Home / โรแมนติก / เมียลับCEO / ตอนที่ 13 ซักประวัติ

Share

ตอนที่ 13 ซักประวัติ

last update Last Updated: 2025-03-22 13:52:32

หลังจากรับประทานอาหารแล้วพิมพ์พริมาก็ซื้อผลไม้และขนมอีกหลายอย่างขึ้นไปให้มารดากับคุณป้าและคุณน้าบนห้อง ส่วนภาวินท์หลังจากส่งหญิงสาวที่โรงพยาบาลแล้วเขาก็ขับรถหาโรงแรมเพื่อเข้าพัก เสร็จเรียบร้อยก็อาบน้ำแต่งตัวก่อนจะกลับไปเยี่ยมมารดาของพิมพ์พริมาที่โรงพยาบาลอีกครั้ง

“ว่านนึกว่าพี่วินจะพักผ่อนอยู่ห้องเสียอีกค่ะ” หญิงสาวถามเมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาในห้องพักซึ่งตอนนี้เหลือแค่เธอกับมารดากำลังคุยกันเนื่องจากคุณป้าและคุณน้ากลับไปพักผ่อนที่บ้านแล้ว

“อยู่ห้องก็ไม่รู้จะทำอะไรครับ คุณแม่กับว่านอยากได้อะไรเพิ่มไหมหรือจะทานอะไรไหม ผมจะได้ไปซื้อให้”

“ขอบใจจ้ะ แต่แม่มีอาหารของโรงพยาบาลแล้วนะ ว่านล่ะเย็นนี้หนูจะกินอะไร”

“ว่านยังไม่หิวเลยค่ะ เพิ่งกินข้าวเที่ยวไปเมื่อกี้นี้เอง”

“ของใช้ส่วนตัวล่ะลูกเอามาครบไหม”

“คิดว่าครบค่ะ แล้วของแม่ล่ะคะมีอะไรอยากได้เพิ่มไหม”

“ทางโรงพยาบาลเตรียมให้หมดแล้วจ้ะ แต่ว่าจะไม่หิวตอนดึกใช่ไหมลูก” คุณพิมพ์พรถามเพราะรู้ว่าลูกสาวชอบทานเวลาดึก

“ก็ไม่แน่เหมือนกันค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นว่านไปซื้อมาไว้ก่อนดีไหม แม่กลัวว่าดึกๆ ร้านจะปิดกันหมด”

“ถ้าว่านไม่อยากไปเดี๋ยวพี่ไปซื้อพวกแซนด์วิชกับขนม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 14 พอจะมองออก

    พิมพ์พริมาซื้อราดหน้าจากร้านหน้าโรงพยาบาลขึ้นมาจากนั้นหญิงสาวก็รับประทานกับภาวินท์จนอิ่มก็คุยกันต่อจนกระทั่งสองทุ่ม ชายหนุ่มก็ขอตัวกลับเพราะอยากจะให้มารดาของหญิงสาวได้พักผ่อน“ผมไปก่อนนะครับแม่แล้วพรุ่งนี้จะมาเยี่ยมแต่เช้า”“ไม่ต้องรีบมาแต่เช้าก็ได้วันนี้ก็ขับรถเหนื่อยแล้วพักผ่อนให้เต็มที่เถอะ พรุ่งนี้จะต้องขับรถกลับอีก”“ใช่ค่ะพี่วินว่านไม่รู้ว่าพรุ่งนี้หมอจะให้คุณแม่กลับบ้านตอนกี่โมง”“ถ้าหมออนุญาตให้กลับบ้านแล้วพี่ยังไม่มาว่านก็โทรศัพท์ตามพี่นะ พี่จะได้พาไปส่งที่บ้านได้”“ค่ะพี่วิน”“ผมไปก่อนนะครับแม่พักผ่อนเยอะๆ นะครับ”“จ้ะ ขอบใจมากนะวิน”“ว่านลงไปส่งไหมคะ”“ไม่เป็นไรครับว่านอยู่กับแม่เถอะพี่ไปคนเดียวได้ พี่ไปก่อนมีอะไรก็โทรหาพี่นะ”“ค่ะขอบคุณมากค่ะพี่วิน”เมื่อภาวินท์กลับออกไปแล้วพิมพ์พริมาก็อาบน้ำและเปลี่ยนเป็นชุดเป็นกางเกงวอร์มกับเสื้อยืดก่อนจะขึ้นมานั่งบนเตียงกับมารดาซึ่งกำลังดูทีวีอยู่“แม่ยังเจ็บแผลอยู่ไหม”“ไม่เลยจ้ะไม่บอกแล้วว่าแผลมันเล็กมากๆ ว่านจะไปนอนพักผ่อนก็ได้นะวันนี้เดินทางมาก็น่าจะเหนื่อย”“ไม่เหนื่อยเลยค่ะแม่ว่านแอบงีบหลับมาบนรถด้วยซ้ำ”“ได้ยังไงล่ะว่าน ปล่อยให้พ

    Last Updated : 2025-03-22
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 15 ไม่ใช่แฟน

