LOGINShare
บทที่ 8
Related chapters
แม่นมพิเศษ บทที่ 1
หลังจากที่ฉันตกลงกับสามีว่าจะไปทำงานเป็นแม่นมเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายในบ้าน เขาดูมีความสุขมากอยู่หลายวันเพราะเขาตกงานและบ้านเราไม่มีรายได้เข้ามาหลายเดือนแล้ววันนี้ฉันนั่งรถเมล์เดินทางไปยังบริษัทจัดหางานตามที่อยู่ที่สามีให้ไว้ พอเห็นป้ายหน้าบริษัทที่ดูน่าเชื่อถือจากระยะไกล ฉันก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อยก่อนหน้านี้พอเขาบอกว่าได้เซ็นสัญญาแทนฉันไว้แล้ว ฉันก็ตกใจมาก กลัวว่าเขาจะถูกหลอก แต่เมื่อได้เห็นสถานที่ที่ดูมีมาตรฐาน ใจฉันก็สงบลงไปบ้างที่แผนกต้อนรับตรวจสอบข้อมูลส่วนตัวของฉันเสร็จแล้ว พวกเขาก็พาฉันไปนั่งรอในห้องประชุมในห้องมีผู้หญิงอยู่หลายคน แต่พวกเธอต่างจากฉันมาก พวกเธอแต่งตัวสวยหรู และทั้งห้องเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำหอม ขณะที่ฉันใส่ชุดลำลองธรรมดา ทำให้ดูแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดไม่นานนักก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา เธอบอกให้ฉันเรียกเธอว่าพี่เมิ่งเห็นว่าฉันเป็นคนใหม่ เธอจึงดูแลฉันเป็นพิเศษ เข้ามานั่งข้างฉันพูดคุยเรื่องทั่วๆ ไประหว่างที่คุยกัน เธอเริ่มถามถึงเรื่องปริมาณน้ำนมของฉัน ซึ่งคำถามตรงไปตรงมาแบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกเขินและอึกอักอยู่พักหนึ่งสุดท้ายฉันก็พูดติดๆ ขัดๆ ว่า
แม่นมพิเศษ บทที่ 2
พี่เมิ่งเดินมาหาฉันแล้วเปิดสัญญาให้ดู เพราะเชื่อใจสามี สัญญาฉบับนี้ฉันแทบไม่ได้อ่านอย่างละเอียดเลยจริงๆ ด้วยตามที่เธอชี้ให้ดู ฉันเห็นเนื้อหาเกี่ยวกับค่าทำสัญญาและค่าปรับกรณีผิดสัญญาพี่เมิ่งยังพูดด้วยสีหน้าสงบนิ่งว่า "ถ้าไม่เชื่อก็โทรไปถามสามีเธอสิ"พอเห็นท่าทีของเธอแบบนี้ ฉันก็รู้ทันทีว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องโกหกแน่นอนคนอื่นมองฉันด้วยความรำคาญ บนใบหน้าของพวกเขาเหมือนเขียนตัวอักษรตัวใหญ่ไว้ว่า "เสียเวลาจริงๆ"เมื่อเห็นว่าทั้งห้องมีแต่ผู้หญิง และประตูห้องถูกล็อก ฉันจึงต้องยอมถอดเสื้ออย่างไม่เต็มใจเครื่องปรับอากาศในห้องประชุมเปิดแรงมาก บวกกับร่างกายของฉันที่ไวต่อความรู้สึก เมื่อไม่มีชั้นในปกปิด ลมเย็นพัดผ่านจนฉันรู้สึกถึงความชื้นที่หยดออกมาจากหน้าอก ซึ่งทำให้ฉันอยากจะแทรกแผ่นดินหนีอย่างไรก็ตามเมื่อพี่เมิ่งเห็น เธอเปลี่ยนจากท่าทีคุกคามก่อนหน้านี้ กลับยิ้มเข้ามาใกล้ฉัน แล้วยื่นมือมาสัมผัสอย่างพินิจพิจารณา "สามีเธอพูดไม่ผิดเลย เธอนี่มีแววทำเงินก้อนโตได้จริงๆ"จากนั้นเธอก็เริ่มกวาดสายตามองผู้หญิงทุกคนทีละรอบ แล้วหยิบสมุดขึ้นมาจดอะไรบางอย่างพร้อมกับถามพวกเราว่ามีลูกมาแล้วกี่คน แ
