LOGINShare
ตอนที่18
Last Updated:
2025-04-02 18:59:30
Related chapters
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่19
ร่างบอกบางนอนอยู่บนเตียงเอามือ กายหน้าผากเดี๋ยวก็พลิกตัวนอนคว่ำพลิกตัวนอนหงายไม่ว่าจะมองทางไหนก็ดูไม่สมเหตุสมผลภายในใจว้าวุ่นสับสนนิ้วมือมาแตะปากตัวเองที่จูบกับฝ่าบาทสองแก้มแดงเห่อร้อน"อร๊ายยยย เซเรน่า แกเป็นอะไรไป!! ทำไมถึงได้เอาแต่นึกถึงฝ่าบาทละนั่น"แล้วตุ้มหูสั่นเล็กน้อยเสียงของจอมเวทคลีนเดอร่าก็พูดข้างหูของฉันทำให้ตัวดีดขึ้นนั่งบนเตียง"เซเรน่า!""ตกใจหมด ทักมาซะดึกเชียวมีอะไรด่วนงั้นรึ""เจ้าไปหาองค์ราชินีมาใช่ไหมวันนี้แสดงว่าคงรู้เรื่องทั้งหมดแล้วใช่มั้ย""อื้อใช่ ฉันตกใจมากไม่คิดว่าองค์ราชินีจะไม่ชอบไลล่าขนาดนี้แทบยังต้องการให้เซเรน่าเป็นจักรพรรดินีอีกด้วยกลายเป็นว่าเซเรน่าที่ต้องหาทางรอดเพราะไลล่าที่เอาแต่จะฆ่าเธอ"เพียงพริบตาเดียวจอมเวทก็มาปรากฏตรงหน้าฉันทำให้สะดุ้งร้องเสียงหลงดังลั่น"อ๊ากกกก!!"ฉันอ้าปากร้องดังส่วนจอมเวทก็ดันร้องตามฉันทำให้เสียงดังขึ้นไปอีก"เดี๋ยว! นายจะร้องตามฉันทำไมเหล่า! คนที่ต้องตกใจคือฉันโผล่มาได้""อ้อ จริงด้วยก็เจ้าตกใจข้าเลยตกใจตามเจ้า""เฮ้อ อยากจะบ้า! แล้วนี่อะไรจู่ๆ ก็มาหาถึงที่เลย คิดอยากจะมาก็มา คิดอยากจะไปก็ไป"จอมเวทยิ้มแห้งแล้วยื่นเอกสารใ
Last Updated : 2025-04-02เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่20
(หน้าลานประลองดาบ)เสียงเหล็กกระทบกันดังก้องไปทั่วลานประลองดยุกเซเรนและฝ่าบาทมอร์ฟรานต่างใช้ทักษะดาบที่เคยใช้จริงในช่วงสงครามพวกเขาสู้กันอย่างดุเดือดใบหน้าของทั้งคู่เปี่ยมด้วยความหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีสายตาที่มองการต่อสู้กวาดตามองไปทั่วอย่างกังวลใจคมดาบของทั้งสองคนวาดลวดลายเป็นประกายน่ากลัวฉันไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเห็นทั้งสองต่อสู้กัน ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปมีหวังต้องมีใครคนหนึ่งบาดเจ็บปาดตายแน่ สีหน้าของฉันทนดูต่อไปไม่ไหวเลยพยายามจะวิ่งเข้าไปห้ามแต่พี่ซีซาร์คว้าแขนฉันไว้"อย่าเข้าไปไม่เห็นหรือไงว่าดาบคมแค่ไหน!"ท่านพี่ซีซาร์พูดน้ำเสียงจริงจังและส่ายหัวไปมา ฟังจากเสียงพี่ซีซาร์มันไม่ใช่เสียงแหลมแต่เป็นเสียงต่ำทำให้ฉันหันไปมองอีกครั้ง"อะไรของเจ้า!""เนี่ย! ใช่เลยนายมาสิงร่างพี่ฉันทำไม จอมเวทคลีนเดอร่า" ฉันหรี่ตาเอามือมากอดอก"ฮ่าๆๆ โดนเจ้าจับได้เหรอเนี่ย ขอยืมร่างนี้ดูเรื่องน่าสนุกก่อน" จอมเวทหัวเราะแหะๆ เอามือขึ้นมาลูบคอตัวเองไปมา"มันสนุกตรงไหน! พวกเขาต่อสู้จะเป็นจะตายกันเลยนะ นายไม่ช่วยหน่อยเหรอ""เป็นเรื่องของลูกผู้ชาย เพราะพวกเขาชอบเจ้ามันก็ต้องมีการแย่งชิงแบบนี้แหละ"ฉันไม่ชอบให้ใครม
Last Updated : 2025-04-02เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่21
