วันต่อมา.. ราชสีห์นอนเฝ้าไออุ่นที่ห้องทั้งคืน พอตอนเช้าถึงกลับบ้านเพื่อมาเปลี่ยนเสื้อผ้า..แล้วจะไปจัดการอะไรบางอย่าง"เมื่อคืนนี้พี่สิงห์ไปนอนที่ไหนมาคะ" ไอรดารีบตามขึ้นมาทันทีที่เห็นราชสีห์ขึ้นมาบนห้องนอน"พอดีพี่มีธุระ""ธุระอะไรงั้นเหรอคะ ทำไมถึงบอกรดาไม่ได้" สิ่งที่ไอรดากลัวที่สุดก็คือราชสีห์กลับไปหาไออุ่น"ไม่มีอะไรหรอก รดาไม่ต้องคิดมากนะ"พอเขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ออกมาจากบ้าน ไอรดาถามอะไรเขาก็ไม่ตอบ เพราะมันยังไม่ถึงเวลา#โรงแรมพอมาถึงโรงแรมราชสีห์ก็เดินไปที่ห้องอาหารของโรงแรมนั้นทันทีเขานัดกับทศกัณฐ์ไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว ทั้งสองนัดไปเจอกันที่นั่น"คุณกาญจนา เรียกพนักงานที่มีปัญหากับไออุ่นออกมาหาผมหน่อย"แล้วกาญจนาก็เรียกพิมพ์ แล้วก็อ้อยใจออกมา"สองคนนี้เหรอที่ทำให้ลูกผมเกือบแท้ง" ราชสีห์มองหน้าทั้งสองคนแบบไม่ให้อภัย"พวกเราขอโทษด้วยค่ะ พวกเราไม่ได้ตั้งใจ" แล้วทั้งสองก็นั่งคุกเข่าลงต่อหน้าของราชสีห์"พวกคุณคิดว่าคำขอโทษแค่นี้ มันจะเพียงพอกับการที่ผมเกือบเสียเมียกับลูกไปงั้นเหรอ""พวกเราไม่รู้ว่าไออุ่นท้อง""ไม่รู้ว่าท้อง?? ถึงเธอจะไม่ท้อง แต่พวกคุณมีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายเม
มือหนาวางคนตัวเล็กลงที่เตียงแบบเบาที่สุด แล้วก็ตามลงไปประกบจูบต่อ พอร่างระหงสัมผัสกับเตียงนุ่มๆ ก็เริ่มดิ้นรนออกจากพันธนาการแต่ชายหนุ่มก็ไม่ยอมปล่อย เพราะมันคือสิ่งที่เขาต้องการ ถึงแม้ว่าจะได้สัมผัสเธอแค่นี้ก็ตามทีลิ้นหนาเริ่มสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่าย ถึงแม้ว่าหญิงสาวจะไม่ยอมเผยอปากให้ แต่เขาก็ยังพยายามจนทำได้สำเร็จ ลิ้นแกร่งเริ่มสำรวจโพรงปากหวานโดยตวัดขึ้นลง และแทรกมันไปทุกมุมพร้อมกับดูดกลืนความหวานของหญิงสาวเข้ามาลิ้มรส "อื้มม" พอเวลาผ่านไป คนตัวเล็กก็เริ่มจะเคลิ้มไปกับจูบอันละมุนนั้น มือเรียวตวัดโอบกอดต้นคอแกร่งแล้วก็จูบกลับแบบลืมตัวพอหญิงสาวตอบสนอง ชายหนุ่มก็เริ่มจูบร้อนแรงมากขึ้น โดยการดูดกินน้ำหวานในปากของเธอ แล้วกลับลงไปสัมผัสมันใหม่อีกครั้ง เขาทำอยู่แบบนั้นนานมาก เพราะจะทำเกินเลยไปมากกว่านี้ก็ไม่ได้กลัวจะห้ามใจตัวเองไม่ไหวพอหญิงสาวตอบสนองชายหนุ่มหนักเข้า ตอนนี้ท่อนเอ็นของเขาก็เริ่มแข็งตัวจนมันเจ็บปวดไปทั้งทุ่นจนคนตัวโตรีบลุกขึ้นจากเตียงถึงแม้ว่าจะเสียดายจูบ แต่ก็กลัวว่าจะห้ามใจตัวเองไม่ไหวดวงตางามได้แต่มองตามร่างสูงโปร่งที่เดินไปถือผ้าเช็ดตัว แล้วหายเข้าห้องน้ำไป
