ้าหล่อน แต่ให้ตายเถอะเขาทำไม่ได้ จับจ้องอยู่แบบนั้นจนแทบจะขาดสติหากเป็นไปได้ เขาอยากจะเดินเข้าไปหยุดด้านหลังของหล่อน ยกมือขึ้นกอบกุมนมคู่งามที่คาดว่าน่าจะใหญ่ล้นมือ และสอดใส่เอ็นยาวเข้าไปจากทางด้านหลัง จากนั้นก็โยก ก็ขย่ม ทำให้หล่อนกรีดร้องแตกระส่ำโอ้... บ้าชิบ บ้าที่สุด!ชายหนุ่มกัดฟัน และพยายามข่มตัณหาราคะเอาไว้อย่างสุดความสามารถแม่คุณเย้ายวนน่าฟาดเป็นที่สุด!“เอาพาดไว้ตรงนั้นแหละแวว เดี๋ยวฉันก็จะเสร็จแล้ว”“ผมเอกกวีไม่ใช่แวว”คนที่กำลังฮัมเพลงอยู่ใต้ฝักบัวชะงัก ช็อก และค้างเติ่ง หล่อนสะบัดศีรษะเพราะคิดว่าตัวเองฝันไป จากนั้นก็หันหน้ากลับมามอง“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด! ไอ้บ้ากาม!”เอกกวีได้เห็นของจริงที่ไม่ใช่แค่ก้นงอนๆ เต็มสองตา และด้วยความเป็นผู้ชาย ทำให้เขาฉวยโอกาสกวาดมองความงดงามสมส่วนของยายผู้หญิงที่กำลังกรีดร้องเสียงแหลมเล็กตรงหน้าอย่างรวดเร็วแม่คุณ... ใหญ่ทั้งล่างทั้งบนเชียวบ้าจริง ทำไมเขาจะต้องแข็งแบบนี้ท่อนชายยักษ์ใหญ่ดุนดันเป้ากางเกงออกมาจนเห็นเป็นรูปรอยมันน่าจับทำเมียนัก!“หยุดร้องได้แล้ว”“ไม่หยุด แก... แกเป็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 10.
ตอนที่ 10.“ฉันไม่ออก ห้องนี้เป็นของฉัน คุณป้ายกให้ฉันแล้ว”หล่อนยังคงดื้อแพ่ง“ถ้าไม่ออกไป ผมจะปล้ำคุณ”หล่อนเบิกตากว้างตกใจ “ไอ้บ้า นี่แกอย่าแม้แต่จะคิดเชียวนะ”“ทำไมผมจะคิดไม่ได้ ในเมื่อคุณเข้ามาอยู่ในห้องของผมเอง”“มันห้องของฉันยะ!”เอกกวีเกลียดการโต้เถียงกับผู้หญิงเป็นที่สุด นี่เขาจะต้องเสียเวลาต่อปากต่อคำกับหล่อนไปเพื่ออะไร จัดการด้วยวิธีเด็ดขาดเลยดีกว่าเขาก้าวเข้าไปหา และหยุดที่ขอบเตียง“ผมจะถามอีกครั้งว่าจะออกไปดีๆ หรือว่าจะให้ผมจับโยนออกไป”“ไม่ออก ยังไงก็ไม่ออก”“แน่ใจนะ”หล่อนมองเขาอย่างหวาดหวั่น แต่กระนั้นก็ยังอดเชิดหน้าสูงแสดงความอวดดีไม่ได้“แน่ใจยะ นายนั่นแหละต้องออกไป”“หนึ่ง สอง สาม...”“ว๊ายยยยย ไอ้บ้า นี่ปล่อยฉันลงไปนะ”ร่างของหล่อนถูกกระชากขึ้นมาพาดบนบ่าทรงพลัง และเขาก็ก้าวยาวๆ ตรงไปยังประตูห้อง“ปล่อยฉัน!”หล่อนทั้งทุบแผ่นหลัง ทั้งถีบขาไปมา แต่เขาไม่สนใจเลย สุดท้ายเขาก็กระชากประตูให้เปิดออก และหล่อนก็ถูกจับโยนออกไปนอกห้องอังกาบกับแววที่ยังคงยืนอยู่หน้าห้องตกใจหน้าตาตื่นตระหนก“นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ พ่อเอก”“ก็ไม่มีอะไรหรอกครับแม่ แค่ผมโยนสิ่งแปลกปลอมออกจากห้องนอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 11.