    เช้าวันต่อมาภาวินท์ก็ขับรถไปหาพิมพ์พริมาและมารดาของเธอที่โรงพยาบาลตั้งแต่เช้า เมื่อมาถึงคุณหมอก็ตรวจเสร็จพอดี ท่านอนุญาตให้คุณพิมพ์พรกลับบ้านได้เพราะไม่มีอาการผิดปกติหรือภาวะแทรกซ้อนอะไรระหว่างที่กำลังเก็บของและเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่นั้นน้าประภาพรก็โทรศัพท์เข้าถาม“สวัสดีค่ะน้าพร”“หมอเข้ามาตรวจแม่หรือยัง แล้วหมอว่ายังไงบ้าง”“หมอบอกแม่ไม่หายเป็นปกติแล้วค่ะ ตอนนี้แม่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่เดี๋ยวก็คงจะกลับไปที่บ้าน”“รอน้าหน่อยนะเดี๋ยวน้าจะเข้าไปรับ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะน้าพรเดี๋ยวพี่วินจะไปส่งว่านกับแม่ที่บ้าน”“ถ้าอย่างนั้นน้ารออยู่ที่บ้านนะก็แล้วกันนะ ว่านกับแม่กินอะไรกันหรือยังล่ะ”“แม่กินอาหารของโรงพยาบาลแล้วค่ะ ว่านกับพี่วินยังไม่ได้กินอะไรเลย”“น้าจะทำกับข้าวไว้รอว่านอยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า”“ว่านกินอะไรก็ได้ กับข้าวฝีมือน้าพรอร่อยทุกอย่างเลยค่ะ ว่านหวานขอตัวไปช่วยแม่เก็บของก่อนนะคะ ไม่น่าจะเกินครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านค่ะ”“ได้จ้ะน้าจะทำกับข้าวไว้รอนะ”เมื่อวางสายจากน้าประภาพรแล้วมารดาของหญิงสาวก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี“แม่คะเมื่อกี้น้าพรบอกว่าจะเข้ามารับแม่ที่นี่ ว่านก็เลยบอกว่

    Last Updated : 2025-03-22
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 16 อย่าโทษตัวเอง

    ภาวินท์ขับรถออกจากจังหวัดพิจิตรมาได้ประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าทั้งสองก็ตกลงกันว่าจะแวะเข้าไปทานอาหารที่จังหวัดชัยนาท ซึ่งมีอยู่ร้านหนึ่งที่ภาวินท์เคยมาทานแล้วรู้สึกว่าถูกใจกับรสชาติอาหารที่นั่นมากๆหลังจากรับประทานอาหารเสร็จก็ขับผ่านถนนสองเลนเส้นหนึ่งไปเพื่อออกไปยังถนนเส้นหลักเพื่อมุ่งหน้าสู่กรุงเทพ ลักษณะถนนสองเลนค่อนข้างแคบและยังมีรถบรรทุกวิ่งค่อนข้างมาก ทำให้ภาวินท์ใช้ความเร็วไม่ได้มากเท่าไหร่ระหว่างที่เขากำลังขับรถอยู่ก็มีรถอีกคันหนึ่งแซงรถบรรทุกคันข้างหน้าสวนเลนมาอย่างกระชั้นชิดชายหนุ่มหักพวงมาลัยหลบจนรถแฉลบลงข้างทางและชนเข้ากับต้นไม้บริเวณนั้นดังโครม“ว่านเป็นอะไรหรือเปล่า” เขาตกใจรีบหันมาถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆ“ว่านไม่เป็นอะไรค่ะ พี่วินล่ะเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”“ไม่เจ็บเลยพี่ว่าเรารีบลงจากรถก่อนเถอะนะ”เพราะรถโดนกระแทกอย่างแรงทำให้ประตูเปิดไม่ออก ยังโชคดีว่ามีพลเมืองดีขับรถผ่านมาและโทรศัพท์ตามกู้ภัยให้เข้ามาช่วยเหลือเมื่อกู้ภัยมาถึงรีบงัดประตูและให้ทั้งสองออกมานอกรถได้อย่างปลอดภัยก่อนจะคนเจ็บส่งโรงพยาบาลเพราะภาวินท์มีบาดแผลบริเวณแขนส่วนพิมพ์พริมานั้นไม่ได้รับบาดเจ็บตรงไหนเมื่อมาถึงโรง

    Last Updated : 2025-03-23
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 17 เป็นห่วง

