9

EP9 - แพ้รัก บอดี้การ์ด (นานี่)

นานี่ดีดดิ้นเมื่อคืนเธอฝันว่ามีคนกอดหน้าตาเหมือนทีโอ เธอก็ปล่อยให้กอดอยู่แบบนั้น ในความเป็นจริง เป็นทีโอจริงๆด้วย นี่เธอกำลังคิดอะไรกันแน่นะ

"คุณหนูหิวหรือยัง ผมทำข้าวต้มไว้ให้ จะได้กินยา'

ทีโอเดินเข้ามาหลังจากที่นานี่ออกจากห้องน้ำ เธอรู้สึกว่าเมื่อคืนเหงื่อคงออกเยอะ เหนี่ยวตัวไปหมด จึงอาบน้ำจนสดชื่น ไม่ได้รู้ว่าตัวเองมีไข้สักนิด

"กินเลยก็ได้"

"คุณหนูอาบน้ำ??"

"อืม ทำไมอ่ะ"

"ก้เมื่อคืนคุณหนูไข้ขึ้น อาบน้ำแบบนี้เดี๋ยวไข้กลับนะครับ"

"ไม่เป็นแล้วๆ ว่าแต่วันนี้นายจะไม่ทิ้งฉันไปทำงานใช่มั้ย" นานี่เอ่ย

"ผมก็ทำงานอยู่นี่ไงครับ"

"หมายถึงไปทำงานให้พ่อจักรไง"

"ไม่ไปครับ คุณท่านให้ผมหยุดอาทิตย์นึง" ทีโอเอ่ย

"งั้นเหรอ งั้น...นายพาฉันไปเที่ยวหน่อยได้มั้ย"

"แต่คุณหนูขาเจ็บนะครับ จะไปไหนครับ" ทีโอเอ่ย

"ไปทะเล อยากไป พาไปหน่อยไม่ได้เหรอ" นานี่เอ่ย

"ก็ได้ครับ"

ครืด ครืด เสียงโทรศัพท์ของนานี่สั่นไม่หยุด เมื่อรับสายปรากฏว่าพ่อของเธอตามให้เข้าบ้าน เธอจึงคิดว่าจะเอาไปเที่ยวด้วยเลยหลังจากที่คุยกับพ่อเสร็จ

เมื่อมาถึงบ้านหลังใหฐ่ นานี่เดินไม่ค่อยถนัดโดยมีทีโอประคองเข้ามาจนถึงห้องรับแขก

"นานี่ หนูเป็นอะไรลูก" อาณาจักรผู้เป็นพ่อตกใจอย่างหนัก

"แค่ขาแพลงเฉยๆค่ะพ่อจักร ว่าแต่ พ่อจักรเรียกหนูมามีอะไรเหรอค่ะ" นานี่เอ่ย

"นั่งก่อนซิ ทีโอ ไปรอข้างนอกก่อน" อาณาจักรเอ่ยเมื่อนานี่นั่งลง

"ครับ"

ทีโอเดินออกจากห้องไปรอที่ด้านนอก นานี่ขมวดคิ้วสงสัย ทำไมต้องให้ทีโอออกไป เหลือกันแค่สองคนพ่อลูกในห้องรับแขกด้วย

"มีอะไรเหรอค่ะพ่อจักร" นานี่เอ่ย

ในห้องรับแขกนั่น อาณาจักรผู้เป็นพ่อของหญิงสาวเอ่ยประโยคยาวเหยียด ในขณะที่เธอนั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออก แต่ด้านนอกชายหนุ่มที่ยืนรอกลับได้ยินทุกประโยคเช่นกันอย่างชัดเจน แต่ก้ทำได้เพียงยืนนิ่งๆเท่านั้น

หลังจากที่นานี่คุยธุระเสร็จ ทีโอขับรถพาเธอออกจากบ้านหลังใหญ่ตรงออกนอกเมืองเพื่อไปเที่ยว ทั้งคู่เปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งชุดสบายๆจนวันนี้ทีโอดูแปลกหูแปลกตาเล็กน้อย ปกติเขาจะเนียบทั้งตัว วันนี้กลับดูเหมือนชายหนุ่มทั่วๆไป ใส่เพียงแค่กางเกงยีนส์สีซีดกับเสื้อสีพื้นเท่านั้น ด้วยหุ่นที่ได้รูปบวกกับผิวขาว ทำให้ทีโอแต่งตัวไม่ยากนัก เพราะใส่อะไรก็มักจะออกมาดูดีเสมอ

"คุณหนูง่วงก็นอนนะครับ เดี๋ยวผมเรียก" ทีโอเอ่ย

"อืม"

นานี่นอนหลับไปนิ่งๆ ทีโอมองร่างเล็กนั่นแล้วรู้สึกใจหายแปลกๆกับสิ่งที่ได้ยินมา เขาได้แต่ขับรถตรงไปยังที่ๆทั้งคู่จะพักในคืนนี้ ใช้เวลานานพอสมควรก่อนที่รถจะจอดลงที่หน้าบ้านพักตากอากาศของครอบครัวอาณาจักร ที่นี่เป็นบ้านหลังไม่ใหญ่ ไม่ค่อยมีสมาชิกในครอบครัวมามากนัก

"ไม่ได้มานานแล้วเนอะ" นานี่เอ่ย

"เดี๋ยวผมเอาของไปเก็บก่อนนะครับ"

