โต๊ะเขียนหนังสือที่วางข้างเตียง มีหนังสือและไอแพดวางอยู่ด้วยกัน คนที่ต้องทำรายงาน กำลังปั่นงานเต็มที่ ส่วนอีกคนก็นั่งอยู่อีกมุม ที่เป็นโต๊ะเขียนหนังสือของตัวเอง เสียงเปิดหนังสือ เสียงปากกาเขียนลงบนสมุด ทำลายความเงียบภายในห้อง ต่างคนต่างใช้สมาธิของตัวเอง กว่าสองชั่วโมงที่แผ่นดินนั่งเขียนรายงานของตัวเอง แผ่นหลังปวดเมื่อยไปหมด แม้จะไม่คาดหวังอะไรกับที่บ้าน แต่เค้าคาดหวังกับตัวเอง และอีกคนในอนาคต ที่จะร่วมทางเดินเดียวกัน แม้จะรู้ดีว่า เค้าไม่สามารถให้เธอได้ทุกอย่าง อย่างที่เธอต้องการได้ แต่เค้าจะไม่สร้างปัญหา ไม่เป็นภาระ และไม่เกาะทราย อย่างที่ใครๆ จะคิดแน่นอน " เมื่อย ปวดขา ปวดหลัง "คนที่นั่งกับพื้น ล้มตัวนอนลงบนที่นอนของตัวเอง แล้วนอนเหยียดยาวบิดตัวไปมา ร่างกายแข็งแรง สวมเสื้อยืดตัวเก่ากางเกงขาสั้นแบบสบายๆ นอนกลิ้งไปมา เมื่อทำรายงานเสร็จแล้ว " เสร็จแล้วหรอ ขอดูหน่อย "คนที่นั่งบนเก้าอี้เดินมานั่งกับเค้า แต่เจ้าตัวไม่ยอมให้ดู " ทรายไม่ลอกดินหรอก ขอดูหน่อยนะ "คนน่ารักทำเสียงอ้อนแต่เค้ากลับส่ายหน้า ทำเอาเธอที่ตั้งใจจะขอ อยากแย่งทันที ร่างบอบบางนั่งคล่อมเค้าแล้วโน้มตัวไปดึงเอารายงา
" ไม่เอาทรายทาเอง "คนที่กำลังทาครีมชะงักมือเพราะเค้าสัมผัสที่ขาอ่อนของตัวเอง มือที่ไม่ใช่มือตัวเอง ลูบไล้ที่ขาเรียวยาว และสายตาที่มอง ก็มีความหมายมากๆน้ำลายที่กลืนลงคอ จนแทบจะหมดคอ มันหมดคำพูดและไม่รู้จะเปรียบเทียบได้อย่างไร ผิวกายเนียนละเอียดตรงหน้า ไม่เท่าใบหน้าสวยที่แดงจัดเพราะความอาย ยิ่งทำเอาคนที่ได้เห็น หายใจติดขัดอารมณ์ความต้องการและฟีโรโมนฟุ้งกระจาย คืนนี้คงไม่พ้นต้องหนีเข้าห้องน้ำอีกแน่นอน " ทรายแต่งตัวก่อนก็ได้ ถ้าไม่สะดวก "เค้ายอมถอยออกมาก่อน แต่ยังไล้มือตัวเองกับขาขาวของเธอ เพราะครีมในมือยังมีอยู่ คนที่ถูกลูบไล้ กัดฟันแน่น เพราะความรู้สึกบางอย่าง กางเกงชั้นในตัวจิ๋วถูกสวมใส่อย่างรวดเร็วและบราสีหวาน ที่ปกติไม่เคยใส่นอน ก็ต้องใส่ เสื้อยืดตัวเก่า ถูกสวมตามลงมา ก่อนที่เค้าจะส่ายหน้า เมื่อเห็นเธอกำลังจะใส่กางเกงขาสั้นตัวจิ๋วที่แสนจะน่าอึดอัด " กางเกงมันน่าจะใส่นอนไม่สบาย ไม่ต้องใส่ก็ได้ "เค้าบอกแล้วดึงตัวเธอให้นั่งลงบนเตียง มองผมยาวที่มัดเป็นก้อนเอาไว้ แล้วค่อยๆ แกะผมออกช้าๆผมยาวสยายตรงหน้าถูกหวีอย่างอ่อนโยน ใครจะคิดว่า เค้าจะได้มีโอกาสทำแบบนี้ให้กับเธอ มือหนาหวีผม แ
