แชร์

บทที่ 416

ผู้เขียน: บุหรี่สองมวน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-06-01 17:00:00
ทันใดนั้นทั้งสองก็แสดงรอยยิ้มจอมปลอมแสร้งว่าเชื่อฟังออกมา

"ยาเสริมความงามนี้มีฤทธิ์มหัศจรรย์เช่นนี้ ในอนาคตจะต้องมีศักยภาพมหาศาลอย่างแน่นอน"

"ใช่ ใช่ คุณจาง เมื่อก่อนมันเป็นของเรา เรายินดีที่จะติดตามคุณจาง และได้โปรดขอให้คุณจางเพิกเฉยต่อความแค้นในอดีตไปก่อน พวกเราจะจัดการยาเสริมความงามนี้ให้ดี และจะยกระดับหนานผิงของเราไปอีกขั้นอย่างแน่นอน "

"ไม่ใช่ๆ ด้วยประสิทธิภาพของยาเสริมความงามนี้ แม้แต่การเข้าสู่ระดับโลกก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก"

ภายนอกของชายทั้งสองคนนี้ก็แค่แสร้งทำเป็นอยากยอมจำนนต่อจางซินเยว่เท่านั้น แต่อันที่จริงแล้วพวกเขาทั้งสองยังคงไม่ภักดี อยากจะแอบพยายามทําทุกวิถีทางเพื่อให้ได้รับสูตรยาเสริมความงามนี้มา

พวกเขาไม่รีบร้อนในขณะนี้ ปล่อยให้จางซินเยว่ลิ้มรสและนั่งตำแหน่งประธานเภสัชกรรมหนานผิงไปอีกสักพัก ในโลกนี้มีใครบ้างที่ไม่ทำเพื่อเงิน?

อดทนอีกสักพัก ผลประโยชน์เหล่านั้นจะเป็นของพวกเขาในไม่ช้า

เมื่อคิดมาถึงจุดนี้ หม่าเฉวียนและจ้าวหลินสุนัขจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ห์สองตัวนี้ก็มองกันและกัน แสดงรอยยิ้มวายร้ายด้วยความภาคภูมิใจ

ชายทั้งสองนี้มีเครือข่ายและต้นทุนที่ดีในเภสัชกรรมหนานผิง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 417

    อย่างไรก็ตาม จุดประสงค์ของผู้ถือหุ้นเหล่านี้ที่ไม่พอใจกับจางซินเยว่นั้นแตกต่างจากหม่าเฉวียนและจ้าวหลินเล็กน้อยพวกเขาไม่สนใจตำแหน่งประธานของหนานผิงมากนัก ตราบใดที่พวกเขาสามารถหาเงินได้ ต่อให้เป็นสุนัขก็ยอม ธุรกิจก็แบบนี้แหละ ไม่ใช่เรื่องน่าอายตราบใดที่มีช่องทางหาเงินได้ ความสุขนี้ใครบ้างจะไม่ทำ?ผู้ถือหุ้นต่างพยักหน้าเห็นด้วย"เรายอมรับเงื่อนไขนี้ได้"หลินเฟยยิ้มเล็กน้อยและโบกมือให้จางซินเยว่ที่อยู่ข้าง ๆ"พี่ซินเยว่ คุณสามารถไปทำสัญญาได้แล้ว"จางซินเยว่ร่างสัญญาอย่างมีความสุขหลังจากนั้นไม่นานก็หยิบกองหนานั้นขึ้นมาและให้ผู้ถือหุ้นกลุ่มหนึ่งลงนามเมื่อมีข้อจำกัดของสัญญานี้ หากมีใครทำเรื่องสกปรกในอนาคต พวกเขาจะถูกไล่ตะเพิดออกไปทันทีไม่นานนัก ผู้ถือหุ้นก็ได้ลงนามเกือบทั้งหมดแล้วแต่หม่าเฉวียนและจ้าวหลินกลับไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆหลินเฟยมองไปที่ทั้งสองคน"ดูทัศนคติของพวกคุณแล้ว แปลว่าพวกคุณไม่เต็มใจที่จะร่วมงานแบบนั้นใช่ไหม"หม่าเฉวียนและจ้าวหลินยืนตรงและมีทัศนคติที่เย่อหยิ่ง"ในเมื่อพวกเราตัดสินใจอยู่แล้ว พวกเราจะตั้งใจทำงานอย่างแน่นอน แต่เราจะไม่เซ็นสัญญานี้""ใช่ พวก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-02
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 418

