Mag-log inShare
ตอนที่ 16.
Huling Na-update:
2025-03-16 13:06:39
Kaugnay na kabanata
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17.“แกนี่ปากดีทุกสถานการณ์จริงๆ เลยเนตร”“แล้วแกจะเอาไงน่ะอ้อน แต่ฉันว่าแสดงตัวให้ยัยนั่นรู้ตัวหน่อยก็ดีนะว่าใครกันแน่ที่เป็นชู้แถมมาทีหลังน่ะจะได้เลิกซ่าซะที เวลาฉันไปหาเฮียไฟที่โรงแรมทีไร แม่อยากจะชกให้ซิลิโนที่ยัดนมกับจมูกทะลุออกมาอวดประชาชีซะจริง”เนตรนาราพูดพลางชูกำปั้นทำท่าชกอย่างที่อยากทำจนเพื่อนๆ ส่ายหน้าในความห้าวห่ามของเธอ“น้อยๆ หน่อยยัยเนตรทำท่ายังกับนักเลงหัวไม้ แต่ว่าที่เนตรมันพูดก็จริงนะอ้อนถ้าเราเงียบเฉยอย่างนี้พวกนั้นต้องได้ใจแน่ๆ เราน่าจะทำอะไรสักอย่าง”“ไม่ดีกว่า ฉันไม่อยากวุ่นวายกับพวกนั้น”“แต่ฉันว่าถึงเราไม่ไปวุ่นวายพวกนั้นต้องมาวุ่นวายกับเราแน่นอน เพราะยัยมารสองตนนั่นมาโน้นแล้ว... ใครเชิญมากันล่ะเนี่ย...”เนตรนาราบ่นงึมงำ เมื่อเห็นว่านางมารที่ตนกำลังพูดถึงเดินนวยนาดเข้ามาในร้านของพวกเธอ “สวัสดีค่ะคุณน้ำไม่นึกว่าจะเจอกันที่นี่นะคะ” มิรันตีกล่าวทักทายเธอด้วยชื่อที่เธอไม่อยากใช้และด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มดูจริงใจแต่เธอทั้งสามคนรู้ดีว่ามันไม่ใช่ใบหน้าสวยหวานชนิดหาตัวจับยากของผู้หญิงตรงหน้ามันช่างตรงกันข้ามกับจิตใจที่แสนจะร้ายกาจยิ่งนัก“อ้าวน้ำ มาอยู่แต่กับพวก
Huling Na-update : 2025-03-16เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 18
ตอนที่ 18“นี่แกฉันว่ายัยมิรันตีนี่มันแค้นฝังหุ่นแกมากเลยนะเรื่องอะไรๆ มันก็นานมาแล้วยังจะเจ้าคิดเจ้าแค้นอยู่ได้” เนตรนาราเอ่ยพร้อมกับทำหน้าเซ็งจัด“ไม่น่าเชื่อนะอ้อนว่าแกเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน นิสัยต่างกันมากๆ”“เขาไม่เคยคิดว่าฉันเป็นน้องเลยต่างหาก เพราะตั้งแต่แม่ฉันหนีการแต่งงานกับคนที่ทางบ้านหาให้ ตากับยายก็ตัดขาดแม่ออกจากตระกูล แต่โชคดีที่คุณลุงเขารู้จักแยกแยะและให้อภัย ฉันกับครอบครัวจึงได้รับการช่วยเหลือจากครอบครัวของคุณลุงแทบทุกอย่างแบบเงียบๆ จนเป็นที่ครหาเพราะน้อยคนนักจะรู้ว่าแม่เป็นน้องเถ้าแก่หยงส่วนมากจะคิดว่าแม่เป็นเมียน้อยคุณลุงซะมากกว่าแม้แต่คุณป้าเองมารู้ก็ตอนก่อนท่านจะเสียไม่นานมันเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่พี่มิรันจะเกลียดฉัน” อโนมากล่าว“ฉันว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่ประเด็นว่ะแก ฉันว่าที่ยัยมารร้ายนั่นเกลียดแกเพราะเรื่องพี่อะไรน้า อ๋อพี่โชคใช่ๆ รุ่นพี่ที่ยัยนั่นแอบรักแล้วก็เผลอปล่อยตัวจนตัวเองท้องตั้งแต่วัยเรียนแล้วไม่รับผิดชอบแต่ไอ้พี่บ้านั่นกลับมารักมาชอบแกมากกว่าว่ะ ยัยนี่ก็เลยฝังใจ” เนตรนาราตั้งข้อสังเกตเพราะพอรู้ประวัติความเป็นมาของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่เลี้ยงเพราะเธอเองก็จ้าง
