Share

บทที่ 16 ชอบซอลตอนนี้

last update Last Updated: 2025-04-03 11:33:56

“เอาล่ะเลิกกอง!!”

หลังจากได้ยินคำพูดของผู้กำกับทั้งนักแสดงและทีมงานก็ต่างหายใจอย่างโล่งอก ตั้งแต่ที่นักแสดงเล่นผิดคิวหรือไม่ตรงอารมณ์ผู้กำกับก็หงุดหงิดจนเคี่ยวเข็ญทุกคนไม่เว้นแม้แต่ทีมงานทำเอาหายใจไม่ทั่วท้องกันหมด

“ขอบคุณสำหรับวันนี้มากนะคะ” ซอลที่สะพายกระเป๋าขึ้นบ่าหันไปแย้มยิ้มกับทีมงานทุกคนที่กำลังอุปกรณ์ฉาก

“ลำบากเลยนะคะน้องซอลผู้จัดการกลับไปก่อนแบบนี้”

“ไม่ลำบากเลยค่ะ”

เพราะดีดี้ได้รับโทรศัพท์ด่วนจากทางบริษัทให้ไปดูแลดาราใหม่ของค่ายแทนผู้จัดการที่ลาป่วยเลยต้องปลีกตัวกลับไปก่อน เธอคิดว่าก็ดีเหมือนกันนะขี้เกียจมีคนตาม ปกติแล้วน่านน้ำถ้าไม่มีธุระสำคัญก็ไม่ตามติดเธอเท่าไหร่

“งั้นซอลขอตัวกลับเลยนะคะ”

“กลับบ้านดี ๆ นะน้องซอล”

พอหลังจากแยกกับทีมงานแล้วนางเอกสาวก็เดินมาด้านหน้าทางเข้าไปกองถ่ายเพื่อเรียกแท็กซี่กลับ แต่ดูเหมือนจะยืนไม่ถึงสองนาทีก็มีรถคันหรูสีแดงสดมาจอดเทียบ เหมือนเธอจะรู้จักเจ้าของรถคันนี้นะและก็เป็นไปตามคาด คนที่อยู่ในรถคือศิวาจริง ๆ

“น้องซอลขึ้นรถมาก่อนครับเดี๋ยวมีคนมาเจอ”

ศิวาเดินลงจากรถมาพร้อมหมวกแล้วก็แว่นตาสีดำ การกระทำเหมือนต้องการพรางตัวของอีกฝ่ายทำให้เธออดขำไม่ได
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 17 บอกเลิก

    คฤหาสน์ตระกูลวัลพิทักษ์วงศ์ษา“โอ้ยยยยเลิกคิด! เลิกคิดได้แล้ว”สองวันมาแล้วหลังจากเกิดเหตุการณ์วันนั้น เธอไม่ได้เจอคนที่ทำให้ตัวเธอเหมือนคนบ้าแบบนี้ตั้งแต่วันนั้น[ตาบ้ามาทำให้คนอื่นว้าวุ่นใจแล้วก็หายไปมันน่าฆ่าทิ้งจริงๆ]ติ๊ง!ติ๊ง!เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ซอลที่กำลังยืนทำกับอาหารอยู่หันไปสนใจ เธอวางทัพพีลงด้านข้างก่อนจะปิดแก๊สให้เรียบร้อย แล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูSiwa: ซอลครับทำไมเดี๋ยวนี้ถึงได้ทำตัวห่างเหินกับพี่จัง ซอลโกรธอะไรพี่หรือเปล่าครับ...ถ้าพี่ทำอะไรไม่ดีพี่ขอโทษ หวังว่าซอลจะให้โอกาสพี่เพื่อไถ่โทษ วันนี้พี่จองโต๊ะไว้ร้านLoyKuB โซน VIP โต๊ะ 9/7 มาให้ได้นะครับได้เดี๋ยวซอลไปค่ะ : Zซอลเลือกที่จะตอบรับเพราะตอนนี้เธอตัดสินใจที่จะจบความสัมพันธ์กับศิวา เธอคิดว่าผู้ชายคนนี้ไม่เหมาะกับซอลเลยสักนิด ก่อนที่เจ้าของร่างเดิมจะกลับมาหรือเธอหายไปขอจัดการอะไรพวกนี้ก่อนSiwa : พี่ดีใจมากเลยที่ซอลตอบข้อความพี่ พี่รักซอลนะครับพอมองข้อความบอกรักใบหน้าสวยก็ทำสีหน้าเย้ยหยันอย่างสมเพช จะให้เธอเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นเหรอทั้งที่เอาแต่หลบ ๆ ซ่อน ๆ กลัวคนอื่นจะรู้เรื่อ

    Last Updated : 2025-04-03
  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 18 ไอ้คนระยำ