    "เกรดของเย่าไฉหล่านี้ต้องไม่เพิ่มขึ้นหรือลดน้อยลง มิฉะนั้นจะไม่เห็นผล สำหรับสูตรยา แค่จำไว้ก็พอแล้ว ห้ามรั่วไหลออกมาโดยพลการ นี่เป็นวิธีเดียวที่จะยับยั้งกลุ่มผู้ถือหุ้นเหล่านั้นได้""หากสูตรยารั่วไหลออกมา พวกคนกลุ่มนี้จะฉวยโอกาสที่จะเปลี่ยนงานและออกไปทำเองคนเดียวอย่างแน่นอน หากขายสูตรยาให้บริษัทยาอื่นๆ รับรู้ จะมีผลกระทบต่อเภสัชกรรมหนานผิงทั้งหมดอย่างมหาศาล"จางซินเยว่กอดคอของหลินเฟยด้วยใบหน้าที่ซาบซึ้ง ดวงตาแดงก่ำ หยดน้ำตาใสหยดลงบนเสื้อผ้าของหลินเฟย"ต้องโทษที่ฉันไม่ดีเอง ฉันไร้ความสามารถ ถ้าคุณไม่ใช่เพื่อช่วยฉันควบคุมผู้ถือหุ้นของหนานผิง คุณคงไม่นำสูตรยาอันล้ำค่าเช่นนี้มาใช้ คราวนี้คุณสามารถช่วยฉันได้ ฉันประทับใจมากๆ อีกทั้งคุณมักทำเพื่อฉัน......เพื่อฉัน......"จางซินเยว่กอดหลินเฟยแล้วร้องไห้หลินเฟยยิ้มและปลอบโยนจางซินเยว่"ใครใช้ให้คุณเป็นผู้หญิงของผมล่ะ เรื่องเหล่านี้จะโทษคุณก็ไม่ได้ การรับช่วงต่อธุรกิจก็เป็นแบบนี้ เป็นเรื่องยากที่จะควบคุมผู้ถือหุ้น ถ้าผมไม่ช่วยคุณใครจะช่วยคุณล่ะ""หากคุณพัฒนาได้ดีในอนาคต หนานผิงจะเจริญรุ่งเรืองต่อไปในมือของคุณอย่างแน่นอน"จางซินเยว่พยักหน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-02
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 419

    จางซินเยว่พูดด้วยความเขินอาย"น่ารำคาญจัง ฉันยังขับรถอยู่นะ อย่างน้อยก็หาที่ที่เหมาะสมแล้วพูดคุยกัน"ก่อนหน้านี้จางซินเยว่แก้ปัญหาให้หลินเฟยทุกครั้งในรถ จึงทำให้จางซินเยว่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมภายในรถอย่างอธิบายไม่ได้ขณะที่คร่อมกันไปมากับหลินเฟยในรถ ดูเหมือนจะมีอารมณ์และความสนใจมากขึ้นถึงแม้ว่าคำพูดจางซินเยว่จะเป็นแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้หยุดยั้งการกระทำของหลินเฟยปล่อยให้มือใหญ่ของหลินเฟยทำสิ่งลึกลับบนหน้าอกของตนและโดยปกติของหลินเฟยก็ไม่เกร็งใจที่จะยื่นมือเข้าไปอย่างหยาบคายเพื่อสำรวจความลึกลับทั้งหมดในภูเขาอันงดงาม และอดไม่ได้ที่จะเล่นหยอกล้อกับจางซินเยว่ในรถใบหน้าสวยงามของจางซินเยว่แดงเล็กน้อย เรือนร่างบิดอย่างกระสับกระส่าย เห็นได้ชัดว่าถูกเล้ากอารมณ์"หลินเฟย รอสักครู่ได้ไหม? ใกล้จะถึงบ้านแล้ว สามารถทำได้ตามอำเภอใจในบ้าน ขอคุณมีความสุขก็เพียงพอแล้ว"จางซินเยว่ก้มศีรษะลงอย่างเขินอายเมื่อหลินเฟยได้ยินประโยคนี้จากจางซินเยว่ หัวใจทั้งดวงก็ร้อนระอุทันที และถอดถอนมือใหญ่ของตัวเองที่ซุกซนอยู่กลับไป……หลินเฟยกอดจางซินเยว่ ทั้งสองกำลังผลักประตูห้องออกอย่างใจร้อนทันใดนั้น ในห้องที

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-02
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 420

