LOGINShare
จำใจ 3
Last Updated:
2025-03-24 03:06:01อีกฟากของคืนเดียวกัน...
ร่างอ้อนแอ้นในชุดนอนลูกไม้สีดำวาบหวิว เดินเข้ามาหาปรานต์ที่นั่งดื่มไวน์ราคาแพงที่เพิ่งวางสายจากคนสนิทด้วยใบหน้าขึ้งเคียด
"คุณปรานต์มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ ทำไมหน้าเครียดจัง" รวิดาหย่อนสะโพกงามงอนลงบนตักแกร่ง สองแขนเรียวโอบรอบคอชายหนุ่มก่อนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเจือเซ็กซี่
"ไอ้สองมันไปเชียงใหม่" เสียงเข้มเอ่ยบอกด้วยความหงุดหงิดใจ
"คุณสองไปเชียงใหม่ ก็ไม่เห็นมีอะไรที่น่าตื่นเต้นเลยนี่คะ" หญิงสาวโต้ตอบอย่างไม่ใส่ใจอดีตแฟนเก่า
"ผมไม่รู้ว่ามันกำลังจะทำอะไรกันแน่"
ปรานต์ไม่สามารถลดความเครียดของตัวเองลงได้ ยิ่งขบคิดยิ่งกังวลว่ารณพีร์จะไปตัดหน้าซื้อที่ดินผืนงามที่เขาหมายตาเอาไว้ มันถึงได้รีบร้อนไปเชียงใหม่
เขานั้นส่งคนไปตามประกบมันในบริษัทอนันต์พิทากานต์เพื่อดูดข้อมูลความลับทางธุรกิจอย่างลับๆ แต่มันกลับไม่พลาดเลยสักครั้ง มันสามารถตลบหลังเอาทุกอย่างที่ควรจะเป็นของเขาไปได้ก่อนเสมอ ๆ
ครั้งนี้เขาจะไม่ยอม!
"คุณปรานต์กำลังคิดมาก”
“ไปเชียงใหม่คราวนี้มันไม่ได้ไปกับลูกน้องเหมือนอย่างเคย แต่มันไปกับผู้
Related chapters
เสน่หาสามีลวงใจ ภาพตำตา 1
ม่านทิวาตื่นขึ้นมารับอากาศเย็นสดชื่นในเช้าวันใหม่ที่สดใส หญิงสาวตั้งใจเอาไว้แล้วว่าหากมาต่างจังหวัดเธอจะพยายามตื่นให้เช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะเธออยากตื่นขึ้นมาแนบชิดธรรมชาติที่ไม่สามารถสัมผัสได้ในกรุงเทพมหานคร คนตัวเล็กบิดกายไล่อาการเมื่อยขบเล็กน้อยก่อนลุกไปอาบน้ำด้วยความรวดเร็ว อยากจะสำรวจว่าที่นี่มีอะไรให้ออกไปเดินเที่ยวเล่นได้บ้างจะไม่ได้ต้องนอนรออยู่แต่ในที่พัก"ไม่อยู่ ออกไปไหนแต่เช้านะ?" หญิงสาวบ่นพึมพำเบา ๆ มือบอบบางพลางเช็ดผมที่เพิ่งสระ ดวงตาสวยหวานกวาดมองไปรอบ ๆ ห้องพักก็ไม่พบสามีตีทะเบียนที่หายหน้าไปตั้งแต่ก่อนเธอตื่นขึ้นมาหลังจากม่านทิวาแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย หญิงสาวสวมเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนขายาว สวมทับด้วยเสื้อแขนยาวตัวโปรดตามด้วยรองเท้าผ้าใบใส่สบาย เพราะเธอนั้นไม่ค่อยชินกับอากาศเย็น ๆ ในช่วงเช้าตรู่สักเท่าไรนัก เกรงว่าต่างที่ต่างถิ่นจะไม่สบายเอาได้ ช่วงขาเรียวยาวก้าวเดินไปตามเส้นทางภายในรีสอร์ต บรรยากาศโดยรอบทำให้หญิงสาวอดใจไม่ได้ที่จะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพสวย ๆ เอาไว้โพสต์ลงในโซเชียลมีเดียส่วนตัวที่เป็นเสมือนไดอารี่คอยเก็บบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ที่เธ
Last Updated : 2025-03-25เสน่หาสามีลวงใจ ภาพตำตา 2