ดาบในมือฉันที่ชี้ไปยังหน้ามารัสกับดาบของมารัสก็ชี้มาที่ใบหน้าฉันดีที่ฉันยังจำตัวละครแต่ละคนได้ไม่งั้นมีหวังไม่รอดตั้งแต่เข้ามาในนิยายเรื่องนี้แน่นอน มารัสนักฆ่าที่ไม่มีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงเขาเป็นเหมือนปีศาจมีไว้กำจัดศัตรูหลีกทางให้เอิร์ล วาดอนไต่เต้าขึ้นไป"เจ้าจำข้าได้?!"(เมื่อกี้เขาพูดว่าจำได้งั้นเหรอ)ฉันที่ทวนคำพูดเขาซ้ำเพื่อความแน่ใจ "เราเคยเจอกันมาก่อนเหรอ?" หรี่ตามองอย่างจับผิด"อะไรกันจำวันที่ตกน้ำไม่ได้จริงๆ หรือแกล้งจำไม่ได้ทั้งที่เธอเป็นคนใช้เท้าถีบมาที่หน้าอกแต่น่าเสียดายเจ้ากลับฟื้นขึ้นมา"ในขณะนั้นภาพเซเรน่ากับไลล่าที่เดินอยู่ริมน้ำไลล่าจงใจใช้เท้าขัดขาเซเรน่าจึงทำให้เธอตกลงไปในแม่น้ำเซเรน่าพยายามจะว่ายน้ำขึ้นไลล่าก็ตะโกนว่าช่วยพวกเราด้วยแต่แล้วก็มีคนมาจับขาเซเรน่าไว้ให้เธอลงไปในน้ำจนเธอขาดอากาศหายใจ"ว้าว เหลือจะเชื่อ ฮ่าๆๆ" ฉันส่งเสียงหัวเราะจนท้องกระเพื่อม"ขำอะไรของเจ้าจะตายอยู่แล้วยังมีอารมณ์หัวเราะได้อยู่เหรอ!"ฉันหยุดหัวเราะทันทีเมื่อเขาพูดขึ้น ฉันตรึงสายตาเย็นชาไว้ที่เขาแสดงว่าคนนี้คือคนที่ฆ่าเธอสินะเซเรน่า"อ้อ เป็นนายนี่เอง มารัส คนที่ดึงขาฉันในใต้น้ำ แต่ต
Last Updated : 2025-04-02เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่22
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมารอบข้างเป็นแม่น้ำสีดำเท้าฉันยื่นอยู่บนผิวน้ำโดยที่ไม่จมรอบข้างเป็นท้องฟ้ายามสว่างไสวเท้าค่อยๆ เหยียบน้ำเดินไปจู่ๆ ก็วาปมายังห้องนอนในปัจจุบันของทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่มีใครพ่อแม่กลับไม่มาหาฉันเลยแล้วก็วาปมาที่ครอบครัวพ่อ รอยยิ้มของเขานั้นเป็นอะไรที่ฉันชอบมากที่สุดแม้จะไม่เห็นอีกแล้วก็ตามฉันยังหวังว่าให้พวกเขาจะนึกถึงฉันบ้างก็ดีแล้วภาพก็หายไปพบกับเซเรน่าในชุดเดรสสีขาวเส้นผมสลวยยิ้มให้ฉัน ใบหน้าที่อ่อนโยน"ขอบคุณที่เธอทำเพื่อฉันและต่อจากนี้ ฉันก็ขอให้เธอพบความสุขอีกไม่นานเธอจะได้กลับไปอยู่ที่ตัวเองควรอยู่น่ะ""เดี๋ยวสิ!! อย่าพึ่งไป เซเรน่า!!!"ร่างกายสะดุ้งตื่นขึ้นมาเหงื่อกาฬแตกพลักเสียงหอบเล็กน้อยกระทบกับแผลทำให้รู้สึกเจ็บเล็กน้อยมือไปสัมผัสอะไรนุ่มๆ เข้าเลยหันไปเป็นมือของฝ่าบาทเขาที่นอนซบอยู่ข้างตัวฉันเพียงมองเขาคล้ายโลกทั้งใบหยุดหมุนฉันเลยนอนตะแคงขวาเพื่อจะได้เห็นใบหน้าที่ชัดเจนของฝ่าบาทมือเอื้อมไปจับแก้มนิ้วโป้งลูบเบาๆ"นี่เราชอบฝ่าบาทจริงๆ งั้นเหรอ ไม่เห็นจะรู้ตัวเลย"ในยามที่ฉันเป็นอะไรไปเขาจะเป็นคนแรกที่ฉันเจอก่อนเสมอหรือเข้ามาช่วยฉันดังนั้นเขาจึงคอยอยู่ข้างๆ
Last Updated : 2025-04-02เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่23
