พอพี่เสือเดินหายเข้าไปในห้องนอนฉันก็รีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เมื่อแต่งตัวเรียบร้อยก็นั่งเหม่อลอยอยู่บนโซฟา สมองมันเอาแต่คิดและรู้สึกอับอายกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป“ทำไมยังไม่กลับ?” พี่เสือเดินออกมาจากห้องพร้อมถามราวกับอยากไล่ให้ฉันออกไปไกล ๆ“มะ... ไม่มีรถกลับค่ะ”“ให้ไอ้ไทเกอร์มาร
“เจ้าชู้สุด ๆ”หนุ่มแพทย์เจ้าชู้ไม่เบาเลย แต่พี่ยูไม่ได้เข้าหาแบบน่ากลัว ทำให้ฉันรู้สึกสนิทด้วยในฐานะพี่ชายถึงได้เชิญไปงานหมั้น “ตั้งใจเรียนนะคนสวยพี่ไปแล้ว พรุ่งนี้จะซื้อน้ำมาจีบ”“ขนาดบอกว่าจะหมั้นแล้วยังจีบใจ๋อีกเหรอ”“ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก”ฉันยิ้มให้กับคำพูดของพี่ยูก่อนจะหันมามองเพื่อนที่นั่งรอ
ไม่ใช่แค่ฉันแต่จ๋ายเองก็อึ้งในคำตอบของพี่เสือไม่ต่างกัน คงมีแค่คนตรงหน้าที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดของตัวเอง“กลับกันเถอะใจ๋”จ๋ายดึงมือฉันให้ออกมาจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัด เมื่อมาถึงที่บ้านก็ถูกจี้ถามทันที“พี่เสือเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยเหรอใจ๋”“อะ… อื้อ”“จ๋ายรู้ว่าใจ๋ชอบพี่เสือ แต่…” ฉันรู้ว่าแฝดน้อง
มึงจะเค้นเอาคำตอบแบบไหนจากกู” ผมถามไอ้โซ่เพราะเหมือนมันอยากให้คิดอีกแบบทั้งที่ผมมั่นใจและเชื่อแบบนั้นมาตลอด“กูแค่ถามเพราะสงสัย”“กูมั่นใจไปแล้ว”“ขอถามอีกข้อ”“อะไร?”“ถ้าเด็กคนนั้นเป็นใจ๋ มึงจะชอบน้องไหม”ผมเงียบแล้วคิดตามสิ่งที่เพื่อนถาม จริง ๆ ผมไม่ได้อะไรกับใจ๋มากนักถึงจะรู้ว่าเธอคิดยังไงแต่ก็ม
เขาไม่ได้แคร์ใครเลยแม้กระทั่งผู้ใหญ่ ไทเกอร์ต้องรีบลากตัวพี่เสือขึ้นห้องเพราะกลัวว่าสถานการณ์จะแย่ไปมากกว่านี้ ส่วนฉันก็เดินตามขึ้นมาด้วย“ให้ฉันหมั้นแทนเฮียไหมใจ๋” ไทเกอร์ออกมาจากห้องแล้วพูดกับฉันที่ยืนรอหน้าประตู “สภาพแบบนั้นไม่น่าเจอผู้คน”“พี่เสือตั้งใจ เขาคิดมาแล้ว” ฉันเอ่ยเสียงสั่น เมื่อคืนห้า
“อึก~ พี่ชายนายใจร้ายมากจริง ๆ”แกร็ก!! ประตูห้องถูกเปิดออกมาขณะที่ฉันกำลังกอดไทเกอร์อยู่ ก่อนจะได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยท้วงขึ้น“จะกอดปลอบกันอีกนานไหม”“ใครมันจะใจร้ายได้เท่าเฮียวะ!!” ไทเกอร์ตอบกลับพี่ชายของตัวเอง“ใจร้าย? ถ้ากูร้ายอย่างที่มึงว่าคงไม่มาเข้าพิธีหมั้น”“ไปตามช่างเถอะไทเกอร์ อย่าเสียเวลามา
คำถามนั้นทำเอาคนฟังอย่างฉันแทบหยุดหายใจ ไม่ทันได้พูดอะไรใบหน้าคมคายก็ก้มลงมาซุกไซ้ที่ซอกคอ“พะ... พี่เสือหยุดนะ”“อย่าทำแบบนี้กับใจ๋”“ชอบฉันมากไม่ใช่? นี่ไงฉันกำลังจะมอบความเป็นผัวให้นอนนิ่ง ๆ ไปซะ”“แต่ใจ๋ไม่ได้ต้องการ”“นี่ไงนรกที่ฉันบอกและเธอก็ยินดีจะลงมาด้วยกัน”“พี่เสือหยุด… อื้อ~”ริมฝีปากถูก
ร่างหนาหยัดตัวตรง จับเรียวขาให้อ้าออกกว้าง ๆ หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเมื่อรู้สึกได้ว่ามีอะไรมาสัมผัสโดนตรงจุดกระสั่นทำเอาตัวเกร็งกระตุกถี่รัว“ยะ... อย่าเพิ่งเอาเข้ามา”ฉันรีบห้าม วันนั้นเราแค่เกือบแต่ตอนนี้มันคือของจริง ฉันได้แต่ถามตัวเองว่ามันจะเกิดขึ้นจริง ๆ อย่างนั้นเหรอจนมาถึงตอนนี้ ทำไมถึงไม่ขัดขืน
#วันต่อมา อยากหยิกพี่เสือแรงๆ สักทีที่ทำเมื่อคืนตั้งหลายรอบ ตื่นมาก็ต้องรีบเก็บเสื้อผ้าเพราะวันนี้จะไปเที่ยว ระหว่างทางฉันเอาแต่หลับเพราะเพลียจากิจกรรมรักเมื่อคืน เราเลือกมาเที่ยวเชียงใหม่เพราะเข้าหน้าหนาวแล้วก็เลยเลือกที่จะขึ้นดอย เลขาของพี่เสือเป็นคนจองที่พักให้ถือว่าเลือกได้ดีเลยเพราะมันสวยมาก
