Talk - เสือเมื่อผมลืมตาตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอคนที่ร่วมกิจกรรมรักด้วยกันเมื่อคืนแล้ว ห้องว่างเปล่าไร้เงาของคนตัวเล็กไม่รู้ว่าเธอออกไปตั้งแต่เมื่อไร มันรู้สึกแปลกดีเพราะทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาจะเห็นเธอนอนอยู่ แต่วันนี้ต่างออกไป เก่งดีเมื่อคืนโดนไปหนักขนาดนั้นแต่ยังลุกขึ้นไหวยอมรับว่าเมื่อคืนผมฟิวส์ขาดอาร
“พรุ่งนี้ค่อยบอกก็ได้”เมื่อคืนหลังจากจบกิจกรรมบนเตียงฉันนอนไม่หลับเพราะความรู้สึกที่มันหนักอึ้งภายในใจ อยากจบความสัมพันธ์ที่มันวนลูปแบบนี้สักที ฉันใช้เวลาช่วงเกือบเช้าออกมาจากคอนโดของพี่เสือเลือกที่จะมาหายี่หวาเพราะเป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวและเข้าใจฉันมากที่สุด ก่อนจะปิดเครื่องโทรศัพท์ฉันโทรบอ
ที่ตัดสินใจมาพักผ่อนที่รีสอร์ตส่วนตัวของครอบครัวยี่หวาก็เพราะอยากจะคิดทบทวนทุก ๆ อย่าง ไม่โกรธพี่เสือเลยเพราะต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดมันเกิดที่ตัวฉันเองถ้าวันนั้นฉันรั้งไม่ยอมเลือกที่จะหมั้นกับใคร ถ้าวันนั้นไม่เลือกพี่เสือ ถ้าไม่คิดจะเอาตัวเองไปยัดเหยียดใส่ในชีวิตเขาตั้งแต่แรกมันก็คงไม่ต้องมาเจ็บปวด
ฉันพยายามมองหาใครสักคนที่อยู่แถวนี้แต่ไม่มีใครเลย ซึ่งมันก็ปกติอยู่แล้วที่สวนหลังบ้านไม่ค่อยมีใครผ่านมาเท่าไรฉันถึงมานั่งที่นี่ เพราะมันเงียบสงบ“ตอนหมั้นก็บังคับพอไม่ต้องการแล้วคิดว่าจะผลักไสฉันไปให้ใครก็ได้ ง่าย ๆ แบบนี้เลย?” ฉันเม้มปากแน่นเมื่อได้ยินสิ่งที่คนตรงหน้าพ่นออกมาแต่อยากให้พี่เสือย้อนก
Talk - เสือ“เหมือนตอนนี้ใจ๋อยากจะไปจากกูมาก” ผมพูดกับไอ้โซ่ มันมาตามให้ไปเรียนแต่วันนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์อยากจะไปสักเท่าไร“กูนี่รีบลุกขึ้นปรบมือให้น้องใจ๋เลย เพราะถ้าเป็นกูคงไม่ทนมึงได้นานขนาดนี้”“มึงควรรู้เอาไว้ว่าใจ๋เป็นคนเริ่มทั้งที่กูเคยเตือนแล้ว”“เออ แต่มึงทำเกินไปหน่อย”“อืม มาคิดดูแล้วกูก็ทำ
เป็นจริงอย่างที่ว่าคนที่อารมณ์ดีโกรธยาก แต่เวลาโกรธขึ้นมามักจะน่ากลัวที่สุด“เฮียคงดีใจที่ได้หมั้นกับจ๋าย”“นั่นสิพี่เสือคงดีใจ”พอเห็นฉันสีหน้าไม่ค่อยดีเพื่อน ๆ ก็เปลี่ยนเรื่องพูด จากนั้นก็เข้าเรียน วันนี้มีเรียนทั้งวันกว่าจะได้กลับก็เย็น ๆ เลย“บอกพี่ชายนายเดี๋ยวนี้ว่าไม่ต้องมารับ” ฉันโวยวายกับเพื
หลังจากบอกให้คนขับรถของที่บ้านมารับก็รอไม่นานเท่าไร พอขึ้นรถออกมาจากคอนโดของพี่เสือน้ำตามันก็ไหลอาบแก้ม ครั้งนี้ฉันไม่ได้ร้องไห้สะอื้น มีเพียงแค่น้ำตาที่ไหลลงมาเหมือนได้ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้น ต่อจากนี้มันจะเป็นยังไงฉันไม่รู้ รู้แค่ว่าในตอนนี้มันสบายใจที่สุดแล้ว หวังว่าพี่เสือจะคุยกับพ่อได้ที่ผ่านม
ปารีส ประเทศฝรั่งเศสจ๋ายมารับฉันที่สนามบินด้วยตัวเองเลย บอกว่าไม่ต้อง ๆ ก็ไม่ฟังดื้อมารับจนได้อ๋อลืมบอกไปว่าเรามีบ้านที่ปารีสนะ เพราะชอบมาเที่ยวที่ฝรั่งเศสบ่อย ๆ พ่อก็เลยตัดสินใจซื้อบ้าน จ๋ายก็เลยเลือกมาเรียนที่นี่วันนี้ฉันกับจ๋ายออกไปซื้อของมาทำอาหารกิน เราสองคนเข้าครัวทำอาหารไทยมันดูวุ่นวายมาก
#วันต่อมา อยากหยิกพี่เสือแรงๆ สักทีที่ทำเมื่อคืนตั้งหลายรอบ ตื่นมาก็ต้องรีบเก็บเสื้อผ้าเพราะวันนี้จะไปเที่ยว ระหว่างทางฉันเอาแต่หลับเพราะเพลียจากิจกรรมรักเมื่อคืน เราเลือกมาเที่ยวเชียงใหม่เพราะเข้าหน้าหนาวแล้วก็เลยเลือกที่จะขึ้นดอย เลขาของพี่เสือเป็นคนจองที่พักให้ถือว่าเลือกได้ดีเลยเพราะมันสวยมาก