    เห็นได้ชัดว่าพวกอันธพาลทั้งสี่นี้ไม่ได้โฟกัสไปที่หลินเฟย กลับเริ่มถกเถียงกันว่าจะใช้ท่าทางใดเพื่อทำให้จางซินเยว่ฟินและเสียว รวมไปถึงจะใช้การอย่างไรกับต้นทุนขนาดใหญ่ของจางซินเยว่เพื่อทำให้ตัวเองมีความสุขหลินเฟยหัวเราะเยาะเย้ยโดยไม่ตื่นตระหนกเลยสักนิด"ใครส่งพวกคุณมาที่นี่? พูดออกมาจะทำให้พวกคุณสามารถเดินกลับบ้านได้อย่างคล่องเเคล่ว"เเต่พวกมันกลับหัวเราะเยาะ"คนจะตายยังต้องคุยอะไรอีก? คุณไม่ต้องรู้หรอก คุณก็แค่ต้องเชื่อฟังและยอมแต่โดยดี""ไปตายซะ"พวกอันธพาลทั้งสี่ยกมีดยาวในมือแล้วพุ่งไปที่หลินเฟยโดยไม่พูดอะไรสักคำหลินเฟยไม่เห็นด้วยแทนที่จะถอยกลับ แต่กลับพุ่งไปข้างหน้า และทักทายดาบยาวในมือของทั้งสี่ด้วยมือเปล่าจางซินเยว่รู้สึกตกใจมาก"หลินเฟย ระวังนะ"พวกอันธพาลทั้งสี่เห็นหลินเฟยกล้าต่อสู้กับพวกเขาด้วยมือเปล่า"ไอ้สารเลว รนหาที่ตายเองนะ"มีดยาวสองเล่มพุ่งไปที่ศีรษะของหลินเฟยแขนทั้งสองที่กำบังอยู่ตรงหน้าหลินเฟยสั่นได้ยินแต่เสียงที่คมชัดเกล็ดสีขาวที่แวววาวเหมือนหยกปรากฏบนผิวหนังของหลินเฟยสกัดมีดยาวทั้งสองเล่มที่อยู่ข้างหน้า และระเบิดพลังออกมาพวกอันธพาลทั้งสี่ตกใจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-02
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 421

    สีหน้าหลินเฟยทำเอาพวกอันธพาลสั่นด้วยกลัวพวกเขาไม่เคยเห็นใครที่ลงมือได้เผ็ดแสบและเผด็จการขนาดนี้มาก่อนเลือดทะลักออกมาจากเศษใบมีดที่แตกละเอียดมากขึ้นหากปล่อยให้เลือดไหลออกมาแบบนี้ ชายทั้งสองนี้จะต้องตายแน่ๆหลินเฟยเห็นพวกอันธพาลทั้งสองนี้ตกใจมากและยังพูดต่อว่า"แน่นอนว่าพวกนายสามารถปากแข็งต่อไปได้ และแน่นอนว่าฉันมีวิธีอื่นอีกมากมายที่จะให้พวกนายลิ้มรส"หลินเฟยยื่นนิ้วออกมาสองนิ้ว และบิดชิ้นส่วนใบมีดในบาดแผล ท่าทีพร้อมที่จะบิดมันสามร้อยหกสิบองศาบาดแผลนั้นน่าสะพรึงมาก แน่นอนว่าต้องควักเนื้อชิ้นใหญ่ออกมาแน่ๆก่อนที่หลินเฟยจะเริ่มลงมือ พวกอันธพาลทั้งสองจึงสารภาพออกมาอย่างรวดเร็ว"หยุดก่อนพี่ชาย ไว้ชีวิตพวกเราเถอะนะ""พวกเราจะบอก คือ......คือเกาโหย่วฉายใช้ให้พวกเรามา""ดูเหมือนว่าเขาจะมีความเกลียดชังอย่างมากกับคุณและผู้หญิงคนนี้ ดังนั้นเขาจึงใช้เงินเป็นจำนวนมากเพื่อขอให้เราซุ่มโจมตีที่นี่เพื่อหาโอกาสฆ่าคุณ ตราบใดที่เราสามารถจัดการกับคุณได้ จะมีรางวัลพิเศษอื่น ๆ ในภายหลัง......"เสียงของพวกอันธพาลเริ่มเบาลงเรื่อย ๆ และเห็นได้ชัดว่าไม่กล้าพูดเสียงดังเพราะกลัวที่จะให้หลินเฟยโกร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-03
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 422

    "โอเค ฉันจะรอคุณอยู่ที่บ้าน สัญญาว่าจะทำให้คุณประหลาดใจ แต่ทว่าคุณไปคนเดียวมันจะอันตรายไหม? หรือไม่อย่างนั้นก็ลองหาวิธีอื่นดูดีหรือเปล่า?"จางซินเยว่ขมวดคิ้วที่น่ารักและมองไปที่หลินเฟยด้วยความเป็นห่วงมือใหญ่ของหลินเฟยไต่ขึ้นไปบนยอดเขาของจางซินเยว่ ด้วยคำพูดปลอบโยนที่ไม่ปกติมากนัก"ด้วยทักษะของผม ไอ้สวะพวกนั้นไม่สามารถทำร้ายผมได้หรอกนะ ขอแค่คุณเตรียมเซอร์ไพรส์ให้ผม มันจะไม่ทำให้คุณรอนานเกินไป"จางซินเยว่พยักหน้าอย่างเขินอาย"โอเค ฉันเข้าใจแล้ว"หลินเฟยปลอบโยนจางซินเยว่ แล้วมุ่งหน้าไปที่ที่พวกอันธพาลได้ให้ที่อยู่ไว้โดยตามลำพังตามที่อยู่แล้ว หลินเฟยพบกับพื้นที่ร้างและซากตึกปรักหักพังสิ่งนี้ทำให้หลินเฟยสับสนเล็กน้อย"ไม่ใช่ ที่นี่คนสามารถอาศัยได้เหรอ? ไม่ว่าจะซ่อนตัวแค่ไหนเกาโหย่วฉายก็ไม่น่าอาศัยอยู่ในสถานที่แบบนี้ล่ะมั้ง"ในขณะนี้มีรถหรูคันหนึ่งจอดอยู่ทางเข้าห้องใต้ดินที่ไม่ไกลนักชายสองสามคนในชุดสูทและรองเท้าหนังลงจากรถ เมื่อเห็นท่าทางพวกเขาที่สนิทสนมและร่างกายเต็มไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ พวกเขาน่าจะดื่มกันมาไม่น้อย"ฉันคิดว่าการเดิมพันคราวนี้ฉันจะเป็นผู้ชนะ""ล้อเล่นรึเปล่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-03
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 423

