LOGINShare
ตอนที่ 7 เตียงนุ่มนะนอนด้วยกันไหม
Last Updated:
2025-03-13 16:48:39ตอนที่ 7 เตียงนุ่มนะ นอนด้วยกันไหม
เวลา 23.00 น.
“ คุณกะเพราจะกลับบ้านแล้วหรอครับ “
เป็นเสียงของโดมบอดี้การ์ดของซันเดย์เอ่ยถามเด็กสาว เพราะเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังเก็บข้าวเก็บของจัดแจงเสื้อผ้าและกำลังที่จะออกไปจากผับแห่งนี้ หลังจากที่เธอทำงานมาตั้งแต่หัวค่ำจนถึงปัจจุบันก็เป็นระยะเวลาของการเลิกงานพอดี
มันจึงทำให้เธอเตรียมเก็บข้าวเก็บของเพื่อหวังที่จะกลับบ้านเพราะวันนี้เพื่อนสาวของเธออย่างเพลงขวัญไม่ได้มาด้วย เนื่องจากรายนั้นป่วยไม่สบาย ไม่สามารถที่จะมาทำงานได้เธอจึงฉายเดี่ยวมาทำงานคนเดียวลำพัง
“ อ๋อ ใช่ค่ะได้เวลาที่เพาเลิกงานแล้ว ไม่ทราบว่าคุณโดมมีอะไรหรือเปล่าคะ “
“ พอดีว่าเฮียให้ผมมาตามคุณกระเพราขึ้นไปพบข้างบนห้องนะครับ “
ห๊ะ นี่อีเฮียมันกลับมาจากธุระตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่เห็นมีใครรู้เลย แล้วคืออะไรนี่มันเวลาเลิกงานของฉันนะไม่ใช่เวลาทำงานสักหน่อย ทำไมต้องให้ไปพบตอนนี้ด้วยหนำซ้ำนี่มันก็ดึกมากพอสมควรแล้ว
“ พบ หมายถึงพบเพาหรอคะ อะ เอ่อ แต่นี่มันเวลาเลิกงานของเพาแล้วนะคะ และมันก็ดึกมากด้วย “
ประโยคที่ได้ฟังมันทำให้คนตัวเล็กรู้สึกประหม่า เพราะเธอไม่รู้ว่าเฮียเจ้าของร้านกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ หนำซ้ำตอนนี้ก็เป็นเวลาที่เธอเลิกงานแล้วเธอไม่จำเป็นที่จะต้องขึ้นไปพบเขาเลย ที่สำคัญตอนนี้ก็เป็นเวลามากกว่า 23:00 น ซึ่งเธอคิดว่ามันควรที่จะกลับบ้านไปพักผ่อนได้แล้ว
“ ผมว่าคุณเพาลองขึ้นไปก่อนดีกว่าครับ เห็นเฮียบอกว่ามีธุระจะคุยด้วย “
คุย คุยบ้าคุยบออะไรตอนนี้กันนักหนาเนี่ย ไม่รู้เวล่ำเวลาเลยหรือยังไงพรุ่งนี้ก็คุยได้ทำไมจะต้องเป็นตอนนี้ด้วย แต่ก็เอาเถอะไหนๆก็ไหนๆละคงจะไม่นานอะไรหรอก รีบๆคุยจะได้รีบๆกลับตอนนี้หนังตาจะปิดอยู่แล้ว
“ เอ่อออ ก็ได้ค่ะงั้นเดี๋ยวเพาตามไปนะคะ ขอเพาเก็บของอีกแป๊บนึงก่อน “
“ ครับ “
สุดท้ายคนตัวเล็กก็ทำอะไรไม่ได้ต้องไปทำตามที่ผู้เป็นเจ้านายสั่งอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยง ถึงแม้ลึกๆในใจเธอจะไม่อยากไปก็ตามเพราะตอนนี้เธอรู้สึกอยากจะกลับบ้านไปนอนจะแย่ แค่ทำงานมาตลอดเกือบทั้งวันก็เหนื่อยมากพออยู่แล้ว
ยังต้องเอาเวลาอันมีค่าไปนั่งพบคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าหนี้อีก มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกเบื่อมากเหลือเกิน ตอนเวลาทำงานดันไม่เรียก มาเรียกกันตอนที่เธอกำลังจะกลับบ้านแล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูหน้าห้องพักหรูแห่งหนึ่งบ่งบอกว่ามีใครอีกคนกำลังยืนอยู่ หลังจากที่คนตัวเล็กจัดการเก็บข้าวเก็บของเธอก็ย่างก้าวเข้ามาที่หน้าห้องพักสุดหรูของผู้เป็นเจ้านายทันที ก่อนที่มือเรียวจะยกขึ้นมาส่งสัญญาณเพื่อเป็นมารยาทที่ดีงาม
“ เฮีย เพามาแล้วค่ะ “
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“.....”