เหตุการณ์ต่อจากราชสีห์เข้าห้องน้ำและก็ทำภารกิจของเขาจนสำเร็จแล้วชายหนุ่มออกมาจากห้องน้ำโดยมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบท่อนล่างอยู่เขาเดินมาหยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กๆ เพื่อที่จะเช็ดผมตัวเองให้แห้ง สายตาคมจ้องมองมาที่หญิงสาว คนที่ถูกมองถึงกับหน้าแดง"จะอาบน้ำก่อนไหม เหนียวตัวแย่" เขาเห็นแล้วแหละว่าเธอคงจะเขิน"ไม่อาบ" ไออุ่นขยับผ้าห่มขึ้นมาคลุมใบหน้าไว้เพราะไม่อยากให้เขาเห็นว่าเธอกำลังอายมากแค่ไหน ที่อายเพราะถูกเขาช่วยจนสำเร็จ แถมตัวเองยังเผลอไปตอบสนองเขาอีก"คลุมไว้แบบนั้นเดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก" ราชสีห์เดินมาขยับผ้าห่มออกกลัวว่าเธอจะอึดอัดแต่หญิงสาวไม่ยอมปล่อย"ถ้าไม่เอาผ้าห่มออก เดี๋ยวจะมุดเข้าไปใต้ผ้าห่มด้วยเลยนะ เคยได้ยินเรื่องผีผ้าห่มไหม" ยิ่งเขาพูดมันก็ยิ่งทำให้อีกคนอายมากขึ้น"ไม่ต้องมายุ่ง! ออกไปจากห้องนี้เลยนะ" เสียงหวานดังออกมาจากใต้ผ้าห่ม"ไม่ไปหรอก คืนนี้จะนอนที่บ้านหลังนี้" เขาพูดพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนข้างๆ เธอที่พูดแบบนั้นเพราะเขาได้ในสิ่งที่เขาต้องการแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปบ้านหลังนั้นอีกเขาทนอยู่บ้านหลังนั้นจนปล่อยปละละเลยเธอ จนเธอเกือบจะมีอันตรายทั้งแม่และลูก แต่ถ้ารู้ว่าเ
ก๊อก! ก๊อก!!"ใคร?" พอได้ยินเสียงคนเคาะประตูอยู่ด้านหน้า ไอรดาก็ร้องตะโกนออกมาถาม"ฉันเอง" ที่เขาต้องเคาะประตูห้องก่อน ก็เพราะว่าแม่ของเธออยู่ด้านในด้วย"แล้วคุณจะเคาะห้องคุณทำไมล่ะคะ มาถึงก็เข้ามาเลยสิ" ไอรดาเดินมาเปิดประตูห้องให้"สวัสดีครับคุณแม่" ชายหนุ่มแค่พูดแต่ไม่ได้ยกมือไหว้ ที่เขาสวัสดีเพราะยังไงผู้หญิงคนนี้ก็เป็นแม่ของคนที่เขารัก"คุณมีอะไรคะ ทำไมดูซีเรียสจัง" ไอรดามองดูหน้าราชสีห์เหมือนไม่รับแขกเลยพอสิ้นคำพูดของไอรดา ราชสีห์ก็ส่งซองสีน้ำตาลที่ถือติดมือมาด้วย ส่งให้กับหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า"ซองอะไรคะ" ไอรดารับซองนั้นมาเปิดดู"ผลการตรวจดีเอ็นเอ? มันคืออะไรคะ? ใครตรวจดีเอ็นเอของใคร?" ตอนนี้ไอรดายังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง"ผลตรวจดีเอ็นเอของลูกในท้องเธอไง ผลมันออกมาว่า ลูกของเธอไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลย"ไอรดาถึงกับหน้าชา ไม่ใช่แค่หน้าชาอย่างเดียว แต่เธอแทบช็อคเมื่อได้ยินผู้ชายตรงหน้าพูด เธอรู้อยู่แล้วว่าลูกในท้องไม่ใช่ลูกของราชสีห์ แต่พ่อของเด็กไม่ยอมรับเพราะตอนนั้นเธอมีราชสีห์อยู่ด้วย พ่อเด็กก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเด็กเป็นลูกของใครกันแน่"คุณเอาอะไรมาพูด!" แม่ของเธอรีบพูดขึ้นก่อ