ตอนที่ 11.“เอาคืนมานะ ไอ้คนบ้า”“ตอบมา จะเอาไปกินข้างนอกใช่ไหม”“ไม่ใช่ ฉันจะกินในนี้ จะเอาไปนอนกินบนเตียง และก็เล่นมือถือไปด้วย ชัดไหม”เขาหัวเราะออกมา แต่แววตาของเขากลับลุกเป็นไฟ “ชัดครับ ชัดมากๆ เลย”“งั้นก็เอาคืนมาสิ”หล่อนคิดว่าเขาจะคืน แต่เขากลับโยนออกไปนอกหน้าต่างแทน หล่อนรีบถลาไปเกาะขอบหน้าต่าง มองเห็นกล่องอาหารลอยละลิ่วตกลงไป ก่อนจะแตกกระจายอยู่ที่พื้นดินน้ำตาแห่งความโมโหทะลักออกมา และหล่อนก็หันกลับมามองเขาด้วยสายตาจะกินเลือดจะกินเนื้อ เขาไหวไหล่น้อยๆ อย่างไม่แยแส และจะเดินไป แต่หล่อนพุ่งเข้าหา และทุบเขาเต็มแรง“ไอ้บ้า! แกกล้าทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ไอ้คนเลว ไอ้ทุเรศ ไอ้คนเถื่อน!”เอกกวีไม่อยากจะได้ชื่อว่ารังแกผู้หญิง แต่มือเล็กของฟ้าลดาหนักเอาการเลยทีเดียว เขาจึงต้องรวบแขนทั้งสองข้างเอาไว้ และตวาดลั่น“หยุดบ้าได้แล้ว!”“ทำไมฉันต้องหยุด ในเมื่อนายทำลายอาหารของฉัน”“นั่นเพราะคุณดื้อกับผมเอง”เขาผลักหล่อนออกห่าง พยายามสะกดกลั้นความรู้สึกบางอย่างเอาไว้สุดกำลัง เนื้อตัวของเจ้าหล่อนนุ่มนิ่ม และหอมกรุ่นเหลือเกิน“แล้วทำไมฉันจะดื้อกับนายไม่ได้ ไอ้คนเฮงซวย”“ก็เพราะผมจะเป็นเจ้านายคุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24
บทล่าสุด
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 57. ตอนอวสาน
ตอนที่ 57. ตอนอวสาน“ใครจะกล้าไปสารภาพรักกับคุณหนูขาวีนอย่างคุณกันล่ะ มีหวังถูกหัวเราะเยาะตายกันพอดี”หล่อนกับเขาสบตากัน และหล่อนก็ได้เห็นประกายความรักจากดวงตมคมกริบของเขาชัดเจน หัวใจของหล่อนฟูฟ่อง แต่ก็ยังอดสงสัยไม่ได้“ถ้าฉันนิสัยไม่ดีขนาดนั้น ก็อย่ามายุ่งสิ ปล่อยฉันไปตามทางของฉัน”“ใครจะปล่อยเมียตัวเองไปได้ล่ะ ไม่มีวันเสียล่ะ ผมรักของผม”“แต่ฉันนิสัยไม่ดีนะ แถมยังชอบใส่จีสตริงด้วย”เขาหัวเราะร่วน ก้มลงจูบแก้มนวลอย่างแสนรัก“ใส่เฉพาะในห้องนอน ตอนอยู่กับผมบนเตียงน่ะไม่ว่าหรอก แต่ห้ามใส่ไปเดินอวดผู้ชายคนอื่น เพราะผมหึงคุณมาก เข้าใจไหม”หล่อนยังคงมึนงง และไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน“นาย... ไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม เรื่อง... ที่บอกว่ารักฉันน่ะ”ศีรษะทุยส่ายน้อยๆ ก่อนจะระบายยิ้มหวานฉ่ำให้กับหล่อน“เรื่องแบบนี้ใครเขาเอามาล้อเล่นหรือโกหกกันล่ะ ผมรักคุณจนแทบจะล้นออกมาจากอกอยู่แล้ว รักทั้งๆ ที่คิดเสมอว่าคุณเป็นผู้หญิงรักสนุก”“อีตาบ้า ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย”“ผมรู้ก็ตอนที่ได้เข้าไปในตัวของคุณแล้วนั่นแหละ” เขาอมยิ้ม มองลึกเข้ามาในดวงตาคู่งามของหล่อน “ผมรักคุณนะฟ้าลดา ยิ่งได้กอด ได้จูบ ผมก็ยิ
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 56.
ตอนที่ 56.“ผมจะแต่งงานกับฟ้าครับ ผมรักเธอ”ปฐพีระบายยิ้มโล่งอกออกมา“พูดแบบนี้ พูดเสียงดังๆ เลยนะ เวลาอยู่ต่อหน้ายายฟ้าน่ะ”“แต่ผม... ไม่รู้เลยครับว่าเธอไปอยู่ที่ไหนตอนนี้”ปฐพีหัวเราะร่วน “โอ๊ย... การตามหาตัวยายฟ้าน่ะไม่ยากหรอก”“คุณลุงหมายความว่ายังไงครับ”“เดี๋ยวดูจากข้อมูลการใช้บัตรเครดิตก็รู้แล้วล่ะพ่อเอกว่ายายฟ้าไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน”เอกกวีได้ฟังคำพูดของปฐพีก็ระบายยิ้มออกมาอย่างโล่งอก“คุณหนูขา... เราจะไปช็อปปิ้งกันอีกแล้วเหรอคะ”แววที่เดินตามฟ้าลดาเข้ามาในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในจังหวัดภาคตะวันออกเอ่ยถามด้วยความวิตกกังวล“ใช่ ฉันเครียด ช็อปปิ้งแล้วมันทำให้รู้สึกดีขึ้น”“แต่ที่ห้องพักของเรามันแทบจะไม่มีที่เดินแล้วนะคะคุณหนู มีแต่ของที่ซื้อไว้เต็มห้องไปหมดเลย”“งั้นฉันจะซื้อวันนี้อีกวัน พรุ่งนี้จะไม่ซื้ออะไรแล้ว โอเคไหมแวว”“ค่ะคุณหนู”ฟ้าลดาเดินตรงหน้าไปในร้านเสื้อผ้ายี่ห้อดัง หยิบทุกชุดที่อยู่ตรงหน้าส่งให้แววถือ จนแววต้องรีบเตือนสติเพราะเกรงว่าคุณหนูของตัวเองจะไม่มีมือหิ้วกลับห้อง“คุณหนูขา พอเถอะค่ะ นี่ก็สิบกว่าชุดแล้วนะคะ”“ก็ได้”ฟ้าลดาแขวนชุดเดรสสีดำคืนที่เดิม ก่อนจะหันมาห
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 55.