“ เฮีย เฮียซัน อยู่ไหมคะ “
เอ้า นี่ตกลงมีคนอยู่ไหมเนี้ย เคาะประตูก็แล้วเรียกก็แล้วไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา หรือเป็นเพราะว่าฉันเก็บของนานไปบางทีเขาอาจจะกลับบ้านไปแล้วก็ได้ แล้วฉันจะต้องทำยังไงควรที่จะกลับบ้านไปเหมือนกันไหมหรือจะลองเดินเข้าไปดูก่อนดี
ร่างบางยืนถกเถียงกับตัวเองในใจเพราะเธอยืนเคาะประตูตั้งนานแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา มันจึงทำให้เธอคิดว่าควรที่จะกลับบ้านดีหรือเสียมารยาทผลักประตูเข้าไปดี ไม่รู้ว่าเจ้าของห้องไปไหนแล้วเธอควรที่จะกลับบ้านไปพักผ่อนดีหรือเปล่า
เอาวะลองเข้าไปดูสักหน่อยก็แล้วกัน ถือซะว่าฉันก็ทำตามที่เขาบอกแล้วนะ อุตส่าห์มาหาจนถึงที่ถ้าไม่อยู่ก็จะได้กลับแค่นั้นเอง
และแล้วคนตัวเล็กก็จัดการบิดลูกบิดประตูและสาวเท้าเข้าไปข้างในห้องทันที เพราะตอนนี้ประตูหน้าห้องมันไม่ได้ล็อคเอาไว้ สองขาเรียวทำการก้าวเข้าไปข้างในสายตาสาดส่องไปยังบริเวณโดยรอบ แต่แล้วก็ไม่ปรากฏสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่เลยมันจึงทำให้เธอคิดว่าเจ้าของห้องได้กลับไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย
สุดท้ายก็ไม่อยู่จริงๆสินะ แล้วแบบนี้จะให้ฉันขึ้นมาทำไมเนี่ยดูสิเสียเวลาไปต้องเกือบครึ่งชั่วโมง รู้อย่างนี้กลับบ้านไปนอนตีพุงดีกว่าง่วงจะตายอยู่แล้ว เฮ้อๆๆๆ
พูดไปก็ทำการก้าวเดินถอยหลังไปเพราะเธอคิดว่าในนี้ไม่มีใครอยู่ แต่จู่ๆขาเรียวก็ไปสะดุดเข้ากับกองหนังสือที่มันร่วงหล่นลงมาจากโต๊ะ ส่งผลให้ตัวเธอนั้นเซถลาเข้าไปชิดข้างกำแพง ก่อนที่ฝ่ามือจะทำการจับเข้าที่โต๊ะทำงานเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว
แต่มันก็ไม่สำเร็จ เพราะเธอดันไปคว้าเข้ากับปุ่มอะไรไม่รู้สักอย่างที่อยู่บนโต๊ะพอดี ก่อนที่มันจะแปรเปลี่ยนจากกำแพงเป็นประตูลับที่สามารถเดินเข้าไปได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
นี่มันอะไรกันเนี่ยไม่ยักรู้แฮะว่าห้องทำงานเฮียซันจะมีห้องลับซ่อนอยู่ในนี้ด้วย ว่าแต่มันคือห้องอะไรกันนะแล้วทำไมถึงดูลึกลับชอบกล สมกับเป็นห้องลับจริงๆ
ด้วยความอยากรู้ว่าห้องนี้มันคืออะไรและมีอะไรซ่อนอยู่ คนตัวเล็กก็จัดการค่อยๆย่องเข้าไปดูแต่แล้วดวงตาคู่สวยก็ต้องเบิกกว้างด้วยความตกใจ เพราะในนี้มันก็คือห้องพักที่สามารถใช้นอนได้นั่นเองมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันที่สำคัญหรูหราหมาเห่าอีกด้วย
" โอ้โหไม่ยักรู้เลยว่าในห้องทำงานของเฮียมีห้องนอนลับซ่อนอยู่ด้วย แล้วดูสิสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันเตียงก็กว้างบรรยากาศก็ดีโคตรจะน่านอนเลย อิจฉาจริงๆคนรวยเนี่ยได้นอนแต่ที่นอนดีๆดูท่าแล้วเตียงคงนุ่มน่าดู
“ ถ้าอยากรู้ว่านุ่มไหมก็ลองนอนดูสิ นอนกับฉันก็ได้นะ เดี๋ยวคืนนี้ฉันแบ่งที่ไว้ให้ “
" อ๊ะ เฮีย "
🌹คุย🌹
กรี๊ดดดดด อารายย อยู่ๆก็มาชวนน้องนอนด้วย ยังไงคะอีเฮีย เริ่มแล้ว เฮียซันมันเริ่มแล้วทุกคนว่าแต่เรียกน้องมาดึกดื่นแบบนี้เรียกมาทำอารายยย
ฝากรี๊ดทุกคนกดใจ♥️กดเข้าชั้น📚
เพื่อที่จะได้ไม่พลาดเวลาที่ไร้อัพเดทตอนใหม่นะคะ ขอบคุณค่ะ
Related chapters
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 8 น่ารัก น่าขย้ำ หน้าแกล้ง