    “ซอลโกรธพี่เรื่องอะไรบอกพี่ดี ๆ ก็ได้นะครับหรือว่าน้อยใจเรื่องที่พี่ไม่ยอมบอกให้ทุกคนรู้เรื่องของเรา”ศิวายังยิ้มเหมือนใจดีสู้เสือทั้งที่ตอนนี้ตัวเองรู้สึกเสียหน้ามาก ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงที่หัวอ่อนในสายตาตัวเองมากที่สุดจะกล้าเป็นคนบอกเลิกเขาแบบนี้“โอ๊ยยยยนี่!! ดูหน้าตาก็ไม่ได้โง่นะ คิดว่าตัวเองเล่นบทพระเอกในละครอยู่หรือไงตื่นค่ะ! ตื่น!!” ไม่เพียงแค่พูดแต่นิ้วเรียวสวยยังยื่นไปดีดตรงหน้าอีกฝ่ายจนเกิดเสียงราวกับจะเรียกสติที่คิดเข้าข้างตัวเองให้ตื่นขึ้น “ตอนนี้ไม่ใช่กองถ่าย ฉันไม่ได้สวมบทนางเอกที่จะได้แค่ง้องอนพระเอกแล้วบอกเลิกนะ เข้าใจคำว่าอยากเลิกคืออยากเลิกหรือเปล่า”คำพูดและท่าทางก้าวร้าวที่ศิวาไม่เคยเห็นจากคนตรงหน้าทำให้เขาอึ้งมาก เขาคบกับซอลจะเกือบ 2 ปี ไม่มีเลยสักครั้งที่เธอจะพูดอย่างนี้หรือเพราะเธอป่วยเพิ่งหายเหรอหรือเขาต้องทบทวนความเก่ากับเธอก่อน ถึงจะจำความรักเร่าร้อนที่มีต่อเขาได้“พี่ว่าซอลกำลังอารมณ์ร้อนอยู่ เอาแบบนี้ไหมดื่มกับพี่สักแก้วก่อนค่อยพูดกันต่อนะครับ”“ถ้าฉันดื่มคุณจะยอมเลิกใช่ไหม”“ก็ได้ครับถ้าน้องซอลตัดสินใจแล้ว ถึงพี่จะเสียใจแต่ก็ยอมรับ”[พี่กลัวแค่เราได้ทำเรื่อง

    Last Updated : 2025-04-03
  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 19 เพราะยา NC

    ตุ้บ!! อ้อมแขนแกร่งที่ถูกอุ้มร่างเล็กมาจากด้านล่างค่อย ๆ วางเธอลง พอเห็นใบหน้าแดงก่ำเต็มไปด้วยหยดเหงื่อ“ซอลอดทนหน่อยเดี๋ยวหมอก็มาแล้ว”“มะ...ไม่มันไม่ทันแล้ว...ยาแรงมาก...ช่วยฉันที”“เดี๋ยวพี่พาไปอาบน้ำ”ความจริงเขารู้ดีว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าต้องการอะไร แต่เขาไม่อยากฉวยโอกาสกับเพราะยา“ไม่! เอาฉันที...นะคะพี่รอยส์”คำพูดที่ฟังดูออดอ้อนทำให้รอยส์ถึงกับชะงัก แม้จะรู้ดีว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะฤทธิ์ยาแต่เขาก็อดใจเน้นไม่ได้“ถ้าซอลได้สติแล้วจะโทษว่าพี่ฉวยโอกาสไม่ได้นะครับ”“อือ” ซอลยกมือขึ้นคล้องคอแกร่งก่อนจะแตะริมฝีปากตัวเองกับปากของรอยส์ เพียงแค่ถูกรุกเลือดภายในกายชายหนุ่มก็สูบฉีดด้วยความปรารถนา เขาพยายามที่จะอดทน อดกลั้นแล้ว แต่อีกฝ่ายก็ทำลายมันลงจนทำให้เขาต้องตอบสนองกลับ“อ๊ะ!...อือออ”เสียงครางหวานดังออกจากลำคอเมื่อคนที่กำลังเมาด้วยฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัด รอยส์ถอนริมฝีปากออกแล้วกดจมูกลงกับลำคอเล็กขาวเนียนซุกไซ้อย่างหลงใหล แต่เขาก็ต้องห้ามใจให้ตัวเองเงยหน้าขึ้นจากซอกคอหอมกรุ่นก่อนแทรกตัวเข้าระหว่างขาสองข้างของหญิงสาว เขายืดตัวขึ้นตรงแล้วถอดเสื้อเชิ้ตที่ตัวเองใส่ออกจากตัว แล้วเอื้อมมือไ

    Last Updated : 2025-04-03
  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 20 แต่งงานกันไหม