    “ว่านไม่ต้องทำหน้าเครียดแบบนั้นหรอกพี่แค่ล้อเล่นน่ะ พี่รู้ว่าเราสองคนยังไม่ได้คบหากันพี่จะขึ้นไปบนห้องกับว่านคนอื่นคงได้นินทากันแย่เดี๋ยวพี่นั่งรถแท็กซี่กลับเอง”“แต่พี่วินไม่สบายอยู่ถ้าจะขึ้นไปนอนห้องว่านก็คงไม่น่าเกลียดหรอกมั้งคะ”“ขอบใจมากนะว่านที่ไม่รังเกียจและยอมให้พี่ขึ้นไปข้างบนห้องแต่พี่ว่าเรียกแท็กซี่ไปส่งที่คอนโดดีกว่า”“แล้วพี่พรุ่งนี้พี่วินจะไปทำงานยังไงคะ ว่านว่ารถของพี่วินคงต้องซ่อมอีกนานแน่เลยค่ะ ค่าซ่อมว่านขอรับผิดชอบให้พี่ได้ไหม” หญิงสาวคิดว่าตนเองต้องรับผิดชอบเพราะถ้าภาวินท์ไม่ไปส่งเธออุบัติเหตุก็คงไม่เกิด“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลยรถพี่มีประกันชั้นหนึ่งน่ะ ส่วนเรื่องไปทำงานพี่นั่งรถเมล์ไปก็ได้”“แต่พี่วินต้องไปดูไซต์งานจะสะดวกเหรอคะ”“นั่นสินะ” ชายหนุ่มแกล้งทำเป็นใช้ความคิดเพราะอยากจะรู้ว่าพิมพ์พริมาจะทำยังไงต่อถ้าเขาไม่มีรถใช้“เอาอย่างนี้ดีมั๊ย พี่วินเอารถว่านไปใช้นะเพราะรถของว่านก็จอดอยู่เฉยๆ ไม่ได้ขับไปไหนเลย”“ว่านไม่กลัวพี่แอบเอารถไปขายเหรอ”“มูลค่ารถของว่านกับรถของพี่วินที่ต้องซ่อมมันเทียบกันไม่ได้เลย ว่าแต่พี่วินจะขับรถว่านได้หรือเปล่าคะ”“ทำไมถึงคิดว่าจะขับไม

    Last Updated : 2025-03-23
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 18 อีกไม่นานก็คงจะเป็นแฟน

    เมื่อนึกถึงมารดาชายหนุ่มก็รีบกดโทรศัพท์หาเพราะกลัวว่าจะมีคนเอาข่าวที่ตัวเองเกิดอุบัติเหตุไปบอกท่านและตกใจ“สวัสดีครับแม่ เช้านี้กินข้าวกับอะไรครับ” ภาวินท์ทักทายมารดาตั้งแต่เช้า“โทรมาหาแม่เวลาวินมีอะไรหรือเปล่าลูก”“ผมจะโทรมาบอกอะไรแม่นิดหน่อยตอนนี้แม่อยู่ที่ไหนครับ”“แม่อยู่ในห้องทำงานจ้ะ อีกสักพักก็จะไปคุมเด็กนักเรียนเข้าแถวแล้ววินมีอะไรเหรอลูก” คุณภาวิณีถามลูกชายเพราะปกติแล้วชายหนุ่มไม่เคยโทรศัพท์มาในเวลาเช้าแบบนี้“ยังไม่มีใครโทรบอกแม่เรื่องผมใช่ไหมครับ”“วินไปสร้างเรื่องอะไรมาล่ะลูกถึงกลัวว่าจะมีคนมาฟ้องแม่” คุณภาวิณีถามอย่างรู้ทัน“ผมจะโทรมาบอกแม่ก่อนที่จะมีคนอื่นรายงานครับว่าเมื่อวานผมขับรถแล้วมีอุบัติเหตุนิดหน่อย”“อะไรนะวิน แล้วนิดหน่อยน่ะเจ็บมากแค่ไหนตอนนี้อยู่ที่ไหนอยู่โรงพยาบาลหรือเปล่าเดี๋ยวแม่จะไปเยี่ยม”“แม่ครับผมบอกว่านิดหน่อยก็คือนิดหน่อยจริงๆ ผมมีแผลกระจกบาดเล็กนิดเดียวเอง”“แม่ขอวิดีโอคอลได้ไหมล่ะ แม่อยากจะเห็นว่าวินของแม่สบายดีจริงๆ”“ได้ครับ” ชายหนุ่มก็วางสายจากนั้นก็วิดีโอคอลหามารดาเพื่อให้ท่านเห็นว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆ“ไหนหันให้แม่ดูหน่อยซิว่ามีแผลตรงไหน

    Last Updated : 2025-03-23
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 19 ซ่อนใครไว้หรือเปล่า