" ดินขอโทษนะครับ ทรายอย่ากลัวดินนะ "เค้ารั้งเธอเข้ามากอดเอาไว้ ทรายกลัว ทรายกังวล ทุกอย่างมันบ่งบอกออกมา จากสายตาและการกระทำของเธอ แผ่นดินลูบผมคนข้างๆ เอาไว้ จูบหน้าผากเบาๆ แล้วขยับตัวเธอให้นอนลงบนเตียงช้าๆ " นอนนะครับ คนดีของดิน ดินไม่ทำแล้ว ดินขอโทษนะครับ "เค้าดึงหมอนของเธอให้เข้าที่ แล้วพาเธอมามานอนลงบนเตียงนอน "ดินรักทรายมาก ยิ่งอยากใกล้ชิด อยากให้เราเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่ถ้าทรายยังไม่พร้อม ไม่สะดวกใจ ดินก็จะไม่บังคับ นะครับคนดี ของดิน "แผ่นดินยิ้มให้เธอ ทั้งที่ตัวเองทรมานแทบขาดใจ น้องชายที่ตื่นตัวเต็มที่ พร้อมแล้วที่จะออกมาใช้ทำการทำงาน ไม่ยอมรับรู้สถานการณ์ด้วยแม้แต่น้อย มือที่ลูบผมเบาๆ ให้เธอคลายความตกใจ พยายามหายใจเข้าออกช้าๆ เพื่อที่ตัวเองจะได้ผ่อนคลายลงด้วย " ดินโกรธทรายไหม "เธอถามเค้าออกมาตรงๆ แผ่นดินส่ายหน้า แล้วดันตัวเองออกมา ตอนนี้ เค้าต้องการเวลาส่วนตัวสักครู่ กายแกร่งปล่อยเธอให้นอนลง แล้วขยับตัวลงมาข้างล่าง ดึงผ้าห่มขึ้นมา แล้วจัดระเบียบน้องชายของตัวเองก่อน สัมผัสแรกที่รับรู้ คือความแข็งขืนอวบใหญ่พร้อมใช้งาน กับน้ำที่ไหลเอ่อออกมา เค้าเปียกชุ่มไปหมดแล้ว และคื
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นตอนเช้า คนที่หลับสนิทลืมตาขึ้นมา มองคนข้างๆ ที่สวมเสื้อยืดของเค้านอนหลับอยู่ข้างๆ มืออีกข้างควานหาโทรศัพท์แล้วกดปิดเสียง วันนี้มีเรียนคลาสแรกสิบโมงเช้า " ทรายครับ ทราย "แผ่นดินเรียกคนที่หลับสนิทเบาๆ จูบที่แก้มแล้วลูบผมที่ยุ่งเหยิงให้เข้าที่ " ดินต้องไปเอาชุดนักศึกษาก่อน เพิ่งจะแปดโมง ทรายนอนต่อเถอะครับ "เค้าบอกเสียงอ่อนโยน แล้วพยายามจะลุกออกมาจากเตียง ร่างกายเปลือยเปล่าควานหาเสื้อผ้าที่ทิ้งกระจัดกระจายเมื่อคืนนี้ ขึ้นมาสวม แล้วมองหาเสื้อเธอที่เค้าถอดออกโยนทิ้งไปข้างเตียง แล้วหยิบเสื้อตัวเองสวมให้แทน " ทรายครับ ดินล็อคหน้าประตูนะ ทรายจะได้ไม่ต้องลุกมาปิด " เค้าบอกอีกครั้ง แล้วรีบคว้ากระเป๋าเป้ เดินออกจากห้องไป คนที่งัวเงียลืมตาตื่นขึ้นมา ร่างกายท่อนล่างเปลือยเปล่า ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงเสื้อของเค้า เพียงตัวเดียว รถเวสป้าสีดำขับออกจากหอไปจอดที่หน้าร้านขายข้าวเจ้าประจำ สั่งอาหารเอาไว้ แล้วขี่รถตรงดิ่งกลับหอพักของตัวเอง ห้องที่เช่าเอาไว้เก็บของถูกหยิบเสื้อผ้าออกมาอย่างรวดเร็วทั้งชุดนอน และชุดนักศึกษา ที่ตอนนี้ สวมกางเกงยีนเข้าคลาสเรียนได้แล้ว เสียงก้