แม่นมพิเศษ บทที่ 3
เช้าของวันถัดมา พี่เมิ่งก็โทรมาหาฉันเธอส่งที่อยู่มาให้ฉัน เป็นคฤหาสน์ของคนรวย พี่เมิ่งบอกว่าเขาชำระค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้ว และถ้าลูกค้าพอใจจะมีค่าคอมมิชชั่นเพิ่มเติมอีกด้วยเมื่อได้ยินดังนั้น ฉันก็จัดการตัวเองให้เรียบร้อย และยังใส่ชุดชั้นในที่ถอดง่ายอีกด้วยฉันยังคงนั่งรถเมล์ไปเหมือนเดิม เมื่อคืนน่าจะไม่ได้รับการปลดปล่อย พอออกจากบ้านวันนี้ รู้สึกเหมือนตัวเองอึดอัดมากคนขับเบรกกระทันหัน ทำให้หน้าอกของฉันชนกับไหล่ของผู้ชายคนหนึ่งการกระตุ้นที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้ฉันรู้สึกว่าเสื้อที่อกเปียกไปหมด น่าจะเป็นเพราะน้ำนมถูกบีบออกมาผิวที่ต้นคอฉันก็แดงไปหมดทันที ฉันรีบเดินไปข้างหลังของรถเมล์ โชคดีที่ยังใส่เสื้อกันแดดไว้อีกตัว ไม่มีใครในรถสังเกตเห็นความอับอายของฉันระหว่างทางเดินไปยังคฤหาสน์หลังลงจากรถ ฉันใช้โอกาสที่ไม่มีคนอยู่รอบข้าง ยกแขนเสื้อขึ้นให้แสงแดดส่องมาที่หน้าอกของฉันฉันอยากให้ชุดชั้นในแห้งสะอาดจากแสงแดด ไม่งั้นตอนถอดเสื้อจะรู้สึกอายมากถึงจุดหมายแล้วก็กดกริ่งประตู มีผู้ชายอายุประมาณสามสิบต้นๆ มาเปิดประตูให้ฉันเมื่อเขาเห็นฉันก็ตาเป็นประกายขึ้นมาทันที แล้วตามมาด้วยการ
แม่นมพิเศษ บทที่ 4
ด้วยความลนลานฉันเกือบล้มลง เขาก็จับฉันไว้ มือของเขาเหมือนที่หนีบเหล็กจับฉันไว้ ฉันสบตากับเขาด้วยเสื้อผ้าหลุดรุ่ยแบบนั้น แต่เขากลับเริ่มเอาเปรียบฉันเขาเอียงหัวเข้ามาที่คอของฉัน หายใจเข้าลึกแล้วพูดว่า "เสี่ยวถัง นมของคุณมีกลิ่นหอมมาก อยากจะหาเงินเพิ่มไหม?"[จุดเก็บเงิน]คำพูดนี้ทำให้ใจฉันสะดุ้งไปทีหนึ่ง เมื่อชายหญิงสองคนอยู่ด้วยกันในห้องเดียวกัน ตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวมากฉันร้องออกไปขณะดิ้นรนว่า "คุณโปรดสุภาพด้วยค่ะ ฉันมาที่นี่เพื่อเป็นแม่นม ไม่ใช่มาขายตัวค่ะ"เขาโอบเอวฉันด้วยมือใหญ่ๆ ของเขา "ผมรู้อยู่แล้ว คุณตอบผมมาก่อนว่าอยากได้เงินเพิ่มไหม"พูดจบ เขาก็ปล่อยมือข้างหนึ่งไปจับที่เนื้ออ่อนตรงหน้าอกของฉันแล้วขยับเบาๆประธานหลิวเข้ามาใกล้มาก กลิ่นฮอร์โมนเพศชายแรงจนพุ่งเข้าสู่จมูกของฉัน พร้อมกับการเคลื่อนไหวของมือเขา ทำให้ฉันรู้สึกเข่าอ่อนจนตัวชาและล้มลงไปในอ้อมกอดของเขาอย่างควบคุมไม่ได้ของแข็งที่อยู่ด้านล่างของเขากดทับที่ต้นขาของฉัน ซึ่งทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะคิดไปในเรื่องนั้นตอนที่สามีฉันยังไม่ได้เป็นคนอ่อนแอขนาดนี้ ดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้มีขนาดที่น่ากลัวขนาดนี้...พอคิดได้ดังนั้น ฉ