ผู้ใหญ่ทางฝั่งพี่เสือและฉันคุยกันแล้วเรื่องหมั้น บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข เสียงหัวเราะ แต่ๆ ฉันน่ะ อยากแต่งมากกว่านี่สิ คุยกันเรียบร้อยแล้วพี่เสือก็ขออนุญาตพาฉันไปนอนที่คอนโด “เป็นอะไรใครทำให้คนสวยของพี่ไม่พอใจ” พี่เสือถาม “ไม่มีอะไรค่ะใจ๋แค่นอยไปเองพี่เสืออย่าสนใจเลย” “ไม่ให้สนใจได้
“หงุดหงิดๆๆๅ” “คนดีอย่าหงุดหงิดเลย พี่รักหนูมากๆ” ต่อให้จะโกรธแค่ไหนแค่พี่เสือทำหน้าอ้อนแบบนี้ พูดจาหวานๆ ฉันก็อ่อนหยวบยาบในหัวใจแล้ว “ยังมีอีกไหมคะคู่ค้าที่พยายามอ่อยแบบยัยจินอะไรนั่น ทำไมต้องหล่อขนาดนี้ด้วย ใจ๋หวง” “ไม่มีครับ” “พูดจริงๆ นะ” “ครับคนสวย” “อื้อ ขอโทษที่ใจ๋หงุดหงิดนะ ไม่ได้อ
ผ่านไปร่วมเดือนกับเหตุการณ์ที่ฉันเอ่ยปากขอพี่เสือหมั้นในวันครบรอบสี่เดือนของเรา จนมาถึงตอนนี้เจ้าตัวก็ยังแซวไม่หยุด ทุกครั้งที่พูดถึงแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด พี่เสือบอกว่าเขาจะเป็นคนมาคุยเรื่องหมั้นกับทางครอบครัวของฉันด้วยตัวเอง แต่เพราะงานยุ่งมากๆ ก็เลยยังไม่มีเวลามาคุย แต่ฉันก็ไม่ได
“เดี๋ยวพี่โทรถามมันให้ว่าทะเลาะอะไรกัน” ฉันพยักหน้าจากนั้นพี่เสือก็กดโทรศัพท์โทรไปหาไทเกอร์ แต่ดูเหมือนทางนั้นจะไม่ยอมรับสาย “ถ้าไม่รับสายก็เลิกโทรได้แล้วค่ะ” “อืม ถ้าอย่างนั้นเรามาต่อกันไหม พี่ยังไม่ได้ทำโทษใจ๋เลยนะ” “เอาไว้วันหลังนะคะ คืนนี้จะนอนกับจ๋าย” “ได้ยังไง พี่ไม่ยอมนะใจ๋” แค่บอกว
คอนโด คนอายุมากกว่าไม่พูดไม่จาแต่ก็น่ารักนะพอมาถึงรีบไปเอาน้ำอุ่นมาให้ดื่ม ถึงจะโกรธแต่ก็ยังดูแล เฮ้อ รักมากจัง ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังกับคนที่ชอบ เหตุการณ์ตอนนั้นคิดว่าเราสองคนจะแยกย้ายกันไปจริงๆ แล้วซะอีก “เหนื่อยไหมคะ นั่งเครื่องกลับมาคงจะปวดหลังแย่” “พี่นั่งเฟริสคลาส” “อื้อ” ไม่เห็นต้อ
สามเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เสือดำเนินไปเรื่อยๆ ครั้งนี้มันดีมากๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ครอบครัวของเราทั้งคู่รับรู้ว่ากำลังคบหากันเป็นแฟน คุณแม่ของพี่เสือพูดแทบทุกครั้งที่ไปกินข้าวด้วยว่า ‘อยากหมั้นกันไว้ก่อนไหมลูก’ ถึงแม้จะบอกไปแล้วว่าขอคบกันเรื่อยๆ ดีกว่า แต่ก็พูดตลอดเลยจริงๆ “ใจ๋แต่งตั
“อ๊า~ อ๊าง~” เสื้อที่คาบเอาไว้หล่นออกจากปากเพราะฉันครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว “ใส่เข้าไป พี่ปวดไม่ไหวแล้วใจ๋” “คาบเอาไว้ดีๆ อย่าให้มันหล่นจากปากสิคนสวย” พี่เสือเอานิ้วออกไปพร้อมคำสั่งแล้วจับชายเสื้อยกขึ้นมาให้คาบไว้อย่างเดิม มือหนาจับแก่นกายของตัวเองตั้งมาจ่อกับร่องแคบที่ตอนนี้เปียกแฉะได้ที่
ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นสีเมื่อได้ฟังคำขอที่พี่เสือพูดออกมาชัดๆ เต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ ก้มหลบอย่างเขินอาย ถึงแม้จะเสนอใช้ปากให้ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะต้องการให้สอดใส่ “ใจ๋ พี่ปวดมากเลย” “อื้อรู้แล้วค่ะ” “จะทำให้หรือเปล่า หนูจะขึ้นให้พี่ไหมครับ” “พี่เสือใจ๋เขินนะ” ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ในตอนนี้เสี