1 ชั่วโมงก่อนหน้า"กลับดีๆนะแก ขอบใจที่มาส่ง" มิลินหันกลับมาส่งยิ้มให้คลีโอ หลังจากที่หญิงสาววนรถมาส่งเธอถึงคอนโด"เจอกันแก" คุณหนูสาวตอบกลับเพื่อน พยักหน้าให้เล็กน้อยแล้วขับรถสปอร์ตหรูออกไปคลีโอกำลังจะขับรถกลับคอนโดตัวเอง เธอมองกระจกหลังเป็นระยะเพราะรู้สึกตงิดใจอะไรบางอย่าง รถยุโรปสีดำสนิทคันนั้นเหมือนเธอจะเห็นตั้งแต่ออกมาจากห้างพร้อมเพื่อนแล้วหญิงสาวลองชะลอรถลงเพื่อให้รถคันดังกล่าวแซงหน้าไป แต่รถด้านหลังกลับชะลอตาม ลองขับเบี่ยงไปอยู่เลนซ้าย รถสีดำก็ยังเบี่ยงมาตามเธอ หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นระรัวเมื่อรับรู้ถึงความผิดปกติรถบนท้องถนนค่อนข้างเยอะเนื่องจากเป็นช่วงหัวค่ำ มือบางเริ่มเย็นเฉียบแต่กลับชุ่มเหงื่อ เธอมองซ้ายมองขวาเพื่อหาช่องทางจะสลัดการติดตามให้พ้น เครื่องยนต์คำรามดังลั่นเมื่อคลีโอเหยียบคันเร่ง ขับซิกแซกปาดรถทุกคันบนท้องถนนเพื่อให้พ้นจากรถสีดำให้ได้หญิงสาวสูดหายใจเข้าปอดหนักหน่วง พยายามควบคุมสติ แม้ในอกซ้ายจะบีบรัดจนแน่น เมื่อไม่อาจหนีรถยนต์คันดังกล่าวได้ เธอมองตรงไปด้านหน้าพบช่องทางเบี่ยงออกจากเลนหลัก คลีโอกลั้นใจหักเลี้ยวออกอย่างกะทันหันโดยไม่ได้เปิดสัญญาณไฟเลี้ยว แล้วเร่งเค
คำเตือน เนื้อหาตอนนี้มีความรุนแรง การทารุณกรรมที่ดูโหดร้ายร่างสูงยืนพิงกำแพงโกดังกอดอกอย่างรอคอย ดวงตาที่เย็นชาลุกโชนวาวโรจน์เมื่อได้ยินว่าคลีโอตกอยู่ในอันตราย ฝ่ามือหยาบกำแล้วคลายเพื่อควบคุมอารมณ์โมโหเอาไว้ไม่นานแสงไฟจากหน้ารถยุโรปก็สาดเข้ามายังจุดที่ลีโอยืนอยู่ ดีน ก้าวลงมาจากตำแหน่งคนขับ พยักหน้าให้เขาเล็กน้อย ลูกน้องหลายคนที่ยืนอยู่บริเวณนั้นรีบเดินเข้ามาช่วยชายหนุ่มแบกร่างโชกเลือดที่แทบไร้สติของชายฉกรรจ์สองคนลงมาจากเบาะหลังรถร่างชายผู้โชคร้ายทั้งคู่ถูกลูกน้องของไคโรหิ้วปีกลากไปตามทางเดินยาว ลงไปยังทางลับใต้ดินที่คดเคี้ยวไปมา โดยมีลีโอและดีนเดินตามอยู่ด้านหลัง จนมาถึงหน้าห้องที่ต้องการประตูเหล็กขนาดใหญ่ที่เริ่มขึ้นสนิมทำให้มันดูค่อนข้างน่ากลัว แต่ภายในห้องยิ่งชวนขนลุกมากกว่านั้น ผนังทั้งหมดทำจากหินสีเข้มจนเกือบดำ ไร้ช่องทางระบายอากาศ ห้องดังกล่าวเหม็นอับเจือด้วยกลิ่นน่าสะอิดสะเอียนของคราบเลือดที่เคยสาดกระเซ็นทั่วห้อง ผนังด้านหนึ่งมีโซ่เหล็กแขวนห้อยลงมาจากเพดาน ฝั่งตรงข้ามมีโซฟาตัวยาวถูกวางไว้ชิดกำแพงห้องลูกน้องช่วยกันล็อกข้อมือทั้งสองข้างของคนร้ายไว้กับโซ่เหล็ก ก่อนจะถอยออกมา
