" ห๊ะ! อะไรนะพี่ทศ 10 ล้าน!!! "
เสียงของรำพาผู้เป็นภรรยาของนายทศเอ่ยขึ้นอย่างตกใจหลังจากที่รู้ว่าผู้เป็นสามีเป็นหนี้จากการเข้าบ่อนถึงสิบล้าน เงินจำนวนนี้ทั้งเธอและลูกสาวหาจนตายก็ไม่มีทางได้มาแน่ๆ ลำพังแค่หาเช้ากินค่ำยังลำบากเลย แล้วนี่ผู้เป็นสามีกลับทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงกว่าเดิม " พี่ขอโทษรำพา พี่แค่คิดว่ามันจะได้เงินมาสักก้อนแล้วพี่จะเลิก แต่พอพี่ได้มาจริงๆพี่กลับไม่เลิกแล้วหลงมัวเมาจนสุดท้ายไปกู้ยืมเงินเสี่ยเจ้าของคาสิโนมาก่อนรวมๆกันมันก็สิบล้านพอดี " ทศทำหน้าสลดพร้อมกับสำนึกผิดในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ด้วยสถานะของครอบครัวที่ค่อนข้างยากจนเพื่อนของเขาจึงชักชวนให้ไปลองเสี่ยงดวงแล้วพอได้เงินมาสักก้อนแล้วค่อยหยุด ด้วยความที่ทศตกงานบวกกับภาระค่าใช้จ่ายของครอบครัวก็ยังต้องมีอยู่เหมือนเดิม เขาจึงเลือกเส้นทางนี้เพราะคิดว่าจะได้เงินเร็วแล้วมันก็ได้จริง แต่คำว่าได้แล้วหยุดไม่มีอยู่จริง เขาลงมัวเมาอยู่ในนั้นจนไปๆมาๆเกิดหนี้ก้อนโตขึ้นมาแล้วไม่มีทางออกจำต้องบอกกับภรรยาให้หาทางช่วยแบบนี้ " พี่รู้ตัวบ้างไหมว่าทำอะไรลงไป เงินตั้งมากมายขนาดนั้นแล้วฉันกับลูกจะไปเอาที่ไหนมาคืนเขา " รำพาด่าผู้เป็นสามีไปอย่างเหลืออด เพราะไม่คิดว่าจะคิดสั้นถึงขนาดนี้ " รำพาต้องช่วยพี่นะ ไม่อย่างนั้นพวกมันเอาพี่ตายแน่ๆ ถ้าพี่ไม่เอาเงินไปคืนมันภายในสามวันนี้ มันต้องส่งคนมาฆ่าพี่ตายแน่ คาสิโนตรงนั้นมันใหญ่มาก แล้วลูกน้องที่ยืนคุมอยู่ตรงนั้นก็น่ากลัวแทบทุกคน รำพาต้องช่วยพี่นะ " ทศเดินเข้ามาใกล้ผู้เป็นภรรยาพร้อมกับจับเธอเข้ามาสวมกอดเอาไว้ ในตอนนี้เขาทั้งกลัวทั้งมืดแปดด้านไปหมด พลางคิดย้อนกลับไปว่าไม่ควรเข้าไปในสถานที่แบบนั้นตั้งแต่แรกเลย แต่เมื่อคิดได้ก็สายเกินไปแล้ว " แล้วฉันจะหาที่ไหนมาช่วยพี่ได้ล่ะ ลำพังแค่เงินเดือนแม่บ้านในห้างมันก็ได้ไม่กี่บาทเอง แล้วฉันก็ต้องเก็บเอาไว้ใช้จ่ายภายในครอบครัวด้วย เพราะปลายฝันมันก็ทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อตเพื่อส่งตัวเองเรียนเหมือนกัน " ลูกของเธอกำลังจะเรียนจบในอีกแค่ไม่ถึงปีข้างหน้า เธอจะไม่มีทางให้ลูกของเธอต้องมารับผิดชอบกับเรื่องบ้าๆนี้แน่ ลูกของเธอจะต้องมีอนาคตและมีชีวิตที่ดี จะต้องไม่เหมือนเธอที่ไม่ได้เรียนหนังสือแล้วเป็นแค่แม่บ้านในห้างเดือนไม่กี่บาทเท่านั้น " เรายังไม่ต้องจ่ายต้นก็ได้นะรำพา เอาแค่ดอกไปให้พวกมันก่อน