LOGINShare
บทที่ 21
Last Updated:
2025-01-04 21:07:26
Related chapters
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 22
“ปืนสั้นของผม ผมให้คุณเอาไว้ใช้ป้องกันตัว ถ้าผมแต๊ะอั๋งคุณ คุณยิงผมได้ทันที”“ปืนจริงหรือเปล่า” เธอถามพร้อมรับปืนจากมือเขามาพลิกๆดูอย่างให้ความสนใจดวงตาคู่คมหรี่ลงมองร่างบาง ซ่อนประกายตาบางอย่างเอาไว้ ก่อนที่เขาจะตอบออกมาว่า “ปืนจริงครับ”“คุณมีอะไรตุกติกหรือเปล่าน่ะ”“ไม่มี” เขาส่ายหน้าหวือเป็นเชิงปฏิเสธ ทำให้เธอต้องกลอกตาไปทางซ้ายที ทางขวาทีอย่างชั่งใจ ก่อนที่หญิงสาวจะพยักหน้าตอบตกลง“โอเคค่ะ ฉันนอนในนี้ก็ได้ เผื่อหนูเมตื่นมาอีก จะได้ช่วยกันดูช่วยกันปลอบ แต่ถ้าคุณเผลอมาแตะฉันแม้แต่เพียงนิดเดียว ฉันเป่าคุณไส้แตกแน่” หญิงสาวขู่เขาเสียงเหี้ยมพร้อมชูปืนขึ้นมาในระดับหน้าแล้วทำปากเชิดๆจนชายหนุ่มอดหัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดูไม่ได้“คร้าบผม ถ้าผมแตะต้องคุณ ผมยอมโดนยิงไส้แตก”“หึ” เธอสะบัดหน้าไปอีกทาง แล้วเดินฉับๆตรงไปที่เตียงกว้างก่อนจะเอาหมอนยาวมาทำเขตกั้นกลางเตียง“ฝั่งซ้ายเป็นฝั่งของฉัน ส่วนฝั่งขวาเป็นฝั่งของคุณ ห้ามล้ำเขตเด็ดขาด ไม่งั้นฉันจะเป่าคุณไส้แตก” เธอเจ้ากี้เจ้าการทุกอย่างเสร็จสรรพก็ล้มตัวลงนอนที่ฝั่งซ้ายของตัวเองอย่างรวดเร็ว พร้อมกับวางปืนสั้นลงข้างๆหมอน ในขณะที่ร่างสูงทรุดลงนอ
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 23
ป๊าบ!ร่างบางที่ออกแรงวิ่งตามเขาถึงกับสะดุดขาตัวเองล้มลงกับพื้นบ้านเสียงดังสนั่นจนชายหนุ่มต้องหันมามองอย่างตกใจ“คุณแฟน!” เขารีบเดินกลับมาหาเธอ ในขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นต่อว่าเขาฉอดๆ“เพราะคุณนั่นแหละ เดินไม่รอฉัน ฉันเลยหกล้ม”ฟังคำพูดของเธอแล้วช่างดูน่าหมั่นไส้ ธัศไนยจึงผ่อนลมหายใจออกอย่างช้าๆแล้วก้มลงจับคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่าแล้วเดินเทิ่งไปยังห้องนอนทันที“ปล่อยๆๆๆ ปล่อยฉันนะ จะทำอะไร”“หุบปากของคุณซะนะคุณแฟน เดี๋ยวไอ้เมมันก็ตื่นเพราะเสียงแว้ดๆของคุณหรอก” ชายหนุ่มตะคอกพร้อมใช้เท้าเตะบานประตูให้เปิดออกแล้วโยนร่างประภาพิณลงบนเตียงอย่างไม่คิดจะทนุถนอมเลยแม้แต่น้อย“เอ้า นอนได้แล้ว ดึกมากแล้ว” เขาพูดพร้อมกับเดินไปปิดประตูให้สนิทลงเหมือนเดิม ก่อนจะกลับมาล้มตัวลงนอนที่ฝั่งขวาของตัวเองแล้วเอื้อมมือไปดับไฟ“นี่” เสียงใสๆดังขึ้น แต่เสียงดุดันตะคอกออกมาเสียก่อนว่า“หุบปาก คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้วคุณแฟน ผมง่วงนอน”คำพูดดุๆของเขา ทำให้เธอต้องหุบปากฉับลงพร้อมค้อนเขาตาคว่ำอย่างหงุดหงิด‘หึ คนเขาอุตส่าห์จะบอกขอบคุณที่อุตส่าห์ไปยืนเฝ้าหน้าห้องน้ำตอนอึสักหน่อย ไม่ขอบคุณแล้ว หึ!’แดดอ่อนๆเริ่มส่องลงมายังพื้นพ
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ี 24