Huling Na-update : 2025-03-16เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.“ริต้า”“ใช่ฉันเอง แล้วจะบอกได้รึยังว่าแกมาที่นี่ทำไม ที่นี่ไม่ใช่ตลาดนัดนะที่แกจะมาเดินเล่นหัดเจียมตัวซะบ้าง นังไพร่” วาจาเผ็ดร้อนที่ออกจากปากอิ่มสวยที่เคลือบสีแดงสดนั้นช่างขัดกับใบหน้าสวยงามยิ่งนักและคนฟังก็ได้แต่ยืนหน้าชาอย่างทำอะไรไม่ถูก อโนมาก็คืออโนมา เธอเคยอ่อนโยนอ่อนหวานอย่างไร และแม้จะทำตัวว่าเข้มแข็งแค่ไหนเธอก็ยังไม่ทันเล่ห์ร้ายของภูริตาอยู่ดี“ฉันมาหานนท์” อโนมาสูดหายใจลึกๆ ก่อนตอบอย่างมั่นใจพร้อมเชิดคางขึ้นเพื่อบอกให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอไม่มีทางให้ใครมาข่มเหงได้ง่ายๆ แม้ว่าภายในใจจะแอบหวั่นกลัวภาวนาให้เพื่อนรักกลับมาเร็วๆ“มาหาทำไม อย่านึกว่าจะมาให้นนท์รับเป็นพ่อเด็กในท้องเธอล่ะเพราะไม่ว่ายังไงนนท์ก็ต้องแต่งงานกับฉัน และเธอคงต้องไปหาคนอื่นมาเป็นพ่อเด็กละกัน หรือว่าเยอะจนจำไม่ได้ว่าใครเป็นใคร”“คนที่จำไม่ได้ว่าใครเป็นใครน่าจะเป็นเธอมากกว่านะริต้า” อรุณนารีออกมาจากห้องน้ำทันที่จะได้ยินคำพูดแย่ๆ ที่ผู้หญิงเจ้ามารยาสวยแต่รูปอย่างภูริตาพอดี“นี่พวกแกยกโขยงมาทั้งสามคนเลยรึเปล่านี่ ก็ดีนะเฮียไฟจะได้รู้ซะทีว่าน้องสาวสุดที่รักน่ะคบอยู่กับพวกเพื่อนไพร่ๆ อย่างพวกแก”“อย่างน้อย
Huling Na-update : 2025-03-16เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20.“ไม่มีค่ะ พวกน้ำยอมรับนะคะว่าทำแต่ถ้าเพราะไม่นังมารร้ายนี่มาทำร้ายยัยอ้อนทั้งๆ ที่เห็นว่าเขาท้องโตแล้วนี่ต่างหากที่ชั่วร้าย รังแกได้แม้กระทั่งคนท้องน่าไม่อาย”“ไม่จริงเธอเข้าข้างเพื่อนเธอน้ำ เฮียไฟดูสิคะริต้าสะบักสะบอมขนาดนี้ มีตัวคนเดียวจะไปสู้แม่สามสาวนี่ได้ยังไง แล้วอีกอย่างนะคะยัยอ้อนมันจะให้นนท์รับเป็นพ่อเด็กในท้องมัน ทั้งๆ ที่นนท์จะแต่งงานกับริต้าเร็วๆ นี้นะคะ คิดดูสิคะ แถมมันยังบอกว่าริต้าเป็นเมียน้อยมันอีก ฮือๆๆ ริต้ารับไม่ได้” ผู้เสียหายเช่นภูริตาคร่ำครวญอย่างน่าสงสารแต่น่าหมั่นไส้ในสายตาของเนตรนารานัก“หุบปากเน่าๆ ของเธอไปเลยริต้า นึกว่ามีเฮียถือหางนึกอยากจะว่าใครก็ได้รึไง เธอน่ะมันมารร้ายชัดๆ มันน่านัก” ว่าแล้วร่างโปร่งบางของเนตรนาราทำท่าจะปรี่เข้าทำร้ายคนที่ฉอเลาะอยู่ข้างพี่ชายแต่อรุณนารีรีบรั้งเพื่อนไว้ก่อนเพราะเห็นแววตาของพี่ชายเพื่อนรักเริ่มคุโชนด้วยโทสะ“หยุดก้าวร้าวเดี๋ยวนี้นะน้ำ อย่ามาแสดงกิริยาแบบนี้กับเฮียนะ ไม่นึกว่าแค่ปีสองปีที่ออกไปอยู่ข้างนอกแล้วคบเพื่อนแบบนี้ น้ำจะกลายเป็นคนที่มีกิริยาหยาบกระด้างขนาดนี้ นี่ถ้าแม่ยังอยู่คงเสียใจน่าดู” อัคคีตวาดน้องสา
Huling Na-update : 2025-03-16เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 21.