    “พี่เกรงใจว่านน่ะ”“ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ พี่วินอยากกินอะไรเดี๋ยวว่านซื้อไปให้ก็ได้”“แล้วว่านจะมายังไงล่ะ ตอนนี้ว่าไม่มีรถใช้นะ”“รถเมล์ก็มีแท็กซี่ก็มีว่านไปหาพี่ได้สบายมาก นอกเสียจากว่าพี่วินไม่อยากให้ว่านไปที่คอนโดเพราะซ่อนใครไว้หรือเปล่านะ”“เปล่านะว่านไม่ใช่เป็นอย่างนั้นที่พี่ไม่อยากให้ว่านมาเพราะกลัวว่าจะเดินทางลำบากแต่ถ้าว่านมาหาพี่ได้พี่ก็จะดีใจมาก” ชายหนุ่มรีบบอกพิมพ์พริมาอย่างรวดเร็วเพราะกลัวเธอจะเข้าใจผิดว่าตนเองแอบซ่อนใครไว้ที่คอนโด“แล้วตกลงพี่วินอยากกินอะไรคะเอาเป็นก๋วยเตี๋ยวหรือข้าวดีคะ”“พี่อยากกินหมี่เหลืองเกี๊ยวต้มยำร้านที่อยู่หน้าหอว่านครับซื้อมาให้หน่อยได้ไหมล่ะ”“แต่ว่านเคยอ่านในอินเตอร์เน็ตเจอว่าเวลาเป็นแผลเขาไม่ให้กินอาหารรสจัดนะคะ เปลี่ยนเป็นเกี๊ยวต้มจืดได้ไหมล่ะ”“แต่ต้มจืดมันไม่อร่อยนะ ถ้าอย่างงั้นขอเปลี่ยนเป็นข้าวผัดกุ้งก็ได้ พี่ไม่เรื่องมากจนเกินไปใช่ไหม”“ไม่หรอกค่ะเดี๋ยวว่านซื้อข้าวผัดกุ้งกับต้มจืดไปให้พี่นะจะได้ซดร้อนๆ แล้วพรุ่งนี้เช้าอยากกินอะไรล่ะว่านจะซื้อไปให้แล้วตอนเช้าพี่วินจะได้อุ่นกินก่อนไปทำงาน”“เอาอะไรก็ได้ที่ว่านไม่ต้องไปซื้อไกล”“เอาข้าวต้มไห

    Last Updated : 2025-03-23
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 20 อุ่นใจ

    พิมพ์พริมานั่งทำงานอยู่จนกระทั่งสิบโมงเช้าเสียงไลน์ของหญิงสาวก็ดังขึ้นทำให้เธอยิ้มออกเมื่อเขาตอบว่าตื่นมาทานข้าวและทานยาตั้งแต่เช้าก่อนจะเผลอหลับไปแล้วตื่นมาอีกครั้งในเวลา นี้“รัตน์ว่าว่านแปลกไปนะ” นารีรัตน์สังเกตอาการของเพื่อนร่วมงานมาสองวันแล้ว ปกติในเวลาทำงานพิมพ์พริมามักจะไม่มองโทรศัพท์มือถือเลย แต่สองวันมานี้เพื่อนร่วมงานของเธอมักจะเอาแต่จ้องโทรศัพท์จนดูยังไงก็ไม่ใช่เรื่องปกติ“แปลกยังไงเหรอรัตน์”“ก็แปลกที่เอาแต่จ้องโทรศัพท์น่ะสิ เดี๋ยวก็ยิ้มเดี๋ยวก็ทำหน้าเครียดมีอะไรหรือเปล่าเล่าให้รัตน์ฟังได้นะรับรองรัตน์จะเก็บเป็นความลับ”“พอดีเพื่อนของว่านไม่สบายน่ะว่านก็เลยห่วงว่าเขาจะกินข้าวกินยาหรือยัง”“เพื่อนหรือแฟนล่ะดูท่าทางเป็นห่วงเขามากเลยนะ”“เพื่อนจ้ะ”“แล้วทำไมจะต้องหน้าแดงด้วยล่ะ รัตน์ว่าต้องไม่ใช่เพื่อนธรรมดาแน่ๆ”“ตอนนี้เรายังเป็นเพื่อนกันจริง”“พูดแบบนี้ก็แสดงว่ากำลังดูๆ กันอยู่ใช่ไหมล่ะ”“ก็ประมาณนั้นและ” เธอกระซิบกับเพื่อนร่วมงานวันนี้พวกเธอมีงานไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่และตอนนี้หัวหน้าก็ไปประชุมทำให้การทำงานค่อนข้างสบายไม่ต้องกลัวว่าจะโดนดุถ้าหากจะคุยกันในเวลางาน“ดูท่าทางว่าจ

    Last Updated : 2025-03-23
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 21 ทำไมชอบไล่

    “ขอบคุณครับว่าน”“ไม่เป็นไรค่ะ”“ว่านหิวไหมล่ะ ตั้งแต่กลับมาจากทำงานก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย”“หิวนิดหน่อยค่ะพี่วินล่ะคะ”“พี่ก็หิวเหมือนกัน”“ถ้างั้นเดี๋ยวว่านไปเอาเสื้อผ้าที่หอแล้วขากลับจะซื้อข้าวมาดีไหมคะ ป่านโรงอาหารของโรงพยาบาลน่าจะปิดแล้ว”“ซื้อข้าวต้มร้านเมื่อวานมาก็ได้นะ พี่ว่ามันอร่อยดี”“ได้ค่ะพี่วินอย่าดื้อนะคะ ถ้ามีอะไรก็กดออดเรียกพยาบาลอย่าลุกไปไหนคนเดียวนะเดี๋ยวหกล้มขึ้นมา”“พี่ไม่ใช่เด็กๆ นะ ว่านนั่นแหละขับรถดีๆ ล่ะ”“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ โรงพยาบาลใกล้หอพักนิดเดียวเอง”เมื่อพิมพ์พริมาเดินออกจากห้องไปแล้วภาวินท์ก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรสั่งงานกับเลขารวมถึงฝากให้โฆษิตช่วยดูงานแทนตนเอง และกำชับเพื่อนว่าไม่ให้บอกคนที่บริษัทว่าเขานอนโรงพยาบาลเพราะไม่อยากให้คนอื่นมาเยี่ยมที่นี่เนื่องจากตนเองยังไม่ได้บอกกับพิมพ์พริมาว่าไม่ใช่แค่วิศวกรแต่เป็นถึงเจ้าของบริษัทจริงๆ แล้วเขาก็ไม่ได้คิดจะปิดบังเรื่องนี้กับพิมพ์พริมาแต่ไม่มีโอกาสที่จะบอกความจริงกับเธอแล้วคิดว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย แผลของเขาน่าจะหายแล้วแต่เพราะตนเองประมาทไปหน่อยไม่ทานยาตามที่คุณหมอสั่งอีกทั้งยังนอนทับแผลเกือบท