ลีโอเงียบหายไปตลอด 2 วันตั้งแต่เกิดเรื่อง ซึ่งคลีโอก็น้อยใจอยู่ลึกๆ แต่ก็ไม่อยากทำตัวงี่เง่าให้ชายหนุ่มต้องรำคาญตอนที่เขาทำงาน หลังเลิกเรียนหญิงสาวบอกลาเพื่อนรักเพื่อที่จะแยกตัวไปช่วยงานถ่ายรูปของรุ่นพี่ตามที่เคยรับปากเอาไว้เธอใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าจะขับฝ่ารถติดไปถึงสตูดิโอถ่ายภาพ เธอเข้าติดต่อกับพนักงานที่เคาน์เตอร์ด้านหน้าซึ่งหญิงสาวก็แจ้งเลขห้องสตูดิโอใหม่ที่จะใช้ถ่ายในวันนี้ คลีโอเดินไปตามทางเดิน ไม่นานก็พบกับห้องที่ต้องการเมื่อผลักประตูเข้าไป ก็พบสตูดิโอลักษณะคล้ายกับครั้งก่อนที่มา เพียงแค่ห้องนี้มีขนาดเล็กกว่าเท่านั้น ไฟถ่ายภาพขนาดใหญ่ถูกวางเตรียมเอาไว้หน้าฉากสีขาว ตรงกลางมีเตียงนอนสีขาวที่จะใช้ประกอบการถ่ายตั้งไว้ ทีมงานก็สแตนด์บายกันเรียบร้อยแล้ว เธอจึงเดินเข้าไปทักทายรุ่นพี่ก่อน"ขอโทษนะคะพี่ขุนที่มาช้า" คลีโอกล่าวขอโทษออกไปทันที การจราจรที่ติดขัดทำให้เธอล่าช้ากว่าเวลาที่คาดเอาไว้เกือบครึ่งชั่วโมง"ไม่เป็นไร ขาหายดีแล้วใช่ไหม" ขุนส่งยิ้มให้รุ่นน้องพลางมองข้อเท้าของเธอด้วยความเป็นห่วง ซึ่งคลีโอก็ส่งยิ้มร่าเริงให้อีกฝ่ายเพื่อคลายความกังวล"สบายมากค่ะ""โอเค งั้นเราไปเปลี่ยนช
หมับ!"อ๊ะ!" คลีร้องออกมาในลำคอด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆร่างกายเธอถูกรวบเอาไว้จากด้านหลัง หญิงสาวรีบหันกลับไปมองก็พบใบหน้าหล่อร้ายของบอดี้การ์ดหนุ่ม"พี่ลีโอ! คลีตกใจหมดเลย" ร่างเล็กนิ่วหน้าตำหนิเขาอย่างไม่จริงจัง แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรปล่อยให้ชายหนุ่มกอดเธอเอาไว้"เป็นไงบ้าง"คำถามเรียบง่ายทำหญิงสาวเบะปากด้วยความหมั่นไส้ เธอเกิดเรื่องผ่านมา 2 วันแล้ว เขาเพิ่งมาถามว่าเธอรู้สึกอย่างไร ความหงุดหงิดน้อยใจทำให้เธอดึงท่อนแขนกำยำที่รวบเอวบางของเธอออก"โอเคแล้วค่ะ ถ้าจะเพิ่งมาเป็นห่วงกันแบบนี้" ร่างเล็กว่าพลางขยับกายออกห่างชายหนุ่ม ใบหน้าสวยบูดบึ้งขณะเดินไปคว้าโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะหน้าโซฟาเพื่อกดสั่งอาหารบอดี้การ์ดหนุ่มระบายลมหายใจออกช้าๆ แต่ก็ไม่ได้ง้องอนอะไรเธอต่อ"ทำอะไร""สั่งข้าวค่ะ!" ความขุ่นเคืองจากท่าทีของบอดี้การ์ดหนุ่มทำให้คลีโอเผลอกระแทกเสียงตอบกลับ ซึ่งชายหนุ่มก็มองเธอดุๆเป็นการตักเตือน"ดึกแล้วนะ ทำไมยังไม่ได้กินข้าวอีก""เพิ่งมาหิว" เธอเลือกใช้เสียงให้อ่อนลงเล็กน้อย แต่ภายในใจก็ยังไม่หยุดตำหนิชายหนุ่ม ตอนเธอเกิดเรื่องเขายังดูใส่ใจเธอน้อยกว่าเรื่องที่เธอยังไม่ได้กินข้าวเสียอีก ความหง
คำเตือนเนื้อหาตอนนี้มีความรุนแรง มีการร่วมเพศแบบไม่สมยอม และการใช้คำพูดจาหยาบคายดูถูก เนื้อหาเป็นแค่เรื่องจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาให้ผู้อ่านรู้สึกไม่สบายใจคลีโอเดินกลับเข้ามาที่คอนโดในช่วงเย็น วันนี้ก็เป็นอีกวันที่หญิงสาวมีเรียนเต็มวัน ช่วงนี้มิลินมักจะมีข้ออ้างแปลกๆ ไม่ยอมให้เธอขับไปส่งที่คอนโดเหมือนอย่างเคย