เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 134
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 135
ในห้องน้ำหญิง ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมเสื้อผ้าแบบอนุรักษนิยมกำลังผลักผู้ชายที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์ออกไปอย่างแรงผู้หญิงคนนี้สวยมากเธอสวมถุงน่องสีดำปกปิดขาที่เรียวยาวใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างบางเบาเพื่อเสริมรูปลักษณ์ของเธอให้ดูโดดเด่นยิ่งขึ้นเธอรู้สึกโชคร้ายมากผ่านไปเพียงไม่กี่วัน ทำไมถึงเกิดเรื่องเช่นนี้กับเธออีกแล้ว?เป็นไปได้ไหมว่าเธอคือสิ่งที่เรียกว่า ผู้หญิงสวยคือบ่อเกิดความหายนะ?แต่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมสวรรค์ถึงทำกับเธอเช่นนี้?ชายคนนั้นหอบหายใจอย่างหนัก “เลิกขัดขืนสักที ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกอยู่กับฉันไม่ดีหรือไง? ฉันมีเงินมากมาย ทรัพย์สินครอบครัวฉันมีหลายหมื่นล้าน พ่อของฉันมีลูกชายเพียงคนเดียวก็คือฉัน ทุกอย่างจะเป็นของฉันในอนาคต!”“ต่งเฟย ฉันไม่ได้ชอบคุณ คุณรวยขนาดนี้คุณจะหาผู้หญิงที่ไหนก็ได้ ฉันขอร้อง ปล่อยฉันไปเถอะนะ”ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้ไม่หยุด เธอแทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรงอยู่แล้ว“ฉันไม่ดียังไง? รูปร่างหน้าตา ภูมิหลังครอบครัว อะไรมันไม่ดีสำหรับเธอกัน? ฉันไล่ตามเธอมานานแล้วแต่เธอก็เอาแต่ปฏิเสธฉัน ฉันชักจะหมดความอดทนแล้วนะ!”เพียะ!ยิ่งต่งเฟยคิดถึงเรื่องนี
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 136
“ไอ้สารเลว แกกำลังรนหาที่ตาย! แกรู้ไหมว่าพ่อของฉันเป็นใคร พ่อของฉันคือ ต่งอู่ ถ้าคืนนี้แกกล้าตีฉัน แกไม่รอดแน่นอน!”เมื่อเย่ซิวได้ยินเช่นนั้น แทนที่จะกลัวเขากลับหัวเราะเยาะนี่มันเป็นการเจอศัตรูในที่แคบชัด ๆเขาเดินไปนั่งยอง ๆ ต่อหน้าต่งเฟย“คุณเพิ่งบอกว่าคุณเป็นลูกชายคนเดียวของต่งอู่ใช่ไหม?”ต่งเฟยตะคอกอย่างเย็นชา “ใช่ แกกลัวขึ้นมาแล้วใช่ไหมล่ะ!”“ถ้าแกไม่อยากตายก็คุกเข่าลงต่อหน้าฉันผู้นี้และโขกหัวคำนับร้อยครั้งซะ ถ้าฉันอารมณ์ดีฉันอาจจะไว้ชีวิตที่น่าสมเพชของแก!”ท่าทีของเขาช่างดูหยิ่งยโส และคิดว่าเย่ซิวกลัวเขา“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็เยี่ยมมาก” เย่ซิวพูดอะไรบางอย่างที่ต่งเฟยไม่เข้าใจ และลงมือทันทีเขาโจมตีร่างกายท่อนบนของต่งเฟยอย่างต่อเนื่องหลายสิบครั้งในการโจมตีแต่ละครั้ง เขาได้ปล่อยกำลังภายในเข้าไปในร่างกายของต่งเฟยดวงตาของต่งเฟยตกตะลึง เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่กำลังเข้าสู่ร่างกายแต่เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไรเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวและโกรธ “แกทำอะไรกับฉัน!”เย่ซิวตบไหล่ “ไม่มีอะไร คุณก็สูญเสียหน้าที่ที่ผู้ชายควรจะมีไปก็เท่านั้น”“ในโลกนี้มีคนไม่เกินสามคนที่สามารถรักษาคุณไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 137