หลังจากม่านทิวารับประทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอออกมาเดินยืดเส้นยืดสายด้วยการชมธรรมชาติที่สวยงามอีกครั้งเพราะไม่รู้ว่าจะไปเที่ยวที่ไหนดีเธอเดินไปนั่งค้นหาสถานที่ท่องเที่ยวบนโซฟารับรอง ระหว่างที่กำลังค้นหาอยู่นั้นแอปพลิเคชันเฟซบุ๊กได้แจ้งเตือนให้ทราบว่า ‘มีเพื่อนเข้ามาอยู่ใกล้พื้นที่ของเธอ’ "ยัยวีวี่มาเชียงใหม่ด้วยเหรอ แต่คงจะไม่บังเอิญมาพักที่นี่หรอกมั้ง" หญิงสาวครุ่นคิดเบา ๆ หลังจากเลื่อนดูเฟซบุ๊กผ่าน ๆ ก่อนจะลุกขึ้น เดินออกจากโซฟารับรองโดยไม่ทันระวังทำให้ร่างเล็กกระแทกเข้ากับร่างสูงกำยำของใครบางคน"ว้าย! นี่หล่อนเดินยังไงยะ…ไม่มีตาหรือไง ชนเข้ามาได้" คู่กรณีที่ถูกชนอย่างจังส่งเสียงวี้ดว้ายแสบแก้วหู ต่อว่าต่อขานด้วยความโมโหทั้งที่ยังไม่ทันเห็นหน้าว่าใครเป็นคนชน"ขอโทษค่ะ พอดีฉันมัวแต่มองโทรศัพท์มือถือเลยไม่ทันระวัง ขอโทษจริง ๆ นะคะ"หญิงสาวกล่าวขอโทษขอโพยคนตรงหน้าพร้อมทั้งค้อมศีรษะลงด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกันกับคนที่เดินชนอย่างตกใจ"วีวี่!""ยัยม่าน!"สองเสียงร้องประสานกันด้วยความประหล
Last Updated : 2025-03-25เสน่หาสามีลวงใจ ภาพตำตา 3
สองเพื่อนซี้ขับรถพากันสนุกสนานไปกับการท่องเที่ยวที่โอบล้อมด้วยธรรมชาติสีเขียวและขุนเขาที่ทอดยาว ทั้งสองเลือกที่จะไม่นั่งผ่อนคลายในคาเฟที่ตั้งอยู่ในเมือง ตะลอนทั้งวันจวบจนเย็นค่ำถึงพากันไปเดินตลาดเพราะอยากจะซื้อเสื้อผ้าพื้นเมือง เครื่องประดับ พร้อมกับดูวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนที่นี่เมื่อเดินเลือกซื้อของสมใจอยากก็เริ่มที่จะหิว ทั้งสองคนจึงเดินหาซื้ออาหารกินกันอย่างเพลิดเพลินจนกระทั่งสองทุ่มกว่าถึงเดินทางกลับที่พัก"ม่าน ฉันหิวอีกแล้ว"ม่านทิวางวยงงไม่น้อยที่วีรพลบ่นออกมาว่า ‘หิว’ ตอนอยู่ตลาดเจ้าตัวเดินซื้อของกินไปมากมาย แถมในมือตอนนี้ก็มีถุงอาหารพะรุงพะรังเต็มไปหมด"ของกินเต็มมือ ยังจะมาบ่นหิวอีกนะยัยวีวี่" หญิงสาวต่อว่าอย่างมันเขี้ยวพร้อมทั้งหลุบตาลงไปมองมือทั้งสองข้างของเพื่อน"นั่งกินเป็นเพื่อนฉันก่อนค่อยกลับห้องนะ น้า..." วีรพลเอ่ยออดอ้อนหญิงสาวพยักหน้าอย่างยินยอมตามใจ หย่อนบั้นท้ายกลมกลึงลงบนเก้าอี้แล้วนั่งมองเพื่อนสวาปามของอร่อยที่ซื้อมาจากตลาดด้วยรอยยิ้ม บางครั้งเธอก็ส่งแก้วน้ำแตงโมปั่นที่ซื้อจากร้านค้าในตลาดให้ ดูแลเอาใจใส่เพื่อ
Last Updated : 2025-03-26เสน่หาสามีลวงใจ ภาพตำตา 4
ร่างเล็กบอบบางที่ถือของพะรุงพะรังโยกย้ายของมาไว้อีกมือเพื่อใช้มือข้างที่ถนัดไขกุญแจสำรองอีกชุดเข้ามาภายในห้อง ในคราแรกเธอคิดว่ารณพีร์กลับมาแล้วแต่กลับไม่พบเขา มีเพียงความมืดมิดและกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งเต็มห้องไปหมด จนกระทั่งหญิงสาวเปิดไฟแล้วเดินไปยังประตูกระจกออกสู่ระเบียงกว้างทางด้านหลัง พลันสายตามองเห็นร่างสูงของสามีทางนิตินัยนอนพิงหลังกับเก้าอี้ ในมือถือแก้วเหล้ายกขึ้นมาดื่มเรื่อย ๆใช่...