แม่นมพิเศษ บทที่ 5
ฉันมาที่บ้านของประธานหลิวอีกครั้ง เขามองฉันอย่างสุภาพ แววตาของเขาราวกับสามารถมองทะลุถึงตัวของฉันได้ ทำให้ฉันรู้สึกว่าการตัดสินใจที่ตอบตกลงนั้นเป็นการกระทำที่ใจร้อนไปหน่อยรู้ทั้งรู้ว่ามีเสืออยู่บนเขา ก็ยังเดินเข้าไปหาเสือแต่พอคิดถึงเงินค่าจ้างที่จะได้หลังจากเสร็จงาน ด้วยความล่อใจของเงิน ฉันก็ให้กำลังใจตัวเองอย่างเงียบๆ ในใจฉันเดินเข้าไปในห้องเด็กอย่างคุ้นเคย เด็กน้อยกำลังโยกตัวไปมาและส่งเสียงร้องจ๊อกแจ๊กเห็นท่าทางน่ารักนี้ก็ทำให้ความรู้สึกเป็นแม่ของฉันเอ่อล้นขึ้นมา ฉันไม่สนใจว่าประธานหลิวจะยังอยู่ตรงนั้น ดึงเสื้อในออกเพื่อเริ่มให้นมเขาโดยตรงพอได้ยินเสียงน้ำลายดังขึ้นมา ฉันรู้สึกว่าหน้าอกตัวเองเต่งตึงขึ้นมาอย่างแปลกประหลาดเด็กเพิ่งอายุแค่สองเดือนเอง กินนมได้ไม่เยอะเท่าไหร่ ปกติสามีฉันจะเป็นคนช่วยจัดการให้แต่หลังจากเกิดเรื่องเมื่อคืนขึ้น ฉันก็เริ่มเย็นชาใส่เขาทันทีหลังจากป้อนเด็กอิ่มแล้ว ฉันไม่สนใจว่าเขายังอยู่ตรงนั้น หยิบถังขยะขึ้นมาแล้วเริ่มบีบต่อเขาเห็นการกระทำของฉัน จึงเดินเข้ามา แล้วใช้ปลายนิ้วดีดเบาๆ ที่จุกนมพลางพูดว่า "น้ำนมมีประโยชน์มาก จะทิ้งให้เสียเปล่าทำไม"ฉ
แม่นมพิเศษ บทที่ 6
"ยังไม่ได้อีกหรือคะบอส" พี่เมิ่งถามอย่างนอบน้อมประธานหลิวหัวเราะเยาะเบาๆ "คุณจะรู้เรื่องอะไร คนแบบเสี่ยวถังที่ไม่เคยเจออะไรน่าตื่นเต้นมาก่อน ต้องค่อยๆ ทำให้เธอหลงกลถึงจะสนุก"พี่เมิ่งพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจนัก "แต่ตามกฎคุณต้องเล่นกับเธอก่อนถึงจะพาไปพม่าได้ แล้วแบบนี้เราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่กันคะ?"คำว่าพม่าที่เธอพูดถึง ทำให้ฉันนึกขึ้นได้ว่า ตอนที่ฝึกงานพี่เมิ่งเคยพูดถึงมันมาก่อนถ้าทำงานในบริษัทจัดหางานได้ดี อนาคตอาจจะได้รับมอบหมายให้ไปต่างประเทศ ซึ่งตอนนั้นรายได้จะเพิ่มเป็นเท่าตัวพม่านั้นเป็นยังไง แค่ค้นหาในแพลตคลิปวิดีโอก็สามารถรู้ได้ทันทีนึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะคิดแบบนี้ แถมยังใช้วิธีที่สกปรกแบบนี้อีกจากการสนทนาของพวกเขา ฉันรู้ว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของประธานหลิวเลย แต่เป็นเด็กที่เขารับมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเด็กที่น่าสงสารคนนั้น ก็เป็นแค่เครื่องมือที่เขาใช้ในการหลอกลวงผู้หญิงเท่านั้น ในฐานะแม่คนหนึ่ง เมื่อได้ยินเรื่องนี้ฉันก็อดรู้สึกโกรธไม่ได้ขณะที่ฉันกำลังเตรียมตัวจะออกไปอย่างเงียบๆ กลับได้ยินพี่เมิ่งเอ่ยถึงชื่อสามีของฉัน"เพราะตอนแรกเงินมัดจำถูกกำหนดให้โอนไปยังหลิน
แม่นมพิเศษ บทที่ 7
ถ้าจะพูดว่าเมื่อวานการกระทำของเขาทำให้ฉันหวั่นไหวล่ะก็ วันนี้กลับทำให้ฉันหวาดกลัวแต่ว่าฉันก็ไม่อาจปฏิเสธปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับร่างกายของตัวเองได้ จนเริ่มหลุดเสียงครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้เรื่องนี้เหมือนกระตุ้นเขาอย่างมาก หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ยังคงพยายามจะถอดกางเกงของฉันฉันรีบลุกขึ้นหยุดเขาแล้วพูดอึกอักว่า "ฉันมีรอบเดือนอยู่ ทำไม่ได้"พูดจบฉันก็แกล้งทำท่าอายแล้วก้มหน้า ซึ่งคำพูดนี้เองทำให้ประธานหลิวเข้าใจผิดว่าฉันยอมรับเขาแล้วเขากอดฉันไว้และถูบริเวณล่างของเขากับฉัน พร้อมทั้งเลียนมที่เผยออกมาหลังจากแสร้งทำเป็นอ่อนโยนอยู่พักหนึ่ง ฉันก็เปิดกระเป๋าเหมือนหาอะไรอยู่ แล้วพูดอย่างลำบากใจว่า "เอ่อ... ที่บ้านคุณมีผ้าอนามัยไหมคะ?"เขาอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้า แล้วรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสั่งให้คนเอามาส่งฉันรีบจับแขนเขาไว้ ใบหน้าแดงจนแทบเลือดจะหยด "อย่า... ถ้าทำแบบนั้น คนอื่นจะรู้ว่าฉันเป็นภรรยาคนแล้ว ยังมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับคุณอีก ฉันไม่อยากให้คนรู้มากไปกว่านี้ค่ะ"เมื่อคืนฉันครุ่นคิดอยู่ทั้งคืน หากเด็กคนนั้นเป็นเรื่องโกหก แสดงว่าภรรยาเก่าของเขาที่เสียชีวิตจากการตกเลือ
Latest chapter
แม่นมพิเศษ บทที่ 8
พูดมาถึงตรงนี้ ฉันก็เปลี่ยนเรื่องโดยบอกว่าจะไปอาบน้ำ ส่วนเขาก็นั่งอยู่บนโซฟา ครุ่นคิดอะไรบางอย่างพอฉันออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นว่าตาของเขาบวมแดงอย่างมาก ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งร้องไห้มา แถมของบนโต๊ะน้ำชาก็กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น"เป็นอะไรไป?"