เกล็ดหิมะสีขาวบริสุทธิ์โปรยปรายลงมาราวกับปุยฝ้ายบรรยากาศเงียบสงบมีเพียงเสียงฝีเท้าที่ดังแผ่วเบาบนพื้นหิมะฉันอยู่ในอ้อมแขนของฝ่าบาทมอร์ฟรานเขาทรงอุ้มฉันไว้แนบอกอย่างทะนุถนอมความอบอุ่นจากร่างกายของเขาช่วยคลายความหนาวเย็นให้กับฉัน"ฝ่าบาททำไมถึงอุ้มหม่อมฉันล่ะเพคะ ให้หม่อมฉันเดินเองก็ได้นะเพคะ""พื้นมันเย็นเท้าเล็กๆ เดี๋ยวก็โดนหิมะกัดเป็นแผลพอดี"หลังจากที่เขาสารภาพรักกับฉันเขาก็เปลี่ยนไปราวกับคนละคนแต่ความปากไม่ตรงกับใจยังอยู่ไม่เปลี่ยนยิ่งมองใบหน้าฝ่าบาทนั้นเขาช่างอ่อนโยนมากจริงๆ แทบมีมุมน่ารักเยอะถึงจะทำตัวซึนไปบ้าง"แล้วทำไมฝ่าบาทถึงมาอยู่แถวนี้เพคะ ปกติฝ่าบาทจะยุ่งมากไม่ใช่เหรอนี่เหมือนฝ่าบาทว่างมากเลยเพคะ"เขาหยุดเดินแล้วก้มลงมามองฉัน "ข้าว่างเฉพาะแค่เจ้านั้นล่ะ"คำพูดของเขาที่ฉันได้ฟังเบือนหน้าหนีแสร้งหลบตาอย่างเขินๆ ให้ตายเถอะ เขินสุดอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ แต่ต้องเก็บอาการเดี๋ยวฝ่าบาทตกใจการกระทำของฉัน เขาที่เดินใกล้จะถึงพระราชาวังสายตาเห็นเซเรน่าหลับเลยเอามือประคองหัวเธอให้ซบอกดีๆ ขาก้าวเข้ามาเลขาวินเทอร์เอาเสื้อคลุมมาใส่ให้อีกชั้น"วินเทอร์ส่งจดหมายไปให้ซีซาร์ว่าเซเรน่าจะนอนพักท
Last Updated : 2025-04-02เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่24
ฉันที่ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก้าวเข้ามาในซุ่มของเลดี้ทุกคนจ้องมองมาที่ฉัน ขณะนั้นไลล่าก็เข้ามายิ้มให้ฉันเธอคว้ามือมาจับมือฉัน"วันนี้เลดี้เซเรน่าสวยจังเลยชุดเหมาะมากถึงแม้มันจะไม่เข้ากับเลดี้เลยก็ตาม"ฉันหัวเราะออกมาโดยตั้งใจ "ฮ่าๆๆ ขอโทษด้วยคำพูดของเลดี้ไลล่ามันช่างน่าขำ กำลังอิจฉาฉันอยู่เหรอ?"สีหน้าของไลล่าบ่งบอกถึงความอิจฉาทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกกดทับด้วยความต่ำต้อย"ทำไมฉันต้องอิจฉาเลดี้ด้วยล่ะ พูดอะไรไม่เข้าท่า"ใบหน้าฉันแสยะยิ้มเหมือนตัวร้ายก้าวเข้าไปใกล้ๆ ไลล่า"แน่ใจเหรอว่าไม่ได้อิจฉา แต่แววตาเลดี้มันบอกข้าแบบนั้น น่าสงสารฝ่าบาทก็โดนแย่งไปตำแหน่งอีกเป็นได้แค่คนไร้ค่าก็เงี้ย!"เพียะ!!ไลล่าใช้ฝ่ามือฟาดลงมาที่ใบหน้าของฉันด้วยแรงโทสะทุกคนต่างตกใจด้วยท่าทีของไลล่าฉันยกมือขึ้นมาจับหน้าตัวเองแล้วยิ้มออกมาแล้วมือฉันก็ฟาดลงบนใบหน้าไลล่าด้วยแรงกลับคืนไปสองเท่าเพียะ! เพียะ!"อย่าคิดว่าตบเป็นคนเดียวนึกไม่ถึงว่า เลดี้ไลล่าก็โกรธเป็นเหรอเนี่ย ถึงได้ตบหน้าฉันต่อหน้าเพื่อนๆ ของเลดี้ แสดงว่านิสัยเลดี้เนี่ยคงจะร้ายน่าดู""แก!!" ไลล่าพูดด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยอารมณ์อาฆาต"โอ๊ะ โกรธแล้วๆๆ
Last Updated : 2025-04-02เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่25
