หลี่ชิวจวี๋เห็นแบบนี้ก็ไม่ได้ตกตะลึงแต่กลับดีใจ ในใจคิดว่ายาที่เธอซื้อในเมือง ใช้ได้จริง ๆ!ตอนนั้นที่ซื้อยา คนที่ขายยากับกับหลี่ชิวจวี๋เพียงแค่ผู้ชายกินยานี้เข้าไป ต่อให้เหนื่อยแค่ไหนง่วงแค่ไหน ก็อยากที่จะทำธุระกับผู้หญิงอย่างอดไม่ได้อีกทั้งครั้งสองครั้งไม่พอด้วยซ้ำ อย่างน้อยต้องสามครั้งขึ้นไปผู้หญิงจำนวนมากเมื่อถึงช่วงวัยกลางคน และสามีก็ไม่มีความสามารถในเรื่องนั้น ก็จะแอบซื้อยาแบบนี้ และผ่านค่ำคืนที่มีความสุขและสวยงามคืนหนึ่งตอนนี้ดูแล้ว คนที่ขายยา พูดความจริง!หลี่ชิวจวี๋กลืนน้ำลาย และแอบตั้งหน้าตั้งตารอความสุขที่เป็นของเธอ ในที่สุดก็มาถึงแล้วเหรอ?แต่ว่าอีกเดี๋ยวเธอจะต้องระวังหน่อย จะส่งเสียงออกมาดังเกินไปจนกระทบไปถึงแม่ของจางหยวนที่อยู่ข้าง ๆ บ้านผู้อาวุโสทั้งสองก็รับรู้เรื่องที่จางหยวนมาบ้านของเธอถ้าหากให้พวกเขาได้ยินเสียงที่เธอส่งออกมาแบบนั้น จะไม่ตกใจเป็นอย่างมากเหรอ?"อาหยวน เสื้อผ้าของพี่สะใภ้เปียกชุ่มจนแนบติดบนตัวแล้ว รู้สึกไม่สบาย นายช่วยพี่สะใภ้ดึงออกดีไหม?"หลี่ชิวจวี๋มองดูจางหยวนด้วยสายตามีเสน่ห์คำที่พูดออกมา ยิ่งทำให้ความชั่วร้ายที่อยู่ในใจจางหยวนพ
อีกทั้ง ในตอนนี้จางหยวนสามารถมั่นใจได้ว่า สถานการณ์ของเขาในตอนนี้ จะต้องถูกวางยาแน่นอน!ไม่แน่ เป็นเพราะน้ำผึ้งชามนั้นของหลี่ชิวจวี๋!ถูกหลี่ชิวจวี๋ใช้น้ำผึ้งจัดการ นี่มันน่าอับอายเกินไปหน่อยไหม?ถ้าหากตัวเองเกิดความสัมพันธ์กับหลี่ชิวจวี๋แบบนี้จริง ๆ หลังจากจบเรื่องเขาต้องไม่พอใจอย่างแน่นอน!ในเมื่อหลี่ชิวจวี๋ตอนนี้ยังเป็นภรรยาของคนอื่นในนามอยู่!ต่อให้...ต่อให้เขามีอะไรกับหลี่ชิวจวี๋จนสำเร็จ อย่างน้อยก็ต้องรอให้เขาก้าวข้ามอุปสรรคในใจไปได้ก่อน!นึกถึงตรงนี้ จางหยวนกัดฟัน และถอยหลังออกทันที จากนั้นก็ถือโอกาสตอนที่หลี่ชิวจวี๋ไม่ระวัง ก็ตีไปที่ก้นของเธอแรง ๆ หลายครั้งหลี่ชิวจวี๋ถูกตีจนดิ้นไปมา แต่อารมณ์บนใบหน้ากลับสวยหยาดเยิ้มและน่าหลงใหลยิ่งกว่าเดิมในตอนที่เธอคิดว่า ต่อไปจางหยวนจะใช้วิธีการป่าเถื่อนที่สุดปฏิบัติต่อเธอจางหยวนที่อยู่ตรงหน้าก็ดึงกางเกงขึ้น และออกไปทันที!หลี่ชิวจวี๋นิ่งอึ้งไป จางหยวนทำไมถึงกลับไปแล้ว?หรือว่ายาครึ่งห่อที่ใส่เข้าไปไม่ได้?แต่ปฏิกิริยาตอบสนองของจางหยวนเมื่อครู่นี้ ยาครึ่งห่อนั้นน่าจะได้ผลดีอยู่นะ!ในตอนนี้ เห็ฯเพียงจางหยวนเดินไปที่ในลานบ้าน แล