ตอนที่ 8 น่ารัก น่าแกล้ง น่าขย้ำ“ ถ้าอยากรู้ว่านุ่มไหมก็ลองนอนดูสินอนกับฉันก็ได้นะ เดี๋ยวคืนนี้ฉันแบ่งที่ไว้ให้ “ในขณะที่คนตัวเล็กกำลังบ่นพึมพำเพราะสิ่งของมากมายที่อยู่ภายในห้องลับมันช่างดูหรูหราหมาเห่า ช่างน่าอัศจรรย์ใจเหลือเกินทั้งชีวิตนี้เธอเกิดมายังไม่เคยเจออะไรแบบนี้ เธอคิดว่าอยากลองนอนดูสักครั้งหนึ่ง แต่ยังไม่ทันที่ร่างกายจะขยับเขยื้อนไปไหนอยู่ๆเธอก็ต้องสะดุ้งตกใจซะก่อน เพราะมีใครอีกคนเดินเข้ามาจากทางด้านหลังเนื้อตัวสัมผัสเข้ากับแผ่นหลังของเธออย่างจัง ก่อนที่เขาคนนั้นจะกระซิบข้างๆใบหูและนั่นมันก็ทำให้เธอรู้สึกขนลุกขนพองขึ้นมาทันที พรึ่บอ๊ะ จังหวะที่คนตัวเล็กกำลังจะหันไปมองคนที่มายืนซ้อนท้ายอยู่ทางด้านหลัง มันเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ขาของเธอพันกันพอดีและนั่นก็ทำให้ร่างกายทรงตัวไม่อยู่ ก่อนที่จะหงายหลังลงไปบนเตียง แต่ยังไม่วายที่เธอจะดึงทึ้งต้นคอของผู้ชายที่กระซิบข้างๆใบหูของเธอลงไปด้วย ส่งผลให้ตอนนี้ 2 ร่างชายหญิงนอนค่อมกันอยู่บนที่นอน ตัวซันเดย์เองที่มีแค่ผ้าขนหนูคลุมเอาไว้ที่เอวสอบอย่างหมิ่นเมย์ ช่วงบนเปลือยเปล่าอกกว้างเพราะเขาเพิ่งจะทำการอาบน้ำมาหมาดๆกลิ่นตัวที่หอมคละคล
Last Updated : 2025-03-13เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 9 นอนไม่หลับเพราะคิดถึงงูเหลือม
ตอนที่ 9หาววววเสียงคนตัวเล็กหาวออกมาเสียงดังในขณะที่เธอถือหนังสือเรียนตรงดิ่งเข้ามายังโต๊ะประจำ ที่เธอและเพื่อนมักจะใช้นั่งพักผ่อนหย่อนใจเวลาไม่มีเรียนหรือมีคาบว่าง“ เป็นอะไรของแกยัยเพาอาการเหมือนคนไม่ได้หลับได้นอนเมื่อคืนเลิกงานดึกหรอ “ และนี่ก็เป็นเสียงของเพลงขวัญหลังจากที่เธอเห็นเพื่อนหย่อนก้นนั่งยังเก้าอี้เพื่อนของเธอก็หาวไม่หยุด ไหนจะมีสีหน้าท่าทางที่ไม่ค่อยสู้ดีขอบตาคล้ำถึงดำใบหน้าดูโทรมเหมือนคนไม่ได้หลับได้นอน มันจึงทำให้เธอรู้สึกสงสัยเพราะเธอคิดว่าเมื่อคืนเพื่อนคงจะเลิกงานดึกส่งผลให้มีสภาพเป็นแบบนี้ เฮ้ออออ“ อืมม ใช่เมื่อคืนกว่าฉันจะกลับห้องก็ปาเข้าไปเกือบตีหนึ่งแล้วอะแก ไหนจะต้องอาบน้ำนู่นนี่นั่นอีกสรุปได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองเช้าก็ต้องหอบสังขารอันไม่พร้อมมาเรียน นี่ถ้าไม่ติดว่าวันนี้มีคาบสำคัญฉันคงมีโดดแน่นอน “ กระเพราทำการตอบกลับเพื่อนออกไป เพราะหลังจากที่เธอออกมาจากห้องของผู้เป็นเจ้านายโดมก็อาสาพาเธอไปส่งที่ห้องทันทีเพราะเห็นว่านี่ก็ดึกมากพอสมควรแล้วและพอเธอกลับไปถึงก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร แม้กระทั่งอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายเรียบร้อยเตรียมตัวเข้านอน เธอก็ยังหลับไม
Last Updated : 2025-03-13เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 10 มีพิรุธ
ตอนที่ 10“ ยัยเพาได้ยินที่ฉันพูดไหมเนี่ย ฉันถามว่าอะไร “ “ หะ ห๊ะ อ๋อ อะ เอ่อ เป็นเพราะว่าเขาบอกง่วงแล้วก็เลยให้ฉันไปหาวันหลังเขาก็แค่จะให้ฉันทำความสะอาดห้องทำงานเขาใหม่ก็เท่านั้นเองไม่มีอะไรหรอกแก “ เสียงของเพลงขวัญที่ตะโกนกรอกหูกระเพราจนทำให้หญิงสาวหลุดออกจากภวังค์ ก่อนที่เธอจะหันไปสบตากับเพื่อนไม่รู้ว่าช่วงนี้เป็นอะไรมันรู้สึกเหมือนจิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว ตั้งแต่ที่เธอพบหน้าเจ้าของผับและผู้เป็นเจ้าหนี้ครั้งแรก เธอไม่รู้ว่าเขาเรียกไปทำไมแต่ก็ขอหยิบยกเรื่องทำความสะอาดมาอ้างไว้ก่อน เพราะถ้ายังไม่ดักทางมีหวังเพลงขวัญต้องถามไม่เลิกแน่ ลายนี้ถ้าอยากรู้อะไรก็ต้องได้รู้ยิ่งเป็นคนที่ชอบซักไซ้ไล่เรียงอยู่ด้วย “ เหรอ แกแน่ใจนะว่าไม่ได้โกหกอะไรฉันน่ะ ““ โอ๊ยแน่ใจสิฉันจะโกหกแกทำไมกันเล่าาาา (มีพิรุธ) ว่าแต่แกเถอะเมื่อวานไม่ไปทำงานที่บอกว่าป่วยเป็นอะไรมากหรือเปล่า ก่อนหน้านี้ก็ยังเห็นดีๆอยู่เลยทำไมถึงป่วยไปได้ล่ะ “ จบประโยคของเพื่อนสาวกะเพราก็หาเรื่องอื่นมาพูดแทน เพราะเธออยากรู้ว่าเมื่อวานเพื่อนเป็นอะไรทำไมถึงไม่มาทำงาน ที่บอกว่าป่วยแล้วป่วยตรงไหนมันทำให้เธออยากรู้ในใจเธอเป็นห่วงเพ
Last Updated : 2025-03-13เฮียขาอย่ากินหนู จุดเริ่มต้น