    Last Updated : 2025-03-24

Latest chapter

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 38 เมียลับ (ตอบจบ)

    เรื่องที่พิมพ์พริมากับภาวินท์คบหาเป็นแฟนกันมีคนรู้ไม่มากเท่าไหร่ แม้ว่าทั้งสองจะมาทำงานตั้งแต่เช้าและกลับคอนโดมิเนียมพร้อมกันในตอนเย็น แต่เรื่องมันก็ยังคงเป็นความลับเนื่องจากพิมพ์พริมาไม่เคยแสดงตัวว่าตนเองเป็นแฟนของเจ้าของบริษัทและขณะอยู่ที่บริษัทภาวินท์ก็พยายามวางตัวไม่เดินมาหาคนรักในช่วงเวลากลางวัน เนื่องจากกลัวว่าหญิงสาวจะอึดอัดแต่หลังจากกำหนดการแต่งงานและการ์ดแต่งงานถูกแจกออกไปตามแผนกต่างๆ ทุกคนก็รู้ความจริงสายตาที่มองพิมพ์พริมาของบางคนเปลี่ยนไปแต่บางคนก็ยังคงมองเธออย่างเดิม หญิงสาวเองก็วางตัวดีเคยพูดคุยทักทายหรือไหว้ใครก็ทำแบบนั้นตลอดมัน เลยทำให้คนอื่นยอมรับมากขึ้นหลังจากหญิงสาวเข้าทำงานในบริษัทได้ครบหนึ่งปีทั้งสองก็แต่งงานกันงานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่จังหวัดพิจิตรภาวินท์และเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวรวมถึงญาติสนิทไปร่วมงานกันที่นั่นก่อนจะกลับมาฉลองพิธีมงคลสมรสที่กรุงเทพซึ่งจัดค่อนข้างใหญ่เพราะภาวินท์อยากให้พนักงานทุกคนได้เข้าร่วมและถือโอกาสเลี้ยงทุกคนไปในตัว“เหนื่อยไหมว่าน” เขาถามหลังจากที่อยู่กันตามลำพังในห้องสวีทของโรงแรม“เหนื่อยมากค่ะ แต่ก็มีความสุขมากๆ ด้วย”“พี่ก็มีความสุขมากเห

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 37 บอกมาให้หมด

    เมื่อได้คุยกับหัวหน้าแล้วพิมพ์พริมาก็รู้สึกสบายใจขึ้น แต่ยังมีอีกสองด่านที่เธอจะต้องผ่านให้ได้ก็คือการบอกกับนารีรัตน์และพี่กิ่งแก้ว สำหรับพี่กิ่งแก้วหญิงสาวคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาส่วนนารีรัตน์นั้นต้องค่อยๆ พูด แต่เท่าที่ได้รู้จักกันมาประมาณสามเดือนก็พอจะรู้ว่านารีรัตน์เป็นคนที่พูดเยอะ แต่จิตใจค่อนข้างดี ถ้าหากมีเหตุผลที่ดีพอเธอเชื่อเหลือเกินว่านารีรัตน์จะต้องไม่โกรธที่เธอปิดบังแบบนี้ในบ่ายวันหนึ่งพิมพ์พริมาได้มีโอกาสออกไปวางบิลกับพี่กิ่งแก้วเลยถือโอกาสนี้บอกพี่กิ่งแก้วว่าตนเองกำลังคบหาอยู่กับภาวินท์ เธอตกใจมากเพราะไม่คิดว่าคนใกล้ตัวของตัวเองคือผู้หญิงผู้โชคดีที่ทุกคนพูดถึงมาตลอดหลายวันนี้“พี่กิ่งไม่โกรธว่านใช่ไหมคะ ที่ว่านปิดบังความจริงมานานหลายเดือน”“พี่ไม่โกรธหรอกจ้ะ พี่เข้าใจดีเพราะถ้าหากเป็นพี่ก็ไม่กล้าบอกทุกคนตอนที่ตัวเองยังไม่ผ่านการทดลองงานหรอกเพราะถ้าเป็นแบบนั้นคนที่ลำบากใจน่าจะเป็นพี่สุมากกว่า”“ขอบคุณนะคะที่ไม่โกรธและยังเข้าใจว่าน ที่ว่านบอกพี่แบบนี้ไม่ใช่อยากจะอวดว่าตัวเองเป็นแฟนเจ้าของบริษัทแต่ที่บอกเพราะไม่อยากจะปิดบังค่ะ ว่านอยากให้พี่มองว่าว่านเป็นน้องสาวและเพื่อนร่วม