เธอมองไม่ผิด รณพีร์กำลังดื่มเหล้า ดูท่าทางเขาจะดื่มหนักมากเสียด้วยแต่ว่าเขากลับมาแล้วทำไมไม่เปิดไฟ แล้วมานั่งดื่มอะไรอยู่ข้างนอกแบบนี้"คุณสองคะ"ม่านทิวาส่งเสียงเรียกรณพีร์พร้อมกับเอื้อมมือไปแตะต้นแขนกำยำเบา ๆ แต่ไร้การโต้ตอบจึงเรียกอีกครั้ง"คุณสองคะ! ""ไปสนุกถึงไหนมาล่ะ...กลับมาเอาป่านนี้" เสียงทุ้มเข้มถามลอดไรฟัน ราวกับกำลังสะกดอารมณ์โกรธของตัวเองเอาไว้สุดขีด"สนุกมากเลยค่ะ พรุ่งนี้ก็อยากจะไปอีก"ม่านทิวาตอบออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริงและยิ้มมีความสุขที่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อน แต่ดูเหมือนว่ารณพีร์จะตีความหมายไปคนละทางกันเลย"ทำอะไรหัด
Last Updated : 2025-03-27เสน่หาสามีลวงใจ ภาพตำตา 5
เพียะ!"ชอบความรุนแรงใช่ไหม ได้...ฉันจะสนองให้ถึงใจเลย!" รณพีร์กัดกรามกรอด ส่งเสียงเหี้ยมบอกลอดไรฟันทำเอาม่านทิวาสะดุ้งเฮือก กระถดกายถอยหนีจากร่างสูงกำยำที่แววตาคมกริบเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว"อ๊าย!" เสียงหวีดร้องของหญิงสาวดังขึ้นเมื่อชายหนุ่มคว้าข้อเท้าทั้งสองข้างกระชากกลับเข้าหาตัวอย่างรวดเร็ว"คุณสองปล่อยฉันเถอะนะ ฉันขอโทษที่ตบคุณ ฉันไม่ได้ตั้งใจ" พยายามขอโทษขอโพยด้วยใจที่หวาดกลัว"มันสายไปแล้ว""ปล่อยฉันนะ อย่านะคุณรณพีร์" ร้องห้ามอย่างหวาดกลัว เมื่อคนที่อยู่เบื้องหน้าโถมกายคร่อมทับร่างเล็กเพื่อควบคุมเอาไว้ หญิงสาวพยายามผลักดันร่างสูงให้ออกห่างแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเรี่ยวแรงและพละกำลังของชายหนุ่มนั้นมีมากกว่าผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธอหลายเท่ามือเล็กเรียวทั้งสองข้างที่กำลังทุบตีเข้ากับอกแกร่งถูกรวบขึ้นไปตรึงเหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวของชายหนุ่ม ส่วนมืออีกข้างก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำที่ชายเสื้อหลุดลุ่ยออกจากขอบกางเกงด้วยความรวดเร็ว เผยให้เห็นแผงอกแกร่งกำยำและซิกแพคเป็นลอนสวยทั้งหกก้อน ทำเอาม่านทิวาตาเบิกโพลงด้วยความตกใจสุดขีดเพราะไม่เคยแนบชิดผู
Last Updated : 2025-03-28เสน่หาสามีลวงใจ สิทธิ์สามี 1
เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในช่วงเช้า ทำให้คนที่เพิ่งจะได้เอนกายพักผ่อนหลังจากกิจกรรมสวาทเมื่อคืนต้องขยับตัวขึ้นมาดู มือหนาควานหาเจ้าเครื่องที่ส่งเสียงรบกวนเวลานอนหมายที่จะปิดมันเสีย แต่ทว่าคว้าขึ้นมากลับไม่ใช่โทรศัพท์มือถือของตัวเอง รณพีร์ตลบผ้าห่มที่คลุมกายออกแล้วยืนขึ้น คว้าผ้าขนหนูสีขาวผืนหนานุ่มขึ้นมาพันรอบเอวสอบไว้หมิ่นเหม่ ออกเดินตามหาเสียงก็พบว่ามันดังออกมาจากกระเป๋าสะพายใบน้อยของคนที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียง...ที่ดูท่าทีแล้วน่าจะไม่ตื่นขึ้นมาง่าย ๆ"ฮัลโหล" ชายหนุ่มกดรับสายด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยจะสบอารมณ์นัก แต่ปลายสายกลับไม่ตอบจึงพูดออกไปอีกครั้งด้วยน้ำเสียงขุ่น ๆ "ถ้าไม่พูดผมจะวางสายแล้วนะ"คนปลายสายเงียบไปชั่วขณะก่อนตอบเสียงเบา "ขอโทษครับโทร.ผิด" เพียงแค่นั้นแล้วกดวางสายด้วยความแปลกใจรณพีร์นิ่วหน้าด้วยความหงุดหงิดใจก่อนวางโทรศัพท์ไว้ข้างกระเป๋าสะพายใบเดิม เดินกลับไปยังเตียงกว้างอีกครั้งเพราะเวลานี้ยังคงเช้าอยู่ จากที่ดูเวลาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือประมาณเจ็ดโมงเช้าเห็นจะได้ และวันนี้ก็ไม่ได้มีธุระปะปังด่วนอะไรจึงอยากนอนต่ออีกหน่อยทว่ายังไม
Last Updated : 2025-03-29เสน่หาสามีลวงใจ สิทธิ์สามี 2
เดินกลับเข้ามาในห้องมองเมียหมาด ๆ ที่นอนหลับสนิทด้วยใบหน้าอ่อนเพลียแล้วรู้สึกผิด หากคนที่เขาเพิ่งพบเป็นเพื่อนกับม่านทิวาจริง ๆแล้วสิ่งที่เขาทำกับเธออย่างป่าเถื่อนไร้เหตุผลเมื่อคืนนี้ล่ะ...เขาจะแก้ไขอย่างไรดี?บางจังหวะของการขยับตัวหญิงสาวเผลอครางออกมาราวกับว่าตนนั้นเจ็บจุกเหลือเกิน มือน้อย ๆ กุมเข้ากับหน้าท้องแบนราบภายใต้ผ้าห่มผืนนุ่มที่คลุมกายเปลือยเปล่า สายตาคมมองเห็นหยดเลือดจาง ๆ ที่แห้งกรังบนผ้าปูที่นอนสีขาวก็อดภูมิใจไม่ได้ที่เขาได้เป็น ‘คนแรกของเธอ’ ก่อนที่ความรู้สึกบางอย่างจะแทรกแซงเข้ามาภายในใจ ชายหนุ่มรีบสลัดเรื่องราวเหล่านั้นออกไปให้หมด อย่าได้เห็นใจผู้หญิงที่ร้ายกาจเห็นแก่เงินคนนี้เลย ที่เธอเอาตัวเข้ามาเสี่ยงกับเขาก็เพื่อเงินทั้งนั้นไม่ว่าเธอหรือน้องสาวก็เหมือนกันหมด!ส่วนทางด้านของคนที่อยู่ข้างนอกอย่างวีรพลกับแฟนหนุ่มนั้นยังคงงวยงงไม่น้อยที่อยู่ ๆ เพื่อนสาวก็มีสามีเป็นตัวเป็นตน แต่เหตุใดทำไมไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย แถมยัยเพื่อนตัวดีก็นะ...เมื่อวานอยู่ด้วยกันทั้งวันไม่เคยบอกให้รู้สักคำ แต่พอให้ลองนึกดูดี ๆ ผู้ชายคนที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมคายแต่ดุด
Last Updated : 2025-03-30เสน่หาสามีลวงใจ สิทธิ์สามี 3
ยังไม่ทันที่จะเอ่ยจบประโยคก็ถูกร่างสูงประชิดร่างเล็กด้วยความรวดเร็ว…ทำเอาหญิงสาวตั้งตัวไม่ทัน สองร่างเปลือยเปล่าทัดเทียมกันอยู่ภายใต้เรนชาวเวอร์"คุณสอง…หยุด! ฉันยังเจ็บอยู่เลยนะ" หญิงสาวท้วงเสียงแผ่วเบา วาบหวิวเมื่อคลื่นอารมณ์ใคร่แผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย"ครั้งนี้มันจะไม่เจ็บ" ฝ่ามือร้อนลูบไล้ทั่วร่างขาวเนียนอย่างถือสิทธิ์และไล้ขึ้นมาที่ดอกบัวตูมคู่งาม บีบขย้ำแรง ๆ ก่อนจะพลิกร่างเล็กเปลือยเปล่าของม่านทิวาให้แนบชิดติดกำแพง"อะ...อ้า…"เสียงครางที่พยายามกักเก็บเอาไว้ถูกปล่อยออกมาจนหมดสิ้นเพราะคนมากประสบการณ์หลอกล่อเธอในทุกทาง และปล่อยเสียงครางอันแสนรัญจวนออกมาอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มค่อย ๆ พรมจูบทั่วแผ่นหลังขาวเนียนจนหยุดที่บั้นท้ายกลมกลึงน่ากัด คนไม่ประสากำมือแน่นเมื่อความแข็งขึงแทรกเข้ามาในโพรงกุหลาบงามอย่างไม่ทันตั้งตัวแล้วขยับเข้าออกเป็นจังหวะบางครั้งก็ช้าบาดใจ บางครั้งก็รวดเร็วจนรับไม่ไหว ทำเอากายสาวปั่นป่วนสั่นระริกแทบจะยืนไม่อยู่ แต่ยังโชคดีที่ชายหนุ่มคอยประคองเอาไว้ไม่เช่นนั้นเธอคงร่วงลงไปกองกับพื้นห้องน้ำเป็นแน่ เรี่ยวแรงที่มีน้อยนิดอยากจะปฏิ