ตอนที่ 55.“ก็คุณหนูฟ้าลดาคนสวยไงครับ”“บ้า ฉันจะไปงอนนายทำไมกันล่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย อ๊ะ... อื้อ... อย่าขยับแบบนี้สิ คนบ้า อื้อ... อ๊า... อา...”หล่อนครวญครางเลยทีเดียวเมื่อคนที่นอนทับนิ่งๆ อยู่เคลื่อนไหวสะโพกเป็นวงกลม คลึงเค้นจนหล่อนเสียวสะท้าน“ก็ผมอยากจะยืนยันไงครับว่าเราสองคนเป็นอะไรกันแค่ไหน”หล่อนแก้มแดงก่ำ และก็อดตัดพ้อไปอย่างน้อยใจไม่ได้“ก็แค่เซ็กซ์เท่านั้นแหละ”“ถึงจะเป็นแค่เซ็กซ์ แต่มันก็ทำให้เราสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ผมว่าชีวีตคู่หากไม่มีเซ็กซ์เป็นส่วนประกอบก็คงจะจืดชืดมากเลยทีเดียว”“ไอ้คนบ้ากาม”“ผมบ้าคุณต่างหาก เมียจ๋า...”“นี่อย่ามาพูดแบบนี้นะ ออกไปจากตัวฉันเลย”“อย่าไล่ผัวสิครับ” เขาพูดเสียงอ่อนเสียงหวานและระดมพรมจูบหล่อนทั้งใบหน้า มือใหญ่ก็บีบเค้นเต้าอวบตลอดเวลา“นายรักฉันหรือเปล่า”ในที่สุดหล่อนก็ตัดสินใจถามออกมา และจ้องหน้าเขาอย่างรอคอยคำตอบเอกกวีระบายยิ้มอ่อนโยน มองลึกเข้าไปในดวงตาคู่งามของภรรยาคนสวย“ผมจะพิสูจน์ให้คุณดู ฟ้าลดา”แล้วเขาก็ก้มลงมาบดขยี้ปากอิ่มของหล่อน ปลุกเร้าให้หล่อนร้อนผ่าวและร้อนฉ่าพรักพร้อมต่อเกมสวาทของเขาอีกครั้งหล่อนอยากฟังคำตอบ
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 54.
ตอนที่ 54. ฝ่ามือกางออกเค้นคลึงจนยอดถันแข็งชันเป็นไต นิ้วยาวถูไถจนเม็ดทรวงเคร่งครัด ก่อนจะส่งเข้าไปในอุ้งปาก ดูดอมมันอย่างเอร็ดลิ้น ทั้งกัดทั้งดูดทั้งเลียจนสาวน้อยกรีดร้องทรมานร่างอวบอัดส่ายระริก ดิ้นพล่านด้วยความเสียวกระสัน หยาดน้ำสวาทไหลซึมออกมาจนกลีบสาวเปียกชุ่ม ความร้อนฉ่าอัดแน่นอยู่เต็มซอกขา“อ๊า... อา... อ๊า...”หล่อนกรีดร้องด้วยความเสียวซ่านทรมาน ยิ่งยามที่เขาดูดเม็ดทรวงแรงๆ ตามด้วยการขบกัดด้วยแล้ว หล่อนก็ยิ่งแสนรัญจวน ร่างสาวลอยสูงขึ้นทุกขณะ“อ๊า... อา... เอก... เอกขา...”เขาคลายยอดถันออกจากปาก เลื่อนหน้าต่ำลงไปยังหน้าท้อง สองมือเลื่อนนำหน้าลงไปกระชากต้นขาอวบให้แยกกว้างออกจากกัน ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันที่ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำลดต่ำลงไปอยู่ที่เนินสวาทพอดิบพอดีเสียงคำรามด้วยความพึงพอใจจากปากหยักสวยดังขึ้นไม่หยุด นิ้วยาวค่อยๆ แยกแย้มกลีบนางออก ดวงตาคมกริบจับจ้องมองสีสันความงดงามนั้นด้วยความตื่นตะลึง เขารู้สึกพรึงเพริดทุกครั้งที่ได้จับจ้องกับความอูมอวบของฟ้าลดา“สีสวยเหลือเกินฟ้าจ๋า...”หล่อนจิกเล็บลงกับศีรษะของเขา และกรีดร้องไม่หยุด เมื่อกลีบสาวถูกโจมตีด้วยปากด้วยลิ้น และนิ้วมื
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 53.
