Home / โรแมนติก / เมียลับCEO / ตอนที่ 18 อีกไม่นานก็คงจะเป็นแฟน

Share

ตอนที่ 18 อีกไม่นานก็คงจะเป็นแฟน

last update Last Updated: 2025-03-23 20:03:55

เมื่อนึกถึงมารดาชายหนุ่มก็รีบกดโทรศัพท์หาเพราะกลัวว่าจะมีคนเอาข่าวที่ตัวเองเกิดอุบัติเหตุไปบอกท่านและตกใจ

“สวัสดีครับแม่ เช้านี้กินข้าวกับอะไรครับ” ภาวินท์ทักทายมารดาตั้งแต่เช้า

“โทรมาหาแม่เวลาวินมีอะไรหรือเปล่าลูก”

“ผมจะโทรมาบอกอะไรแม่นิดหน่อยตอนนี้แม่อยู่ที่ไหนครับ”

“แม่อยู่ในห้องทำงานจ้ะ อีกสักพักก็จะไปคุมเด็กนักเรียนเข้าแถวแล้ววินมีอะไรเหรอลูก” คุณภาวิณีถามลูกชายเพราะปกติแล้วชายหนุ่มไม่เคยโทรศัพท์มาในเวลาเช้าแบบนี้

“ยังไม่มีใครโทรบอกแม่เรื่องผมใช่ไหมครับ”

“วินไปสร้างเรื่องอะไรมาล่ะลูกถึงกลัวว่าจะมีคนมาฟ้องแม่” คุณภาวิณีถามอย่างรู้ทัน

“ผมจะโทรมาบอกแม่ก่อนที่จะมีคนอื่นรายงานครับว่าเมื่อวานผมขับรถแล้วมีอุบัติเหตุนิดหน่อย”

“อะไรนะวิน แล้วนิดหน่อยน่ะเจ็บมากแค่ไหนตอนนี้อยู่ที่ไหนอยู่โรงพยาบาลหรือเปล่าเดี๋ยวแม่จะไปเยี่ยม”

“แม่ครับผมบอกว่านิดหน่อยก็คือนิดหน่อยจริงๆ ผมมีแผลกระจกบาดเล็กนิดเดียวเอง”

“แม่ขอวิดีโอคอลได้ไหมล่ะ แม่อยากจะเห็นว่าวินของแม่สบายดีจริงๆ”

“ได้ครับ” ชายหนุ่มก็วางสายจากนั้นก็วิดีโอคอลหามารดาเพื่อให้ท่านเห็นว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆ

“ไหนหันให้แม่ดูหน่อยซิว่ามีแผลตรงไหน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 19 ซ่อนใครไว้หรือเปล่า

    “พี่เกรงใจว่านน่ะ”“ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ พี่วินอยากกินอะไรเดี๋ยวว่านซื้อไปให้ก็ได้”“แล้วว่านจะมายังไงล่ะ ตอนนี้ว่าไม่มีรถใช้นะ”“รถเมล์ก็มีแท็กซี่ก็มีว่านไปหาพี่ได้สบายมาก นอกเสียจากว่าพี่วินไม่อยากให้ว่านไปที่คอนโดเพราะซ่อนใครไว้หรือเปล่านะ”“เปล่านะว่านไม่ใช่เป็นอย่างนั้นที่พี่ไม่อยากให้ว่านมาเพราะกลัวว่าจะเดินทางลำบากแต่ถ้าว่านมาหาพี่ได้พี่ก็จะดีใจมาก” ชายหนุ่มรีบบอกพิมพ์พริมาอย่างรวดเร็วเพราะกลัวเธอจะเข้าใจผิดว่าตนเองแอบซ่อนใครไว้ที่คอนโด“แล้วตกลงพี่วินอยากกินอะไรคะเอาเป็นก๋วยเตี๋ยวหรือข้าวดีคะ”“พี่อยากกินหมี่เหลืองเกี๊ยวต้มยำร้านที่อยู่หน้าหอว่านครับซื้อมาให้หน่อยได้ไหมล่ะ”“แต่ว่านเคยอ่านในอินเตอร์เน็ตเจอว่าเวลาเป็นแผลเขาไม่ให้กินอาหารรสจัดนะคะ เปลี่ยนเป็นเกี๊ยวต้มจืดได้ไหมล่ะ”“แต่ต้มจืดมันไม่อร่อยนะ ถ้าอย่างงั้นขอเปลี่ยนเป็นข้าวผัดกุ้งก็ได้ พี่ไม่เรื่องมากจนเกินไปใช่ไหม”“ไม่หรอกค่ะเดี๋ยวว่านซื้อข้าวผัดกุ้งกับต้มจืดไปให้พี่นะจะได้ซดร้อนๆ แล้วพรุ่งนี้เช้าอยากกินอะไรล่ะว่านจะซื้อไปให้แล้วตอนเช้าพี่วินจะได้อุ่นกินก่อนไปทำงาน”“เอาอะไรก็ได้ที่ว่านไม่ต้องไปซื้อไกล”“เอาข้าวต้มไห

    Last Updated : 2025-03-23
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 20 อุ่นใจ