Last Updated : 2025-03-31
Latest chapter
เสน่หาสามีลวงใจ เปลี่ยนแปลง 1
นับว่าเป็นวันแรกที่ต้องกลายเป็นคนตกงานไปโดยปริยายของม่านทิวา อันที่จริงวันนี้เธอต้องเข้าไปที่ทำงานเพื่อเอาของใช้ส่วนตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ กลับมา แต่อย่างที่รู้ว่ารณพีร์ได้เอาของทุกอย่างออกมาให้เธอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว มิหนำซ้ำอดีตเจ้านายยังให้ฝ่ายบุคคลโทร.มาแจ้งเธออีกครั้งว่า ‘เหลือเวลาอีกหนึ่งวันไม่ต้องกลับเข้ามาทำงาน เพราะเป็นคำขอจากรณพีร์’ นี่เขาจะยุ่งเรื่องของเธอมากเกินไปแล้วนะเขายุ่งเรื่องของเธอได้ แต่เธอห้ามยุ่งหรือก้าวก่ายเรื่องของเขาอย่างนั้นน่ะหรือ?คนตัวเล็กที่เพิ่งตกงานไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีรีบเดินเข้าครัว หมายจะช่วยเหล่าแม่บ้านจัดเตรียมอาหารเช้าให้ทุกคนในบ้านรับประทาน เพราะเวลานี้เธอนั้นพยายามปรับเวลาให้ตื่นเช้าขึ้นถึงแม้ว่าจะนอนดึกมากก็ตาม"คุณมายด์ ป้าเจียม มีอะไรให้ม่านช่วยไหมคะ" เสียงหวานนุ่มละมุนเหมือนทุกครั้งที่เอ่ยทักถาม แต่ทว่าวันนี้มีความอ่อนเพลียแทรกติดปลายเสียงมาด้วย"ไม่มีเลยค่ะคุณม่าน อีกนิดเดียวก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว" แม่บ้านใหญ่เอ่ยบอกทั้ง ๆ ที่มือยังคอยคนหม้อต้มยำ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเจ้านายสาวที่ท่าทางอ่อนเพลียไม่
เสน่หาสามีลวงใจ เปย์เมีย 4
ทันทีที่ถึงบ้านในช่วงบ่ายแก่ ๆ คนในบ้านตกใจไม่น้อยที่สองสามีภรรยาที่ดูท่าจะไม่ลงรอยกันกลับบ้านพร้อมกัน มิหนำซ้ำยังเดินจับมือกันเข้ามาภายในบ้านเสียด้วย"กลับบ้านเร็วจังวะไอ้สอง" รณวีร์ทักทายน้องชายที่เดินเข้าบ้านพร้อมกับม่านทิวา"ประชุมเสร็จก็กลับบ้านสิ...แปลกตรงไหนวะ" คนเป็นน้องย้อนตอบกวน ๆ"ถามมาได้ว่าแปลกตรงไหน มึงแปลกทุกตรงอะ แล้วยิ่งตอนนี้มึงยิ่งแปลกหนักเข้าไปใหญ่" คนเป็นพี่ชายตั้งข้อสงสัยกับคนเป็นน้องพลางเหล่มองร่างเล็กของน้องสะใภ้ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ"คุณม่าน วันนี้ไม่ไปทำงานหรือคะ" มธุรินเอ่ยถามม่านทิวาด้วยความสงสัยเพราะวันนี้เป็นวันทำงานของหญิงสาวไม่ใช่หรือ"เอ่อ…ค่ะ พอดีม่านตื่นสายไปหน่อยเลยไม่ได้ไปทำงานน่ะค่ะ" หญิงสาวตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหย ๆ ไม่กล้าบอกว่าตัวต้นเหตุคือคนที่ยืนอยู่ทางด้านหลังเธอ"ตื่นสายนั่นคือเหตุผลหนึ่งครับ แต่จริง ๆ มันมีหลายเหตุผลที่ทำให้ตื่นสาย"คำตอบของเขาทำเอาม่านทิวาถลึงตาหน้าบึ้งตึงใส่ทันที คนเป็นพี่ชายเห็นแล้วต้องรีบเดินเข้ามากระซิบข้างหูรณพีร์"เบาได้เบานะเว้ย เมียมึงยิ่งตัวเล็ก ๆ อยู่"คน