"เพราะไอเห็นว่าคุณราชสีห์รวยและก็ตาบอดด้วยไอก็เลยแกล้งมาเป็นพี่รดาค่ะ" หญิงสาวจะไม่ทำให้ครอบครัวของเธอต้องเดือดร้อนกับเรื่องนี้ ถ้าครอบครัวของราชสีห์รับไม่ได้ เธอก็พร้อมที่จะไปจากที่นี่"ไออุ่นหยุดพูดได้แล้ว เธอจะรับความผิดไว้คนเดียวทำไมทั้ง ๆ ที่คนที่ผิด ตอนนี้พวกเขากำลังได้รับผลกรรมของพวกเขาอยู่" ชายหนุ่มรีบไปพยุงหญิงสาวให้ลุกขึ้น พร้อมกับคิดว่าผู้หญิงคนนี้ น้ำใจของเธอช่างประเสริฐทั้งๆที่ถูกแม่และพี่สาวแท้ ๆ รังแกขนาดนี้ยังไปยอมรับผิดแทน"ได้รับผลกรรมคุณหมายความว่ายังไง""เด็กในท้องของไอรดาไม่ใช่ลูกของผม ผมตรวจ DNA เด็กคนนั้นแล้ว""คุณ!!" ตอนนี้หญิงสาวคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่"เดี๋ยวนะตอนนี้แม่งงไปหมดแล้ว ตกลงพี่สาวของไออุ่นชื่อไอรดา แล้วท้องกับคนอื่น แต่บอกว่าท้องกับลูกงั้นหรอ""ครับแม่.. ก่อนเกิดอุบัติเหตุผมเห็นเธอนอนอยู่กับผู้ชายคนอื่นในโรงแรม ถ้าผมไม่ตามเธอไปคงจะเป็นไอ้โง่ให้เธอสวมเขาแบบนั้นไปตลอด" ชายหนุ่มพูดกับผู้เป็นแม่แต่สายตาเขาหันมาดูหญิงสาวที่ตอนนี้เธอไม่ยอมลุกขึ้น"คุณเอาอะไรมาพูดพี่สาวของฉันไม่ได้เป็นคนแบบนั้นสักหน่อย" ถึงแม้ว่าไอรดาจะทำเลวกับเธอสารพัด แต่ยังไงไอรดาก
"ฟังนะ พี่รักไออุ่น ก่อนที่ไอจะรักพี่ซะอีก แต่ที่พี่ทำเรื่องทุกอย่างก็เพราะเห็นไออยู่กับเสือในห้องวันนั้น" "วันนั้น.. ไอ.. เอ่ออออ.." พอคิดถึงเรื่องวันนั้นขึ้นมาไอ่อุ่นถึงกับพูดติดขัด "มีอะไรจะอธิบายให้พี่ฟังไหม""คือว่าไอ..""พี่รอฟังอยู่" ชายหนุ่มคิดว่ายังไงต้องถามเธอให้หายข้องใจ เขาไม่อยากจะคิดเองเออเองจนทำให้ชีวิตครอบครัวเป็นเหมือนที่ผ่านมาอีกแล้ว"คุณอยากจะรู้เรื่องอะไรล่ะคะ" ยังไงหญิงสาวคิดไว้แล้วว่าเรื่องนี้ต้องอธิบายให้เขาฟังอยู่แล้ว เพราะเธอไม่อยากจะให้เขาเข้าใจผิดเธอมากไปกว่านี้"ไอรู้จักกับไอ้เสือได้ยังไง รู้จักกันนานเท่าไรแล้ว สนิทสนมกันจนเข้านอกออกในห้องนอนกันได้เลยเหรอ" "ไอรู้จักกับคุณเสือตอนเรียนมหาวิทยาลัย คุณเสือเป็นรุ่นพี่ที่ออกไปเรียนต่อต่างประเทศ มีอยู่วันหนึ่งคุณเสือกลับมาเยี่ยมเพื่อนที่มหาวิทยาลัย ตอนนั้นไอไม่กินเส้นกับเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่อยู่คนละกลุ่ม แล้วทีนี้...""ก็เลยท้ากันว่าใครจะจีบมันได้ก่อนงั้นเหรอ""คุณรู้ได้ยังไง??""หึหึ..ตามประสาเด็กขาดความอบอุ่น" ราชสีห์รู้อยู่แล้วว่าถ้าเกิดมีเรื่องทะเลาะกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง มันต้องมีการท้าทายเพื่อเอาชนะกันอยู
