เข้าสู่ระบบแชร์
please14
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-21 10:02:22รินรีบเดินลงน้ำมาหาธนินด้วยความเร็ว
"แทนคุณอยู่ไหนคะ แล้วคุณดูลูกฉันอีท่าไหนทำไมทำให้แกตกน้ำได้ ฮือ" ความกลัวเริ่มคืบคานเข้ามาในหัวใจของรินอย่างถาถม เธอไม่รู้จะเอาหน้าที่ไหนไปเจอพี่สาวเธอได้ ถ้าเขารู็ว่าแค่หลานตัวเล็กๆ เธอยังดูแลเขาไม่ได้ เมื่อธนินเห็นใบหน้ารินที่เคร่งเคลียดแถมยังร้องไห้ เขารีบยกแทนคุณออกจากเสื้อของเขา
"คุณร้องไห้เลยเหรอ ผมแค่แกล้งคุณเล่นแค่อยากให้คุณลงมาเล่นน้ำด้วยกันไม่คิดเลยว่ามันจะทำให้คุณตกใจและร้องไห้ขนาดนี้ " เมื่อรินเห็นแทนคุณที่ยิ้มแฉ่งให้กับเธอ เธอรู้สึกโล่งใจแต่เธอยิ่งโกรธชายตรงหน้ามากขึ้น
"มันไม่ตลกนะคะ ที่คุณจะเอาความเป็นความตายมาล้อเล่นคุณจะต่อว่าฉันแบบไหนฉันไม่เคยว่าแต่รอบนี้คุณมาโกหกกันแบบนี้มันแรงเกินไปเหรอคะ เคยคิดถึงจิตใจฉันบ้างมั้ยว่าฉันจะรู้สึกอย่างไรเอาแทนคุณมาให้ฉัน ฉันจะพาลูกกลับบ้าน "
"ผมขอโทษ " สายตาธนินที่ยื่นเด็กชายตัวน้อยคืนให้รินด้วยความรู้สึกผิด
"ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าคุณไม่เห็นแคร์ความรู้สึกใครเลย แทนคุณกลับบ้านกันลูก" รินยื้อแย่งลูกออกมาจากแขนของธนินแล้วพาแทนคุณเดินขึ้นจากน้ำอย่างทุลักทุเล
ธนินคิดแค่ว่าอยากให้รินลงมาเล่นน้ำด้วยกัน เขาไม่คิดเลยว่าเธอจะโกรธเขาขนาดนี้ เขาทำได้เพียงมองตามเธอและลูกของเธอเดินกลับบ้านทั้งที่เจ้าหนูแทนคุณยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า เขารู้สึกผิดขึ้นมาทันทีจากที่จะมาง้อเธอกลับทำให้เธอ โกรธเขามากกว่าเขารีบเดินตามรินขึ้นมาจากน้ำและเดินตามหลังเธอกลับมา รินไม่พูดอะไรกับเขาสักคำแม้ว่าแทนคุณจะตะโกนเรียกป๊ะป๊าดังแค่ไหน รินก็ไม่หยุดเดินจนเธอเดินมาถึงบ้านและพาลูกชายเข้าบ้านไปพร้อมล็อคประตูเสียงดัง ธนินทำได้เพียงเดินหน้าระห้อยกลับบ้านใหญ่
คุณหญิงกับป้าพรก็ได้กลับมาจากวัดพอดีเห็นลูกชายของเธอเดินตัวเปียกกลับมาที่บ้านเธอจึงถามด้วยความสงสัย
"ธนินไปทำอะไรมาตัวถึงเปียกแบบนี้ พรเข้าไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้เจ้าธนินที"
"ได้ค่ะ คุณธนินรอสักครูนะคะ"
"ผมไปหาแทนคุณมาแล้วพาเจ้าหนูไปเล่นน้ำที่หลังสวนมาครับผมไม่ได้เอาเสื้อผ้าไปด้วย เลยเปียกกลับมาครับ"
"ไปหาแทนคุณมาแล้วทำไมหน้าถึงบึ้งตึงกลับมาแบบนั้นล่ะ ทะเลาะกับหนูรินมาสินะ"
"ไม่ได้ทะเลาะนะครับ ผมทำให้เธอโกรธเลยจะไปขอโทษแต่กลับทำให้เธอโกรธมากกว่าเดิมแถมยังไม่ได้ขอโทษเรื่องเก่าผมดันสร้างเรื่องใหม่ขึ้นมาอีก เฮ้อผมนี่ซื่อบื้อชะมัด"
คุณหญิงมองหน้าลูกชายแล้วยิ้มออกมา
"แล้วเราไปทำอีท่าไหนให้หนูรินเขาโกรธล่ะ "
"เอ่อ..เอ่อผมแค่แกล้งทำแทนคุณตกน้ำผมก็แค่อยากให้รินเขาลงมาเล่นน้ำด้วยกัน ใครจะไปคิดว่าเขาจะโกรธผมขนาดนั้น"
"ฮ่ะ!!! เมื่อกี้ลูกว่าอะไรนะ"
"ผมแกล้งทำแทนคุณตกน้ำแต่แทนคุณไม่ได้ตกจริงๆ สักหน่อยผมเอาแทนคุณซ้อนไว้ในเสื้อของผม โอ๊ย!!! คุณแม่ตีผมทำไมผมเจ็บนะ"
คุณหญิงใช้มือตีที่แขนของธนินอย่างแรง จากตอนแรกเธอยิ้มอยู่ใบหน้ากลับบึ้งตึงขึ้นทันที
"แม่ไม่เคยสอนหรือไง ใครเขาเอาเรื่องเป็นเรื่องตายมาล้อเล่นกันฮะ!!! อย่าว่าแต่หนูรินโกรธเลย แม่ก็โกรธเราเหมือนกันทำเรื่องไม่เป็นเรื่องแค่คำขอโทษมันพูดยากหรือไง พรไม่ต้องเอาผ้าเช็ดตัวมาให้แล้วให้ยืนตัวเปียกหนาวอยู่นอกบ้านนี่แหละ" ป้าพรที่เดินถือผ้ามากลับต้องงงกับแม่ลูกสองคนนี้ เธอมองหน้าธนินสลับกับคุณหญิง ก่อนที่คุณหญิงเดินเข้าบ้านปล่อยให้ธนินยืนอยู่แบบนั้น
"เกิดเรื่องอะไรที่ป้าไม่รู้หรือเปล่าค่ะคุณธนิน" ป้าพรส่งผ้าให้ธนินและถามอย่างสงสัย
"ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ อยู่ๆ คุณแม่ก็โกรธผม"
“_”