พอเราหาเงินได้ครบค่อยเอาไปให้มันอีกครั้ง " ทศเสนอ เพราะก่อนที่เขาจะออกมาจากคาสิโนหรูนั่น บังเอิญได้เห็นลูกหนี้รายอื่นเอาลูกสาวเข้าไปขัดดอก เขาจึงถามการ์ดแถวนั้นแล้วได้ความมาว่าลูกหนี้ที่ไม่มีเงินมาคืนก็จะนำลูกสาวมาทำงานที่นี่เพื่อขัดดอกหรือจนกว่าภาระหนี้สินจะหมด และในตอนนี้เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้แล้ว " ตอนนี้ฉันมีเงินอยู่แค่ห้าพัน พี่เอาไปจ่ายพวกมันก่อนก็แล้วกัน " สุดท้ายเธอก็ใจอ่อนให้กับผู้เป็นสามีจนได้ " มันไม่พอหรอกรำพา เงินสิบล้านดอกเบี้ยก็หลักแสนเข้าไปแล้ว เอาอย่างนี้ได้ไหม พี่มีข้อเสนอ ซึ่งข้อเสนอนี้จะช่วยชีวิตของเราไว้ได้ทุกคน " " ข้อเสนออะไรของพี่ " " ให้ปลายฝันไปทำงานขัดดอกที่นั่น จนกว่าเราจะหาเงินสิบล้านไปไถ่ถอนตัวลูกออกมา " หลังจากที่ได้ฟังผู้เป็นสามีเอ่ยออกมาก็ถึงกับทำให้เธอควันออกหูด้วยความโกรธ " พี่จะบ้าไปแล้วหรอ ฉันจะทำแบบนั้นกับลูกสาวของฉันได้ยังไง นั่นมันลูกฉันนะ แล้วที่สำคัญเรื่องนี้พี่เป็นคนก่อเรื่องพี่ก็ต้องเป็นคนแก้ อย่ามาเอาตัวลูกสาวของฉันไปตกนรกแบบนั้น ฉันไม่มีทางยอม " " แล้วจะให้พี่ทำยังไง ในเมื่อทางนี้มันเป็นทางเดียวที่เราจะมีชีวิตรอด ไม่อย่างนั้นก็ต้องตายกันยกครัว เรื่องมันเกิดขึ้นมาแล้วก็ต้องช่วยกันแก้สิ ฉันเป็นผัวเธอนะรำพา แค่ให้ลูกไปทำงานขัดดอกไม่ได้ส่งให้มันไปตายสักหน่อย " รำพาถึงกับน้ำตาร่วงกับคำพูดของผู้เป็นสามี ตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่กินกันมา เขาเป็นคนดีขยันทำมาหากิน แต่เมื่อช่วงปีที่ผ่านมาด้วยโรคระบาดและภาวะเศรษฐกิจ ทำให้ผู้เป็นสามีตกงาน ไปสมัครงานที่ไหนเขาก็ไม่รับเพราะอายุมากแล้วตอนนี้มีแค่เธอและลูกสาวที่เป็นเสาหลักให้กับครอบครัว " แต่ลูกของฉันกำลังจะเรียนจบ กำลังจะมีอนาคตที่ดี ฉันไม่อยากให้มันไปยุ่งเกี่ยวกับคนพวกนั้น " " ถือว่าพี่ขอร้องนะรำพา ช่วยพี่สักครั้ง พี่สัญญาว่าพี่จะทำทุกทางเพื่อหาเงินไปไถ่ตัวลูกสาวของเรา " ทศที่รักปลายฝันเหมือนลูกสาวแท้ๆเพราะตัวเขาเองกับรำพาไม่ได้มีลูกด้วยกัน จึงทำให้เขาเอ็นดูปลายฝันเป็นอย่างมาก แต่พอมีเรื่องหนี้สินเข้ามากลับทำให้เขากลายเป็นคนเห็นแก่ตัวไปซะอย่างนั้น ที่เอาผู้หญิงตัวเล็กๆไปเป็นตัวประกันเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอด เขารู้สึกผิดแต่ในช่วงระยะเวลากระชั้นชิดแบบนี้ก็ไม่มีทางเลือกอื่นให้คิดเลย " ไม่ " รำพายื่นคำขาดให้กับผู้เป็นสามีพร้อมกับสะบัดมือออกจากการกอบกุม