8

EP8 - เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย (มาเฟีย)

เสียงกรีดร้องดังลั่นคอนโดสุดหรูในกลางดึกคืนนั้น เมื่อมาเฟียจับข้อเท้าของหญิงสาวซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวตัวเองหลังจากที่เธอขาพลิกเพราะตกจากเก้าอี้

“ แค่นี้ก็เรียบร้อย กินยาแก้อักเสบสองวันก็หาย”

“ เฮียเป็นหมอป่ะเนี่ย” มารีนเอ่ย

“ขะ...ขอบคุณค่ะ”ดานีนเอ่ยขอบคุณ

“ แล้วรีบเข้านอนกันได้แล้ว พรุ่งนี้มีเรียน” มาเฟียเอ่ยกับสองสาว

“รับแซ่บค่ะเฮีย เฮียกลับเถอะค่ะขอบคุณนะคะ” มารีนเอ่ยกับพี่ชายตัวเอง

“ อย่าดื้อนะครับ”

คืนนั้นหลังกลับมาจากคอนโดของน้องสาว ชายหนุ่มก็เข้านอนกระทั่งเช้า เช้านี้ที่บ้านปีกขวาไม่มีใครอยู่นอกจากเขา เพราะมาร์เวลน้องคนรองเข้าเวรอยู่ที่โรงพยาบาลยังไม่กลับ มารีนก็นอนอยู่ที่คอนโดกับเพื่อนสนิท ส่วนพ่อกับแม่ของเขาก็ไปต่างจังหวัด

เช้านี้ทำให้มาเฟียเลือกที่จะไปทานมื้อเช้าที่บ้านหลังใหญ่พร้อมกับปู่

“ สวัสดีค่ะเฮีย”

“ อ้าวโคอี้ เมื่อคืนไม่เห็นเห็นรถหนูเลย เฮียนึกว่าหนูไม่อยู่สะอีก”

“ เมานิดหน่อยค่ะ นั่งแท็กซี่กลับมา555”

“ เบาได้ก็เบานะลูก หนูนี่เหมือนแม่หนูตอนสาวๆไม่มีผิดเลย” ดินแดนผู้เป็นทั้งตาและปู่ของทั้งคู่เอ่ย

“ ลูกสาวแม่นี่ค่ะคุณตา”

“ วันนี้มีแต่หลานๆมานั่งกินข้าวด้วย จะเบื่อคนแก่แบบปู่ไหมเนี่ย” ดินแดนเอ่ย

“ หนูรักคุณตาจะตาย ฟ่อดดดด” โคอีิ้ที่เข้าไปกอดผู้เป็นตาพรางหอมฟ่อดใหญ่ ก่อนเริ่มมื้อเช้า

“ มาเฟีย ทำงานหนักไปไหมช่วงนี้” ดินแดนผู้เป็นปู่เอ่ยขึ้น

“ ไม่ครับปู่ ผมก็ทำตามปกติครับ”

“ งานก็เยอะ น้องสาวก็ซน ปล่อยๆบ้าง ยัยหนูมารีนโตแล้ว แกควรให้เวลาตัวเองบ้างมาเฟีย”

“ ผมก็มีเวลาให้ตัวเองอยู่ครับปู่ แล้วมารีนเองผมก็ปล่อยน้องไม่ได้จริงๆครับ ผมเป็นห่วงน้อง”

“ น้องสาวน่ะรักได้ เป็นห่วงได้ แต่แกก็ต้องมีเวลาให้ตัวเอง และเมื่อไหร่ที่แกมีเมีย แกก็ต้องมีเวลาให้เมียแกมากขึ้น และปล่อยน้องสาวให้มากขึ้น เข้าใจไหม”

“ ตอนนี้ผมยังไม่ได้มีเมียนี่ครับ”

“ ก็ทำแต่งาน อยู่แต่กับน้อง จะเอาเวลาที่ไหนไปหาเมีย”

“ ถึงเวลาก็มีเองครับ ผมไม่รีบ”

“ ปู่รู้ว่าแกไม่รีบ แต่ถามพ่อกับแม่หรือยัง ว่าอยากมีหลานขนาดไหน” ดินแดนเอ่ย

“ ผมยังไม่พร้อมจะมีลูกครับปู่”