ตอนที่ 21.“ฮือๆๆ นนท์ทำไมนนท์ไม่รักริต้าอย่างที่ริต้ารักนนท์บ้าง นนท์ใจร้ายที่สุด อือๆๆ”ภูริตานั่งร่ำไห้อยู่ตรงหน้ามิรันตีซึ่งกำลังมองคนตรงหน้าอย่างเหยียดหยัน สมน้ำหน้า เมื่อก่อนแกกับแม่ของแกเคยดูถูกเหยียดหยามฉันไว้ยังไง ด่าทอฉันสารพัด คราวนี้ถึงคราวของฉันบ้าง มิรันตีปั้นยิ้มแสร้งปลอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“โธ่น้องริต้าคะ อย่ามัวแต่นั่งร้องห่มร้องไห้เลยค่ะ นี่ถ้านังพวกนั้นมันรู้ว่าเราเสียใจ เสียหน้าพ่ายแพ้ย่อยยับแบบนี้มันคงหัวเราะเยาะเราน่าดูนะคะ”“แล้วพี่มิรันจะให้ริต้าทำยังไงละคะ ในเมื่อนังอ้อนมันก็เข้าไปอยู่ในบ้านนนท์แล้วและคุณแม่ก็ยอมรับมันด้วย พาออกงานเป็นว่าเล่นแถมยังเห่อหลานที่ยังไม่เกิดมาอีก ตอนนี้ริต้าไปไหนมาไหนมีแต่คนถาม พี่มิรันรู้มั้ยว่าริต้าอายคนที่สุดเลยเพื่อนๆ ริต้ามันก็เม้าท์ริต้ากันสนุกปาก” ภูริตาโวยวายอย่างอัดอั้น ในขณะที่มิรันตีลอบยิ้มอย่างสะใจ“เราก็อย่าให้มันเสวยสุขสิคะ ถ้าเป็นพี่นะคะจะจัดการขั้นเด็ดขาดให้ รู้เป็นรู้ตาย ไปเลยค่ะ”มิรันตีเน้นคำว่า รู้เป็นรู้ตาย อย่างตั้งใจแววตาระยับด้วยประกายบางอย่างแต่เธอฉลาดพอที่จะปกปิดมันไว้ นังหน้าโง่สวยแต่โง่อย่างแกนี่ก็มีประโย
Huling Na-update : 2025-03-17เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่22.
ตอนที่22.ทั้งอโนมาและคุณเสาวลักษณ์ต่างตะลึงมองร่างสองร่างที่ยื้อแย่งปืนพกอันเล็กในมือของภูริตาอย่างบ้าคลั่ง คนทั้งสองกอดกันกลมอย่างหวาดหวั่นและกลัวว่าใครคนใดคนหนึ่งจะพลาดฝ่ายอโนมาเองก็เริ่มเจ็บหน่วงๆ ที่ท้องมากขึ้นใบหน้าสวยหวานเหยเกด้วยความเจ็บปวด“อ้อน โธ่ เจ็บท้องหรือลูก เดี๋ยวแม่โทรแจ้งตำรวจก่อนนะ โอยแย่จริงทำไมเวลานี้ไม่มีรถผ่านมาสักคันนะ”คุณเสาวลักษณ์บ่นพลางกดโทรศัพท์มือไม้สั่น ปรกติแล้วในหมูบ้านย่านคนรวยแถบนี้มักจะไม่ค่อยมีรถพลุ่กพล่านจะมีก็แต่รถยนต์ส่วนตัวเท่านั้นแล้วเวลานี้ก็แทบจะไม่มีรถวิ่งผ่านมา แต่แล้วปัง ปัง! เสียงปืนก็ดังขึ้นสองนัดติดๆ กัน โทรศัพท์ในมือเหี่ยวย่นของคุณเสาวลักษณ์ร่วงลงพื้น นางเขม้นมองไปยังร่างของรัชชานนท์และภูริตาอย่างตกตะลึงกรี๊ดดด!กรี๊ดดด! ร่างบางผวาสะดุ้งเฮือก ใบหน้านวลซีดเผือดเหงื่อเม็ดเล็กๆ ซึมตามไรผมเปียกชื้น อโนมาหอบหายใจแรงๆ พลางยกมือบางลูบใบหน้าของตนและกดคลึงเบ้าตาเบาๆ ก่อนจะมองไปที่หน้าต่างบานสวยซึ่งกระจ่างเรืองรองรับเช้าวันใหม่“ฝันอีกแล้วรึนี่ อุ๊ยหกโมงเช้าแล้ว แย่จริงๆ ตื่นสายได้ยังไงนะ” ว่าแล้วร่างบางไม่เสียเวลานานให้กับฝันร้าย ฝันซ้ำๆ ซา