ในจังหวะที่ทั้งสองคนกำลังทะเลาะกันอยู่นั้น ปลายฝันที่เพิ่งเลิกงานจากการทำงานพาร์ทไทม์ในร้านคาเฟ่ก็เดินเข้ามาในบ้านแล้วเห็นพ่อกับแม่ยืนทะเลาะกันทำหน้าเคร่งเครียดอยู่ " พ่อ แม่ ยืนทำอะไรกันอยู่จ๊ะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าทำไมทำหน้าเครียดกันแบบนั้น " เมื่อลูกสาวทำหน้าสงสัยรำพาก็หันไปมองหน้าของลูกสาวพร้อมกับดึงตัวของลูกสาวเข้าไปกอดอย่างคนต้องการกำลังใจ " แม่จ๋า เป็นอะไรจ๊ะร้องไห้ทำไม พ่อจ๋าเกิดอะไรขึ้น " เธอเอ่ยถามผู้เป็นพ่อเลี้ยงที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็กเหมือนพ่อแท้ๆ " ฝัน พ่อมีเรื่องสำคัญจะบอกกับลูก แต่พ่อจะไม่บังคับลูกเด็ดขาด " ทศที่เห็นภรรยามีน้ำตากอดลูกสาวไว้แน่นโดยที่เขาไม่สามารถเป็นที่พึ่งได้เลยก็รู้สึกผิด แต่เขาต้องบอกความจริงกับลูก หากลูกจะไม่ช่วยเขาก็ยินดี เขาเป็นคนผิดถ้าหากจะต้องตายเขาก็ไม่กลัวแล้วสีหน้าที่เป็นกังวลและเครียดอย่างเห็นได้ชัดของผู้เป็นพ่อและแม่ทำให้ปลายฝันรู้สึกหวั่นใจอยู่ไม่น้อย ต้องมีเรื่องที่ไม่ดีเกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอแน่ๆ " มีอะไรจ๊ะพ่อ เล่ามาเถอะจ่ะ ถ้าฝันช่วยได้ฝันยินดีที่จะช่วย " " คือ...พ่อ...เอ่อ...เป็นหนี้สิบล้าน " ร่างบอบบางของปลายฝันยกมือขึ้นมาปิดปากน้อยๆด้วยความตกใจ หนี้ก้อนนี้มาได้อย่างไรกัน ในเมื่อครอบครัวของเธอไม่ได้มีความจำเป็นต้องใช้เงินหลักล้านขนาดนั้น " สิบล้าน!!! แล้วพ่อกับแม่เอาเงินสิบล้านนั้นมาจากไหนจ๊ะ แล้วเอาไปใช้ทำอะไร ทำไมมันถึงมากมายขนาดนั้นล่ะ " ทศยังไม่กล้าตอบลูกสาว จึงเป็นรำพาที่ตอบคำถามนั้นแทน" พ่อแกติดหนี้การพนัน เพราะคิดว่าจะไปเล่นเพื่อเอาเงินมาใช้จ่ายในครอบครัว ได้แล้วก็เลิก แต่ผลสุดท้ายการพนันก็ไม่เคยให้ผลดีกับใครเลย พ่อแกติดหนี้จากคาสิโนนั้นมามากมายถึงสิบล้าน ตอนนี้ก็ไม่มีเงินจะไปจ่ายเจ้าหนี้อีก "รำพามองหน้าผู้เป็นสามีอย่างตัดพ้อและโกรธเคือง" พ่อ!!! " ปลายฝันมองหน้าของคนที่เธอเรียกว่าพ่อพร้อมกับน้ำตาไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกผิดหวังที่พ่อทำแบบนี้ ครอบครัวของเธอเป็นครอบครัวเล็กๆที่แสนอบอุ่นมาโดยตลอด จนเมื่อปีที่แล้วพ่อตกงา