    “เป็นยังไงบ้างครับอาหมอ”รอยส์ที่นั่งรอโซฟาอยู่ข้างนอกพอเห็นว่าหมอที่หายเข้าไปในห้องเดินออกมาเขาก็รีบลุกเดินไปหาแล้วถามด้วยความห่วงใยทันที“อาฉีดยาระงับและก็ยานอนหลับให้ พรุ่งนี้น่าจะตื่น...ว่าแต่เธอเป็นดาราใช้หรือเปล่าอาเคยเห็นในทีวี” ประสิทธิ์ถามหลานชายอย่างสงสัย ปกติแล้วรอยส์ไม่ใช่คนที่จะใช้ยากับผู้หญิงเพราะเพียงแค่พูดว่าต้องการก็มีคนยอมมอบทั้งกายและใจให้แล้ว“ใช่ครับเธอเป็นดารา แล้วก็เป็นลูกของคุณอาอัฐด้วยครับ”“อัฐ...ตระกูลวัลพิทักษ์วงศ์ษานะเหรอ?”“ใช่ครับ คุณอาอย่าเพิ่งเล่าเรื่องนี้ให้พ่อกับแม่ผมฟังนะครับ กลัวว่าจะเป็นเรื่องใหญ่”“แต่เรากับมีอะไรกันแล้วไม่ใช่เหรอ...หรือว่าหลานไม่อยากรับผิดชอบ”“ไม่ใช่ครับ ผมรับผิดชอบแน่...แต่ว่าอยากถามความคิดเห็นเธอก่อน บางทีเธออาจจะไม่อยากให้ผู้ใหญ่รบเร้าอะไร เธอเองก็เป็นดาราดังอาจจะยังอยากใช้โอกาสนี้ทำงานอยู่ ผมไม่อยากตัดอนาคตเธอเพียงแค่เรื่องยานรกนี่”ความจริงแล้วเขาไม่ได้มีปัญหาเรื่องรับผิดชอบเลยสักนิดเพราะเขาเองก็เริ่มชอบซอลตอนนี้เหมือนกัน“งั้นก็ตามใจหลานแล้ว...เอาล่ะอาต้องกลับแล้วถ้าหนูนุ่นตื่นมาไม่เจออาคงโวยวายแย่”“น้องสบายดีไหมครับ...ผ

    Last Updated : 2025-04-03
  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 21 ผลกรรมมาในรูปแบบความน่าสงสารของนางเอก

    โรงพยาบาลสุธารารัตน์ (ห้องผู้ป่วย SS-5092 นางสาวศิรินันท์ วัลพิทักษ์วงศ์ษา)ปัง!“ซอล!! เกิดอะไรขึ้นลูก”อัฐเปิดประตูห้องคนไข้ออกอย่างแรงแล้วรีบวิ่งมาที่เตียงคนไข้ เมื่อเห็นว่าลูกสาวตัวเองที่นั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง รอบตาถูกพันด้วยผ้าเหมือนกับตอนที่เกิดอุบัติเหตุคราวก่อน“พ่อเหรอคะ”น้ำเสียงสั่นเครือของลูกสาวยิ่งทำให้คนเป็นพ่อแบบเขาว้าวุ่นใจ“มันเกิดอะไรขึ้นลูก ใครมันทำเดี๋ยวพ่อจะไปจัดการมัน”“คือหนู...หนูน่าจะเชื่อพ่อไม่น่าไปที่นั่นคนเดียวอึก! ฮือออออ” ซอลเอามือทั้งสองข้างปิดหน้าเอาไว้พร้อมกับร้องไห้อย่างน่าสงสาร ทำให้อัฐถึงกับเจ็บปวดตาม“คุณอามาแล้วเหรอครับ”“รอยส์มันเกิดอะไรขึ้นกับน้องลูก”พอเห็นว่ารอยส์เดินเข้ามาพร้อมกับหมอและผู้จัดการส่วนตัวของลูกสาวก็รีบปรี่เข้าไปถาม“คุณอาใจเย็นก่อนนะครับ เดี๋ยวฟังผลวินิจฉัยจากหมอพร้อมกันเลยดีกว่า หมอธามช่วยบอกอาการของคนไข้ให้ญาติฟังหน่อยครับ”“คือเพราะอุบัติเหตุรอบก่อนทำให้ตาของคุณซอลได้รับการกระทบกระเทือน ความจริงน่าจะหายสนิทแล้วแต่เพราะว่าถูกสารบางอย่างในยาแอฟระดิซ'ซิแอคหรือที่เราเรียกกันว่าปลุกอารมณ์ที่มีผลต่อระบบประสาทการทำงานของตาเลยทำให้อา

    Last Updated : 2025-04-03
  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 22 ทวงคืน

    ตระกูลวัลพิทักษ์วงศ์ษา“สวัสดีครับคุณอาริสา”พอรอยส์กับซอลที่นั่งอยู่บนรถเข็นเห็นว่าแม่เลี้ยงของหญิงสาวมายืนรออยู่หน้าบ้านเขาก็รีบยกมือไว้ทันที“ไหว้พระเถอะรอยส์...ซอล!! เป็นยังไงบ้างลูก โถ่~คนดีถึงจะตาบอดแต่แม่ก็จะอยู่ข้างๆ หนูนะ ถ้ามีอะไรให้แม่ช่วยบอกแม่ได้เลยหนูก็เหมือนลูกสาวของแม่คนหนึ่ง”ริสาพูดพร้อมกับตีหน้าเศร้าทำเหมือนห่วงซอลจริงๆ แต่คำพูดของแม่เลี้ยงทำให้คนที่อยู่ในร่างของลูกเลี้ยงอดขำไม่ได้[แสดงได้ห่วยทั้งแม่ ทั้งลูกเลย]“ขอบคุณคุณแม่นะคะ”พอถูกเรียกว่าแม่ริสาถึงกับถลึงตามองตาอย่างไม่พอใจ เธอเกลียดเด็กคนนี้เข้าไส้เพราะเด็กคนนี้ถึงทำให้ของที่เป็นของลูกสาวไม่ได้เท่าที่จะควร แต่ถึงจะไม่ชอบยังไงเธอก็พยายามเก็บอารม์[มันน่าจะตายตามแม่ของมันไป ขอให้แกตาบอดไปชั่วชีวิต]“ซอลมาแล้วเหรอลูก รอยส์อาขอบใจนะที่ช่วยเป็นธุระพาน้องกลับบ้าน”“ไม่เป็นไรเลยครับ เรื่องแค่นี้เองอีกอย่างผมมีเรื่องจะปรึกษาคุณอาด้วยครับ”ซอลขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัยเพราะเธอกำลังคิดว่าเรื่องที่รอยส์จะปรึกษาพ่อคืออะไรกัน คงจะไม่ใช่เรื่องเขาเคยพูดกับเธอหรอกนะ“ได้หลาน เดี๋ยวอาพาน้องไปพักที่ห้องก่อนนะ”“ครับ”“คุณพ่