ใกล้จะเย็นแล้วขืนอยู่แบบนี้ต่อ มีหวังได้โดนฆ่าตายก่อนแน่ ตอนนี้ฝ่าบาทกับดยุกไปรวบรวมหลักฐานถึงไหนทำไมถึงได้ช้าขนาดนี้ชายสองคนเข้ามาจับตัวฉันไปมัดกับต้นไม้โดยมีพวกเอิร์ลเดินกันผลักเฝ้ายาม จู่ๆ ก็มีหินโยนมาโดนตัวสายตามองไปเจอออโรล่าทำมือรูปสี่เหลี่ยมคือฝ่าบาทได้ล้อมไว้หมดแล้ว"เหม่ออยู่ได้มีอะไรสั่งเสียก่อนตายไหมเลดี้เซเรน่า""คงจะไม่มี เพราะจะไม่มีใครรู้ว่าเลดี้เซเรน่าตายที่แห่งนี้ พื้นตรงนี้จะเป็นหลุมศพของเลดี้!"ไลล่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันในมือถือดาบมาจี้คอของฉัน เธอตรึงสายตาเย็นชาไว้ที่ฉันรังสีอำมหิตแผ่ออกมาจากร่าง"อุ้ยตาย อดทนไม่ไหว อยากจะฆ่าฉันให้จบๆ แล้วใช่ไหม แต่ฉันจะไม่ตายคนที่จะตายคือเลดี้ต่างหาก!""เมื่อกี้นี้...เลดี้พูดว่าไงน่ะ? " ดวงตามืดครึ้มและเคลือบแฝงความโหดเหี้ยม"ฉันบอกว่าฉันจะไม่ตายคนที่จะตายคือเลดี้ไง ฝ่าบาทจะมาเอาชีวิตของเลดี้" (ดูยัยนี่สิ?! ฉันแค่ไว้ชีวิตนิดหน่อยทำมาเหิมเกริมมันทำตัวเหมือนกับกำลังมองเหยื่ออยู่ไม่มีผิด ฉันเป็นถึงเลดี้ไลล่าที่ทุกคนรักและแห่ชมเลยนะ!) "อย่ามาพูดหมาๆ ต่อหน้าฉัน! จับนางให้แน่น"เหล่าลูกน้องสองคนเข้ามาจับแขนทั้งสองข้างอย่างแรง"วันนี้แห
Last Updated : 2025-04-02เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่26
พี่ซีซาร์เดินเข้ามาดึงแขนของฉันให้ตัวไปอยู่ด้านหลังของท่านพี่"ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ อย่ามาลวนลามน้องสาวกระหม่อมได้ไหมพ่ะย่ะค่ะ ไม่ก็แต่งงานให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ทำแบบนี้น้องสาวกระหม่อมเสียหายนะพ่ะย่ะค่ะ"ฉันที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับชะงักหันไปหาท่านพ่อท่านแม่กลับยกนิ้วโป้งขึ้นเหมือนจะเห็นดีเห็นงามกับคำพูดของท่านพี่แล้วฝ่าบาทก็มาดึงแขนขวาส่วนท่านพี่ก็มาดึงแขนซ้ายฉัน"เซเรน่า เป็นภรรยาข้าไม่ต้องห่วงข้าจะจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว""แล้วจะจัดเมื่อไหร่พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่ยอมให้น้องสาวถูกฝ่าบาทมากอดมาหอมเด็ดขาด! น้องสาวกระหม่อมมีพ่อมีแม่น่ะพ่ะย่ะค่ะ"แต่แล้วฝ่าบาทก็เข้ามาอุ้มฉันด้วยแขนข้างเดียวทำให้พี่ซีซาร์ตกใจปล่อยมือแล้วฝ่าบาทก็อุ้มฉันเดินไปก่อนจะเอ่ยขึ้น"ไม่ต้องห่วงข้าจะทำตามประเพณีแน่ แต่ตอนนี้ข้าอยากจะอยู่กับคนรักของข้าเท่านั้นเอง"ทั้งท่านพ่อท่านแม่และท่านพี่ยื่นยิ้มแล้วตบมือให้สายตามองใบหน้าท่านพี่เขายิ้มอย่างมีความสุขแล้วปากเขาขยับพูดว่า มีความสุขมากๆ นะน้องพี่ ฉันยิ้มอย่างดีอกดีใจเอาใบหน้าซุกไหล่ของฝ่าบาทเมื่อเห็นครอบครัวเซเรน่านั้นยิ้มได้แถมทุกคนก็ดีมากจนคิดว่าได้กลายเป็นน้องสาวแ
Last Updated : 2025-04-02
Latest chapter
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่30