เกริ่นเอี๊ยด โครมเสียงรถจักรยานที่มุ่งตรงไปข้างหน้าก่อนที่จะเบรคอย่างกะทันหันส่งผลให้ตัวรถนั้นไปชนเข้ากับรถสปอร์ตคันหรูคันหนึ่งที่จอดอยู่ข้างทาง ก่อนที่จะมีหญิงสาวร่างอรชรใส่ชุดนักศึกษากระโปรงพลีทยาวลงมาดูความวินาศสันตะโรของเธอในวันนี้“ เชี้ยอะไรวะเนี้ย โอ๊ยยัยเพาทำไงดีล่ะทีนี้ขับรถประสาอะไรของแกวะเนี่ย ดูสิไปชนรถของใครเขาก็ไม่รู้รถสปอร์ตคันหรูราคาต้องแพงมากแน่ๆเลย แล้วแบบนี้แกจะทำยังไงจะเอาตังค์ที่ไหนไปชดใช้ ลำพังแค่ค่าเช่าห้องและก็ค่าเทอมยังไม่มีปัญญาจะจ่าย ไม่รู้ว่าเมื่อเช้าก้าวขาข้างไหนออกจากบ้านซวยชะมัดเลย ที่สำคัญไอ้รถบ้านี่ก็โคตรจะอ่อนแอชนนิดชนหน่อยก็บุบละ เฮ้ออ “เสียงหญิงสาวร่างบางพึมพำคนเดียวเพราะเธอรู้สึกว่าวันนี้ช่างซวยมากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าเมื่อเช้าก้าวขาข้างไหนออกมาจากบ้านไปเรียนก็สายแถมจักรยานของเธอโซ่ก็หลุด หนำซ้ำยางดันมาแตก ยังไม่วายที่เธอจะปั่นจักรยานมาชนเข้ากับรถของใครก็ไม่รู้ที่จอดขวางทางอยู่ตรงถนน*แต่จะเรียกว่าขวางก็ไม่ได้เพราะมันก็จอดอยู่บนถนนจริงๆส่วนเธอดันไม่ระวังขับไปชนเข้ากับรถคันนี้เอง 5555ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือรถคันนี้มีทั้งรอยบุบและรอยขีดข่วน ซึ่งตัวร
Last Updated : 2025-03-13เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 1 ซวยซ้ำซวยซ้อน (1)
ตอนที่ 1 ซวยซ้ำซวยซ้อน(1)ร่างอรชรเดินถือถาดพร้อมกับอาหารและเครื่องดื่มไปเสิร์ฟให้แก่ลูดค้าบนชั้น VVIP วันนี้เธอได้เข้ามาทำงานในผับแห่งนี้เป็นวันแรก หลังจากที่สมัครทิ้งไว้เกือบจะอาทิตย์อยู่ๆทางผู้จัดการก็เรียกเธอเข้ามาพบและบอกว่ารับเข้าทำงาน กระเพาะ หรือ มณฑิตา สาวผิวขาว ดวงตากลมโต หน้าตาสะสวยหน้ารักจิ้มลิ้ม อายุ 20 ปี เธอเป็นลูกคนเดียวหลังจากที่พ่อแม่ตายเธอก็ต้องดิ้นรนถีบตัวเองเรียนหนังสือต่อให้จบ เพราะฐานะทางบ้านไม่ได้รวยเรียกได้ว่าจนถึงจนมาก อีกทั้งเธอก็ไม่ได้มีญาติพี่น้องที่ไหน มันจึงทำให้เธอต้องหาสมัครงานไปทั่วเพื่อที่จะเอามาเลี้ยงชีพและดำรงชีวิตในการเรียนต่อ อีกแค่ 2 ปีเธอก็จะเรียนจบแบบสมบูรณ์ตามที่ได้ใฝ่ฝันเอาไว้แล้วพรึ่บ อ๊ะ เสียงคนตัวเล็กร้องออกมาเสียงหลง หลังจากที่เธอนำอาหารและเครื่องดื่มไปเสิร์ฟให้แก่แขกก่อนที่เธอจะเดินลงมา อยู่ๆก็ไปชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่เดินสวนมาพอดีส่งผลให้ถาดที่อยู่ในมือตกลงสู่พื้น และยังไม่วายที่มือถือของคนตรงหน้าจะร่วงหล่นมาด้วยก่อนที่เธอจะไม่ทันระวังและพลาดพลั้งเหยียบเข้าไปแบบเต็มๆ“ ขะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะลูกค้าพอดีว่าเพา เอ้ย หนู หนูไม่ได้ตั้งใจ “
Last Updated : 2025-03-13เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 2 ซวยซ้ำซวยซ้อน (2)
ตอนที่ 2 ซวยซ้ำซวยซ้อน (2)“ นั่งสิ “ เมื่อเข้ามาถึงยังห้องพักคนตัวโตก็ทำการปลดกระดุมให้หายใจหายคอได้สะดวกทันที ก่อนที่จะบอกให้เด็กสาวตรงหน้านั่งลงพร้อมๆกัน เพราะเขาไม่ชอบให้มีใครมายืนค้ำหัวอยู่แบบนี้ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงในคาบของมาเฟียพ่วงด้วยตำแหน่งเจ้าของผับ the sun เขามีนามว่า ซันเดย์ อภิมหาอัครเตโชกุล ผู้ชายที่สูง 190 เซนติเมตร ผิวพรรณออกสีแทนร่างกายกำยำบึกบึน บ่งบอกถึงการดูแลสุขภาพมาเป็นอย่างดี เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลและมีน้องชายอีกคนนึงชื่อว่าซีนาย “ อะ เอ่อ หนูขอโทษนะคะเฮียอย่าไล่หนูออกเลย ให้หนูได้ทำงานที่นี่ต่อไปเถอะอยากจะหักเงินเดือนหนูก็ได้ แต่หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะคะ “ เมื่อความเงียบเข้าครอบงำคนตัวเล็กก็จัดการยกมือขอโทษขอโพยอีกครั้งด้วยความที่ไม่ได้ตั้งใจทันที ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงอุบัติเหตุเธอคิดว่าถ้าขอโอกาสกับคนตรงหน้าเขาก็คงจะเห็นใจเธอบ้าง ในฐานะที่เป็นเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกด้วยกัน เพราะถ้าเธอหลุดออกจากงานตรงนี้ก็ไม่รู้ว่าจะไปทำที่ไหน เหตุผลง่ายๆก็คือที่นี่มีการ์ดรักษาความปลอดภัยอย่างดี และดูท่าแขกที่มาใช้บริการคงไม่ใช่พวกขี้เหล้ากระจิกกระจอก อย่าง