ภายในห้อง มีผู้หญิงที่สวยมากเพิ่มมาคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่เขาพบเมื่อกี้ที่ประตูห้องน้ำหญิงเย่ซิวคิดกับตัวเองว่า นี่มันบังเอิญเกินไปแล้วผู้หญิงคนนั้นเห็นเย่ซิวก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ขมวดคิ้วหลิ่วอวี้ฝูยืนขึ้นแล้วดึงเย่ซิวให้มานั่งข้างเธอ จากนั้นก็ชี้ไปที่ผู้หญิงผมสีทองแล้วพูดว่า“พี่เย่ ฉันขอแนะนำให้พี่รู้จัก นี่คือรองประธานอีกคนของบริษัทของเรา หลินโหรว”“เธอมีความสามารถรอบด้าน ฉันโทรเรียกให้เธอมาที่นี่เพื่อจะได้ดูว่าเราจะหารือเรื่องความร่วมมือกันในอนาคตของบริษัทของพี่ยังไงดี”ตระกูลหลิ่วมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมต่าง ๆ และมีหลายด้านที่พวกเขาสามารถร่วมมือกับบริษัทของเย่ซิวได้เย่ซิวยิ้มและยื่นมือออกมา “สวัสดีครับ ผมเย่ซิว”ร่องรอยของความรังเกียจแวบขึ้นมาในดวงตาของหลินโหรว แต่เพราะหลิ่วอวี้ฝูอยู่ตรงนี้ด้วยเธอจึงยื่นมือออกไปจับมือของเขา และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “หลินโหรว” หลิ่วอวี้ฝูเหลือบมองหลินโหรวอย่างแปลกใจ ทำไมวันนี้เธอทำตัวแปลก ๆ?หลิ่วอวี้ฝูไม่รู้ว่าเป็นเพราะความเข้าใจผิด หลินโหรวจึงมองว่าเย่ซิวเป็นพวกโรคจิตลามก……“ป้าจาง ถั่วงอกพวกนี้ขายยังไงคะ?”“กะหล่ำปล
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 138
เมื่อกลับมาถึงบ้าน เธอก็นำของที่ซื้อมาไปวางไว้ในครัว จากนั้นก็อุ่นซาลาเปาและซาลาเปาเนื้อที่เหลือจากมื้อเช้าแล้วนำไปใส่ไว้ในชามเธอยังเทน้ำลงในแก้วกระดาษและถือออกไปแม่ชีขอบคุณเธอและเริ่มทานมันเธอทานอย่างรวดเร็วแต่ยังคงความสง่างามเอาไว้เธอรีบทานซาลาเปาและซาลาเปาเนื้อจนหมดอย่างรวดเร็วหลิ่วเมิ่งอิ๋นยื่นน้ำให้ “แม่ชี ดื่มน้ำหน่อยนะคะ”“ขอบใจแม่หนู!”แม่ชีกล่าวขอบคุณอีกครั้ง เธอดื่มน้ำรวดเดียวพร้อมพูดว่า “แม่หนู ฉันขอดูลายมือให้หนูหน่อยได้ไหม?”หลิ่วเมิ่งอิ๋นค่อนข้างแปลกใจเล็กน้อยแต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ และยื่นมือออกไปแม่ชีจับมือของเธอแล้วบีบทีละนิ้วแววตาของแม่ชีค่อย ๆ แข็งแกร่งขึ้น และเมื่อใกล้จะถึงจุดจบ เธอก็รู้สึกตื่นเต้นมากจนตัวสั่นเล็กน้อย“แม่ชี มีอะไรหรือเปล่าคะ?” หลิ่วเมิ่งอิ๋นถามด้วยความงุนงงเล็กน้อย พฤติกรรมของแม่ชีผู้นี้แปลกจริง ๆแม่ชีกลับมามีสติพลันส่ายหน้าแล้วยิ้ม "ไม่มีอะไร แม่หนูช่างโชคดี ขอบคุณสำหรับอาหาร แล้วพบกันเมื่อสวรรค์ต้องการ”จากนั้นแม่ชีก็จากไปหลิ่วเมิ่งอิ๋นกลับมาบ้านอีกครั้งแต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือ แม่ชีกลับมาอีกครั้งและปรากฏตัวบนกำแพงและสังเหตุ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 139