    เมื่อหลินเฟยเห็นว่าทัศนคติของทั้งสองคนแย่มาก เขาจึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา"เงิน?ฉันมีมากมาย วันนี้ฉันต้องเข้าที่นี่ให้ได้"เมื่อยามหน้าประตูทั้งสองเห็นว่าหลินเฟยยืนกรานที่จะเข้าไป พวกเขาก็โกรธทันทีคนกลุ่มนี้ไม่ใช่คนดีอะไร พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นเศษสวะในสังคมที่เหลยเป้ารวบรวมเอาไว้ และในหมู่พวกเขาก็มีคนที่เหี้ยมโหดสุดโต่งเข้ามาหลายต่อหลายครั้ง"ไอ้สารเลว อย่ามาทำหน้าไร้ยางอาย ฉันหวังดีแล้วยังกล้ามาสร้างปัญหาที่นี่เหรอ?แล้วฉันจะทำให้แกรู้ว่าฉันเป็นใคร"หลังจากนั้นยามหน้าประตูทั้งสองก็ยกกำปั้นขนาดใหญ่ขึ้นและทุบใบหน้าของหลินเฟยหลินเฟยมองดูการเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ ของยามหน้าประตูทั้งสอง และสัมผัสได้ถึงความเฉียบคมในดวงตา"ฉันคิดว่าสุนัขเฝ้าบ้านที่ตาต่ำเช่นพวกนายเป็นพวกไร้ยางอายเสียมากกว่า คันเหรอ? เดี๋ยวฉันจะสานความต้องการให้พวกนายเอง"ไม่ว่าหลินเฟยอารมณ์จะดีแค่ไหน ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปในที่สุดกำปั้นของพวกเขาก็ไปที่ใบหน้าของเขา แต่การเอาใบหน้าของตัวเองรับแรงต่อยนั้นมันไม่ใช่สิ่งที่หลินเฟยถนัดหลินเฟยทะยานหมัดสายฟ้าออกสองหมัดด้วยมือกำปั้นมือทั้งสองกลับจับกำปั้นของยามสองคนนี้ได้อย่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-03
  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 424

    หลินเฟยมองไปที่นายน้อย แล้วเดินเข้าไปในสนามมวยใต้ดินสนามมวยใต้ดินมีขนาดใหญ่มากตรงกลางสถานที่ขนาดใหญ่มีกรงแปดเหลี่ยมที่ทำจากเหล็กกล้าไร้สนิมเมื่อเข้าไปในกรงแปดเหลี่ยม มีเพียงหนึ่งคนเท่านั้นที่สามารถออกมาได้โดยไม่มีข้อจำกัดหรือกฎใด ๆ ในสถานที่เเห่งนี้ตราบใดที่มันเป็นเพื่อความอยู่รอด กระบวนท่าต่อสู้เพื่อการทำลายล้างใดๆ ก็สามารถใช้ได้ จุดประสงค์เดียวคือฆ่าฝ่ายตรงข้ามหากไม่สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้จริงๆ และเลือกที่จะยอมจำนน ต้องให้เจ้านายที่อยู่เบื้องหลังนักมวยใต้ดินสูญจ่ายเงินทดเเทน ลงมาพวกเขาก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน สรุปแล้วก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันอยู่ดีและในแต่ละครั้งนักมวยใต้ดินที่ชนะ ไม่เพียงแต่สามารถเพลิดเพลินกับทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการ แต่ค่าตัวยังเพิ่มมูลค่าเป็นสองเท่าแต่ทว่าการต่อสู้แบบนี้เป็นการใช้ชีวิตที่อยู่บนความเสี่ยง และการตายในกรงแปดเหลี่ยมก็เป็นเพียงเรื่องราวหนึ่งในไม่ช้าบนพื้นในกรงแปดเหลี่ยมมีร่องรอยจำนวนมาก ทั้งเลือดสดและเลือดแดงเข้มที่แห้งมานานแล้วด้วยอากาศที่อบอ้าว มันจึงมีกลิ่นเลือดที่คละคลุ้งไปทั่วกระตุ้นให้หัวใจคนดุร้ายและก้าวร้าวนับครั้งไม่ถ้วน และทำให้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-03