Last Updated : 2025-03-13เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 3 เด็กสก๊อย
ตอนที่ 3 🌟เด็กสก๊อย(ไอ้เฮียเป็นไอ้เชี้ย)🌟“ หึ งั้นหรอ แล้วรถสปอร์ตสีดำที่จอดอยู่ตรง ถนน xx เธอก็คงจะไม่รู้สินะว่าเป็นฝีมือของใคร อยู่ๆก็มีเด็กสก๊อยที่ไหนไม่รู้ขับจักรยานอีแก่เศษเหล็กเก่าๆมาชนเข้ากับรถคันนั้นพอดี ซึ่งมันบังเอิ๊ญบังเอิญเป็นรถของฉันซะด้วย “ .จบประโยคที่คนตัวโตพูดร่างอรชรก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจไม่รู้ว่าตั้งแต่เข้ามาเธอตกใจไปแล้วกี่ครั้งต่อกี่ครั้งนั่นไงสุดท้ายแจ็คพอตก็แตกจนได้ เขาคือเจ้าของรถคันนั้นรถคันที่ฉันซิ่งชนแล้วหนี ตาย ตายแน่ๆ ไม่ใช่เขานะที่ตายแต่เป็นฉันนี่แหละตายแทนโธ่ไอ้เพาเอ้ยซวยซ้ำซวยซ้อนซวยซ่อนเงื่อนจริงๆ สรุปแล้วที่พูดแบบนี้ก็คือรู้สินะว่าฉันเป็นคนทำ ไม่น่าล่ะก็ว่าอยู่ทำไมค่าโทรศัพท์ถึงได้แพงหูฉี่ขนาดนี้ ก็หมายความว่าเขาบวกค่ารถไปแล้วนี่เองเฮ้ออ แล้วไอ้รถกระป๋องเจ้ากรรมก็ดันมาแพงซะด้วย กะอีแค่บุบนิดหน่อยกับมีรอยขีดข่วนเล็กน้อยราคาเป็นแสนเลยหรอ แล้วแบบนี้จะทำยังไงจะยอมรับออกไปเลยดีไหมหรือจะตีเนียนไปก่อนดี ตัวเงินมูลค่าหลายแสนขนาดนี้ ‘ ขายตัวให้เขาก็ยังใช้หนี้ไม่หมดเลย ’“ ห๊ะ วะ ว่าไงนะรถคันนั้นเป็นของเฮียเองหรอคะ ‘’จากตอนแรกที่ 50% มั่นใจว่าคงไม่ใ
Last Updated : 2025-03-13เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 4 นมก็เล็กอย่างกับเด็กมัธยม
ตอนที่ 4 น.มก็เล็กอย่างกับเด็กมัธยม“ หึ อ้าวไหนบอกว่าอยู่บ้านไง ทำไมถึงไปเช่าห้องอยู่ซะล่ะ ““ อะ เอ่อ…. “ไอ้เฮียคนนี้นิยังไงนะ มาต้อนฉันให้จนมุมเลยเหรอ หนอยแนะเห็นว่าเป็นเจ้าหนี้แล้วจะทำยังไงก็ได้อย่างนั้นหรอ เปลี่ยนจากไอ้เฮียเป็นไอเชี้ยเลยได้ไหมเนี่ย แต่ก็เอาเถอะยอมๆไปก่อนแล้วกันตอนนี้สมองตันไปหมดไม่รู้จะไปสู้รบตบมือยังไง ก็ฉันเป็นลูกหนี้จริงๆนี่นะจะทำยังไงได้“ คือแม่ของหนูอยู่บ้านค่ะส่วนหนูต้องมาเรียนก็เลยเช่าห้องเช่าอยู่ใกล้ๆกับมหาลัยเพื่อที่จะไปเรียนได้สะดวก ขอร้องล่ะเฮียอย่าหักเงินเดือนของหนูหมดเลยนะคะ นะคะเฮียขาาาา นะคะ “พูดไปก็ทำตากลมโตใสแป๋วพร้อมกับกระพริบตาปริบๆหลายๆทีทำตัวน่ารักอ้อนวอนให้ผู้ชายตรงหน้ารู้สึกสงสาร อย่างน้อยๆเธอก็เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวยังไงเสียเจอลูกอ้อนมารยาหญิงเข้าไปผู้ชายก็ต้องมีใจอ่อนบ้างแหละ ถึงแม้ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นเรื่องที่กุขึ้นมาก็ตามและเมื่อซันเดย์เห็นแบบนั้นเขาก็หัวใจกระตุกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันทีเจอผู้หญิงมาก็มากเจอเด็กสาวอ้อนก็เยอะแต่ทำไมพอมาเป็นเด็กคนนี้กับกลายเป็นว่าเขารู้สึกแปลกๆเฮ้ย ยัยเด็กนี่นิขอร้องดีๆก็ได้เปล่าวะไม่เห็นต้องมาทำตาใสแ
Last Updated : 2025-03-13
Latest chapter
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 10 มีพิรุธ
ตอนที่ 10“ ยัยเพาได้ยินที่ฉันพูดไหมเนี่ย ฉันถามว่าอะไร “ “ หะ ห๊ะ อ๋อ อะ เอ่อ เป็นเพราะว่าเขาบอกง่วงแล้วก็เลยให้ฉันไปหาวันหลังเขาก็แค่จะให้ฉันทำความสะอาดห้องทำงานเขาใหม่ก็เท่านั้นเองไม่มีอะไรหรอกแก “ เสียงของเพลงขวัญที่ตะโกนกรอกหูกระเพราจนทำให้หญิงสาวหลุดออกจากภวังค์ ก่อนที่เธอจะหันไปสบตากับเพื่อนไม่รู้ว่าช่วงนี้เป็นอะไรมันรู้สึกเหมือนจิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว ตั้งแต่ที่เธอพบหน้าเจ้าของผับและผู้เป็นเจ้าหนี้ครั้งแรก เธอไม่รู้ว่าเขาเรียกไปทำไมแต่ก็ขอหยิบยกเรื่องทำความสะอาดมาอ้างไว้ก่อน เพราะถ้ายังไม่ดักทางมีหวังเพลงขวัญต้องถามไม่เลิกแน่ ลายนี้ถ้าอยากรู้อะไรก็ต้องได้รู้ยิ่งเป็นคนที่ชอบซักไซ้ไล่เรียงอยู่ด้วย “ เหรอ แกแน่ใจนะว่าไม่ได้โกหกอะไรฉันน่ะ ““ โอ๊ยแน่ใจสิฉันจะโกหกแกทำไมกันเล่าาาา (มีพิรุธ) ว่าแต่แกเถอะเมื่อวานไม่ไปทำงานที่บอกว่าป่วยเป็นอะไรมากหรือเปล่า ก่อนหน้านี้ก็ยังเห็นดีๆอยู่เลยทำไมถึงป่วยไปได้ล่ะ “ จบประโยคของเพื่อนสาวกะเพราก็หาเรื่องอื่นมาพูดแทน เพราะเธออยากรู้ว่าเมื่อวานเพื่อนเป็นอะไรทำไมถึงไม่มาทำงาน ที่บอกว่าป่วยแล้วป่วยตรงไหนมันทำให้เธออยากรู้ในใจเธอเป็นห่วงเพ