    Last Updated : 2025-04-03
  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 23 คำขอไม่เป็นทางการ

    “ทำอะไรกันอยู่เหรอลูก”อัฐที่เปิดประตูเดินเข้ามาเห็นรอยส์ทำกำลังทำท่าเหมือนประคองลูกสาวเลยทำด้วยความสงสัย“คือหนูไม่อยากทำตัวเป็นภาระ เลยตั้งใจให้พี่รอยส์ลองประคองเดินดูน่ะค่ะพ่อ”“โถ่~ ลูกหนูไม่ใช่ภาระเลย เดี๋ยวอีกสักหน่อยแม่บ้านคงจัดห้องเสร็จ ตอนนี้พักอยู่ที่นี่ไปก่อนลูก รอยส์มีเรื่องจะคุยกับอาใช่ไหมไปคุยกันที่ห้องทำงานอาดีกว่า พอดีอามีเอกสารโครงการเกี่ยวกับคนตาบอดให้ดูด้วย...ซอลอยู่คนเดียวได้หรือเปล่าลูก” อัฐหันไปถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง“ได้ค่ะพ่อ”“งั้นเดี๋ยวพ่อรีบกลับมานะลูก”หลังจากที่พ่อกับรอยส์เดินออกไป ซอลก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดดูข่าวช่วงนี้ไม่ว่าจะสื่อไหนก็เล่นข่าวของเธอทั้งนั้น ยิ่งโดยเฉพาะการตามหาตัวคนที่วางยาเธอถึงขั้นพาดพิงดาราหลายคนจนต้องออกมาปฏิเสธ แต่ทำไมไม่มีใครสงสัยศิวาบ้างนะก็นะวงการนี้มันก็ประมาณนี้อยู่แล้ว ใครแสนดีต่อหน้าหน่อยก็คิดว่าเขาเป็นคนดี เธอก็ไม่ได้เหมารวมทุกคนหรอกบางคนก็ดีจริง แต่บางคนก็เลวโดยสันดาน“คงต้องปั่นข่าวขึ้นมาก่อนลงคลิปเสียงแล้วแบบนี้”……………“ผมต้องขอบคุณ คุณอาแทนผู้ป่วยทุกคนด้วยนะครับ ที่ช่วยจัดทำโครงการเพื่อช่วยเหลือผู้พิการทางสายตา”

    Last Updated : 2025-04-03
  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 24 แผน(1/3)

    “คุณคะ! พิ้งค์บอกไม่ได้ทำ คุณก็เชื่อลูกหน่อยเถอะค่ะ ลูกเครียดแล้วนะคะคุณ” ริสาที่เห็นลูกสาวตัวสั่นด้วยความกลัวก็รีบปกป้องทันที เธอสะกิดลูกสาวถ้าเห็นท่าทางไม่ดีก็คงต้องใช้แผนเดิมเพื่อเรียกความสงสารจากสามี“แต่ซอลไม่ได้โกหกนะคะพ่อ พ่อก็รู้ว่าซอล...ไม่ใช่คนแบบนั้นอึก! ฮืออออออ”“ไม่ร้องนะลูก ริสาพาพิ้งค์ออกไปก่อนส่วนเรื่องห้องนอนยังไง พิ้งค์ก็ไปนอนข้างห้องพีชนั่นแหละ”“กรี๊ดดดดดดดด!!”เสียงร้องของพิ้งค์ดังขึ้น ความจริงเธอก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ต่อหน้ารอยส์หรอกเพราะกลัวเขามองไม่ดี แต่เธอก็ไม่อยากแพ้ยัยซอล“คุณอัฐลูกชักแล้ว รีบบอกว่าจะไม่แย่งห้องไปให้ซอลสิคะ”“พอ!! ไม่มีใครแย่งอะไรทั้งนั้นแหละ ดีเลยรอยส์ก็อยู่อาฝากหาหมอเก่ง ๆ รักษาพิ้งค์หน่อยนะ พาไปรักษาตัวมันจะดีกว่ามาแย่งห้องนอนกันไปมาคุณว่าอย่างนั้นไหมริสา...ซอลเดี๋ยวพ่อพาไปห้องลูกนะ” อัฐช้อนร่างของลูกสาวไปนั่งบนรถวิวแชร์ที่รอยส์เตรียมไว้ให้ ก่อนจะพาออกไปข้างนอกโดยไม่สนใจภรรยากับลูกเลี้ยงอีก“คุณอาริสาตอนนี้ดูท่าทางอาการน้องพิ้งค์น่าจะดีขึ้นแล้ว แต่ผมจะส่งหมอที่เก่งสุดมารักษาให้นะครับ...ผมขอตัว”รอยส์พูดจบก็เดินตามเจ้าของบ้านกับลูกสาวออกไ