“ไม่อยากเชื่อเลยว่าในโลกนี้ยังมีผู้หญิงสวยสดอย่างนี้อยู่ด้วย!”เขาอดไม่ได้ที่จะน้ำลายไหล จากนั้นก็รีบเก็บกระเป๋าสัมภาระและออกเดินทางอย่างรีบร้อนเขาไม่ได้สนใจอะไรอย่างอื่นเลยนอกจากผู้หญิง เมื่อเห็นหลิ่วเมิ่งอิ๋นเช่นนี้แล้วเขาจะอดใจไหวได้อย่างไร?“สาวน้อย รอฉันก่อนนะ ฉันจะรีบไปหาเธอเดี๋ยวนี้เลย!”…“เป็นไปไม่ได้ ให้ตายเถอะ ให้ตายสิวะ!”ต่งเฟยคำรามอยู่ภายในห้องเดิมที เขาคิดว่าเย่ซิวโกหกเขาอย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขากลับมา เขาต้องการหาผู้หญิงเพื่อระบายอารมณ์ แต่กลับพบว่าตนได้สูญเสียความเป็นชายไปหมดแล้วไม่ว่าจะพยายามอย่างไรก็ไม่เป็นผล ยากระตุ้นต่าง ๆ ที่กินเข้าไปก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลยเขาตื่นตระหนกมากจากนั้นเขาก็ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลแต่ก็ไม่พบปัญหาอะไรเลยเขายังไปพบแพทย์แผนจีนเก่ง ๆ หลายคนแต่ก็ไร้ประโยชน์แม้กระทั่งไปขอให้จอมยุทธภายในตระกูลช่วยตรวจดูให้ก็ยังไม่ได้ผลเช่นกันคำตอบที่ทุกคนให้มาคือ เขามีสุขภาพแข็งแรงดี ไม่มีปัญหาแต่อย่างใดแต่เขาได้สูญเสียหน้าที่ที่สำคัญที่สุดในฐานะลูกผู้ชายไปแล้วตอนนี้เองที่เขาตระหนักถึงความน่ากลัวของเย่ซิ่ว ดังนั้นเขาจึงต้องบอกเรื่อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 140
ตามที่คาดไว้ เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนี้ทั้งสองคนก็เคร่งขรึมมากขึ้นทันที“คุณพูดจริงเหรอ?” เฉิงอู่ถามและจ้องมองที่ต่งอู่อย่างตั้งใจ“แน่นอนว่าเรื่องจริง” ต่งอู่พยักหน้าหนักแน่น “ผมเห็นมาด้วยตาของตัวเอง เขามาถึงระดับนี้ตั้งแต่อายุยังน้อยเบื้องหลังของเขาอาจจะมีอาจารย์ที่แข็งแกร่งมาก หรือเขาอาจจะได้เรียนรู้ทักษะวิชายุทธที่ทรงพลังมาก หรือยิ่งกว่านั้น อาจเป็นไปได้ที่เขาจะดื่มน้ำอมฤตเข้าไปแล้ว…”เมื่อมาถึงจุดนี้เขาก็หยุดพูด และปล่อยให้พวกเขาคิดต่งอู่รู้ดีว่า สำหรับผู้ฝึกยุทธเหล่านี้ สิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับพวกเขาคือทักษะอันทรงพลังหรือเครื่องยาสมุนไพรอันล้ำค่าโบราณไม่ว่าจะเป็นอย่างไหน ความแข็งแกร่งของพวกมันก็สามารถเพิ่มขึ้นได้อย่างรวดเร็ว“แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?” คุณจางถามอย่างร้อนรนใจ“ตระกูลหลิ่ว”เมื่อได้ยินชื่อนี้ คุณจางก็แสดงสีหน้าลำบากใจ “ถ้าเป็นที่อื่นก็คงจะจัดการได้ง่ายกว่า ตอนนี้คุณรู้สถานการณ์ของตระกูลหลิ่วดีกว่าผม ผมไม่กล้าบุ่มบ่ามไปที่บ้านของพวกเขาหรอก”ตอนนี้ตระกูลหลิ่วได้รับการขนานนามว่าเป็นตัวแทนอย่างเป็นทางการของประเทศหลงเถิง ใครก็ตามที่กล้ายั่วยุพวกเขาก็เท่ากับรนห
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 141