หนึ่งเดือนผ่านไป...ห้างบีบุ๊ค จำกัด...หลังจากที่ฉันกลับมาจากในนิยายทุกอย่างจบแฮปปี้ฝ่าบาทก็ขึ้นครองบัลลังก์อย่างที่เขาต้องการและมีการทำพิธีศพให้กับเซเรน่าหนึ่งร้อยวันเนื่องจากในนิยายเขียนว่าเธอป่วยและตายไป แต่ทุกคนในเมืองต่างมีความสุขอย่างที่ฉันหวังแทบวันนี้มีงานหนังสือของผู้เขียนนิยายเรื่องนี้ฉันที่เป็นแฟนคลับเลยอยากจะได้ลายเซ็นสักหน่อยจึงนั่งรถมางานพอก้าวเดินเข้ามามองไปรอบๆ คนเยอะมากไม่คิดว่าจะมีคนอ่านเยอะเหมือนกันจู่ๆ ก็มีมือมาแตะไหล่ของฉันทำให้สะดุ้งเล็กน้อยกลายเป็นซันเพื่อนของฉันเอง"ไม่รอกันเลยนะเดินมาอย่างกับ มาคนเดียว" เธอทำหน้าบูดบึ้งแล้วกอดอกทำแบะปากอีกด้วยฉันเอามือไปเกาะแขนแล้วเอาหัวซบไหล่เธอ "ขอโทษกลัวจะไม่มีที่ให้ยื่นนะสิดูนั้น...""ก็จริงคนเยอะมาก อย่างกับดูดาราแน่ะ""เหมือนดาราจริงๆ แหละ"ซันเขย่งเท้ามองเข้าไปในงานเธอเข้ามาจับมือพาเดินแทรกมายื่นอยู่ตรงข้างหน้าซันกลายเป็นชอบการอ่านนิยายไปแล้วเมื่อก่อนยังบ่นฉันอยู่เลยตอนนี้กับติดเกือบทุกเรื่อง"ซันไหนติดนิยายมากกว่าฉันได้ละเนี่ย บอกว่าไม่ดีไม่ใช่เหรอ""ใครบอกฉันชอบนิยายที่สุดเลยแหละ""จ๋าๆ แม่คุณ"เมื่อได้เวลาที่จะเริ
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่29
เสียงพูดของไลล่านั้นทำให้ฉันแทบหยุดลมหายใจจ้องมองด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อไม่คิดว่าไลล่าจะรู้เรื่องนี้เพราะอย่างนี้เธอถึงได้ทำให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง"ถึงเธอจะรู้แล้วยังไงล่ะ แค่จัดการเธอได้ทุกอย่างก็จบแล้ว""ใครบอกกันเธอต่างหากที่จะหายไปในโลกใบนี้เมื่อฉันตายเธอก็จะกลับสู่โลกของเธอ"ผ้าที่มัด ตาเธอไว้หลุดทำให้เห็นดวงตาสีแดงก่ำในตาของเธอเป็นรูปสัญลักษณ์ดวงดาวท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มฉันเงยขึ้นทุกอย่างเป็นสีแดงพระจันทร์ก็ยังเป็นสีแดงเช่นกันทุกคนรอบข้างตื่นตระหนกวิ่งกันให้วุ่น"เธอคือคนที่สร้างเรื่องนี้สินะใช่ไหมคุณนักเขียนฉันอ่านไดอารีของเธอหมดแล้ว"ไลล่ายิ้มให้กับฉัน "ใช่ฉันได้เข้ามาอยู่ในร่างไลล่า คิดว่าการเป็นนางเอกนั้นมันง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย ฉันพยายามทำทุกวิถีทางจะครองหัวใจฝ่าบาทแต่มันทำไม่ได้เหมือนอะไรมาขีดเส้นทางไว้พอเซเรน่าตาย มันกลายเป็นวนเวียนอยู่อย่างนี้นับครั้งไม่ถ้วนจนเธอมาสวมร่างเซเรน่าทำให้ทุกอย่างมันจบแบบที่ฉันต้องการแล้วล่ะ""แบบที่เธอต้องการคือความตายของตัวเองเหรอ แล้วทุกคนที่นี่จะเป็นยังไงถ้าฉันหายไป""ฉันตอบไม่ได้รู้แค่ว่าเธอไม่มีทางอยู่ในนิยาย
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่28
พอพิธีการแต่งงานจบพิธีถัดไปคือการเฉลิมฉลองให้แก่เจ้าบ่าวเจ้าสาวมีราชาและราชินีนั่งอยู่บนบัลลังก์เหล่าขุนนางต่างก็ยิ้มหน้าบาน"อิจฉาเลดี้เซเรน่าได้ครอบครองฝ่าบาทมอร์ฟราน""จริง สมกับเป็นฝ่าบาทงานอลังการเหมาะสมที่สุดเลยทั้งหล่อทั้งเท่ทั้งรวย""นั้นสิ แถมฝ่าบาทกับเลดี้เซเรน่าสง่างามมากด้วย""แต่อย่างน้อยยังเหลือท่านดยุกของพวกเรานะคะ เลดี้ทั้งหลาย"ทุกคนหัวเราะพูดคุยฉันหันไปหาพี่ซีซาร์นั่งร้องไห้อยู่กับสาวๆ ของเขา"น้องสาวของข้า ออกเรือนแล้ว