@วันต่อมาจนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่เข้าใจเลยว่าประโยคสุดท้ายที่พี่เสือพูดเมื่อคืนคืออะไรเพราะเขาไม่ตอบแถมยังเดินหนีกลับบ้าน“อาทิตย์หน้าพวกแจ็คสัน เอแม็ค โรร่าจะมาไทยแล้วนะ” จ๋ายเดินมาบอกฉันที่กำลังนั่งเหม่อ “จริงเหรอ”“เป็นอะไรไปใจ๋นั่งเหม่อแบบนี้พักใหญ่แล้วนะ”“ปะ... เปล่า ๆ” “มีอะไรคุยกับจ๋ายได้นะ
“พี่เสือใจ๋คุยกับแจ็คสันอยู่นะ”“ห้ามคุยโทรศัพท์เวลาทำอาหาร” น้ำเสียงที่เอ่ยบอกนั้นฟังแล้วเหมือนกำลังถูกดุอีกทั้งยังมองแบบไม่ค่อยพอใจอีก ฉันทำอะไรผิดขนาดนั้นเลยหรือไง“ไม่พอใจพี่?” คิ้วหนาเลิกขึ้นเป็นคำถาม“คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ พี่เสือไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับของใช้ส่วนตัวของใจ๋”“อยู่กับพี่ก็คุยกับ
Talk - ใจ๋วันนี้ไม่มีเรียนฉันมีนัดดูหนังกับพี่ยู ที่ตอบตกลงไปก็เพราะที่ผ่านมาพี่ยูชวนไปไหนก็ไม่เคยไปด้วยเลยนึกเอ็นดูเขา“พี่ตื่นเต้นมาก ๆ” พอมาถึงที่ห้างพี่ยูก็รีบเดินมารับฉันแล้วพูด“ทำเหมือนเราไม่เคยเจอกันไปได้พี่ยู”“กว่าใจ๋จะยอมมาดูหนังกับพี่ ชวนตั้งแต่ปีหนึ่งนี่ขึ้นปีสามแล้ว”“มาแล้วนี่ไงคะ” ฉ
รถคันหรูจอดที่หน้าบ้าน พี่เสือเอี่ยวตัวโน้มลงมาปลดเข็มขัดให้ ทั้งที่ฉันทำเองก็ได้ การกระทำนี้ทำให้ใบหน้าของเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก ๆ ใกล้จนสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากลมหายใจของอีกฝ่ายจังหวะพี่เสือเงยหน้าขึ้นมาแล้วเผลอสบตากันเหมือนทุกอย่างมันหยุดนิ่ง สายตาคมจ้องมองริมฝีปากของฉันแล้วค่อย ๆ โน้มลงมา เมื่อตั้
@สนามแข่งถึงจะห้าม แต่เพราะฉันไม่ยอมลงจากรถสุดท้ายพี่เสือก็พามาด้วย เขาดูหัวเสียไม่พอใจเอามาก ๆ ส่วนหนึ่งก็เพราะเรื่องที่เราคุยกันก่อนหน้านี้“อ้าวใจ๋” พี่โซ่ทักขึ้นหลังจากฉันลงจากรถ ส่วนพี่ปืนก็ขมวดคิ้วมองพี่เสือ รู้ว่าสนามนี้มันอันตรายพวกพี่ ๆ ก็เลยไม่ค่อยอยากให้มา“ไปนั่งรอกับไอ้โซ่” เสียงทุ้มออ
@มหาวิทยาลัยวันนี้มีเรียนจนถึงช่วงเย็นเลย เป็นวันที่น่าเบื่อมาก ๆ แถมพี่เสือก็ยังส่งข้อความมากวนตั้งแต่เช้า พอไม่ตอบก็โทร เอาสิ!! เมื่อวานยังเงียบ ๆ แต่พอบอกจะให้จีบแล้วเหมือนกลายเป็นคนละคน“พี่ชายนายว่างมากเลยเหรอไทเกอร์”ฉันหันมาถามเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่แต่พี่เสือยังไม่หยุดส่งข้
“อืม เข้าใจแล้ว” ทำไมอ่อนไหวง่ายจัง คำพูดแค่นั้นของฉันมันมีอิทธิพลกับพี่เสือมากขนาดนั้นเลยเหรอ“เข้าใจอะไรคะ”“จะไปกับมันไม่ใช่?”“ใจ๋แค่ถามไม่ได้ตอบตกลง”“ถามก็เหมือนตกลง ต่างกันตรงไหน”“ถ้าจะมาทำตัวงี่เง่าแบบนี้ก็กลับไปค่ะ อย่ามาทำให้ใจ๋อารมณ์เสีย”เหมือนทุกอย่างถูกหยุดเอาไว้ เพื่อนของฉันเงียบแถมย
พอก้าวขาเข้ามาในห้องยังไม่ทันได้พูดอะไรพี่เสือก็ดึงตัวฉันมาสวมกอด เขากอดแน่นมากจนแทบหายใจไม่ออก พยายามผลักแล้วแต่ไม่ยอมปล่อยเลย“พี่เสือใจ๋หายใจไม่ออก”“อย่าเพิ่งผลักไสพี่ได้ไหม” น้ำเสียงที่สั่นเครือทำให้ฉันต้องหยุดนิ่ง “ขอบคุณที่มา”เหมือนถูกแช่แข็งเอาไว้ปล่อยให้พี่เสือกอดอยู่อย่างนั้นจนกว่าเขาจะพอ
#วันต่อมา อยากหยิกพี่เสือแรงๆ สักทีที่ทำเมื่อคืนตั้งหลายรอบ ตื่นมาก็ต้องรีบเก็บเสื้อผ้าเพราะวันนี้จะไปเที่ยว ระหว่างทางฉันเอาแต่หลับเพราะเพลียจากิจกรรมรักเมื่อคืน เราเลือกมาเที่ยวเชียงใหม่เพราะเข้าหน้าหนาวแล้วก็เลยเลือกที่จะขึ้นดอย เลขาของพี่เสือเป็นคนจองที่พักให้ถือว่าเลือกได้ดีเลยเพราะมันสวยมาก