เสน่หาสามีลวงใจ เปย์เมีย 3
หญิงสาวส่ายหน้าเป็นคำตอบว่าเธอไม่อยากได้ของพวกนี้ ราคามันแพงเกินไปไม่เหมาะกับคนธรรมดาอย่างเธอ"เลือกเถอะน่า ผัวซื้อของขวัญวันเกิดให้เมียมันน่าแปลกตรงไหน""เอ่อ..." ม่านทิวาอ้ำอึ้งทำตัวไม่ถูกพนักงานจึงรีบเชียร์"คุณผู้หญิงชอบเส้นไหนคะ เส้นนี้เส้นเล็ก ๆ ดูเรียบหรู ส่วนเส้นนี้สวยไฮโซดูแพงมากเลยค่ะ แต่ดิฉันว่าเหมาะกับคุณผู้หญิงทั้งสองเส้นเลยค่ะ""เลือก...อยากได้เส้นไหน" รณพีร์สั่งเสียงนุ่มก่อนก้มลงกระซิบข้างใบหูขาวสะอาดของหญิงสาวเบา ๆ ให้ได้ยินเพียงสองคนเท่านั้น "ถ้าไม่เลือกคืนนี้ไม่ต้องนอนนะ"สิ้นประโยคของเขาทำเอาม่านทิวาตาเบิกโพลงก่อนจะชี้นิ้วไปยังเครื่องเพชรเซตแรกอย่างไม่ลังเล เพราะกลัวว่าคืนนี้เธอจะไม่ได้นอนอีกคืน อีกทั้งดูจากน้ำเสียงของเขาแล้วเกรงว่าจะทำอย่างนั้นจริง ๆ เสียด้วย"เอาเส้นนี้แล้วกันค่ะ"ชายหนุ่มยิ้มขบขันในท่าทางลนลานของหญิงสาว หลังจากนั้นจัดการชำระเงินค่าเครื่องประดับหลายแสนบาทให้ม่านทิวาและพากันออกมาจากร้าน“คุณสองคะ” หญิงสาวเรียกชายหนุ่มเบา ๆ ทำให้ขาแกร่งต้องหยุดก้าวเดินและหันมามองหน้าคนตัวเล็ก
เสน่หาสามีลวงใจ เปย์เมีย 2
"ไม่ค่ะ" เธอตอบเบา ๆ ยังมองหน้าเขาด้วยความประหลาดใจ"ดีเลย" ชายหนุ่มตอบเพียงแค่นั้น ก่อนบอกกับสามคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยท่าทีสุภาพ "ขอตัวก่อนนะครับ พอดีวันนี้เป็นวันเกิดของภรรยา ผมสั่งของขวัญพิเศษเอาไว้ให้เธอ เราต้องรีบไปรับกันแล้ว" รณพีร์บอกเพียงแค่นั้นก่อนคว้ามือเล็กของม่านทิวาเดินออกมาอย่างรวดเร็ว ทำเอาคนที่ไม่เคยได้อะไรจากรณพีร์แทบกรีดร้องด้วยความอิจฉาริษยา"คุณสองจะไปไหนคะ" ม่านทิวาถามขึ้นเมื่อทั้งเขาและเธอเดินออกห่างจากคนเหล่านั้นมากพอ"ตามมาเถอะน่าไม่ต้องถามมาก"“ฉันไปก็ได้ แต่คุณต้องตอบคำถามฉันก่อน”“อะไร”“ทำไมถึงไม่บอกฉันตรง ๆ ว่าคุณกับวิเคยเป็นแฟนกันมาก่อน โกหกปกปิดทำไม” ม่านทิวารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก เวลานี้เขาทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงโง่ ๆ คนหนึ่งเลยก็ว่าได้รณพีร์มองหน้าสวยหวานที่กำลังขุ่นมัวเพราะตนพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ ตอบไปด้วยเหตุผลที่คิดว่าดีที่สุดที่จะรักษาม่านทิวาเอาไว้จนกว่าตนจะเป็นฝ่ายชนะ“ก็เพราะว่าฉันไม่ได้สนใจรวิดามากไปกว่าเธอไง เธอเป็นเมียฉันไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น และฉันก็ไม่ได้อาลัยอาวรณ์รว
เสน่หาสามีลวงใจ เปย์เมีย 1