เช้านี้ปลายฝันรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกมาจากห้องก็เจอเข้ากับทศ พ่อเลี้ยงที่นั่งรอเธออยู่ก่อนหน้านี้แล้วพร้อมกับรำพาผู้เป็นแม่ " พร้อมแล้วใช่ไหมลูก ฝัน " ผู้เป็นพ่อเลี้ยงเอ่ยถามกับลูกสาวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด " จ่ะ ฝันพร้อมแล้วเราไปกันเลยก็ได้จ่ะพ่อ " ร่างบอบบางในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขายาวธรรมดาสีซีด(แต่ไม่เก่า)ที่เธอชอบใส่ประจำ แต่เมื่อเธอใส่แล้วกลับดูเรียบร้อยแล้วก็น่ารักตามประสาวัยรุ่น ทศมากับลูกสาวเพียงแค่สองคน ตอนนี้เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าคาสิโนใหญ่ที่ทศเคยมาใช้บริการที่นี่บ่อยๆ " พร้อมไหมลูก " ทศจับมือลูกสาวเอาไว้แน่นเพื่อส่งกำลังใจ" พร้อมจ่ะพ่อ ที่นี่ดูใหญ่โตมากเลยนะจ๊ะ เจ้าของที่นี่คงรวยน่าดู " ร่างบอบบางมองดูคาสิโนโดยรอบ เพราะเกิดมาเธอก็พึ่งเคยเจอและก็พึ่งย่างกรายเข้ามาเป็นครั้งแรก " ใช่ลูก เขารวยมาก แต่เขาก็โหดมากเช่นกัน " ทศพูดจบก็จูงมือผู้เป็นลูกสาวเข้าไปข้างในพอมาถึงก็เจอเข้ากับซานโต้มือขวาคนสนิทของเจ้าของผับ " คุณซานโต้ครับ ผมพาลูกสาวมาขัดดอกครับ ผมยังไม่มีเงินมาใช้หนี้เอาลูกสาวของผมทำงานไปก่อนนะครับ แล้วผมจะรีบหาเงินมาใช้คืนให้เร็วที่สุด " ทศเอ่ยกับชายร่าง
ปลายฝันเมื่อได้ฟังแบบนั้นก็ตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ เธอมาที่นี่ไม่ได้จะมาขายตัวแต่เธอตั้งใจจะมาทำงานแลกเงินต่างหาก อย่างน้อยๆให้เธอทำงานแบบไม่มีเงินเดือนเลยก็ยังได้แลกกับการที่เธอไม่ต้องเป็นนางบำเรอของเขา " เสี่ยครับ ผมว่าให้ลูกสาวผมทำอย่างอื่นดีกว่าไหมครับ อย่างเช่นงานใช้แรงงานอะไรก็ได้ "ทศที่ตกใจไม่แพ้ลูกสาวจึงรีบเอ่ยขึ้น" แกมีสิทธิ์ต่อรองด้วยหรอ แกเป็นลูกหนี้ไม่ใช่เจ้าหนี้ฉัน ฉันมีทางเลือกให้แกเท่านี้ถ้าไม่ทำตามที่ฉันบอกก็เอาเงินสิบล้านมาคืนฉัน แล้วก็ออกไปจากที่นี่ซะ " มาคัสเลือกที่จะมัดมือชก เพราะรู้ดีว่าคนอย่างทศไม่มีทางหาเงินสิบล้านมาได้ภายในสามวันแน่นอน และร่างบอบบางที่เขาหมายตาจะต้องเป็นของเขาเท่านั้น ทศมองหน้าลูกสาวที่ตอนนี้เธอกำลังจะร้องไห้ไม่อยากทำอะไรแบบนี้ " เรากลับกันเถอะลูก ต่อให้พ่อต้องตายพ่อก็ยอม พ่อจะไม่มีวันให้ฝันทำอะไรแบบนั้นเด็ดขาด ขอโทษนะลูกที่ทำให้ลูกต้องลำบาก " ทศที่กำลังจะจูงมือลูกสาวออกไป แต่เป็นปลายฝันเองที่ยังรั้งมือเหี่ยวย่นนั้นไว้ เธอตัดสินใจแล้ว ถ้านี่จะเป็นทางออกเดียวที่ทำให้เรื่องทุกอย่างมันดีขึ้นเธอก็จะยอม " ไม่เป็นไรจ่ะพ่อ ฝันจะทำ " ร่างบอบบาง
