Share
บทที่ 233
Related chapter
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 234
ทุกครั้งที่ได้เห็นหลิวรั่วหลัน จูอู่ลี่ก็อดนึกถึงบทพูดคลาสสิคประโยคนั้นไม่ได้ผู้บังคับกองพันที่ 2 ปืนใหญ่อิตาลีล่ะ! (เป็นคำล้อเลียนมีความหมายแฝง แสดงถึงความอยากมีเพศสัมพันธ์กับอีกฝ่าย)"หือ? คุณบอกว่าหลิวรั่วหลันผิดปกติงั้นเหรอ? ผิดปกติตรงไหน?" จูอู่ลี่ถามด้วยสีหน้านิ่งเฉยจ้าวเยี่ยนกลอกตาใส่เขา: "คุณต้องเรียกพี่หลิวเหมือนกับฉันถึงจะถูกต้อง! ทำไมถึงเรียกชื่อของพี่หลิวตรง ๆ แบบนั้นล่ะ?""หลังจากหยุดชะงักครู่หนึ่งเธอก็พูดอีก: "พี่หลิวผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เธอบอกว่าเธอกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแล้วเข้านอนไป แต่ฉันไม่ได้กลิ่นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปในคลินิก""อีกทั้งตอนที่ฉันออกมา เห็นว่าพี่หลิวมือกุมท้องน้อยตัวสั่นเทาไปหมด เหมือนกับท้องเสีย แต่เธอกลับไม่ได้ไปห้องน้ำสาธารณะ แถมยังดึงประตูม้วนลงมา!"ได้ยินถึงตรงนี้ จูอู่ลี่ดวงตาสว่างไสว และถามขึ้นอย่างอดไม่ได้"ตอนนั้นหลิวรั่ว...อ่อไม่ พี่หลิว ผมของเธอยุ่งเหยิงมากใช่ไหม?"เดิมทีจูอู่ลี่อยากจะเรียกชื่อของหลิวรั่วหลันโดยตรง แต่หลงจากที่เขาสังเกตเห็นสายตาที่ไม่พึงพอใจของจ้าวเยี่ยน จึงได้เปลี่ยนไปเรียกพี่หลิวจ้าวเยี่ยนนึกย้อนกลับไป และพยักหน
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 235
เมื่อครุ่นคิดดู จ้าวเยี่ยนมองจูอู่ลี่ด้วยท่าทางเคร่งขรึม: "ที่รัก คุณรักปากฉันนะ ห้ามพูดเรื่องของพี่หลิวออกไปเด็ดขาด! ถ้าหากคุณกล้าพูดออกไป งั้นฉันจะเลิกกับคุณ!""วางใจเถอะ ที่รัก คุณไม่ให้ผมพูด ผมก็ไม่พูดแน่นอน!" จูอู่ลี่ถือโอกาสจับมือของจ้าวเยี่ยนแล้วลูบเบา ๆความเป็นจริง ต่อให้จ้าวเยี่ยนไม่พูดแบบนี้ จูอู่ลี่ก็ไม่มีทางปล่อยข่าวนี้ออกไปหรอก!เขามีความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเอง!จากที่จูอู่ลี่ดู เหตุที่หลิวรั่วหลันแอบนัดกับผู้ชายสำส่อนที่คลินิก นั่นเป็นเพราะหลินจงเฟยเอาแต่มั่วสุมอยู่ข้างนอกทั้งจึงทำให้ หลิวรั่วหลันอยู่บ้านเพียงลำพังจึงเดียวดายและอดกลั้นไม่ไหว!ก่อนหน้านี้ จูอู่ลี่เคยถือโอกาสในตอนที่ไปหาจ้าวเยี่ยน และแอบสังเกตหลิวรั่วหลันเพียงแต่ ตอนนั้นจูอู่ลี่กลับค้นพบอย่างจนปัญญา หลิวรั่วหลันเป็นผู้หญิงประเภทที่สงวนตัวและมีหลักการยึดถืออย่างมากอยากจะครอบครองหลิวรั่วหลัน เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย!แต่ช่วงนี้สถานการณ์อาจจะเปลี่ยนไปแล้วจูอู่ลี่ฟังจ้าวเยี่ยนพูดว่า ช่วงนี้หลินจงเฟยยิ่งอยู่ยิ่งทำเกินเหตุ ถึงขั้นที่พาผู้หญิงจากข้างนอกกลับบ้าน ทำให้หลิวรั่วหลันโมโหจนย้ายออกไ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 236