''งั้นป้าขอตัวก่อนนะคะ คุณธนินก็รีบเข้าบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะค่ะเดี๋ยวไม่สบายเอา คุณหญิงเธอก็พูดไปแบบนั้นเขาเป็นห่วงคุณธนินนะคะ"
ป้าพรพูดจบก็เดินตาคุณหญิงเข้าบ้านไป ธนินเองก็เดินไปที่ห้องของเขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและนอนคิดว่าเขาจะขอโทษรินอย่างไรดี
ฝั่งด้านป้าพรเธอเก็บความสงสัยไม่ไหวก็ได้เอ่ยปากถามคุณหญิงไป และก็รู้เรื่องที่เกิดขึ้น
"โธ่ คุณธนินของป้าทำไมถึงทำแบบนั้นนะ ไม่รู้หรือไงว่าแม่ทุกคนเป็นห่วงลูกของตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใด ทำแบบนั้นแล้วหนูรินคงให้อภัยยาก นอกจากเสียว่าคุณหญิงจะช่วยไปพูดให้หนูรินใจเย็นลง"
"ฉันไม่ช่วยหรอกใครบอกให้เจ้าธนินทำตัวเองแบบนั้นล่ะ ใครทำคนนั้นต้องรับผิดชอบเองสิ"
"แล้วถ้าหนูรินโกรธมากๆ แล้วพาเจ้าหนูแทนคุณย้ายออกไปอยู่ที่อื่นคุณหญิงจะทนได้เหรอคะ พรรู้นะคะว่าคุณหญิงเองเอ็นดูและรักแทนคุณเหมือนหลานตัวเอง" เมื่อคุณหญิงได้ยินอย่างนั้นเธอรีบลุกขึ้นจากโซฟาทันทีจนพรเองต้องตกใจ
"ไม่ได้การแล้วงั้นเราเดินไปบ้านสวนกัน ฉันไม่ยอมหรอกนะถ้าแทนคุณหนีฉันไปอีกคนฉันคงตรอมใจตายแน่ๆ" ป้าพรหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
"หัวเราะอะไร ไปสิเดี๋ยวหนูรินหนีออกไปก่อน เจ้าธนินนะเจ้าธนินถ้าหนูรินพาลูกหนีไปฉันจะไม่ให้อภัยเลย" คุณหญิงรีบเดินไปบ้านสวนด้วยความร้อนใจ ป้าพรเองก็รีบเดินตามคุณหญิงไปติดๆ
"อย่าเดินเร็วแบบนั้นสิคะ เดี๋ยวคุณหญิงก็เดินสะดุดท่อนไม้ล้มได้นะ"
"ฉันไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอกนะ ทางพวกนี้ฉันเดินมาตั้งแต่สาวๆ จนตอนนี้ฉันแก่แล้วนะอย่าลืมสิ"
ฝั่งด้านรินเมื่อมาถึงบ้านเธอรีบพาแทนคุณอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แทนคุณก่อนจะเอาแทนคุณนอนเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
ก๊อกๆๆ"""
รินรีบเดินมาเปิดประตูแทนคุณเองก็เดินตามมาด้วย
"คุณหญิงมาทำอะไรที่หลังสวนแบบนี้คะ เข้ามาก่อนสิคะ" แทนคุณที่ยืนแอบอยู่หลังรินเมื่อได้ยินว่าเป็นคุณหญิงแทนคุณรีบชะเง้อหน้าออกมายิ้มให้อย่างดีใจ
"ทำไมจะมาไม่ได้ที่นี่ฉันก็เคยอยู่มาก่อนนะ อ้าวแทนคุณยังไม่หลับอีกหรือไหนมาให้ฉันอุ้มหน่อยสิ ไม่เห็นแทนคุณแค่ครึ่งวันรู้มั้ยว่าฉันคิดถึงแค่ไหน"
แทนคุณรีบเดินไปหาพร้อมชูแขนให้คุณหญิงอุ้ม คุณหญิงอุ้มแทนคุณเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะไม้สักที่เธอได้ซื้อไว้เมื่อสมัยก่อน ก่อนหันมองซ้ายมองขวาที่นี่ยังคงเหมือนเดิม เหมือนตอนที่เธอเคยอยู่กับพ่อของธนินก่อนที่จะสร้างบ้านหลังใหญ่ รินเดินไปที่ครัวเอาน้ำมาให้คุณหญิง
"ที่นี่ไม่เปลี่ยนไปเลยนะป้าพร "
"ที่นี่พรให้เจ้าตะวันมาดูแลตลอดก่อนที่หนูรินจะมาอยู่พรรู้ค่ะ ว่าบ้านหลังสวนมันมีค่าทางจิตใจของคุณหญิงแค่ไหน"
"แทนคุณหนูรู้มั้ยว่าฉันเคยอยู่บ้านหลังนี้มาก่อน ที่นี่เต็มไปด้วยความทรงจำดีๆ ของฉันเลยล่ะ ที่หลังสวนเดินไปซักพักก็ถึงน้ำตกที่นั้นสวยมากเลยนะ สามีของฉันเคยพาลูกๆ ไปเล่นที่นั้นบ่อยๆ มีอยู่ครั้งหนึ่ง ฉันโกรธกับสามีแต่เขาเป็นคนที่ง้อคนไม่เป็นรู้มั้ยว่าเขาแกล้งฉันว่าลูกชายคนเล็กของฉันตกน้ำฉันร้องไห้โวยวายใหญ่เลย โทษเขาที่ดูแลลูกไม่ดี แต่เปล่าเลยลูกชายคนเล็กของฉันกลับนั่งยิ้มแป้น สามีของฉันรีบขอโทษฉันและเขาก็สำนึกผิดที่ทำให้ฉันเสียใจ เมื่อฉันเห็นว่าลูกชายฉันไม่เป็นอะไร ฉันก็เบาใจขึ้นแม้จะยังโกรธสามีก็เถอะแต่เมื่อฉันนึกย้อนไปได้เขาไม่เคยที่จะดูแลลูกไม่ดี เขาแค่อยากง้อฉันแล้วเอาลูกมาเป็นข้ออ้างถึงฉันจะโกรธแค่ไหนแต่ถ้าไม่มีเขาลูกอาจจะตกน้ำจริงๆ ก็ได้ฉันเลยให้อภัยเขา คนเราอยู่ด้วยกันไม่ถึงร้อยปีหรอกนะ เรื่องอะไรที่มันเล็กๆ น้อยถ้าพออภัยให้กันได้ก็ให้อภัยกันไป ฉันนี่นึกถึงอดีตอีกแล้ว” คุณหญิงพูดไปแทนคุณก็นั่งฟังอย่างตั้งใจเหมือนเขาเองรู้เรื่องที่คุณหญิงเล่าให้ฟัง