    พิมพ์พริมานั่งทำงานอยู่จนกระทั่งสิบโมงเช้าเสียงไลน์ของหญิงสาวก็ดังขึ้นทำให้เธอยิ้มออกเมื่อเขาตอบว่าตื่นมาทานข้าวและทานยาตั้งแต่เช้าก่อนจะเผลอหลับไปแล้วตื่นมาอีกครั้งในเวลา นี้“รัตน์ว่าว่านแปลกไปนะ” นารีรัตน์สังเกตอาการของเพื่อนร่วมงานมาสองวันแล้ว ปกติในเวลาทำงานพิมพ์พริมามักจะไม่มองโทรศัพท์มือถือเลย แต่สองวันมานี้เพื่อนร่วมงานของเธอมักจะเอาแต่จ้องโทรศัพท์จนดูยังไงก็ไม่ใช่เรื่องปกติ“แปลกยังไงเหรอรัตน์”“ก็แปลกที่เอาแต่จ้องโทรศัพท์น่ะสิ เดี๋ยวก็ยิ้มเดี๋ยวก็ทำหน้าเครียดมีอะไรหรือเปล่าเล่าให้รัตน์ฟังได้นะรับรองรัตน์จะเก็บเป็นความลับ”“พอดีเพื่อนของว่านไม่สบายน่ะว่านก็เลยห่วงว่าเขาจะกินข้าวกินยาหรือยัง”“เพื่อนหรือแฟนล่ะดูท่าทางเป็นห่วงเขามากเลยนะ”“เพื่อนจ้ะ”“แล้วทำไมจะต้องหน้าแดงด้วยล่ะ รัตน์ว่าต้องไม่ใช่เพื่อนธรรมดาแน่ๆ”“ตอนนี้เรายังเป็นเพื่อนกันจริง”“พูดแบบนี้ก็แสดงว่ากำลังดูๆ กันอยู่ใช่ไหมล่ะ”“ก็ประมาณนั้นและ” เธอกระซิบกับเพื่อนร่วมงานวันนี้พวกเธอมีงานไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่และตอนนี้หัวหน้าก็ไปประชุมทำให้การทำงานค่อนข้างสบายไม่ต้องกลัวว่าจะโดนดุถ้าหากจะคุยกันในเวลางาน“ดูท่าทางว่าจ

    Last Updated : 2025-03-23
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 21 ทำไมชอบไล่

    “ขอบคุณครับว่าน”“ไม่เป็นไรค่ะ”“ว่านหิวไหมล่ะ ตั้งแต่กลับมาจากทำงานก็ยังไม่ได้กินอะไรเลย”“หิวนิดหน่อยค่ะพี่วินล่ะคะ”“พี่ก็หิวเหมือนกัน”“ถ้างั้นเดี๋ยวว่านไปเอาเสื้อผ้าที่หอแล้วขากลับจะซื้อข้าวมาดีไหมคะ ป่านโรงอาหารของโรงพยาบาลน่าจะปิดแล้ว”“ซื้อข้าวต้มร้านเมื่อวานมาก็ได้นะ พี่ว่ามันอร่อยดี”“ได้ค่ะพี่วินอย่าดื้อนะคะ ถ้ามีอะไรก็กดออดเรียกพยาบาลอย่าลุกไปไหนคนเดียวนะเดี๋ยวหกล้มขึ้นมา”“พี่ไม่ใช่เด็กๆ นะ ว่านนั่นแหละขับรถดีๆ ล่ะ”“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ โรงพยาบาลใกล้หอพักนิดเดียวเอง”เมื่อพิมพ์พริมาเดินออกจากห้องไปแล้วภาวินท์ก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรสั่งงานกับเลขารวมถึงฝากให้โฆษิตช่วยดูงานแทนตนเอง และกำชับเพื่อนว่าไม่ให้บอกคนที่บริษัทว่าเขานอนโรงพยาบาลเพราะไม่อยากให้คนอื่นมาเยี่ยมที่นี่เนื่องจากตนเองยังไม่ได้บอกกับพิมพ์พริมาว่าไม่ใช่แค่วิศวกรแต่เป็นถึงเจ้าของบริษัทจริงๆ แล้วเขาก็ไม่ได้คิดจะปิดบังเรื่องนี้กับพิมพ์พริมาแต่ไม่มีโอกาสที่จะบอกความจริงกับเธอแล้วคิดว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย แผลของเขาน่าจะหายแล้วแต่เพราะตนเองประมาทไปหน่อยไม่ทานยาตามที่คุณหมอสั่งอีกทั้งยังนอนทับแผลเกือบท

    Last Updated : 2025-03-24
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 22 ก็แค่คนธรรมดา