7รอบผ่านไป เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง“แฮ่กๆๆ” ขาเรียวเริ่มอ่อนแรงลงจนแทบจะก้าวขาไม่ออก ลิ้นเล็กๆแลบออกมาข้างนอก หน้างามซีดเผือด ตามขมับชื้นแฉะไปด้วยเหงื่อ หญิงสาวชะลอการวิ่งลงเรื่อยๆก่อนจะนั่งแปะลงบนพื้นสนามหญ้าอย่างเหน็ดเหนื่อยเธอตั้งใจไว้ว่าเธอจะวิ่งสักสามสิบรอบ แต่พอเอาเข้าจริงๆ…แค่สองรอบเธอยังเหนื่อยถึงขนาดนี้ ถ้าวิ่งครบสามสิบรอบ เธอคงได้ขึ้นสวรรค์ก่อนวัยอันควรแน่ๆแต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ประภาพิณขอให้คำสัญญากับตัวเองไว้เลยว่า…เธอจะต้องลดความอ้วนให้ได้มือเรียวยกขึ้นมาลูบหน้าท้องแบนราบของตัวเองไปมา คิ้วเรียวเริ่มขมวดมุ่นเอ…จะว่าไปแล้ว ท้องเธอก็ไม่ได้ยื่นสักหน่อยแต่ทำไมอีตาหนวดดกถึงบอกว่าเธอพุงยื่นได้นะบางทีมันคงยื่นจริงๆก็ได้ และเธอจะต้องทำให้มันยุบให้ได้โดยไวที่สุดต่อให้วันนี้ธัศไนยจะทำกับข้าวอร่อยขนาดไหน แต่เธอก็จะกินข้าวแค่จานเดียว จะไม่กินเยอะทีละมากๆอีกต่อไปร่างบางทรงตัวลุกขึ้นยืนด้วยสภาพสะโหล่สะเหลเต็มที ก่อนจะลากเท้าอันหนักอึ้งเข้าไปในบ้านเมื่อรู้สึกว่าท้องเริ่มร้องครวญครางขออาหารทันทีที่เท้าของเธอเหยียบพื้นห้องครัว สายตาของประภาพิณก็พุ่งตรงไปที่โต๊ะอาหารก่อนเป็นอันดับแรก
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 25
“ฉันไม่ใช่กะเทยนะ แล้วฉันก็ไม่มีลูกกระเดือกด้วย”“อ้าว นึกว่าเพิ่งไปแปลงเพศมา”“ถ้าคุณยังไม่หยุดพูด ฉันจะตบ” เธอเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน มองแผ่นหลังกว้างๆของผู้ชายตัวสูงที่กำลังยืนล้างจานอยู่ด้วยสายตาหงุดหงิด“ถ้าคุณตบแล้วจานดันแตก ผมจะให้คุณเป็นคนเก็บกวาดนะ” เขาพูดเสียงเรื่อยๆแต่ก็ทำให้เธอเงียบกริบไปทันที มือเรียวยกขึ้นมาวางลงบนท้องตัวเองพร้อมตีหน้าเศร้าอีกครั้งเวลาผ่านไปห้านาทีแล้ว เธอก็ยังคงนั่งเงียบไม่พูดไม่จาจนชายหนุ่มชักเริ่มแปลกใจ“ตกลงว่าคุณเป็นอะไรกันแน่ บอกผมได้นะ” เขาหันไปถามพร้อมกับลงมือคว่ำจานที่ล้างจนสะอาดแล้ว“ฉัน…” แววตาของเธอดูเศร้าจนน่าใจหายทำให้ธัศไนยต้องละมือออกจากงานตรงหน้าแล้วเดินมากุมมือเธอไว้อย่างเป็นห่วง“เป็นอะไรก็บอกผมมาสิ เราจะได้ช่วยกันหาทางแก้ไขไง”“คือว่า…”“คือว่าอะไรเหรอ” ชายหนุ่มจ้องลึกเข้าไปในแววตาเธอ บรรยากาศรอบข้างดูเงียบสงัด ก่อนที่ประภาพิณจะเปิดปากพูดออกมาว่า“ฉันกินข้าวไปตั้งสามจาน น้ำหนักฉันคงขึ้นแน่ๆ” เธอพูดเสียงเศร้าๆ“…” ธัศไนยกระพริบตาสองสามครั้งพร้อมกับปล่อยมือเธอออกแทบจะทันทีแล้วหันหลังไปคว่ำจานต่อ“ทำไมคุณทำหน้าแบบนั้นล่ะคะคุณธัศ”“คุณไปดูหล
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 26