บทที่เกี่ยวข้อง
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please15
"ฉันรู้มาว่าลูกชายของฉันมาทำให้เธอเสียใจใช่มั้ย ฉันต้องขอโทษแทนเจ้าธนินด้วยนะรายนั้นนะปากแข็งปากหนักและเขาไม่รู้จะหาวิธีไหนมาขอโทษหนูริน เลยทำให้เกิดเรื่องขึ้นกว่าเดิมเขานิสัยเหมือนพ่อเขามากเลย""คุณธนินให้คุณหญิงมาพูดกับรินเหรอคะ""เปล่าหรอกฉันมาด้วยตัวของฉันเอง ฉันไม่อยากเห็นพวกเธอสองคนโกรธกันนานๆ หนูรินพอจะให้อภัยธนินได้มั้ย"รินคิดอยู่พักใหญ่ก่อนตัดสินใจให้อภัยเขาดูอีกครั้งแม้เรื่องวันนี้เขาจะทำแรงเกินกว่าเหตุแต่อย่างน้อยเจ้าหนูแทนคุณก็ไม่ได้เป็นอะไร"ก็ได้ค่ะ ""งั้นดีเลย เย็นนี้เดี๋ยวฉันจะให้เจ้าธนินพาเธอไปกินอาหารนอกบ้านเป็นการไถ่โทษส่วนแทนคุณจะดูแลให้เอง แทนคุณไปบ้านใหญ่กันมั้ยครับ ฉันซื้อของเล่นมาให้หนูด้วยนะ " แทนคุณตบมือยิ้มร่าอย่างดีใจเมื่อได้ยินคำว่าของเล่น"ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ค่ะคุณหญิง ""ไม่ได้สิคนทำผิดก็ต้องลงโทษ ฉันจะลงโทษเจ้าธนินเองด้วยการพาเธอไปเที่ยวและออกไปหาอะไรกินข้างนอกเย็นนี้ ป้าพรเรากลับกันเถอะ เดี่ยวฉันจะพาแทนคุณไปด้วยนะเธอไปเตรียมนมกับขวดนมมาให้ฉันหน่อย" แม้รินจะปฎิเสธแต่คุณหญิงก็อุ้มแทนคุณไปแล้ว เธอทำได้เพียงเก็บขวดนมใส่ตะกร้าและยกให้ป้าพรไปเมื่อคุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please16
รินยังคงรู้สึกร้อนรุ่มอยู่ภายในใจใบหน้าร้านผ่าวอยู่ถึงแม้ธนินกลับบ้านใหญ่ไปแล้ว ตอนนี้ความรักของเธอกำลังเบ่งบานเหมือนดอกไม้ที่กำลังผลิดอกออกมาให้เชยชม เธอมองไปทางไหนก็เห็นแต่ใบหน้าของธนิน จนกระทั่งสายตาของเธอเหลือบไปเห็นชายที่กำลังเดินมาบ้านพักของเธอตอนแรกเธอคิดว่าเป็นธนิน หัวใจของเธอก็เต้นตึกตักอีกครั้งแต่พอเขาเดินมาใกล้ๆ กลับเป็นตะวันที่หิ้วทั้งขนมและผลไม้มาให้เธอ รินรีบลงมาจากระเบียงตรงไปช่วยตะวันหิ้วของทันที“พี่ตะวันเอาอะไรมาเยอะแยะคะ เดี๋ยวรินช่วยถือ”“ไม่ต้องหรอกจร๊ะ^ ^ พี่ถือไหวพี่เอาขนมกับผลไม้มาให้แทนคุณนะ" ตะวันหันของหนีรินเพราะกลัวว่าเธอจะช่วยจริงๆ มันไม่ได้หนักอะไรสำหรับผู้ชายหุ่นบึกบึนอย่างเขา“วันหลังไม่ต้องเอามาให้ก็ได้นะคะรินเกรงใจ”“ไม่ต้องเกรงใจนะ พี่เต็มใจอยู่แล้วอะไรที่พี่ช่วยรินได้พี่ก็อยากช่วยรินเต็มที่”“มาเหนื่อยๆ ขึ้นบ้านไปดื่มน้ำเย็นก่อนนะคะ เดี๋ยวรินจะไปเอาน้ำมาให้” ตะวันเดินตามรินขึ้นมาบนบ้าน“แทนคุณนอนหลับอยู่เหรอทำไมพี่ไม่เห็นได้ยินเสียงเลย” รินได้ยื่นแก้วน้ำให้กับตะวันก่อนจะตอบเขา“คุณหญิงท่านพาแทนคุณไปที่บ้านใหญ่นะค่ะ”“รินพี่ถามจริงๆ เราไม่เหนื่อยหรือ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please 17
เมื่อธนินจ่ายเงินเสร็จแล้วเขาได้ให้รินไปเปลี่ยนชุดลูกไม้สีชมพูที่มันเข้ากับเธอที่สุด รินเดินออกมาจากร้านเสื้อด้วยท่าทางเคอะเขินนานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าแบบนี้“รินเธอสวยมากเลยรู้ตัวบ้างใหม” ธนินตะลึงกับความน่ารักของรินจนเขายิ้มไม่หุบสักที“รินไม่สวยหรอกค่ะ เป็นเสื้อผ้ามากกว่าแถมพี่พนักงานยังจับรินแต่งหน้าให้ด้วยเขาบอกว่าถ้าแต่งแบบนี้แล้วจะเข้ากับชุดที่ใส่”“รินสวยจริงๆ นะ เราไปหาร้านอาหารกันเถอะ รินคงจะหิวแล้วใช่มั้ย??”“รินยังไม่ค่อยหิวหรอกค่ะ แต่เรารีบไปกินรีบกลับก็ดีเหมือนกันนะคะ รินเป็นห่วงตาหนูเกรงใจคุณหญิงด้วย”“คุณแม่เขารับปากจะดูอีกอย่างท่านเต็มใจนะ รินไม่ต้องห่วงหรอก ไปรอฉันอยู่ที่รถก่อนนะเดี๋ยวฉันจะตามไป”“ได้ค่ะ” รินเดินไปรอธนินที่รถของเขา สักพักธนินก็เดินตามมาพร้อมถุงอะไรสักอย่างรินเองก็ไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่จึงไม่ได้ถามเขาไปเมื่อทั้งสองมาถึงร้านอาหารธนินเอารถเข้าไปจอดให้รินยืนรออยู่ที่หน้าร้าน แต่ทว่าเมื่อเธอยืนรอธนินอยู่นั้นก็มีชายหนุ่มเดินเข้ามาชนเธอเข้าจนธอล้มลงกับพื้น“โอ๊ย!!.”.” _”รินร้องออกมาด้วยความตกใจและเจ็บบั้นท้ายที่ล้มกระแทกพื้นเข้าอย่างจัง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please 18