    Last Updated : 2025-04-03

Latest chapter

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 30 คนรัก(จบ)

    4 เดือนต่อมากองถ่ายซีรี่ย์Write Love"ฉันขอโทษเทีย...ฉันขอมอบความตายนี้ให้กับเธอ ที่มอบซื่อสัตย์กับคำว่าเพื่อนของเราตลอด""ไม่นะแอล อย่าทำอะไรโง่ๆ เด็ดขาด!!"ไม่คำใดๆ ออกจากปากของแอลมีเพียงแค่รอยยิ้มที่ตอนเด็กพวกเธอเคยยิ้มให้กันครั้งแรกส่งมา เทียพยายามจะก้าวขาเข้าไปหาเพื่อนที่อยู่ขอบหน้าต่างของโรงพยาบาล ตอนนี้เธอให้อภัยแอลแล้วเพียงแค่ช่วยเพื่อนได้เธอยอมลืมเรื่องราวทั้งหมด"ม่ายยยยยยย!!"ดูเหมือนคำพูดของเธอจะไม่ส่งถึงเพื่อนเลยสักนิดเพราะร่างเล็กตอนนี้เดินถอยหลังไปอีกนิดก่อนจะทิ้งตัวลงไปกับอากาศ"ฉันรักเธอนะเทีย แต่ถ้าชาติหน้ามีจริงเธออย่ามาเจอเพื่อนเลวๆ อย่างฉันเลย...ขอให้รักกันนานๆ " ไม่นานร่างที่ลอยอยู่บนอากาศก็ร่วงลงสู่พื้น ร่างที่กระแทกอาบไปด้วย ดวงตาเบิกกว้างเต็มไปด้วยน้ำตาค่อยดับวูบลงไปกลายเป็นร่างที่ไร้วิญญาณและจิตใจ"คัตตตตต!! ปิดกองได้""เฮ้~"เสียงโห่ร้องอย่างดีใจของทีมงานและเหล่ารักแสดงที่ร่วมกันทำให้ซีรี่ย์เรื่องนี้ดังขึ้นเมื่อผู้กำกับสั่งปิดกอง"ซอลยินดีที่ได้ร่วมทำการแสดงกับทุกคนนะคะ"ซอลที่กำลังยืนให้ทีมงานในกองถ่ายเช็ดเลือดปลอมที่ใช้ประกอบฉากออก พูดกับผู้กำกับและนักแสดง

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 29 ผลกรรม

    ยังไม่ทันที่ศิวาจะได้ตอบโต้อะไรตอบ ก็มีเสียงดังแทรกขึ้นมาทำเอาเขาตกใจมากยิ่งเห็นว่าคุณที่พูดคือนักข่าวที่ตัวเองเพิ่งเจอไปเมื่อวาน"ซอลทำไมถึงมีคนอื่น นี่หลอกพี่มาเหรอฮะ!!"ศิวาที่กำลังตกใจและโกรธหันไปเล่นงานซอลแทน ทำเอาดีดี้รีบเข้าไปขวางเพราะกลัวว่าดาราหนุ่มจะทำอะไรไม่ดีเข้า"มะ...ไม่ใช่นะคะ ซอลไม่คิดแบบนั้นฮืออออ" ซอลแสร้งทำเป็นตกใจจับชายเสื้อของดีดี้ด้วยมือที่สั่นเทา"น้องซอลไม่ได้คิดจะทำแบบที่คุณพูดเลยสักนิด ที่เชิญนักข่าวมาก็เพราะจะลบเรื่องในที่คลับ แต่ทุกอย่างมันจบแล้วคุณศิวา ดูท่าทางคุณนักข่าวจะได้สิ่งที่จะเอาไปตีพิมพ์ต่อสาธารณชนแล้ว" ดีดี้พูดอย่างหมั่นไส้ ตัวเองเลวแท้ๆ กับจะมาให้น้องซอลของเธอรับผิดชอบ"ผมขอตัวเลยนะครับ ถ้าวันหลังผมคงจะมีโอกาสได้สัมภาษณ์คุณใหม่นะครับ" พูดจบนักข่าวก็เดินออกไปทันที ส่วนศิวาก็ตกใจแล้วรีบวิ่งตามออกไป"เดี๋ยวครับคุณนักข่าว อย่าลงเลยนะครับ คุณต้องการเท่าไหร่เดี๋ยวผมเซ็นเช็คให้เลย""จะติดสินบนผมเหรอคุณดาราคนดัง แต่ผมไม่ค่อยชอบเงินเท่าไหร่ ขอตัวครับ"ดูเหมือนว่าการเจรจาครั้งนี้จะล้มเหลว เขาเลยเลือกจะเดินกลับมาในห้องเพื่อขอร้องให้ซอล แต่พอเข้ามาเห็นเธอก

