หากแต่ท้องฟ้าและสภาพอากาศเหมือนกำลังทำร้ายเธอ จู่ๆ ฝนก็กระหน่ำตกอย่างไม่ลืมหูลืมตา เรียกว่ามืดฟ้ามัวดินมาก เสียงพิรุณที่พร่ำอยู่ด้านนอก มาพร้อมๆ กับร่างสูงใหญ่ที่มีเพียงกางเกงขายาวสีเทาเข้มอวดกล้ามท้องเป็นลอนสวยผ่านการออกกำลังกายมาเป็นอย่างดีก้าวเข้ามาในห้อง ทำเอาคนเผลอมองใบหน้าเห่อร้อนอย่างห้ามไว้ไ
“งานที่ฉันตั้งใจทำมากๆ กลับถูกขโมยไปซึ่งๆหน้า แถมคนขโมยก็มีอิทธิพลในที่ทำงาน ฉันโมโหก็เลยทำร้ายเขาไป ความจริงฉันรู้สึกผิดต่อแม่มาก ถ้าฉันไม่ใจร้อนทำอะไรบุ่มบ่าม คงไม่ถูกพักงานไม่มีรายได้แบบนี้หรอกคุณ ฉันสัญญากับแม่มาตลอดว่าจะดูแลแม่อย่างดี ไม่อยากให้แม่ต้องทำงานหนักอีกแล้ว ตั้งแต่พ่อทิ้งไปแต่งงานใหม
หลังจากผ่านพ้นมื้อเย็น หญิงสาวก็พาตัวเองไปแปรงฟันเตรียมเข้านอน เพราะเวลานี้เกือบจะสามทุ่มแล้ว หากแต่ฝนก็ยังกระหน่ำตกไม่ขาดสายอยู่ข้างนอก ร่างอรชรทรุดนั่งอยู่ตรงปลายเตียง สายตาคอยจับจ้องไปที่ร่างสูงใหญ่ ซึ่งเขาเพิ่งจะเดินสวนเธอเข้าไปในห้องน้ำเช่นกัน กระทั่งหัสดินทร์ก้าวออกมาก็เห็นคนตัวเล็กยังไม่ยอมนอ
“ขอนอนแบบนี้แล้วกัน เผื่อคุณยังกลัวอยู่ ได้มีผมอยู่ข้างไง”‘เจ้าเล่ห์จริงๆ อีตาบ้า!’คนถูกนอนกอดบ่นภายในใจ แล้วเธอจะไปว่าอะไรได้ ก็เขาเล่นกอดเธอแทบจะจมลงไปกับอกกว้างแบบนั้น พรนลัทจึงทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆ ยินยอมที่จะซบใบหน้าเห่อแดงนาบไปกับแผงอกกระด้าง ยอมให้เขากอดเธอไปอย่างนั้น เพราะลึกๆแล้วหัวใจดวง
ว่าแล้วสาวใช้ก็กุลีกุจอไปหอบเสื้อผ้าที่นำมาว่างอยู่ตรงหัวเตียงมามอบให้แก่เธอ พรนลัทรับมาถือไว้ในมือ พร้อมกับแย้มยิ้มน้อยๆ“แล้วนายช้างของสาลี่ไปไหนแล้วล่ะ”“รอคุณน้ำผึ้งที่โซนประชาสัมพันธ์แล้วค่ะ”“แล้วเขาไม่อาบน้ำหรือไง”พรนลัทพึมพำออกมาเบาๆ คล้ายกับกำลังพูดกับตัวเอง หากประโยคที่เธอเอ่ยก็ทำให้สาวใช
หลังจากเลิกงานที่ปางช้างสองหนุ่มสาวพากันกลับมาบ้าน เพื่อเตรียมตัวไปร่วมงานเปิดบาร์บนชั้นดาดฟ้าหรูของโรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองเชียงใหม่ ส่วนบุพการีทั้งสองหลังจากไปร่วมงานบุญกับคนในสมาคมก็พากันจูงมือไปเที่ยวพักผ่อนที่เชียงรายเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ หากแต่คนเป็นมารดาก็จะคอยโทรมาถามสารทุกข์สุกดิบหลานสาวอยู่เป
“เรานี่เป็นคู่ที่เหมาะสมจริงๆนะ คนหนึ่งก็ตาขวาง อีกคนก็หูเกือบหนวก”“ใครเขาอยากจะเป็นคู่กับคุณไม่ทราบ!”“ผมไง ยกให้เลยทั้งตัว เอาไหมครับ”“ไม่ค่ะ ฉันยังไม่อยากได้หมาไปเฝ้าบ้าน”พรนลัทเชิดหน้าก่อกวนอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว แล้วคลี่ยิ้มร้าย ทว่าคนตัวโตก็รั้งเอวบางเข้ามาใกล้ พร้อมกับดันร่างบางของเธอชิดเ
เมื่อพนักงานบริการนำเครื่องดื่มเข้ามาเสิร์ฟ หัสดินทร์ก็หยิบแก้วทรงสูงใส่เครื่องดื่มสีหวานมาใส่มือของเธอ ส่วนมืออีกข้างก็คว้าแก้วบรั่นดีของตัวเอง ก่อนชายหนุ่มจะเอ่ยบอกเบาๆ“ที่นี่น้ำเปล่าน้ำส้มไม่มีนะ มีแค่ฟรุตพั้นช์ แอลกอฮอล์มันน้อย คุณน่าจะกินได้”“ขอบคุณค่ะ”คนตัวเล็กเอ่ยขมุบขมิบเบาๆ เธอก็ไม่รู้ลิ
คนบนตักตอบคำถามด้วยการผละออกจากซอกคอแกร่งแล้วเป็นฝ่ายบดเคล้ากลีบปากอิ่มสีแดงระเรื่อลงบนปากหยักได้รูปของคนที่ให้คำมั่นสัญญา ไม่แค่นั้นยังดูดดึงกลีบปากร้อนทั้งบนและล่างสลับกัน เหมือนอย่างที่เขาชอบทำกับเธอแถมยังส่งเรียวลิ้นเล็กเข้าไปหยอกเย้าปลายลิ้นอุ่นระคายอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวล ทำเอาคนฝึกมากับมือถึง