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 36 สารภาพความจริง

    เมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้วพิมพ์พริมาก็เดินมาหาสุกัญญาที่โต๊ะทำงาน“หาเก้าอี้มานั่งก่อนสิว่าน”พิมพ์พริมาลากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมาข้างโต๊ะทำงานของสุกัญญาก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดเรื่องนี้ยังไง“มีอะไรจะพูดกับพี่ ท่าทางเครียดเลยนะ”“พี่สุคะ ที่นี่มีกฎว่าถ้าจะคบใครก็ต้องเปิดเผยใช่ไหมคะห้ามแอบคบหากันใช่ไหมคะ”“ใช่จ้ะ ว่านถามแบบนี้หมายถึงว่านกำลังคบใครในบริษัทอยู่หรือเปล่า”“ใช่ค่ะ แต่ว่านไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะบอกคนอื่นดีไหม”“ทำไมล่ะหรือคนที่คบอยู่เขาไม่อยากให้ว่านบอกคนอื่น”“เขาให้บอกได้ค่ะแต่ว่านกลัวว่าบอกไปแล้วมันจะไม่เป็นผลดีเท่าไหร่ ว่านกลัวมันจะกระทบกับการทำงานและเพื่อนร่วมงานแต่ถ้าว่านไม่บอกแล้วมีคนมารู้ทีหลังก็กลัวจะเกิดปัญหา อีกอย่างว่านก็ไม่ค่อยอยากจะปิดบังเพื่อนร่วมงานเท่าไหร่แต่ จ่ๆ จะให้พูดออกไปตรงมันก็ดูไม่ดี”“ว่านกำลังจะพูดอะไรเหรอ พี่ตามไม่ทันเลย”“ก่อนที่ว่าจะบอกว่ากำลังคบกับใครว่านขอถามพี่สุหน่อยได้ไหม”“ได้สิ”“เรื่องการประเมินงานของว่านที่สุพิจารณาจากอะไรคะ”“ก็พิจารณาจากการทำงานไงล่ะ แล้วก็การทำงานเป็นทีมรวมถึงการมาทำงานตรงเวลา ทำไมว่านถามพี่แ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 35 พนักงานประจำ

    “ดีใจด้วยนะว่านดีใจเรื่องอะไรคะพี่สุ” พิมพ์พริมาหันไปถามหัวหน้าที่เดินยิ้มเข้ามาแต่ไกล“ลืมไปหรือเปล่าว่าวันนี้ว่านทำงานที่นี่สามเดือนแล้วนะ และผลการประเมินมันก็ออกมาแล้ว”“ว่านผ่านใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความดีใจเพราะเห็นสีหน้าของพี่สุกัญญาก็พอจะเดาออก“ใช่จ้ะผ่านแล้วเดี๋ยวเคลียร์งานข้างหน้าเสร็จ ก็ไปเปลี่ยนบัตรพนักงานที่แผนกบุคคลนะอาจจะต้องเซ็นสัญญาบางอย่างเพิ่มเติมก่อนเซ็นก็ดูให้ดีๆ ล่ะ”“ค่ะพี่สุ” เมื่อได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็รีบทำงานตรงหน้า ใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย“พี่สุคะว่านขอไปแผนกบุคคลก่อนนะคะ”พิมพ์พริมาเดินไปที่แผนกบุคคลอย่างมีความสุขเพราะเธอเองก็ลุ้นมาหลายวันแล้วว่าตนเองจะผ่านการทดลองงานไหม“สวัสดีค่ะพี่จิตรา”“สวัสดีจ้ะว่านพี่ดีใจด้วยนะผ่านการทดลองงานแล้ว นี่ก็เป็นรายละเอียดและสัญญาของพนักงานประจำจ้ะว่านอ่านก่อนเซ็นนะ”“ค่ะพี่จิตรา” หญิงสาวนั่งอ่านสัญญาการทำงานซึ่งไม่ได้แตกต่างจากบริษัทเดิมมากนักเมื่ออ่านอย่างละเอียดและทำความเข้าใจและดูว่าไม่มีตรงไหนที่ตัวเองจะถูกเอาเปรียบก็รีบเซ็นชื่อลงไปในนั้น“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่จิตรา ถ้ายังงั้นว่านขอไปทำงานที่แผนกนะคะ”“ได้จ้ะ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 34 ลงตัวแล้ว