แต่ในเมื่อเพื่อนรักไม่ยอมเล่า เธอก็ไม่อยากจะไปคาดคั้นอะไรร่างเล็กวางกระเป๋าสะพายและเอกสารการเรียนไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง แต่แล้วร่างของเธอก็ถูกผลักอย่างแรงจนเซแรงล้มไปบนเตียง"ว้ายยย!" เธอร้องออกมาด้วยความตกใจ หัวใจเต้นรัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ยังไม่ทันจะคิดอะไรออกร่างเธอก็ถูกจับพลิกขึ้นมานอนหงายคุณหนูสาวเบิกตาโตเมื่อเห็นร่างคุ้นเคยของบอดี้การ์ดหนุ่ม แต่ที่แปลกออกไปคือท่าทีเกรี้ยวกราดในแววตาของเขาที่จ้องมองเธอ จนเธอขนลุกวาบพยายามหยัดกายถอยหนีตามสัญชาตญาณการเอาตัวรอด"พะ...พี่ลีโอ...เล่นแบบนี้คลีตกใจนะ" เธอส่งยิ้มเจื่อนๆพูดออกไป พยายามทำใจดีสู้เสือแม้จะรับรู้ถึงความผิดปกติได้ก็ตาม"มีอะไรจะพูดไหม" ร่างสูงที่คร่อมกายเธอเอาไว้ถามขึ้นเสียงเย็น แววตาคมร้อนระอุจ้องม
เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูหญิงสาวก็รีบหลับตาลงแสร้งว่าหลับอยู่ เธอไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับเขาตอนนี้ทั้งสิ้น สิ่งที่เขาทำกับเธอมันเกินกว่าจะรับไหว ต่อให้เธอจะรักเขาแค่ไหนก็ตามแรงยวบบนที่นอนไม่ห่างร่างเล็กที่นอนนิ่งผ่อนลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ กลิ่นประจำตัวเจือกลิ่นบุหรี่ลอยมากระทบจมูก ข้อมือเล็กที่เป็นรอยแดงจากการโดนมัดอยู่นานถูกนิ้วสากลูบไล้เบาๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะโน้มตัวลงมาจุมพิตที่ข้อมือเธออย่างอ่อนโยน หัวใจดวงน้อยเผลอเต้นผิดจังหวะไปครู่หนึ่ง แต่ความเจ็บแค้นก็ไม่อาจหายไปโดยง่ายชายหนุ่มช่วยเช็ดทำความสะอาดกลีบกุหลาบบวมช้ำอย่างเบามือแล้ว ความรุนแรงที่ได้รับก็ทำให้มันอักเสบจนคลีโอเผลอเบ้หน้า โชคดีที่ไฟในห้องถูกปิดเอาไว้ ทำให้เขาไปทันสังเกตเห็นใบหน้าเหยเกของเธอ เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยแดงจากการขบเม้ม แม้จะไม่ได้ไปส่องกระจกแต่เธอก็คาดว่าสภาพเธอตอนนี้คงย่ำแย่มาก เพราะครั้งนี้มันรุนแรงหนักหน่วงกว่าที่ผ่านมาหลายเท่าเธอยังคงนอนนิ่งปล่อยให้เขาทำความสะอาดร่างกายเธอ ผ้าห่มผืนหนาถูกดึงขึ้นมาคลุมร่างเย้ายวนเปลือยเปล่าเอาไว้ โดยมีเจ้าของร่องรอยบนตัวเธอนอนอยู่ข้างกายชายหนุ่มดึงรั้งร่างเล็กเข้ามาซบอกอย่าง
คลีโอมาถึงมหาลัยในช่วงเที่ยงของวัน วันนี้เธอเลือกสวมเสื้อกันหนาวสีแดงเลือดหมูแบบสวมหัว เพื่อปิดบังรอยแดงที่บอดี้การ์ดหนุ่มทิ้งเอาไว้ แม้เธอจะลงคอนซีลเลอร์ทับแล้วแต่ก็ไม่อยากเสี่ยง เผื่อมีใครสังเกตเห็นคงนำไปพูดกันต่อสนุกปาก มันทำให้เธอค่อนข้างรู้สึกหงุดหงิดไม่น้อย เพราะเป็นคนขี้ร้อนแต่ยังต้องทนสวมเสื้อหนาวเอาไว้อีกชั้น ทำให้ไม่ทันไรใบหน้าสวยก็เริ่มมีเหงื่อซึมหลังจากที่เมื่อวานไล่ลีโอกลับไปแล้ว