เมื่อเย่ซิวได้ยินเช่นนี้เขาก็หันกลับมาและคว้ามือเล็ก ๆ ของเซี่ยซิ่วซิ่วทันที “จริงเหรอ? คุณเคยได้ยินเรื่องนี้จากที่ไหน?”ฝ่ามือของเย่ซิวกว้างและแข็งแกร่ง ทันทีที่สัมผัสกัน หัวใจของเซี่ยซิ่วซิ่วก็เต้นเร็วขึ้น ใบหน้าของเธอแดงอย่างน่าหลงใหลเธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เหมือนฉันจะได้ยินคุณปู่พูดกับคุณลุง แต่ฉันจำรายละเอียดไม่ได้ ฉันไปถามคุณปู่ดีไหม?”เย่ซิวพยักหน้า “ดีสิ รีบไปถามได้เลย"เซี่ยซิ่วซิ่วยังไม่ไป แต่แลบลิ้นใส่เย่ซิว “ฉันไม่ได้ช่วยนายฟรี ๆ หรอกนะ นายต้องให้รางวัลฉันบ้างสิ”เย่ซิวยิ้มและพูดว่า “คุณอยากได้อะไรเป็นรางวัลเหรอ?”เซี่ยซิ่วซิ่วกัดริมฝีปากเล็กน้อย และรวบรวมความกล้าเพื่อพูดว่า “ฉันอยากได้จูบแรกของนาย นายจะให้ฉันไหม?”เย่ซิวยิ้มอย่างไม่รู้จะพูดอะไร และค่อย ๆ เดินไปหาเซี่ยซิ่วซิ่วหัวใจของเซี่ยซิ่วซิ่วเต้นเร็วมากเมื่อเห็นเย่ซิวเดินมาทางตน เธอก็ค่อยๆ หลับตาลงด้วยความคาดหวังท่ามกลางความกังวลใจจากนั้นเธอก็รู้สึกถึงความอุ่นเล็กน้อยบนริมฝีปาก แต่ไม่นานก็หายไปเมื่อเธอลืมตาขึ้น เธอเห็นเย่ซิวมองเธอกึ่งยิ้มซิ่วซิ่วรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งในใจในการแข่งขันกับในหม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 142
ภายในร้านอาหารเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีชายหนวดเครารุงรังสองคนกำลังนั่งกินหม้อไฟเนื้อสุนัขอยู่“น่าสนใจจริง ๆ ลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือเลย!!”“แค่จอมยุทธระดับสามยังกล้าท้าทายจอมยุทธระดับสี่ เขาคิดจริงหรือว่าอายุน้อยเป็นข้อได้เปรียบ?”…ภายในโรงน้ำชา ชายชราผู้มีสายตาเฉียบแหลมกำลังเพลิดเพลินกับชาอย่างสบายใจทันใดนั้น หน้าจอโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างโต๊ะก็สว่างขึ้นเมื่อเขาเปิดดู สีหน้าประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา“ระดับสามสู้กับระดับสี่ มั่นใจหรืออวดดีกันแน่? คงต้องไปดูให้เห็นกับตาเสียแล้ว”…ที่ในโรงฝึก มีผู้หญิงรูปร่างล่ำสันคนหนึ่งก็ได้รับข่าวนี้เช่นกัน“ในที่สุดแวดวงยุทธภพที่น่าเบื่อก็เกิดประกายความตื่นเต้นขึ้นแล้วสินะ”…“ที่นี่แหละ!”ชายหน้าตาไม่น่าไว้ใจปรากฏตัวขึ้นหน้าเขตที่อยู่อาศัยเก่า ๆ แห่งหนึ่งเพื่อที่จะพาตัวหลิ่วเมิ่งอิ๋นไปโดยเร็วที่สุดเขาจึงไม่รีรอและมาที่นี่โดยเร็วที่สุดทันทีที่มาถึง เขาก็เห็นคนสองคนเดินออกมาจากเขตที่อยู่อาศัยหลิ่วเมิ่งอิ๋นกำลังช่วยประคองพ่อของเธอ “ตอนนี้คุณพ่อรู้สึกยังไงบ้างคะ?”พ่อของเธอยิ้ม “ดีขึ้นมาก ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณเจ้าหนุ่มคนนั
บทล่าสุด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 578
