บทที่ 259

จากคำพูดของหวังเอ้อหลิน ปรากฏการณ์รุ้งกินน้ำของอ่างเก็บน้ำเกิดขึ้นเมื่อสุสานโบราณใต้อ่างเก็บน้ำถูกเปิดออก!

และเมื่อมีงูนี้ปรากฏขึ้นมาให้เห็น นั่นก็หมายความว่าสุสานโบราณของเจ้าชายใต้อ่างเก็บน้ำกำลังจะเปิดแล้ว!

หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา!

แม้ว่าหลินเฟยจะไม่สนใจการปล้นสุสาน แต่อย่างน้อยก็เป็นสุสานของหวังโหว ใครล่ะที่ไม่อยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?

"ว้าย งูมันเลื้อยมาแล้วนะ!"

จู่ๆ ลู่หลีก็กรีดร้องขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับกอดหลินเฟยเอาไว้แน่น!

และหลินเฟยก็รู้สึกตัวขึ้นมาได้

ด้วยเสียงดังฟึ่บ เขาใช้เท้าเตะก้อนหินและ มันก็กระทบไปที่หัวของงูปล้องฉนวนในทันที!

"ได้แล้ว ตอนนี้ไม่ต้องกลัวแล้วนะ งูตัวนั้นได้ตายไปแล้วล่ะ"

หลินเฟยตบไหล่ของลู่หลี พร้อมกับพูดปลอบโยนเธอ

"เมื่อกี้คุณพูดว่า งูตัวนั้นมีพิษร้ายแรง ทำให้คนตายใจครึ่งชั่วโมงได้เลยไม่ใช่เหรอ?"

ลู่หลีสะอึกสะอื้น และพูดกับหลินเฟย

"ใช่ ตอนที่ผมเป็นเด็ก คนในหมู่บ้านของผมก็ถูกงูชนิดนี้กัด พ่อของผมก็ช่วยไม่ได้เหมือนกัน"

"และพิษงูนี้ยังมีส่วนผสมของยาโป๊แบบรุนแรง มันจะทำให้คนนั้นตายอย่างเจ็บปวดมากเลยนะ"

ทันทีที่พูดจบ จู่ๆ หลินเฟยก