ผู้ใหญ่ทางฝั่งพี่เสือและฉันคุยกันแล้วเรื่องหมั้น บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข เสียงหัวเราะ แต่ๆ ฉันน่ะ อยากแต่งมากกว่านี่สิ คุยกันเรียบร้อยแล้วพี่เสือก็ขออนุญาตพาฉันไปนอนที่คอนโด “เป็นอะไรใครทำให้คนสวยของพี่ไม่พอใจ” พี่เสือถาม “ไม่มีอะไรค่ะใจ๋แค่นอยไปเองพี่เสืออย่าสนใจเลย” “ไม่ให้สนใจได้
“หงุดหงิดๆๆๅ” “คนดีอย่าหงุดหงิดเลย พี่รักหนูมากๆ” ต่อให้จะโกรธแค่ไหนแค่พี่เสือทำหน้าอ้อนแบบนี้ พูดจาหวานๆ ฉันก็อ่อนหยวบยาบในหัวใจแล้ว “ยังมีอีกไหมคะคู่ค้าที่พยายามอ่อยแบบยัยจินอะไรนั่น ทำไมต้องหล่อขนาดนี้ด้วย ใจ๋หวง” “ไม่มีครับ” “พูดจริงๆ นะ” “ครับคนสวย” “อื้อ ขอโทษที่ใจ๋หงุดหงิดนะ ไม่ได้อ
ผ่านไปร่วมเดือนกับเหตุการณ์ที่ฉันเอ่ยปากขอพี่เสือหมั้นในวันครบรอบสี่เดือนของเรา จนมาถึงตอนนี้เจ้าตัวก็ยังแซวไม่หยุด ทุกครั้งที่พูดถึงแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด พี่เสือบอกว่าเขาจะเป็นคนมาคุยเรื่องหมั้นกับทางครอบครัวของฉันด้วยตัวเอง แต่เพราะงานยุ่งมากๆ ก็เลยยังไม่มีเวลามาคุย แต่ฉันก็ไม่ได
“เดี๋ยวพี่โทรถามมันให้ว่าทะเลาะอะไรกัน” ฉันพยักหน้าจากนั้นพี่เสือก็กดโทรศัพท์โทรไปหาไทเกอร์ แต่ดูเหมือนทางนั้นจะไม่ยอมรับสาย “ถ้าไม่รับสายก็เลิกโทรได้แล้วค่ะ” “อืม ถ้าอย่างนั้นเรามาต่อกันไหม พี่ยังไม่ได้ทำโทษใจ๋เลยนะ” “เอาไว้วันหลังนะคะ คืนนี้จะนอนกับจ๋าย” “ได้ยังไง พี่ไม่ยอมนะใจ๋” แค่บอกว
คอนโด คนอายุมากกว่าไม่พูดไม่จาแต่ก็น่ารักนะพอมาถึงรีบไปเอาน้ำอุ่นมาให้ดื่ม ถึงจะโกรธแต่ก็ยังดูแล เฮ้อ รักมากจัง ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังกับคนที่ชอบ เหตุการณ์ตอนนั้นคิดว่าเราสองคนจะแยกย้ายกันไปจริงๆ แล้วซะอีก “เหนื่อยไหมคะ นั่งเครื่องกลับมาคงจะปวดหลังแย่” “พี่นั่งเฟริสคลาส” “อื้อ” ไม่เห็นต้อ
สามเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เสือดำเนินไปเรื่อยๆ ครั้งนี้มันดีมากๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ครอบครัวของเราทั้งคู่รับรู้ว่ากำลังคบหากันเป็นแฟน คุณแม่ของพี่เสือพูดแทบทุกครั้งที่ไปกินข้าวด้วยว่า ‘อยากหมั้นกันไว้ก่อนไหมลูก’ ถึงแม้จะบอกไปแล้วว่าขอคบกันเรื่อยๆ ดีกว่า แต่ก็พูดตลอดเลยจริงๆ “ใจ๋แต่งตั
“อ๊า~ อ๊าง~” เสื้อที่คาบเอาไว้หล่นออกจากปากเพราะฉันครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว “ใส่เข้าไป พี่ปวดไม่ไหวแล้วใจ๋” “คาบเอาไว้ดีๆ อย่าให้มันหล่นจากปากสิคนสวย” พี่เสือเอานิ้วออกไปพร้อมคำสั่งแล้วจับชายเสื้อยกขึ้นมาให้คาบไว้อย่างเดิม มือหนาจับแก่นกายของตัวเองตั้งมาจ่อกับร่องแคบที่ตอนนี้เปียกแฉะได้ที่
ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นสีเมื่อได้ฟังคำขอที่พี่เสือพูดออกมาชัดๆ เต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ ก้มหลบอย่างเขินอาย ถึงแม้จะเสนอใช้ปากให้ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะต้องการให้สอดใส่ “ใจ๋ พี่ปวดมากเลย” “อื้อรู้แล้วค่ะ” “จะทำให้หรือเปล่า หนูจะขึ้นให้พี่ไหมครับ” “พี่เสือใจ๋เขินนะ” ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ในตอนนี้เสี