เช้าวันต่อมา.."มันเกิดอะไรขึ้น" ไทเกอร์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็พบว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนอนหลับอยู่ข้างกายเขา สภาพของเธอดูไม่ได้เลยชายหนุ่มรีบลุกขึ้นมานั่ง แล้วเอามือตบหัวตัวเองไปหลายทีเพื่อเรียกสติ "โอ้ยยย!! ปวดหัว"แล้วสักพักหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ข้างกายเขาก็ตื่นจากภวังค์ "กรี๊ดดด! อืมมม!!!" พอหญิงสาวได้สติ เธอก็กรี๊ดร้องขึ้นมาแต่ถูกชายหนุ่มเอามือปิดปากไว้เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน"ดะ!! เดี๋ยวเรามาคุยกันดีๆ ก่อน""#$฿¥£€%$*" หญิงสาวพยายามดิ้นรน พอเริ่มจะคุยกันไม่รู้เรื่องไทเกอร์ก็ขึ้นคร่อมร่างของเธอ"ฉันยังไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เธออย่าเพิ่งโวยวายได้ไหมขอตั้งสติก่อน" แล้วไทเกอร์ก็ค่อยๆ เอามือออกจากปากของเธอ"ปล่อยย! อืมม!!" พอเอามือออกดูเหมือนว่าเธอกำลังจะร้องขึ้นมาอีกครั้งเขาก็เลยรีบเอามือมาปิดปากไว้อีกครั้ง"ห้ามร้องนะ" "อืมม!!" ตอบเขาด้วยเสียงที่เปล่งออกมาจากลำคอ เพราะเขาไม่ยอมปล่อยมือออก"สัญญานะว่าจะคุยกันดีๆ อย่าเพิ่งโวยวายเรื่องนี้มันต้องมีทางออกสิ" แล้วชายหนุ่มก็ปล่อยมือ"ไอ้เลว!!" ตุ๊บ!! "จ้ากกกก!!" เจอเท้าของที่รักเข้าไปเต็มกล่องดวงใจไทเกอร์ถึงกับจุก "งื้ออออ" พอเป็นอ
"เมื่อกี้เธอเห็นที่รักไหม เดินออกมาจากห้องกับผู้ชายทั้งๆ ที่ยังเข้ากะอยู่เลย" ผู้หญิง 1 ใน 3 ที่เห็นที่รักเดินออกมา หันไปพูดกับผู้หญิงอีกสองคน "สงสัยจะรับจ๊อบพิเศษหรือเปล่า" "ฉันก็คิดแบบนั้นแหละ"ตอนนี้ข่าวที่ที่รักออกมาจากห้อง VIP ของโรงแรมกับผู้ชาย และสภาพของเธอก็ดูไม่ได้ ต่างก็เอามาพูดกันจนรู้ถึงหูของฝ่ายที่เกี่ยวข้อง18 : 20 น. ที่บ้านอัครไพศาล"ทำไมวันนี้มากินข้าวเย็นที่บ้านได้ล่ะ" พรพิมพ์หันไปถามลูกชายคนเล็กเมื่อเห็นเขาเดินเข้ามา"มีเรื่องต้องให้ปวดหัวนิดหน่อยครับ" วันนี้เขาไปสถานีตำรวจมา เพื่อแจ้งความเรื่องที่เขาถูกวางยา"เรื่องอะไร" ราชสีห์ถามน้องชาย"พี่พอจะมีเพื่อนเป็นตำรวจไหม" เพราะเขาคิดว่าตำรวจพวกนี้อาจจะทำงานล่าช้า"ลูกเป็นอะไร? ทำไมถึงถามหาตำรวจ" พรพิมพ์ตกใจที่ลูกชายพูดแบบนั้น"มีเรื่องนิดหน่อยครับแม่.. ไม่สิ! ไม่นิดหน่อยแล้วเรื่องใหญ่เลยล่ะ""เรื่องอะไ!!" ตอนนี้เสียงของพรพิมพ์เริ่มสั่นเครือ ใบหน้าเปลี่ยนสีเหมือนจะเป็นลม "แม่ใจเย็นๆ ก่อนสิครับ นายก็รีบพูดให้แม่ฟังสิลีลาอยู่ได้" ราชสีห์หันไปตำหนิน้องชาย"พอดีเมื่อคืนผมไปเที่ยวผับ เจอพวกแก๊งวางยา ผมก็เลย....""เลยอะไร?