เขาเงยหน้ามองฉันด้วยสายตาว่างเปล่า "ที่รัก เงินหมดแล้ว... ผมใจร้อนไปหน่อย"พอได้ยินคำพูดนี้ ฉันก็เข้าใจทันที เพราะเมื่อได้เห็นแพลตฟอร์มนั้นแล้ว ฉันก็รู้ว่าเขากำลังเล่นการพนันอยู่ตอนแรกฉันก็คิดจะคุยเปิดอกกับเขา ถามเขาตรงๆ ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับฉัน ถึงขนาดยอมขายภรรยาของตัวเองแต่พอเห็นแอปนั้น ความคิดนี้ของฉันก็หายไปในทันทีที่แท้เขาแอบเล่นการพนันลับหลังฉันคนติดพนันไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ ฉันทำได้เพียงพึ่งตัวเองเท่านั้นเห็นเขาในสภาพหมดอาลัยตายอยากแบบนี้ ฉันก็อดรู้สึกสะเทือนใจไม่ได้ เพราะยังไงเขาก็คือคนที่ฉันเลือกเป็นคนรัก และยังเป็นพ่อของลูกอีกด้วยพอฉันกำลังจะพูดปลอบใจเขา จู่ๆ เขากลับพูดขึ้นว่า "ที่รัก ผมเคยได้ยินว่าบริษัทจัดหางานมีเส้นทางให้ไปทำงานต่างประเทศและได้เงินเดือนสูงๆ คุณสนใจไหม?"คำพูดนี้ทำให้ฉันรู้สึกหนาวไปทั้งตัวเขาเกินเยียว
แม่นมพิเศษ บทที่ 7
ถ้าจะพูดว่าเมื่อวานการกระทำของเขาทำให้ฉันหวั่นไหวล่ะก็ วันนี้กลับทำให้ฉันหวาดกลัวแต่ว่าฉันก็ไม่อาจปฏิเสธปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับร่างกายของตัวเองได้ จนเริ่มหลุดเสียงครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้เรื่องนี้เหมือนกระตุ้นเขาอย่างมาก หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ยังคงพยายามจะถอดกางเกงของฉันฉันรีบลุกขึ้นหยุดเขาแล้วพูดอึกอักว่า "ฉันมีรอบเดือนอยู่ ทำไม่ได้"พูดจบฉันก็แกล้งทำท่าอายแล้วก้มหน้า ซึ่งคำพูดนี้เองทำให้ประธานหลิวเข้าใจผิดว่าฉันยอมรับเขาแล้วเขากอดฉันไว้และถูบริเวณล่างของเขากับฉัน พร้อมทั้งเลียนมที่เผยออกมาหลังจากแสร้งทำเป็นอ่อนโยนอยู่พักหนึ่ง ฉันก็เปิดกระเป๋าเหมือนหาอะไรอยู่ แล้วพูดอย่างลำบากใจว่า "เอ่อ... ที่บ้านคุณมีผ้าอนามัยไหมคะ?"เขาอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้า แล้วรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสั่งให้คนเอามาส่งฉันรีบจับแขนเขาไว้ ใบหน้าแดงจนแทบเลือดจะหยด "อย่า... ถ้าทำแบบนั้น คนอื่นจะรู้ว่าฉันเป็นภรรยาคนแล้ว ยังมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับคุณอีก ฉันไม่อยากให้คนรู้มากไปกว่านี้ค่ะ"เมื่อคืนฉันครุ่นคิดอยู่ทั้งคืน หากเด็กคนนั้นเป็นเรื่องโกหก แสดงว่าภรรยาเก่าของเขาที่เสียชีวิตจากการตกเลือ
แม่นมพิเศษ บทที่ 6