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 9 นอนไม่หลับเพราะคิดถึงงูเหลือม
ตอนที่ 9หาววววเสียงคนตัวเล็กหาวออกมาเสียงดังในขณะที่เธอถือหนังสือเรียนตรงดิ่งเข้ามายังโต๊ะประจำ ที่เธอและเพื่อนมักจะใช้นั่งพักผ่อนหย่อนใจเวลาไม่มีเรียนหรือมีคาบว่าง“ เป็นอะไรของแกยัยเพาอาการเหมือนคนไม่ได้หลับได้นอนเมื่อคืนเลิกงานดึกหรอ “ และนี่ก็เป็นเสียงของเพลงขวัญหลังจากที่เธอเห็นเพื่อนหย่อนก้นนั่งยังเก้าอี้เพื่อนของเธอก็หาวไม่หยุด ไหนจะมีสีหน้าท่าทางที่ไม่ค่อยสู้ดีขอบตาคล้ำถึงดำใบหน้าดูโทรมเหมือนคนไม่ได้หลับได้นอน มันจึงทำให้เธอรู้สึกสงสัยเพราะเธอคิดว่าเมื่อคืนเพื่อนคงจะเลิกงานดึกส่งผลให้มีสภาพเป็นแบบนี้ เฮ้ออออ“ อืมม ใช่เมื่อคืนกว่าฉันจะกลับห้องก็ปาเข้าไปเกือบตีหนึ่งแล้วอะแก ไหนจะต้องอาบน้ำนู่นนี่นั่นอีกสรุปได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองเช้าก็ต้องหอบสังขารอันไม่พร้อมมาเรียน นี่ถ้าไม่ติดว่าวันนี้มีคาบสำคัญฉันคงมีโดดแน่นอน “ กระเพราทำการตอบกลับเพื่อนออกไป เพราะหลังจากที่เธอออกมาจากห้องของผู้เป็นเจ้านายโดมก็อาสาพาเธอไปส่งที่ห้องทันทีเพราะเห็นว่านี่ก็ดึกมากพอสมควรแล้วและพอเธอกลับไปถึงก็ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไร แม้กระทั่งอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายเรียบร้อยเตรียมตัวเข้านอน เธอก็ยังหลับไม
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 8 น่ารัก น่าขย้ำ หน้าแกล้ง
ตอนที่ 8 น่ารัก น่าแกล้ง น่าขย้ำ“ ถ้าอยากรู้ว่านุ่มไหมก็ลองนอนดูสินอนกับฉันก็ได้นะ เดี๋ยวคืนนี้ฉันแบ่งที่ไว้ให้ “ในขณะที่คนตัวเล็กกำลังบ่นพึมพำเพราะสิ่งของมากมายที่อยู่ภายในห้องลับมันช่างดูหรูหราหมาเห่า ช่างน่าอัศจรรย์ใจเหลือเกินทั้งชีวิตนี้เธอเกิดมายังไม่เคยเจออะไรแบบนี้ เธอคิดว่าอยากลองนอนดูสักครั้งหนึ่ง แต่ยังไม่ทันที่ร่างกายจะขยับเขยื้อนไปไหนอยู่ๆเธอก็ต้องสะดุ้งตกใจซะก่อน เพราะมีใครอีกคนเดินเข้ามาจากทางด้านหลังเนื้อตัวสัมผัสเข้ากับแผ่นหลังของเธออย่างจัง ก่อนที่เขาคนนั้นจะกระซิบข้างๆใบหูและนั่นมันก็ทำให้เธอรู้สึกขนลุกขนพองขึ้นมาทันที พรึ่บอ๊ะ จังหวะที่คนตัวเล็กกำลังจะหันไปมองคนที่มายืนซ้อนท้ายอยู่ทางด้านหลัง มันเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ขาของเธอพันกันพอดีและนั่นก็ทำให้ร่างกายทรงตัวไม่อยู่ ก่อนที่จะหงายหลังลงไปบนเตียง แต่ยังไม่วายที่เธอจะดึงทึ้งต้นคอของผู้ชายที่กระซิบข้างๆใบหูของเธอลงไปด้วย ส่งผลให้ตอนนี้ 2 ร่างชายหญิงนอนค่อมกันอยู่บนที่นอน ตัวซันเดย์เองที่มีแค่ผ้าขนหนูคลุมเอาไว้ที่เอวสอบอย่างหมิ่นเมย์ ช่วงบนเปลือยเปล่าอกกว้างเพราะเขาเพิ่งจะทำการอาบน้ำมาหมาดๆกลิ่นตัวที่หอมคละคล
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 7 เตียงนุ่มนะนอนด้วยกันไหม
ตอนที่ 7 เตียงนุ่มนะ นอนด้วยกันไหมเวลา 23.00 น.