    หลังจากพิมพ์พริมาออกไปทำงานแล้วภาวินท์ก็โทรศัพท์ให้เลขาเอางานมาให้ทำที่ห้องพักผู้ป่วยเพราะถ้าจะให้เขานอนอยู่เฉยๆ ก็คงไม่ดีเท่าไหร่อาการของเขาไม่ได้หนักมากแต่จำเป็นต้องให้ยาแก้อักเสบเข้าทางเส้นเลือดหมอเสนอแนวทางว่าถ้าหากเขาจะพักอยู่ที่บ้านและพอ 12 ชั่วโมงก็มาให้ยาที่โรงพยาบาลครั้งหนึ่งก็ได้แต่ชายหนุ่ม เลือกที่จะนอนโรงพยาบาลเพราะอยากจะอยู่ใกล้ชิดพิมพ์พริมาให้มากขึ้นตลอดเวลาที่เขานอนโรงพยาบาลเป็นเวลาจำนวนห้าคืนพิมพ์พริมามาคอยดูแลเขาตลอดหลังจากเลิกงานหญิงสาวก็ตรงจากบริษัทมาหาเขาที่โรงพยาบาล จากนั้นทั้งสองก็จะรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน คุยกัน ดูทีวีด้วยกันจนกระทั่งเข้านอนพอตอนเช้าพิมพ์พริมาก็รีบตื่นเพื่อกลับไปที่หอพักเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและไปทำงานในเวลากลางวันพิมพ์พริมาจะโทรศัพท์มาถามอาการเขาอยู่บ่อยๆ มันทำให้ภาวินท์มีความสุขมากแม้งานจะยุ่งและไม่สะดวก บางวันเขาก็ต้องประชุมออนไลน์กับหัวหน้าแผนกต่างๆ อีกทั้งต้องเลื่อนเวลาที่จะออกไปเจอลูกค้าและไม่ได้ไปตรวจไซต์งานตลอดทั้งสัปดาห์ภาวินท์คิดว่าสิ่งที่ทำอยู่มันไม่ได้เสียเปล่าเลยเพราะมันทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับพิมพ์พริมาพัฒนามากขึ้นอย่างรวดเ

    Last Updated : 2025-03-24
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 23 ทำตามใจตัวเอง

    เพราะไม่เข้ามาที่บริษัทนานหลายวันภาวินท์เลยงานยุ่งมาก จนไม่มีเวลาไปเจอกับพิมพ์พริมาแต่หญิงสาวก็เข้าใจดีเพราะการขาดงานนานถึงหนึ่งอาทิตย์งานก็จะต้องหนักมากกว่าปกติอยู่แล้ว“ขอโทษนะว่านพี่ไม่มีเวลาไปกินข้าวตอนเย็นกับว่านเลย”“ว่านเข้าใจค่ะพี่วิน พี่วินตั้งใจทำงานเถอะค่ะไม่ต้องห่วงว่านหรอก”“เย็นวันศุกร์พี่จะไปหาว่านที่หอนะ พี่จะเอารถไปคืนด้วย”“รถพี่วินซ่อมเสร็จแล้วเหรอคะ”“เรียบร้อยแล้วครับ”“ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรเพิ่มหรือเปล่าคะ” หญิงสาวถามเพราะไม่รู้ว่าประกันของเขามันจะครอบคลุมอุบัติเหตุทั้งหมดหรือเปล่า“ไม่ต้องเสียครับ เย็นวันศุกร์นี้พี่อาจจะเลิกงานช้าหน่อย คงจะไปหาว่านเกือบจะสองทุ่มว่านรอพี่กินข้าวเย็นไหวไหม”“เลิกงานแล้วว่านว่าจะหาอะไรกินรองท้องก่อนค่ะ พี่วินมาถึงว่านค่อยกินกับพี่วินอีกรอบก็ได้ค่ะ”“อาทิตย์นี้พี่ไม่ค่อยมีเวลาให้ว่านเลยแต่อาทิตย์หน้ามีวันหยุดติดกันสามวันเราไปเที่ยวกันดีไหมหรือว่านอยากจะกลับไปหาแม่ล่ะ”“หยุดยาวแม่ไปทัศนศึกษากับนักเรียนที่โรงเรียนค่ะว่านก็เลยไม่ได้กลับบ้าน”“ถ้าอย่างงั้นเราไปเที่ยวทะเลใกล้ๆ กันดีไหมล่ะว่านอยากไปที่ไหน”“ขอคิดดูก่อนได้ไหมคะถ้าได้คำตอบ

    Last Updated : 2025-03-24
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 24 ใช้เวลาร่วมกัน