ชายคนนั้นมีท่าทีไม่เชื่ออย่างแรง “อย่ามาหลอกฉัน ถ้าเจ้าอาวาสไม่ออกมา ฉันก็ไม่ไป และวัดนี้ก็อย่าหวังว่าจะมีใครมากราบไหว้อีก!”นักพรตหนุ่มรู้สึกทั้งโกรธและหมดหนทาง เมื่อเจอกับคนที่มีพลังแข็งแกร่งและเล่นไม่ซื่อแบบนี้ เขาเองก็ไม่รู้จะรับมือยังไง“เฮ้ พวกเธอสองคน ไสหัวไปซะ!”ชายคนนั้นมองเย่ซิวกับน่าหลันเยียนหรานด้วยสายตาดุดันดั่งสิงโตที่กำลังคำราม ดูน่ากลัวเป็นอย่างมากนี่แหละคือสาเหตุที่ทำให้ผู้คนที่มาไหว้พระพากันหนีไปหมดเย่ซิวเอ่ยเรียบ ๆ “นี่เป็นที่สาธารณะ ทำไมผมต้องไปด้วย?”ชายคนนั้นแสยะยิ้ม “ไอ้หนู คิดจะโชว์แมนต่อหน้าแฟนหรือไง? อยากโดนฉันสั่งสอนใช่ไหม!”พูดจบ พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ออกมาจากร่างของเขามีเพียงผู้ที่ผ่านสมรภูมิความเป็นความตายอันโหดร้ายมานับครั้งไม่ถ้วนเท่านั้นที่จะสามารถแผ่กลิ่นอายอันน่ากลัวเช่นนี้ออกมาน่าหลันเยียนหรานตัวสั่นเทิ้ม ขนลุกไปทั้งร่างชายคนนี้น่ากลัวเกินไปแล้วแต่ในวินาทีนั้นเย่ซิวก็ยื่นมือใหญ่ที่อบอุ่นและแข็งแรงมาจับมือเล็ก ๆ ของเธอไว้ เธอรู้สึกสงบลง ก่อนจะมองไปที่เย่ซิวด้วยสายตาขอบคุณนักพรตหนุ่มรีบวิ่งลงมาหาเย่ซิวพร้อมเตือนด้วยความกังวล “โย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 577
คนส่วนใหญ่มีทัศนคติที่เกลียดชังคนรวยเหมือนกับตอนนี้ที่แม้น่าหลันเยียนหรานเป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างเห็นได้ชัดแต่เพียงเพราะเธอขับรถหรูและใส่เสื้อผ้าราคาแพง คนรอบข้างจึงคิดว่าเป็นความผิดของเธอเหตุการณ์แบบนี้ที่แสดงถึงความเกลียดชังคนรวยมีให้เห็นทั่วไปขณะที่น่าหลันเยียนหรานไม่รู้จะทำอย่างไรดี เย่ซิวก็ปรากฏตัวขึ้นมายืนขวางหน้าเธอไว้น่าหลันเยียนหรานยิ้มด้วยความดีใจ “คุณเย่มาที่นี่ได้ยังไงคะ”“ผ่านมาแถวนี้พอดี” เย่ซิวมองหญิงชราที่นอนขวางรถของน่าหลันเยียนหราน แล้วเอ่ยเรียบ ๆ “ลุกขึ้น แล้วไสหัวไปซะ!”หญิงชรายิ้มเยาะ “อะไร พวกเธอสองคนรวมหัวกันจะรังแกคนแก่เหรอ หน้าไม่อาย ถ้าฉันไม่ลุกพวกเธอจะทำอะไรฉันได้!”คนที่ไม่รู้จักอายมักจะได้เปรียบเสมอเย่ซิวจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เปล่งประกายแล้วตวาดใส่หญิงชราคนนั้น “มองฉัน!”หญิงชราหันมามองตาของเย่ซิวโดยไม่ทันรู้ตัวตึง!สมองของเธอว่างเปล่าไปชั่วขณะ ราวกับสติหายไปชั่วคราวเย่ซิวมองเธอ “บอกมาว่าทำไมถึงคิดจะหลอกคนอื่น”หญิงชราเผยความในใจออกมาโดยไม่รู้ตัว“ฉันเล่นไพ่นกกระจอกจนเสียเงินค่าใช้จ่ายสำหรับทั้งปีไป กลัวสามีจะด่าก็เลยคิดจะหลอกเอาเงินจากค
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 576
“พี่เป็นคนดีจริง ๆ ฉันรักพี่ที่สุดเลย”จวงเสี่ยงหยิงดีใจจนกระโดดโลดเต้นอยู่ตรงหน้าเย่ซิว“พอแล้ว” เย่ซิวกดไหล่เธอลง “ผู้หญิงไม่ควรกระโดดโลดเต้นต่อหน้าผู้ชายแบบนี้ จะเสียเปรียบเอานะ”จวงเสี่ยงหยิงอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึง ใบหน้าเธอแดงก่ำ ก่อนจะเอ่ยด้วยความเขินอาย “พี่นี่ลามกจริง ๆ เลย คราวหน้าฉันจะกระโดดแค่ต่อหน้าพี่แค่คนเดียวดีไหมคะ?”