บทล่าสุด

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1150

    ท่ามกลางความสะลึมสะลือ ถังรั่วเสวี่ยก็สัมผัสได้ถึงมือใหญ่ที่อบอุ่นที่แสนจะคุ้นเคยคู่นั้นบนร่างกายของเธอ เป้าหมายของการลูบไล้นั้นชัดเจนเป็นอย่างมากด้วยสัมผัสที่แสนจะคุ้นเคยนี้ มันทำให้ถังรั่วเสวี่ยตื่นขึ้นมาจากความฝัน ทั้งโลภและหลงใหลเป็นอย่างมาก"เสี่ยวเฟย ไม่ได้นะ หยวนหยวนยังอยู่ที่นี่…"ท่ามกลางความมืดในยามราตรี ถังรั่วเสวี่ยมองไม่เห็นหลินเฟย แต่เธอสามารถสัมผัสได้ว่าเป็นหลินเฟยที่อยู่บนตัวเธออุณหภูมิที่ร้อนจัดทำให้ถังรั่วเสวี่ยหายใจถี่ๆ เธอโอบกอดหลินเฟยเอาไว้ และกระซิบเบาๆ ออกมาเดิมทีเธอยังคิดว่าหลินเฟยได้มาตอนกลางวันแล้ว ตอนกลางคืนเขาจะไม่มาเสียอีกคิดไม่ถึงเลยว่าหลินเฟยจะมาตอนดึกดื่นแบบนี้ได้ช่างเป็นหนุ่มน้อยที่บ้าคลั่งเสียจริงๆ..."ไม่เป็นไรหรอกครับอาเล็ก เธอหลับไปแล้ว ผมเบาๆ หน่อยก็โอเคแล้วล่ะ""อาเล็ก อาน้ำลายไหลแล้วนะ คงจะกระหายน่าดู ให้ผมช่วยดับกระหายให้นะ"หลินเฟยหัวเราะเบาๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปถอดชุดแนบเนื้อของถังรั่วเสวี่ยออกแม้ว่าจะมืดสนิท แต่สำหรับหลินเฟยแล้ว มันไม่ต่างอะไรจากตอนกลางวันใบหน้าที่แดงระเรื่อ รวมไปถึงดวงตาที่พร่าเบลอของถังรั่วเสวี่ยมันยิ่

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1149

    เพราะต้องการรู้ความลับของโลกซ่อนเร้นจากตัวของพวกเขานั่นเองผู้หญิงที่เป็นผู้นำมาจากตระกูลอาจารย์หยินหยางที่ได้รับความเคารพนับถือมากที่สุดจากทุกคนในประเทศซากุระ ตั้งแต่บุคคลสำคัญไปจนถึงชาวบ้าน!เชียนเย่เจียจื่อจากตระกูลเชียนเย่โดยที่ตัวเธอเองยังเป็นอาจารย์หยินหยางที่มีสถานะสูง ซึ่งสามารถควบคุมพลังของผีและเทพเจ้าได้!"แม้ว่าบางส่วนของร่างกายจะหายไป แต่เขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เป็นวัตถุดิบในการปลุกศพได้ดีจริงๆ""พวกนายสองคนไปเอาตัวเขาขึ้นมา"เมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้ชายที่อยู่ด้านหลังพูด เชียนเย่เจียจื่อก็หรี่ตาที่เรียวเล็ก พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่ทรงเสน่ห์จากภายในออกมา"รับทราบรับ ท่านเชียนเย่!"ในไม่ช้า ชายทั้งสองก็ได้เดินลงไปช้อนร่างเจียงอู๋เซี่ยวขึ้นมาจากสระ พร้อมหามมาวางที่หน้าของเชียนเย่เจียจื่อ"ให้พวกนายไปตรวจสอบ ได้ความว่าอย่างไรแล้ว?"เชียนเย่เจียจื่อย่อตัวลง มองสำรวจไปยังร่างของเจียงอู๋เซี่ยวโดยไม่รู้สึกกลัวแต่อย่างใดดูเหมือนว่าเธอจะคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดี พร้อมกับถามโดยไม่เงยหน้าออกมา"ตรวจสอบเรียบร้อยแล้วครับท่านเชียนเย่ พรุ่งนี้เช้าสิบโมง ยอดเขาจิ่วหลงซาน พวกจอมยุ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1148