เหลือแต่ข้า"ถึงอย่างนั้นทุกอย่างก็ราบรื่นไปด้วยดีไม่มีอะไรมาขัดขวางสุดท้ายฉันก็ยังนึกถึงคำพูดขอไลล่าไม่เลิกอีกไม่กี่วันก็ใกล้วันประหารของเธอแล้วขณะนั้นฝ่าบาทก็เดินเข้ามาหาฉันเขากอดจากด้านหลังแผ่นอกแนบชิดแผ่นหลังฉัน"ทำไมมาอยู่ตรงระเบียงล่ะที่รัก เบื่องานเลี้ยงแล้วเหรอ""ไม่ได้เบื่อเพคะ หม่อมฉันแค่อยากสูดอากาศหน่อย ข้างในคนเยอะเกินไปเพคะ"เขาอุ้มฉันขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขนของเขาทำให้ฉันตกใจเล็กน้อย"งั้นกลับกันเลยดีกว่า""ถ้ากลับราชาและราชินีกับเหล่าขุนนางจะไม่ว่าอะไรเหรอเพคะที่พวกเราทิ้งงานไว้""ไม่เป็นไรหรอกปล่อยให้เป็นหน้าที่เลขาวินเทอร์นั่นแหละ มีสิ่งส
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่27
ฉันสังเกตไลล่าปฏิกิริยาเฉยชาแบบที่ไม่ควรเป็นมาก่อน นัยน์ตานั้นไม่สั่นคลอนแม้แต่เศษเสี้ยวเดียวไลล่าหันหลังให้กับฉันก่อนจะเอ่ยพูดขึ้น"กลับไปซะเถอะ คำถามของเลดี้ฉันจะตอบก็ต่อเมื่อใกล้ถึงวันประหาร""เพราะอะไรเลดี้ถึงตอบมาในตอนนี้ไม่ได้ล่ะ""ตอนนี้เลดี้กำลังมีความสุขไม่ใช่หรือไง! ฉันตั้งใจให้เลดี้กอบโกยความสุขให้เต็มที่ก่อนจะได้ไม่เสียใจที่หลัง""หมายความว่าไงกันแน่!"ผู้คุ้มก็เดินเข้ามาบอกว่าหมดเวลาในการเยี่ยมทำให้ฉันตะโกนเรียกแต่ชื่อไลล่า เธอกลับไม่หันมามองฉันเลยผู้คุ้มปิดประตูใส่หน้าฉันเอาสะดุ้งเล็กน้อย"ยังไงฉันก็มั่นใจแล้วว่าเธอไม่ใช่คนที่นี่ โอ๊ยยย หัวจะปวดเซนส์มันบอกว่าลางไม่ดีแน่ๆ"ฉันที่กลับมาคฤหาสน์ทุกคนต่างวิ่งวุ่นเพื่อเตรียมตัวให้ทันกำหนดคือวันแต่งงานที่แสนกระชั้นชิดและท่านพ่อท่านแม่ที่ไปช่วยงานพระราชวังเตรียมของต่างๆ มีแค่ฉันคนเดียวไม่ได้ทำอะไรเดินเอ้อระเหยเป็นอากาศ"เลดี้เซเรน่า..."เสียงของดยุกเรียกฉันจากด้านหลังเลยหันหน้าไปหาดยุกเขาถือหนังสือเล่มหนึ่งมาแล้วยื่นมาให้ฉัน"หนังสือเล่มนี้เป็นของไลล่า พอดีข้าคิดว่าไม่มีอะไรเลยเอามาให้น่ะ""ทำไมถึงให้ฉันล่ะ ดยุกไม่เก็บไว้เหรอ""
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่26
พี่ซีซาร์เดินเข้ามาดึงแขนของฉันให้ตัวไปอยู่ด้านหลังของท่านพี่"ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ อย่ามาลวนลามน้องสาวกระหม่อมได้ไหมพ่ะย่ะค่ะ ไม่ก็แต่งงานให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ทำแบบนี้น้องสาวกระหม่อมเสียหายนะพ่ะย่ะค่ะ"ฉันที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับชะงักหันไปหาท่านพ่อท่านแม่กลับยกนิ้วโป้งขึ้นเหมือนจะเห็นดีเห็นงามกับคำพูดของท่านพี่แล้วฝ่าบาทก็มาดึงแขนขวาส่วนท่านพี่ก็มาดึงแขนซ้ายฉัน"เซเรน่า เป็นภรรยาข้าไม่ต้องห่วงข้าจะจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว""แล้วจะจัดเมื่อไหร่พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่ยอมให้น้องสาวถูกฝ่าบาทมากอดมาหอมเด็ดขาด! น้องสาวกระหม่อมมีพ่อมีแม่น่ะพ่ะย่ะค่ะ"แต่แล้วฝ่าบาทก็เข้ามาอุ้มฉันด้วยแขนข้างเดียวทำให้พี่ซีซาร์ตกใจปล่อยมือแล้วฝ่าบาทก็อุ้มฉันเดินไปก่อนจะเอ่ยขึ้น"ไม่ต้องห่วงข้าจะทำตามประเพณีแน่ แต่ตอนนี้ข้าอยากจะอยู่กับคนรักของข้าเท่านั้นเอง"ทั้งท่านพ่อท่านแม่และท่านพี่ยื่นยิ้มแล้วตบมือให้สายตามองใบหน้าท่านพี่เขายิ้มอย่างมีความสุขแล้วปากเขาขยับพูดว่า มีความสุขมากๆ นะน้องพี่ ฉันยิ้มอย่างดีอกดีใจเอาใบหน้าซุกไหล่ของฝ่าบาทเมื่อเห็นครอบครัวเซเรน่านั้นยิ้มได้แถมทุกคนก็ดีมากจนคิดว่าได้กลายเป็นน้องสาวแ
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่25
ใกล้จะเย็นแล้วขืนอยู่แบบนี้ต่อ มีหวังได้โดนฆ่าตายก่อนแน่ ตอนนี้ฝ่าบาทกับดยุกไปรวบรวมหลักฐานถึงไหนทำไมถึงได้ช้าขนาดนี้ชายสองคนเข้ามาจับตัวฉันไปมัดกับต้นไม้โดยมีพวกเอิร์ลเดินกันผลักเฝ้ายาม จู่ๆ ก็มีหินโยนมาโดนตัวสายตามองไปเจอออโรล่าทำมือรูปสี่เหลี่ยมคือฝ่าบาทได้ล้อมไว้หมดแล้ว"เหม่ออยู่ได้มีอะไรสั่งเสียก่อนตายไหมเลดี้เซเรน่า""คงจะไม่มี เพราะจะไม่มีใครรู้ว่าเลดี้เซเรน่าตายที่แห่งนี้ พื้นตรงนี้จะเป็นหลุมศพของเลดี้!"ไลล่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันในมือถือดาบมาจี้คอของฉัน เธอตรึงสายตาเย็นชาไว้ที่ฉันรังสีอำมหิตแผ่ออกมาจากร่าง"อุ้ยตาย อดทนไม่ไหว อยากจะฆ่าฉันให้จบๆ แล้วใช่ไหม แต่ฉันจะไม่ตายคนที่จะตายคือเลดี้ต่างหาก!""เมื่อกี้นี้...เลดี้พูดว่าไงน่ะ? " ดวงตามืดครึ้มและเคลือบแฝงความโหดเหี้ยม"ฉันบอกว่าฉันจะไม่ตายคนที่จะตายคือเลดี้ไง ฝ่าบาทจะมาเอาชีวิตของเลดี้" (ดูยัยนี่สิ?! ฉันแค่ไว้ชีวิตนิดหน่อยทำมาเหิมเกริมมันทำตัวเหมือนกับกำลังมองเหยื่ออยู่ไม่มีผิด ฉันเป็นถึงเลดี้ไลล่าที่ทุกคนรักและแห่ชมเลยนะ!) "อย่ามาพูดหมาๆ ต่อหน้าฉัน! จับนางให้แน่น"เหล่าลูกน้องสองคนเข้ามาจับแขนทั้งสองข้างอย่างแรง"วันนี้แห
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่24
ฉันที่ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก้าวเข้ามาในซุ่มของเลดี้ทุกคนจ้องมองมาที่ฉัน ขณะนั้นไลล่าก็เข้ามายิ้มให้ฉันเธอคว้ามือมาจับมือฉัน"วันนี้เลดี้เซเรน่าสวยจังเลยชุดเหมาะมากถึงแม้มันจะไม่เข้ากับเลดี้เลยก็ตาม"ฉันหัวเราะออกมาโดยตั้งใจ "ฮ่าๆๆ ขอโทษด้วยคำพูดของเลดี้ไลล่ามันช่างน่าขำ กำลังอิจฉาฉันอยู่เหรอ?"สีหน้าของไลล่าบ่งบอกถึงความอิจฉาทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกกดทับด้วยความต่ำต้อย"ทำไมฉันต้องอิจฉาเลดี้ด้วยล่ะ พูดอะไรไม่เข้าท่า"ใบหน้าฉันแสยะยิ้มเหมือนตัวร้ายก้าวเข้าไปใกล้ๆ ไลล่า"แน่ใจเหรอว่าไม่ได้อิจฉา แต่แววตาเลดี้มันบอกข้าแบบนั้น น่าสงสารฝ่าบาทก็โดนแย่งไปตำแหน่งอีกเป็นได้แค่คนไร้ค่าก็เงี้ย!"เพียะ!!ไลล่าใช้ฝ่ามือฟาดลงมาที่ใบหน้าของฉันด้วยแรงโทสะทุกคนต่างตกใจด้วยท่าทีของไลล่าฉันยกมือขึ้นมาจับหน้าตัวเองแล้วยิ้มออกมาแล้วมือฉันก็ฟาดลงบนใบหน้าไลล่าด้วยแรงกลับคืนไปสองเท่าเพียะ! เพียะ!"อย่าคิดว่าตบเป็นคนเดียวนึกไม่ถึงว่า เลดี้ไลล่าก็โกรธเป็นเหรอเนี่ย ถึงได้ตบหน้าฉันต่อหน้าเพื่อนๆ ของเลดี้ แสดงว่านิสัยเลดี้เนี่ยคงจะร้ายน่าดู""แก!!" ไลล่าพูดด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยอารมณ์อาฆาต"โอ๊ะ โกรธแล้วๆๆ