เป็นคำสั่งทำให้ซานโต้และโดนัลมองหน้ากันอย่างสงสัย เพราะปกติแล้วคอนโดของผู้เป็นเจ้านายไม่เคยให้คู่ควงคนไหนได้ขึ้นไปแม้แต่คนเดียว เขามีความต้องการเรื่องอย่างว่าเมื่อไหร่เขาจะมีห้องที่เปิดไว้รออยู่แล้ว ส่วนคอนโดของเขาคือพื้นที่ส่วนตัว แต่สาวน้อยร่างบอบบางคนนี้ผู้เป็นเจ้านายกลับสั่งให้เธอกลับคอนโดด้วยซะอย่างนั้น ตอนนี้มาคัสและปลายฝันอยู่บนรถคันหรูนั่งอยู่บนเบาะหลัง ซึ่งมีซานโต้และโดนัลนั่งข้างหน้า " เอ่อ...พี่คะ อีกไกลไหมคะกว่าจะถึงคอนโดของเจ้านายพี่ " ปลายฝันเอ่ยถามกับซานโต้คนที่เธอเจอเมื่อเช้า เพราะเธอไม่อยากคุยกับผู้ชายที่นั่งข้างๆเธอที่เอาแต่ทำหน้ายักษ์ใส่ " ไม่ครับ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงแล้วครับ " ซานโต้ตอบกลับไปพร้อมกับตั้งใจขับรถต่อ " ถ้าอย่างนั้นช่วยแวะร้านสะดวกซื้อให้หน่อยได้ไหมคะ " " เธออยากได้อะไร " คำถามนี้เป็นของมาคัสที่เอ่ยถามเธอออกไป " ฉันขอเข้าไปซื้ออะไรกินสักหน่อยได้ไหมคะ พอดีเอ่อ...ฉันหิว " เธอเลือกที่จะบอกตามความจริงเพราะตอนนี้เธอหิวมากจนสามารถกินช้างได้ทั้งตัวแล้ว " จอดร้านสะดวกซื้อตรงหน้าให้เธอ " ซานโต้รับคำพร้อมกับแวะเข้าไปจอดรถหน้าร้านสะดวกซื้อและปลา
เป็นคำสั่งทำให้ซานโต้และโดนัลมองหน้ากันอย่างสงสัย เพราะปกติแล้วคอนโดของผู้เป็นเจ้านายไม่เคยให้คู่ควงคนไหนได้ขึ้นไปแม้แต่คนเดียว เขามีความต้องการเรื่องอย่างว่าเมื่อไหร่เขาจะมีห้องที่เปิดไว้รออยู่แล้ว ส่วนคอนโดของเขาคือพื้นที่ส่วนตัว แต่สาวน้อยร่างบอบบางคนนี้ผู้เป็นเจ้านายกลับสั่งให้เธอกลับคอนโดด้วยซะอย่างนั้น ตอนนี้มาคัสและปลายฝันอยู่บนรถคันหรูนั่งอยู่บนเบาะหลัง ซึ่งมีซานโต้และโดนัลนั่งข้างหน้า " เอ่อ...พี่คะ อีกไกลไหมคะกว่าจะถึงคอนโดของเจ้านายพี่ " ปลายฝันเอ่ยถามกับซานโต้คนที่เธอเจอเมื่อเช้า เพราะเธอไม่อยากคุยกับผู้ชายที่นั่งข้างๆเธอที่เอาแต่ทำหน้ายักษ์ใส่ " ไม่ครับ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงแล้วครับ " ซานโต้ตอบกลับไปพร้อมกับตั้งใจขับรถต่อ " ถ้าอย่างนั้นช่วยแวะร้านสะดวกซื้อให้หน่อยได้ไหมคะ " " เธออยากได้อะไร " คำถามนี้เป็นของมาคัสที่เอ่ยถามเธอออกไป " ฉันขอเข้าไปซื้ออะไรกินสักหน่อยได้ไหมคะ พอดีเอ่อ...ฉันหิว " เธอเลือกที่จะบอกตามความจริงเพราะตอนนี้เธอหิวมากจนสามารถกินช้างได้ทั้งตัวแล้ว " จอดร้านสะดวกซื้อตรงหน้าให้เธอ " ซานโต้รับคำพร้อมกับแวะเข้าไปจอดรถหน้าร้านสะดวกซื้อและปลา