จากนั้น เขากอดอกยืนอยู่ตรงนั้น มองดูหลิวรั่วหลันที่สวมเสื้อผ้าด้วยใบหน้าที่เขินอายหลิวรั่วหลันก็ไม่ได้ให้เขาออกไป ทั้งสองคนรักษาความเงียบขรึมในเวลาเดียวกันจนกระทั่งหลิวรั่วหลันสวมเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย จางหยวนถึงได้เอ่ยปากด้วยเสียงเคร่งขรึม“จู่ ๆ ผมนึกขึ้นได้เรื่องหนึ่ง บางทีจ้าวเยี่ยนอาจจะสงสัยว่าคุณซ่อนคนไว้ในห้อง!”หลิวรั่วหลันตกตะลึง: "อะไรนะ? เป็นไปไม่ได้! ตอนนั้นฉันอำพรางได้ดีมาก เธอจะรู้ได้อย่างไรว่าในห้องมีคนอยู่!"“เพราะผมของคุณ!” จางหยวนชี้ไปที่ผมของ หลิวรั่วหลันหลิวรั่วหลันรีบส่องกระจกจากนั้นเธอถึงได้รู้ว่า ผมของเธอนั้นดูยุ่งเหยิงเป็นพิเศษ!หลังจากเพิ่มความคิดเข้าไปเธอก็เข้าใจแล้วว่าเป็นเพราะอะไรก่อนหน้านี้จางหยวนใช้แก่นพลังลมปราณกระตุ้นคะแนนจุดกวนหยวนและจุดชี่ไห่ของ หลิวรั่วหลัน และนำพาความเจ็บปวดมาให้เธอไม่น้อยหลิวรั่วหลันสามารถควบคุมเสียงกรีดร้องได้ แต่กลับไม่สามารถควบคุมร่างกายให้ไม่ขยับเขยื้อนไม่ได้ตอนที่เธอเจ็บจนบิดไปบิดมา ผมของเธอก็ยุ่งเหยิบตามธรรมชาติ!แต่ตอนนั้นจ้าวเยี่ยนรีบร้อนเกินไป หลิวรั่วหลันกับจางหยวนต่างมองข้างเรื่องทรงผมไป!ตอนนี้มองย้อน
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 237
เมื่อเห็นข้อความที่จูอู่ลี่ส่งมา ปฏิกิริยาตอบสนองแรกของหลิวรั่วหลันก็คือ จูอู่ลี่กับจ้าวเยี่ยนอยากจะเลี้ยงข้าวเธอจุดประสงค์หลัก ๆ ก็น่าจะเป็นเพราะอยากให้เธอดูแลจ้าวเยี่ยนมาก ๆหน่อยในเมื่อหลิวรั่วหลันเป็นเจ้าของคลินิก จ้าวเยี่ยนถือว่าเป็นลูกน้องที่ทำงานให้เธอหลิวรั่วหลัน อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มบาง ๆ ออกมา พูดในใจว่าจ้าวเยี่ยนเด็กคนนี้ยังรู้จักเลี้ยงข้าวเธอด้วยนะ?หรือบางที นี่จะเป็นความคิดของจูอู่ลี่แต่หลิวรั่วหลันก็ไม่ใช่คนเห็นแก่ได้แบบนั้นไม่ว่าพวกเขาจะเลี้ยงหรือไม่เลี้ยงข้าวเธอ หลิวรั่วหลันก็ต้องดูแลจ้าวเยี่ยนอยู่แล้วเธอตอบข้อความกลับทันที: ไม่ต้องตั้งใจเลี้ยงข้าวโดยเฉพาะหรอก เวลาปกติฉันก็จะดูแลเสี่ยวเยี่ยน!ขณะเดียวกัน ภายในห้องเช่าแห่งหนึ่งในเมืองจูอู่ลี่มองข้อความที่หลิวรั่วหลันตอบกลับด้วยความกลัดกลุ้มใจเขาครุ่นคิดอยู่นาน ถึงได้เข้าใจว่าหลิวรั่วหลันเข้าใจผิดแล้วจูอู่ลี่จะหัวเราะก็ไม่ได้จะร้องไห้ก็ใช่ที่ จากนั้นก็ส่งข้อความไปหาหลิวรั่วหลันอีกครั้ง"พี่หลิว ผมอยากเชิญคุณมาทานอาหารตาทลำพัง! มีแค่เราสองคน!"หลิวรั่วหลันที่ได้รับข้อความก็ตกตะลึงทันทีจูอู่ลี่จะเช