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่23
เกล็ดหิมะสีขาวบริสุทธิ์โปรยปรายลงมาราวกับปุยฝ้ายบรรยากาศเงียบสงบมีเพียงเสียงฝีเท้าที่ดังแผ่วเบาบนพื้นหิมะฉันอยู่ในอ้อมแขนของฝ่าบาทมอร์ฟรานเขาทรงอุ้มฉันไว้แนบอกอย่างทะนุถนอมความอบอุ่นจากร่างกายของเขาช่วยคลายความหนาวเย็นให้กับฉัน"ฝ่าบาททำไมถึงอุ้มหม่อมฉันล่ะเพคะ ให้หม่อมฉันเดินเองก็ได้นะเพคะ""พื้นมันเย็นเท้าเล็กๆ เดี๋ยวก็โดนหิมะกัดเป็นแผลพอดี"หลังจากที่เขาสารภาพรักกับฉันเขาก็เปลี่ยนไปราวกับคนละคนแต่ความปากไม่ตรงกับใจยังอยู่ไม่เปลี่ยนยิ่งมองใบหน้าฝ่าบาทนั้นเขาช่างอ่อนโยนมากจริงๆ แทบมีมุมน่ารักเยอะถึงจะทำตัวซึนไปบ้าง"แล้วทำไมฝ่าบาทถึงมาอยู่แถวนี้เพคะ ปกติฝ่าบาทจะยุ่งมากไม่ใช่เหรอนี่เหมือนฝ่าบาทว่างมากเลยเพคะ"เขาหยุดเดินแล้วก้มลงมามองฉัน "ข้าว่างเฉพาะแค่เจ้านั้นล่ะ"คำพูดของเขาที่ฉันได้ฟังเบือนหน้าหนีแสร้งหลบตาอย่างเขินๆ ให้ตายเถอะ เขินสุดอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ แต่ต้องเก็บอาการเดี๋ยวฝ่าบาทตกใจการกระทำของฉัน เขาที่เดินใกล้จะถึงพระราชาวังสายตาเห็นเซเรน่าหลับเลยเอามือประคองหัวเธอให้ซบอกดีๆ ขาก้าวเข้ามาเลขาวินเทอร์เอาเสื้อคลุมมาใส่ให้อีกชั้น"วินเทอร์ส่งจดหมายไปให้ซีซาร์ว่าเซเรน่าจะนอนพักท
เมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย ตอนที่22
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมารอบข้างเป็นแม่น้ำสีดำเท้าฉันยื่นอยู่บนผิวน้ำโดยที่ไม่จมรอบข้างเป็นท้องฟ้ายามสว่างไสวเท้าค่อยๆ เหยียบน้ำเดินไปจู่ๆ ก็วาปมายังห้องนอนในปัจจุบันของทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่มีใครพ่อแม่กลับไม่มาหาฉันเลยแล้วก็วาปมาที่ครอบครัวพ่อ รอยยิ้มของเขานั้นเป็นอะไรที่ฉันชอบมากที่สุดแม้จะไม่เห็นอีกแล้วก็ตามฉันยังหวังว่าให้พวกเขาจะนึกถึงฉันบ้างก็ดีแล้วภาพก็หายไปพบกับเซเรน่าในชุดเดรสสีขาวเส้นผมสลวยยิ้มให้ฉัน ใบหน้าที่อ่อนโยน"ขอบคุณที่เธอทำเพื่อฉันและต่อจากนี้ ฉันก็ขอให้เธอพบความสุขอีกไม่นานเธอจะได้กลับไปอยู่ที่ตัวเองควรอยู่น่ะ""เดี๋ยวสิ!! อย่าพึ่งไป เซเรน่า!!!"ร่างกายสะดุ้งตื่นขึ้นมาเหงื่อกาฬแตกพลักเสียงหอบเล็กน้อยกระทบกับแผลทำให้รู้สึกเจ็บเล็กน้อยมือไปสัมผัสอะไรนุ่มๆ เข้าเลยหันไปเป็นมือของฝ่าบาทเขาที่นอนซบอยู่ข้างตัวฉันเพียงมองเขาคล้ายโลกทั้งใบหยุดหมุนฉันเลยนอนตะแคงขวาเพื่อจะได้เห็นใบหน้าที่ชัดเจนของฝ่าบาทมือเอื้อมไปจับแก้มนิ้วโป้งลูบเบาๆ"นี่เราชอบฝ่าบาทจริงๆ งั้นเหรอ ไม่เห็นจะรู้ตัวเลย"ในยามที่ฉันเป็นอะไรไปเขาจะเป็นคนแรกที่ฉันเจอก่อนเสมอหรือเข้ามาช่วยฉันดังนั้นเขาจึงคอยอยู่ข้างๆ