[ทศกัณฐ์ เจ้าขา]ห้าปีผ่านไป.."เจ้าขุน!! ขาไปโดนอะไรมาลูก" เจ้าขาไปรับลูกชายที่หน้าโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง พอเห็นลูกชายเดินออกมาเหมือนกับเจ็บขา ก็รีบเดินเข้าไปหาลูกชายทันที"ขอโทษนะคะคุณแม่ พอดีเด็กในห้องมีเรื่องทะเลาะกันนิดหน่อย" ครูประจำชั้นห้องอนุบาลรีบออกมาอธิบายให้ผู้ปกครองได้เข้าใจ"หนูไปชกต่อยกับเพื่อนมาเหรอลูก""ก็เพื่อนมันพูดไม่เข้าหูนี่ครับ""หนูจะเอานิสัยนักเลงเหมือนคุณตามาใช้ไม่ได้นะเจ้าขุน!!" เจ้าขาเริ่มจะตำหนิลูก เพราะรู้ดีว่าคนที่เริ่มก่อนต้องเป็นลูกของเธอแน่"มีอะไรกัน" ทศกัณฐ์จอดรถได้ก็รีบเดินตามภรรยาเข้ามา"ก็เจ้าขุน ลูกชายของพี่น่ะสิ ไปมีเรื่องทะเลาะชกต่อยกับเพื่อนอีกแล้ว""ฮ่าฮ่าฮ่าาเด็กผู้ชายก็ต้องมีบ้าง""ฉันไม่ยอมนะดูสิเจ็บขาเลย.. โอ้ยย!!" เจ้าขาตวัดมือมากุมท้องตัวเองไว้.. เพราะตอนนี้เจ็บหน่วงมาก"ที่รักเป็นอะไรเจ็บท้องเหรอ" ทศกัณฐ์รีบเดินเข้าไปพยุงภรรยารักไว้"ค่ะ.. สงสัยจะเจ็บคลอด" หญิงสาวพูดด้วยหน้าตาที่ปิดเบี้ยวตอนนี้ท้องที่สองของเจ้าขาได้ 8 เดือนกว่า"รีบไปโรงพยาบาลดีกว่า" ทศกัณฐ์รีบพาภรรยามาที่รถ[โรงพยาบาล]"เป็นยังไงบ้างคลอดหรือยัง" พอเจ้าคุณได้ข่าวว่า
เช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ทศกัณฐ์นั่งอยู่ในรถมองหน้าต่างห้องนอนของเจ้าขาเกือบสองชั่วโมง เขาถึงกลับมานอนที่บ้านของตัวเอง"จะรีบไปไหนแต่เช้าลูก" ทัดดาวเห็นลูกชายเดินไปที่รถ นางเพิ่งจะเตรียมตัวออกไปรอตักบาตร เพราะว่ามันยังเช้ามาก"ผมจะรีบไปที่บ้านของเจ้าขาครับ""ทำไมต้องไปเช้าขนาดนี้ด้วย บ้านนั้นเขาตื่นกันหรือยังเนี่ย""ไม่ตื่นก็จะไปปลุกครับ ผมไปนะแม่" แล้วชายหนุ่มก็รีบขึ้นรถขับออกไปจากบ้านทันทีเรื่องที่เจ้าขาท้อง ขนาดแม่ของเขาก็ยังไม่รู้ เพราะเขากลัวว่าถ้าแม่รู้แล้วแม่จะไม่อยู่เฉยแบบนี้[คฤหาสน์เสี่ยเจ้าคุณ]พอทศกัณฐ์ขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน ก็รีบเดินขึ้นไปด้านบน"เดินแบบไม่เห็นหัวคนที่นั่งอยู่แถวนี้เลยนะ" มันคือเสียงของภรรยาคนที่สองทศกัณฐ์ขึ้นไปได้ครึ่งทางแล้ว ก็เลยต้องกลับลงมาเพื่อที่จะกล่าวทักทาย"สวัสดีครับ พอดีผมนึกว่ายังไม่มีใครตื่น""สายขนาดนี้แล้วใครเขาจะไปนอนกินบ้านกินเมืองกัน" ที่คุณนายสองกับคุณนายสามไม่ชอบหน้าทศกัณฐ์ ก็เพราะว่ากลัวทศกัณฐ์จะมาแย่งมรดกของสามีพวกนาง"ผมขอขึ้นไปหาเจ้าขาก่อนนะครับ" ทศกัณฐ์ไม่อยากจะมีเรื่อง ถ้าไม่มีคนรักของเขาอยู่บ้านหลังนี้ เขาคงจะไม่เหยียบเข้ามาแน