ตอนที่ 53.“ไปเถอะแวว ฉันรับรองด้วยเกียรติของลูกผู้ชายว่าจะไม่ทำร้ายคุณหนูของแววให้ต้องเจ็บปวด ฉันจะพูดดีๆ กับคุณหนูของแววโอเคไหม”“ก็ได้ค่ะ แต่อย่าทำให้คุณหนูร้องไห้นะคะ”“รับรองครับ”แววเดินจากไปแล้ว เขาจึงหันมามองบานประตูไม้ตรงหน้า ยกมือขึ้นค้างอยู่กลางอากาศ ตั้งใจจะเคาะเรียก แต่ก็รู้ดีว่าเจ้าของห้องไม่มีทางยอมเปิดง่ายๆ แน่นอน ดังนั้นการไขกุญแจเข้าไปเลยจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุดคนที่นอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงรีบดีดตัวลุกขึ้นทันที เมื่อเห็นประตูห้องเปิดออกโดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า แต่นั่นยังไม่น่าตกใจเท่ากับคนที่ปรากฏตัวขึ้นหลังบานประตูไม้“นาย...”หล่อนช็อกค้าง ตาเบิกกว้าง ปากเผยอจนน้ำลายไหลย้อยออกมาคนตัวโตระบายยิ้มอ่อนๆ ก้าวข้ามธรณีประตูเข้ามาหา และดึงประตูให้ปิดสนิทลง พร้อมกับล็อกอย่างแน่นหนา“นี่ผัวนะไม่ใช่ผี ไม่ต้องทำหน้าตกใจแบบนั้นก็ได้ ฟ้าลดา”“นาย... มาได้ยังไง”“ขับรถมาครับ”“แล้ว... เข้ามาทำไม”เขาอมยิ้มน้อยๆ ก้าวเดินเข้ามาหา หญิงสาวตัวแข็งทื่อขยับไม่ได้“ก็เข้ามาหาเมียไงครับ”“ออกไปนะ ใครเป็นเมียนาย”เขามาหยุดยืนที่ขอบเตียง และมองหล่อนทั้งตัว มองด้วยสายตาเป็นเจ้าข้าวเจ้า
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 52.
ตอนที่ 52.ฟ้าลดาจำรถของเอกกวีได้ ทันทีที่เห็นมันแล่นเข้ามาจอดที่หน้าคฤหาสน์ของตัวเองเท่านั้น หล่อนก็รีบโกยแน๊บขึ้นห้องนอนและล็อกประตูอย่างแน่นหนาเลยทีเดียว พร้อมกับกำชับแววไว้ ให้บอกว่าหล่อนไม่อยู่ไปบวชชีสามปีนั่นแหละถึงจะกลับมาแววรีบออกมาต้อนรับเอกกวีที่หน้าบ้านตามหน้าที่ ด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบายใจนัก เพราะไม่ชอบที่จะโกหกแต่ก็เลี่ยงไม่ได้“สวัสดีค่ะคุณเอก ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่คะ”เอกกวียิ้มตอบให้กับแวว“ไม่ได้มีลมอะไรหอบฉันมาหรอก ฉันตั้งใจมาที่นี่ด้วยตัวเองเลยแหละ”“เอ่อ ตั้งใจเลยเหรอคะ”“อืม”เอกกวีพยักหน้ารับ ก่อนจะชะเง้อคอมองเข้าไปภายในคฤหาสน์หลังงามเบื้องหน้า“คุณลุงอยู่ไหมครับ แวว”“อยู่ค่ะ เดี๋ยวเชิญคุณเอกเข้าไปนั่งดื่มน้ำเย็นๆ ในห้องรับแขกนะคะ แล้วแววจะไปเรียนคุณท่านให้ค่ะว่าคุณเอกมาขอพบ”“ขอบใจมาก” เอกกวีระบายยิ้ม“เชิญค่ะ”แววทำหน้าที่เชื้อเชิญแขกเข้าไปในบ้าน เอกกวีเดินตามไป แต่ก็อดที่จะเงยหน้าขึ้นมองชั้นบนของบ้านไม่ได้ และก็ได้เห็นเงาของใครบางคนแอบอยู่หลังม่านในห้องหนึ่ง เขาระบายยิ้มน้อยๆ และรีบก้าวตามแววไป“เชิญนั่งก่อนนะคะ เดี๋ยวแววไปเรียนคุณท่านก่อนค่ะ”เอกกวีพยักหน้ารับ ท
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 51.