ทีโอยกของทั้งหมดไปเก็บเข้าห้อง ก่อนที่เขาจะโทรสั่งอาหารเย็นให้มาส่งที่บ้านพัก เพราะคงไม่ได้ออกไปไหน กว่าจะมาถึงนี่ก้เย็นย่ำมากแล้ว

"ดื่มกับฉันหน่อยซิ"

นานี่เอ่ยพรางยกขวดเหล้าขึ้น ทีโอมองนิ่งๆแต่ก็ไม่ได้คัดค้านอะไร เพราะวันนี้ไม่ได้ไปไหน มันคงไม่เป็นอะไรหากจะดื่ม อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ขับรถ

"ครับ"

ทั้งคู่นั่งดื่มไป กินอาหารทะเลไป จะขาดก็แค่ปูที่นานี่กินไม่ได้เท่านั้น ใบหน้าขาวเริ่มมีสีแดงระเรื่อ เมื่อแอลกอฮอร์มันกำลังออกฤทธิ์ นานี่นั่งเอนกายมองท้องฟ้าในขระที่จุดที่ทั้งคู่นั่งมันอยู่กลางแจ้ง คืนนี้มองเห็นดาวเต็มไปหมด ท้องฟ้าโปร่ง อากาศเย็นกำลังดี

"คุณหนูไหวมั้ย"

"อืม ไหวว"

"ระวังแก้วหล่นนะครับ คุณหนู!!"

ทีโอคว้าแก้วได้ทันก่อนที่มันจะหล่น เมื่อนานี่ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มแล้ววางมันหมิ่นๆขอบโต๊ะ ท่าทางเธอจะเริ่มเมาอยู่ไม่น้อย

"เป็นอะไร"

จู่ๆทีโอก็รวบนานี่มานั่งใกล้ๆ เมื่อเห็นเธอเหมือนมีเรื่องในใจ ไม่สนุกสนานทั้งที่อยากมาทะเลเอามากๆ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่ก้มหน้าซบลงกับอกของเขาอยู่แบบนั้น

บางอย่างภายในก้นบึ่งของหัวใจบอกให้เขารั้งเธอขึ้นกอด ร่างเล็กของนานี่ถูกอุ้มขึ้นนั่งตักอย่างถือวิสาสะ ทีโอค่อยๆใช้มือเขี่ยผมยาวสลวยของนานี่ที่ปกคลุมหน้าขึ้นทีล่ะข้างทั้งๆที่เธอนั่งหันหน้าไปหาเขา

"เป็นอะไร ทำไมไม่ยิ้มครับ" ทีโอเอ่ย

นานี่ก็ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่มองทีโอด้วยสายตาหยาดเยิ้มเพราะฤทธิ์เหล้า แก้มแดงระเรื่อของเธอมันราวกับมะเขือเทศสุกที่พร้อมให้เก็บเกี่ยวแบบนั้น

"คุณหนูเป็นอะไรบอกผมได้มั้ย" ทีโอเอ่ย

"ทีโอ..."

เมื่อเห็นใบหน้าเศร้าๆของนานี่ ทีโอรู้สึกปวดหนึบที่อกซ้ายอย่างห้ามไม่อยู่ เขาถือวิสาสะรั้งใบหน้าของเธอให้อยู่นิ่งๆ ทั้งคู่มองตากันอยู่แบบนั้น ก่อนที่เขาจะประกบริมฝีปากจูบกับเธอ

เรียวลิ้นของทั้งคู่เริ่มพันกัน มือเล็กๆของนานี่ยกขึ้นจิกลงบนไหล่ของทีโอเต็มแรงในขระที่เขาเองก็กอดเอวเธอจนรั้งร่างเล็กเข้าไปแนบชิดอก เขาจูบเธอหนักขึ้นๆ ดูท่าทางอารมณ์ของทั้งคู่จะเริ่มตะเลิดจนกู่ให้กลับยาก

"คุณหนู..แฮ่กๆๆ"

"ทีโอ...."

"พอก่อนครับ คุณหนุเมามากแล้วอุ๊บ..."

นานี่เป็นฝ่ายรั้งทีโอมาจูบซะเองในขณะที่เขาพยายามจะหยุดมัน เพราะเริ่มรู้สึกว่าร่างกายมีปฏิกิริยาบางอย่างที่จะห้ามไม่อยู่

"อย่าทำแบบนี้ ผมจะห้ามใจตัวเองไม่ได้"

ทีโอเอ่ยในขณะที่ผละจูบออกจากกันได้แต่ใช้หน้าผากแตะกันไว้เท่านั้น สิ่งที่เขาพูดคือเรื่องจริง หากวันนี้มีเรื่องนั้นเกิดขึ้น วันพรุ่งนี้เธอกับเขาจะเป็นยังไงต่อกันแน่

"ทีโอ อื้อออ"

นานี่ที่ดูจะไม่สามารถยั้งตัวเองอยู่ เธอก้มลงจูบทีโออีกครั้ง รอบนี้ทีโอเป็นฝ่ายอุ้มนานี่นอนลงกับโซฟาตัวใหญ่กลางแจ้งที่ทั้งคู่นั่งดื่มกันอยู่ก่อนคร่อมร่างของเธอไว้

"คุณหนูทำแบบนี้มันอันตรายมากนะ" ทีโอเอ่ย

"อันตรายอะไรอ่า"

"ผมไง อันตราย อันตรายมากด้วย"

"อื้ออออ"

🔥🔥🔥🔥🔥🔥