หลังจากบอกให้คนขับรถของที่บ้านมารับก็รอไม่นานเท่าไร พอขึ้นรถออกมาจากคอนโดของพี่เสือน้ำตามันก็ไหลอาบแก้ม ครั้งนี้ฉันไม่ได้ร้องไห้สะอื้น มีเพียงแค่น้ำตาที่ไหลลงมาเหมือนได้ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้น ต่อจากนี้มันจะเป็นยังไงฉันไม่รู้ รู้แค่ว่าในตอนนี้มันสบายใจที่สุดแล้ว หวังว่าพี่เสือจะคุยกับพ่อได้ที่ผ่านม
ปารีส ประเทศฝรั่งเศสจ๋ายมารับฉันที่สนามบินด้วยตัวเองเลย บอกว่าไม่ต้อง ๆ ก็ไม่ฟังดื้อมารับจนได้อ๋อลืมบอกไปว่าเรามีบ้านที่ปารีสนะ เพราะชอบมาเที่ยวที่ฝรั่งเศสบ่อย ๆ พ่อก็เลยตัดสินใจซื้อบ้าน จ๋ายก็เลยเลือกมาเรียนที่นี่วันนี้ฉันกับจ๋ายออกไปซื้อของมาทำอาหารกิน เราสองคนเข้าครัวทำอาหารไทยมันดูวุ่นวายมาก
พรุ่งนี้จ๋ายจะพาไปแฮงค์เอาท์กับเพื่อนด้วย อยากแนะนำฉันให้เพื่อนรู้จักอยู่ที่นี่จ๋ายปาร์ตี้บ่อย มีเพื่อน มีสังคม จ๋ายเก่งมาก เพราะถ้าฉันต้องมาอยู่ตัวคนเดียวแถมยังต่างบ้านต่างเมืองอีกคงเหงาแย่ ไม่รู้จะอยู่รอดถึงเดือนหรือเปล่า เผลอ ๆ กลับไทยตั้งแต่อาทิตย์แรก@วันต่อมาฉันใช้เวลาช่วงกลางวันไปชอปปิ้งเสื้
“ไม่มึง คือบางวันกูไม่มีฟีลอยากกินเหล้าเข้าใจไหม แต่ก็ต้องถ่อมาเพราะเพื่อนเป็นหมา”“ฉลองเรียนจบไง มึงไม่ดีใจ?” ผมกับเพื่อนเรียนจบกันแล้วที่เหลือก็แค่รอรับปริญญา รู้สึกว่าชีวิตช่วงนี้มันน่าเบื่อ“มึงฉลองเหี้ยอะไรลากยาวเป็นเดือน”“หยุดมีปัญหากับกูแล้วแดกเข้าไป” ในบรรดาเพื่อนทุกคนไอ้โซ่ปากมากที่สุด แต่
Talk - ใจ๋เวลาเดินเร็วจริง ๆ นี่ก็เข้าเดือนที่สองแล้วที่ฉันมาอยู่ปารีส จ๋ายพาเที่ยวเก่งมาก เพื่อน ๆ ของจ๋ายตอนนี้ก็สนิทกับฉันแล้วด้วยเพราะปาร์ตี้กันบ่อย“อยากไปเที่ยวไหนอีกไหม” แจ็คสันถาม ช่วงนี้คุยกับเขาเยอะขึ้นมาก ๆ แจ็คสันตลกชอบทำให้ฉันยิ้มหัวเราะตลอดเลย“ไปมาแทบจะทุกที่แล้ว คิดไม่ออกว่าอยากไปไห
“อะไรจะไปเที่ยวกันสองต่อสองเหรอ” โรร่าเดินมาถามแล้วตีแขนแจ็คสันเบา ๆ“ไม่ใช่ ๆ ถ้ากลับไทยใจ๋จะพาทุกคนเที่ยวเอง เดี๋ยวเป็นไกด์ให้นะ”“ขอสถานที่เด็ด ๆ” เอแม็คบอก“เดี๋ยวจะพาไปวัด ทำบุญเก้าวัดกันไหม แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วใช่ไหมทุกคน”ทุกคนต่างเงียบทำหน้าไม่จอยเลย ไม่ตื่นเต้นเลยเหรอจะพาไปทำบุญเก้าวัดเชียว
Talk - ใจ๋มาถึงไทยวันแรกเหล่าแก๊งเพื่อน ๆ ของจ๋ายก็อ้อนให้พาไปเที่ยวคลับแทนที่จะแยกย้ายกลับบ้านของตัวเองก่อนมีแค่โรร่าที่นอนบ้านของฉันส่วนคนอื่น ๆ ไปนอนบ้านตัวเอง แต่เพราะโรร่ามีบ้านที่ต่างจังหวัดก็เลยต้องนอนที่นี่พ่อกับแม่ดีใจมาก ๆ ที่ฉันกับจ๋ายกลับมา จริง ๆ จะเตรียมงานเลี้ยงต้อนรับด้วยแต่ฉันกับ
Talk - ใจ๋วันนี้ฉันต้องไปส่งกลุ่มเพื่อน ๆ กลับปารีส พอคิดว่าทั้งสามคนจะกลับแล้วก็แอบใจหายเหมือนกัน แต่ทุกคนสัญญาแล้วว่าอีกสามเดือนจะกลับมาหาใหม่“อย่าลืมกันนะ เดี๋ยวจะส่งข้อความจีบทุกวันเลย” แจ็คสันกอดลาฉันก่อนขึ้นเครื่อง วันนี้เขาดูเศร้าจริง ๆ“อื้อไม่ลืมหรอก”“เดินทางปลอดภัยนะทุกคน” จ๋ายบอก โรร่า
#วันต่อมา อยากหยิกพี่เสือแรงๆ สักทีที่ทำเมื่อคืนตั้งหลายรอบ ตื่นมาก็ต้องรีบเก็บเสื้อผ้าเพราะวันนี้จะไปเที่ยว ระหว่างทางฉันเอาแต่หลับเพราะเพลียจากิจกรรมรักเมื่อคืน เราเลือกมาเที่ยวเชียงใหม่เพราะเข้าหน้าหนาวแล้วก็เลยเลือกที่จะขึ้นดอย เลขาของพี่เสือเป็นคนจองที่พักให้ถือว่าเลือกได้ดีเลยเพราะมันสวยมาก