Huling Na-update : 2025-03-17เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23.“มาครับน้องอ้อนมาทานอาหารเช้ากันก่อน วันนี้พี่สาวน้องอ้อนเข้าครัวเองเลยนะครับ” พ่อเลี้ยงอินคำเอ่ยชวนพลางรับกระเป๋าของหญิงสาวไปเก็บไว้ในรถตู้คันหรู และอดแปลกใจไม่ได้ที่เห็นอโนมามีเพียงกระเป๋าใบใหญ่เพียงใบเดียว“อ้อนมีของแค่นี้ค่ะพี่อินคำ ไม่เคยชอบขนของเยอะๆ เหมือนคนบ้าหอบฟาง” หญิงสาวบอกเมื่อเห็นสีหน้าแปลกใจของพ่อเลี้ยง“ครับ ถ้างั้นขึ้นไปทานข้าวกันเถอะไป”“ที่ว่าพี่เกดเข้าครัวเองนี่ ผมว่าคงทำได้แค่ข้าวต้มหมูสับอย่างเคยล่ะสิ คงทำอย่างอื่นไม่ได้มากกว่านี้” ชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อนั่งลงแล้วมองชามข้าวต้มตรงหน้า“อย่าพูดมากนายอัคคีภัย ไม่กินก็ไม่มีใครว่า อย่าสนใจเลยค่ะน้องอ้อนมานั่งข้างๆ พี่เกดนี่มาอย่าเข้าใกล้พวกเกลียดตัวกินไข่” แม่เลี้ยงเกศราพูดอย่างฉุนๆ เมื่อโดนชายหนุ่มวิจารณ์ ในขณะที่อโนมามองข้าวต้มหมูสับน่าตาน่ารับประทานด้วยรอยยิ้ม เพราะมันเป็นข้าวต้มหมูสับอย่างที่อัคคีบอกจริงๆ“โธ่พี่เกดก็ ผมก็แค่แซวเล่นๆ แหม ของอร่อยหากินได้ยากยิ่งกว่าหนวดเต่าเขากระต่ายซะอีก”“เอาล่ะๆ กินข้าวกันได้แล้วเดี๋ยวจะสายนะ น้องเกดจ๋าอย่าถือสาคนปากปีจอเลยจ้ะที่รักมาพี่จะป้อนนะจ๊ะ อ้ำ” พ่อเลี้ยงอดแขวะต
Huling Na-update : 2025-03-17เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24.“คุณอัคคีคะ คุณๆ ตื่นได้แล้วค่ะ ถึงแล้ว” หญิงสาวเขย่าร่างสูงที่นอนซบอยู่กับซอกคอระหงอย่างขัดเขิน ไม่รู้ว่าเขาจะนอนขี้เซาอะไรปานนี้เพราะไม่ว่ารถจะเลี้ยวซ้าย ขวาหรือว่าหลบหลุมหรือแม้แต่ตอนตกหลุมเล็กๆ ที่มีอยู่ตลอดเส้นทางก็ไม่มีทีท่าว่าพ่อคุณจะรู้สึกตัวแถมยังเอนร่างอันใหญ่โตของเขามาซบเธออีก เธอจะขยับออกเขาก็ยิ่งเอนทับเหมือนจะแกล้งครั้นเธอจะปลุกให้เขาขยับก็นึกเกรงใจเพราะเห็นว่าเขาเองคงเหนื่อยจากการขับรถและหลายๆ ครั้งที่เธอแอบมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาก็ดูเหมือนมันจะแต่งแต้มรอยยิ้มบางๆ เหมือนคนกำลังฝันดีทำให้เธอไม่กล้าปลุกเขาแต่ถ้าหากอโนมาจะรู้สักนิดว่าเขาแกล้งหลับจริงๆ คงไม่นึกสงสารหรือเห็นใจเขาแน่ๆ ก็ใครมันจะปล่อยให้โอกาสทองหลุดลอยเล่า อัคคีคิดในใจในเมื่อกลิ่นหอมๆ เนื้อนุ่มนิ่มอยู่ปลายจมูกโด่งสวยของเขาหอมเย้ายวนซะขนาดนี้ใครจะอดใจไหว ใครจะว่าเขาฉวยโอกาสก็ช่างในเมื่อโอกาสมันน่าฉวยเสียขนาดนี้ไม่ฉวยก็คงไม่มีโอกาสงามๆ แบบนี้อีกแล้วภาพชายหนุ่มที่ยังคงหลับตาพริ้มอยู่กับซอกคอระหงไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาดูก็รู้ว่าแกล้งหลับชัดๆ ช่างน่าหมั่นไส้นักสีหน้าของน้องสาวคนใหม่ที่ดูแดงเรื่อ กระอักก
Huling Na-update : 2025-03-17
Pinakabagong kabanata
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 140. ตอนอวสาน