เรื่องที่ชาวบ้านกำลังพูดคุยกันอย่างเมามัน ก็ต้องเป็นเรื่องที่จางเว่ยหมินผู้ใหญ่บ้าน ถูกเหล่าเฟิงโถวอ้วกเศษอาหารใส่เต็มหน้าแต่ว่าพวกเขากล้าวิพากษ์วิจารณ์กันแค่ลับหลังเท่านั้น ไม่กล้าพูดต่อหน้าผู้ใหญ่บ้านด้วยซ้ำสำหรับเรื่องที่จางหยวนช่วยชีวิตเหล่าเฟิงโถว ทุกคนก็เพียงแค่พูดผ่าน ๆไปนี่ก็เป็นเพราะจางหยวนเพียงแค่ฝังเข็มให้เหล่าเฟิงโถว เพื่อเร่งให้เขาอ้วกก็เท่านั้นถ้าหากตอนนั้นจางหยวนเอาน้ำมูลสัตว์กรอกเต็มท้องของเหล่าเฟิงโถว เดาว่าพวกชาวบ้านก็คงจะพูดคุยเหตุการณ์ช่วงนี้กันอย่างสนุกสนานหลิวรั่วหลันรับรู้ว่าจางหยวนช่วยชีวิตเหล่าเฟิงโถว จึงให้ความสนใจในเรื่องนี้เป็นอย่างมากเธอก็อยากรู้ว่าวิชาแพทย์ของจางหยวนไปถึงจุดไหนแล้ว ดังนั้นจึงอยากถามเหล่าเฟิงโถวที่ประสบพบเจอด้วยตนเองเมื่อพูดถึงเรื่องที่จางหยวนช่วยชีวิตเขา เหล่าเฟิงโถวก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที"เป็นความจริงแน่นอนอยู่แล้ว! ถ้าหากไม่ใช่เพราะอาหยวน ผมที่แก่หงำเหงือก เดาว่าตอนนี้คงจะเข้าไปอยู่ในโลงแล้ว!"หลิวรั่วหลันถามต่อไป: "ตาเฟิง ตอนนั้นจางหยวนช่วยคุณอย่างไรคะ?""ตอนนั้นผมหมดสติ ไม่ทราบรายละเอียดจริง ๆ! แต่ว่าหลังจบเรื่องผมฟังพว
เห็นเพียงแค่หลินจงเฟยนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงในอ้อมแขนของเขายังโอบกอดผู้หญิงสองคนที่ผัดแป้งแต่งหน้าหนา ร่างกายเปลือยเปล่า ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ไม่ต้องถาม หลิวรั่วหลันก็รู้ได้ว่าผู้หญิงสองคนนี้เป็นใครกันน่าจะทำงานประเภทนั้น!โดยเฉพาะ ในตอนที่หลิวรั่วหลันเห็นชุดบอดี้สูทแบบเปิดเป้ากลวง ก็ยิ่งมั่นใจในทัศนคติของเธอเมื่อเห็นภาพนี้ จู่ ๆ หลิวรั่วหลันก็เข้าใจได้แล้วมิน่าล่ะ เมื่อครู่ตอนที่เธอเดินผ่านบ้านของเพื่อนบ้าน สายตาที่เพื่อนบ้านมองเธอนั้นแปลกประหลาดเล็กน้อยเดิมทีหลิวรั่วหลันยังคิดว่า ที่เพื่อนบ้านสีหน้าแปลประหลาดเป็นเพราะเธอดูไม่มีชีวิตชีวาตอนนี้หลิวรั่วหลันเพิ่งจะเข้าใจที่แท้เป็นเพราะหลินจงเฟยพาสาวบริการกลับมาบ้านมาสองคน ดังนั้นเพื่อนบ้านพึงได้ใช้สายตาแบบนั้นมองเธอ!ทันใดนั้น หลิวรั่วหลันก็โมโหจนใบหน้าสวยซีดขาวเมื่อก่อนหลินจงเฟยมีผู้หญิงข้างนอก เธอก็เพียงแค่เอาหูไปนา เอาตาไปไร่เพียงแค่ฝืนรักษาภาพลักษณ์ภายนอกที่กลมเกลียวกันของครองครัวนี้ไว้ได้ไม่กระทบต่อชื่อเสียงของเธอและพี่ชายของเธอ หลิวรั่วหลันก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องได้แต่สิ่งที่คิดไม่ถึงก็คือครั้งที่แล้