“ คุณกะเพราจะกลับบ้านแล้วหรอครับ “ เป็นเสียงของโดมบอดี้การ์ดของซันเดย์เอ่ยถามเด็กสาว เพราะเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังเก็บข้าวเก็บของจัดแจงเสื้อผ้าและกำลังที่จะออกไปจากผับแห่งนี้ หลังจากที่เธอทำงานมาตั้งแต่หัวค่ำจนถึงปัจจุบันก็เป็นระยะเวลาของการเลิกงานพอดีมันจึงทำให้เธอเตรียมเก็บข้าวเก็บของเพื่อหวังที่จะกลับบ้านเพราะวันนี้เพื่อนสาวของเธออย่างเพลงขวัญไม่ได้มาด้วย เนื่องจากรายนั้นป่วยไม่สบาย ไม่สามารถที่จะมาทำงานได้เธอจึงฉายเดี่ยวมาทำงานคนเดียวลำพัง“ อ๋อ ใช่ค่ะได้เวลาที่เพาเลิกงานแล้ว ไม่ทราบว่าคุณโดมมีอะไรหรือเปล่าคะ ““ พอดีว่าเฮียให้ผมมาตามคุณกระเพราขึ้นไปพบข้างบนห้องนะครับ “ ห๊ะ นี่อีเฮียมันกลับมาจากธุระตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่เห็นมีใครรู้เลย แล้วคืออะไรนี่มันเวลาเลิกงานของฉันนะไม่ใช่เวลาทำงานสักหน่อย ทำไมต้องให้ไปพบตอนนี้ด้วยหนำซ้ำนี่มันก็ดึกมากพอสมควรแล้ว “ พบ หมายถึงพบเพาหรอคะ อะ เอ่อ แต่นี่มันเวลาเลิกงานของเพาแล้วนะคะ และมันก็ดึกมากด้วย “ประโยคที่ได้ฟังมันทำให้คนตัวเล็กรู้สึกประหม่า เพราะเธอไม่รู้ว่าเฮียเจ้าของร้านกลับมาตั้งแต่เมื
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 6 ใหญ่มหึมา 60
ตอนที่ 6 ใหญ่มหึมาไซส์ 6.0 “ อืม ดีมากหลังจากนี้ก็ตั้งใจทำงานล่ะ เธอเป็นหนี้ฉันเกือบ 4 ปี ขยันๆทำงานเข้าแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หมด ที่สำคัญถ้าฉันต้องการจะใช้อะไรเธอนอกเวลาฉันก็จะเรียกและจะหักออกไปเธอจะได้เหลือหนี้น้อยลง “ “ โอเคค่ะงั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ “ฟังที่ผู้เป็นเจ้านายพูดจบก็ขอตัวทันที ไม่รู้หรอกว่าหลังจากนี้เขาจะใช้ให้ทำอะไรนอกเหนือจากงานหรือว่าต่างๆนานา เธอคิดว่าดีเหมือนกันจะได้ใช้หนี้ให้หมดเร็วๆ ไม่แน่เธออาจจะปลดหนี้ก่อนที่จะถึงระยะเวลา 4 ปีก็เป็นได้แต่หารู้ไม่ว่าประโยคที่เธอพูดมันทำให้คนตัวโตรู้สึกชอบใจ เพราะเขาไม่ได้ใช้งานเธอในแบบที่ควรจะเป็น เอาไว้รอให้ถึงเวลาเมื่อไหร่รับรองได้เลยว่าเธอได้ทำงานนอกเหนือเวลาอย่างแน่นอน แค่ช่วงนี้เขาไม่ค่อยว่างเพราะเอาเวลาไปทำธุระส่วนตัวให้กับเพื่อนชายก็เท่านั้นเอง “ เดี๋ยวสิ “โอ๊ยอะไรนักหนาเนี่ยอีตาบ้าขยันเรียกอยู่ได้ตกลงจะให้ฉันออกไปทำงานไหมเนี่ย เมื่อกี้ยังพูดอยู่เลยว่าให้ขยันๆทำงานแต่นี่อะไรยังไม่ทันก้าวขาออกไปไหนก็เรียกซะแล้ว ป่านนี้คนข้างนอกเขาไม่นินทาฉันกันใหญ่แล้วหรอว่า มาวันแรกก็ประจบประแจงเจ้านาย “ คะ “ “ เธอชื่ออะไรนะ ฉันยังไม่รู้จ
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 5 คลิปวีดีโอโพ๊
ตอนที่ 5 คลิปวีดีโอโพ๊“ ทำไมไม่เชื่อหรอ “ “ ก็ใช่น่ะสิใครจะไปเชื่อคนบ้าที่ไหนจะซื้อรถแค่คันเดียวมูลค่า 600 ล้านบาทไม่มีหรอกเฮียไปหลอกเด็กอนุบาลเถอะ “จบประโยคของร่างอรชรซันเดย์ก็หัวเราะออกมาด้วยความชอบใจทันที เขารู้สึกตลกหน้าตาของเด็กสาวตรงหน้าเหลือเกิน ขนาดเพิ่งเจอกันขนาดเพิ่งรู้จักเธอยังฉอเลาะทำเหมือนกับว่าสนิทชิดเชื้อกันมาเป็นอย่างดีเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคำพูดของเขาเธอถึงจะไม่เชื่อก็ทุกสิ่งทุกอย่างมันคือเรื่องจริงทั้งหมด เขาไม่ได้คิดที่จะโกหกหรือกุเรื่องเพื่อที่จะมาหลอกลวงอะไรเธอทั้งนั้นมันแปลกด้วยหรอกับการที่เขาซื้อรถในราคาหลายร้อยล้านบาทก็คนอย่างเขาถ้าถูกใจอะไรไม่มีคำว่าแพง ต่อให้มันจะสักกี่พันล้านยังไงเขาก็ซื้อ“ อะ เปิดดูซะ ถ้าเธอไม่เชื่อเธอจะลองค้นหาข้อมูลดูก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวจะหาว่าฉันโกหก “พูดไปมือก็หยิบ iPad สุดหรูขึ้นมาส่งให้เด็กสาวตรงหน้า เพราะเขาอยากให้เธอคนนี้รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดไปมันคือเรื่องจริง และเมื่อคนตัวเล็กเห็นแบบนั้นก็ไม่รอช้าเธอจัดการหยิบมันขึ้นมาหาข้อมูลทันทีเพราะยังไงเธอก็จะไม่ยอมให้คนตรงหน้าโกงเธออย่างเด็ดขาดพึ่งมาทำงานวันแรกพึ่งจะรู้จักกันไม่เท่าไหร่คิด
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 4 นมก็เล็กอย่างกับเด็กมัธยม