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 238
สำหรับเรื่องที่อ้างว้างหรือไม่อ้างว้างนั้น หลิวรั่วหลันรู้ตัวเองดีแต่ต่อให้เธออ้างว้างแค่ไหน ก็ไม่มีทางเอาคนอย่างจูอู่ลี่แบบนี้ดังนั้น หลิวรั่วหลันตอบกลับประโยคสุดท้าย: ฉันไม่อ้างว้าง! อีกอย่างคุณอย่ามารบกวนฉันอีก ไม่อย่างนั้นฉันจะเอาพูดเหล่านี้ที่คุณส่งมาให้เสี่ยวเยี่ยนดู!หลังตอบกลับ หลิวรั่วหลันก็บล็อกจูอู่ลี่ในรายชื่อเพื่อนเก็บคนแบบนี้ไว้ ทำให้หลิวรั่วหลันรู้สึกสะอิดสะเอียนในตอนที่จูอู่ลี่ที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์อยากจะส่งข้อความหาหลิวรั่วหลันอีกครั้ง กลับเห็นการแจ้งเตือนว่าเขาถูกบล็อกแล้วสีหน้าของจูอู่ลี่เคร่งขรึมลงทันที: "แม่งเอ๊ย! นังร่าน! คิดไม่ถึงว่าจะกล้าลบฉันออก!"เดิมทีจูอู่ลี่คิดว่า หลิวรั่วหลันกล้าแอบนัดผู้ชายสำส่อนที่ในคลินิก งั้นก็แสดงว่าเธอต้องรู้สึกอ้างว้างแน่นอนและในตอนนี้ก็มีหนุ่มหล่ออย่างเขาปรากฏตัวขึ้น หลิวรั่วหลันจะต้องรู้สึกชื่นชอบอย่างแน่นอนไม่แน่ หลิวรั่วหลันยังอาจจะหลงใหลกับความรู้สึกที่แอบมีชู้กับเขาลับหลังจ้าวเยี่ยนอีกด้วย!แต่คิดไม่ถึงว่า หลิวรั่วหลันไม่เพียงไม่ได้รับปากว่าจะไปทานข้าวกับเขาที่ร้านอาหารสาวผู้เลอโฉม แถมยังลบไลน์ของเขาออกด้วย
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 239
ช่วยไม่ได้ ตอนนี้มีเพียงแค่จางหยวนฟางช่วยชีวิตเส้นสุดท้ายเส้นนี้ เว่ยเทียนหมิงจำเป็นต้องจับเอาไว้ให้มั่น!ในคืนนั้น เว่ยเทียนหมิงมีงานเลี้ยงดื่มเหล้าหลังจากดื่มเหล้าเสร็จก็กลับมาที่คลับ เขาที่มีความมึนเมาเล็กน้อย เตรียมจะชงชาดื่มแก้เมาอยู่ที่ในห้องทำงานแต่ในตอนที่กำลังต้มน้ำ ในใจของเว่ยเทียนหมิงกลับเกิดความคิดชั่วร้ายที่รุนแรงขึ้น เขาอยากมีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิงอย่างมาก!เว่ยเทียนหมิงใบหน้าเต็มไปด้วยความขมขื่นอย่างอดไม่ได้สภาพร่างกายของเขาในตอนนี้ ยังอยากจะหาผู้หญิงอะไรล่ะ?เดาว่าผู้หญิงยืนยั่วยวนทุกวิถีทางต่อหน้า เขาก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองแม้แต่นิด!ถึงแม้ผู้หญิงเหล่านั้นปากไม่ได้พูดอะไร และก็ไม่กล้าพูดอะไร แต่เว่ยเทียนหมิงสามารถสัมผัสได้ถึง ความประหลาดใจที่อยู่ในใจของอีกฝ่าย แถมยังแฝงไปด้วยความดูถูกเล็กน้อยตรงนั้นใช้การไม่ได้แล้ว ยังอยากจะหาผู้หญิงอะไร?ไม่ช้า เว่ยเทียนหมิงก็นึกถึงเสี่ยวฮุ่ยดาวเด่นในคลับที่ปรนนิบัติเขาเมื่อครั้งที่แล้ว เมื่อครั้งที่แล้วเป็นเธอที่ปรนนิบัติเว่ยเทียนหมิงเสี่ยวฮุ่ยไม่เพียงหน้าตาสวยหุ่นเซ็กซี่ ทักษะบางอย่างก็สุดยอดมาก!ว่ากันว่า เธอเคยปรนน