คลีโอก็นอนพักอยู่ที่ห้องทั้งวัน ความอักเสบที่ช่วงล่างทำให้เธอไม่อยากขยับไปไหน เธอจึงใช้เวลานั้นทบทวนเนื้อหาบทเรียน และส่งข้อความคุยกับมิลินเรื่องแนวข้อสอบ"คลีโอ เมื่อวานไปไหนมา" เสียงเอ่ยทักของหญิงสาวร่วมคณะทำให้คลีโอหยุดเดินขณะจะถึงใต้ตึกคณะ พวกกลุ่มเพื่อนรีบเดินตรงเข้ามาหาเธอด้วยความตื่นเต้น"เราไม่สบายนิดหน่อย มีอะไรเหรอ""ข่าวใหญ่แก เขาเมาส์กันให้ทั่ว ว่าเมื่อวานมีผู้ชายโคตรหล่อมาส่งยัยลินที่มหาลัย ถึงขนาดเดินไปส่งที่ห้องเรียนด้วย"เบลหญิงสาวอีกคนในกลุ่มเล่าด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เพื่อนๆที่เหลือหันกลับไปวีดร้องด้วยความขวยเขิน เรื่องที่เบลเล่าทำคลีโอมึนงงเป็นไก่ตาแตก เพราะไม่เคยรับรู้มาก่อนว่า
ลีโอเดินขึ้นมายังห้องทำงานของไคโรที่ชั้น 3 ของผับ เขานั่งตรวจสอบงานเอกสารเล็กน้อยอยู่ที่โซฟา สายตาคมละจากกระดาษในมืออย่างไม่ค่อยมีสมาธิ เอนกายพิงพนักด้านหลังเหม่อมองไปยังบรรยากาศภายในร้านเบื้องล่างผ่านกระจกใสบานใหญ่ ซึ่งกระจกนี้จะสามารถมองเห็นได้จากเพียงด้านในห้องเท่านั้น หากด้านนอกมองเข้ามาจะเห็นเป็นกระจกเงาสะท้อนเท่านั้นเขาพยายามรวบรวมสมาธิยกกระดาษแผ่นเดิมที่อ่านวนมาหลายรอบแล้วขึ้นมาอีกครั้ง แต่ความไม่สบายใจเรื่องคลีโอก็มักจะวนเข้ามาในสมองเสมอ ร่างสูงระบายลมหายใจ ตัดใจโยนกระดาษแผ่นดังกล่าวลงบนโต๊ะเตี้ยด้านหน้าแทนร่างสูงตัดสินใจเดินออกไปดูร้านอีกครั้งเพื่อลดอาการฟุ้งซ่านที่เกิดขึ้น เพราะการนั่งอยู่เพียงลำพังทำเขาเผลอคิดถึงแววตาว่างเปล่าที่มองตรงมายังเขา มันยิ่งทำเขาไม่สบายใจ อยากจะพูดคุยกับเธอแต่ก็โดนเจ้านายบังคับให้มาเฝ้าร้านจนได้มือขวาหนุ่มก้าวลงบันไดจากชั้น 3 เขาพยักหน้าให้ลูกน้องที่ยืนเฝ้าอยู่บริเวณทางขึ้นไปยังด้านบนเล็กน้อย ก่อนจะเดินตัดผ่านโซน VIP เพื่อลงไปที่ชั้น 1ในขณะที่กำลังจะถึงบันไดลงไปยังชั้นแรก เสียงถกเถียงอะไรกันบางอย่างก็ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มค่อยๆชะลอฝีเท้าลง ก็พบ
โรงพยาบาลเวลาผ่านไปอีกหลายเดือน จนคลีโอตั้งครรภ์มาถึงเดือนที่ 9 หน้าท้องที่เคยแบนราบใหญ่นูนขึ้น จนขยับกายลำบาก แม้น้ำหนักจะพุ่งขึ้นหลายกิโล แต่ใบหน้าของเธอก็ยังสวยปลั่งเปล่งเช่นเดิม เพราะถึงอยู่ในช่วงตั้งครรภ์ เธอก็พยายามออกกำลังกายเบาๆ และรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพครบ 5 หมู่ อยู่เสมอหน้าท้องโตมีใบหน้าหล่อเหลาของสามีนอนซบแนบอยู่ ลีโอส่งยิ้มพยายามฟังเสียงกุกกักภายในท้องภรรยา ซึ่งบางครั้งก็จะมีเท้าเล็กๆถีบมาเป็นระยะคุณพ่อขี้กังวลพาคลีโอมานอนรอเตรียมคลอดที่โรงพยาบาลล่วงหน้า เมื่อใกล้จะถึงกำหนดวันคลอด โดยเลือกห้องพักที่ดีที่สุด