"บ้านหลังนี้เหรอครับ" รถได้มาจอดที่บ้านของราชสีห์ ลูกน้องคนสนิทของเสี่ยเจ้าคุณก็มองไปดู แล้วรีบลงมาเปิดประตูให้เจ้าขา"ใช่" ทศกัณฐ์หวั่นๆ อยู่เหมือนกันว่าราชสีห์จะทำให้เขาสำเร็จไหม เพราะตอนนี้เขาเสี่ยงกินลูกปืนพ่อตามาก"นายไม่ต้องไปหรอกเดี๋ยวฉันจะไปกับคุณทศแค่สองคน""ผมนั่งอยู่ที่รถก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ให้ผมไปด้วยดีกว่า" แล้วเขาก็เดินตามทั้งสองเข้าไปในบ้าน"ทำไมมันเงียบแบบนี้ล่ะ" เจ้าขาหันไปพูดกับทศกัณฐ์เบาๆ"เดี๋ยวเราเดินเข้าไปดูด้านในก่อน"แกร่ก!! แอดดดดด~"เซอร์ไพรส์~"ราชสีห์ไม่รู้ว่าจะจัดงานวันเกิดแบบไหน ก็เลยจัดเซอร์ไพรส์วันเกิด ให้กับทศกัณฐ์ล่วงหน้าไปเลย เขาจัดแบบง่ายๆ โดยการโทรให้ไทเกอร์และที่รักมาร่วมด้วย"อะไรกัน ที่บอกมาวันเกิดนี่หมายความว่ายังไง" ทศกัณฐ์แกล้งถามราชสีห์ แต่ที่จริงในใจก็แอบเซอร์ไพรส์เพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะจัดให้ตัวเอง"ก็กูจัดงานวันเกิดให้มึงล่วงหน้าไง อีกสองอาทิตย์ก็วันเกิดของมึงแล้ว วันนั้นกูกลัวว่าจะไม่ว่าง เพราะตรงกับที่หมอนัดคลอดพอดี" มันช่างเหมาะเจาะอะไรเยี่ยงนี้หมอนัดคลอดไออุ่นอีกสอง สัปดาห์ข้างหน้า และก็เป็นวันเกิดของทศกัณฐ์ด้วย"พี่จะไหวเหรอ" ไทเกอร
พอชายหนุ่มล็อกห้องได้เขาก็ค่อยๆ ย่องเข้ามาหาหญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง "ตายเป็นตายวะ รักขนาดนี้ไม่ยอมปล่อยให้นอนคนเดียวหรอก" แล้วทศกัณฐ์ก็บรรจงจูบลงที่ใบหน้าหวานของหญิงคนรักแบบทะนุถนอม "ขออีกสักครั้งยังไหวใช่ไหมจ๊ะ" ชายหนุ่มพูดออกมาเบามาก เพราะไม่อยากจะกวนเวลาเธอหลับ แต่จะให้ปล่อยไปก็อดใจไม่ไหว มือหนาเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อชุดนอนของเธอออก"ชุดชั้นในก็ไม่ใส่ผู้หญิงอะไร" พอเขาถอดออกหมดก็นึกขำในตัวเธอ อาบน้ำก็ไม่ชอบใส่ผ้าปิดบังเรือนร่าง แถมเวลานอนยังไม่ใส่ชุดชั้นในอีกดวงตาคมมองเรือนร่างหญิงคนรักเหมือนต้องมนต์ ชายหนุ่มค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาสัมผัสที่ผิวกาย เขาสัมผัสต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินอันน่าเย้ายวน"น่ารักจังเลย" ริมฝีปากหนาจุ๊บลงตรงเนินอวบนูนนั้นแบบทะนุถนอม สองนิ้วทำหน้าที่แหวกมันออกจากกัน "ขอนะจ๊ะคนดี"เขาตวัดลิ้นขึ้นลงแถวกลีบกุหลาบของหญิงสาววนไปมาเพื่อกระตุ้นอารมณ์ตัวเอง ที่จริงไม่กระตุ้นมันก็เตลิดไปไกลแล้วแต่ขอหน่อยเขาเลียวนไปมาพร้อมกับลากมันลงมาจนถึงร่องเล็ก แล้วก็แหย่ลิ้นเข้าไปในร่องคับแคบนั้นร่างกายของหญิงสาวเริ่มจะตอบสนอง ช่วงล่างของเธอบิดไปมา แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้หยุดเขายั
"ปล่อยได้แล้วว" หญิงสาวรัวกำปั้นเล็กทุบเข้าที่อกแกร่ง เพราะตอนนี้เหมือนกับว่าเขาจะเริ่มใหม่อีกครั้ง"พ่อตาคร้าบบบ.. ช่วยเห็นใจลูกเขยบ้างก็ไม่ได้" ทศกัณฐ์คิดว่าจะอยู่กับเธอให้นานกว่านี้หน่อย แต่ก็ถูกพ่อตาให้คนมาขัดจังหวะเสียก่อน"เอาออกได้ยังคะ!""ก็ได้ครับ..