"ยังไม่ได้อีกหรือคะบอส" พี่เมิ่งถามอย่างนอบน้อมประธานหลิวหัวเราะเยาะเบาๆ "คุณจะรู้เรื่องอะไร คนแบบเสี่ยวถังที่ไม่เคยเจออะไรน่าตื่นเต้นมาก่อน ต้องค่อยๆ ทำให้เธอหลงกลถึงจะสนุก"พี่เมิ่งพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจนัก "แต่ตามกฎคุณต้องเล่นกับเธอก่อนถึงจะพาไปพม่าได้ แล้วแบบนี้เราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่กันคะ?"คำว่าพม่าที่เธอพูดถึง ทำให้ฉันนึกขึ้นได้ว่า ตอนที่ฝึกงานพี่เมิ่งเคยพูดถึงมันมาก่อนถ้าทำงานในบริษัทจัดหางานได้ดี อนาคตอาจจะได้รับมอบหมายให้ไปต่างประเทศ ซึ่งตอนนั้นรายได้จะเพิ่มเป็นเท่าตัวพม่านั้นเป็นยังไง แค่ค้นหาในแพลตคลิปวิดีโอก็สามารถรู้ได้ทันทีนึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะคิดแบบนี้ แถมยังใช้วิธีที่สกปรกแบบนี้อีกจากการสนทนาของพวกเขา ฉันรู้ว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของประธานหลิวเลย แต่เป็นเด็กที่เขารับมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเด็กที่น่าสงสารคนนั้น ก็เป็นแค่เครื่องมือที่เขาใช้ในการหลอกลวงผู้หญิงเท่านั้น ในฐานะแม่คนหนึ่ง เมื่อได้ยินเรื่องนี้ฉันก็อดรู้สึกโกรธไม่ได้ขณะที่ฉันกำลังเตรียมตัวจะออกไปอย่างเงียบๆ กลับได้ยินพี่เมิ่งเอ่ยถึงชื่อสามีของฉัน"เพราะตอนแรกเงินมัดจำถูกกำหนดให้โอนไปยังหลิน
แม่นมพิเศษ บทที่ 5
ฉันมาที่บ้านของประธานหลิวอีกครั้ง เขามองฉันอย่างสุภาพ แววตาของเขาราวกับสามารถมองทะลุถึงตัวของฉันได้ ทำให้ฉันรู้สึกว่าการตัดสินใจที่ตอบตกลงนั้นเป็นการกระทำที่ใจร้อนไปหน่อยรู้ทั้งรู้ว่ามีเสืออยู่บนเขา ก็ยังเดินเข้าไปหาเสือแต่พอคิดถึงเงินค่าจ้างที่จะได้หลังจากเสร็จงาน ด้วยความล่อใจของเงิน ฉันก็ให้กำลังใจตัวเองอย่างเงียบๆ ในใจฉันเดินเข้าไปในห้องเด็กอย่างคุ้นเคย เด็กน้อยกำลังโยกตัวไปมาและส่งเสียงร้องจ๊อกแจ๊กเห็นท่าทางน่ารักนี้ก็ทำให้ความรู้สึกเป็นแม่ของฉันเอ่อล้นขึ้นมา ฉันไม่สนใจว่าประธานหลิวจะยังอยู่ตรงนั้น ดึงเสื้อในออกเพื่อเริ่มให้นมเขาโดยตรงพอได้ยินเสียงน้ำลายดังขึ้นมา ฉันรู้สึกว่าหน้าอกตัวเองเต่งตึงขึ้นมาอย่างแปลกประหลาดเด็กเพิ่งอายุแค่สองเดือนเอง กินนมได้ไม่เยอะเท่าไหร่ ปกติสามีฉันจะเป็นคนช่วยจัดการให้แต่หลังจากเกิดเรื่องเมื่อคืนขึ้น ฉันก็เริ่มเย็นชาใส่เขาทันทีหลังจากป้อนเด็กอิ่มแล้ว ฉันไม่สนใจว่าเขายังอยู่ตรงนั้น หยิบถังขยะขึ้นมาแล้วเริ่มบีบต่อเขาเห็นการกระทำของฉัน จึงเดินเข้ามา แล้วใช้ปลายนิ้วดีดเบาๆ ที่จุกนมพลางพูดว่า "น้ำนมมีประโยชน์มาก จะทิ้งให้เสียเปล่าทำไม"ฉ
แม่นมพิเศษ บทที่ 4