ธนินยังอ้อยอิ่งอยู่แบบนั้นเขาเองไม่อยากกลับไปที่บ้าน เขาอยากใช้เวลาอยู่กับรินทั้งคืน แต่มันก็คงไม่เหมาะเขาเลยต้องตัดใจขับรถออกไปให้รินได้นอนหลับพักผ่อน รินยืนดูจนรถของธนินลับตาเธอเลยหยิบเอาถุงของเดินเข้าบ้าน เมื่อเธอกำลังก้าวเท้าเดินเข้าบ้านก็ได้ยินเสียงอะไรสักอย่างที่ข้างพุ่มไม้หลังบ้านแกร๊บ!! รินรีบหันไปมองเพราะว่าต้องเป็นคนงานแน่เลย เขาจะเห็นเธอกับธนินยืนจูบกันเมื่อกี้มั้ยนะ รินเลยตะโกนถามออกไป“ใครนะ ใครอยู่ตรงนั้น!!”“เหมี๊ยวๆ" รินรู้สึกโล่งใจเมื่อเธอเห็นแมวที่เดินออกมาจากพุ่มไม้นั้น อย่างน้อยก็ไม่ใช่คน“เจ้าแมวน้อยดึกขนาดนี้มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ กลับบ้านได้แล้วว่าแต่แกเป็นแมวของใครกันนะฉันมาอยู่นี่ตั้งนานแล้วพึ่งจะเคยเห็น แต่ก็ช่างเถอะวันนี้เหนื่อนจังไปอาบน้ำนอนหลับดีกว่า” รินพูดจบก็ปิดประตูเข้าเข้ามาอาบน้ำนอนพักตามที่เธอบอกรินเก็บของทำอะไรเสร็จแล้วเธอเลยหยิบมือถือที่ธนินซื้อมาให้มานอนดูบนที่นอน เมื่อเธอเปิดดูก็พบกับข้อความที่ถูกส่งมาให้เธอตอนอาบน้ำ(ฉันมาถึงบ้านแล้วนะ วันนี้ฉันเองก็มีความสุขมากๆ ฝันดีนะอย่าลืมฝันถึงฉันด้วยล่ะ คืนนี้ฉันคงจะนอนคิดถึงใบหน้าและรสจูบที่หอมหวานทั้งคืน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please 1
บทนำในคืนที่ฝนตกกระหน่ำลงมาเส้นทางข้างหน้าแทบมองไม่เห็นอะไร หญิงสาวได้อุ้มลูกชายตัวเล็กของเธอพากันตากฝนพร้อมกระเป๋าหนึ่งใบ เหมือนว่าพวกเขากำลังจะหนีอะไรอยู่ เธอวิ่งมาได้สักพักก็พบแสงไฟของรถที่กำลังเคลื่อนเข้ามา เธอกวักมือขอความช่วยเหลือจากรถคันนั้น โชคดีของเธอกับลูกที่ชายที่ได้ขับรถมานั้นได้ให้เธอกับลูกขึ้นไปกับเขาด้วย แม้ว่าเธอจะกลัวเพราะเขาเป็นผู้ชาย แต่ถ้าเธอไม่หนีไปตอนนี้เธอก็ไม่น่าจะรอด เธอตัดสินใจกระโดดขึ้นรถของเขาด้วยความเต็มใจ และมันก็เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเธอตลอดกาล..."รินรีบพาเจ้าหนูหนีไป "วริษาวิ่งมาหาน้องสาวของเธอ ตะโกนบอกเธอที่ยังยืนนิ่งงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่กระนั้นเธอก็รีบไปอุ้มหลานชายตัวเล็กที่ยังนอนหลับไม่รู้เรื่องมาไว้ในอ้อมกอดของเธอ"เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมถึงได้พาลูกวิ่งตากฝนมา"เธอถามพี่ถามเธอด้วยความสงสัย สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นเลือดที่ไหลออกมาจากหน้าท้องของพี่สาว"พี่ไม่มีเวลาอธิบายหรอกนะ พี่ฝากเจ้าหนูด้วยแล้วรีบหนีไปก่อนที่คนชาติชั่วพวกนั้นจะตามมาทัน ""พี่บาดเจ็บนี่คะ เกิดอะไรขึ้นรินจะไม่ยอมไปไหนถ้าพี่ไม่บอกว่าเกิดอะไรข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please 2
แง้ๆ แง้” ””เธอตื่นมาตอนเช้าด้วยเสียงร้องของแทนคุณ ที่มีอายุเพียงแค่หนึ่งขวบ เธอทำอะไรไม่ถูกได้แต่อุ้มหลานเดินไปเดินมาทั่วห้องจนได้ยินเสียงเคาะประตูก๊อกๆ’ ’’“เกิดอะไรขึ้นครับ ผมขอเข้าไปได้มั้ย”เธอที่ตอนนี้ไม่รู้จะรับมือกับหลานชายยังไงเลยเปิดประตูให้เขาเข้ามา“ได้ค่ะ สักครู่นะคะเดี๋ยวฉันจะเปิดประตูให้”“ทำไมถึงร้องไห้แต่เช้าแบบนี้ละครับ ไม่สบายรึเปล่า”“ขอโทษด้วยนะคะ เพราะเสียงร้องไห้เลยทำให้คุณต้องตื่นแต่เช้า ฉันก็ไม่รู้ว่าแกเป็นอะไร ตื่นมก็ร้องอย่างเดียวเลย ฉันโอ๋เท่าไหร่ก็ไม่ยอมเงียบสักที”เขามองดูเด็กที่ร้องไห้ เขาก็รู้ทันทีว่าเด็กน่าจะอายุไม่ถึงสองขวบ อาการนี่มีอย่างเดียวคือเด็กหิวนม“ผมว่าเขาน่าจะหิว คุณไม่เอานมของคุณให้ลูกกินละครับแกจะได้เงียบ”ด้วยความที่ธนินเข้าใจว่าเธอเป็นแม่ของแทนคุณเขาก็ได้พูดไปแบบนั้น แต่รินรู้อยู่แกใจว่าเธอไม่ใช่แม่ และไม่มีนมในเด็กกิน เธอต้องโกหกเขาออกไปว่าลูกชายไม่ได้กินนมของเธอแล้ว“พอดี แทนคุณแกโตแล้วฉันเลยให้กินนมของฉัน ที่บ้นของคุณพอมีนมกล่องบ้างมั้ยคะ ““บ้านผมไม่มีเด็ก เลยไม่มีนมเลยครับ งั้นเดี๋ยวผมพาคุณกับลูกออกไปตลาดไปหาซื้อนมกับของใช้กัน “