    "ในเมื่ออาจารย์ลุงเอ่ยปากออกมาแล้ว อู๋เซี่ยวจะกล้าขัดได้อย่างไรล่ะครับ?""ไม่รู้ว่าอาจารย์ลุงมีเรื่องอะไรที่รบกวนจิตใจอยู่ พูดให้อู๋เซี่ยวฟังหน่อยสิครับ ไม่แน่ว่าอู๋เซี่ยวอาจจะช่วยอาจารย์ลุงแก้ปัญหาได้"ตอนนี้เจียงอู๋เซี่ยวอยู่ในการคุ้มครองของคนอื่น และยังต้องการให้กู่หรูหลงพาเขากลับโลกซ่อนเร้นอีกต่างหากแน่นอนว่าเขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธคำชวนของกู่หรูหลงอยู่แล้ว หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพัก เขาก็พูดขึ้นมาว่า"เอาไว้คุยกันตอนที่ออกไปนอกโรงแรมแล้ว ที่นี่หูตามันเยอะ เรื่องบางอย่างไม่สะดวกที่จะพูดในตอนนี้"กู่หรูหลงไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ เขาหันหลังและนำทางอยู่ข้างหน้าเจียงอู๋เซี่ยวเดินตามกู่หรูหลงออกจากโรงแรม จนมาถึงเชิงเขาของจิ่วหลงซานโดยมีสระน้ำที่ลึกจนมองไม่เห็นก้นสระ"อาจารย์ลุงครับ ท่านได้ให้ศิษย์พี่ฮว่าและศิษย์พี่ฉางเล่อไปซื้อยามาให้หลานไม่ใช่เหรอครับ?""ทำไมสองวันมานี้ อู๋เซี่ยวถึงไม่ได้เจอศิษย์พี่ฮว่าและศิษย์พี่ฉางเล่อเลยล่ะครับ"เจียงอู๋เซี่ยวเป็นฝ่ายเอ่ยถามกู่หรูหลงก่อน"อ้อ ไอ้สองคนนั้นไม่รู้ว่าไปเถลไถลที่ไหนแล้ว นี่ก็สองวันแล้วยังไม่กลับมาเลย""วันนี้ข้าออกไปตามหาก็

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1147

    "ผมจะเป็นอะไรไปได้ เสี่ยวหยู่คุณอย่าได้เป็นห่วงเลยนะ""วันนี้คุณออกไปทำงานทั้งวัน เหนื่อยหรือเปล่า?""อยากจะให้ผมบีบๆ นวดๆ ขาให้คุณไหมล่ะ?"เมื่อสัมผัสความเป็นห่วงที่เจียงเฉินหยู่มีต่อเขาหลินเฟยอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาเขาดึงเจียงเฉินหยู่ไปนั่งบนเตียง พร้อมพูดเอาอกเอาใจ"เฮ้อ ฉันวิ่งวุ่นมาทั้งวัน แม้แต่ข้าวปลาก็ไม่ได้กิน คุณว่าฉันเหนื่อยหรือเปล่าล่ะ?""ถือว่าคุณยังมีจิตสำนึกอยู่ ยังรู้จักเป็นห่วงฉัน""เดี๋ยวตอนนวดคุณเบามือหน่อยนะ ฉันล่ะกลัวว่าคุณจะเผลอนวดจนไหล่ของฉันทรุดไปแล้วจริงๆ"เจียงเฉินหยู่พูดล้อเล่น พร้อมกับหันหลังให้กับหลินเฟย"แหะๆ โอเค รับรองว่าผมจะนวดเบาๆ!"หลินเฟยวิ่งไปล้างมือในห้องน้ำ และกลับมาอย่างรวดเร็วเขาวางมือบนไหล่ของเจียงเฉินหยู่และคลำไปจนถึงคอเสื้อของเธอจากนั้นก็เลื่อนไปตามผิวเรียบเนียนไร้ที่ติ พร้อมกับสอดลึกเข้าไป นวด บีบ และหยอกล้อและมันก็ทำให้เจียงเฉินหยู่คร่ำครวญออกมาอย่างทันที"อืม...คนผีทะเล ฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้วนะ""คุณยังคิดจะมาแกล้งฉันอีก ปล่อยเดี๋ยวนี้ อย่ามาเล่นมั่วๆ!"แต่ทว่ามือของหลินเฟยกลับเอาแต่ใจ พร้อมพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายว่