ด้วยความลนลานฉันเกือบล้มลง เขาก็จับฉันไว้ มือของเขาเหมือนที่หนีบเหล็กจับฉันไว้ ฉันสบตากับเขาด้วยเสื้อผ้าหลุดรุ่ยแบบนั้น แต่เขากลับเริ่มเอาเปรียบฉันเขาเอียงหัวเข้ามาที่คอของฉัน หายใจเข้าลึกแล้วพูดว่า "เสี่ยวถัง นมของคุณมีกลิ่นหอมมาก อยากจะหาเงินเพิ่มไหม?"[จุดเก็บเงิน]คำพูดนี้ทำให้ใจฉันสะดุ้งไปทีหนึ่ง เมื่อชายหญิงสองคนอยู่ด้วยกันในห้องเดียวกัน ตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวมากฉันร้องออกไปขณะดิ้นรนว่า "คุณโปรดสุภาพด้วยค่ะ ฉันมาที่นี่เพื่อเป็นแม่นม ไม่ใช่มาขายตัวค่ะ"เขาโอบเอวฉันด้วยมือใหญ่ๆ ของเขา "ผมรู้อยู่แล้ว คุณตอบผมมาก่อนว่าอยากได้เงินเพิ่มไหม"พูดจบ เขาก็ปล่อยมือข้างหนึ่งไปจับที่เนื้ออ่อนตรงหน้าอกของฉันแล้วขยับเบาๆประธานหลิวเข้ามาใกล้มาก กลิ่นฮอร์โมนเพศชายแรงจนพุ่งเข้าสู่จมูกของฉัน พร้อมกับการเคลื่อนไหวของมือเขา ทำให้ฉันรู้สึกเข่าอ่อนจนตัวชาและล้มลงไปในอ้อมกอดของเขาอย่างควบคุมไม่ได้ของแข็งที่อยู่ด้านล่างของเขากดทับที่ต้นขาของฉัน ซึ่งทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะคิดไปในเรื่องนั้นตอนที่สามีฉันยังไม่ได้เป็นคนอ่อนแอขนาดนี้ ดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้มีขนาดที่น่ากลัวขนาดนี้...พอคิดได้ดังนั้น ฉ
แม่นมพิเศษ บทที่ 3
เช้าของวันถัดมา พี่เมิ่งก็โทรมาหาฉันเธอส่งที่อยู่มาให้ฉัน เป็นคฤหาสน์ของคนรวย พี่เมิ่งบอกว่าเขาชำระค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้ว และถ้าลูกค้าพอใจจะมีค่าคอมมิชชั่นเพิ่มเติมอีกด้วยเมื่อได้ยินดังนั้น ฉันก็จัดการตัวเองให้เรียบร้อย และยังใส่ชุดชั้นในที่ถอดง่ายอีกด้วยฉันยังคงนั่งรถเมล์ไปเหมือนเดิม เมื่อคืนน่าจะไม่ได้รับการปลดปล่อย พอออกจากบ้านวันนี้ รู้สึกเหมือนตัวเองอึดอัดมากคนขับเบรกกระทันหัน ทำให้หน้าอกของฉันชนกับไหล่ของผู้ชายคนหนึ่งการกระตุ้นที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้ฉันรู้สึกว่าเสื้อที่อกเปียกไปหมด น่าจะเป็นเพราะน้ำนมถูกบีบออกมาผิวที่ต้นคอฉันก็แดงไปหมดทันที ฉันรีบเดินไปข้างหลังของรถเมล์ โชคดีที่ยังใส่เสื้อกันแดดไว้อีกตัว ไม่มีใครในรถสังเกตเห็นความอับอายของฉันระหว่างทางเดินไปยังคฤหาสน์หลังลงจากรถ ฉันใช้โอกาสที่ไม่มีคนอยู่รอบข้าง ยกแขนเสื้อขึ้นให้แสงแดดส่องมาที่หน้าอกของฉันฉันอยากให้ชุดชั้นในแห้งสะอาดจากแสงแดด ไม่งั้นตอนถอดเสื้อจะรู้สึกอายมากถึงจุดหมายแล้วก็กดกริ่งประตู มีผู้ชายอายุประมาณสามสิบต้นๆ มาเปิดประตูให้ฉันเมื่อเขาเห็นฉันก็ตาเป็นประกายขึ้นมาทันที แล้วตามมาด้วยการ
แม่นมพิเศษ บทที่ 2