ปลายฝันเมื่อได้ฟังแบบนั้นก็ตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ เธอมาที่นี่ไม่ได้จะมาขายตัวแต่เธอตั้งใจจะมาทำงานแลกเงินต่างหาก อย่างน้อยๆให้เธอทำงานแบบไม่มีเงินเดือนเลยก็ยังได้แลกกับการที่เธอไม่ต้องเป็นนางบำเรอของเขา " เสี่ยครับ ผมว่าให้ลูกสาวผมทำอย่างอื่นดีกว่าไหมครับ อย่างเช่นงานใช้แรงงานอะไรก็ได้ "ทศที่ตกใจไม่แพ้ลูกสาวจึงรีบเอ่ยขึ้น" แกมีสิทธิ์ต่อรองด้วยหรอ แกเป็นลูกหนี้ไม่ใช่เจ้าหนี้ฉัน ฉันมีทางเลือกให้แกเท่านี้ถ้าไม่ทำตามที่ฉันบอกก็เอาเงินสิบล้านมาคืนฉัน แล้วก็ออกไปจากที่นี่ซะ " มาคัสเลือกที่จะมัดมือชก เพราะรู้ดีว่าคนอย่างทศไม่มีทางหาเงินสิบล้านมาได้ภายในสามวันแน่นอน และร่างบอบบางที่เขาหมายตาจะต้องเป็นของเขาเท่านั้น ทศมองหน้าลูกสาวที่ตอนนี้เธอกำลังจะร้องไห้ไม่อยากทำอะไรแบบนี้ " เรากลับกันเถอะลูก ต่อให้พ่อต้องตายพ่อก็ยอม พ่อจะไม่มีวันให้ฝันทำอะไรแบบนั้นเด็ดขาด ขอโทษนะลูกที่ทำให้ลูกต้องลำบาก " ทศที่กำลังจะจูงมือลูกสาวออกไป แต่เป็นปลายฝันเองที่ยังรั้งมือเหี่ยวย่นนั้นไว้ เธอตัดสินใจแล้ว ถ้านี่จะเป็นทางออกเดียวที่ทำให้เรื่องทุกอย่างมันดีขึ้นเธอก็จะยอม " ไม่เป็นไรจ่ะพ่อ ฝันจะทำ " ร่างบอบบาง
เช้านี้ปลายฝันรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกมาจากห้องก็เจอเข้ากับทศ พ่อเลี้ยงที่นั่งรอเธออยู่ก่อนหน้านี้แล้วพร้อมกับรำพาผู้เป็นแม่ " พร้อมแล้วใช่ไหมลูก ฝัน " ผู้เป็นพ่อเลี้ยงเอ่ยถามกับลูกสาวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด " จ่ะ ฝันพร้อมแล้วเราไปกันเลยก็ได้จ่ะพ่อ " ร่างบอบบางในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขายาวธรรมดาสีซีด(แต่ไม่เก่า)ที่เธอชอบใส่ประจำ แต่เมื่อเธอใส่แล้วกลับดูเรียบร้อยแล้วก็น่ารักตามประสาวัยรุ่น ทศมากับลูกสาวเพียงแค่สองคน ตอนนี้เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าคาสิโนใหญ่ที่ทศเคยมาใช้บริการที่นี่บ่อยๆ " พร้อมไหมลูก " ทศจับมือลูกสาวเอาไว้แน่นเพื่อส่งกำลังใจ" พร้อมจ่ะพ่อ ที่นี่ดูใหญ่โตมากเลยนะจ๊ะ เจ้าของที่นี่คงรวยน่าดู " ร่างบอบบางมองดูคาสิโนโดยรอบ เพราะเกิดมาเธอก็พึ่งเคยเจอและก็พึ่งย่างกรายเข้ามาเป็นครั้งแรก " ใช่ลูก เขารวยมาก แต่เขาก็โหดมากเช่นกัน " ทศพูดจบก็จูงมือผู้เป็นลูกสาวเข้าไปข้างในพอมาถึงก็เจอเข้ากับซานโต้มือขวาคนสนิทของเจ้าของผับ " คุณซานโต้ครับ ผมพาลูกสาวมาขัดดอกครับ ผมยังไม่มีเงินมาใช้หนี้เอาลูกสาวของผมทำงานไปก่อนนะครับ แล้วผมจะรีบหาเงินมาใช้คืนให้เร็วที่สุด " ทศเอ่ยกับชายร่าง