“อุทานเสียงน่าเกลียดจังนะ” ธัศไนยตำหนิออกมาตรงๆ ร่างสูงสวมชุดเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนขายาวที่ช่วยขับผิวของเขาให้ดูผ่องมากยิ่งขึ้นดวงตากลมโตเหล่มองผิวขาวๆของเขาที่โผล่พ้นแขนเสื้อยืดออกมาอย่างนึกอิจฉาผู้ชายอะไร…ผิวดีเป็นบ้า“อย่ามามองผมด้วยสายตาหื่นๆแบบนั้นได้มั้ย ผมกลัว” เขาพูดพร้อมยกมือขึ้นกอดอก พลางหรี่ตามองคนตัวบางที่อุ้มหลานชายเขาอยู่ด้วยสายตาประหลาด“ฉันไม่ได้มองคุณด้วยสายตาหื่นๆนะ” เธอเถียงคอเป็นเอ็น หน้าแดงก่ำอย่างที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเธอหงุดหงิดหรือว่าอายเขากันแน่“ว่าแต่ว่า…เมื่อกี้คุณกำลังนึกภาพผมโป๊อยู่เหรอ” เขาถามด้วยเสียงกระเซ้า ดวงตาวิบวับ ก่อนจะเดินไปรับเมธากรมาอุ้มไว้เสียเอง“จะบ้าเหรอไง แล้วคุณไปอาบน้ำที่ไหนมา” เธอถามอย่างสงสัยพร้อมเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำดื่มออกมา “อาบน้ำฝนที่ตุ่มข้างๆบ้าน” เขาตอบด้วยหน้าบึ้งๆพร้อมอุ้มเมธากรไปทรุดลงนั่งบนโซฟาแล้วก้มลงหอมแก้มนุ่มๆของเด็กชายฟอดใหญ่ “สวัสดีคร้าบบบนายธัศที่ร้ากกก” เสียงเบิกบานที่ดังขึ้นพร้อมร่างสูงผอมของผู้ชายคนหนึ่งที่โผล่พรวดเข้ามา เล่นเอาประภาพิณที่กำลังยกแก้วน้ำขึ้นดื่มต้องสำลักน
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 27
“สวัสดีครับ ผมชื่ออเนก เรียกว่าเอกก็ได้ครับ อายุ26ปี ยังโสด”“ไม่ต้องแนะนำตัวละเอียดขนาดนั้นก็ได้นะไอ้เอก” ธัศไนยพูดเสียงขุ่นๆ ในขณะที่ประภาพิณฉีกยิ้มหวานก่อนจะแนะนำตัวบ้าง“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อประภาพิณ เรียกว่าพิณก็ได้ค่ะ อายุเท่าไหร่ก็ไม่อยากจะพูดถึงเลย แต่เรื่องแฟนอยากป่าวประกาศมากค่ะ คือว่าฉันยังโสด ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่เอก” ประภาพิณยื่นมือออกไปสัมผัสกับมือข้างที่ว่างของอเนกเป็นเชิงทักทาย โดยไม่สนใจคนที่ยืนหน้าบึ้งมองอยู่ใกล้ๆเลยสักนิด“แนะนำตัวกันเสร็จหรือยัง” ธัศไนยถามเสียงห้วน ดวงตาดุๆตวัดมองหน้าหวานที่ดูระรื่นจนน่าหมั่นไส้อย่างไม่พอใจ“เสร็จแล้ว” อเนกหันไปตอบก่อนจะใช้มือซ้ายดึงแขนธัศไนยไปอีกทางหนึ่ง ส่วนมือข้างขวายังคงอุ้มเด็กชายเอาไว้อยู่“มีอะไร” ธัศไนยถามด้วยใบหน้าบอกบุญไม่รับ ในขณะที่อเนกชะเง้อคอไปประมองประภาพิณแล้วหันกลับมาถามธัศไนยด้วยสีหน้ายิ้มกริ่มว่า“แฟนนายเหรอวะ”“ห๊ะ! อะไรนะ” ธัศไนยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหู“ฉันถามว่าคุณพิณเป็นแฟนนายเหรอ” อเนกพูดกระซิบกระซาบเพราะกลัวว่าประภาพิณที่ยืนกางหูผึ่งคอยฟังอยู่จะได้ยิน“ไม่ใช่” ธัศไนยตอบด้วยหน้าตูมๆ“แล้วทำไมเขาถึงมาอยู่กะนา
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 28