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please 3
ธนินเมื่อมาถึงไร่ของพี่ชายก็ต้องตกใจ คนงานในไร่พากันมามุงดูที่บ้านของพี่ชายเขา คนงานต่างพากันร้องไห้ เขารีบลงจากรถไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเห็นตำรวจและกู้ภัยกำลังเคลื่อนย้ายร่างอันไร้วิญญาณของพี่ชายเขาออกมา เขารีบไปเปิดดูใบหน้าของพี่ชายทันที เขาได้ถามกับตำรวจว่าเกิดอะไรขึ้น“เกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายผมครับ คุณตำรวจ”น้ำเสียงสั่นเครือเหมือนจะร้องไห้ของเขาได้เปล่งออกมา แขนขาของเขาแทบไม่มีแรงที่จะยืน“เกิดการฆาตกรรมเกิดขึ้นครับ ทางเรายังไม่ได้เบาะแสอะไรเกี่ยวกับคนร้าย เราต้องเอาศพไปซันสูตรก่อนครับ ส่วนเรื่องการตายยังไม่รู้ว่าไปขัดแย้งกับใครรึเปล่า เขาถึงสั่งเก็บทั้งครอบครัว”เขานึกได้ว่า พี่ชายเขามีลูกหนึ่งคน เขาเลยรีบถามหาหลานชายของเขาทันที“แล้วหลานชายผมละครับ หลานผมเป็นอะไรมั้ยครับ? ““ทางเราได้ตรวจสอบแล้ว ไม่พบหลานชายของคุณกับน้องสาวของคุณวริษาครับ คนงานบอกว่าไม่พบไม่เห็นศพทั้งสองคน ไม่แน่อาจจะมีชีวิตอยู่ครับ ตอนนี้เราพบแค่ศพของคุณธนากับคุณวริษาครับ ผมขอตัวกลับไปคดีต่อก่อนนะครับส่วนสองคนทางเราจะลงบันทึกประจำวันไว้ให้และจะติดตามหาเท่าที่จะทำให้ได้ครับ ถ้าเรื่องคืบหน้าอย่างไรทางเราจะติดต่อกล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง Please 4
ระหว่างงานศพของพี่ชายคุณธนิน รินก็ไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลย หลังงานศพจบลงธนินได้พาคุณหญิงปรีณาแม่ของเขามาอยู่ที่ไร่ด้วย ตอนนี้จิตใจคุณแม่ของเขาย่ำแย่มากๆ เขาไม่อยากให้แม่กลับไปอยู่คนเดียวรินเธอได้ฝากแทนคุณไว้กับป้าพรแล้วกลับไปที่บ้านสวนของพี่เขยเธอ เธอติดรถที่สวนออกมาโกหกว่าจะออกไปซื้อของ เมื่อมาถึงตลาดเธอก็ได้นั่งรถวินเข้าไปเธอมาพบสภาพบ้านตอนนี้ที่ไม่มีคนอยู่ เธอรีบมาเอาเอกสารของเธอและของใช้เล็กน้อย รวมทั้งรูปคู่เธอกับพี่สาวก่อนจะรีบกลับไป เธอกลัวจะเจอกับคนชั่วพวกนั้นอีก มันคงจะตามหาเธออยู่แน่นอนเธอกลับมาถึงบ้านพักของธนินก็พบกับเขาที่นั่งดูแทนคุณกำลังหัดเดินไปมาอยู่กับป้าพร"คุณไปไหนมา แล้วนั่นอะไร"รินถือของใช้ของเธอเข้ามาในบ้านก็ต้องสะดุ้งเพราะตกใจ“ฉันออกไปซื้อของใช้ที่ไม่ได้ซื้อเมื่อคราวก่อนมาค่ะ”เขาพยักหน้าให้เธอเอาของเข้าไปเก็บ คุณหญิงปราณีก็เดินมาจากห้องของเธอมาพบเข้ากับแทนคุณ“นี่ลูกเต้าของใคร ช่างน่ารักน่าเอ็นดูจัง ปานนี้ชายหลานของฉันจะเป็นอย่างไรบ้างนะธนินแม่คิดถึงหลาน ““ย่า”แทนคุณที่เห็นคุณหญิงเขาเรียกเธอ เธอถึงกลับน้ำตาไหล ธนินที่นั่งมองอยู่ก็ตกใจ ทำไมเด็กถึงเรียกแม่ขอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-17
บทล่าสุด
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please 18