ผู้ใหญ่ทางฝั่งพี่เสือและฉันคุยกันแล้วเรื่องหมั้น บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข เสียงหัวเราะ แต่ๆ ฉันน่ะ อยากแต่งมากกว่านี่สิ คุยกันเรียบร้อยแล้วพี่เสือก็ขออนุญาตพาฉันไปนอนที่คอนโด “เป็นอะไรใครทำให้คนสวยของพี่ไม่พอใจ” พี่เสือถาม “ไม่มีอะไรค่ะใจ๋แค่นอยไปเองพี่เสืออย่าสนใจเลย” “ไม่ให้สนใจได้
“หงุดหงิดๆๆๅ” “คนดีอย่าหงุดหงิดเลย พี่รักหนูมากๆ” ต่อให้จะโกรธแค่ไหนแค่พี่เสือทำหน้าอ้อนแบบนี้ พูดจาหวานๆ ฉันก็อ่อนหยวบยาบในหัวใจแล้ว “ยังมีอีกไหมคะคู่ค้าที่พยายามอ่อยแบบยัยจินอะไรนั่น ทำไมต้องหล่อขนาดนี้ด้วย ใจ๋หวง” “ไม่มีครับ” “พูดจริงๆ นะ” “ครับคนสวย” “อื้อ ขอโทษที่ใจ๋หงุดหงิดนะ ไม่ได้อ
ผ่านไปร่วมเดือนกับเหตุการณ์ที่ฉันเอ่ยปากขอพี่เสือหมั้นในวันครบรอบสี่เดือนของเรา จนมาถึงตอนนี้เจ้าตัวก็ยังแซวไม่หยุด ทุกครั้งที่พูดถึงแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด พี่เสือบอกว่าเขาจะเป็นคนมาคุยเรื่องหมั้นกับทางครอบครัวของฉันด้วยตัวเอง แต่เพราะงานยุ่งมากๆ ก็เลยยังไม่มีเวลามาคุย แต่ฉันก็ไม่ได
“เดี๋ยวพี่โทรถามมันให้ว่าทะเลาะอะไรกัน” ฉันพยักหน้าจากนั้นพี่เสือก็กดโทรศัพท์โทรไปหาไทเกอร์ แต่ดูเหมือนทางนั้นจะไม่ยอมรับสาย “ถ้าไม่รับสายก็เลิกโทรได้แล้วค่ะ” “อืม ถ้าอย่างนั้นเรามาต่อกันไหม พี่ยังไม่ได้ทำโทษใจ๋เลยนะ” “เอาไว้วันหลังนะคะ คืนนี้จะนอนกับจ๋าย” “ได้ยังไง พี่ไม่ยอมนะใจ๋” แค่บอกว
คอนโด คนอายุมากกว่าไม่พูดไม่จาแต่ก็น่ารักนะพอมาถึงรีบไปเอาน้ำอุ่นมาให้ดื่ม ถึงจะโกรธแต่ก็ยังดูแล เฮ้อ รักมากจัง ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังกับคนที่ชอบ เหตุการณ์ตอนนั้นคิดว่าเราสองคนจะแยกย้ายกันไปจริงๆ แล้วซะอีก “เหนื่อยไหมคะ นั่งเครื่องกลับมาคงจะปวดหลังแย่” “พี่นั่งเฟริสคลาส” “อื้อ” ไม่เห็นต้อ
สามเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เสือดำเนินไปเรื่อยๆ ครั้งนี้มันดีมากๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ครอบครัวของเราทั้งคู่รับรู้ว่ากำลังคบหากันเป็นแฟน คุณแม่ของพี่เสือพูดแทบทุกครั้งที่ไปกินข้าวด้วยว่า ‘อยากหมั้นกันไว้ก่อนไหมลูก’ ถึงแม้จะบอกไปแล้วว่าขอคบกันเรื่อยๆ ดีกว่า แต่ก็พูดตลอดเลยจริงๆ “ใจ๋แต่งตั
“อ๊า~ อ๊าง~” เสื้อที่คาบเอาไว้หล่นออกจากปากเพราะฉันครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว “ใส่เข้าไป พี่ปวดไม่ไหวแล้วใจ๋” “คาบเอาไว้ดีๆ อย่าให้มันหล่นจากปากสิคนสวย” พี่เสือเอานิ้วออกไปพร้อมคำสั่งแล้วจับชายเสื้อยกขึ้นมาให้คาบไว้อย่างเดิม มือหนาจับแก่นกายของตัวเองตั้งมาจ่อกับร่องแคบที่ตอนนี้เปียกแฉะได้ที่
ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นสีเมื่อได้ฟังคำขอที่พี่เสือพูดออกมาชัดๆ เต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ ก้มหลบอย่างเขินอาย ถึงแม้จะเสนอใช้ปากให้ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะต้องการให้สอดใส่ “ใจ๋ พี่ปวดมากเลย” “อื้อรู้แล้วค่ะ” “จะทำให้หรือเปล่า หนูจะขึ้นให้พี่ไหมครับ” “พี่เสือใจ๋เขินนะ” ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ในตอนนี้เสี