ตาคู่คมมองท่าทางปากเก่งและท่าทีสะบัดสะบิ้งของหญิงสาวตรงหน้าอย่างขันๆ ก่อนที่เขาจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้“เออ เมื่อตอนนั้นคุณหาว่าผมเป็นเกย์นี่นา ถามจริงๆเถอะว่าผมเหมือนเกย์ตรงไหน”“ดาร์ลิ้ง มามะ นายธัศที่ร้ากกกก แหวะ ผู้ชายเขาจะคุยแบบนี้กันเหรอ” ลิ้นสีชมพูถูกแลบออกมานอกปากเล็กๆ มือเรียวยกขึ้นลูบต้นแขนไปมาด้วยท่าทีสยดสยอง“มันชอบแกล้งผมน่ะ” เขาแก้ตัว ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน ทำไมเขาถึงกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิดนักก็ไม่รู้ ชายหนุ่มถอนใจเฮือก ในขณะที่เมธากรเอื้อมมือเล็กๆมาดึงๆแก้มผู้เป็นลุงเล่นอย่างสนุกสนาน“อ๋อ คุณจะบอกว่าพี่เอกเขาแกล้งคุณว่างั้นเถอะ แกล้งซะเหมือนจริงเชียวนะคะ” เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยสายตาหยันๆ แต่แล้วสายตาเยาะๆของเธอก็เปลี่ยนเป็นระริกก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังสนั่น“ก๊ากๆๆๆ”“หัวเราะอะไรของคุณ” ธัศไนยถามเสียงเข้ม“ก็ๆๆก็ดูหน้าคุณสิ ก๊ากๆๆ” หญิงสาวยกนิ้วขึ้นชี้หน้าเขาอย่างขบขัน หน้าเข้มๆโหดๆ มาตอนนี้ถูกมือเล็กๆของเด็กชายดึงแก้มทั้งสองข้างจนย้วย ดูแล้วช่างน่าตลกเสียนี่กระไร“เออ ขำดีนักนะ เอาไปอุ้มเองเลย เดี๋ยวจะได้เตรียมไปร้านดอกไม้ของคุณกัน” เขายื่นพ่อหลานชายตัว
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 29
“ธงชัย…” ประภาพิณพึมพำเสียงแผ่วเมื่อประตูร้านถูกปิดลงแล้วและภายในร้านก็เหลือเพียงเธอและธัศไนยกับหนุ่มน้อยที่นอนแผ่พุงนอนอยู่บนเบาะ“คุณรู้ได้ไงว่าเป็นนายธงชัย” คิ้วเข้มๆเลิกขึ้นสูง ท่อนขายาวก้าวเข้ามายืนใกล้ๆเธอ“ผู้ชายขนจั๊กกะแร้ยาวๆที่มีความแค้นกับฉันก็เห็นว่าจะมีแต่คุณธงชัยแค่คนเดียวนี่แหละค่ะ หมดกัน ชื่อเสียงฉัน” ประภาพิณยกมือขึ้นปิดหน้า หยาดน้ำอุ่นๆที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนพากันหลั่งรินลงมาอย่างไม่ขาดสาย“ฮือๆ แล้วนี่ฉันจะทำยังไงดี คนอื่นคงมองว่าฉันลักลอบมีอะไรกับคุณ ฮือๆ”“คุณรู้หรือเปล่าว่าบ้านของธงชัยอยู่ตรงไหน” ธัศไนยถามพลางก้มหน้าลงมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยความสงสารที่พุ่งเข้ามาจับหัวใจ“บ้านหลังใหญ่สีเขียวใบไม้ อยู่ไกลจากร้าน beautiful flower ประมาณหนึ่งกิโล” เธอตอบเสียงกระท่อนกระแท่น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างแปลกใจ“คุณถามฉันทำไมคะ”“ผมแค่ลองถามดูเฉยๆ ไม่มีอะไรหรอก กลางวันนี้ทานข้าวกับอะไรดี” ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องถาม ในขณะที่ประภาพิณส่ายหน้าอย่างอ่อนแรง“คุณคิดว่าฉันยังจะทานข้าวลงอีกเหรอคะ”“เอาน่า อย่าคิดมากสิคุณ เชื่อผมนะว่า…พรุ่งนี้ทุกอย่างจะต้องดีขึ้นกว่าเดิม”คำพูดเรียบง่า
Last Updated : 2025-01-04
Latest chapter
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 76