ตอนที่ 140. อวสาน“มันผ่านไปแล้วริต้าตอนนี้เธอมีชีวิตที่สดใส และมีพวกเราอยู่ข้างๆ และตอนนี้เธอก็ได้ชดใช้มันแล้ว ไม่เอาไม่พูดถึงเรื่องเก่าๆ แบบนั้นอีก” เนตรนาราปลอบ“นั่นสิริต้า ตอนนี้พวกเราผ่านพ้นเรื่องร้ายนั้นมาแล้วอย่าคิดมากนะยังไงเราก็ยังคงอยู่ด้วยกันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ปล่อยวางความเจ็บปวด ความอาฆาตพยาบาทที่มันไม่เคยให้คุณแก่ใคร” อโนมากุมมือผอมบางนั้นอย่างจริงใจทั้งน้ำเสียงและแววตาจนภูริต้าน้ำตาซึมด้วยความตื้นตันใจที่เธอโชคดีเหลือเกินที่พบเจอและได้หญิงสาวทั้งสามคนนี้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเยียวยาจิตใจที่กระเจิดกระเจิงและเคยสกปรกของเธอด้วยความรักและจริงใจอย่างสม่ำเสมอ“ริต้าดีใจจัง”“พวกเราก็ดีใจที่ริต้ามีความสุขและหายดีแล้ว แล้วนี่ริต้าอยากจะออกไปอยู่กับพวกเราไหม” อโนมาถามด้วยความเป็นห่วงเธออยากให้ภูริตาไปอยู่ที่บ้านด้วยเพราะเห็นว่าภูริตาหายดีแล้ว“ไม่หรอกอ้อนขอบใจมากนะ ริต้าอยากอยู่ที่นี่ อยากช่วยเหลืออยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง ที่นี่ต้องการริต้า ริต้ารู้สึกอย่างนั้น เพราะมีหลายๆ คนที่เคยเป็นเหมือนริต้าหรือบางคนอาจเป็นมากกว่าด้วยซ้ำไป และบางทีเคยมีคนที่เคยเข้ารับการรัก
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 139.
ตอนที่ 139.ไอรดาพูดยิ้มๆ และหัวเราะออกมาอย่างขบขันสามีที่ทำท่าราวน้องเก้าลูกชายชอบทำเวลาที่งอนง้อเธอ ไอ้ท่าชูนิ้วก้อยดุ๊กดิ๊ก ทำหน้าตาให้ดูเด็กและน่ารักอย่างที่สุด ถ้าน้องเก้าทำเธอคิดว่ามันก็น่ารักดี แต่พอสามีทำมันเหมือนตัวตลก แต่ก็น่ารักดีเหมือนกัน“นี่น้ำแข็งแกล้งพี่กันต์เหรอ” ชายหนุ่มร้องออกมาอย่างงอนๆ บ้างและทำหน้าบึ้งตึงจนดูตลก“โถๆๆ ก็สามีสุดหล่อน่ารักขนาดนี้น้ำแข็งจะใจร้ายแกล้ง หรือโกรธได้ยังไงล่ะคะ” ไอรดาหัวเราะท่าทางของสามีอย่างไม่เก็บอาการ“ว้าย! พี่กันต์บ้าทำอะไรคะ”แล้วเธอก็ต้องร้องเสียงดังอย่างตื่นตระหนกเมื่อร่างอวบอิ่มด้วยอายุครรภ์สี่เดือนในตอนนี้ถูกสามีอุ้มจนตัวลอย จนเธอเองต้องรีบโอบลำคอหนาด้วยกลัวตกแล้วหันมามองหน้าสามีอย่างตื่นตกใจ“พี่กันต์จะทำโทษคนเจ้าเล่ห์ขี้เกรงให้สามีน้อยใจ เสียใจ เพราะฉะนั้นเมียจ๋าต้องโดนทำโทษ หนักๆ”ชายหนุ่มเอ่ยชิดใบหน้างามที่ขึ้นสีเรื่ออย่างมีความหมาย ดวงตาคมกล้าเป็นประกายเต็มไปด้วยความต้องการปิดไม่มิด และคนที่จะถูกทำโทษรู้ดีว่าการลงโทษของสามีนั้นหวานฉ่ำและเร่าร้อนเพียงใด“บ้า คนหื่น ปล่อยน้ำแข็งเลยนะ น้ำแข็งจะไปดูน้องเก้า”“ไม่ต้องแล้วที่รัก
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 138.