    การเจรจากับมารดาของพิมพ์พริมาและญาติของเธอผ่านไปได้ด้วยดี มารดาของหญิงสาวยอมให้ภาวินท์หมั้นหมายกับพิมพ์พริมาไว้ก่อน ส่วนงานแต่งงานนั้นจะตามมาหลังจากครบหนึ่งปีหลังจากทั้งสองได้คบหากันอย่างจริงจังคุณพิมพ์พรมารดาของพิมพ์พริมารู้สึกดีใจมากที่ได้เจอรุ่นพี่อีกครั้ง เธอยังจำคำพูดของคุณวสันต์บิดาของภาวินท์ในอดีตได้ดี ว่าถ้าหากพิมพ์พริมาโตขึ้นก็อยากให้หมั้นหมายกับลูกชายของตนเพื่อจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน ซึ่งไม่คิดเลยว่าเรื่องนั้นมันจะเป็นจริงได้แต่สิ่งที่พิมพ์พริมายังกังวลอยู่ตอนนี้ก็คือสถานะของตนเองในบริษัทเพราะยังต้องคอยหลบซ่อนสายตาของคนอื่นๆ และปกปิดเรื่องที่ตนเองกับภาวินท์คบหากันไว้ให้ได้นานที่สุด ช่วงนี้ชายหนุ่มมักจะแวะมาแผนกบัญชีบ่อยๆ บางครั้งก็มักจะสั่งอาหารมาให้พนักงานทุกคนในบริษัทซึ่งพิมพ์พริมารู้ดีว่าที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะเธออยากให้เธอได้ทานของอร่อยๆ“พี่วินคะว่านว่าพี่วินไม่ต้องเลี้ยงอาหารพนักงานทุกคนในบริษัทก็ได้นะคะว่านเกรงใจพี่วิน”“พี่ก็ไม่ได้เลี้ยงทุกวันสักหน่อย”“แต่พี่วินเลี้ยงทุกอาทิตย์เลยนะคะ ว่านถามพี่สุแล้วแต่ก่อนพี่วินไม่ได้เลี้ยงบ่อยแบบนี้ แล้วอาหารแต่ละอย่างก็ไม่ใช่ถู

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 33 ได้ครูดี nc

    พิมพ์พริมาหอบเหนื่อยอย่างหนักช่องทางรักของหญิงสาวบีบรัดแท่งร้อนแรงและถี่ไปตามสัญชาตญาณที่ไม่อาจคุมได้ภาวินท์เองก็ปวดร้าวไปทั่วท่อนเอ็นแต่ต้องพยายามข่มอารมณ์ของตนเองไว้ให้นานที่สุดเพราะอยากมอบความสุขให้กับคนรักอย่างเต็มที่“อ่าห์....ว่านจ๋าครั้งนี้เสร็จแรงมากรัดพี่จะขาดอยู่แล้ว”“พี่วินขา...”“ดีไหมว่าน ชอบไหม”“พี่วิน....เสียวอีกแล้วว่านเสียวอีกแล้ว...อ่ะ...อื้อ...”เสียงหวานเรียกอย่างคนละเมอความเสียวพุ่งสูงอีกครั้ง ภาวินท์จับขาข้างหนึ่งพาดไปบนบ่าและตอกสะโพกเข้าหาอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง“สุดยอดมากว่าน เอามันที่สุดเลยที่รัก ใกล้แล้วใช่ไหม ตอดพี่แรงแบบนี้ พี่ชอบจัง อ่าห์เสียวมากที่รัก....อ่าห์....พี่เสียวมาก”เสียงภาวินท์แหบพร่าแรงตอดรัดกำลังทำให้เขาเสียวมากขึ้นและอีกไม่นานก็คงจะถึงขอบสวรรค์“อื้อ....พี่วินขา....ว่านจะไม่ไหวแล้วนะคะ ว่านเสียว....”เสียงเธอหอบกระชั้นชายหนุ่มรู้ว่าตัวเองก็กำลังจะแตะขอบสวรรค์ ความเป็นสาวของเธอบีบรัดจนเขาแทบจะขาดใจ ไม่คิดเลยว่าความสุขจะมากมายถึงเพียงนี้สะโพกสอบถาโถมแรงขึ้นเร็วขึ้นจนคนรักเกร็งสะท้านกรีดร้องอีกครั้งชายหนุ่มกระแทกกร

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 32 แรงคิดถึง nc

    เมื่อกลับถึงคอนโดมิเนียมทั้งสองคนก็รีบรับประทานอาหารด้วยความหิวก่อนจะอาบน้ำและมานั่งดูทีวีด้วยกันในห้องรับแขก“พี่วินคะพรุ่งนี้เราจะไปบ้านว่านกันจริงๆ ใช่ไหม”“จริงสิพี่จองตั๋วเครื่องบินไว้แล้วนะ”การเดินทางไปพิจิตรครั้งนี้ชายหนุ่มจะไปกับบิดามารดาเขาเลยเลือกที่จะนั่งเครื่องบินไปลงที่จังหวัดพิษณุโลกจากนั้นก็เช่ารถจากที่นั่นขับรถไปพิจิตรเพราะจะใช้เวลาน้อยกว่าการขับรถไปจากกรุงเทพ อีกอย่างเขาก็ไม่อยากให้บิดามารดาของตนเองนั่งรถนาน“เราจะไปกันกี่โมงคะพี่วิน” เพราะเขาเป็นคนจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินทั้งหมดหญิงสาวเลยไม่แน่ว่าจะออกเดินทางกี่โมง“ไปเที่ยวบ่ายโมงครับ ไปถึงพิษณุโลกพ่อกับแม่พี่จะแวะไหว้พระก่อนแล้วค่อยเดินทางไปพิจิตร”“พ่อกับแม่พี่จะค้างที่นั่นกี่คืนคะ”“หนึ่งคืนครับ ท่านจะเดินทางกลับบ่ายวันอาทิตย์ส่วนว่านกับพี่จะกลับวันจันทร์ตอนบ่าย ว่านจะได้อยู่กับแม่สองคืนดีไหม”“ดีค่ะขอบคุณพี่วินมากเลยนะคะ ว่านคืนนี้เรารีบนอนกันเถอะค่ะพรุ่งนี้จะได้รีบเดินทาง”“พี่ก็บอกแล้วว่าเดินทางบ่ายโมงเราตื่นสายหน่อยก็ได้จากนั้นก็ไปเอากระเป๋าที่หอพักว่านแล้วก็ไปรับพ่อกับแม่เหลือเวลาอีกเยอะเพราะฉะนั้นคืนนี้ไ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 31 อาสาไปส่ง