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 28 ติดกับดัก

    แสงแดดยามสายทำให้ร่างบางของคนที่ถูกกอดไว้ทั้งคืนค่อยขยับตัว เธอค่อยๆ ดึงแขนใหญ่ที่กอดตัวเองออกจากตัวเบาๆ เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะตื่น พอหลุดจากแขนแล้วเธอก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระคาบเหงื่อไคลจากกิจกรรมหนักหน่วงเมื่อคืนที่ผ่านมา"อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอครับ""ตื่นแล้วเหรอคะ ซอลทำให้พี่รอยส์ตื่นหรือเปล่า""ไม่เลยครับ...นี่ก็แปดโมงแล้วเดี๋ยวพี่ขออาบน้ำก่อนแล้วจะพาไปส่งที่บ้านนะครับ""งั้นเดี๋ยวซอลโทรศัพท์หาคุณพ่อดีหน่อย ป่านนี้ท่านคงเป็นห่วงแล้ว""เมื่อคืนตอนซอลหลับพี่โทรไปบอกท่านแล้วครับว่าซอลจะได้ตรวจกับหมอตอนเช้าเลยนอนที่โรงพยาบาล"หน้าตาเรียบเฉยของคนเจ้าแผนการทำเอาซอลอดไม่ได้ที่จะหมั่นไส้"คนจอมวางแผน"ติ้ง!! ยังไม่ทันที่จะได้ตอบโต้กันต่อเสียงข้อความโทรศัพท์ของซอลก็ดึงความสนใจ เธอเดินไปหยิบมาเปิดดูพอเห็นว่าเป็นชื่อใครก็ถึงกับยิ้มมุมปากอย่างพอใจ"เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนนะครับ""ค่ะ"Siwa : ซอลครับช่วยพี่หน่อย ตอนนี้พี่กำลังเดือดร้อน พี่ขอโทษเรื่องตอนนั้นSiwa : อ่านแล้วตอบหน่อยครับ ซอลจะช่วยพี่ไหมนะครับ ถ้ามีอะไรให้พี่ทำ พี่ยอมทำตามทุกอย่างที่ซอลบอกข้อความที่ปรากฏทำให้ซอลถึงกับยิ้มออกมาอย่างพ

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 27 รัก NC

    “อ๊ะ... อ๊า” เสียงครางลั่นไปทั่วห้องนอนกว้างแขนของซอลยกขึ้นมาโอบรอบคอของร่างสูงพร้อมกับขยุ้มเส้นผมสีดำเพื่อระบายความเสียว ดวงตาหวานหยาดเยิ้มที่มีความปรารถนาไม่ต่างกันจ้องมองกันและกัน“จ๊วบบบ จ๊วบบ!”รอยส์ก้มลงไปหยอกเย้ากับยอดอกสวยสลับซ้ายขวาอย่างไม่รู้สึกเบื่อหน่าย เขาต้องอดทนตั้งแต่ตอนอยู่ห้องนั่งเล่นแล้ว ไม่สิต้องบอกว่าอยู่ในรถแล้วต่างหากและตอนนี้มันก็อยากระบายเต็มที“อือ อ๊า ยะ...อย่าแกล้งกันสิคะ” เมื่อโดนคนที่คร่อมอยู่ด้านบนปลุกปั่นอารมณ์โดยการหยอกล้อเล่นกับยอดอก ร่างเล็กก็เริ่มกระตุกเล็กน้อยแผ่นหลังบางแอ่นขึ้นรับเมื่อถูกตวัดลิ้นโลมเลียไปรอบๆ ยอดอก รอยส์ไล่ริมฝีปากของเขาพรมจูบไปตามร่างกายของคนที่ตัวเองรักทุกสัดส่วนไม่ว่าจะเป็นลำคอ ไหล่ อก ลงมาจนถึงหน้าท้องขาวเนียน ก่อนจะเลื่อนลงต่ำครอบครองกลีบสวยไว้ด้วยปากตัวเอง“อ๊ะ...อ๊า...พี่รอยส์”ซอลปรือตาขึ้นมองรอยส์ด้วยความเสียวซ่าน ใบหน้าของคนตรงหน้าทำให้รอยส์ควบคุมตัวเองไม่อยู่ ทำไมเขาถึงหลงเด็กคนนี้มากมายขนาดนี้กันนะ มันเป็นคำถามที่รอยส์ไม่สามารถให้คำตอบตัวเองได้ ปากจูบไล่ซึมซับความหอมหวานไปตามร่างกายหอมหวานมันทำให้เขาแทบคลั่ง .. มันช

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 26 แผน(3/3)