กว้างขวางไม่ต่างจากโรงแรม มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เขาต้องการให้คนรักอยู่สบายและใกล้มือหมอมากที่สุด"รู้สึกยังไงบ้างคะ อีกไม่กี่วันจะได้เจอหน้าตัวเล็กแล้ว" คนตัวเล็กส่งยิ้มหวานถามชายหนุ่มที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงไม่ห่าง"ตื่นเต้น ดีใจจนไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายเลย"ฝ่ามือสากลูบสัมผัสหน้าท้องหญิงสาวแผ่วเบา ราวกับเด็กน้อยจะรับรู้ ส่งรอยเท้าเล็กๆถีบยันท้องคุณแม่ยังสาวอีกหลายครั้ง จนคลีโอเบ้หน้า"จุกเหรอ""นิดหน่อยค่ะ""ตัวเล็ก เบาๆสิครับ ทำคุณแม่จุกรู้ตัวไหม"น้ำเสี
หลายเดือนต่อมา...ลีโอต้องทนกับอาการแพ้ท้องแทนหญิงสาวอยู่อีก เกือบ 2 เดือน ตลอดช่วงเวลานั้นคลีโอจะนำงานมาทำที่คอนโดเป็นหลัก นานๆครั้งถึงจะเข้าบริษัท เนื่องจากหากเธอห่างกายชายหนุ่มนานๆ เขาก็จะเริ่มวิงเวียน พะอืดพะอม จนคลีโออดสงสารไม่ได้ตอนนี้เธอเรียนจบมหาลัยอย่างเป็นทางการแล้ว โครงงานที่ทำส่งก็เรียบร้อยดี เหลือเพียงรอเกรดออกเท่านั้นวันนี้เป็นวันแต่งงานของเธอและลีโอ แต่ลูกน้อยที่ไม่รู้โกรธอะไรคุณพ่อนัก เล่นงานเขาไม่หยุดแม้กระทั่งในวันแต่ง ทำใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียว จนพิธีในงานต้องรวบรัดเข้ามา ก่อนที่เจ้าบ่าวจะอ้วกแตกร่างเย้ายวนในชุดเจ้าสาวสีขาวเข้ารูป นอนเท้าแขนลูบศีรษะหนาเบาๆด้วยความรักอยู่บนเตียงกว้างของโรงแรม เส้นผมยุ่งเหยิงของเขาถูกเซ็ทขึ้นเรียบร้อย ลีโอก่ายหน้าผากเหงื่อเย็นๆผุดขึ้นตามกรอบหน้า หลังจากวิ่งไปอาเจียนที่ห้องน้ำมาแล้วแม้งานวันนี้จะไม่ได้สมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ตามที่คาดหวัง แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกขุ่นเคืองแต่อย่างใด กลับรู้สึกขอบคุณและเห็นใจกับความอดทนของสามีป้ายแดงดวงตาคมอ่อนแรงปรือมองร่างบาง ดึงเจ้าสาวแสนสวยมานอนแนบอกอย่างรักใคร่ แม้จะอาการวิงเวียน คลื่นไส้ จะเล่นงานเขาท
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญค่ะ"สิ้นเสียงอนุญาต นิรณา หรือ เจี๊ยบ หญิงสาววัยกลางคนก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกองเอกสารหนาในอ้อมแขน"คุณคลีโอคะ เจี๊ยบเตรียมเอกสารราคาประเมินที่ดินเขตชานเมืองที่คุณคลีโอสนใจให้แล้วนะคะ อันนี้เป็นราคาที่ทางนายหน้าเสนอมาค่ะ แล้วก็อันนี้เป็นรายละเอียดก่อสร้างคร่าวๆที่ทางทีมร่างเอาไว้"ดวงตากลมไล่อ่านเอกสารในมือทีละใบอย่างละเอียด หลังจากเริ่มเทอม 2 ของปีการศึกษาสุดท้าย คลีโอก็ตัดสินใจเข้ามาฝึกงานกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัว ไคโรมอบตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปเพื่อให้เธอศึกษางาน