บทที่ 41

บทที่ 41 คนพาล

"หึ!" ก๊วยเจ๋งแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันหากแต่คิ้วหนากลับขมวดเข้าหากันยุ่ง ดวงตาคมกริบกลอกกลิ้งไปมาอย่างใช้ความคิด ก่อนที่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จะปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคายเมื่อนึกอะไรออก

@มหา'ลัย

"วันนี้กิจะไปหาปาป๊าที่โรงพยาบาล อาจจะเอางานไปทำด้วย" มิกิหันไปบอกภารันที่เดินตามหลังมา มาเฟียหนุ่มพยักหน้าให้เบาๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปนั่งโต๊ะประจำ แต่ในขณะนั้นมิกิกลับได้ยินเสียงนักศึกษารุ่นน้องพูดคุยกันเบาๆ

‘ดูคลิปวีดีโอนี้สิ รุ่นพี่คนนั้นน่ะคนที่หยิ่งๆน่ะ โดนมอมยาแถมยังไม่ใส่เสื้อผ้าอีก'

'เออ! พี่เขาชื่อมดตะนอยไหมวะ'

'ใช่ๆ พี่มดตะนอย ดูรูปนี้สิ เห็นทุกอย่างเลยว่ะ'

เสียงซุบซิบดังขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ภารันกับมิกิหันมามองหน้ากันก่อนที่ภารันจะยื่นโทรศัพท์มือถือให้มิกิ เด็กสาวรับมา แล้วเปิดคลิปดู ผู้หญิงในคลิปคือมดตะนอยที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียงนอน ร่างกายของเธอไม่มีอาภรณ์ปกปิดสักอย่าง

"หึ!" เด็กสาวส่งโทรศัพท์มือถือคืนให้ภารัน เธอไม่ได้รู้สึกสงสารอะไรหล่อนเลยแม้แต่น้อย รู้สึกเฉยๆมากกว่า แต่ในจังหวะนั้นเสียงฮือฮาก็ดังขึ้นจากทางข้างหลังมิกิ เธอเอี้ยวหน้ากลับไปมองก็เห็นมดตะนอยกำลังถือมีดปอกผลไม