จวงเสี่ยงหยิงเปรียบเสมือนดอกไม้ที่ยังตูมรอวันผลิบาน แผ่กลิ่นอายแห่งความสดใสและเยาว์วัยออกมาทุกอณูการได้อยู่กับสาวน้อยแบบนี้ทำให้จิตใจพลอยสดชื่นไปด้วยถ้าไม่ติดว่ายังมีเรื่องรอให้ทำอีกมากมาย เย่ซิวคงจะอยู่กับเธอนานกว่านี้หน่อยหลังจากออกจากมหาวิทยาลัยแล้ว เย่ซิวก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาค้นหาอารามเต๋าภายในประเทศตอนนี้เขาอยู่ในขั้นสูงของการสร้างรากฐานปราณ อีกไม่นานก็จะถึงขั้นสมบูรณ์ เขาต้องเริ่มเตรียมตัวสำหรับการบ่มเพาะจินตานแล้วสิ่งแรกที่ต้องทำคือหาวิธีการบ่มเพาะจินตานปัจจุบัน อารามเต๋าในประเทศที่มีอายุมากกว่าร้อยปีนั้นมีอยู่ไม่กี่แห่งเย่ซิวค้นเจออารามเต๋าห้าแห่ง หนึ่งในนั้นมีอยู่ที่เมืองหลวงและระยะทางก็ไม่ไกลมากเมื่อค้นเจอต
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 575
เย่ซิวชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะหันกลับมา “ว่าไงครับ?”หยางชิงเสวี่ยเม้มปากเล็กน้อย ดวงตางดงามจับจ้องไปยังเย่ซิวที่ยืนอย่างองอาจ “คุณต้องเร่งบำเพ็ญตนให้มากขึ้น แล้วรีบทะลวงให้ถึงระดับจินตานให้เร็วที่สุด ถึงตอนนั้น…”ประโยคหลังจากนั้นเธอไม่ได้พูดออกมา แต่แค่ขยับริมฝีปากเท่านั้นเย่ซิวเข้าใจอย่างชัดเจน จึงรู้สึกตกใจเป็นอย่างมากหยางชิงเสวี่ยมีร่างกายที่พิเศษ และต้องรอให้เย่ซิวทะลวงระดับจินตานเสียก่อนจึงจะสามารถมีสัมพันธ์กับเธอได้นี่เป็นกฎที่อาจารย์ของเขากำหนดไว้เมื่อถึงเวลาที่เขาสมหวังกับหยางชิงเสวี่ย เขาจะได้รับพลังพิเศษที่แข็งแกร่งมากเย่ซิวกลับไปที่ศาลา ก่อนจะหยิบจี้หยกสองชิ้นออกมา แล้วสวมให้เธอด้วยมือของเขาเองทั้งสองอยู่ใกล้กันมากจนกลิ่นอายความแข็งแกร่งของเขาแผ่ซ่านเข้ามาจนสัมผัสได้หยางชิงเสวี่ยรู้สึกเหมือนร่างกายถูกจุดไฟ รู้สึกอ่อนแรงและใบหน้าก็แดงระเรื่ออย่างไม่เคยเป็นมาก่อนจากนั้นเย่ซิวก็คว้ามือเล็กอ่อนนุ่มของเธอไว้ ก่อนจะสวมแหวนลงบนนิ้วของเธอสองวง แล้วบอกวิธีใช้ให้เธอฟัง“ของพวกนี้ล้ำค่าเกินไป ฉันรับไว้ไม่ได้หรอก”หยางชิงเสวี่ยส่ายหน้า พยายามจะถอดออก“ไม่เป็นไร ของพว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 574
ชีวิตของเธอในตอนนี้เรียบง่ายมากบางครั้งก็เรียน บางครั้งก็ไปฝึกงานที่บริษัท ชีวิตดูเต็มไปด้วยคุณค่าและมีความหมายมากเย่ซิวลูบหัวเธอเบา ๆ “มาดูว่าเธอเป็นยังไงบ้าง”สายตาของเขามองไปที่ศาลาตรงนั้นมีหญิงสาวที่ดูราวกับนางฟ้ากำลังอ่านหนังสืออย่างตั้งใจมองจากมุมนี้ ใบหน้าด้านข้างของเธอสวยไร้ที่ติ ทำให้คนใจเต้นแรงแม้เพียงพบเห็น แต่ก็ไม่กล้าคิดลามกกับเธอเธอคือผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างน่าอัศจรรย์คนหนึ่งเลยทีเดียวดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกถึงสายตาของเย่ซิว เธอจึงหันมองมาแล้วพยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับยกมุมปากยิ้มบางเย่ซิวยิ้มตอบจวงเสี่ยวหยิงยิ้มมุมปากแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงหึงหวง “ที่แท้ก็ไม่ได้มองแค่ฉันนี่นา”เย่ซิวหัวเราะ “เด็กน้อย ยังจะหึงอีกนะ ไปซื้อน้ำให้ฉันหน่อยสิ”“ค่ะ…”จวงเสี่ยวหยิงยู่ปากแต่ก็เดินออกไปอย่างว่าง่ายเย่ซิวเดินเข้าไปในศาลา นั่งลงตรงหน้าชิงเสวี่ยแล้วถามอย่างตรงไปตรงมา “คุณรู้จักที่มาที่ไปของคุณลี่หรือเปล่า?”