ม่านทิวาออกจากเพนต์เฮาส์สุดหรูหราของรณพีร์ที่มองอย่างผิวเผินแทบจะกลายเป็นบ้านหรูหลังหนึ่งอยู่แล้ว จากนั้นก็แวะเข้าไปยังที่ทำงานของตน แต่ก็ถูกเจ้านายห้ามไว้เพราะสามีของเธอนั้นโทร.มาลาป่วยให้แล้วโดยให้เหตุผลว่า ‘ภรรยาของเขาไม่สบายหนักมาก’ เธอจึงเออออไปตามน้ำ แต่อีกไม่กี่วันเธอก็ไม่ได้มาทำงานที่นี่อีกแล้ว ด้วยความเอาแต่ใจของชายหนุ่มโดยที่ไม่ถามความคิดเห็นของเธอแม้แต่น้อย หญิงสาวลองถามเจ้านายว่าหากเธอจะทำงานที่นี่ต่อขอสมัครงานใหม่จะได้หรือไม่ แต่คำตอบที่ได้กลับมาทำเอาม่านทิวาพูดไม่ออกเพราะว่ารณพีร์มีหุ้นส่วนในบริษัทนี้เช่นกัน หากสมัครเข้าทำงานใหม่หรือรับกลับเข้ามาทำงานคงเกิดปัญหาเป็นแน่ คนตัวเล็กจึงขอตัวไปเก็บข้าวของที่อยู่บนโต๊ะทำงานลงกล่องล่วงหน้าจะได้ไม่เสียเวลาย้อนมาเก็บพรุ่งนี้ข้าวของบนโต๊ะของเธอก็ไม่ได้มีอะไรมากมาย นอกจากอุปกรณ์สำนักงานเล็กน้อยเท่านั้น หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยก็ออกจากออฟฟิศทันที สายตาหวานเหลือบมองนาฬิกาข้อมือเรือนเล็กก็พบว่าเวลานี้จวนจะบ่ายสอง อาหารเช้ายังไม่ตกถึงกระเพาะน้อย ๆ เลย ห้างสรรพสินค้าที่อยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานของเธอคือจุดหมาย
เสน่หาสามีลวงใจ วันเกิด 3
ร่างสูงของรณพีร์ยืนเด่นอยู่ที่ริมระเบียงห้องนอน เอวสอบถูกพันหลวม ๆ ด้วยผ้าขนหนูสีขาว กำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่ ทว่าสายตาของเขากลับมองร่างเล็กเนื้อตัวหอมหวานและขาวเนียนแทบทุกส่วนที่หลับสบายอยู่บนเตียงนุ่ม อย่างไม่มีทีท่าว่าจะตื่นง่าย ๆ ก่อนหันมาสนทนาอย่างจริงจังกับคนที่อยู่ปลายสาย"อือ! ยังไงจัดการให้ฉันด้วยนะ เรื่องที่สั่งไป""ได้ครับ..."ครู่หนึ่งชายหนุ่มก็กดตัดสายจากลูกน้องคนสนิททันที ก่อนจะค้นหาเบอร์โทรศัพท์มือถือของเจ้านายม่านทิวาเพื่อที่จะลางานให้หญิงสาว เพราะดูจากสถานการณ์แล้วคนตัวเล็กไม่น่าจะตื่นไปทำงานไหว ผลพวงก็มาจากเมื่อคืนที่ทะเลาะกันตั้งแต่กลับจากร้านของจอมพลแล้วจบที่เตียงพลอยทำให้หวนนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาว่าเขานั้นรุนแรงกับเธอเกินไปหรือไม่ คนตัวสูงเดินมาหยุดอยู่ข้างเตียงฝั่งที่ม่านทิวาหลับอยู่ มองใบหน้าสวยหวานที่กำลังหลับพริ้มราวกับอยู่ในห้วงแห่งความฝันมือหนาค่อย ๆ ไล่ปอยผมที่ปรกใบหน้าทัดเข้ากับใบหูเล็กอย่างเบามือที่สุด…เพราะกลัวว่าจะไปรบกวนการนอนของเธอ บางครั้งรณพีร์ก็เผลออมยิ้มเอ็นดูกับท่าทางปัด
เสน่หาสามีลวงใจ วันเกิด 2
ธาริกาตอบกลับพร้อมกับทำหน้าล้อเลียนคนที่เพิ่งจะจบการสนทนาเมื่อครู่ด้วยความไม่ชอบใจ ก่อนหันไปหาม่านทิวาและชวนเข้าไปในห้องด้วยกัน เธอไม่ค่อยไว้ใจให้เพื่อนยืนรอหน้าห้องเท่าไร เพราะมีผู้ชายท่าทางไม่น่าไว้ใจเดินวนเวียนอยู่ไม่ห่าง"สวัสดีค่ะคุณนที" น้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะพอใจและรู้สึกเจ็บกับสิ่งที่ได้เห็นของเลขานุการสาวนอกเวลางาน…เอ่ยทักเจ้านายทันทีที่มาถึง ทำให้สี่หนุ่มที่นั่งสังสรรค์พร้อมกับสาว ๆ ข้างกายเงยหน้าขึ้นมามองเป็นตาเดียว"สายไปห้านาที" นทีต่อว่าด้วยความเขี้ยว"ฉันก็มีธุระของฉันนี่คะ คุณนทีรีบเซ็นเอกสารเถอะค่ะ ฉันจะได้รีบไป" หญิงสาวย่อตัวลงวางเอกสารให้เจ้านายหนุ่มเซ็นแต่นทีกลับไม่ยอมทำตาม อีกทั้งถามกลับเสียงแข็ง "ไปไหน""ไปไหนไม่สำคัญค่ะ" หญิงสาวตอบเสียงเรียบก่อนหันไปหาม่านทิวาที่สะกิดเรียก"หือ..