    ภาวินท์และพิมพ์พริมาเดินทางมาถึงเกาะเสม็ดในเวลาบ่ายนักท่องเที่ยวที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติมากกว่าทำให้ทั้งสองคนรู้สึกมีความเป็นส่วนตัวมากหญิงสาวเปลี่ยนมาสวมชุดว่ายน้ำทูพิชสีดำและสวมเสื้อยืดตัวโตก่อนจะเดินมาบริเวณชายหาดซึ่งตอนนี้ภาวินท์ใส่กางเกงขาสั้นนั่งรออยู่ก่อนแล้ว“พี่นึกว่าว่านจะใส่ชุดว่ายน้ำ”“ใส่ค่ะ แต่ว่าใส่ไว้ข้างในว่านรบกวนพี่วินอย่างหนึ่งได้ไหมคะ”“ได้สิจะให้พี่ทำอะไรล่ะ”“ช่วยถ่ายรูปไม่ว่านหน่อยค่ะจะเอาไปลงไอจีค่ะ”เขารับโทรศัพท์มาจากหญิงสาวขณะที่เธอถอดเสื้อยืดแล้วยืนโพสท่าด้วยความสดใสภาวินท์มองตาไม่กะพริบเพราะไม่คิดว่าภายใต้เสื้อผ้าตัวโตและเสื้อเชิ้ตกับชุดทำงานที่หญิงสาวใส่นั้นซ่อนความเซ็กซี่ไว้มากแค่ไหน หน้าอกไม่ได้ใหญ่มากจนล้นทะลักหากแต่มันสวยงามและสมส่วน เอวคอดเล็กสะโพกกลมกลึงน่าฟัด เขาแอบกลืนน้ำลายก่อนกดถ่ายภาพแบบรัวๆ ขณะที่หญิงสาวก็โพสท่าราวกับนางแบบมืออาชีพ ผ่านไปนานเกือบสิบนาทีเธอจึงเดินกลับมาขอโทรศัพท์ที่เขาถืออยู่“โอ้โหพี่วินถ่ายได้เยอะมาก”“ก็ว่านสวยทุกมุม พี่พลาดมากเลยที่ไม่ได้เอากล้องมาด้วย”“มือถือก็ถ่ายเหมือนกันค่ะ พี่วินจะถ่ายไหมเดี๋ยวว่านถ่ายให้”“

    Last Updated : 2025-03-24
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 25 สัญญาได้ไหม

    พิมพ์พริมาคุยไปด้วยและจิบเครื่องดื่มตรงหน้าไปด้วยเธอไม่รู้ว่าตัวเองดื่มไปกี่แก้วแล้วแต่ตอนนี้ก็รู้สึกจะเริ่มเมา แม้ว่าตัวเองจะเคยดื่มแอลกอฮอล์มาก็มากแต่ส่วนใหญ่ก็จะดื่มเบียร์ไม่ใช่ค็อกเทลสีสวยที่รสชาติอร่อยทำให้เธอดื่มได้มากกว่าทุกครั้ง“พี่วินคะว่านเริ่มจะเมาแล้วเรากลับกันเถอะค่ะ”“ตลกดีนะ”“ตลกอะไร”“ก็ปกติคนเมาเขาจะไม่ยอมรับว่าเมาแต่ว่านกลับบอกว่าตัวเองเมา”“ว่านสึกว่าจะเริ่มมึนแล้วค่ะ ถ้ารอนานกว่านี้คงกลับไปไม่ถึงบ้านพักแน่”“ถ้างั้นเราก็กลับกันเลยก็ได้”ภาวินท์จับมือเธอเดินมาจนถึงหน้าบ้านพัก“เดินเล่นรับลมริมทะเลกันดีไหมจะได้สดชื่นขึ้น”“ก็ดีเหมือนกันค่ะ”ทั้งสองเดินมองทะเลเบื้องหน้าเห็นแสงไฟจากเรือประมงอยู่ไกลๆ บรรยากาศริมทะเลมันทำให้ทั้งภาวินท์และพิมพ์พริมาผ่อนคลายมาก“ว่านชอบเที่ยวทะเลไหม”“ชอบค่ะ พี่วินล่ะคะชอบไหม”“ชอบนะยิ่งถ้าได้มากับว่านได้ใช้เวลากับว่านแบบนี้พี่แทบไม่อยากจะกลับเลย”“แต่เราก็ต้องกลับไปทำงานค่ะ”“เอาไว้ถ้ามีวันหยุดเราค่อยมาเที่ยวกันอีกนะ พี่จะพาว่านไปเที่ยวหลายๆ ที่เลย ถ้าหยุดหลายเราไปต่างประเทศกันนะ”“ค่ะ”“ตอนนี้มันดึกมากแล้วพี่ว่าเรา กลับไปพักผ่อนกันเถอะ

    Last Updated : 2025-03-24
  • เมียลับCEO   ตอนที่ 26 เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น nc

    พิมพ์พริมาพยุงตัวไม่อยู่เธอไม่เคยได้รับการจูบอย่างลึกซึ้งแบบนี้มาก่อน หญิงสาวคล้องแขนไปบนลำคอแกร่งเพื่อพยุงลำตัวขณะที่เขากอดเธอแน่นมากขึ้นริมฝีปากบดขยี้จนหญิงสาวแทบจะขาดอากาศหายใจก่อนจะยอมผละออกมองหน้าเธออีกครั้ง“พี่ว่าช็อกโกแลตเมื่อกี้หวานแล้วแต่จูบของว่านหวานกว่าช็อกโกแลตอีก”เขายิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะจูบลงมาอีกครั้งริมฝีปากเล็กตอบรับเขาไปตามสัญชาตญาณที่ซ่อนลึกอยู่ในกายเธอไม่รู้หรอกว่าแบบไหนคือการจูบที่ถูกต้องรู้แค่ว่าร่างกายของเธอมันตอบสนองจูบของภาวินท์ไปตามใจปรารถนาทั้งสองยืนจูบกันอยู่หน้าประตูก่อนที่เขาจะอุ้มเธอเข้ามาในห้องนอนแล้ววางเธอลงบนเตียงร่างสูงใหญ่ของภาวินท์คร่อมทับสองมือประคองใบหน้า ก่อนจะมอบจูบหวานลงมาอีกครั้ง“อื้อ....พี่วิน”หญิงสาวครางประท้วงเมื่อจูบของเขาทั้งเร่าร้อนและหนักหน่วงจนเธอหายใจแทบไม่ทัน“ให้พี่นะว่านพี่สัญญาจะทำให้ว่านมีแต่ความสุข”“พี่วินคะ ว่านเปลี่ยนใจตอนนี้ทันไหม” เธอถามด้วยลมหายใจหนักๆ หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นจนสั่นไปทั้งตัว“ไม่ทันแล้วว่านเรามีความสุขด้วยกันนะ”ภาวินท์มองใบหน้าหญิงสาวด้วยสายตาหื่นกระหาย เขาสอดฝ่ามือร้อนเข้าใต้ชุดนอนสัมผัสกับอกอวบอิ่มอย่า