ธนินยังอ้อยอิ่งอยู่แบบนั้นเขาเองไม่อยากกลับไปที่บ้าน เขาอยากใช้เวลาอยู่กับรินทั้งคืน แต่มันก็คงไม่เหมาะเขาเลยต้องตัดใจขับรถออกไปให้รินได้นอนหลับพักผ่อน รินยืนดูจนรถของธนินลับตาเธอเลยหยิบเอาถุงของเดินเข้าบ้าน เมื่อเธอกำลังก้าวเท้าเดินเข้าบ้านก็ได้ยินเสียงอะไรสักอย่างที่ข้างพุ่มไม้หลังบ้านแกร๊บ!! รินรีบหันไปมองเพราะว่าต้องเป็นคนงานแน่เลย เขาจะเห็นเธอกับธนินยืนจูบกันเมื่อกี้มั้ยนะ รินเลยตะโกนถามออกไป“ใครนะ ใครอยู่ตรงนั้น!!”“เหมี๊ยวๆ" รินรู้สึกโล่งใจเมื่อเธอเห็นแมวที่เดินออกมาจากพุ่มไม้นั้น อย่างน้อยก็ไม่ใช่คน“เจ้าแมวน้อยดึกขนาดนี้มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ กลับบ้านได้แล้วว่าแต่แกเป็นแมวของใครกันนะฉันมาอยู่นี่ตั้งนานแล้วพึ่งจะเคยเห็น แต่ก็ช่างเถอะวันนี้เหนื่อนจังไปอาบน้ำนอนหลับดีกว่า” รินพูดจบก็ปิดประตูเข้าเข้ามาอาบน้ำนอนพักตามที่เธอบอกรินเก็บของทำอะไรเสร็จแล้วเธอเลยหยิบมือถือที่ธนินซื้อมาให้มานอนดูบนที่นอน เมื่อเธอเปิดดูก็พบกับข้อความที่ถูกส่งมาให้เธอตอนอาบน้ำ(ฉันมาถึงบ้านแล้วนะ วันนี้ฉันเองก็มีความสุขมากๆ ฝันดีนะอย่าลืมฝันถึงฉันด้วยล่ะ คืนนี้ฉันคงจะนอนคิดถึงใบหน้าและรสจูบที่หอมหวานทั้งคืน
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please 17
เมื่อธนินจ่ายเงินเสร็จแล้วเขาได้ให้รินไปเปลี่ยนชุดลูกไม้สีชมพูที่มันเข้ากับเธอที่สุด รินเดินออกมาจากร้านเสื้อด้วยท่าทางเคอะเขินนานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าแบบนี้“รินเธอสวยมากเลยรู้ตัวบ้างใหม” ธนินตะลึงกับความน่ารักของรินจนเขายิ้มไม่หุบสักที“รินไม่สวยหรอกค่ะ เป็นเสื้อผ้ามากกว่าแถมพี่พนักงานยังจับรินแต่งหน้าให้ด้วยเขาบอกว่าถ้าแต่งแบบนี้แล้วจะเข้ากับชุดที่ใส่”“รินสวยจริงๆ นะ เราไปหาร้านอาหารกันเถอะ รินคงจะหิวแล้วใช่มั้ย??”“รินยังไม่ค่อยหิวหรอกค่ะ แต่เรารีบไปกินรีบกลับก็ดีเหมือนกันนะคะ รินเป็นห่วงตาหนูเกรงใจคุณหญิงด้วย”“คุณแม่เขารับปากจะดูอีกอย่างท่านเต็มใจนะ รินไม่ต้องห่วงหรอก ไปรอฉันอยู่ที่รถก่อนนะเดี๋ยวฉันจะตามไป”“ได้ค่ะ” รินเดินไปรอธนินที่รถของเขา สักพักธนินก็เดินตามมาพร้อมถุงอะไรสักอย่างรินเองก็ไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่จึงไม่ได้ถามเขาไปเมื่อทั้งสองมาถึงร้านอาหารธนินเอารถเข้าไปจอดให้รินยืนรออยู่ที่หน้าร้าน แต่ทว่าเมื่อเธอยืนรอธนินอยู่นั้นก็มีชายหนุ่มเดินเข้ามาชนเธอเข้าจนธอล้มลงกับพื้น“โอ๊ย!!.”.” _”รินร้องออกมาด้วยความตกใจและเจ็บบั้นท้ายที่ล้มกระแทกพื้นเข้าอย่างจัง
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please16
รินยังคงรู้สึกร้อนรุ่มอยู่ภายในใจใบหน้าร้านผ่าวอยู่ถึงแม้ธนินกลับบ้านใหญ่ไปแล้ว ตอนนี้ความรักของเธอกำลังเบ่งบานเหมือนดอกไม้ที่กำลังผลิดอกออกมาให้เชยชม เธอมองไปทางไหนก็เห็นแต่ใบหน้าของธนิน จนกระทั่งสายตาของเธอเหลือบไปเห็นชายที่กำลังเดินมาบ้านพักของเธอตอนแรกเธอคิดว่าเป็นธนิน หัวใจของเธอก็เต้นตึกตักอีกครั้งแต่พอเขาเดินมาใกล้ๆ กลับเป็นตะวันที่หิ้วทั้งขนมและผลไม้มาให้เธอ รินรีบลงมาจากระเบียงตรงไปช่วยตะวันหิ้วของทันที“พี่ตะวันเอาอะไรมาเยอะแยะคะ เดี๋ยวรินช่วยถือ”“ไม่ต้องหรอกจร๊ะ^ ^ พี่ถือไหวพี่เอาขนมกับผลไม้มาให้แทนคุณนะ" ตะวันหันของหนีรินเพราะกลัวว่าเธอจะช่วยจริงๆ มันไม่ได้หนักอะไรสำหรับผู้ชายหุ่นบึกบึนอย่างเขา“วันหลังไม่ต้องเอามาให้ก็ได้นะคะรินเกรงใจ”“ไม่ต้องเกรงใจนะ พี่เต็มใจอยู่แล้วอะไรที่พี่ช่วยรินได้พี่ก็อยากช่วยรินเต็มที่”“มาเหนื่อยๆ ขึ้นบ้านไปดื่มน้ำเย็นก่อนนะคะ เดี๋ยวรินจะไปเอาน้ำมาให้” ตะวันเดินตามรินขึ้นมาบนบ้าน“แทนคุณนอนหลับอยู่เหรอทำไมพี่ไม่เห็นได้ยินเสียงเลย” รินได้ยื่นแก้วน้ำให้กับตะวันก่อนจะตอบเขา“คุณหญิงท่านพาแทนคุณไปที่บ้านใหญ่นะค่ะ”“รินพี่ถามจริงๆ เราไม่เหนื่อยหรือ
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please15