    คฤหาสน์ตระกูลศิลาวรรณรัตน์ซอลมองคฤหาสน์หลังใหญ่ตรงหน้าอย่างอึ้ง ๆ ที่นี่ใหญ่กว่าบ้านของซอลอีก เหมือนบ้านในละครที่เธอเคยแสดงเลย“จำที่นี่ได้หรือเปล่าครับ”“ไม่ค่ะ”รอยส์พยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาไม่ได้ถามอะไรต่อเพราะขนาดครอบครัวตัวเองเธอยังแทบจำไม่ได้ คงไม่ต้องพูดถึงเรื่องของที่นี่“พ่อกับแม่ของพี่น่าจะยังไม่เดินทางไปสนามบิน เราไปไหว้ท่านก่อนดีกว่า”“ค่ะ...ว่าแต่คุณพ่อกับคุณแม่ของพี่รอยส์จะไปไหนเหรอคะ?”“เห็นว่าจะบินไปงานแต่งลูกสาวเพื่อนสนิท คงจะพรุ่งนี้ถึงกลับ” พอพูดถึงเวลาแล้วรอยส์ก็มองคนข้าง ๆ ด้วยแววตาบางอย่างทำเอาซอลถึงกับเบือนหน้าหนี เขาที่เห็นคนทำท่าทางเฉไฉก็ยิ้มกว้างออกมาด้วยความเอ็นดู “งั้นเราลงกันเลยไหมครับ”เขาเลือกที่จะเดินลงจากรถก่อนแล้วอ้อมมาเปิดประตูฝั่งตรงข้าม จากนั้นเขาก็พาแขกที่ตัวเองอยากรับเชิญมากที่สุดเข้าไปในบ้านเป็นจังหวะเดียวกับพ่อ แม่ของเขากำลังจะออกไปข้างนอก“พ่อกับแม่จะไปแล้วเหรอครับ”“อ้าวรอยส์พอดีว่าเลื่อนไฟลต์บินเข้ามาเร็วขึ้นนะ...ตายแล้วหนูซอลเหรอลูก” เพียงฟ้ามองคนที่เดินตามลูกชายมา พอเห็นว่าเป็นใครก็รีบทักทายด้วยความดีใจ“สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า” ซอลรีบยกมือ

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 25 แผน(2/3)

    เช้าวันถัดมาบรรยากาศภายในห้องอาหารของบ้านเต็มไปด้วยความตึงเครียด ถ้าจะมีใครอารมณ์ดีคงจะมีแค่ซอลคนเดียว“พิการก็ไปอยู่ในที่ของตัวเองสิ” พิ้งค์ที่ยังโกรธเรื่องที่ถูกแย่งห้องนอนไปอดพูดแขวะไม่ได้ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ทำให้อีกฝ่ายสนใจเธอเลยสักนิด มีแค่แม่ของเธอที่นั่งอยู่ข้าง ๆ รีบสะกิดไว้เพราะกลัวพ่อเลี้ยงเดินเข้ามาได้ยิน“คุณพยาบาลวันนี้มีอะไรให้กินบ้างคะ”“วันนี้มีข้าวต้มกุ้ง กะหล่ำปลีทอดน้ำปลา ทอดมันกุ้งแล้วก็ผัดคะน้าหมูกรอบค่ะ” พยาบาลพิเศษที่ถูกส่งมาดูแลพูดรายการอาหารที่อยู่บนโต๊ะทุกเมนูอย่างละเอียด“อ่า~ วันหลังคงต้องให้พ่อสั่งให้เชฟเพิ่มเมนูปลาเข้าไปเยอะ ๆ แล้วเผื่อจะมีคนฉลาดขึ้นมาหน่อย”“อี!!”พิ้งค์ที่ได้ยินคำเหน็บแนมถึงกับเก็บอาการไม่อยู่ นอกจากพิ้งค์แล้วริสาและพีชก็แปลกใจไม่ต่างกัน ปกติพี่สาวคนนี้ไม่ได้มินิสัยที่จะต่อปากต่อคำกับใครนิ ดูเหมือนว่าที่แม่กับพี่พิ้งค์บอกเธอว่าพี่ซอลไม่เหมือนเดิมคงจะเป็นเรื่องจริง[ถ้าเปลี่ยนไปแล้วรู้จักปกป้องตัวเองมากขึ้นคงดี]“มีเรื่องอะไรกันเหรอ”ดูเหมือนว่าการปรากฏตัวของผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในบ้านหลังนี้จะทำให้สงครามเล็กๆ ที่กำลังปะทุสงบลงได้ทันที“เป

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 24 แผน(1/3)

    “คุณคะ! พิ้งค์บอกไม่ได้ทำ คุณก็เชื่อลูกหน่อยเถอะค่ะ ลูกเครียดแล้วนะคะคุณ” ริสาที่เห็นลูกสาวตัวสั่นด้วยความกลัวก็รีบปกป้องทันที เธอสะกิดลูกสาวถ้าเห็นท่าทางไม่ดีก็คงต้องใช้แผนเดิมเพื่อเรียกความสงสารจากสามี“แต่ซอลไม่ได้โกหกนะคะพ่อ พ่อก็รู้ว่าซอล...ไม่ใช่คนแบบนั้นอึก! ฮืออออออ”“ไม่ร้องนะลูก ริสาพาพิ้งค์ออกไปก่อนส่วนเรื่องห้องนอนยังไง พิ้งค์ก็ไปนอนข้างห้องพีชนั่นแหละ”“กรี๊ดดดดดดดด!!”เสียงร้องของพิ้งค์ดังขึ้น ความจริงเธอก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ต่อหน้ารอยส์หรอกเพราะกลัวเขามองไม่ดี แต่เธอก็ไม่อยากแพ้ยัยซอล“คุณอัฐลูกชักแล้ว รีบบอกว่าจะไม่แย่งห้องไปให้ซอลสิคะ”“พอ!! ไม่มีใครแย่งอะไรทั้งนั้นแหละ ดีเลยรอยส์ก็อยู่อาฝากหาหมอเก่ง ๆ รักษาพิ้งค์หน่อยนะ พาไปรักษาตัวมันจะดีกว่ามาแย่งห้องนอนกันไปมาคุณว่าอย่างนั้นไหมริสา...ซอลเดี๋ยวพ่อพาไปห้องลูกนะ” อัฐช้อนร่างของลูกสาวไปนั่งบนรถวิวแชร์ที่รอยส์เตรียมไว้ให้ ก่อนจะพาออกไปข้างนอกโดยไม่สนใจภรรยากับลูกเลี้ยงอีก“คุณอาริสาตอนนี้ดูท่าทางอาการน้องพิ้งค์น่าจะดีขึ้นแล้ว แต่ผมจะส่งหมอที่เก่งสุดมารักษาให้นะครับ...ผมขอตัว”รอยส์พูดจบก็เดินตามเจ้าของบ้านกับลูกสาวออกไ