ชิงเสวี่ยวางหนังสือลง มองเย่ซิวด้วยดวงตากลมโต พลางส่ายหัวเบา ๆ “ไม่เคยได้ยินมาก่อนค่ะ”เย่ซิวจ้องมองเธอด้วยสายตาตรงไปตรงมา จิตใจมั่นคงไม่หวั่นไหว ทำให้รู้ว่าเธอไม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 573
ต่อจากนี้จะเป็นการบรรยายยาวกว่าหนึ่งแสนคำครั้งที่แล้วเย่ซิวเป็นฝ่ายเริ่มบำเพ็ญตนกับหลินโหรวก่อนแต่ครั้งนี้หลินโหรวเป็นฝ่ายเริ่มก่อน สรุปง่าย ๆ เลยสามคำ เธอเก่งมากคงเป็นสิ่งที่ได้เรียนรู้จากการอยู่กับสาวผมเหลืองก่อนหน้านี้“ผมต้องไปแล้ว” เย่ซิวจิบเครื่องดื่มพลางเอ่ยกับหลินโหรวหลินโหรวปาดเหงื่อหอมบนหน้าผาก พลางมองเย่ซิวด้วยสายตาอ่อนหวาน “ฉัน…พอจะเป็นแฟนคุณได้ไหม?”เย่ซิวใช้นิ้วเชยคางขาวเนียนของเธอขึ้น แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณคิดว่าตัวเองคู่ควรหรือเปล่าล่ะ?”สายตาของหลินโหรวหม่นลงในทันที ใช่แล้ว ตอนนี้เธอไม่คู่ควรกับเขาจริง ๆแต่เธอก็รีบกลับมาฮึดสู้อีกครั้ง “ก่อนหน้านี้ฉันอาจจะทำตัวเหลวไหลไปหน่อย แต่จากนี้ไป ฉันจะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น”“อืม ความสามารถของเธอก็ไม่เลวนะ” เย่ซิวพยักหน้า “ตอนนี้คุณยังไม่มีงานทำใช่ไหม”“ยังค่ะ”เย่ซิวเกิดความคิดหนึ่งขึ้น เขาเอ่ยกับเธอว่า “ผมจะลงทุนให้คุณห้าพันล้าน ไปตั้งบริษัทการจัดการระหว่างประเทศสักแห่ง แล้วดึงคนเก่ง ๆ เข้ามาร่วมทีมเยอะ ๆ”หลินโหรวทำหน้าจริงจัง “ค่ะ ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง ห้าพันล้านนี้จะทำกำไรให้คุณสิบเท่า ยี่สิ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 572
ยาที่อยู่ในมือเธอหล่นลงบนพื้นทันที “นายเป็นใคร เข้ามาได้ยังไง!”เย่ซิวเดินตรงเข้าไปหาเธอด้วยสีหน้าเย็นชา “พูดมาว่าใครเป็นคนสั่งให้เธอมาเล่นงานฉัน”“เล่นงานนาย? หมายความว่าไง?”สีหน้าของสาวผมทองดูไม่เหมือนคนโกหก นั่นหมายความว่าเธอเพียงแค่ถูกใครบางคนใช้เงินจ้างมาเท่านั้นเย่ซิวจึงเปลี่ยนวิธีถาม “ใครเป็นคนให้ยานี้กับเธอ หน้าตาเป็นยังไง?”“ฉันไม่รู้ว่านายพูดถึงอะไร” สาวผมทองพยายามปฏิเสธสุดกำลังเย่ซิวคว้าคอเธอไว้แล้วค่อย ๆ ยกขึ้นสาวผมทองดิ้นรนสุดชีวิต ดวงตาเบิกโพลง ลิ้นยื่นออกมายาวความรู้สึกหวาดกลัวอย่างรุนแรงพุ่งขึ้นมาจับใจเธอ ผู้ชายที่ดูหล่อเหลาจนน่าตะลึงคนนี้กล้าฆ่าเธอจริง!“ฉัน…ยอมบอกแล้ว…”ปึก!เย่ซิวโยนเธอลงกับพื้นแล้วนั่งลงบนโซฟา ก่อนจะถือโอกาสหยิบยาขึ้นมาสาวผมทองไออย่างหนัก เธอรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งร่างกาย สายตาที่มองเย่ซิวเต็มไปด้วยความหวาดกลัว“ฉันก็ไม่รู้จักเขาหรอก อยู่ ๆ เขาก็มาหาฉัน ให้เงินมาก้อนหนึ่ง แล้วบอกให้ฉันเอายาให้หลินโหรว…แค่นั้นแหละ”“หน้าตาเขาเป็นยังไง?”“ฉันมองเห็นไม่ค่อยชัด เขาใส่เสื้อโค้ตสีดำ สวมหน้ากาก ยานี้เขาให้มาเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว”เย่ซิ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 571