ตอนที่ 51.“ผมไม่ได้กล่าวหาคุณเดือน แต่ผมกำลังพูดถึงความชั่วที่คุณทำลงไปกับฟ้าลดาต่างหาก”“เอก... ทำไมคุณพูดแบบนี้คะ เดือนจะไปทำอะไรคุณฟ้าลดาได้ นี่เอกจะต้องถูกเป่าหูมาแน่ๆ เอกใจร้าย เอกทำร้ายจิตใจของเดือน” เดือนเพ็ญบีบน้ำตาใหญ่โต และโวยวายลั่น“ลากมันเข้ามา”เอกกวีหันไปตะโกนบอกคนของตัวเองเสียงดังลั่น และไม่นานร่างสะบักสะบอมที่มีผ้าก็อตสีขาวปิดทั่วใบหน้าของนายศักดิ์กับนายย้งก็ถูกหิ้วปีกเข้ามาเดือนเพ็ญหน้าซีดเผือด และลืมตัวปฏิเสธออกมาทันควัน“เดือนไม่รู้จักพวกมันนะคะเอก”เอกกวียิ้มเยาะ มองเดือนเพ็ญอย่างเดือดดาล“ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะเดือน คุณร้อนตัวทำไม”“คือ...” เดือนเพ็ญแก้ตัวไม่ออก“พูดมาสินายศักดิ์ ว่าใครจ้างแกทำอะไร”“คุณ... คุณเดือนเพ็ญจ้างให้ผมทำร้ายคุณฟ้าลดาครับ”“ใช่ครับ คุณเดือนเพ็ญให้เงินพวกเรา และสั่งให้พวกเราทำครับนาย” ย้งยืนยันอีกเสียง“ไม่จริง! พวกแกโกหก พวกแกใส่ร้ายฉัน”“เดือน คุณเลิกแก้ตัวเถอะ หลักฐานมัดแน่นขนาดนี้ คุณไม่มีทางหนีความผิดของตัวเองรอดหรอก ยอมรับมาเถอะว่าทำชั่วอะไรลงไป” เอกกวีมองเพื่อนสนิทด้วยสายตาลุกเป็นไฟ“เอก... ไม่นะคะ อย่าเชื่อพวกมัน เดือนไม่ได้ทำ
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 50.