ตอนที่ 4 น.มก็เล็กอย่างกับเด็กมัธยม“ หึ อ้าวไหนบอกว่าอยู่บ้านไง ทำไมถึงไปเช่าห้องอยู่ซะล่ะ ““ อะ เอ่อ…. “ไอ้เฮียคนนี้นิยังไงนะ มาต้อนฉันให้จนมุมเลยเหรอ หนอยแนะเห็นว่าเป็นเจ้าหนี้แล้วจะทำยังไงก็ได้อย่างนั้นหรอ เปลี่ยนจากไอ้เฮียเป็นไอเชี้ยเลยได้ไหมเนี่ย แต่ก็เอาเถอะยอมๆไปก่อนแล้วกันตอนนี้สมองตันไปหมดไม่รู้จะไปสู้รบตบมือยังไง ก็ฉันเป็นลูกหนี้จริงๆนี่นะจะทำยังไงได้“ คือแม่ของหนูอยู่บ้านค่ะส่วนหนูต้องมาเรียนก็เลยเช่าห้องเช่าอยู่ใกล้ๆกับมหาลัยเพื่อที่จะไปเรียนได้สะดวก ขอร้องล่ะเฮียอย่าหักเงินเดือนของหนูหมดเลยนะคะ นะคะเฮียขาาาา นะคะ “พูดไปก็ทำตากลมโตใสแป๋วพร้อมกับกระพริบตาปริบๆหลายๆทีทำตัวน่ารักอ้อนวอนให้ผู้ชายตรงหน้ารู้สึกสงสาร อย่างน้อยๆเธอก็เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวยังไงเสียเจอลูกอ้อนมารยาหญิงเข้าไปผู้ชายก็ต้องมีใจอ่อนบ้างแหละ ถึงแม้ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นเรื่องที่กุขึ้นมาก็ตามและเมื่อซันเดย์เห็นแบบนั้นเขาก็หัวใจกระตุกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันทีเจอผู้หญิงมาก็มากเจอเด็กสาวอ้อนก็เยอะแต่ทำไมพอมาเป็นเด็กคนนี้กับกลายเป็นว่าเขารู้สึกแปลกๆเฮ้ย ยัยเด็กนี่นิขอร้องดีๆก็ได้เปล่าวะไม่เห็นต้องมาทำตาใสแ
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 3 เด็กสก๊อย
ตอนที่ 3 🌟เด็กสก๊อย(ไอ้เฮียเป็นไอ้เชี้ย)🌟“ หึ งั้นหรอ แล้วรถสปอร์ตสีดำที่จอดอยู่ตรง ถนน xx เธอก็คงจะไม่รู้สินะว่าเป็นฝีมือของใคร อยู่ๆก็มีเด็กสก๊อยที่ไหนไม่รู้ขับจักรยานอีแก่เศษเหล็กเก่าๆมาชนเข้ากับรถคันนั้นพอดี ซึ่งมันบังเอิ๊ญบังเอิญเป็นรถของฉันซะด้วย “ .จบประโยคที่คนตัวโตพูดร่างอรชรก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจไม่รู้ว่าตั้งแต่เข้ามาเธอตกใจไปแล้วกี่ครั้งต่อกี่ครั้งนั่นไงสุดท้ายแจ็คพอตก็แตกจนได้ เขาคือเจ้าของรถคันนั้นรถคันที่ฉันซิ่งชนแล้วหนี ตาย ตายแน่ๆ ไม่ใช่เขานะที่ตายแต่เป็นฉันนี่แหละตายแทนโธ่ไอ้เพาเอ้ยซวยซ้ำซวยซ้อนซวยซ่อนเงื่อนจริงๆ สรุปแล้วที่พูดแบบนี้ก็คือรู้สินะว่าฉันเป็นคนทำ ไม่น่าล่ะก็ว่าอยู่ทำไมค่าโทรศัพท์ถึงได้แพงหูฉี่ขนาดนี้ ก็หมายความว่าเขาบวกค่ารถไปแล้วนี่เองเฮ้ออ แล้วไอ้รถกระป๋องเจ้ากรรมก็ดันมาแพงซะด้วย กะอีแค่บุบนิดหน่อยกับมีรอยขีดข่วนเล็กน้อยราคาเป็นแสนเลยหรอ แล้วแบบนี้จะทำยังไงจะยอมรับออกไปเลยดีไหมหรือจะตีเนียนไปก่อนดี ตัวเงินมูลค่าหลายแสนขนาดนี้ ‘ ขายตัวให้เขาก็ยังใช้หนี้ไม่หมดเลย ’“ ห๊ะ วะ ว่าไงนะรถคันนั้นเป็นของเฮียเองหรอคะ ‘’จากตอนแรกที่ 50% มั่นใจว่าคงไม่ใ
เฮียขาอย่ากินหนู ตอนที่ 2 ซวยซ้ำซวยซ้อน (2)
ตอนที่ 2 ซวยซ้ำซวยซ้อน (2)“ นั่งสิ “ เมื่อเข้ามาถึงยังห้องพักคนตัวโตก็ทำการปลดกระดุมให้หายใจหายคอได้สะดวกทันที ก่อนที่จะบอกให้เด็กสาวตรงหน้านั่งลงพร้อมๆกัน เพราะเขาไม่ชอบให้มีใครมายืนค้ำหัวอยู่แบบนี้ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงในคาบของมาเฟียพ่วงด้วยตำแหน่งเจ้าของผับ the sun เขามีนามว่า ซันเดย์ อภิมหาอัครเตโชกุล ผู้ชายที่สูง 190 เซนติเมตร ผิวพรรณออกสีแทนร่างกายกำยำบึกบึน บ่งบอกถึงการดูแลสุขภาพมาเป็นอย่างดี เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลและมีน้องชายอีกคนนึงชื่อว่าซีนาย “ อะ เอ่อ หนูขอโทษนะคะเฮียอย่าไล่หนูออกเลย ให้หนูได้ทำงานที่นี่ต่อไปเถอะอยากจะหักเงินเดือนหนูก็ได้ แต่หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะคะ “ เมื่อความเงียบเข้าครอบงำคนตัวเล็กก็จัดการยกมือขอโทษขอโพยอีกครั้งด้วยความที่ไม่ได้ตั้งใจทันที ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงอุบัติเหตุเธอคิดว่าถ้าขอโอกาสกับคนตรงหน้าเขาก็คงจะเห็นใจเธอบ้าง ในฐานะที่เป็นเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกด้วยกัน เพราะถ้าเธอหลุดออกจากงานตรงนี้ก็ไม่รู้ว่าจะไปทำที่ไหน เหตุผลง่ายๆก็คือที่นี่มีการ์ดรักษาความปลอดภัยอย่างดี และดูท่าแขกที่มาใช้บริการคงไม่ใช่พวกขี้เหล้ากระจิกกระจอก อย่าง