"ฮัลโหล ใครน่ะ?"เสียงที่ค่อนข้างเย็นชาของหลิวรั่วหลันดังขึ้น: "จางหยวน ฉันเอง! หลิวรั่วหลัน! ฉันอยากขอให้คุณช่วยรักษาให้ฉัน!"เมื่อได้ยินเสียงของหลิวรั่วหลัน จางหยวนก็ตกตะลึงไปหมด เดิมทีที่ยังรู้สึกง่วงก็หายเป็นปลิดทิ้ง"อะไรนะ คุณบอกว่าคุณอยากขอให้ผมช่วยรักษาให้คุณเหรอ?" จางหยวนพูดด้วยความแปลกใจหลิวรั่วหลันตอบกลับ: "ถูกต้อง! ค่ารักษาพยาบาลคุณเรียบร้อยมาได้เต็มที่ ถ้าหากเงินในมือของฉันไม่พอ ฉันก็จะยืมจากพี่ชายของฉัน!""สรุปคือ เพียงแค่คุณสามารถรักษาฉันให้หายได้ ค่ารักษาเท่าไหร่ฉันยอมจ่ายหมด!"พูดถึงตรงนี้ น้ำเสียงของหลิวรั่วหลันก็เต็มไปด้วยความแน่วแน่จู่ ๆ จางหยวนก็หัวเราะขึ้นมา: "ดูท่าคุณอยากช่วยตระกูลหลินสืบทอดตระกูลจริง ๆสินะ! ไม่ว่าจะจ่ายเงินเท่าไหร่ก็จะรักษาภาวะมีบุตรยากให้หาย!"คิดไม่ถึงว่าเมื่อพูดออกมาแบบนี้ หลิวรั่วหลันที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์น้ำเสียงกลับเย็นชาลงทันที"อย่าพูดถึงไอ้สารเลวสกปรกโสโครกนั่น! ฉันรักษาโรคเพียงแค่ทำเพื่อตัวฉันเอง ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลินอะไรนั่นสักนิด!"คราวนี้จางหยวนก็ยิ่งตกตะลึงฟังความหมายของหลิวรั่วหลัน เหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่า
เมื่อได้ยินคำพูดของหลิวรั่วหลัน สีหน้าของจางหยวนก็แปลกประหลาดเล็กน้อยตอนนี้หลิวรั่วหลันก็ตอบสนองกลับมาได้ และนึกขึ้นได้ว่าคำพูดของตัวเองเมื่อครู่ครุมเครือมากแค่ไหนฟังดูแล้ว เหมือนกับคำพูดตอนเจอหน้ากันของคู่รักที่กว่าจะแอบนัดเจอกันได้ข้างหน้าขาดแค่คำว่า "ไอ้บ้า" สองคำนี้เท่านั้นแหละ!ใบหน้าสวยของหลิวรั่วหลันแดงระเรื่อทันที จากนั้นก็รีบพูดอธิบายขึ้นมา"ฉันคิดว่า คุณจะมาก่อนฟ้ามืดซะอีก!"จางหยวนยักไหล่: "ช่วยไม่ได้ มีธุระทำให้ล่าช้านิดหน่อย! อีกอย่าง ถ้ามาตอนกลางวัน ให้คนอื่นเห็นจะส่งผลกระทบไม่ดี คุณว่าไหมล่ะ?"หลิวรั่วหลันคิดดูแล้วก็รู้สึกว่าเป็นแบบนั้นจริง ๆในเมื่อขั้นตอนการรักษาของพวกเขาในลำดับต่อไป จะให้คนนอกเห็นไม่ได้อยู่แล้ว จำเป็นต้องปิดประตูคลินิกถ้าหากจางหยวนมาในตอนกลางวัน จากนั้นหลิวรั่วหลันก็ปิดประตูคลินิกนั่นไม่ยิ่งเหมือนแอบคบชู้เหรอ!จากนั้น จางหยวนก็ชี้ไปทางประตู: "รีบปิดประตูคลินิกเถอะ ไม่อย่างนั้นอีกเดี๋ยวมีคนเดินผ่านแล้วเห็นพวกเราสองคน ก็จะพูดจานินทา!"ดึก ๆ ดื่น ๆ หนุ่มสาวอยู่ในห้องด้วยกันสองต่อสองให้คนเห็นเข้า จะถูกพูดต่อกันออกไปได้ง่ายจริง ๆหลิวรั