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 23 คำขอไม่เป็นทางการ

    “ทำอะไรกันอยู่เหรอลูก”อัฐที่เปิดประตูเดินเข้ามาเห็นรอยส์ทำกำลังทำท่าเหมือนประคองลูกสาวเลยทำด้วยความสงสัย“คือหนูไม่อยากทำตัวเป็นภาระ เลยตั้งใจให้พี่รอยส์ลองประคองเดินดูน่ะค่ะพ่อ”“โถ่~ ลูกหนูไม่ใช่ภาระเลย เดี๋ยวอีกสักหน่อยแม่บ้านคงจัดห้องเสร็จ ตอนนี้พักอยู่ที่นี่ไปก่อนลูก รอยส์มีเรื่องจะคุยกับอาใช่ไหมไปคุยกันที่ห้องทำงานอาดีกว่า พอดีอามีเอกสารโครงการเกี่ยวกับคนตาบอดให้ดูด้วย...ซอลอยู่คนเดียวได้หรือเปล่าลูก” อัฐหันไปถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง“ได้ค่ะพ่อ”“งั้นเดี๋ยวพ่อรีบกลับมานะลูก”หลังจากที่พ่อกับรอยส์เดินออกไป ซอลก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดดูข่าวช่วงนี้ไม่ว่าจะสื่อไหนก็เล่นข่าวของเธอทั้งนั้น ยิ่งโดยเฉพาะการตามหาตัวคนที่วางยาเธอถึงขั้นพาดพิงดาราหลายคนจนต้องออกมาปฏิเสธ แต่ทำไมไม่มีใครสงสัยศิวาบ้างนะก็นะวงการนี้มันก็ประมาณนี้อยู่แล้ว ใครแสนดีต่อหน้าหน่อยก็คิดว่าเขาเป็นคนดี เธอก็ไม่ได้เหมารวมทุกคนหรอกบางคนก็ดีจริง แต่บางคนก็เลวโดยสันดาน“คงต้องปั่นข่าวขึ้นมาก่อนลงคลิปเสียงแล้วแบบนี้”……………“ผมต้องขอบคุณ คุณอาแทนผู้ป่วยทุกคนด้วยนะครับ ที่ช่วยจัดทำโครงการเพื่อช่วยเหลือผู้พิการทางสายตา”

  • เมื่อนางร้ายกลายเป็นนางเอกที่แสนดี   บทที่ 22 ทวงคืน

    ตระกูลวัลพิทักษ์วงศ์ษา“สวัสดีครับคุณอาริสา”พอรอยส์กับซอลที่นั่งอยู่บนรถเข็นเห็นว่าแม่เลี้ยงของหญิงสาวมายืนรออยู่หน้าบ้านเขาก็รีบยกมือไว้ทันที“ไหว้พระเถอะรอยส์...ซอล!! เป็นยังไงบ้างลูก โถ่~คนดีถึงจะตาบอดแต่แม่ก็จะอยู่ข้างๆ หนูนะ ถ้ามีอะไรให้แม่ช่วยบอกแม่ได้เลยหนูก็เหมือนลูกสาวของแม่คนหนึ่ง”ริสาพูดพร้อมกับตีหน้าเศร้าทำเหมือนห่วงซอลจริงๆ แต่คำพูดของแม่เลี้ยงทำให้คนที่อยู่ในร่างของลูกเลี้ยงอดขำไม่ได้[แสดงได้ห่วยทั้งแม่ ทั้งลูกเลย]“ขอบคุณคุณแม่นะคะ”พอถูกเรียกว่าแม่ริสาถึงกับถลึงตามองตาอย่างไม่พอใจ เธอเกลียดเด็กคนนี้เข้าไส้เพราะเด็กคนนี้ถึงทำให้ของที่เป็นของลูกสาวไม่ได้เท่าที่จะควร แต่ถึงจะไม่ชอบยังไงเธอก็พยายามเก็บอารม์[มันน่าจะตายตามแม่ของมันไป ขอให้แกตาบอดไปชั่วชีวิต]“ซอลมาแล้วเหรอลูก รอยส์อาขอบใจนะที่ช่วยเป็นธุระพาน้องกลับบ้าน”“ไม่เป็นไรเลยครับ เรื่องแค่นี้เองอีกอย่างผมมีเรื่องจะปรึกษาคุณอาด้วยครับ”ซอลขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัยเพราะเธอกำลังคิดว่าเรื่องที่รอยส์จะปรึกษาพ่อคืออะไรกัน คงจะไม่ใช่เรื่องเขาเคยพูดกับเธอหรอกนะ“ได้หลาน เดี๋ยวอาพาน้องไปพักที่ห้องก่อนนะ”“ครับ”“คุณพ่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status