ตอนที่ 138.“ดูสิสองคนนี่ไม่รู้จักโตเล่นเป็นเด็กๆ ไปได้” อัคคีบ่นเบาๆ กับอโนมาอย่างระอาในความซุกซนและเล่นกันเหมือนเด็กของเนตรนารา ที่ในสายตาของผู้เป็นพี่ เนตรนาราไม่เคยโตเลยสักครั้ง“โธ่ยัยเนตรกับแมงปอน่ะเขาก็เล่นกันแบบนี้มานานแล้วล่ะคะพี่อัคคี”“ถึงว่าสิหาแฟนไม่ได้สักที เฮ้อนี่แล้วเมื่อไหร่สองคนนี่จะเลิกทำตัวเป็นเด็กๆ เสียที” กันต์พลอยบ่นไปด้วย“เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะพี่กันต์ ดูสิลูกตัวเองนั่นแหละเชียร์เขาเหย็งๆ อยู่นั่นๆ แล้วยังเอานวมมาให้อาน้ำเล่นชกมวยด้วยดูสิซนจริงๆ”“แล้วนั่นน้องกระต่ายก็เอากับเขาด้วย ดูสิคะพี่อินคำลูกสาวเราน่าตีจริงๆ เลย” แม่เลี้ยงเกศราบ่นเหมือนไอรดาเมื่อทั้งน้องกระต่ายและน้องเก้าล้อมหน้าล้อมหลังเนตรนาราและเล่นชกกันที่สนามหญ้านุ่มอย่างสนุกสนาน “แม่ครับ พ่อครับ เมียผมไปไหน” กันต์วิ่งหน้าตื่นเข้ามาคุณการันกับคุณกานติมาซึ่งกำลังนั่งดูหลานชายสุดที่รักวาดรูประบายสีอยู่ในห้องนั่งเล่นอย่างเพลิดเพลิน“อะไรของแกอีกล่ะกันต์” คุณกานติมาเงยหน้าขึ้นมองลูกชายที่หน้าตาตื่น เหงื่อแตกพลั่กอยู่ด้วยความระอา นับวันจะรักจะหวงภรรยาคนสวยจนแทบไม่เป็นอันกินอันนอน“ก็น้ำแข็งน่ะสิ หายไป
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 137.
ตอนที่ 137.“ใช่ น่าเบื่อโดยเฉพาะยัยเด็กปลายฝนต้นหนาวนั่นน่าเบื่อมากๆ วันๆ ไม่พูดไม่จาเกาะแม่อ้อนแจ ประจบประแจงน่าดู ฉันไม่ชอบหน้าแม่นี่เลยนิสัยไม่ดี” อัคราเสริมคำพูดของสิงหราชเพื่อนรักที่ตอนนี้เขาทั้งสองกำลังจะไปเรียนเมืองนอกด้วยกัน อัคราเรียกอโนมาว่าแม่อ้อนตามน้องอิ่มอุ่นนับแต่อโนมาเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะของภรรยาของอัคคีอย่างไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจอาจเป็นเพราะเขาต้องการใครสักคนและยิ่งเมื่อแม่ของเขามาตายจากไปเมื่อหลายปีก่อนเขายิ่งต้องการความรักและความอบอุ่น และแม่อ้อนของเขาก็คือคนที่เติมเต็มความรักความอบอุ่นนั้นให้เขาแม้มันจะไม่เต็มร้อยเสียทีเดียวแต่ความรักและความเอาใจใส่ที่อโนมามีให้เขาก็ชดเชยสิ่งที่เขาขาดได้มากพอที่จะทำให้ใจที่ว่างเปล่าของเขาไม่ไร้ที่ยึดเหนี่ยวและไม่รู้สึกว่าเขาขาดความอบอุ่น“นายก็ว่าน้องฝนเขาเกินไป ฉันไม่เห็นว่าเขาจะเป็นอย่างที่นายว่า น้องฝนออกจะน่ารักและเรียบร้อยนิสัยดี พูดก็เพราะไม่เหมือนน้องอิ่มอุ่นเลยพูดก็ไม่เพราะซ้ำยังอวบระยะสุดท้ายด้วยโตขึ้นมีหวังเป็นโอ่งมังกรแหงๆ เลยฮ่าๆ”สิงหราชหนุ่มน้อยวัยสิบห้าตั้งใจเอ่ยเสียงดังให้สาวน้อยวัยเก้าขวบเศษตัวอ้วนกลมซึ่งนั่งหวีผมใ
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 136.
ตอนที่ 136.“อ้าวไหงมาแขวะฉันได้ล่ะนี่เดี๋ยวไม่เป็นคนขับรถให้เลยนี่” เนตรนาราร้อนตัวทันทีสร้างความขบขันให้กับสองสามีภรรยาที่นั่งกอดกันกลมอยู่เบาะหลังปล่อยให้เธอทำหน้าที่คนขับรถ หญิงสาวมองภาพความสุขของเพื่อนรักกับพี่ชายคนเดียวของเธอด้วยความสุขเธอรู้สึกดีใจและปลื้มใจมากที่วันนี้คนที่เธอรักทั้งสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขซึ่งเธอเองก็ไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าพี่ชายกับเพื่อนของเธอจะมาลงเอยด้วยการรักกันและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันได้อย่างในวันนี้ วันนี้ฟ้าใสแล้วไม่มืดมัวและเจ็บปวดอย่างที่ผ่านมา เนตรนาราขับรถไปด้วยรอยยิ้ม“อุ้ย พี่อัคคีคะอ้อนปวดท้อง” อยู่ๆ อโนมาก็รู้สึกปวดหน่วงๆ ที่ท้องและรู้สึกเหมือนมีน้ำคร่ำไหลซึมออกมาเล็กน้อย“จริงหรืออ้อน แล้วพี่จะทำไงดีล่ะ ยัยน้ำๆ” อัคคีตื่นเต้นและทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่เคยมีประสบการณ์ด้านการเป็นพ่อมาก่อน และตอนนี้เขาก็อยู่กลางถนนที่การจราจรคับคั่งเสียด้วย“ใจเย็นๆ เฮียไม่ต้องตื่นเต้น แหมไอ้ที่บวชๆ มาศึกษามากระเจิงเลยนะเฮียแค่เจอเมียเจ็บท้องเนี่ย” เนตรนาราไม่วายมีอารมณ์ขันแต่เธอก็พยายามหลบหลีกหาทางไปโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด“ยัยน้ำเรานี่มันจริงๆ เลยนะ เอ้ารีบเ
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 135.
