8

EP8 - แพ้รัก บอดี้การ์ด (นานี่)

พูดจบ นานี่ก็เดินปึงปังออกจากห้อง จนกระทั่งเย็น ทีโอขับรถให้นานี่นั่งเพื่อกลับเข้าบ้าน เธอไม่ได้พูดกับเขาสักคำ แต่ทีโอก็เข้าใจ เพราะนานี่เป็นแบบนี้หลายครั้งหลังๆตั้งแต่เขาไปทำงานสำคัญ แต่เดี๋ยวก็จะดีเอง

“อ้าวทีโอ ไหนจักรบอกถูกยิง ทำไมไม่พักผ่อนล่ะ ขับรถแบบนี้แผลไม่เจ็บแย่เหรอ” นินิวผู้เป็นแม่ของนานี่้อ่ยขึ้นเมื่อเห็นทีโอเดินตามนานี่เข้าบ้านมา

“ผมดีขึ้นแล้วครับ ขับรถไหวอยู่ครับ ไม่อยากให้คุณหนูขับมาเองมืดๆครับ” ทีโอเอ่ย

“อยากตามมาหาใครมากกว่ามั้ง ทำมาพูดดีเป็นห่วง!” นานี่เอ่ย

“อะไรกันลูก”

“เปล่าค่ะแม่ ตอนนี้หนูหิวแล้ว ไปกินข้าวกันค่ะ” นานี่เอ่ยพรางกอดแขนผู้เป็นแม่เดินเข้าห้องอาหาร

“อ้าว ไม่เจ็บแผลแล้วหรือไง”

อาณาจักรเอ่ยเมื่อเห็นทีโอเดินตามเข้ามาเหมือนทุกๆครั้ง

“ครับ ผมไม่อบากให้คุณหนูขับรถมืดๆ มันอันตรายครับ” ทีโอเอ่ย

“อืม งั้นมากินข้าวด้วยกันมา” อาณาจักรเอ่ย

“คุณท่านทานเลยครับ”

ทีโอยังคงปฏิเสธเหมือนเดิม เขาจะวางตัวแบบนี้เสมอ ถึงจะเป็นลูกบุญธรรมจริง แต่ไม่อยากวางตัวเสมอกับนานี่ที่เป็นลูกแท้ๆ เพราะไม่อยากให้มีใครมานินทาว่าอาณาจักรได้

“งั้นจะไปในครัวใช่มั้ย ไปเถอะ ไม่ต้องเฝ้านานี่หรอก กินข้าวจะได้กินยา” อาณาจักรเอ่ย

“ครับ”

“ห้ามไปนะ!!” นานี่เอ่ย

“มีอะไรนานี่” อาณาจักรเอ่ย

“ทีโอต้องอยู่กับหนู ปกติเขาต้องรอหนูตรงนี้”

“หนูก็กินข้าวยังไม่ได้ไปนี่ลูก เดี๋ยวจะกลับแล้วค่อยเรียกก็ได้ ทีโอ ไปกินข้าวไป” อาณาจักรเอ่ย

“ครับ”

“ฉันสั่งให้ไปหรือไง!!! ถ้านายไป ก็ไม่ต้องมาเป็นบอดี้การ์ดฉัน!!!” นานี่เอ่ย

“นานี่ เป็นอะไร ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะลูก ทีโอแค่ไปกินมื้อค่ำ ไม่ได้ทิ้งไปไหน ทีโอเข้าครัวไปเลยไม่ค้องห่วง” นินิวเอ่ย

“ผม...รอคุณหนูตรงนี้ก็ได้ครับ”

ทีโอเอ่ยก่อนจะก้มหน้ายืนอยู่ด้านหลังของนานี่ จนนินิวไม่ค่อยพอใจที่นานี่เอ่แต่ใจแบบนี้

จนกระทั่งจบมื้อค่ำ ก่อนททั้งคู่จะกลับ นินิวก็เอ่ยตักเตือนไม่อยากให้นานี่เอาแต่ใจ มันทำเอาหญิงสาวน้อยใจเอามากๆ จนถึงขั้นซึมลง

ระหว่างทางกลับคอนโด ทีโอมองกระจกหลังเป็นระยะๆเห็นนานี่นั่งกอดแขนมองกระจกหน้าตาไม่ค่อยสบอารมณ์นักจึงเอ่ยขึ้น

“คุณหนูโกรธผมเหรอครับ”

“........”