“เหนื่อยมั้ยคะ”เขาหันมามองหน้าเธอก่อนจะตอบเสียงเศร้าๆว่า“ไม่เหนื่อยหรอก ไอ้เอกมันติดยาน่ะ”“อะไรนะคะ!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจ “ทำไมพี่เอกเขาถึงได้…”“เขาสารภาพออกมาหมดแล้วว่าแวววรรณกลับมาขอคืนดีกับเขาแล้วก็ทิ้งเขาไปอีกครั้ง เขาเลยทั้งเสียใจทั้งผิดหวัง ตอนนั้นมีคนมาเสนอยาบ้าให้เขา เขาเลยลองกินดูเพราะคิดว่าคงไม่ติด แต่ที่ไหนได้…เขาดันติดงอมแงม แล้วเรื่องที่เขามาปล้ำคุณน่ะ เพราะแววจ้างเขาด้วยยาบ้ายี่สิบเม็ดน่ะ”“ตายจริง…ไม่น่าเลยนะ เพราะยาบ้าแท้ๆ” หญิงสาวทำเสียงสลด“ตอนนี้ตำรวจเขาก็ไปจับแววแล้ว เพราะแววเป็นคนบงการ แถมยังมียาบ้าไว้ในครอบครองอีกหลายเม็ด คนรักของแววคนล่าสุดก็ตีตัวออกห่างไปแล้วพอรู้ว่าแววโดนตำรวจจับน่ะ”“เฮ้อ” ประภาพิณถอนหายใจออกมาอย่างเศร้าๆ ในขณะที่มือใหญ่จับคางเธอให้แหงนหน้าขึ้น“ก่อนที่ผมจะกลับบ้าน ผมขอจูบทีหนึ่งได้มั้ย” เขาขออนุญาต ยังไม่ทันที่เธอจะตอบอะไรออกมา ริมฝีปากร้อนๆก็แนบประกบเข้าที่เรียวปากอิ่มอย่างแผ่วเบาและเว้าวอน“แฟนรักคุณนะคะ” เธอบอกเมื่อเขาถอนจุมพิตออก ในขณะที่เขาลุกขึ้นยืนแล้วรั้งต้นแขนเธอให้ลุกขึ้นด้วย“พอผมไปแล้ว อย่าลืมลงกลอนให้แน่นหนานะ แล้วพ
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 75
เธอคิดไว้แล้วไม่มีผิดว่าสักวันพีระดาจะต้องรักภีรวัทน์ และก็เป็นอย่างที่เธอคิดเอาไว้จริงๆว่าพีระดาคิดจะล้อล่นกับความรู้สึกของตัวเอง แล้วเป็นไงล่ะ...ผลสุดท้ายก็ต้องมารักเขาเพราะความใกล้ชิด แต่เธอคิดว่าพีระดากับภีรวัทน์ก็ดูเหมาะสมกันดี ที่สำคัญ..ในวันแต่งงาน เธอดูออกว่าภีรวัทน์แคร์เพื่อนสาวของเธอมากขนาดไหน บางที...ภีรวัทน์อาจจะรู้สึกเดียวกันกับพีระดาในตอนนี้ก็ได้//ฮือๆๆ// พีระดาไม่ตอบ มีแต่เพียงเสียงสะอื้นไห้ที่ดังแว่วมาทางสายโทรศัพท์จนประภาพิณชักจะเริ่มรู้สึกหนักใจแทน“งั้นอีก1ปีแกก็ต้องเลิกกับเขาน่ะสิ แกควรจะบอกเขาไปตรงๆเลยนะว่าแกรู้สึกยังไงกับเขา อย่าปล่อยเวลาให้มันผ่านไปเฉยๆไม่งั้นแกอาจจะต้องเสียใจ”//เขาไม่ยอมทำตามสัญญา// พีระดาพูดด้วยเสียงสะอึกๆ เสียงสูดจมูกดังฟืดฟาดชวนให้นึกเวทนา“ห๋า ไม่ทำตามสัญญา”//ใช่ ไม่ทำตามสัญญา เขาฉีกสัญญาทิ้ง บอกว่าจะให้ฉันอยู่กับเขาต่อไป//“งั้นแกก็ควรจะดีใจสิที่เขาอยากอยู่กับแก แกจะมาร้องไห้คร่ำครวญเพื่อ?”//เขาแค่หวงฉัน ไม่ใช่ว่ารักถึงได้หวงนะ แต่เป็นเพราะ...เขาเห็นฉันเป็นแค่ของชิ้นหนึ่ง ไม่อยากให้ฉันไปตกเป็นของคนอื่น ความสำคัญของฉันมีแค่นี้จริงๆ//“เ
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 74
โครม!บานประตูห้องนอนถูกถีบออกอย่างแรงก่อนที่คอเสื้อของอเนกจะโดนมือใครคนหนึ่งลากขึ้นมาจากร่างงามที่เขากำลังจะหาความสุขด้วยยังไม่ทันที่อเนกจะได้เห็นหน้าคนที่กล้ามาคว้าคอเสื้อเขา หมัดหนักๆก็ถูกต่อยเข้ามาที่ใบหน้าอย่างแรงจนร่างผอมบางเซแซ่ดๆไปปะทะกับผนังห้อง“คุณธัศ ช่วยแฟนด้วย” ประภาพิณพูดด้วยเสียงสั่นๆพลางพยายามยันตัวลุกขึ้นนั่งทั้งๆที่ยังจุกอยู่ที่ท้องน้อยตาคู่คมตวัดมามองประภาพิณชั่วแว่บหนึ่งก่อนจะยกเข่ากระแทกที่ท้องของอเนกอย่างเดือดดาล พร้อมกับศอกที่กระแทกเข้าที่ศีรษะอเนกอย่างจัง“เมื่อก่อนฉันเห็นนายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง แต่มาวันนี้…นายกลับมาปล้ำแฟนฉัน ฉันไม่ปล่อยให้นายรอดแน่ เอก”น้ำเสียงนี้อเนกจำได้ดีว่าเป็นเสียงใคร…ชายหนุ่มค่อยๆทรุดลงไปกองอยู่ที่พื้นในสภาพหมดหนทางต่อสู้ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองหน้าหล่อเหลาของอาจารย์วิทยาศาตร์ที่กำลังมองเขาอย่างบูดบึ้ง“อะ ไอ้ธัศ”“เออ ฉันเอง ทำไมนายถึงทำแบบนี้วะ” ธัศไนยถามเสียงตะคอก ก่อนจะหันไปทางประภาพิณที่นั่งหน้าซีดเผือดอยู่บนเตียง“คุณแฟน โทรหาตำรวจ”“แต่ว่าเขาเป็นเพื่อนคุณ”“ผมบอกให้โทรก็โทรไปสิ” ชายหนุ่มเริ่มเสียงดัง เล่นเอาหญิงสาวต้อง
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 73
16.42น.“แฟนจ๋า เราจะมีลูกด้วยกันกี่คนดีครับ” ธัศไนยนั่งสวีตหวานอยู่กับประภาพิณในร้าน beautiful flower มือใหญ่จับกุมมือบางแล้วใช้หัวนิ้วโป้งคลึงหลังมือเธอเบาๆ ตาคมหวานเชื่อมมองหญิงสาวอย่างแสนรัก“สองคนดีมั้ยคะ”“จะดีเหรอ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงอย่างไม่เห็นด้วย“ทำไมจะไม่ดีล่ะค่ะ ผู้ชายหนึ่งคน ผู้หญิงหนึ่งคน”“แต่ผมว่ามีลูกสักโหลนึงเลยก็ดีนะครับ” เขารั้งร่างบางมาพิงอกกว้างพร้อมจูบขมับหญิงสาวเบาๆ“โห ตั้งโหลนึงเชียวเหรอคะ เยอะเกินไปหรือเปล่า แฟนไม่ไหวหรอกค่ะ” เธอส่ายหน้าหวือ พูดอู้อี้“แต่ผมทำไหวนะ” เขาพูดอย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้เธอต้องเงยหน้าออกจากอกหนาแล้วขว้างค้อนใส่เขาอย่างมีจริต“มีโหลนึง คุณคงจนกันพอดี”“ไม่จนหรอกน่า อย่างน้อยผมก็มีเงินเลี้ยงคุณและลูกให้มีความสุขได้ไปจนกว่าจะตาย ไม่มีทางปล่อยให้คุณลำบากแน่ๆ” เขาพูดเสียงหนักแน่น“เซี้ยว”“เซี้ยวที่ไหน ผมพูดตามความเป็นจริงนะ แต่ผมจอให้คุณสัญญากับผมสักข้อได้มั้ยครับคุณแฟน” เขาเอ่ยขอเสียงนุ่ม“ขออะไรคะ”“ถ้าแต่งงานกับผมแล้ว คุณห้ามมีสามีน้อยโดยเด็ดขาด”“อีตาบ้า ใครเขาจะมีสามีน้อยกัน” เธอหยิกหน้าอกเขาแรงๆจนชายหนุ่มร้องลั่น ก่อนที่หน้าคมจะตีหน
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 72
ทันทีที่อเนกกลับถึงบ้าน เขาก็ต้องขมวดคิ้วอย่างสงสัยเมื่อเห็นรถคันหรูมาจอดอยู่หน้าประตูบ้านของเขา ก่อนที่คนในรถจะเปิดประตูออกมา“แวว…” อเนกเรียกชื่อเธอเสียงแผ่ว มองหน้าสะสวยที่มีแว่นสีดำอันใหญ่ปกปิดอยู่อย่างเจ็บปวด“ใช่ค่ะ ขอบคุณที่ยังจำแววได้” แวววรรณเหยียดปากอย่างเยาะหยัน กวาดตามองอเนกอย่างสมเพซ“ผมไม่ได้ความจำเสื่อมนี่ครับ จะได้ลืมอะไรง่ายๆ ไม่เหมือนคุณหรอก พูดอะไรก็ลืม…”“ตายจริง นี่คุณหลอกด่าแววเหรอคะ” แวววรรณยกมือทาบอกอย่างมีจริต“แล้วแววเป็นอย่างที่ผมว่าหรือเปล่าล่ะครับ” ย้อนถามอย่างเจ็บแสบแต่แวววรรณไม่อยากถือสา เพราะ…ความแค้นที่เธอมีอยู่ตอนนี้มันสำคัญมากกว่าการต่อล้อต่อเถียงกับอดีตคู่นอนอย่างเขา“วันนี้แววมีเรื่องจะมาคุยกับคุณค่ะ”“นั่นสินะ ถ้าไม่มีธุระ คุณคงไม่มาหาผมหรอก”“คุณเลิกด่าแววสักทีได้มั้ยคะ” แวววรรณเริ่มขึ้นเสียงสูงอย่างไม่พอใจ“ผมไม่ได้ด่า ผมพูดความจริง”“ความจริงของคุณ แววไม่อยากฟัง”“ ถอยไป ผมจะเข้าบ้าน” อเนกผลักร่างอวบอิ่มที่เขาเคยหลงใหลในอดีตให้พ้นทางพร้อมกับไขกุญแจประตูบ้านแล้วเปิดออก“แต่แววมั่นใจว่าคุณจะต้องสนใจในสิ่งที่แววมาเสนอ” แวววรรณเดินตามเขาเข้าไปในบ้า