หลิวรั่วหลันพยักหน้าด้วยใบหน้าสวยที่แดงก่ำในใจกลับอดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำ พูดในใจว่าคุณจะต้องพูดจาให้ชัดเจนขนาดนี้ทุกครั้งเลยหรือไง?หรือคุณไม่รู้เหรอว่า อยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนหนึ่ง พูดเรื่องที่ให้เธอถอดเสื้อผ้าจนหมดสวมแค่เพียงชุดชั้นใน อีกฝ่ายจะเขินอายมากแค่ไหน?จางหยวนไม่รู้ว่าความคิดของหลิวรั่วหลันเห็นหลิวรั่วหลันเข้าใจความหมายของเขา จางหยวนก็ชี้ไปทางห้องที่อยู่ข้างใน"คุณเข้าไปถอดเสื้อผ้าก่อน ถอดเสร็จแล้วเรียกผม!"หลิวรั่วหลันนิ่งอึ้งครู่หนึ่ง: "ฉันเข้าไปถอดเสื้อผ้าก่อน?"เธอคิดว่า สามารถรักษาที่ข้างนอกได้ คิดไม่ถึงว่าจะต้องรักษาที่ในห้องต้องรู้ไว้ว่า วันนี้หลิวรั่วหลันนำชุดเครื่องนอนกับเสื้อผ้าที่ใส่เป็นประจำย้ายมาหมดแล้ว ในห้องจึงกลายเป็นห้องส่วนตัวของเธอทันทีแม้แต่บนเตียง มีชุดชั้นในสองชิ้นที่เธอเพิ่งเปลี่ยนออกมา และยังไม่ทันได้ซักทำความสะอาด!เห็นหลิวรั่วหลันชะงักงัน จางหยวนก็เลิกคิ้ว"ทำไม? คุณคงไม่ได้อยากจะถอดเสื้อผ้าต่อหน้าผมหรอกนะ?""คุณ..." หลิวรั่วหลันหน้าสวยแดงก่ำด้วยความเขินอาย: "คุณพูดจาเพ้อเจ้ออะไรน่ะ? ฉันเพียงแค่คิดไม่ถึง ว่าจะทำการรักษาที่ในห้อง! ฉันต้อง
ความเป็นจริง เธอในตอนนี้ ท่าทางน่าหลงไหลยิ่งกว่าตอนที่ยั่วยวนจางหยวนเมื่อครั้งที่แล้วเยอะเลย!หลิวรั่วหลันที่นอนอยู่บนเตียง สามารถขยายความกลอนประโยคนั้นที่จางหยวนเรียนตอนมัธยมต้นได้อย่างสมบูรณ์ภูเขาหลีว์มองจากด้านหน้าเป็นเทือกเขาใหญ่มองจากด้านข้างเป็นยอดเขา!ผู้หญิงที่เซ็กซี่อ่อนช้อยงดงามแบบนี้ กลับนอนอยู่บนเตียงอย่างว่าง่าย ท่าทางเหมือนยอมให้ลงมือกระทำได้เต็มที่!ถ้าหากเป็นผู้ชายทั่วไป เป็นไปได้ยากที่จะไม่เกิดความคิดที่จะพุ่งเข้าไป จากนั้นก็ปู้ยี่ปู้ยำเธออย่างรุนแรงแม้แต่จางหยวนความสามารถในการควบคุมตัวเองเหนือกว่าคนอื่น ก็ไม่เว้นแต่ว่าสุดท้ายเขาก็ยังควบคุมความคิดวู่วามภายในใจเอาไว้ได้ สายตาก็กลับมาใสสะอาดจางหยวนเดินไปตรงหน้าหลิวรั่วหลัน สายตามงอไปที่ดวงตาของเธอเพียงอย่างเดียว"ขั้นตอนต่อไป ผมจะใช้เข็มเงินทำการฝังเข็มและนวดบนท้องน้อยและบริเวณรอบเส้นลมปราณตับ ระหว่างนั้นอาจจะรู้สึกเจ็บเล็กน้อย คุณอดทนหน่อย!"หลิวรั่วหลันกลับไม่กล้าสบตากับจางหยวน สายตาเคลื่อนไปด้านข้างด้วยความกระดากอาย"ฉันทราบแล้วค่ะ" หลิวรั่วหลันตอบกลับเสียงเบาไม่รู้ว่าทำไม ทั้ง ๆ ที่เธอถูกจางหยวนผู้ชาย