Share
บทที่ 83
Related chapter
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 84
“นางแพศยาอย่างพวกแกตั้งใจที่จะไม่ยอมรับในสิ่งที่พวกแกทำลงไปอยู่แล้สใช่ไหม?...ฉันจะไม่เถียงเรื่องนี้ต่อแล้ว ฉันไม่ต้องการจัดการเรื่องนี้ภายในอยู่แล้ว ใครก็ได้ มานี่หน่อย! เอาตัวเอมิลี่กับแม่ของมันไปส่งตำรวจ!” เจเรมี่ เควสออกคำสั่งอย่างเยือกเย็นเมื่อเอมิลี่และเมย์ได้ยินเช่นนี้ หน้าของพวกเธอก็เริ่มซีด“ถ้าพวกแกไม่ยอมพูดความจริงที่นี่ ตำรวจที่โรงพักจะทำให้พวกแกพูดได้เอง!” เจเรมี่เสียงแตกในขณะที่เขาใกล้จะจบประโยค“หนูไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมคุณพ่อต้องส่งหนูให้กับตำรวจด้วย? หนูตั้งท้องอยู่ด้วยนะคะ” เอมิลี่ตะโกนในขณะที่เธอวางมือลงบนท้องพร้อมกับลูบขึ้น“ท้องก็แล้วไงล่ะ? ผู้หญิงท้องก็ยังถูกตำรวจสอบสวนได้! แกยังถือว่าโชคดีที่แกเป็นผู้หญิงท้อง ไม่งั้น ฉันจะจัดการแกโดยตรงเองแล้ว!” เจเรมี่ตะโกน“ที่รัก มาจัดการเรื่องนี้แบบภายในเถอะนะคะ เราไม่ควรสาวใส่ให้กากินนะคะ คุณตั้งใจจะทำอะไรกันแน่?” เมย์ตะโกนหลังจากนั้น เมย์คุกเข่าต่อหน้าเจเรมี่พร้อมประกบฝ่ามือเข้าด้วยกันขณะที่เธอถูมันไปมา“เรานอนด้วยกันมาตั้งหลายปี อีกอย่าง เอมิลี่ก็เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของคุณ แถมเธอยังท้องด้วยนะคะ คุณมีเมตตากับเธอไม่ได้เหรอ
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 85
“คุณตำรวจครับ ได้ยินนั่นไหม? เธอยอมรับแล้ว เอาตัวเธอไปเดี๋ยวนี้! ไม่จำเป็นต้องสืบสวนแล้ว! แล้วก็ ได้โปรดสืบสวนภรรยาของผมด้วย เธอเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้!” เจเรมี่ยืนขึ้นและกล่าวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจในตอนนั้น เอมิลี่รู้สึกสิ้นหวังแล้ว เธอรู้นี่คือจุดจบของเธอ“พี่ซัลลิแวน ทำไมพี่ไม่พูดอะไรเพื่อช่วยฉันบ้างล่ะ? ถ้าฉันถูกพาตัวไป งานแต่งงานของเราอาจจะถูกเลื่อนไปอย่างแน่นอน! ลูกของเราก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย!” เอมิลี่หันไปมองทอม ซัลลิแวนในทันทีเนื่องจากทอมกระตืนรือร้นที่จะให้เอมิลี่ถูกพาตัวไป และเขาไม่อยากแต่งงานกับเธออยู่แล้ว เขาจึงไม่สนใจว่าเธอจะถูกส่งเข้าคุกหรือไม่ อีกอย่าง เจ้าหน้าที่ตำรวจจะทำให้ลูกของเธอปลอดภัยเมื่อเธอคลอดดังนั้น ทอมเบือนหน้าหนีโดยไม่พูดสักคำ แน่นอนว่า เอมิลี่ก็ยิ่งรู้สึกเจ็บจากท่าทีของเขาเมย์ คอนเนอร์ทนเรื่องนี้ไม่ไหวอีกต่อไป เธอชี้นิ้วไปที่ทอม ซัลลิแวน “ทอม ทำไมแกถึงไร้ความเป็นมนุษย์ขนาดนี้? เธอกำลังอุ้มท้องลูกของแกนะ!” เมย์ตะคอกทอมอย่างโกรธเคือง“นั่นก็เพราะว่าเขาบอกความแตกต่างระหว่างผิดกับถูกได้ไงละ ไม่เหมือนแก!” เจเรมี่ตอบทันใดนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจใส่กุญแ