“ เหมือนไอ้ตัญไม่มีผิด นอกจากงาน ก็วุ่นวายแต่เรื่องของน้องอย่างหรรษา เหมือนมึงกับมารีนเลย”

“ อลิเซียเพื่อนหนูมั้ยเฮีย สวยแซ่บ สวยสับ โสดสนิท” โคอี้เอ่ย

“ ขอบคุณครับ แต่เฮียว่า เฮียยังไม่พร้อมมีใคร”

“ คุณตาขา หนูว่าเฮียมาเฟียจะมีเมียก็ต่อเมื่อมารีนแต่งงานแล้วมั้งคะแบบนี้”

เสียงหัวเราะบนโต๊ะอาหารของสามคนปู่ตาหลานก็ดังขึ้นในช่วงเช้า

โกดัง8

มาเฟียหนุ่มเดินเข้าโกดังมาซึ่งที่แห่งนี้เป็นโกดังหลัก เพียงแค่ใบหน้าเรียบนิ่งและสายตาที่มีนัยตาลึกลับยิ่งกว่ายามรัตติกาลซึ่งส่งต่อยีนส์ มาจากผู้เป็นพ่อ เหมือนชายหนุ่มมีรังสีบางอย่างที่ทำให้คนรอบข้างไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเขาด้วยซ้ำ

“ นายครับ นายใหญ่สั่งไว้ว่าให้เพิ่มคนดูแลเรือส่งสินค้าที่จะเข้ามาอาทิตย์หน้า แล้ววันนี้สายของเราก็รายงานมาว่า มีคนดักปล้นเรือเราก่อนจะเข้าท่าครับนาย”

“ กระจอก มันคิดนี่เป็นยุคโรมันที่มีโจรสลัดปล้นเรืออยู่ไงวะ”

“ ตอนนี้ผมจัดการเพิ่มกำลังคนที่มากับเรือแล้วครับนาย”

“ ในเมื่อมันกล้าจะล้วงคอกู กูก็จะทะลวงคอหอยล้วงหัวใจมันออก แล้วปล่อยใฟ้แม่งตายอย่างทุรนทุรายช้าๆ!“

บ้านดานีน

หลังจากเลิกเรียนในวันนี้ ดานีนี่แยกกับมารีนตั้งแต่ที่มหาวิทยาลัย เธอกลับมาถึงบ้านปรากฏว่า เจอแม่ของเธอนอนหลับอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขก ซึ่งแน่นอนว่าเวลานี้แม่ของเธอควรจะอยู่ที่ทำงานไม่ใช่ที่บ้าน

”แม่คะ ไม่สบายหรือเปล่าคะ“

” อ้าว กลับมาแล้วเหรอลูก แม่ไม่สบายนิดหน่อย เลยลางานกลับมา“ แม่ของดานีนเอ่ยก่อนค่อยๆลุกขึ้นช้าๆ แต่เธอกลับล้มลงนอนกับโซฟาอีกครั้ง

” แม่คะ!!!!!“

หญิงสาวรีบพาแม่ของเธอไปที่โรงพยาบาล เพราะปกติแม่เธอเป็นคนแข็งแรงดี ไปทำงานไม่เคยขาดลามาสายแม้แต่วันเดียว

หลังจากการตรวจ แม่ของเธอก็ไม่สามารถซ่อนความลับที่เพิ่งรู้เช่นกันกับลูกสาวได้

“ แม่คะ....”

“ แค่มะเร็งระยะแรกเอง มันรักษาได้ ไม่ต้องเครียดไปนะลูก”

“ แต่.....”

“ แม่อยู่กับโรคพวกนี้มาเกือบ 20 ปี แม่รู้จักมันดี หนูไม่ต้องกังวลไป”

ดานีน ที่พอคลายความกังวลลงได้บ้าง เพราะแม่ของเธอยังดูสดใส ไม่ได้เหมือนคนเป็นมะเร็งแม้แต่น้อย เพียงแค่เหมือนคนที่พักผ่อนไม่พอเท่านั้น

“ แม่หยุดงานได้มั้ยคะ”

“ แม่ยังทำงานไหว แล้วอีกอย่างโรคนี้ก็ต้องใช้เงิน ถึงแม้จะมีสวัสดิการก็ตาม หนูไม่ต้องกังวลไปนะลูก”