"ฉันรู้มาว่าลูกชายของฉันมาทำให้เธอเสียใจใช่มั้ย ฉันต้องขอโทษแทนเจ้าธนินด้วยนะรายนั้นนะปากแข็งปากหนักและเขาไม่รู้จะหาวิธีไหนมาขอโทษหนูริน เลยทำให้เกิดเรื่องขึ้นกว่าเดิมเขานิสัยเหมือนพ่อเขามากเลย""คุณธนินให้คุณหญิงมาพูดกับรินเหรอคะ""เปล่าหรอกฉันมาด้วยตัวของฉันเอง ฉันไม่อยากเห็นพวกเธอสองคนโกรธกันนานๆ หนูรินพอจะให้อภัยธนินได้มั้ย"รินคิดอยู่พักใหญ่ก่อนตัดสินใจให้อภัยเขาดูอีกครั้งแม้เรื่องวันนี้เขาจะทำแรงเกินกว่าเหตุแต่อย่างน้อยเจ้าหนูแทนคุณก็ไม่ได้เป็นอะไร"ก็ได้ค่ะ ""งั้นดีเลย เย็นนี้เดี๋ยวฉันจะให้เจ้าธนินพาเธอไปกินอาหารนอกบ้านเป็นการไถ่โทษส่วนแทนคุณจะดูแลให้เอง แทนคุณไปบ้านใหญ่กันมั้ยครับ ฉันซื้อของเล่นมาให้หนูด้วยนะ " แทนคุณตบมือยิ้มร่าอย่างดีใจเมื่อได้ยินคำว่าของเล่น"ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ค่ะคุณหญิง ""ไม่ได้สิคนทำผิดก็ต้องลงโทษ ฉันจะลงโทษเจ้าธนินเองด้วยการพาเธอไปเที่ยวและออกไปหาอะไรกินข้างนอกเย็นนี้ ป้าพรเรากลับกันเถอะ เดี่ยวฉันจะพาแทนคุณไปด้วยนะเธอไปเตรียมนมกับขวดนมมาให้ฉันหน่อย" แม้รินจะปฎิเสธแต่คุณหญิงก็อุ้มแทนคุณไปแล้ว เธอทำได้เพียงเก็บขวดนมใส่ตะกร้าและยกให้ป้าพรไปเมื่อคุ
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please14
รินรีบเดินลงน้ำมาหาธนินด้วยความเร็ว"แทนคุณอยู่ไหนคะ แล้วคุณดูลูกฉันอีท่าไหนทำไมทำให้แกตกน้ำได้ ฮือ" ความกลัวเริ่มคืบคานเข้ามาในหัวใจของรินอย่างถาถม เธอไม่รู้จะเอาหน้าที่ไหนไปเจอพี่สาวเธอได้ ถ้าเขารู็ว่าแค่หลานตัวเล็กๆ เธอยังดูแลเขาไม่ได้ เมื่อธนินเห็นใบหน้ารินที่เคร่งเคลียดแถมยังร้องไห้ เขารีบยกแทนคุณออกจากเสื้อของเขา"คุณร้องไห้เลยเหรอ ผมแค่แกล้งคุณเล่นแค่อยากให้คุณลงมาเล่นน้ำด้วยกันไม่คิดเลยว่ามันจะทำให้คุณตกใจและร้องไห้ขนาดนี้ " เมื่อรินเห็นแทนคุณที่ยิ้มแฉ่งให้กับเธอ เธอรู้สึกโล่งใจแต่เธอยิ่งโกรธชายตรงหน้ามากขึ้น"มันไม่ตลกนะคะ ที่คุณจะเอาความเป็นความตายมาล้อเล่นคุณจะต่อว่าฉันแบบไหนฉันไม่เคยว่าแต่รอบนี้คุณมาโกหกกันแบบนี้มันแรงเกินไปเหรอคะ เคยคิดถึงจิตใจฉันบ้างมั้ยว่าฉันจะรู้สึกอย่างไรเอาแทนคุณมาให้ฉัน ฉันจะพาลูกกลับบ้าน ""ผมขอโทษ " สายตาธนินที่ยื่นเด็กชายตัวน้อยคืนให้รินด้วยความรู้สึกผิด"ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าคุณไม่เห็นแคร์ความรู้สึกใครเลย แทนคุณกลับบ้านกันลูก" รินยื้อแย่งลูกออกมาจากแขนของธนินแล้วพาแทนคุณเดินขึ้นจากน้ำอย่างทุลักทุเลธนินคิดแค่ว่าอยากให้รินลง
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please13
เสียงเจี๊ยวจ้าวของนกที่บินไปมาอยู่ในไร่และเสียงไก่ที่ขันบ่งบอกว่าเช้าแล้ว รินรีบลุกขึ้นมาทำกับข้าวให้แทนคุณก่อนที่เขาจะตื่น เธอลุกขึ้นมาข้างนอกห้องมองออกไปดูบรรยากาศยามเช้าที่สดชื้นแสงตะวันกำลังโผล่ขึ้นมาจากขอบฟ้าเธอมองไปด้วยความอบอุ่นใจ กี่วันแล้วนะที่เธอมาอยู่ที่นี่ เธอคิดถึงพี่สาวสุดที่รักของเธอเหลือเกิน เธอรีบล้างหน้าล้างตาทำกับข้าวเมื่อเธอทำเสร็จแล้วก็กลับไปดูแทนคุณที่ยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ในผ้าห่ม เธอรีบไปอาบน้ำ วันนี้เป็นวันหยุดของเธอ เธอเลยตั้งใจจะเลี้ยงแทนคุณอยู่ที่บ้านพักโดยจะไม่พาไปที่บ้านใหญ่เมื่อเธออาบน้ำเสร็จแล้วเธอเดินเข้ามาดูแทนคุณอีกครั้งเดกน้อยที่ได้ยินเสียงเธอเดินเข้ามารีบลุกขึ้นอย่างงัวเงียก่อนจะเรียกเธอด้วยความดีใจ"ม๊ามา"เธอเห็นแทนคุณตื่นแล้วรีบเข้าไปกอดทันที"ตื่นแล้วเหรอครับ ไหนดูสิคนเก่งของฉันอยู่ไหนนะ ""นี่ๆ "แทนคุณพูดพร้อมชี้เข้าหาตัวเองและส่งยิ้มกว้างให้รินจนเห็นฟันน้ำนมที่เรียงกันทุกเล่ม^∆^"มานี่สิ ให้แม่กอดหน่อยนะ เก่งจังเลยตื่นมาก็อารมณ์ดี หิวข้าวหรือยังครับ ป่ะไปล้างหน้าแปลงฟันแล้วไปกินข้าวกัน"แทนคุณรีบลุกมาอยู่ในอ้อมกอดของรินทันทีเมื่อได้ยินคำว่าข้าว
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please12