เบียร์เย็นฉ่ำเทใส่แก้วที่วางเรียงรายนับสิบแก้ว พร้อมด้วยหม่าล่า และลูกชิ้นทอด วางอยู่ในจาน หนุ่มๆ นับสิบคนนั่งล้อมวงกันดื่ม เสียงพูดคุยดังลั่นบ้าน จับใจความไม่ได้ คนที่คุ้นเคยกับการดื่มกินห่างความรู้สึกแบบนี้ไปนาน กลิ่นบุหรี่ที่เพื่อนสูบ เหม็นคลุ้งไปหมด "คนซุ่มเงียบที่สุดในรุ่น คือ ไอ้ดิน " หัวหน้าห้องชี้ไปที่คนที่นั่งอยู่ริมสุด แล้วเล่าให้รุ่นน้องฟัง " พี่ทรายคนสวยๆ แฟนมัน มันซุ่มจีบเค้ามานาน เนียนๆ ว่าเป็นเพื่อน ไปกับเค้าทุกที่ ดูแลเค้าทุกอย่าง พาเค้าไปกินข้าวอ่านหนังสือ ใครมาจีบพี่ทราย แม่งก็กั๊กขวางเอาไว้ สุดท้ายแล้วเป็นไง ก็สารภาพรักสิครับ "รุ่นน้องปรบมือชื่นชมรุ่นพี่ที่ไม่ค่อยพูด ยิ้มอย่างเดียว แล้วยกแก้วขึ้นดื่ม ดูเวลาที่ล่วงเลยมากว่าสองชั่วโมงแล้ว " เฮ้ย พรุ่งนี้มีเรียนบ่าย อย่าชวนน้องดึกมาก " แผ่นดินลุกขึ้น หยิบเงินส่งให้เพื่อน แล้วลุก" อ้าว จะไปไหน กลับแล้วไงมึง "" เออ ดึกแล้ว บอกทรายว่าจะไม่กลับดึก "คนเกรงใจแฟน บอกยิ้มๆ แล้วรีบออกมาจากบ้านปาร์ตี้ทันที " มี๊ขา มี๊เข้าใจทรายใช่ไหมคะ "ลูกสาวนั่งหน้าเจื่อน แล้วมองป๊ากับมี๊ที่อยู่ในจอโทรศัพท์ เรื่องที่ลูกสาวบอก ทำเอา
" รักทรายนะครับคนดี " คนที่ถูกบอกรักบ่อยๆ ยิ้มออกมา แล้วถามเค้ากลับไป " ทรายไม่คิดเลยว่า ดินจะบอกรักทรายบ่อยขนาดนี้ " " ทำไมหรอครับ ทำไมคิดว่า ดินจะเป็นคนปากหนักหรอ" เค้านอนจับมือเธอเล่น เอาขาก่ายเอาไว้ ระหว่างที่เธอกำลังไถโทรศัพท์อยู่ " ก็ดูท่าจะเป็นแบบนั้นไหมล่ะ ไม่ค่อยพูด หน้านิ่ง ขี้เก๊ก "เมื่อได้พูดแล้ว ก็บอกออกมาหมด คนโดนว่าว่าขี้เก๊ก ขยับตัวนั่งตรง แล้วมองหน้าเธอ ที่สวมเสื้อยืดของเค้า ชายเสื้อถูกดึงออกแล้วมุดเข้าไปในเสื้อ พร้อมกับจูบที่หน้าท้องเบาๆ " ดินคลั่งรักทรายมากแหละ แต่ทรายไม่รู้ตัว "แผ่นดินสารภาพออกมาตามตรง แล้วมุดออกมาจากเสื้อ ของเธอ สบตาหวานฉ่ำ " ดินเคยคุยกับใครที่ไหน เคยไปกินข้าวกับใคร ก็ไม่เคย ตามติดแต่ทรายคนเดียว ทรายรู้ไว้เถอะ ว่านอกจากทราย ดินก็ไม่เคยสนใจใคร เพราะฉะนั้น ถ้าในอนาคตมีใครเข้ามา ทรายก็วางใจได้เลย ว่าดินจะไม่มีทาง มีเรื่องผู้หญิงให้ทรายต้องปวดหัวเด็ดขาด "คนฟังวางโทรศัพท์มือถือลงทันที เธอชอบความตรงไปตรงมา เธอชอบความชัดเจน และถ้าเกิดมีใครเข้ามาหาเค้าจริงๆ เธอก็ไม่ยอมเช่นกัน ร่างบอบบางขยับตัวพลิกมานั่งคล่อมเค้าเอาไว้ คนที่นอนอยู่ใต้ร่าง