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1146

    "ทำได้ครับ สิ่งเหล่านี้มันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก พวกเราสองปู่หลานทำได้อยู่แล้วครับ"กู่หรูหลงทำมือคารวะอย่างชาญฉลาดรวมไปถึงกู่เยว่อิ๋งที่ยืนกรานอย่างแข็งขันเมื่อครู่ที่ผ่านมา เธอก็ได้เปลี่ยนทัศนคติและพยักหน้าตอบรับอย่างถ่อมตัวในทันที"โอเค ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกนายปู่หลานก็กลับไปที่โรงแรมจิ่วหลงซานก่อนเถอะ รอให้ถึงพรุ่งนี้เช้า""ฉันก็จะไปร่วมประลองจอมยุทธ์ด้วยตัวเอง ถึงตอนนั้น หากฉันมีอะไรให้รับใช้ ค่อยเรียกพวกนายปู่หลานก็แล้วกัน"หลินเฟยรำพันอยู่ในใจว่า 'คำสาบานโลหิต' นั้นมีประโยชน์แบบสุดๆ และในเวลาเดียวกัน เขาก็โบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้กู่หรูหลงและกู่เยว่อิ๋งถอยออกไปเสียก่อนซึ่งก็เป็นเวลานี้ที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่รีบเร่งได้ดังแว่วมา และนั่นก็คือโอวหยางเยี่ยนและโอวหยางชงที่ได้วิ่งตามมานั่นเองเมื่อเห็นหลินเฟยไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อยตรงกันข้ามกับกู่หรูหลงที่จากไปโดยเสียแขนไปหนึ่งข้าง และดูแก่กว่าเดิมเป็นอย่างมากแม้แต่กู่เยว่อิ๋งที่เดิมตามหลังก็ก้มหน้าก้มตาราวกับถูกสูบวิญญาณไปอะไรแบบนั้นและนั่นก็ทำให้พวกเขาสองพ่อลูกตกตะลึงจนหน้าถอดสีเลยทีเดียว!"สหายน้อง หรือว่านายจะ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1145

    น้ำเสียงของหลินเฟยเผด็จการ และเร่งเร้าอย่างหงุดหงิดเต็มที่"คุณปู่คะ เราจะทำอย่างไรกันดี?""หนูอายุยังน้อย หนูยังไม่อยากตายนะคะคุณปู่ พี่เซียวเฟิงกำลังรอหนูอยู่นะคะ…""เพียงแต่ว่าคุณปู่ หากจะให้หนูยอมเป็นทาสรับใช้เขาแล้วละก็ งั้นหนูก็ยอมตายเสียดีกว่า!"กู่เยว่อิ๋งตื่นตระหนก เธอไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้ พร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้นกับกู่หรูหลง"เยว่อิ๋ง กระบวนท่าที่เจ้าเด็กนั่นใช้ ปู่ไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน ปู่ก็ไร้หนทางด้วยเหมือนกัน""ปู่ก็ไม่อยากจะประนีประนอมเหมือนกัน แต่การมีชีวิตอยู่ ยังไงมันก็ดีกว่าตายเป็นไหนๆ""ยังไงพวกเราก็ยอมๆ ไปเถอะ อย่างแย่ที่สุดต่อไปก็ยังมีโอกาสหลบหนีกลับไปที่โลกซ่อนเร้น และไม่ต้องกลับมาเหยียบที่โลกปัจจุบันอีกก็ได้"และกู่หรูหลงที่เพิ่งจะสำเร็จว่าที่มหาจอมยุทธ์ได้เมื่อครู่ที่ผ่านมา อายุของเขาก็ได้ยืดออกไปกว่าห้าสิบปีแล้วซึ่งในอีกห้าสิบกว่าปีข้างหน้า ไม่แน่ว่าเขาอาจจะมีโอกาสสำเร็จขั้นมหาจอมยุทธ์ก็เป็นไปได้กู่หรูหลงยิ่งไม่อยากตายมากกว่าเดิม เขาลังเลอยู่สักพัก ในที่สุดก็ถอนหายใจหนักๆ ออกมา พร้อมกับกระซิบกับกู่เยว่อิ๋ง"ในเมื่อพวกแกยอมมาเป็นทาสฉัน งั้น

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1144

    กู่หรูหลงร้องขอความเมตตาอย่างสุดใจ แต่ทว่าหลินเฟยกลับไม่มีความคิดที่จะปล่อยพวกเขาไปแต่อย่างใดล้างแค้นสิบปีก็ยังไม่สาย ความจริงที่แสนจะเรียบง่ายนี้ หลินเฟยยังคงเข้าใจได้ดีแต่อย่างไรก็ตาม หลินเฟยไม่ได้เป็นปีศาจหรือฆาตกร ให้เขาฆ่ากู่หรูหลงและกู่เยว่อิ๋ง เขาก็ทำไม่ได้ด้วยเช่นกัน"พี่สาว งั้นพี่ก็ดูดกำลังภายในของเขาให้หมดสิ้น แล้วผมจะให้ผู้อำนวยการโม่ขังพวกเขาไปตลอดชีวิตก็แล้วกัน"ท้ายที่สุด หลินเฟยก็ถอนหายใจ และพูดตัดสินใจออกมา"ไม่ต้องหรอก คนคนนี้เจ้าโจมตีด้วยตัวเอง""เจ้าก็เก็บเอาไว้เป็นทาสเถอะ""ต่อไปหากพบจอมยุทธ์โบราณที่แข็งแกร่งจริงๆ ถึงตอนนั้นข้าค่อยดูดพลังลมปราณก็ยังไม่สาย""อีกอย่าง ขอแค่เจ้าควบคุมเขาได้ เจ้าก็สามารถสั่งให้เขาไปตามหาหินวิญญาณและหญ้าวิญญาณในโลกซ่อนเร้นได้ แบบนี้จะทำให้เจ้าสามารถบรรลุข้อตกลงกับข้าได้เร็วขึ้นด้วย"สิ่งที่ทำให้หลินเฟยคิดไม่ถึงก็คือ หลงอู่ได้ให้คำตอบแบบนี้ออกมาและในน้ำเสียงนั้น ยังมีการชื่นชมปะปนอยู่ด้วย"ให้ผมรับไว้เป็นทาส? ผมไม่ได้มีบุญคุณกับพวกเขาเหมือนกับโอวหยางเยี่ยนและลูกชายแบบนั้น มีแต่ความแค้นล้วนๆ เลยก็ว่าได้""แล้วพวกเขาจะยอมมาเ