    Last Updated : 2025-03-25

Latest chapter

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 38 เมียลับ (ตอบจบ)

    เรื่องที่พิมพ์พริมากับภาวินท์คบหาเป็นแฟนกันมีคนรู้ไม่มากเท่าไหร่ แม้ว่าทั้งสองจะมาทำงานตั้งแต่เช้าและกลับคอนโดมิเนียมพร้อมกันในตอนเย็น แต่เรื่องมันก็ยังคงเป็นความลับเนื่องจากพิมพ์พริมาไม่เคยแสดงตัวว่าตนเองเป็นแฟนของเจ้าของบริษัทและขณะอยู่ที่บริษัทภาวินท์ก็พยายามวางตัวไม่เดินมาหาคนรักในช่วงเวลากลางวัน เนื่องจากกลัวว่าหญิงสาวจะอึดอัดแต่หลังจากกำหนดการแต่งงานและการ์ดแต่งงานถูกแจกออกไปตามแผนกต่างๆ ทุกคนก็รู้ความจริงสายตาที่มองพิมพ์พริมาของบางคนเปลี่ยนไปแต่บางคนก็ยังคงมองเธออย่างเดิม หญิงสาวเองก็วางตัวดีเคยพูดคุยทักทายหรือไหว้ใครก็ทำแบบนั้นตลอดมัน เลยทำให้คนอื่นยอมรับมากขึ้นหลังจากหญิงสาวเข้าทำงานในบริษัทได้ครบหนึ่งปีทั้งสองก็แต่งงานกันงานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่จังหวัดพิจิตรภาวินท์และเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวรวมถึงญาติสนิทไปร่วมงานกันที่นั่นก่อนจะกลับมาฉลองพิธีมงคลสมรสที่กรุงเทพซึ่งจัดค่อนข้างใหญ่เพราะภาวินท์อยากให้พนักงานทุกคนได้เข้าร่วมและถือโอกาสเลี้ยงทุกคนไปในตัว“เหนื่อยไหมว่าน” เขาถามหลังจากที่อยู่กันตามลำพังในห้องสวีทของโรงแรม“เหนื่อยมากค่ะ แต่ก็มีความสุขมากๆ ด้วย”“พี่ก็มีความสุขมากเห

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 37 บอกมาให้หมด

    เมื่อได้คุยกับหัวหน้าแล้วพิมพ์พริมาก็รู้สึกสบายใจขึ้น แต่ยังมีอีกสองด่านที่เธอจะต้องผ่านให้ได้ก็คือการบอกกับนารีรัตน์และพี่กิ่งแก้ว สำหรับพี่กิ่งแก้วหญิงสาวคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาส่วนนารีรัตน์นั้นต้องค่อยๆ พูด แต่เท่าที่ได้รู้จักกันมาประมาณสามเดือนก็พอจะรู้ว่านารีรัตน์เป็นคนที่พูดเยอะ แต่จิตใจค่อนข้างดี ถ้าหากมีเหตุผลที่ดีพอเธอเชื่อเหลือเกินว่านารีรัตน์จะต้องไม่โกรธที่เธอปิดบังแบบนี้ในบ่ายวันหนึ่งพิมพ์พริมาได้มีโอกาสออกไปวางบิลกับพี่กิ่งแก้วเลยถือโอกาสนี้บอกพี่กิ่งแก้วว่าตนเองกำลังคบหาอยู่กับภาวินท์ เธอตกใจมากเพราะไม่คิดว่าคนใกล้ตัวของตัวเองคือผู้หญิงผู้โชคดีที่ทุกคนพูดถึงมาตลอดหลายวันนี้“พี่กิ่งไม่โกรธว่านใช่ไหมคะ ที่ว่านปิดบังความจริงมานานหลายเดือน”“พี่ไม่โกรธหรอกจ้ะ พี่เข้าใจดีเพราะถ้าหากเป็นพี่ก็ไม่กล้าบอกทุกคนตอนที่ตัวเองยังไม่ผ่านการทดลองงานหรอกเพราะถ้าเป็นแบบนั้นคนที่ลำบากใจน่าจะเป็นพี่สุมากกว่า”“ขอบคุณนะคะที่ไม่โกรธและยังเข้าใจว่าน ที่ว่านบอกพี่แบบนี้ไม่ใช่อยากจะอวดว่าตัวเองเป็นแฟนเจ้าของบริษัทแต่ที่บอกเพราะไม่อยากจะปิดบังค่ะ ว่านอยากให้พี่มองว่าว่านเป็นน้องสาวและเพื่อนร่วม