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 71
“ว้าย! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคะคุณธัศ”“ไม่เอา ผมคิดถึงคุณจะแย่ รู้มั้ย?”“ฉันจะกลับแล้วนะคะ มันมืดแล้ว คุณไม่เห็นเหรอไง”“คุณนอนที่นี่ก็ได้นี่นา” เขาทำเสียงออดอย่างเอาแต่ใจ“ไม่ได้แล้วค่ะ เพราะตอนนี้ฉันไม่ได้เป็นพี่เลี้ยงเด็กเหมือนเคย จะให้มาอยู่ที่บ้านคุณได้ไง เห็นฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายเหรอคะ”ได้ฟังประโยคนี้เข้าไป ชายหนุ่มก็ถอนหายใจเฮือกอย่างยอมจำนน“โอเคๆ ผมยอมก็ได้ แต่ว่าคุณต้อง…” เขาเริ่มมีเงื่อนไขเล่นเอาประภาพิณต้องถามกลับอย่างหวาดระแวง“แต่ว่าอะไรคะ” เธอช้อนตาขึ้นมองเขา“แต่ว่า…จูบผมก่อนสิ แล้วจะปล่อย”“ไม่เอาหรอก ตาบ้า” เธอเบือนหน้าไปอีกทางอย่างขัดเขิน“ก็ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนี่นา แค่จูบเองนะ นะครับ” เขาอ้อนเสียงอ่อน ตาคู่คมพราวระยับจนหญิงสาวใจอ่อนยวบ“ก็ได้ค่ะ” เธอพูดพร้อมโน้มต้นคอเขาให้ก้มลงต่ำมากขึ้นแล้วยกศีรษะขึ้นจุมพิตปากเขาเบาๆแล้วรีบถอยหน้าออกห่าง“ปล่อยฉันได้แล้วค่ะ”“เดี๋ยวสิ เรียกตัวเองว่าแฟนก่อน” เขายังมีเงื่อนไขอีกข้อ ทำเอาหญิงสาวตีหน้าบูด“เอาน่า อย่าหน้างอสิครับ น่านะ เรียกตัวเองว่าแฟน ผมว่ามันฟังดูน่ารักดีออกนะ” เขาก้มหน้าลงพูดใกล้ๆเธอโดยไม่สนใจสักนิดว่าร่างบางที่เข
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 70
อเนกยิ้มออกมาอย่างคนเมาๆเบลอๆ ตาฉ่ำไปหมด ในขณะที่โจ้เหยียดริมฝีปากออกอีกครั้งอย่างหยันๆ“ไหนล่ะครับพี่ ค่ายาแห่งความสุข” โจ้แบมือตรงหน้าเขาพลางกระดิกไปมา“อยู่ในลิ้นชัก เป็นเงินที่ผมเก็บไว้มานาน คุณไปหยิบสิ” อเนกบอกพร้อมยิ้มแหะๆอย่างมีความสุขโจ้เดินตรงไปเปิดลิ้นชักพร้อมกับหยิบกระปุกชินจังออกมาเปิดฝาในนี้ไม่มีเหรียญสักเหรียญเดียว มีแต่ธนบัตรใบละหนึ่งร้อยเต็มไปหมดโจ้หันไปมองอเนกอีกครั้งก่อนจะหยิบเงินออกมาหมดกระปุกเงินทั้งกระปุกนี่คงเกือบหมื่น….เขาขอไปหมดเลยก็แล้วกันโจ้รีบเก็บธนบัตรใบแดงๆยัดใส่กระเป๋าสะพายของตัวเองอย่างว่องไวพร้อมกับหันไปบอกอเนกตามมารยาทว่า“ผมกลับก่อนนะพี่”“อือ” อเนกชูสองนิ้วให้โจ้แล้วมองตามหลังโจ้ที่เปิดประตูออกไปจากบ้านของเขาแล้วด้วยสายตาขอบคุณอนิจจา…อาจารย์หนุ่มผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์…ตอนนี้เขามีสภาพไม่ต่างจากสุนัขตัวหนึ่งที่หลงมัวเมาอยู่กับสารเสพย์ติดจนถอนตัวไม่ขึ้นณ วันนี้ อเนกได้ก้าวเข้าสู่นรกเต็มตัวแล้วอย่างสมบูรณ์!!ตอนเย็นของวันต่อมาธัศไนยขมวดคิ้วมุ่นเมื่อรู้สึกว่าช่วงนี้อเนกจะไม่ค่อยไปโรงเรียนโดยอ้างว่าไม่สบายมาหลายวันแล้ว หลังเลิกงาน เขาจึงขับรถแวะมาเย
