ตอนที่34.

ตอนที่34.

“โอเคๆ งั้นเดี๋ยวฉันเช็ดตัวให้ก็ได้ คุณรอก่อนฉันจะไปเอาผ้ากับกะละมังน้ำอุ่นมา” ด้วยกลัวว่าเขาจะไปอาบน้ำจนไข้กลับหนักขึ้นแล้วจะเดือดร้อนตนขึ้นมาอีกพราวแสงแขจึงรีบไปหาอุปกรณ์มาเช็ดตัวให้เขาจึงไม่ได้เห็นแววตาแสนเจ้าเล่ห์ของคนป่วยสุดหล่อที่มองตามร่างเล็กด้วยความพอใจ

ไม่นานพราวแสงแขก็กลับเข้ามาพร้อมด้วยกะละมังใบเล็กและผ้าขนหนูนุ่ม หญิงสาวเงอะๆ เงิ่นๆ อยู่ตรงหน้าแมทธิวที่แสร้งนั่งรอเธอด้วยใบหน้าบึ้งตึง พราวแสงแขแอบนึกค่อนขอดเขาในใจว่าขนาดไม่สบายยังจะเก๊กหน้าเข้มใส่เธออีก

“หลับตานะคะฉันจะเช็ดหน้าให้”

“ทำไมไม่แทนตัวเองว่าพราวแล้วเรียกฉันว่าพี่แมท...”

แทนที่จะหลับตาลงตามที่เธอบอกเขากลับพูดขึ้นด้วยสีหน้าเข้มขรึมในแบบของเขาซึ่งทำให้พราวแสงแขก็อึ้งไปไม่คิดว่าเขาจะถามแบบนี้ ก็ตอนนั้นแค่อยากให้เขากินข้าวกับกินยาเพื่อว่าเธอจะได้หมดหน้าที่เร็วๆ ไม่ได้คิดเป็นอย่างอื่น

“เอ่อ คือ...”

“เธอแค่หลอกล่อพูดดีๆ กับฉันเพื่อให้กินข้าวกินยาเพื่อตัดรำคาญสินะ” เหมือนมานั่งในความคิดของเธอทำให้พราวแสงแขพูดไม่ออก

“ถ้ามันลำบากใจมากนัก หรือรบกวนเธอมากไปเธอก็ไม่จำเป็นต้องทำก็ได้นะ”

คนตัวโตพูดพลางพลิกกายนั่งหัน