ถุงกระดาษที่มีกล่องอาหารอยู่ภายในทำเอาคนรับน้ำตาคลอ คนไม่เคยมีใครมาใส่ใจอย่างเค้า กลับได้รับการเติมเต็มจากครอบครัวของเธอ แผ่นดินยืนรอลิฟต์แล้วหันไปเห็นคนที่มายืนข้างๆ แล้วหันกลับมา หญิงสาวยิ้มออกมา แล้วเดินเข้าลิฟต์ไปก่อน เพื่อดูว่า เค้าจะเดินตามเข้าไปหรือไม่ ภายในลิฟต์ที่มีคนสองคน รอยยิ้มที่ยิ้มสะท้อนกับลิฟต์ที่มีให้คนที่ยืนอีกฝั่ง แต่เค้ากลับทำสีหน้าเรียบเฉย แผ่นดินเดินออกมาจากลิฟต์เมื่อถึงชั้นของตัวเอง เดินไปที่ห้อง ไขกุญแจแล้ว เดินเข้าไป ทุกการกระทำของเค้า อยู่ในสายตาอีกคน แต่เค้าไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ และไม่คิดว่า ผู้หญิงคนนั้น มีตัวตนห้องริมระเบียงชั้น5ห้องที่รีโนเวทใหม่ล่าสุด กว้างกว่าทุกห้องในตึกนี้ เจ้าของห้อง เลือกผู้เช่า เลือกแล้ว เลือกอีก จนมาสรุปที่พี่ทราย ได้ครองห้องนี้ไป แม้ราคาจะสูง แต่ทุกคนในตึกก็ยอมจ่าย เพราะใหม่หมดทุกอย่าง ทั้งแอร์ และเฟอร์นิเจอร์ คนที่อยากได้ทั้งห้องนี้ และแฟนพี่ทราย มองด้วยความไม่พอใจ ทำไม ผู้หญิงคนนั้น ถึงได้ทุกอย่าง ที่เธออยากได้ ประตูหน้าห้องปิดสนิทพร้อมกับที่งานบางอย่างรออยู่ เสื้อผ้าที่ใส่แล้วอยู่ในตะกร้าสองใบ ถูกหยิบออกมาวางเอาไว้ตรงหน้าประตู
รถเวสป้าสีดำจอดที่หน้าอพาร์ตเมนต์ช่วงเย็น ข้าวเปล่าที่ซื้อมาสะดวกที่สุดสำหรับมื้อเย็น กระเป๋าเป้บรรจุหนังสือและเอกสารที่ยังทำไม่เสร็จหอบหิ้วมาทำต่อที่บ้าน อาจารย์ที่กำลังจะเปิดคอร์สสอนนักเรียนมอหก ต้องการนักศึกษาที่มีความรู้พื้นฐานแน่นจัดที่เพิ่งผ่านปี1มาด้วย แผ่นดินจึงเป็นตัวเลือกที่ดี คนที่เหนื่อยมาตลอดบ่าย กลับเข้าห้อง เปิดแอร์ล้างมือล้างเท้า แล้วอุ่นอาหารที่คุณย่าทำมาฝากเป็นมื้อเย็น " กินข้าวหรือยัง " คำถามแรกที่ทักทายทำเอาคนฟังอิ่มใจ คนไกลกลัวว่าเค้าจะลืมกินข้าว " กำลังเลย มีไข่พะโล้ด้วยแหละ " เค้าอวดเธอแล้วยกจานให้ดูหน้ากล้องโทรศัพท์" คิดถึงมาก พรุ่งนี้มากี่โมงครับ จะไปกินไหม หมูกะทะ จะได้บอกไอ้ทิน " คนที่ตั้งใจเตรียมอาหาร เอาไว้ให้ส่ายหน้าทันที " ไม่ไป ทรายจะทำกับข้าวไปเอง รอชิมได้เลย "แผ่นดินพยักหน้ารับรู้ วันนี้ที่เครียดที่เหนื่อย หายไปหมดเพราะคนตรงหน้า ที่ยิ้มหวานเป็นกำลังใจ " กินข้าว อาบน้ำแล้ว โทรมานะ ทรายทานข้าวก่อน " เธอบอกยิ้มๆ แล้วโบกมือบ้ายบาย เสียงเคาะหน้าประตู ทำให้คนที่กำลังกินข้าววางช้อนลงจานแล้วเดินมาเปิดประตู คนที่ยืนอยู่หน้าห้อง ถือของมาถุงใหญ่ ยืน