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 240
เห็นเพียงแค่เธอเดินมาด้านข้างเว่ยเทียนหมิงด้วยสายตาหยาดเยิ้ม และเป็นฝ่ายขยับเข้ามาใกล้เขา"ประธานเว่ย คุณตอบตกลงฉันเถอะนะคะ! ฉันจะปรนนิบัติคุณอย่างดี ปรนนิบัติจนคุณสบายดีไหมคะ?" เสี่ยวฮุ่ยขยับเข้าไปกระซิบข้างหูเว่ยเทียนหมิงถึงตอนนี้ ในที่สุดเว่ยเทียนหมิงก็เข้าใจแล้วที่แท้เสี่ยวฮุ่ยก็มีความคิดแบบนี้นี่เอง!เธอรู้ว่าลางานสิบวันต้องไม่ได้รับอนุญาตแน่นอน ดังนั้นถึงได้ตั้งใจพูดว่าจะปรนนิบัติเขาแต่เว่ยเทียนหมิงรู้เรื่องของตัวเองดีในตอนนี้ ต่อให้เสี่ยวฮุ่ยปรนนิบัติอย่างเต็มพลังแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์!เพื่อให้หลุดพ้นจากเสี่ยวฮุ่ย และก็เพื่อหลีกเลี่ยงความอับอายที่จะเกิดขึ้นอีกครั้ง เว่ยเทียนหมิงตัดสินใจรับปากเสี่ยวฮุ่ย ให้เธอลางานสิบวันแต่ในตอนที่ทำการตัดสินใจแบบนี้ออกมา เว่ยเทียนหมิงก็กัดฟันกรอดเขาคิดไม่ถึงว่าจะมีวันหนึ่ง เขาที่เป็นถึงเจ้าพ่อก็ถูกสาวบริการในคลับกำราบ!แถมเสี่ยวฮุ่ยก็ใช้วิธีแบบนี้ซะด้วย เว่ยเทียนหมิงต่อให้อยากจะโมโหใส่เธอก็ไม่เหมาะสมเมื่อมองออกถึงความลำบากใจของเว่ยเทียนหมิง ในดวงตาของเสี่ยวฮุ่ยก็เผยความลำพองใจออกมาเล็กน้อยเธอตั้งใจวางแผนมาแบบนี้!อันที่จริงเ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 241
เว่ยเทียนหมิงพูดพึมพำกับตัวเอง แถมยังหยิกขาอ่อนเมื่อยืนยันว่าตัวเองฝันไปหรือเปล่าถ้าหากจางหยวนรู้ถึงความคิดของเว่ยเทียนหมิง จะต้องพูดกับเขาอย่างอดไม่ได้ ว่าเขาคิดมากไปแล้ว!ฤทธิ์ยาของน้ำผึ้งยาโด๊ปอ่อนโยน แต่ประสิทธิผลกลับรวดเร็วอย่างมากใช้น้ำผึ้งยาโด๊ปในระยะเวลาสั้น ๆ ก็สามารถทำให้ผู้ชายฟื้นฟูกลับมาได้ในสภาวะที่อยู่จุดสูงสุดแต่ถ้าหากดื่มน้ำผึ้งยาโด๊ปพียงไม่กี่วันแล้วหยุด เมื่อเวลาผ่านไปก็นกเขาไม่ขันเหมือนนเดิมถ้าอยากจะฟื้นฟูอานุภาพโดยสิ้นเชิง ก็ต้องดื่มน้ำผึ้งยาโด๊ปในระยะยาวถึงจะได้ขณะเดียวกัน น้ำผึ้งยาโด๊ปทำได้เพียงช่วยเหลือผู้ชายให้ฟื้นฟูอานุภาพ แต่กลับไม่สามารถทำให้พวกเขาทะลวงจนถึงจุดสูงสุดได้ในเมื่อนี่คือผลิตภัณฑ์บำรุงร่างกาย ไม่ใช่ยาอมตะในตำนานสักหน่อย!เว่ยเทียนหมิงรู้สึกอารมณ์ดี สายตามองไปที่น้ำผึ้งยาโด๊ปที่ดื่มไปครึ่งหนึ่งที่อยู่บนโต๊ะทำงาน เหมือนกับเป็นสมบัติล้ำค่าหายาก"เสียวหม่า! เสียวหม่าเข้ามา!" เว่ยเทียนหมิงตะโกนออกไปที่ด้านนอกไม่นานนัก เสียวหม่าก็ผลักประตูเข้ามาหลังจากที่เห็นโซฟาที่ยุ่งเหยิงกับสิ่งระเกะระกะเต็มพื้น ก็กลืนน้ำลายด้วยความยากลำบากไม่น่าแ
Latest chapter