ผู้ใหญ่ทางฝั่งพี่เสือและฉันคุยกันแล้วเรื่องหมั้น บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข เสียงหัวเราะ แต่ๆ ฉันน่ะ อยากแต่งมากกว่านี่สิ คุยกันเรียบร้อยแล้วพี่เสือก็ขออนุญาตพาฉันไปนอนที่คอนโด “เป็นอะไรใครทำให้คนสวยของพี่ไม่พอใจ” พี่เสือถาม “ไม่มีอะไรค่ะใจ๋แค่นอยไปเองพี่เสืออย่าสนใจเลย” “ไม่ให้สนใจได้
“หงุดหงิดๆๆๅ” “คนดีอย่าหงุดหงิดเลย พี่รักหนูมากๆ” ต่อให้จะโกรธแค่ไหนแค่พี่เสือทำหน้าอ้อนแบบนี้ พูดจาหวานๆ ฉันก็อ่อนหยวบยาบในหัวใจแล้ว “ยังมีอีกไหมคะคู่ค้าที่พยายามอ่อยแบบยัยจินอะไรนั่น ทำไมต้องหล่อขนาดนี้ด้วย ใจ๋หวง” “ไม่มีครับ” “พูดจริงๆ นะ” “ครับคนสวย” “อื้อ ขอโทษที่ใจ๋หงุดหงิดนะ ไม่ได้อ
ผ่านไปร่วมเดือนกับเหตุการณ์ที่ฉันเอ่ยปากขอพี่เสือหมั้นในวันครบรอบสี่เดือนของเรา จนมาถึงตอนนี้เจ้าตัวก็ยังแซวไม่หยุด ทุกครั้งที่พูดถึงแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด พี่เสือบอกว่าเขาจะเป็นคนมาคุยเรื่องหมั้นกับทางครอบครัวของฉันด้วยตัวเอง แต่เพราะงานยุ่งมากๆ ก็เลยยังไม่มีเวลามาคุย แต่ฉันก็ไม่ได
“เดี๋ยวพี่โทรถามมันให้ว่าทะเลาะอะไรกัน” ฉันพยักหน้าจากนั้นพี่เสือก็กดโทรศัพท์โทรไปหาไทเกอร์ แต่ดูเหมือนทางนั้นจะไม่ยอมรับสาย “ถ้าไม่รับสายก็เลิกโทรได้แล้วค่ะ” “อืม ถ้าอย่างนั้นเรามาต่อกันไหม พี่ยังไม่ได้ทำโทษใจ๋เลยนะ” “เอาไว้วันหลังนะคะ คืนนี้จะนอนกับจ๋าย” “ได้ยังไง พี่ไม่ยอมนะใจ๋” แค่บอกว
คอนโด คนอายุมากกว่าไม่พูดไม่จาแต่ก็น่ารักนะพอมาถึงรีบไปเอาน้ำอุ่นมาให้ดื่ม ถึงจะโกรธแต่ก็ยังดูแล เฮ้อ รักมากจัง ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังกับคนที่ชอบ เหตุการณ์ตอนนั้นคิดว่าเราสองคนจะแยกย้ายกันไปจริงๆ แล้วซะอีก “เหนื่อยไหมคะ นั่งเครื่องกลับมาคงจะปวดหลังแย่” “พี่นั่งเฟริสคลาส” “อื้อ” ไม่เห็นต้อ
สามเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เสือดำเนินไปเรื่อยๆ ครั้งนี้มันดีมากๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ครอบครัวของเราทั้งคู่รับรู้ว่ากำลังคบหากันเป็นแฟน คุณแม่ของพี่เสือพูดแทบทุกครั้งที่ไปกินข้าวด้วยว่า ‘อยากหมั้นกันไว้ก่อนไหมลูก’ ถึงแม้จะบอกไปแล้วว่าขอคบกันเรื่อยๆ ดีกว่า แต่ก็พูดตลอดเลยจริงๆ “ใจ๋แต่งตั
“อ๊า~ อ๊าง~” เสื้อที่คาบเอาไว้หล่นออกจากปากเพราะฉันครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว “ใส่เข้าไป พี่ปวดไม่ไหวแล้วใจ๋” “คาบเอาไว้ดีๆ อย่าให้มันหล่นจากปากสิคนสวย” พี่เสือเอานิ้วออกไปพร้อมคำสั่งแล้วจับชายเสื้อยกขึ้นมาให้คาบไว้อย่างเดิม มือหนาจับแก่นกายของตัวเองตั้งมาจ่อกับร่องแคบที่ตอนนี้เปียกแฉะได้ที่
ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นสีเมื่อได้ฟังคำขอที่พี่เสือพูดออกมาชัดๆ เต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ ก้มหลบอย่างเขินอาย ถึงแม้จะเสนอใช้ปากให้ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะต้องการให้สอดใส่ “ใจ๋ พี่ปวดมากเลย” “อื้อรู้แล้วค่ะ” “จะทำให้หรือเปล่า หนูจะขึ้นให้พี่ไหมครับ” “พี่เสือใจ๋เขินนะ” ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ในตอนนี้เสี