และยังให้เธอดูแลโครงการบ้านจัดสรรใหม่กำลังจะสร้างด้วยคลีโอทุ่มเทศึกษางานเต็มที่ ไม่มีการเหลาะแหละอู้เหมือนสมัยเรียนอีกแล้ว เพราะนี่เป็นกิจการของครอบครัวเธอเอง งานจะดีหรือไม่ดี คนรับผิดชอบคือบริษัทเธอ"ราคาต่างกันเยอะขนาดนี้เลยเหรอ"ใบหน้าสวยครุ่นคิด มองตัวเลขในเอกสาร"ค่ะ ทางเจ้าของที่คงคิดว่าอีกหน่อยที่ดินแถวนั้นจะเจริญ เลยบวกราคาขึ้นอีกเยอะ" เจี๊ยบผู้ช่วยสาววัยกลางคนอธิบายเพิ่ม"งั้นคลีรบกวนพี่เจี๊ยบช่วยหาที่ดินแถวนั้นให้คลีเพิ่มอีก 2 3 ที่ เปรียบเทียบหน่อยค่ะ คลีอาจจะลงพื้นที่ แล้วเข้าไปคุยก
หลายเดือนต่อมาตอนนี้คลีโอผ่านพ้นการเรียนปี 4 เทอม 1 มาเรียบร้อยแล้ว ร่างสมส่วนในชุดนักศึกษารัดรูปก้าวลงมาจากอาคารเรียน วันนี้เธอนำเอกสารเพิ่มเติมสำหรับการฝึกงานที่กำลังจะเริ่มขึ้นในเทอม 2 มายื่นให้อาจารย์ที่ปรึกษาตรวจสอบอีกครั้ง"อ้าว สวัสดีครับพี่" หนุ่มหล่อน่ารักอย่าง 'เจได' ร้องทักรุ่นพี่สาวด้วยความแปลกใจที่เธอเจอวันนี้"อ้าว เจได มาทำอะไรวันนี้"เนื่องจากยังไม่ถึงวันเปิดภาคเรียน ทำให้เธอก็แปลกใจเช่นกันที่เจออีกฝ่าย"ผมลงทะเบียนคลาสอาจารย์ปรีชาไม่ทัน วันนี้เลยจะเข้ามาคุยกับอาจารย์ พี่คลีโอล่ะ"ร่างสูงโปร่งมองเอกสารในมือหญิงสาว"เอกสารฝึกงานน่ะ แล้วก็มาคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาเรื่องหัวข้อโครงงานด้วย""อ๋อ เหนื่อยแย่เลยจะจบแล้ว สู้ๆนะครับ"ดวงตาใสเป็นประกายรู้สึกโชคดีที่วันนี้ได้มีโอกาสเจอรุ่นพี่ที่ปลื้มเจไดเป็นนักศึกษา ปี 1 อีกทั้งยังเป็นหลานรหัสของคลีโออีกด้วย แม้จะไม่ค่อยมีโอกาสเจอกันบ่อย เพราะเรื่องการดูแลน้องรหัสเป็นหน้าที่ของ 'จีน' หลานรหัสของหญิงสาวที่อยู่ ปี 2 แต่ทุกครั้งที่บังเอิญเจอกัน ชายหนุ่มก็ไม่พลาดโอกาสที่จะได้พูดคุยกับเธอเขารู้สึกปลื้มหญิงสาวตั้งแต่ได้เห็นเธอในวันรับ
2 เดือนต่อมาช่วงนี้ถือว่าคลีโอค่อนข้างที่จะยุ่งมาก เนื่องจากการเรียนในมหาลัยเริ่มเข้มข้น ทั้งโครงงาน การบ้าน ทบทวนบทเรียนเตรียมสอบ และเธอยังต้องเตรียมงานหมั้นที่ใกล้มาถึงอีกไม่กี่สัปดาห์แม้จะเป็นงานเรียบง่ายจัดที่บ้าน ไม่จำเป็นต้องถูกต้องตามพิธีการแต่โบราณ มีแค่ครอบครัวและเพื่อนสนิทเท่านั้นที่มาร่วมงาน แต่มันก็ต้องตระเตรียมหลายอย่างหญิงสาวเพิ่งสามารถตัดสินใจเลือกชุดสำหรับใส่ในงานได้เมื่อ 2 วันก่อนนี่เอง"เมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอไง" มิลินเท้าคางหันหน้ามาถามด้วยแววตาล้อเลียน เมื่อคลีโอหาววอดออกมาอยู่หลายครั้งขณะเรียน"นอนไม่ค่อยหลับ""ทำไม? พี่ลีโอก่อกวนเหรอ""บ้า! เมื่อวานพี่ลีโอไม่ได้นอนด้วย เขาต้องอยู่เคลียร์งานที่ผับทั้งคืน แถมเมื่อเช้าต้องไปช่วยพี่ไคโรทำอะไรอีกก็ไม่รู้"หญิงสาวบ่นออกมายาวยืด อาจจะเป็นเพราะเหตุผลนี้ด้วยที่ทำให้เธอนอนไม่ค่อยหลับ เธอเริ่มชินกับการมีชายหนุ่มนอนกอด พอเขาไม่อยู่มันเลยรู้สึกแปลกๆ"จะฟ้องว่างั้นเถอะ ว่าพี่ไคโรใช้งานแฟนแกหนัก" ร่างเล็กขบขันออกมาเบาๆ"แกก็ช่วยมีปากมีเสียงกับพี่ชายฉันบ้างเถอะ ไม่ใช่อะไรก็ยอมเขาไปหมด""ก็พี่ไคโรเขามีเหตุผลนี่ ฉันจะไปพูดอะไรได้