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1143

    สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดและเดือดดาลแบบสุดๆ ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเรื่อยๆ แล้วในตอนนี้!เพราะวิธีการของหลินเฟย เขาไม่เคยได้พบเห็นมาก่อน!"คุณปู่ คุณปู่รีบถอดเสื้อมาดับไฟเร็วเข้า!"กู่เยว่อิ๋งก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน พร้อมตะโกนเตือนเสียงดังออกไปทันที"ไม่ต้องหรอก ปู่มีวิธีของตัวเอง"กู่หรูหลงถ่ายเทพลังงานลงในแขนที่กำลังลุกไหม้ จากนั้นก็กระทืบเท้าลงไปที่พื้นอย่างเต็มแรงแปร๊ะ แปร๊ะ!แต่ทว่า หลังจากที่กู่หรูหลงได้ดึงแขนออกมา เปลวไฟดวงนั้นก็ยังคงไม่มีทีท่าว่าจะมอดลงไปแต่อย่างใด!กู่หรูหลงถอดเสื้อออก และเปลวไฟก็ไหม้แขนของเขาจนเลือดและเนื้อผสมปนเปกันไปหมด!เมื่อเห็นว่าอีกไม่นาน แขนของเขาก็คงจะไหม้ไปเสียทั้งหมดแล้ว!กู่หรูหลงก็ทำได้เพียงอดกลั้นต่อความเจ็บปวด พร้อมกับดึงมีดออกมาตัดแขนข้างขวาของตัวเองออกไปทั้งหมด!เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว เปลวไฟที่แปลกประหลาดนี้ก็จะลามไปทั่วตัวและเผาเขาให้ตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!"ไอ้สารเลว ไอ้เด็กเมื่อวานซืน นี่จริงแกก็ออกมาประจันหน้ากับข้าเลยสิ!""ข้าจะสับแกเป็นชิ้นๆ อย่างแน่นอน!"กู่หรูหลงกุมบาดแผลที่เกิดจากกา

  • แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา   บทที่ 1142

    ในขณะนี้ เวลาก็ได้ล่วงเลยมาสองทุ่มกว่าๆ แล้ว ท้องฟ้าไร้ซึ่งดวงจันทร์มีดวงดาวเพียงไม่กี่ดวงที่ส่องแสงกะพริบจางๆ ออกมาภายในภูเขาชิงซาน เมื่อความมืดได้คืบคลานเข้ามา มันจึงทำให้บรรยากาศดูมืดมิดมากยิ่งขึ้นแต่ทว่าความเร็วของหลินเฟยยังไม่ได้ลดลงแต่อย่างใด เขาสามารถหลบหลีกหินที่นูนสูงเหล่านั้นได้อย่างคล่องแคล่วความมืดในยามค่ำคืน ไม่ได้ทำให้ความสามารถในการใช้ตาทิพย์ของเขาลดลงแต่อย่างใดหลินเฟยหันกลับไปมอง และพบว่ากู่หรูหลงไม่ได้เร็วเท่ากับตอนแรกอีกต่อไปหลินเฟยรู้ดีว่า นั่นไม่ใช่เพราะกู่หรูหลงเหนื่อยล้า แต่เป็นเพราะความสามารถในการมองเห็นของกู่หรูหลงลดลงเมื่ออยู่ในตอนกลางคืนนั้นเองส่วนโอวหยางเยี่ยนและลูกชายที่ติดตามมาท้ายสุดก็ถูกสลัดทิ้งโดยไม่เห็นแม้แต่เงาแล้วในตอนนี้!"กู่หรูหลง อย่างน้อยๆ แกก็เป็นถึงว่าที่มหาจอมยุทธ์ ทำไมช้าอย่างกับเต่าแบบนี้?""ขืนแกยังชักช้าอยู่ ฉันก็คงจะเบื่อจนหลับไปแล้วนะ""ด้วยความเร็วแบบนี้ แกยังคิดจะฆ่าฉันอีกงั้นเหรอ? กลับบ้านไปนอนฝันซะดีกว่า!"หลินเฟยตั้งใจชะลอความเร็ว และหันมาพูดเหน็บแนม"ไอ้หนุ่ม แกอย่าได้ชะล่าใจไปเลย แม้ว่าความเร็วของข้าจะสู้แกไม่ได

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status