ทิวเขามองหน้าท้องของน้องสะใภ้แล้ว ใช้เครื่องช่วยฟัง ลูบคลำไปด้วย ก่อนจะดึงมือน้องชาย ที่นั่งอยู่ข้างๆ ให้สัมผัสกับความรู้สึก " ตรงนี้คนหนึ่ง ตรงนี้คนหนึ่ง " พี่ชายที่เป็นหมอ บอกคุณพ่อที่น้ำตาคลอหน่วย แล้วสัมผัสกับความปูดนูน " ดื้อไม่เบาแน่นอน " คนฟังยิ้มกว้างกันหมด มองคุณแม่ที่นอนเอนกายบนเตียง " ตอนนี้ระยะปลอดภัยแล้ว จะไปไหน ก็ไปได้ จะทำอะไร ก็ทำได้ แต่ต้องเบาๆ นะ " พี่ชายมองน้อง สบตารู้กัน คุณพ่อพยักหน้า แล้วมองหน้าภรรยา ที่ยิ้มเขิน " ต้องนั่งรถเข็นก่อนไหมพี่ทิว " คุณหมอแนะนำให้นั่งรถเข็นไปก่อนช่วงแรก แต่ตอนนี้ ทุกอย่างดีขึ้นแล้ว " อึดอัดไหม อยากเดินหรือเปล่า " คุณหมอถามว่าที่คุณแม่ ที่ตอนนี้ พักผ่อนอยู่บ้านเป็นส่วนใหญ่ และเดินน้อยมาก สามหนุ่มยกขบวนเป็นบอร์ดี้การ์ดอารักขาคุณแม่คนใหม่ ม่อนเข็นรถเข็น เดินเคียงคู่มากับ แฟนหนุ่มที่ลงเวรมาก็มาหาหลานก่อน คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ เดินตรงดิ่งไปที่แผนก แม่และเด็ก เพื่อช้อปปิ้ง เตรียมของให้เด็กๆ ก่อนที่ท้องจะใหญ่กว่านี้ สามหนุ่มตาเป็นประกายกับเสื้อผ้าตัวเล็กตัวน้อย หลายสิบแบบที่พนักงานนำมาให้เลือก เสื้อผ้าเด็กอ่
หลานชายของท่านประธาน เดินควงคู่มากับภรรยาที่ตึกที่ทำงาน เพราะตำแหน่งและความสำคัญ ของคุณเมฆ ทำเอาคนที่เคียงข้าง ในตำแหน่งทีมเลขา ได้รับความเกรงใจไปด้วย ภาพข่าวงานแต่งงานสุดพิเศษที่ผู้บริหารบางคน ได้รับเชิญไปร่วม กระซิบบอกว่า หญิงสาวร่างบอบบางที่เป็นเจ้าสาว คือ คุณเขมจิรา ที่มาทำงานก่อนคุณเมฆ ได้ไม่เท่าไหร่ " วันนี้มีประชุม2วาระนะคะ แล้วก็มีนัดทานมื้อเที่ยงกับคุณพ่อคุณแม่ด้วย " รักษาการณ์รองประธานพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินจับมือภรรยาขึ้นไปห้องทำงานด้วยกัน ทำเอาสาวๆ ที่ตั้งใจจะแอบมอง คุณเมฆ หลังทราบข่าวว่า จะเข้ามาทำงานที่นี่ ต้องทำหน้าจืดเจื่อนทันที พ่อสายมองลูกชายและลูกสะใภ้แล้วยิ้มกว้างออกมา นัดมื้อสำคัญที่จะขอคำปรึกษาเบื้องต้น ต้องถามผู้มีความรู้ก่อน " หนูเข็มบำรุงร่างกายมาอย่างดีแล้ว ก็ไม่ยากเท่าไหร่ อย่ากังวลไปเลยลูก พี่ทิวเค้าก็เรียนอาจารย์หมอให้แล้วว่าจะพาน้องชายไปปรึกษาใช่ไหม " พ่อสายหยิบวิตามิน และ เอกสารต่างๆ ขึ้นมาส่งให้ลูกชาย ที่กำลังเตรียมจะทำหลานให้ " เมฆอยากได้ผู้ชายผู้หญิงทีเดียว แต่กลัวเข็มจะเจ็บมากครับ " คนที่เข้าใจดี พยักหน้า แล้วยิ้มให้กำลังใจ แม่ชมจับมือลูกสะ
เรือนไทยในโรงแรมชื่อดังใจกลางกรุงเทพ ตกแต่งด้วยไม้ไทยที่มีกลิ่นหอมละมุนไปทั่วทั้งงาน งานแต่งงานของลูกสาวคนโต ของไทยแมนสตีลก็เพิ่งเรียบร้อยไปเมื่อสองเดือนก่อน ร้านเว็ดดิ้งแพลนเนอร์ก็ได้งาน ใหญ่ยักษ์ที่เป็นของลูกชายคนเล็กต่อเลย ดอกพุดซ้อน ดอกมะลิ ที่หาได้ยากยิ่งกว่าดอกไม้ต่างประเทศ ถูกลำเลียงเข้ามาที่สถานที่จัดงาน ดอกไม้ไทย บอบบางและดูแลได้ยากยิ่งกว่า