สีหน้าที่เป็นกังวลและเครียดอย่างเห็นได้ชัดของผู้เป็นพ่อและแม่ทำให้ปลายฝันรู้สึกหวั่นใจอยู่ไม่น้อย ต้องมีเรื่องที่ไม่ดีเกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอแน่ๆ " มีอะไรจ๊ะพ่อ เล่ามาเถอะจ่ะ ถ้าฝันช่วยได้ฝันยินดีที่จะช่วย " " คือ...พ่อ...เอ่อ...เป็นหนี้สิบล้าน " ร่างบอบบางของปลายฝันยกมือขึ้นมาปิดปากน้อยๆด้วยความตกใจ หนี้ก้อนนี้มาได้อย่างไรกัน ในเมื่อครอบครัวของเธอไม่ได้มีความจำเป็นต้องใช้เงินหลักล้านขนาดนั้น " สิบล้าน!!! แล้วพ่อกับแม่เอาเงินสิบล้านนั้นมาจากไหนจ๊ะ แล้วเอาไปใช้ทำอะไร ทำไมมันถึงมากมายขนาดนั้นล่ะ " ทศยังไม่กล้าตอบลูกสาว จึงเป็นรำพาที่ตอบคำถามนั้นแทน" พ่อแกติดหนี้การพนัน เพราะคิดว่าจะไปเล่นเพื่อเอาเงินมาใช้จ่ายในครอบครัว ได้แล้วก็เลิก แต่ผลสุดท้ายการพนันก็ไม่เคยให้ผลดีกับใครเลย พ่อแกติดหนี้จากคาสิโนนั้นมามากมายถึงสิบล้าน ตอนนี้ก็ไม่มีเงินจะไปจ่ายเจ้าหนี้อีก "รำพามองหน้าผู้เป็นสามีอย่างตัดพ้อและโกรธเคือง" พ่อ!!! " ปลายฝันมองหน้าของคนที่เธอเรียกว่าพ่อพร้อมกับน้ำตาไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกผิดหวังที่พ่อทำแบบนี้ ครอบครัวของเธอเป็นครอบครัวเล็กๆที่แสนอบอุ่นมาโดยตลอด จนเมื่อปีที่แล้วพ่อตกงา
" ห๊ะ! อะไรนะพี่ทศ 10 ล้าน!!! "เสียงของรำพาผู้เป็นภรรยาของนายทศเอ่ยขึ้นอย่างตกใจหลังจากที่รู้ว่าผู้เป็นสามีเป็นหนี้จากการเข้าบ่อนถึงสิบล้าน เงินจำนวนนี้ทั้งเธอและลูกสาวหาจนตายก็ไม่มีทางได้มาแน่ๆ ลำพังแค่หาเช้ากินค่ำยังลำบากเลย แล้วนี่ผู้เป็นสามีกลับทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงกว่าเดิม " พี่ขอโทษรำพา พี่แค่คิดว่ามันจะได้เงินมาสักก้อนแล้วพี่จะเลิก แต่พอพี่ได้มาจริงๆพี่กลับไม่เลิกแล้วหลงมัวเมาจนสุดท้ายไปกู้ยืมเงินเสี่ยเจ้าของคาสิโนมาก่อนรวมๆกันมันก็สิบล้านพอดี "ทศทำหน้าสลดพร้อมกับสำนึกผิดในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ด้วยสถานะของครอบครัวที่ค่อนข้างยากจนเพื่อนของเขาจึงชักชวนให้ไปลองเสี่ยงดวงแล้วพอได้เงินมาสักก้อนแล้วค่อยหยุด ด้วยความที่ทศตกงานบวกกับภาระค่าใช้จ่ายของครอบครัวก็ยังต้องมีอยู่เหมือนเดิม เขาจึงเลือกเส้นทางนี้เพราะคิดว่าจะได้เงินเร็วแล้วมันก็ได้จริง แต่คำว่าได้แล้วหยุดไม่มีอยู่จริง เขาลงมัวเมาอยู่ในนั้นจนไปๆมาๆเกิดหนี้ก้อนโตขึ้นมาแล้วไม่มีทางออกจำต้องบอกกับภรรยาให้หาทางช่วยแบบนี้" พี่รู้ตัวบ้างไหมว่าทำอะไรลงไป เงินตั้งมากมายขนาดนั้นแล้วฉันกับลูกจะไปเอาที่ไหนมาคืนเขา "รำพาด่าผู้เป็นสามีไปอ