พี่เมิ่งเดินมาหาฉันแล้วเปิดสัญญาให้ดู เพราะเชื่อใจสามี สัญญาฉบับนี้ฉันแทบไม่ได้อ่านอย่างละเอียดเลยจริงๆ ด้วยตามที่เธอชี้ให้ดู ฉันเห็นเนื้อหาเกี่ยวกับค่าทำสัญญาและค่าปรับกรณีผิดสัญญาพี่เมิ่งยังพูดด้วยสีหน้าสงบนิ่งว่า "ถ้าไม่เชื่อก็โทรไปถามสามีเธอสิ"พอเห็นท่าทีของเธอแบบนี้ ฉันก็รู้ทันทีว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องโกหกแน่นอนคนอื่นมองฉันด้วยความรำคาญ บนใบหน้าของพวกเขาเหมือนเขียนตัวอักษรตัวใหญ่ไว้ว่า "เสียเวลาจริงๆ"เมื่อเห็นว่าทั้งห้องมีแต่ผู้หญิง และประตูห้องถูกล็อก ฉันจึงต้องยอมถอดเสื้ออย่างไม่เต็มใจเครื่องปรับอากาศในห้องประชุมเปิดแรงมาก บวกกับร่างกายของฉันที่ไวต่อความรู้สึก เมื่อไม่มีชั้นในปกปิด ลมเย็นพัดผ่านจนฉันรู้สึกถึงความชื้นที่หยดออกมาจากหน้าอก ซึ่งทำให้ฉันอยากจะแทรกแผ่นดินหนีอย่างไรก็ตามเมื่อพี่เมิ่งเห็น เธอเปลี่ยนจากท่าทีคุกคามก่อนหน้านี้ กลับยิ้มเข้ามาใกล้ฉัน แล้วยื่นมือมาสัมผัสอย่างพินิจพิจารณา "สามีเธอพูดไม่ผิดเลย เธอนี่มีแววทำเงินก้อนโตได้จริงๆ"จากนั้นเธอก็เริ่มกวาดสายตามองผู้หญิงทุกคนทีละรอบ แล้วหยิบสมุดขึ้นมาจดอะไรบางอย่างพร้อมกับถามพวกเราว่ามีลูกมาแล้วกี่คน แ
แม่นมพิเศษ บทที่ 1
หลังจากที่ฉันตกลงกับสามีว่าจะไปทำงานเป็นแม่นมเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายในบ้าน เขาดูมีความสุขมากอยู่หลายวันเพราะเขาตกงานและบ้านเราไม่มีรายได้เข้ามาหลายเดือนแล้ววันนี้ฉันนั่งรถเมล์เดินทางไปยังบริษัทจัดหางานตามที่อยู่ที่สามีให้ไว้ พอเห็นป้ายหน้าบริษัทที่ดูน่าเชื่อถือจากระยะไกล ฉันก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อยก่อนหน้านี้พอเขาบอกว่าได้เซ็นสัญญาแทนฉันไว้แล้ว ฉันก็ตกใจมาก กลัวว่าเขาจะถูกหลอก แต่เมื่อได้เห็นสถานที่ที่ดูมีมาตรฐาน ใจฉันก็สงบลงไปบ้างที่แผนกต้อนรับตรวจสอบข้อมูลส่วนตัวของฉันเสร็จแล้ว พวกเขาก็พาฉันไปนั่งรอในห้องประชุมในห้องมีผู้หญิงอยู่หลายคน แต่พวกเธอต่างจากฉันมาก พวกเธอแต่งตัวสวยหรู และทั้งห้องเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำหอม ขณะที่ฉันใส่ชุดลำลองธรรมดา ทำให้ดูแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดไม่นานนักก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา เธอบอกให้ฉันเรียกเธอว่าพี่เมิ่งเห็นว่าฉันเป็นคนใหม่ เธอจึงดูแลฉันเป็นพิเศษ เข้ามานั่งข้างฉันพูดคุยเรื่องทั่วๆ ไประหว่างที่คุยกัน เธอเริ่มถามถึงเรื่องปริมาณน้ำนมของฉัน ซึ่งคำถามตรงไปตรงมาแบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกเขินและอึกอักอยู่พักหนึ่งสุดท้ายฉันก็พูดติดๆ ขัดๆ ว่า