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 36 สารภาพความจริง

    เมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้วพิมพ์พริมาก็เดินมาหาสุกัญญาที่โต๊ะทำงาน“หาเก้าอี้มานั่งก่อนสิว่าน”พิมพ์พริมาลากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมาข้างโต๊ะทำงานของสุกัญญาก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดเรื่องนี้ยังไง“มีอะไรจะพูดกับพี่ ท่าทางเครียดเลยนะ”“พี่สุคะ ที่นี่มีกฎว่าถ้าจะคบใครก็ต้องเปิดเผยใช่ไหมคะห้ามแอบคบหากันใช่ไหมคะ”“ใช่จ้ะ ว่านถามแบบนี้หมายถึงว่านกำลังคบใครในบริษัทอยู่หรือเปล่า”“ใช่ค่ะ แต่ว่านไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะบอกคนอื่นดีไหม”“ทำไมล่ะหรือคนที่คบอยู่เขาไม่อยากให้ว่านบอกคนอื่น”“เขาให้บอกได้ค่ะแต่ว่านกลัวว่าบอกไปแล้วมันจะไม่เป็นผลดีเท่าไหร่ ว่านกลัวมันจะกระทบกับการทำงานและเพื่อนร่วมงานแต่ถ้าว่านไม่บอกแล้วมีคนมารู้ทีหลังก็กลัวจะเกิดปัญหา อีกอย่างว่านก็ไม่ค่อยอยากจะปิดบังเพื่อนร่วมงานเท่าไหร่แต่ จ่ๆ จะให้พูดออกไปตรงมันก็ดูไม่ดี”“ว่านกำลังจะพูดอะไรเหรอ พี่ตามไม่ทันเลย”“ก่อนที่ว่าจะบอกว่ากำลังคบกับใครว่านขอถามพี่สุหน่อยได้ไหม”“ได้สิ”“เรื่องการประเมินงานของว่านที่สุพิจารณาจากอะไรคะ”“ก็พิจารณาจากการทำงานไงล่ะ แล้วก็การทำงานเป็นทีมรวมถึงการมาทำงานตรงเวลา ทำไมว่านถามพี่แ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 35 พนักงานประจำ

    “ดีใจด้วยนะว่านดีใจเรื่องอะไรคะพี่สุ” พิมพ์พริมาหันไปถามหัวหน้าที่เดินยิ้มเข้ามาแต่ไกล“ลืมไปหรือเปล่าว่าวันนี้ว่านทำงานที่นี่สามเดือนแล้วนะ และผลการประเมินมันก็ออกมาแล้ว”“ว่านผ่านใช่ไหมคะ” หญิงสาวถามด้วยความดีใจเพราะเห็นสีหน้าของพี่สุกัญญาก็พอจะเดาออก“ใช่จ้ะผ่านแล้วเดี๋ยวเคลียร์งานข้างหน้าเสร็จ ก็ไปเปลี่ยนบัตรพนักงานที่แผนกบุคคลนะอาจจะต้องเซ็นสัญญาบางอย่างเพิ่มเติมก่อนเซ็นก็ดูให้ดีๆ ล่ะ”“ค่ะพี่สุ” เมื่อได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็รีบทำงานตรงหน้า ใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อย“พี่สุคะว่านขอไปแผนกบุคคลก่อนนะคะ”พิมพ์พริมาเดินไปที่แผนกบุคคลอย่างมีความสุขเพราะเธอเองก็ลุ้นมาหลายวันแล้วว่าตนเองจะผ่านการทดลองงานไหม“สวัสดีค่ะพี่จิตรา”“สวัสดีจ้ะว่านพี่ดีใจด้วยนะผ่านการทดลองงานแล้ว นี่ก็เป็นรายละเอียดและสัญญาของพนักงานประจำจ้ะว่านอ่านก่อนเซ็นนะ”“ค่ะพี่จิตรา” หญิงสาวนั่งอ่านสัญญาการทำงานซึ่งไม่ได้แตกต่างจากบริษัทเดิมมากนักเมื่ออ่านอย่างละเอียดและทำความเข้าใจและดูว่าไม่มีตรงไหนที่ตัวเองจะถูกเอาเปรียบก็รีบเซ็นชื่อลงไปในนั้น“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่จิตรา ถ้ายังงั้นว่านขอไปทำงานที่แผนกนะคะ”“ได้จ้ะ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 34 ลงตัวแล้ว