ชายหนุ่มคลี่ยิ้มละมุนอบอุ่นส่งให้ พลางลูบศีรษะเล็กของเธอเบาๆ พรนลัทได้แต่อมยิ้มขวยเขินมองตามแผ่นหลังกว้างไปจนลับสายตา ก็เห็นว่าเขาปิดประตูห้องน้ำให้เธอเสร็จสรรพ หลังจากนั้นเธอก็ลอกคราบตัวเองจนเปลือยเปล่าแล้วก้าวลงไปอาบน้ำสระผมให้ชำระความมึนเมาออกไปเพียงไม่นานร่างเพรียวระหงในชุดคลุมอาบน้ำตัวใหญ่ของเ
คนเป็นเจ้านายเอ่ยเสียงห้าวกระด้างคาดโทษ ทำเอาชงนมเสียวสันหลังเย็นวาบไปทั้งตัว นี่ถ้าโดนตีนของคนเป็นนายจริงๆ เขาคงสร่างเมาไปสามวันเจ็ดวัน หลังจากจัดการลูกน้องตัวดีเสร็จ ก็หันมาสนใจคนในอ้อมแขนที่ทิ้งตัวพิงศีรษะไว้กับอกกว้าง สองมือน้อยโอบลำคอแกร่งไว้มั่น“เราเองก็ไม่ปฏิเสธมันเลยนะ ยอมให้มันส่งแก้วอยู่น
ชงนมก็อวยสรรพคุณของโหลเหล้าที่สี่ด้วยรอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจ ทว่ารอยยิ้มก็หุบลงฉับ เมื่อคนเป็นรุ่นพี่พูดดักคอเสียฐานลูกค้ากันหมดเลย“มึงก็อวยซะเวอร์ กูซดไปหลายกรึ๊บยังไม่ได้ทันอึ๊บเมียเลย หลับก่อนตลอด”คำพูดห่ามๆของควาญช้างหนุ่มก็ทำเอาคนเป็นภรรยาหน้าแดงซ่าน แต่หล่อนก็ชอบผัวแบบนี้ ห่ามๆ ดิบๆ ไทยบ้าน
บรรยากาศยามเย็นของวันนี้ บริเวณด้านหลังของปางช้างคึกคักเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นวันเกิดของหัวหน้าคนงานอย่างลุงศักดิ์ดา ซึ่งเจ้าของวันเกิดก็เป็นฝ่ายมาเชื้อเชิญพรนลัทให้ไปร่วมงาน ประกอบกับแรงสนับสนุนของสาลี่ ชงนม และลำดวน จึงทำให้หญิงสาวไม่กล้าที่จะปฏิเสธไปได้ส่วนหัสดินทร์หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเส
“คุณช้าง นั่งข้างมะปรางนะคะ พอดีมะปรางไม่ค่อยได้ทานอาหารเหนือสักเท่าไหร่ เผื่ออันไหนอร่อยคุณช้างจะได้แนะนำให้ได้ไงค่ะ”ปรารถนาคลี่ยิ้มหวานหยดชนิดที่มดมาเห็นต้องล้มตายเป็นเบือให้กับชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนหล่อนจะตวัดสายตาขุ่นเคืองไปที่สาวสวยหน้าหวานที่เกาะแขนแน่นหนั่นอย่างไม่สบอารมณ์“พี่ช้างขา นั่งกับหน
“พี่ช้าง มีธุระคุยกับแขกอยู่หรอคะ ไว้หนูมาหาใหม่ก็ได้”พรนลัทเอ่ยถามชายหนุ่มเบาๆ ด้วยความเกรงใจ หากแต่คนเป็นแฟนหนุ่มกลับแย้มยิ้มน้อยๆ แล้วเอ่ยกระซิบแผ่วเบาให้ได้ยินเพียงแค่สองคน“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวแขกก็กลับแล้ว”“สาวน้อยคนสวยนี้เองหรอ เจ้าของผลงานกระเป๋าน่ารักๆ และยังเป็นหวานใจของคุณช้างด้วย”ประก
ส่วนอีกหนึ่งสาวเรือนร่างเพรียวระหงในชุดเดรสสีชมพูอ่อนสั้นเคลียเข่าดูเนี้ยบไปทั้งเนื้อทั้งตัว บ่งบอกให้รู้ว่าหล่อนเป็นลูกหลานของผู้มีอันจะกิน ใบหน้าเรียวขาวถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางค์ให้ดูเหมาะเจาะสวยงาม พร้อมฉีกยิ้มกว้างอย่างเก็บอาการไว้ไม่อยู่ส่งมายังชายหนุ่มเจ้าของปางช้างทันที“สวัสดีครับ คุณหญิ
“รีบอาบน้ำเถอะ พี่ก็จะไปแล้วเหมือนกัน”ประโยคเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งของเขา กลับไม่ได้ทำให้ใจดวงเล็กๆของเธอเป็นสุขเลย เหมือนเขากำลังน้อยใจ ยิ่งส่งผลให้คนตัวเล็กไม่สบายใจหนักเข้าไปอีก จนต้องรีบพาตัวเองลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเลบนเตียง แล้วโถมกระโจนร่างบางเข้าไปกอดลำคอแกร่งของเขาไปเสียแนบแน่น พลางซุกซบ