ตอนที่ 50.“งั้นป้าเดินออกไปส่งที่รถนะ”“ค่ะ คุณป้า”หล่อนเดินมาหยุดที่รถกระบะสี่ประตูที่คนงานของเอกกวีติดเครื่องรออยู่“เดินทางปลอดภัยนะหนูฟ้า”“คุณป้าก็ดูแลตัวเองนะคะ”ฟ้าลดาสวมกอดอังกาบ น้ำตาริน ก่อนจะรีบถอยออกห่าง“ฟ้าไปนะคะ”“ไว้เจอกันที่กรุงเทพฯ จ๊ะ”คงไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้วล่ะฟ้าลดาบอกตัวเองเศร้าๆ ในอก แต่ภายในก็ต้องฝืนยิ้มให้กับอังกาบ“ลาก่อนค่ะคุณป้า”หล่อนกล่าวลาและก้าวขึ้นไปบนรถ หลังจากที่คนงานเอากระเป๋นเดินทางของหล่อนใส่รถเรียบร้อยแล้วรถกระบะแล่นห่างออกมาจากไร่ภูพนามากเท่าไหร่ หัวใจของหล่อนก็ยิ่งปวดร้าวทรมานมากเท่านั้น หล่อนหันไปมองด้านหลังตลอดเวลา มองด้วยความอาลัยอาวรณ์ หล่อนคงไม่มีโอกาสได้มาเหยียบที่นี่อีกแล้ว และก็คงไม่ได้พบเขาอีกน้ำตาของหล่อนร่วงหล่นออกมาเป็นสาย หล่อนไม่อาจจะซ่อนเร้นความเสียใจเอาไว้ได้อีก สองมือยกขึ้นปิดหน้าสะอื้นไห้ โดยไม่สนใจว่าคนงานที่ขับรถอยู่ข้างๆ จะมองด้วยความตกใจแค่ไหนเอกกวีกลับมาถึงบ้านอีกครั้งก็เกือบบ่ายสามโมงเย็นของวันเลยทีเดียว เขาก้าวเข้ามาภายในตัวบ้าน เจอมารดานั่งจิบช้าอยู่ที่ห้องโถง“อ้าว พ่อเอก ไปในเมืองมาเหรอ”“ครับคุณแม่ พอดีคนงานไม
ไร่รักกับดักวิวาห์ ตอนที่ 49.
ตอนที่ 49.“โอ๊ย... นายครับ ผมเจ็บครับ”“งั้นก็สารภาพเรื่องเมื่อวานออกมาให้หมด”“ผม... ผมไม่มีอะไรจะสารภาพครับ”“แน่ใจนะ” เอกกวีเค้นเสียงเดือดดาลออกมาจากไรฟัน“ครับ... ครับนาย”นายศักดิ์ก้มหน้าหลบตา ก่อนจะต้องร้องลั่น เมื่อถูกกำปั้นของเอกกวีกระแทกเข้ามาเต็มหน้า และไม่ใช่แค่หมัดเดียวเท่านั้น หลายสิบหมัดที่ชายหนุ่มระดมต่อยเข้ามาที่ใบหน้าของเขา และเมื่อเขาล้มลง คราวนี้ฝ่าเท้าของเอกกวีก็ทำหน้าที่แทนกำปั้นทันที ทั้งเตะทั้งกระทืบ จนเขาต้องร้องขอชีวิต“บอก... บอกแล้วครับ นาย... บอกแล้วครับ”ฝ่าเท้าของเอกกวีที่กำลังเงื้อจะเตะใส่ร่างที่นอนคลุกฝุ่นของศักดิ์ชะงัก ก่อนที่เขาจะก้มลงกระชากร่างชุ่มโชกเลือดขึ้นมาเผชิญหน้า“พูด!”“ผม... ผมจัดฉากขึ้นมาครับ”“ไอ้ระยำ!”“โอ๊ย... อย่าครับนายผมกลัวแล้ว”นายศักดิ์รีบยกมือขึ้นไหว้ ด้วยความหวาดกลัวที่สุดในชีวิต“ทำไมมึงทำแบบนี้ ไอ้ศักดิ์!”“ผม... ผมถูกจ้างมาครับ”คิ้วเข้มของเอกกวีเลิกสูง มองหน้านายศักดิ์ตาวาวโรจน์“ใคร?!”“คุณ... คุณเดือนเพ็ญครับนาย”“เดือนเพ็ญ...?”“ใช่ครับ เดือนเพ็ญเพื่อนของนายนั่นแหละครับ เธอจ้างผมกับไอ้ย้ง ให้ทำเรื่องแบบนี้กับคุณฟ้าลดา ผม