ตอนที่ 135.“ขอรับท่านประธานคนสวย เชิญขอรับกระผม...” เนตรนาราล้อเลียนเพื่อนรักด้วยรอยยิ้มทะเล้นอโนมายิ้มรับด้วยความสุข หญิงสาวตั้งครรภ์ได้สี่เดือนแล้ว หลังจากที่อัคคีได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุและจำพรรษาอยู่ที่วัดประจำหมู่บ้านซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอที่เชียงรายเธอก็ได้แต่เพียงส่งข่าวผ่านเนตรนาราซึ่งขึ้นเหนือไปทุกๆ เดือนเพื่อไปทำบุญและดูความเป็นอยู่ของพระอัคคีและเณรอัคราด้วย แต่สิ่งที่อโนมาบอกเพื่อนรักให้ปกปิดไว้คือเรื่องที่เธอตั้งครรภ์เพราะไม่อยากให้ผู้ที่ครองผ้าไตรจีวรนั้นเกิดความวิตกหรืออาจจะทำให้เสียสมาธิหรือเสียความตั้งใจที่ตั้งใจในคราแรกสายลมหนาวที่พัดโบกโบยหอบเอาความแห้งและเย็นมาสู่มหานครอันแสนวุ่นวายคลาคล่ำด้วยผู้คนที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวงแห่งนี้ หลากหลายจากที่มา และสาขาอาชีพ ผู้คนที่พเนจรร่อนเร่หรือแม้แต่เศรษฐีผู้มีสมบัติมากมายว่ายวนวุ่นวายอยู่ในเมืองแห่งนี้ บางชีวิตสุขสบายหรูหราแต่ในอีกมุมหนึ่งก็ยากไร้และแสนรำเค็ญ สถานที่บางแห่งสนุกสนานและเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุขสม แต่ในอีกสถานที่หนึ่งเต็มไปด้วยอาชญากรรมและความขมขื่น แต่ไฉนหลายชีวิตจึงดั้นด้นมาที่เมืองแห่งนี้“วันนี้หนาวจ
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 134.
ตอนที่ 134.“ผมจะบวชและจำวัดอยู่ที่นี่อีกสักระยะ ผมอยากสวดมนต์ภาวนาให้โยมแม่ โยมแม่จะได้ไม่ทุกข์ทรมาน โยมแม่อ้อนคงไม่ว่าใช่ไหม” เณรน้อยถามและมองอโนมาด้วยดวงตาที่ฉายประกายตาแน่วแน่จนเธอน้ำตาซึม“โยมแม่อ้อนอนุโมทนาบุญกับเณรด้วยค่ะ” ทุกคนก็ยอบกายลงไหว้เณรอัคราด้วยดวงใจพร้อมอนุโมทนาไปกับปณิธานอันแน่วแน่ของเณรน้อยที่จะทำให้มารดาของตน เณรน้อยยิ้มบางๆ รับการเคารพนั้นก่อนจะเดินไปหาหลวงตาที่ยืนรออยู่ใต้ต้นโพธิ์ต้นใหญ่ซึ่งมีอายุนับร้อยปีและอยู่คู่วัดแห่งนี้มาแสนนาน สายลมแผ่วๆ พัดกรูใบไม้แห้งปลิวลอยละลิ่วเหมือนคำขออโหสิกรรมจากดวงวิญญาณหนึ่งดวงเสียงกระซิบขออโหสิกรรมแว่วตามสายลมที่ทุกคนสามารถรับรู้ด้วยหัวใจที่เป็นอิสระจากการผูกใจเจ็บแค้นต่อกันหลังจากงานฌาปนกิจศพของมิรันตีผ่านพ้นไป อโนมาก็เตรียมของเพื่อจะกลับกรุงเทพพร้อมกับเนตรนาราและอรุณนารีส่วนคนอื่นๆ นั้นต่างก็ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว แต่ในขณะที่กำลังเก็บของเธอสังเกตใบหน้าที่เครียดเคร่งของสามีหลังจากคุยโทรศัพท์ได้สักพัก“มีอะไรหรือเปล่าคะทำไมทำหน้าเครียดจัง” หญิงสาวเอื้อมมือบางลูบตรงกลางระหว่างคิ้วเข้มแผ่วเบา“อ้อนถ้าพี่จะบอกอ้อนว่าพี่อยากจะขอบวชจำพร
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 133..