“ผมทำอะไรให้คุณหนูไม่พอใจอีกแล้วเหรอครับ ผมขอโทษนะครับ” ทีโอเอ่ย

“นายหิวหรือเปล่า”

จู่ๆนานี่ก็เอ่ยถามขึ้น เพราะจนถึงตอนนี้ทีโอก็ยังไม่ได้กินอะไร หรือกินยา

“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวกลับคอนโดค่อยหาอะไรรองท้องค่อยกินยาก็ได้ครับ”

“แวะข้างหน้าซิ จอดเลย”

ทีโอจอดรถแถวริมสะพานข้ามแม่น้ำใหญ่ ตรงนั้นมีร้านข้าวต้มเล็กๆที่จายตอนดึกๆ โต๊ะเพียงแค่2โต๊ะทั้งร้าน ซึ่งมันบ่งบอกว่าร้านเล็กมากๆ

“สั่งมาซิ เผื่อด้วย” นานี่เอ่ย

“ครับ”

ทีโอเดินไปสั่งข้าวต้มก่อนกลับมานั่งลงตรงข้ามนานี่ เธอดูซึมๆลงจนทีโอไม่สบายใจ

“ผมขอโทษที่เป็นต้นเหตุให้คุณนิวดุคุณหนู”

“ฉันมันไม่น่ารักเองแหละ ใครก็มองว่าไม่น่ารัก”

“คุณหนูน่ารักจะตายไปครับ น่ารักมากด้วย”

ทีโอเอ่ยพรางมองหน้านานี่นิ่งๆ แต่จู่ๆหัวใจเจ้ากรรมของเธอก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ แค่คำชมว่าน่ารักที่เขาก็เคยชมเธอบ่อยๆ แต่วันนี้กลับรู้สึกใจเค้นแปลกๆ

“จริงเหรอ น่ารักจริงนะ”

“ครับ น่ารักครับ”

นานี่ดูจะอารมณ์ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จนกระทั่งกินเสร็จ ทั้งคู่ก็พากันเดินเล่นอยู่ริมแม่น้ำซึ่งเป็นพื้นที่โล่งๆ บรรยากาศดี นานี่ไม่ยอมกลับ ทีโอก็ได้แต่เดินตามเธอแบบนั้น

“ว๊ายยย!”

“คุณหนู!!!”

นานี่สะดุดร่องถนนทำเอารองเท้าส้นสูงที่ใส่ล้มลงไม่เป็นท่า ทีโอแทบรับเธอไว้ไม่ทัน

“ฮืออออเจ็บ”

“คุณหนูเจ็บตรงไหนครับ!”

ร่างเล็กของนานี่ถูกทีโออุ้มขึ้นนั่งกับเก้าอี้สนาม ก่อนที่เขาจะถอดรองเท้าเธอออกปรากฏว่าข้อเท้าเธอบวม

“กลับดีกว่าครับ ขาคุณหนูเจ็บมากนะครับ”

“อืม”

ทีโอพานานี่ขึ้นหลัง ก่อนหิ้วรองเท้าเธอไปด้วย แต่ทีโอก็เจ็บจึงเดินไวไม่ได้เพราะต้องแบกนานี่ด้วย

“ทีโอ นายเจ็บแผลหรือเปล่า”

“ไม่เป็นไรครับ คุณหนูต่างหาก เจ็บมากมั้ย”

“เจ็บ เหมือนขาจะหักเลยทีโอ”

“เดี๋ยวผมรีบพากลับไปทายา”

ตึกๆๆๆๆๆ ทีโอรู้สึกแปลกๆเช่นกัน เพราะตอนนี้หัวใจเขามันเต้นแรงจนแทบจะหลุดจากอก ร่างกายของนานี่แนบชิดกับหลังแกร่งของเขา ส่วนนูนส่วนโค้งแนบแน่นไปหมด