หลังจากนั่งกันต่ออีกสักพัก หญิงสาวดวงตาหยาดเยิ้มที่ถูกเสื้อสูทของชายหนุ่มคลุมต้นขา ก็เริ่มซุกซนโดยการตีเนียนขยับเสื้อตัวใหญ่มาคลุมตักชายหนุ่มเอาไว้ด้วย ก่อนที่มือเล็กจะเริ่มอยู่ไม่สุข ป้วนเปี้ยนลูบไล้ตัวตนแข็งขืนภายใต้กางเกงสแล็ค จนลีโอนั่งตัวเกร็ง"..."สายตาดุๆ มองร่างเล็กอย่างห้ามปราม แต่เธอก็ตีหน้าใสซื่อกลับมา โดยที่มือน้อยขยับถูไถแท่นเอ็นร้อนจนมันขึ้นเป็นลำ สุดท้ายอดีตบอดี้การ์ดก็อดรนทนไม่ไหว รีบกล่าวบอกลาทุกคนบนโต๊ะแล้วลากหญิงสาวตัวแสบออกจากผับทันที"ช้าๆ หน่อยสิคะ"คลีโอฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นความรีบเร่งของชายหนุ่ม ก็รู้ทันทีว่าความต้องการของเขาพุ่งสูงแล้ว"ยั่วเก่งนัก ก็เตรียมรับผลที่ตามมาด้วยแล้วกัน"ว่าจบลีโอก็ดันเธอขึ้นรถ เครื่องยนต์คำรามลั่นก่อนรถสปอร์ตสีดำจะพุ่งทะยานออกไปจากลานจอดรถอย่างรวดเร็ว ตามแรงปรารถนาที่มีต่อหญิงสาว ในหัวกำลังสรรหาวิธีที่จะเอามาลงโทษเด็กดื้อให้เข็ดหลาบเสียบ้างร่างกายอ่อนแรงของคนตัวเล็กเอนซบอกหนาด้วยความออดอ้อนออเซาะ โดยที่มือบางยังคงก่อกวนชายหนุ่มไม่หยุด"อยากโดน?" ลีโอหลุบตามองใบหน้าสวยที่อิงซบหน้าอก เสียงแหบพร่าถามขึ้นท่ามกลางความเงียบและเสียงเครื
ปัจจุบันชีวิตประจำวันของคลีโอก็ยังคงคล้ายเดิม นั้นก็คือการตื่นไปมหาลัย นั่งทำรายงาน กลับคอนโด เพิ่มเติมคือแฟนหนุ่มรูปหล่อที่คอยดูแลเธออย่างดี ความสัมพันธ์ก็ค่อยๆพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ลีโอใจเย็นลง มีเหตุผล มีอะไรทั้งคู่ก็มักจะคุยกันดีๆ แทนการประชด หรืออารมณ์ร้อนใส่กันอย่างที่ผ่านมาตอนนี้เธอสามารถเปิดตัวคบหากับลีโอได้อย่างสบายใจ ที่บ้านเธอรับรู้เรียบร้อย แม้ตอนแรกเขาจะถูกเพื่อนในมหาลัยเธอมองว่าเป็นมือที่สามที่ทำให้เธอและซันเลิกกันก็ตาม แต่ไม่นานหลังจากนั้นก็ไม่ได้มีใครมาสนใจข่าวของเธออีก"วันนี้จะไปจริงเหรอ" เสียงทุ้มของลีโอเอ่ยถามขึ้นมาขณะที่เขาก้าวออกมาจากห้องน้ำ หยดน้ำเกาะทั่วร่างกายกำยำ ช่างเป็นภาพที่ดูเซ็กซี่เย้ายวน จนหญิงสาวที่มองภาพสะท้อนนั้นจากกระจกคอแห้งผาด นึกชื่นชมกับรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของแฟนหนุ่มดวงตาคมจ้องร่างเล็กที่แต่งหน้าอยู่หน้าบานกระจกอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ พลางขมวดปมผ้าเช็ดตัวตรงเอวให้แน่นขึ้น ก่อนจะเสยผมเส้นหนาสีดำสนิทเปียกลู่ขึ้นลวกๆ"ค่ะ คลีนัดกับมิลินไว้แล้ว"คลีโอส่งยิ้มยั่วเย้าให้เงาสะท้อนที่ยืนอยู่ด้านหลัง แล้วหันกลับมาสนใจแต่งหน้าต่ออดีตบอดี้การ์ดได้แต่ส่ายหัวใน