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 86
“เอาล่ะ พ่อจะขึ้นไปพักชั้นบนนะ ลูกก็ควรพักเร็ว ๆ ด้วย ทอม นี่ก็ดึกแล้ว นายควรกลับบ้านโดยเร็วนะ” เจเรมี่ เควสกล่าวก่อนจะลุกขึ้นและมุ่งขึ้นชั้นบนเมื่อไซล่า เควสเห็นเขาออกไป เธออดที่จะรู้สึกปวดใจแทนเขาไม่ได้ มันคงรู้สึกแย่มากแน่ ๆ ที่ถูกคนที่เขาไว้ใจที่สุดทรยศ มันคงเจ็บยิ่งกว่าที่ต้องส่งคนที่เขารักเข้าคุกหลังจากเจเรมี่ออกไป ไซล่าจึงเดินขึ้นไปชั้นบนด้วยเช่นกัน ดูเหมือนว่าเธอไม่อยากคุยกับทอมซัลลิแวนเลยแม้แต่น้อยอนิจจา ไซล่าเห็นกลอุบายของทอมอย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว เขาเป็นคนโง่โดยแท้จริงที่ไม่ควรค่าแก่การมองด้วยซ้ำอย่างไรก็ตาม ทันทีที่ไซล่ามาถึงที่ขั้นบันได ทอมก็รีบวิ่งตามเธอไป เขาก้าวนำหน้าขึ้นขั้นบันไดหนึ่งก้าวและยืนขวางทางเธอหลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาโอบมือรอบไหล่ของเธอแน่น“ฉันห่วงเธอมากหลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับอิมพีเรียล ไพรม์ ในตอนที่ฉันเห็นว่าเธอรับมือกับสถานการณ์ได้ดีแค่ไหน ฉันก็รู้สึกมีความสุขกับเธอมาก ๆ ทำไมเธอถึงไม่ตอบข้อความฉันเลยล่ะ? ฉันห่วงเธอนะ” ทอมกล่าวสัมผัสและคำพูดหวานหูของชายตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกขยะแขยงไม่น้อยหลายสิ่งที่เธอชอบมากที่สุดในอดีตได้กลายเป็นสิ่งที่เธอเ
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 87
อย่างไรก็ตาม ไซล่า เควสไม่ตอบสนองกับความเหลวไหลของเขา กลับกัน เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนที่จะใช้ไหล่ของเธอยกทอม ซัลลิแวนทุ่มลงบนพื้นหลังจากนั้น เธอจึงรีบหาทางขึ้นไปยังชั้นบนและหลบมุมไปโดยไม่ลังเลหลังจากที่ถูกโยนลงบนพื้น ทอม ซัลลิแวนแทบไม่มีแรงลุกขึ้น และไม่ติดใจที่จะตามไซล่าต่อหลังจากนั้นพักหนึ่ง ในที่สุด เขาก็ตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาได้ด้วยความยากลำบากพร้อมกับหอบและจบราวบันไดไว้ไซล่ารู้เรื่องศิลปะป้องกันตัวด้วยงั้นเหรอ? ตอนนี้เธอก็ยิ่งน่าหลงไหลมากขึ้น“ไซล่า ฉันจะไม่ยอมแพ้เธอแน่” ทอมมีแววตาที่มุ่งมั่นหลังจากไซล่าขึ้นมายังชั้นบน เธอตรงไปที่ห้องนอนใหญ่ ขณะที่ประตูปิดไม่สนิท เธอจึงเห็นได้ว่าเจเรมี่กำลังสูบบุหรี่อยู่บนเตียงขณะที่เขาหันหลังให้กับประตูท่ามกลางกลุ่มควัน ไซล่าเห็นได้ว่าเขาดูเศร้ามากแค่ไหน เธอเห็นใจเขา แม้ว่าไซล่าอยากที่เข้าไปปลอบเขา แต่เธอกลับตัดสินใจปิดประตูอย่าง ๆ เงียบหลังจากที่คิดอะไรบางอย่าง เธอรู้ว่าพ่อของเธอต้องการอยู่อย่างเงียบ ๆ กับตัวเองในตอนนี้หลังจากที่ยืนอยู่หน้าประตูครู่หนึ่ง ไซล่าหันหลังและกลับไปที่ห้องของเธอ หลังจากนั้นเธอจึงเข้าไปในอ่างอาบน้ำร้อนเพื่