    การเจรจากับมารดาของพิมพ์พริมาและญาติของเธอผ่านไปได้ด้วยดี มารดาของหญิงสาวยอมให้ภาวินท์หมั้นหมายกับพิมพ์พริมาไว้ก่อน ส่วนงานแต่งงานนั้นจะตามมาหลังจากครบหนึ่งปีหลังจากทั้งสองได้คบหากันอย่างจริงจังคุณพิมพ์พรมารดาของพิมพ์พริมารู้สึกดีใจมากที่ได้เจอรุ่นพี่อีกครั้ง เธอยังจำคำพูดของคุณวสันต์บิดาของภาวินท์ในอดีตได้ดี ว่าถ้าหากพิมพ์พริมาโตขึ้นก็อยากให้หมั้นหมายกับลูกชายของตนเพื่อจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน ซึ่งไม่คิดเลยว่าเรื่องนั้นมันจะเป็นจริงได้แต่สิ่งที่พิมพ์พริมายังกังวลอยู่ตอนนี้ก็คือสถานะของตนเองในบริษัทเพราะยังต้องคอยหลบซ่อนสายตาของคนอื่นๆ และปกปิดเรื่องที่ตนเองกับภาวินท์คบหากันไว้ให้ได้นานที่สุด ช่วงนี้ชายหนุ่มมักจะแวะมาแผนกบัญชีบ่อยๆ บางครั้งก็มักจะสั่งอาหารมาให้พนักงานทุกคนในบริษัทซึ่งพิมพ์พริมารู้ดีว่าที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะเธออยากให้เธอได้ทานของอร่อยๆ“พี่วินคะว่านว่าพี่วินไม่ต้องเลี้ยงอาหารพนักงานทุกคนในบริษัทก็ได้นะคะว่านเกรงใจพี่วิน”“พี่ก็ไม่ได้เลี้ยงทุกวันสักหน่อย”“แต่พี่วินเลี้ยงทุกอาทิตย์เลยนะคะ ว่านถามพี่สุแล้วแต่ก่อนพี่วินไม่ได้เลี้ยงบ่อยแบบนี้ แล้วอาหารแต่ละอย่างก็ไม่ใช่ถู

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 33 ได้ครูดี nc

    พิมพ์พริมาหอบเหนื่อยอย่างหนักช่องทางรักของหญิงสาวบีบรัดแท่งร้อนแรงและถี่ไปตามสัญชาตญาณที่ไม่อาจคุมได้ภาวินท์เองก็ปวดร้าวไปทั่วท่อนเอ็นแต่ต้องพยายามข่มอารมณ์ของตนเองไว้ให้นานที่สุดเพราะอยากมอบความสุขให้กับคนรักอย่างเต็มที่“อ่าห์....ว่านจ๋าครั้งนี้เสร็จแรงมากรัดพี่จะขาดอยู่แล้ว”“พี่วินขา...”“ดีไหมว่าน ชอบไหม”“พี่วิน....เสียวอีกแล้วว่านเสียวอีกแล้ว...อ่ะ...อื้อ...”เสียงหวานเรียกอย่างคนละเมอความเสียวพุ่งสูงอีกครั้ง ภาวินท์จับขาข้างหนึ่งพาดไปบนบ่าและตอกสะโพกเข้าหาอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง“สุดยอดมากว่าน เอามันที่สุดเลยที่รัก ใกล้แล้วใช่ไหม ตอดพี่แรงแบบนี้ พี่ชอบจัง อ่าห์เสียวมากที่รัก....อ่าห์....พี่เสียวมาก”เสียงภาวินท์แหบพร่าแรงตอดรัดกำลังทำให้เขาเสียวมากขึ้นและอีกไม่นานก็คงจะถึงขอบสวรรค์“อื้อ....พี่วินขา....ว่านจะไม่ไหวแล้วนะคะ ว่านเสียว....”เสียงเธอหอบกระชั้นชายหนุ่มรู้ว่าตัวเองก็กำลังจะแตะขอบสวรรค์ ความเป็นสาวของเธอบีบรัดจนเขาแทบจะขาดใจ ไม่คิดเลยว่าความสุขจะมากมายถึงเพียงนี้สะโพกสอบถาโถมแรงขึ้นเร็วขึ้นจนคนรักเกร็งสะท้านกรีดร้องอีกครั้งชายหนุ่มกระแทกกร

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 32 แรงคิดถึง nc

    เมื่อกลับถึงคอนโดมิเนียมทั้งสองคนก็รีบรับประทานอาหารด้วยความหิวก่อนจะอาบน้ำและมานั่งดูทีวีด้วยกันในห้องรับแขก“พี่วินคะพรุ่งนี้เราจะไปบ้านว่านกันจริงๆ ใช่ไหม”“จริงสิพี่จองตั๋วเครื่องบินไว้แล้วนะ”การเดินทางไปพิจิตรครั้งนี้ชายหนุ่มจะไปกับบิดามารดาเขาเลยเลือกที่จะนั่งเครื่องบินไปลงที่จังหวัดพิษณุโลกจากนั้นก็เช่ารถจากที่นั่นขับรถไปพิจิตรเพราะจะใช้เวลาน้อยกว่าการขับรถไปจากกรุงเทพ อีกอย่างเขาก็ไม่อยากให้บิดามารดาของตนเองนั่งรถนาน“เราจะไปกันกี่โมงคะพี่วิน” เพราะเขาเป็นคนจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินทั้งหมดหญิงสาวเลยไม่แน่ว่าจะออกเดินทางกี่โมง“ไปเที่ยวบ่ายโมงครับ ไปถึงพิษณุโลกพ่อกับแม่พี่จะแวะไหว้พระก่อนแล้วค่อยเดินทางไปพิจิตร”“พ่อกับแม่พี่จะค้างที่นั่นกี่คืนคะ”“หนึ่งคืนครับ ท่านจะเดินทางกลับบ่ายวันอาทิตย์ส่วนว่านกับพี่จะกลับวันจันทร์ตอนบ่าย ว่านจะได้อยู่กับแม่สองคืนดีไหม”“ดีค่ะขอบคุณพี่วินมากเลยนะคะ ว่านคืนนี้เรารีบนอนกันเถอะค่ะพรุ่งนี้จะได้รีบเดินทาง”“พี่ก็บอกแล้วว่าเดินทางบ่ายโมงเราตื่นสายหน่อยก็ได้จากนั้นก็ไปเอากระเป๋าที่หอพักว่านแล้วก็ไปรับพ่อกับแม่เหลือเวลาอีกเยอะเพราะฉะนั้นคืนนี้ไ