หลายสัปดาห์ต่อมาหลังจากเกิดเรื่องการชกต่อยของลีโอ ไม่กี่วันแผลของชายหนุ่มก็หายสนิท ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติ เด็กสาวมาเรียนและกลับพร้อมพี่ชายทั้งสอง แต่วันนี้บรรยากาศในโรงเรียนคึกคักเป็นพิเศษเนื่องจากเป็นวันวาเลนไทน์เมื่อคลีโอก้าวเข้ามาในโรงเรียน พี่ชายทั้งสองก็ถูกรุมล้อมทันที"พี่ไคโร ช็อกโกแลตค่ะ นีน่าทำเอง""พี่ลีโอ ช่วยรับของขวัญพลอยด้วยนะ""ขอพิ้งแปะสติ๊กเกอร์หน่อยนะคะ"เด็กสาวหน้ามุ่ย มองร่างสูงทั้งสองรับของขวัญและดอกกุหลาบจนเต็มมือ หัวใจคันยิบๆบอกไม่ถูก กับไคโรเธอไม่ได้รู้สึกอะไรนอกจากหมั่นไส้ แต่กับอีกหนึ่งหนุ่มเธอกลับรู้สึกหงุดหงิด ไม่ชอบใจเวลามีผู้หญิงอยู่ใกล้ๆเขาเด็กสาวเดินปึงปังกระทืบเท้าระบายอารมณ์ล่วงหน้าเข้าไปยังตึกเรียนก่อน ไม่อยากยืนทนอยู่ดูภาพเหล่านั้นต่อตลอดทางมีกลุ่มชายหญิงมากมายนั่งจับกลุ่มหัวเราะคิกคัก บ้างก็หอบหิ้วดอกไม้มาสารภาพรักกัน ทำให้บรรยากาศของโรงเรียนตลบอบอวลในห้วงของความรักกว่าจะมาถึงห้องเรียนบนปกเสื้อนักเรียนเธอก็มีสติ๊กเกอร์รูปหัวใจหลายดวงแปะอยู่แล้ว"ฮัลโหลเพื่อน อะนี่ให้ดวงหนึ่ง" เพนนีเดินยิ้มเข้ามาหาพร้อมแปะสติ๊กเกอร์สีแดงให้ตรงอกอีกหนึ่งดวง"ย่
7 ปี ก่อนหน้าโรงเรียนนานาชาติ เซนต์ ลอว์เด็กสาวในชุดนักเรียนสีขาวแขนสั้น บนหน้าอกปักตราโรงเรียนสีทองเด่นเป็นสง่า ท่อนล่างเป็นกระโปรงจีบบานลายสก็อตสีเทาเหนือเข่า รอบคอมีเนกไทลายเดียวกับกระโปรงถูกผูกเอาไว้เรียบร้อย ผมหยักศกสีน้ำตาลตามธรรมชาติถูกรวบเป็นหางม้าทรงสูงที่ด้านหลัง เผยให้เห็นใบหน้าสวยที่ฉายแววมาตั้งแต่ยังไม่แตกเนื้อสาว ดวงตากลมโตเกินมาตรฐานล้อมไปด้วยแพขนตาหนายาว ส่งเสริมให้ใบหน้าเธอดูน่าดึงดูดใจยิ่งขึ้น'คลีโอ' ในวัย 14 ปี ก้าวลงมาจากรถยุโรปสีดำคันใหญ่ที่จอดสนิทอยู่หน้าประตูรั้วโรงเรียน พร้อมพี่ชายทั้งสองคน 'ไคโร' อายุ 18 ปี เรียนอยู่เกรด 12 และ 'ลีโอ' อายุ 17 ปี เรียนอยู่เกรด 11 ทั้งคู่สวมชุดนักเรียนแขนสั้นและเนกไทเช่นเดียวกับคลีโอ ท่อนล่างเป็นกางเกงสแล็คขายาว สีเทาเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาของเด็กหนุ่มทั้งคู่ ทำให้มักเป็นจุดเด่นเสมอไม่ว่าเดินไปที่ไหน บวกกับรูปร่างที่สูงใหญ่กำยำกว่าเพื่อนนักเรียนทั่วไป ทำให้พวกเขาแทบจะเป็นหนุ่มฮอตที่สาวๆ ในโรงเรียนต่างใฝ่ฝัน"ไปกันเถอะลีโอ" เสียงทุ้มของไคโรเรียกความสนใจของเด็กหนุ่มเจ้าของชื่อให้หันไปมอง ซึ่งทางที่เขาเดินไปไม่ใช่ประตูใหญ่ของโรงเรีย