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 88
หลังจากสามวินาที แซ็ค แคสซิดี้ก็ตั้งสติตัวเอง อย่างไรก็ตาม เขาอยู่ในสภาพที่ไม่อยากเชื่อนายน้อยห้าไม่เคยเป็นแบบนี้ ในตอนนั้น จอคอมพิวเตอร์ของเขาเปลี่ยนเป็นสีเทาในขณะที่ประโยคหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ“คุณถูกฆ่า”สแตนลีย์ แบตตันทำเหมือนว่าเขาไม่เห็น กลับกันเขาหันสายตากลับมาที่แซ็คทันใดนั้น แซ็คจึงดูแสดงความเคารพเหมือนเช่นเคย“คนที่ปล่อยข่าวลือไปทั่วถูกจับแล้วครับ คน ๆ นั้นคือแฮ็คเกอร์ชื่อดังคนหนึ่ง ตอนนี้ เขายอมรับทุกอย่างแล้ว เขากล่าวว่าเอมิลี่ เควสคือคนที่สั่งให้เขาทำแบบนั้น ผมได้ยินมาว่าคุณผู้หญิงถอดรหัสไอพีแอดเดรสปลอมของผู้ชายคนนั้นและตามล่าเขาด้วยตัวเธอเอง ผมคาดไม่ถึงเลยว่าเธอจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ขนาดนี้ เธอช่างน่าทึ่งจริง ๆ นะครับ” แซ็คกล่าวสแตนลีย์ยิ้มเล็กน้อยแต่ไม่พูดอะไร เขายำเกรงต่อความสามารถของไซล่าไม่น้อย“ตอนนี้ ตราบใดตระกูลเควสแถลงการณ์เพื่อแสดงหลักฐานว่าสิ่งนั้นได้รั่วไหลออกไปจริง ๆ เรื่องทั้งหมดจะคลี่คลายลงครับ” แซ็คกล่าวด้วยท่าทีจริงจังและระวังไม่ให้มีเรื่องไหนตกหล่น“พูดต่อไป” สแตนลีย์เยือกเย็นเช่นปกติ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าเขากำลังรู้สึกอะไ
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 89
ช่วงเวลาที่น่าอับอายมักจะมาในเวลาที่ไม่มีใครพร้อมรับมันในขณะเดียวกัน สแตนลีย์ แบตตันเลือกที่จะเมินข้อความของพวกเขาและเล่นเกมต่ออย่างเต็มศักยภาพ เขาคลิกเมาส์อย่างรวดเร็วเพื่อเปิดใช้งานสกิลหนึ่งตามด้วยสกิลอื่น ๆ แม้ว่ามันเป็นแค่เกม เขาได้ทำให้มันดูเหมือนกับว่าเขากำลังเล่นเปียโน เขาคือนักฆ่าที่สง่างามที่สุดในโลกทันใดนั้น ทีมของสแตนลีย์ได้รับชัยชนะ เขารีบถอนตัวออกจากคิวเข้าร่วมแมตช์และเปิดห้องแชทระหว่างเขากับไซล่า เควสในแอพวีแชทหลังจากจิ้มนิ้วเหนือหน้าจออยู่ครู่หนึ่ง เขาก็หรี่ตาเล็กน้อย “ฉันจำหนังสือหมดแล้ว อะไรต่อล่ะ?”ขณะเดียวกัน ไซล่าก็กำลังรอคิวสำหรับเพื่อนร่วมทีมของเธอให้แมตช์กัน“ปี๊บ ปี๊บ…”ทันใดนั้น โทรศัพท์ของไซล่าเริ่มสั่น เธอจึงหันไปมองโทรศัพท์เธอประหลาดใจเมื่ออ่านสิ่งที่ไฟฟ์ แบตตันส่งให้เธอเขาสามารถจำทุกอย่างในหนังสือนั่นในช่วงเวลาอันสั้นเช่นนี้ได้อย่างไร? เขามีสมองไว้ใช้จำเหมือนตอนเราถ่ายภาพรึไง? นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร?แม้ไซล่าเชื่อว่าเธอเองมีความจำที่ดี แต่มันก็ทำให้เธอใช้เวลาทั้งอาทิตย์เพื่อจดจำเรื่องพวกนั้น สแตนลีย์น่าทึ่งเกินไปไหม? ไซล่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นม