“ทีโอ นายน่าแดง”

“ร้อนครับ เรารีบกลับกันดีกว่า”

เมื่อมาถึงคอนโด ชายหนุ่มนั่งประคบข้อเท้าให้หญิงสาวที่มันบวมแดง จากการที่เธอล้มลงจากรองเท้าส้นสูง

“ดีขึ้นมั้ยครับ”

“อืม นาย้คยมีแฟนมั้ยทีโอ” นานี่เอ่ย

“ไม่เคยครับ”

“จริงเหรอ”

“ผมอยู่กับคุณหนูตลอดเวลา จะไปมีตอนไหนล่ะครับ”

“นานดูแลเก่งมากนะ อย่างกับคนเคยมีแฟนแบบนั้น นายดูแลเหมือนที่แฟนเขาทำกันเลย” นานี่เอ่ย

“ผมไม่มีเวลาไปมีหรอกครับ อีกอย่าง คุณหนูว่าแบบผม จะมีผู้หญิงสนใจเหรอครับ” ทีโอเอ่ย

“ทะ...ทะไมคิดงั้นอ่ะ นายก็..ดูดีออก”

“ถ้าผมไม่ได้เป็นบอดี้การ์ดของคุณหนู คุณหนูว่าผม...”

“อะ..อะไรอ่ะ ผมอะไร??”

“เปล่าครับ เดี๋ยวผมเอายามาให้นะครับ คุณหนูจะได้ไม่เจ็บขา”

จู่ๆทีโอก็ตัดบทจบดื้อๆแช้วรีบเก็บของเพื่อไปเอายาให้นานี่แบบนั้น

ตกดึกนานี่ไข้ขึ้นเพราะอักเสบขา จนทีโอต้องนั่งเฝ้าเธอตลอดเวลา หญิงสาวนอนขดตัวสั่นจนทีโอต้องห่มผ้าให้ถึงสองผืน

“คุณหนู”

“นะ..หนาว หนาวจัง”

ทีโอทำทุกทางแต่นานี่ดูจะเพ้อพิษไข้ บอดี้การ์ดหนุ่มจึงทำในสิ่งที่เขาไม่เคยทำมาก่อน สิ่งที่ไม่เคยกล้าทำ

เขานอนลงแล้วรั้งนานี่มากอด ทันทีที่เข้าสู่อ้อมกอดของชายหนุ่ม หญิงสาวก็รีบมุดหน้าเข้ากับอกแกร่งและกอดเขาตอบเช่นกัน

“หายหนาวมั้ยครับ”

“อื้อออ”

เช้า

นานี่ลืมตาตื่นขึ้นก่อนตกใจแต่ไม่กล้าขยับเพราะเห็นทีโอนอนเปลือยอกกอดเธออยู่ เธอค่อยๆมองต่ำลงปรากฏว่ายังใส่เสื้อผ้า คงไม่ได้มีเรื่องนั้นเกิดขึ้นมั้ง แต่เมื่อเห็นทีโอทำท่าจะตื่น เธอก็รีบหลับตาทันที

เมื่อคื่นขึ้น ทีโอค่อยๆลุกขึ้นแล้วกระชับผ้าให้นานี่แล้วเดินออกจากห้องไป เขากลัวว่าหากเธอเห็นอาจจะตกใจเลยน้องรีบออก เมื่อทำแบบนี้คือวิธีเดียวที่จะทำให้นานี่ร่างกายอบอุ่น

“เมื่อคืนที่ฝันว่ามีคนกอด นอนกอดทีโอจริงๆเหรอเนี้ย โอ๊ยยย บ้าๆๆคิดอะไรไม่รู้ นานี่เธอหยุดคิดนะ!!”

นานี่ดีดดิ้นเมื่อคืนเธอฝันว่ามีคนกอดหน้าตาเหมือนทีโอ เธอก็ปล่อยให้กอดอยู่แบบนั้น ในความเป็นจริง เป็นทีโอจริงๆด้วย นี่เธอกำลังคิดอะไรกันแน่นะ

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