มีอะไร?""ฉันกลับไปรอที่ห้องนะ" ม่านทิวาบอกกับเพื่อนสาว ทั้ง ๆ ที่สายตาของเธอจ้องมองไปยังร่างสูงของรณพีร์ที่กำลังกอดผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่ยั่วยวนข้างกายธาริกาพยักหน้าอนุญาตแล้วหันกลับมามองเอกสารสำคัญที่เจ้านายหนุ่มเพิ่งจรดปากกาเซ็นช
เสน่หาสามีลวงใจ วันเกิด 1
เวลาสามทุ่มกว่าของคืนวันเดียวกัน ภายในสถานบันเทิงชื่อดังแห่งหนึ่ง เสียงเพลงจังหวะสนุกสนานผสมผสานเคล้าคลอกับเครื่องดื่มชั้นดีที่ธาริกาจัดมาให้เพื่อน หญิงสาวเลือกโต๊ะที่มีความเป็นส่วนตัวเพราะไม่อยากให้ใครมารบกวน"โต๊ะที่คุณผู้หญิงจองไว้ทางร้านจัดให้เรียบร้อยแล้วครับ" พนักงานชายของร้านบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ"ขอบคุณค่ะ อย่าลืมของที่สั่งไว้นะคะ"ธาริกาย้ำเตือนกับพนักงานแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือของตนขึ้นมาถ่ายรูปโต๊ะที่จองไว้ ส่งให้เพื่อนในไลน์กรุปทันทีจะได้ไม่เสียเวลาเดินออกไปรับ ไม่นานนักเสียงข้อความแจ้งเตือนก็ดังขึ้นอัญญ์ : ถึงแล้ว กำลังจะเข้าไปธาริกา : โอเค รีบมาฉันรออยู่อัญญ์ส่งสติกเกอร์ยิ้มแฉ่งแข่งตะวันมาให้ธาริกาธาริกา : แล้วคนอื่นล่ะ? ยัยวีวี่ ยัยปอ ยัยม่านถ้าแกไม่มาฉันจะโกรธจริง ๆ ด้วยม่านทิวาส่งสติกเกอร์การ์ตูนรูปหน้าผู้หญิงหัวเราะชอบใจเป็นการตอบกลับวีรพล : กำลังจะเข้าไปปอแก้ว : กำลังถึงเช่นกันจ้า รอแป๊บน
เสน่หาสามีลวงใจ เริ่มเปลี่ยน 2
“ไม่ใช่ครับ แต่มีเรื่องจะถามนิดหน่อย” ตอบพร้อมกับมองหน้าสวยหวานที่เต็มไปด้วยความสงสัย “บัญชีงบประมาณที่คุณทำอยู่เสร็จหมดหรือยังครับ”“เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ”“เดือนหน้าคุณม่านไม่ต้องมาทำงานแล้วนะครับ”“ทำไมคะ?” หญิงสาวถามเจ้านายอย่างไม่เข้าใจ ก่อนเหลือบตามองคนที่ยืนอยู่ตรงข้ามอย่างสงสัยว่าน่าจะเป็นตัวต้นเหตุของเรื่องนี้“พอดีสามีคุณทำเรื่องลาออกให้เรียบร้อยแล้วครับ” ม่านทิวาตกใจพอ ๆ กับพนักงานหลายคนที่ได้ยินเรื่องน่าตกใจของเธอในคราวเดียวกันถ้าเดือนหน้าไม่ต้องมาทำงาน เช่นนั้นเธอจะเหลือเวลาทำงานที่บริษัทแห่งนี้เพียงสามวันเท่านั้น…สายตาหวานมองไปรอบ ๆ สายตาพนักงานคนอื่นต่างมองมาที่เธอรณพีร์! นี่เขาเป็นบ้าไปแล้วหรือไงกัน!“ขอบคุณคุณหิรัญมากนะครับที่อนุมัติให้ภรรยาผมลาออกอย่างกะทันหัน” รณพีร์หันไปคุยกับหิรัญโดยไม่สนสายตาขุ่น ๆ ของม่านทิวาเลย“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี” หิรัญตอบรับด้วยน้ำเสียงสุภาพนอบน้อม“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”ชายหนุ่มผู้เป็นสามีของม่านทิวาขอตัวกลับ เขาเดินผ่านคนตัวเล