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 69
ร่างสูงถอดแว่นตาสีชาออกจากใบหน้าคมคาย ดวงตาเพ่งมองไปที่ป้ายประกาศหน้าร้านดอกไม้เล็กๆอย่างงงๆ ‘ปิดร้านชั่วคราว’ เธอปิดร้านทำไม ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า1อาทิตย์ที่ผ่านมา เมื่อเลิกจากงาน เขาจะต้องรีบมาที่ร้านของประภาพิณเสมอ แต่ทุกครั้งที่มา…เขาก็จะได้เห็นแต่ป้ายปิดร้านชั่วคราวแปะอยู่ที่หน้าร้าน beautiful flowerทั้งรักทั้งคิดถึง อยากเห็นหน้า อยากเจอ อยากพูดคุยด้วย แต่ก็เห็นได้แค่หน้าร้าน…แค่ได้มองร้านดอกไม้ ก็รู้สึกสุขใจ แม้ว่าจะมีความเศร้าแฝงอยู่บ้างก็ตามเขาเป็นอาจารย์มีหน้าที่สอนนักเรียน ต่อให้สภาพจิตใจของเขาจะย่ำแย่ขนาดไหน เขาก็หยุดงานไม่ได้แต่ถึงเขาจะไปทำงานตามปกติ แต่หัวใจเขากลับไม่ปกติ อาหารเขาก็ทานไม่ได้เยอะเหมือนเก่า หน้าหล่อๆก็เริ่มซูบลงเพราะตอนกลางคืนนอนไม่ค่อยหลับเมื่อไหร่นะ…ความทรมานที่เขาได้รับมันจะหายไปเสียทีธัศไนยถอนหายใจเฮือก ก่อนจะกลับเข้าไปนั่งในรถยนต์ตามเดิมแล้วค่อยๆขับจากไปด้วยหัวใจที่ยังหนักอึ้งเหมือนมีหินนับพันก้อนมากดทับเอาไว้จนเขาหายใจไม่สะดวกวันเวลาคือยาวิเศษที่จะสามารถรักษาแผลใจให้เขาได้ แต่กว่าเขาจะลืมรักเธอได้ เขากลัวว่า…ลมหายใจเขาจะหมดลงเสียก่อนน่ะสิ!!อ
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 68
คำว่ารักที่เขาบอกเธอไป มันไม่มีค่าเลย เธอไม่เคยมองเห็นความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ ไม่เคยมอง…และก็คงไม่อยากมอง“พาฉันไปส่งที่ร้านดอกไม้หน่อยค่ะ ต่อไปนี้เราสองคนจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เหมือนวันที่เราไม่เคยรู้จักกัน เพราะฉัน…ไม่อยากรู้จักกับผู้ชายที่ชอบล่วงเกินฉันอย่างคุณ!!”ประโยคนี้ของเธอมันยังดังก้องอยู่ในหูเขา คำพูดที่อยากจะกล่าวออกมาเพื่อรั้งเธอเอาไว้ก็ไม่ยอมหลุดพ้นออกจากริมฝีปากในเมื่อเธอไม่อยากรู้จักกับเขาอีกต่อไป ในเมื่อเธออยากไปจากเขาเสียเต็มประดา แล้วเขาจะรั้งเธอไว้ทำไมล่ะ จริงไหม?เธอคงอยากกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมโดยไม่มีเขาไปคอยสร้างความรำคาญใจความสุขของเธอคือการไม่ได้เห็นหน้าเขา เขาก็ควรจะปล่อยเธอไปถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกเจ็บมากขนาดไหนก็ตามเจ็บอย่างที่ไม่เคยมีใครทำให้เขารู้สึกแบบนี้ได้ ผู้หญิงคนอื่นๆหรือแม้แต่แวววรรณ ผู้หญิงที่เขาคบด้วยคนล่าสุดก็ไม่เคยทำให้เขารู้สึกแย่ได้ถึงขนาดนี้มีประภาพิณเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้เขาร้องไห้ได้เพียงแค่คิด น้ำบางๆก็ฉาบที่ดวงตาคู่คม เขาก้มหน้าลงพร้อมซบหน้าลงกับเข่า นั่งลงบนสนามหญ้าสีเขียวข้างๆแปลงผักด้วยความเจ็บปวดและอ้างว้างที่สุดดวงตะวั