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 31 อาสาไปส่ง

    วันนี้เป็นช่วงวันศุกร์ปลายเดือนพนักงานแผนกอื่นๆ ก็เลิกงานกลับบ้านกันไปแล้วยังเหลือแค่แผนกบัญชีที่กำลังทำงานกันอย่างขะมักเขม้นเพราะจะต้องรีบเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จก่อนสิ้นเดือนระหว่างที่ทำงานกันอยู่ภาวินท์ที่เลิกงานช้ากว่าทุกวันก็เดินมายังแผนกบัญชีเพื่อทักทายกับพนักงานทุกคน“คุณภาวินท์ยังไม่กลับเหรอคะ” กิ่งแก้วที่เห็นเจ้านายหนุ่มก็รีบทักทาย“ผมเห็นว่ายังเปิดไฟอยู่ก็เลยเดินมาดูน่ะ สิ้นเดือนแบบนี้ทำงานหนักกันหน่อยนะ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพวกเราอยากเคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จเพราะรู้ว่าพนักงานทุกคนก็อยากจะได้เงินเดือนตรงเวลา” สุกัญญาตอบเจ้านายส่วนพิมพ์พริมาและนารีรัตน์นั่งก้มหน้าทำงานอยู่“ว่านมานี่หน่อยสิ” เธอเรียกให้หญิงสาวที่ยังไม่เคยเจอกับเจ้านายให้ลุกมา“ค่ะพี่สุ”“พี่จะแนะนำให้รู้จักนี่คุณภาวินท์เจ้าของบริษัทของเรา”“สวัสดีค่ะคุณภาวินท์” หญิงสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าแต่ไม่กล้าสบตาเพราะกลัวจะผิดสังเกต“มาทำงานที่นี่นานแล้วเหรอ”เขาถามแล้วแอบยิ้มที่มุมปาก“เกือบจะหนึ่งเดือนแล้วค่ะคุณภาวินท์”“เป็นไงบ้างล่ะได้ข่าวว่าเคยทำงานที่บริษัทใหญ่มาก่อนมาทำงานบริษัทเล็กแบบนี้ปรับตัวได้มั๊ย”“ได้ค่ะ ไม

  • เมียลับCEO   ตอนที่ 30 เจ้านายที่โสดและใจดี

    การกลับมาทำงานอีกครั้งในเช้าวันอังคารทำให้พิมพ์พริมารู้สึกตื่นเต้นและระแวงเป็นอย่างมากเธอกลัวจะเจอกับภาวินท์ในที่ทำงานและจะแสดงพิรุธออกมาทำให้คนอื่นรู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอและซีอีโอหนุ่มพิมพ์พริมารู้ว่าการเก็บความลับในเรื่องนี้มันค่อนข้างยากแต่ก็จะพยายามทำให้ได้เพราะไม่อยากให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับภาวินท์ หญิงสาวกลัวว่ามันอาจจะมีผลกับการประเมินในช่วงทดลองงานอีกทั้งคนอื่นก็คงจะคิดว่าที่เธอได้เข้ามาทำงานที่นี่เพราะใช้เส้นสายของภาวินท์แม้จะรู้ดีว่าความจริงคืออะไรแต่บางครั้งก็ยากที่จะห้ามเสียงนินทาของคนอื่น“สาวๆ จ๊ะ วันนี้ตอนกลางวันไม่ต้องลงไปกินข้าวข้างล่างนะ” สุกัญญาหัวหน้าแผนกเดินมาบอกกับลูกน้องอีกสามคนที่กำลังนั่งทำงานอยู่“ทำไมล่ะคะพี่สุหรือว่าวันนี้พี่สุใจดีซื้ออาหารมาเลี้ยงพวกเราคะ” นารีรัตน์ถามหัวหน้าด้วยความสงสัยเพราะปกติแล้วตอนกลางวันแบบนี้ทุกคนจะแยกย้ายกันลงไปรับประทานอาหารก่อนจะกลับขึ้นมาอีกครั้งเมื่อถึงเวลาทำงานในช่วงบ่าย“มีคนใจดีเลี้ยงอาหารพวกเราน่ะ แต่ไม่ใช่พี่หรอกนะ”“ใครเหรอคะพี่สุ” พิมพ์พริมาถามบ้างเพราะตั้งแต่มาทำงานที่นี่ก็ไม่เห็นจะมีการเลี้ยงอาหารกลางวันแบบ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status