    วันนี้เป็นช่วงวันศุกร์ปลายเดือนพนักงานแผนกอื่นๆ ก็เลิกงานกลับบ้านกันไปแล้วยังเหลือแค่แผนกบัญชีที่กำลังทำงานกันอย่างขะมักเขม้นเพราะจะต้องรีบเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จก่อนสิ้นเดือนระหว่างที่ทำงานกันอยู่ภาวินท์ที่เลิกงานช้ากว่าทุกวันก็เดินมายังแผนกบัญชีเพื่อทักทายกับพนักงานทุกคน“คุณภาวินท์ยังไม่กลับเหรอคะ” กิ่งแก้วที่เห็นเจ้านายหนุ่มก็รีบทักทาย“ผมเห็นว่ายังเปิดไฟอยู่ก็เลยเดินมาดูน่ะ สิ้นเดือนแบบนี้ทำงานหนักกันหน่อยนะ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพวกเราอยากเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จเพราะรู้ว่าพนักงานทุกคนก็อยากจะได้เงินเดือนตรงเวลา” สุกัญญาตอบเจ้านายส่วนพิมพ์พริมาและนารีรัตน์นั่งก้มหน้าทำงานอยู่“ว่านมานี่หน่อยสิ” เธอเรียกให้หญิงสาวที่ยังไม่เคยเจอกับเจ้านายให้ลุกมา“ค่ะพี่สุ”“พี่จะแนะนำให้รู้จักนี่คุณภาวินท์เจ้าของบริษัทของเรา”“สวัสดีค่ะคุณภาวินท์” หญิงสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าแต่ไม่กล้าสบตาเพราะกลัวจะผิดสังเกต“มาทำงานที่นี่นานแล้วเหรอ”เขาถามแล้วแอบยิ้มที่มุมปาก“เกือบจะหนึ่งเดือนแล้วค่ะคุณภาวินท์”“เป็นไงบ้างล่ะได้ข่าวว่าเคยทำงานที่บริษัทใหญ่มาก่อนมาทำงานบริษัทเล็กแบบนี้ปรับตัวได้มั๊ย”“ได้ค่ะ ไม

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 30 เจ้านายที่โสดและใจดี

    การกลับมาทำงานอีกครั้งในเช้าวันอังคารทำให้พิมพ์พริมารู้สึกตื่นเต้นและระแวงเป็นอย่างมากเธอกลัวจะเจอกับภาวินท์ในที่ทำงานและจะแสดงพิรุธออกมาทำให้คนอื่นรู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอและซีอีโอหนุ่มพิมพ์พริมารู้ว่าการเก็บความลับในเรื่องนี้มันค่อนข้างยากแต่ก็จะพยายามทำให้ได้เพราะไม่อยากให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับภาวินท์ หญิงสาวกลัวว่ามันอาจจะมีผลกับการประเมินในช่วงทดลองงานอีกทั้งคนอื่นก็คงจะคิดว่าที่เธอได้เข้ามาทำงานที่นี่เพราะใช้เส้นสายของภาวินท์แม้จะรู้ดีว่าความจริงคืออะไรแต่บางครั้งก็ยากที่จะห้ามเสียงนินทาของคนอื่น“สาวๆ จ๊ะ วันนี้ตอนกลางวันไม่ต้องลงไปกินข้าวข้างล่างนะ” สุกัญญาหัวหน้าแผนกเดินมาบอกกับลูกน้องอีกสามคนที่กำลังนั่งทำงานอยู่“ทำไมล่ะคะพี่สุหรือว่าวันนี้พี่สุใจดีซื้ออาหารมาเลี้ยงพวกเราคะ” นารีรัตน์ถามหัวหน้าด้วยความสงสัยเพราะปกติแล้วตอนกลางวันแบบนี้ทุกคนจะแยกย้ายกันลงไปรับประทานอาหารก่อนจะกลับขึ้นมาอีกครั้งเมื่อถึงเวลาทำงานในช่วงบ่าย“มีคนใจดีเลี้ยงอาหารพวกเราน่ะ แต่ไม่ใช่พี่หรอกนะ”“ใครเหรอคะพี่สุ” พิมพ์พริมาถามบ้างเพราะตั้งแต่มาทำงานที่นี่ก็ไม่เห็นจะมีการเลี้ยงอาหารกลางวันแบบ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status