“เสี่ยวโหรว อย่าไปเลยนะ ได้ไหม?”“ปล่อยฉันนะ ตอนนั้นเธอเป็นคนบอกเลิกฉันเอง แล้วตอนนี้กลับมาวุ่นวายอะไรกับฉันอีก!”“ตอนนั้นฉันเองที่เสียสติ แต่หลังจากนั้นฉันก็รู้ว่าขาดเธอไม่ได้จริง ๆ”“หึหึ ตอนนั้นฉันพยายามมากแค่ไหนเพื่อรั้งเธอไว้ แต่เธอก็ใจแข็งใส่ฉัน ตอนนี้ต่อให้พูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์แล้ว”“เสี่ยวโหรว ฉันรู้นะว่าเธอยังรักฉันอยู่”“เพ้อเจ้อ! ตอนนี้ฉันหันมาชอบผู้ชายแบบปกติแล้ว และเธอก็ไม่ต้องมาวุ่นวายกับฉันอีก!”……มีสาวสวยสองคนกำลังทะเลาะกันบนถนนคนหนึ่งย้อมผมสีเหลือง ใส่เสื้อเอวลอย ทรวดทรงเย้ายวนอีกคนสวมเดรสยาวสีขาวกับรองเท้าผ้าใบ ดูสะอาดบริสุทธิ์ฝูงชนที่มุงดูพลอยเข้าใจเรื่องราวจากบทสนทนาของทั้งคู่ ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายที่แท้สองคนนี้ก็เป็นหญิงรักหญิง ความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาจึงลุกโชนขึ้นมาทันทีเย่ซิวเองก็ไม่คิดว่าจะได้เจอพวกเธอที่นี่อีกครั้งอดีตแฟนสาวหรือแฟนหนุ่มของหลินโหรวยังคงเป็นแบบเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแต่หลินโหรวนั้นเปลี่ยนไปเยอะเลยทีเดียวไม่มีความหยิ่งยโสและอวดดีเหมือนแต่ก่อน กลับดูอ่อนโยนขึ้นมากดูเหมือนว่า ‘การปรับเปลี่ยน’ ของเขาในตอนนั้นจะได้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 570
เป็นที่รู้กันดีว่าเมื่อเสื้อยืดสีขาวเปียกน้ำแล้วจะดูโปร่งแสงเล็กน้อย ดังนั้นถังเขอเข่อในตอนนี้จึงดูมีเสน่ห์เย้ายวนใจอย่างบอกไม่ถูกถังเขอเข่อกอดอกตัวเองไว้ด้วยความอับอายและหงุดหงิด “อย่ามองสิ หันหลังไปเลยนะ ฉันไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน ก็เลยต้องใส่ชุดเดิมนี่แหละ”เย่ซิวโบกมือเรียกเธอ “มานี่ เดี๋ยวผมช่วยทำให้เสื้อผ้าคุณแห้งเอง”“ไม่เอา…”เธอกลับถอยหลังไปอีกสองสามก้าว เธอรู้ดีว่าสภาพของตัวเองตอนนี้ จะส่งผลต่อผู้ชายมากแค่ไหนเธอกลัวว่าเย่ซิวจะควบคุมตัวเองไม่ไหว แล้วก็…เย่ซิวชูมือขึ้นแล้วส่งพลังดูดมหาศาลออกมาใส่ถังเขอเข่อ“กรี๊ด!” ถังเขอเข่อร้องเสียงหลง ร่างกายของเธอลอยลิ่วเข้ามาหาเย่ซิวอย่างไม่ตั้งใจ เธอดิ้นไปมาพลางกรีดร้องไม่หยุด “ปล่อยนะ ฉันจะไม่ยอมให้คุณทำตามใจหรอก ฉันยังไม่เคยมีแฟนเลย ไม่ได้นะ…เอ๊ะ ทำไมอุ่นจัง”ในขณะที่กำลังดิ้นพล่าน ถังเขอเข่อก็หยุดทันที ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความสงสัย สถานการณ์ดูไม่เป็นอย่างที่เธอคิดไว้เลยสักนิด เย่ซิวเพียงแค่ปล่อยพลังไฟออกมาเบา ๆ เพื่อช่วยให้เสื้อผ้าของเธอแห้งเท่านั้นเอง“นี่มันอะไรน่ะ?!” ถังเขอเข่อตกใจจนพูดไม่ออก “มายากลเหรอ?”