ฝั่งด้านธนินเขากำลังขับรถกลับจากส่งคนงานกลับบ้าน เสียงมือถือของเขาก็ดังขึ้น เมื่อเขายกขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเพื่อนนักสืบของเขาเองนักสืบได้บอกข่าวกับเขาว่าตอนนี้เขาได้เข้าไปสืบเบาะแสที่ไร่มาแล้ว และได้รับรู้ว่าก่อนหน้าที่พี่ชายของเขาจะเสียชีวิตได้มีปากเสียงกับเจ้าของไร่ภูแสงเป็นคนที่มีอิทธิพลใหญ่โตระดับจังหวัด เขาเข้ามาพูดคุยเรื่องการซื้อไร่ต่อจากพี่ชายของธนินเพื่อนำมาทำรีสอทร์เพราะที่ของพี่ชายของเขาเป็นที่ๆ สวยมากๆ เหมาะกับการทำที่พักที่ท่องเที่ยว แต่พี่ชายของเขาไม่ยอมขายแม้ว่าชายคนนั้นจะให้ราคาสูงเท่าไหร่ก็ตามเขาเองก็รู้ว่าพี่ชายของเขานั้นหวงแหนที่แห่งนี้มากเท่าไหร่เพราะมันเป็นที่ของพ่อที่สร้างมากับมือ พี่ชายเคยบอกว่าจะสานฝันของพ่อต่อไปและช่วยให้ชาวบ้านแถวนั้นมีรายได้ในการมารับจ้างในไร่ของเขาอีกด้วย แต่นักสืบยังไม่แน่ชัดว่าใช่คนนี้หรือเปล่าเพราะเขาเองยังไม่มีหลักฐานและขอให้เก็บเรื่องนี้เอาไว้ก่อน ตอนนี้เขาจะตามหาหลักฐานให้แน่ชัดเดี๋ยวเขาแจ้งกลับมาอีกทีเมื่อสายถูกตัดไปแล้วธนินได้ขับรถกลับมาที่ไร่ เมื่อเอารถเข้ามาจอดที่โรงรถ สายตาของเขาก็พบเข้ากับชายหนุ่มที่หน้าตาภูมิฐานที่ดี แถมยังยืน
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please11
เช้ารุ่งขึ้นรินตื่นมาด้วยร่างกายที่แข็งแรงตอนนี้เธอก็ได้หายป่วยแล้ว เธอลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวจะออกไปหาแทนคุณแต่เมื่อเธอมาดูนมของแทนคุณกลับพบว่ามันใกล้จะหมดแล้ว แทนคุณเริ่มโตขึ้นก็กินนมเยอะขึ้น เธอจำได้ว่าพึ่งออกไปซื้อกับคุณธนินเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง เธอเลยไปหาป้าพรกับคุณหญิงที่บ้านใหญ่"คุณหญิงคะ รินขอฝากแทนคุณให้อยู่กับคุณหญิงสักพักก่อนได้มั้ยคะ ตอนแรกฉันกว่าจะมารับแทนคุณกลับไปเลี้ยงเอง แต่ว่านมของแทนคุณใกล้จะหมดแล้วฉันว่าจะเข้าไปในตลาดสักครู่นะค่ะ""ได้สิทำไมจะไม่ได้ล่ะ ป้าพรไปเป็นเพื่อนหนูรินหน่อยนะ ไปหาซื้อกับข้าวมาด้วยแล้วก็อย่าลืมซื้ออะไรอร่อยๆ มาฝากแทนคุณของฉันด้วยละ.""คุณหญิงจะดูแทนคุณคนเดียวไหวเหรอคะ เดี๋ยวรินไปคนเดียวก็ได้คุณหญิงต้องการอะไรบอกรินได้ค่ะ เดี๋ยวรินจะซื้อมาให้""ทำไมจะไม่ไหวล่ะ แทนคุณตัวเท่านี้ฉันยังไม่แก่สักหน่อย เด็กตัวแค่นี้สบายมาก อะนี่ติดตัวไว้เผื่อไม่พอ""ไม่เป็นไรค่ะ คุณหญิงเอาเก็บไว้เถอะค่ะ รินยังพอมีอยู่บ้าง"เมื่อคุณหญิงยื่นเงินจำนวนหนึ่งให้ริน เธอเองไม่กล้ารับ แต่คุณหญิงก็ยังยัดเหยียดให้เธออยู่ดี"รับไปเถอะ แทนคุณนับวันยิ่งกินเยอะเผื่อเธออยากได้นั้น
เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง please10
สายๆ ของวันรินได้ตื่นมาจากการนอนอีกครั้งเธอได้ลุกกินข้าวกลางวันที่แม่บ้านของคุณธนินเตรียมมาให้พร้อมกินยาตอนนี้เธอรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว เลยออกมายืนเล่นที่ระเบียงหน้าบ้าน สายตาเธอเหลียวมองเห็นชายหนุ่มเดินมาหาเธอจากไกลๆในตอนแรกเธอคิดว่าเป็นคุณธนินหัวใจของเธอสั่นระรัว แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อคนที่มาเป็นตะวัน"เป็นอย่างไรบ้างดีขึ้นรึยัง"ตะวันเมื่อมาถึงเขาก็เอามือมาแตะหน้าผากของรินดูว่าเธอหายหรือยัง"รินรู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ แล้วพี่ตะวันมาได้ไงไม่ไปที่ไร่เหรอคะ""พี่ไปมาแล้วนะ รีบทำงานพอพักก็รีบมาหารินเลยพี่เป็นห่วงรินมากรู้มั้ย? ได้ยินจากแม่ว่ารินไม่สบาย ใจจริงพี่อยากมาหารินแต่เช้าแต่คุณธนินนะสิให้ไปรีบเข้าไร่ก่อนเลยไม่ได้แวะมา เป็นเพราะพี่ทำให้รินไม่สบาย สมแล้วที่คุณธนินดุพี่เมื่อเช้า" ตะวันทำหน้ารู้สึกผิดที่ทำให้หญิงสาวเป็นไข้"ฮ่ะอะไรนะคะ!! คุณธนินไปต่อว่าพี่เหรอคะ รินเป็นคนทำเองต่างหากทำไมเขาไม่ว่ารินไปว่าพี่ตะวันทำไม ""ไม่เป็นไรหรอกจร๊ะริน เพราะพี่เองที่ไม่ห้ามรินนะ แล้วกินอะไรหรือยังพี่เอาผลไม้กับนมมาฝากด้วยกลัวรินทานข้าวไม่ได้""รินทานแล้วค่ะขอบคุณนะคะ ที่เป็นห่วงแถมยังเอาของมาให้รินอี