ตอนที่ 133..“ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าบทที่อ้อนหายตัวไปพี่ใจแทบขาด และเห็นอ้อนอยู่ใกล้ผู้ชายคนไหนพี่ก็ไม่ชอบ พี่พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ หรือแค่ชอบใจผู้หญิงคนหนึ่งไม่รู้ว่ารักหรือไม่รัก คงรักแล้วมั้ง” อัคคีเอ่ยอย่างอารมณ์ดีและจับมือบางที่ซุกซนของเธอไว้ ก่อนจะซุกไซร้จมูกคมกับเนื้อนวลอย่างหลงใหล“คนขี้โกงตอบอะไรก็ไม่รู้แล้วหยุดเลยนะ ไม่เอานะยังคุยไม่จบเลย”“คุยรู้เรื่องแล้วไง มาทำอย่างอื่นกันดีกว่า”“ไม่เอา เดี๋ยวก่อนค่ะ พี่แพ้ยัยเนตร เพราะไม่อยากรับผิดชอบอ้อนรึเปล่า”“ยัยบ๊องคนไม่อยากรับผิดชอบจะหน้าด้านไปขอตัวเองกับคุณเสาวลักษณ์อาได้ไง ถามอะไรแบบนั้นคนดีของพี่ พี่รักอ้อนครับคนดีถึงแม้ว่าพี่จะแพ้ยัยน้ำนั่นก็เพราะอ่อนซ้อม แต่มาตอนนี้เถอะยัยน้ำว่าเจ๋งๆ ต้องแพ้พี่แน่ๆ” ชายหนุ่มจุมพิตหนักๆ ที่แก้มนวลแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยวในความช่างสงสัยในความรักของเขาที่มีต่อเธอและค่อยจูบคลอเคลียมาที่ริมฝีปากบางที่กำลังจะเผยอปากถาม ริมฝีปากบางสีเข้มบดเบียดกลีบปากอวบอิ่มระเรื่ออย่างเร่าร้อนลิ้นหนาเกี่ยวรัดดูดดื่มราวหิวกระหายทั้งๆ ที่เขาและเธอใกล้ชิดกันทุกวันมือหนาที่กำลังลูบไล้ร่างงามผ่านเนื้อผ้า
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่132.
ตอนที่132.ในขณะที่ทุกคนต่างมีความสุขกับชีวิตเมื่อผ่านเรื่องราวเลวร้ายต่างๆ ไป แต่อีกมุมหนึ่งของโรงพยาบาลจิตเวชแห่งหนึ่งกลับมีอีกหนึ่งชีวิตที่ตอนนี้กำลังกรีดร้องโหยหวนด้วยความทุกข์ทรมาน“ออกไป นังสารเลว ไอ้คนชั่ว แกอย่าเข้าใกล้ลูกฉันนะ เอามือสกปรกของแกออกไป ลูกฉันยังไม่ตาย ยังไม่ตาย ซันๆ อาซันของแม่ ฮือๆๆ”เสียงกรีดร้องคร่ำครวญฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างเล็ดลอดออกมาจากห้องผู้ป่วยพิเศษที่มิรันตีรักษาตัวอยู่“แกไอ้โชค แกๆๆ เอามือสกปรกของแกออกจากลูกฉันนะ แกนังตัวดีแกจะมาแย่งอัคคีไปจากฉันตายซะเถอะ”มิรันตีซึ่งตอนนี้สูญสิ้นสติสัมปชัญญะโดยสิ้นเชิง กำลังเกรี้ยวกราดอาละวาดอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ นั้นอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับว่าเธอได้ต่อสู้และพูดคุยอยู่กับคนที่เธอเอ่ยชื่อออกมา ร่างโปร่งระหงงดงามนั้นซูบผอม ผมเผ้ารุงรังไม่เป็นรูปทรง ใบหน้าที่เคยสวยเย่อหยิ่งนั้นซีดหม่นและขอบตาดำคล้ำเพราะเธอไม่อาจข่มตาหลับลงได้มาหลายต่อหลายคืนเพราะเธอต้องคอยเฝ้าระวังไม่ให้พวกคนใจร้ายเข้าใกล้ลูกชายของเธอ ซึ่งก็คือตุ๊กตาผ้ารูปเด็กชายตัวโตซึ่งตอนนี้ในจินตนาการ ในโลกของเธอนั้นตุ๊กตาตัวนี้คืออัครา และเด็กน้อยกำลั