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 90
แม้ชารอน ลินด์รู้ดีว่าเจ้าลูกชายสแตนลีย์ แบตตันไม่ชอบให้มีคนมาชวนคุยในขณะที่เขากำลังเล่นเกม ชารอนอดไม่ได้ที่จะพูดความคิดของเธอหลังจากที่เห็น ‘เซเว่น’สแตนลีย์หันมามองชารอนครั้งหนึ่งก่อนที่จะต่อสู้กับเซเว่นต่อชารอนนั่งบนที่พักแขนของเก้าอี้ในขณะที่เธอสังเกตการณ์แมตช์นั้นอย่างเอาจริงเอาจัง“แม่ขอนั่งดูทั้งแมตช์ตรงนี้ได้ไหม? อย่าลืมนะว่า นี่เป็นการปะทะกันระหว่างผู้เล่นที่ดีที่สุดสองคน แม่รู้ว่าลูกไม่ชอบ แต่ขอสักครั้งนะ” ชารอนกล่าวแววตาของเธอเต็มไปด้วยความหวังและความรบเร้า ชารอนกระตือรือร้นที่จะดูสแตนลีย์เอาชนะคู่ต่อสู้ของเขาในขณะเดียวกัน สแตนลีย์โฟกัสกับการเล่นเกมโดยสมบูรณ์ แม้ว่าจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด เขาก็ยังคงมีสีหน้าที่สงบและไม่พูดอะไรเลยเมื่อเดาว่าเขาตกลงอย่างเงียบ ๆ ชารอนจึงไม่ออกไปอย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นสแตนลีย์ก็ตายในการต่อสู้อีกครั้ง เหมือนกับครั้งก่อน เขาใกล้ที่จะเอาชนะเซเว่นได้มาก ๆ “อ่าาา ถ้าลูกใช้ เอ ใส่เขาในช่วงเวลาที่เร็วกว่า เขาคงจะตายแทน” ชารอนกล่าวขณะที่เธอมองไปที่เซเว่นที่เหลือค่าเลือดเพียงเล็กน้อยอย่างผิดหวังอย่างไรก็ตาม สแตนลีย์ไม่พูดอะไรในขณะที่เขารอ
แรงรักสยบแรงแค้น บทที่ 91
“เทียบกับเธอแล้ว ฉันก็แค่มือสมัครเล่นน่ะ นี่ ๆ เธอช่วยสอนฉันเล่นเกมบ่อย ๆ ได้ไหม? ขอร้องแหละช่วยหน่อยนะเพราะฉันเล่นอ่อนมากเลย กระซิก ๆ” นอร์ธพิมพ์“ได้สิ” เซเว่นตอบกลับ“พระเจ้า เธอน่ารักที่สุดเลย! จริงด้วย เธอเป็นผู้เล่นมืออาชีพใช่ไหม?” นอร์ธถาม“เปล่า” เซเว่นตอบกลับเมื่อสแตนลีย์ แบตตันกลับมา สิ่งแรกที่เขาเห็นคือข้อความที่ชารอน ลินด์ส่งบนโทรศัพท์ของเธอ เขาจึงเริ่มขมวดคิ้วในทันทีแม่เพิ่งจะทำลายชื่อเสียงอันกล้าหาญของเขาใช่ไหม? เธออ้างว่าเขาอ่อนแอ ไม่มีประโยชน์และกำลังขอให้ใครไม่รู้สอนเขาเล่นเกมอย่างนั้นเหรอ? กระซิก ๆ อย่างนั้นเหรอ? ให้ตายสิ เธอน่ารักที่สุดด้วย?ก่อนหน้านี้ สแตนลีย์ปฏิเสธคนคนนั้นไปล่วงหน้าแล้ว ตอนนี้การที่ชารอนกล่าวเรื่องของสแตนลีย์เช่นนี้ คนคนนั้นจะคิดกับเขาว่าอย่างไร?“แม่ แม่ทำแบบนั้นทำไมเนี้ย?” สแตนลีย์เอ่ยถามอย่างเป็นทุกข์“แม่ทำอะไร? แม่แค่เล่นกับเธอไม่ได้รึไง?” ชารอนถาม“นี่มันบัญชีของผม” สแตนลีย์ตอบ“แต่เธอคงจะไม่ยอมรับคำขอเป็นเพื่อนกับแม่แน่ เพราะงั้น แม่จะใช้บัญชีของลูกตอนที่แม่อยากจะเล่นเพื่อที่จะให้เซเว่นสอนแม่เล่นไง” ชารอนกล่าวอย่างตื่นเต้น“ไม่
Latest chapter