อ้าาา" แทนที่ชายหนุ่มจะเอาออกแต่กลับยิ่งเร่งกระแทกเข้าไป "อื้อ อ่ะ อ่ะ พี่ทศ" จากที่กำลังจะต่อว่าให้เขาแต่ตอนนี้กอดเอวอีกฝ่ายไว้แน่น"ไม่นานหรอกจ้ะ ซี๊ดด พี่เร่งเครื่องแป๊บเดียวเอง" แล้วชายหนุ่มก็รีบซอยถี่ยิบ"อื้อ อ่ะ อ่ะ" พอเขาเร่งความเร็วไม่นานหญิงสาวก็ถึงกับตัวเกร็งกระตุก ช่องคลอดของเธอบีบรัดท่อนเอ็นไว้แน่นจนชายหนุ่มรู้แล้วว่าเธอคงจะเสร็จไปก่อนแล้ว"ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก อ้าาาส์ เสียววจัง" แล้วสักพักทศกัณฐ์ก็ตามมาติดๆ"อย่าเพิ่งขยับจ้า อุ๊ววส์ ซี๊ดด~" ความเสียวซ่านมันยังไม่คลายตัว แต่หญิงสาวต้องรีบเพราะกลัวว่าคุณป๋าจะผิดสังเกต"ถ้าไม่เอาออกตอนนี้ได้เจอดีแน่!!" แล้วหญิงสาวก็ขมิบช่องคลอดจนชายหนุ่มร้องโอดโอย"เอาออกแล้วคร้าบบ เอาออกแล้วว.."เขาต้องได้รีบชักเจ้าท่อนเอ็นออกจากตรงนั้น.. หญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำ เพื่อที่จะไปช
พอชายหนุ่มจูบหญิงสาวก็ปลดปล่อยอารมณ์ไปกับเขา เพราะเธอก็ต้องการมันมากเหมือนกันทั้งสองจูบกันจนพอใจ ใบหน้าคมก็ได้เลื่อนต่ำลงมาที่หน้าอกอันอวบอิ่มของเธอ "น่ารักจังเลย" ชายหนุ่มพูดออกมาเบาๆ ก่อนที่จะดูดยอดสีชมพู.. ตามด้วยลิ้นตวัดขึ้นลงตรงเม็ดยอด ส่วนมือก็อยู่ไม่นิ่งค่อยๆ ลูบไล้ตามเรือนร่างระหงเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่ายให้เพิ่มขึ้น"อ๊อยย" เจ้าขาได้แต่นอนครางใช้มือกอดรัดร่างหนาไว้แน่นแต่ทศกัณฐ์ไม่ได้อยู่แค่ตรงนั้น เขายังไซร้ลงมาตามเรือนร่างของเธอจนหยุดอยู่ที่เนินอวบนูน"คุณทศคะ!" เจ้าขาตกใจเพราะว่าตั้งแต่มีอะไรกับเขามาชายหนุ่มยังไม่เคยไปล่วงล้ำพื้นที่ส่วนตัวตรงนั้นเลย เพราะเขาไม่มีโอกาสที่จะลงลิ้นให้กับเธอ แต่วันนี้ไม่รีบเขาจะทำทุกอย่างที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุด"พี่ขอนะ" เป็นครั้งแรกที่เขาใช้คำนำหน้าว่าพี่ แล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆ บรรเลงลิ้นหนากับร่องสวาทนั้นแบบทะนุถนอมพอลิ้นของเขาสัมผัสเข้ากับยอดเม็ดเสียว เธอถึงกับขนลุกซู่มือไม้ไม่รู้ว่าจะวางไว้ตรงไหนดีแล้ว..เธอใช้มันกดศีรษะของเขาไว้แบบลืมตัวเพราะความเสียวซ่านชายหนุ่มยิ่งได้ใจเริ่มรัวลิ้นกับเม็ดตรงนั้นแล้วดูดเอาความหอมหวานของมันมาลิ้มรส
หลายวันต่อมา.. วันแรกที่เจ้าขาออกจากโรงพยาบาลพอเจ้าขาออกจากโรงพยาบาลเสี่ยเจ้าคุณก็ให้ลูกสาวกลับมาพักฟื้นที่บ้าน "ผมต้องกลับแล้วนะ" ทศกัณฐ์มาส่งเจ้าขาบนห้องนอน และอยู่เป็นเพื่อนเธอจนตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว"ก็ได้ค่ะ" ทั้งสองยังกุมมือกันไว้แน่น"ไม่อยากจะกลับเลย" ชายหนุ่มจับมือของเธอขึ้นมาแนบกับริมฝีปากเบาๆ"ฉันก็ไม่อยากจะให้คุณกลับเหมือนกัน" หญิงสาวไม่ยอมปล่อยมือ"แต่พ่อตาบอกว่าถ้ายังไม่ได้แต่ง..." เสี่ยเจ้าคุณไม่อยากให้ลูกสาวเป็นขี้ปากพวกลูกน้องหรือคนที่รู้จักแต่ก็หารู้ไม่ว่าสำหรับคนที่รักกันมาก ให้ห่างกันแค่เสี้ยววินาทีใจก็แทบจะขาดแล้วก๊อก ก็อก "เสี่ยให้มาตามคุณลงไปข้างล่างครับ" ลูกน้องคนสนิทขึ้นมาตามทศกัณฐ์ออกจากห้อง"ถ้างั้นผมไปก่อนนะ" ชายหนุ่มค่อยๆ ปล่อยมือเรียวออก"พรุ่งนี้คุณจะเข้าไปโรงแรมก่อนหรือว่าจะมาที่นี่ก่อนคะ" เสียงของหญิงสาวถามแผ่วเบามาก"มาที่นี่สิ ไม่เข้าไปแล้วโรงแรม" ทศกัณฐ์ตอบโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดเลย สายตาคมมองหน้าหญิงคนรักและรู้สึกว่าแววตานั้นเหมือนจะร้องไห้ พอทั้งสองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง ทศกัณฐ์ก็ก้มลงจูบริมฝีปากบาง และเธอก็จูบตอบกลับ ทั้งสองจูบกันแบบดูดดื่มเหมือนก
"คุณอย่าเพิ่งขยับตัวสิ" พอทศกัณฐ์เห็นเจ้าขาเหมือนเจ็บแผลก็เป็นห่วงเธอมาก"ฉันไม่เจ็บมากหรอก" หญิงสาวพูดออกมาเพื่อที่จะให้อีกฝ่ายสบายใจ แต่ความเป็นจริงแล้วแผลที่เธอได้รับมันเจ็บปวดและทรมานมากจนเกือบจะทนพิษบาดแผลไม่ไหว"หมดเวลาเยี่ยมแล้วค่ะ เชิญคุณออกไปรอข้างนอกก่อนนะ" พยาบาลเดินเข้ามาตามทศกัณฐ์ให้ออกไปก่อน"ผมจะรอคุณอยู่ข้างนอกนะ" เขากุมมือเธอไว้แน่นไม่อยากจะปล่อยเลยเธออยากจะคุยกับเขาให้มากกว่านี้ แต่ก็เจ็บแผลมากจนได้กัดริมฝีปากของตัวเองไว้ พร้อมกับค่อยๆ หลับตาลงเพื่อข่มความเจ็บปวดนั้นไม่ให้เขาได้เห็นไม่นานนักทศกัณฐ์ก็เดินออกมาจากห้อง ICU ชายหนุ่มเห็นสายตาของพ่อเธอมองมา"เธอฟื้นแล้วครับ พวกเราได้คุยกันแล้ว"เสี่ยเจ้าคุณหายใจโล่งขึ้น โชคดีที่เจ้าขาไม่เป็นอะไร ต่อจากนี้ไปถ้าเธอต้องการอะไร ท่านจะไม่ขวางอีกแล้วห้องพักฟื้น ตอนนี้ร่างกายของเจ้าขาเริ่มจะดีขึ้นจนหมออนุญาตให้ออกจากห้อง ICU เพื่อที่จะมารักษาตัวต่อที่ห้องพักฟื้น"หนูพักผ่อนเยอะๆ นะเดี๋ยวพรุ่งนี้คุณป๋าจะมาเยี่ยมใหม่" เจ้าคุณลูบผมลูกสาวเบาๆเจ้าขาพยักหน้าตอบเล็กน้อยโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ"ถ้างั้นแม่จะกลับพร้อมกับเสี่ยเจ้าเลยนะลู
ตุ๊บ! ตุ๊บ! เสียงศีรษะทศกันฐ์กระทบกับผนัง เขาไม่รู้สึกเจ็บเลยด้วยซ้ำ เพราะหัวใจมันเป็นหวิวๆ คิดว่าถ้าเธอไม่กลับมาแล้วเขาจะทำยังไง"ผมรอคุณมาสามสิบปี.. โดยที่ไม่ปล่อยให้ใครเข้ามาในนี้เลย" เขาพูดพร้อมกับใช้มือกุมหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองไว้ "ผมรอคุณโดยที่ไม่รู้จักคุณเลยด้วยซ้ำ แต่ผมรู้ว่าผมต้องรอใครสักคน คุณรู้ไหมว่าคนที่ผมรอก็คือคุณ กลับมาหาผมนะเจ้าขา คุณต้องสู้เพื่อผมอีกครั้งนะ"ทุกประโยคที่เขาพร่ำรำพันออกมาเจ้าคุณและแม่ได้ยินทุกคำพูด พวกท่านยิ่งกว่าสำนึกผิดเสียอีก ที่ไปกีดกันความรักของทั้งสอง"ฉันว่าเธอไปห้ามลูกชายเธอก่อนดีกว่า ถ้าลูกสาวฉันฟื้นขึ้นมาเจอมันในสภาพนี้กลัวเจ้าขาจะช๊อกไปอีกรอบ" เสี่ยเจ้าคุณหันไปพูดเบาๆ กับทัดดาวในห้องผ่าตัด"คุณหมอคะความดันคนไข้ต่ำลงมากเลย" เสียงพยาบาลที่สังเกตการณ์รีบบอกทีมแพทย์ที่กำลังทำการผ่าตัดอยู่ เพราะเครื่องวัดความดันและคลื่นหัวใจอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง แต่ก็มีคนสังเกตการณ์ตลอด"ขอเครื่องกระตุ้นหัวใจด้วย คนไข้ช็อก" พอผ่าตัดเอากระสุนปืนออกมาได้ ต้องได้รีบกระตุ้นหัวใจเรียกเธอกลับมาก่อน เพราะเธอคงจะทนพิษบาดแผลไม่ไหวแพทย์ผู้ช่วยรีบไปเตรียมเครื่องกระตุ้