ทำให้คนที่ทำงานรับรู้ถึงความใส่ใจ " เข็มชอบดอกไม้หอมๆ สีขาวกับสีเขียว เหมาะสมดีแล้วครับ " ธีมงานที่เจ้าบ่าวเลือกมา ทำเอาคนฟังตาเยิ้มตามไปด้วย น้องเมฆ ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นที่เพิ่งเรียนจบ แล้วไม่ประสีประสา แต่ความคิดความอ่าน ดีเหลือเกิน " เข็มอยากให้เรียบง่ายที่สุด เพราะรู้ดีว่า ทุกอย่างมันยุ่งมากจริงๆ แต่บ้านผม อยากให้เกียรติบ้านเข็มที่สุดครับ " เสียงของเจ้าบ่าวสุภาพอ่อนโยน ใบหน้าหล่อเหลายิ้มอบอุ่น สายตาเป็นประกาย ยิ่งทำเอาคนมอง อิจฉาหนักมาก พานดอกไม้ และ ชุดโต๊ะรับน้ำสังข์ เป็นดอกไม้สด ที่เลือกสรรมาเป็นอย่างดี ช่างดอกไม้ทุ่มสุดตัว ตลอด5วันที่ผ่านมา ตกแต่งสถานที่แห่งนี้ เนรมิตเป็นศาลาดอกไม้ ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แขกผู้มีเกียรติที่มา มี
ผู้ช่วยผู้จัดการแกนบัตรพนักงาน หน้าตึก ก่อนจะเดินไปซื้อกาแฟ แล้วกดลิฟต์ขึ้นไปทำงาน หญิงสาวหลายต่อหลายคนยิ้มหวานให้กับคุณม่อน ด้วยความใส่ใจ ตลอดเกือบสองปีที่ทำงานมา ไม่เคยเห็นคุณม่อน จีบใครเลยสักคน ทั้งที่มีหลายต่อหลายคน สร้างสะพานเสริมคอนกรีต ให้เจ้าตัวข้ามมา แต่ก็ไม่แม้แต่ยืนมองที่หน้าสะพานด้วยซ้ำ ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาว สวมเสื้อช้อปพนักงานคลุมอีกตัว แล้วถือกาแฟ เดินเข้ามาในลิฟต์เป็นคนสุดท้าย หญิงสาวที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุด แอบเห็นแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายโดยบังเอิญ แล้วสะกิดเพื่อนที่ยืนข้างๆ ให้ได้เห็นด้วย เงาสะท้อนของลิฟต์ทำให้เห็นอากัปกิริยาของคนข้างๆ ชายหนุ่มมองแหวน แล้วยิ้มออกมาเมื่อนึกถึง คนที่ให้ตีตราจองเอาไว้ ทิวเขามอบแหวนแทนใจ ในวันพิเศษให้ท่ามกลางพระจันทร์ดวงโต " คุณม่อน มีแฟนแล้วหรอคะ " คนกล้าพูด ถามขึ้นมาอย่างเสียมารยาท " ครับ ผมมีแฟนแล้ว คบกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย " เค้าบอกเสียงสุภาพ แล้วเดินออกจากลิฟต์ไปทันทีที่ประตูเปิด ใบหน้าคมเข้มยิ้มกว้างให้กับรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ แล้วเอ่ยทักทาย ตามปกติ " วันนี้มีพนักงานใหม่ มาอยู่ข้างบน หน้าตาน่ารักเชียวค่ะ คุณม่อน " คน
รถเก๋งคันสีขาว จอดในบ้านของคุณปู่กับคุณย่า ชายชราที่ยังแข็งแรง อ้าแขนกว้างให้หลานชายเข้ามากอด คุณหมอทิวกอดคุณปู่ ที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายสัปดาห์ ยิ้มกว้างออกมา “คุณปู่ครับ ผลตรวจร่างกายแข็งแรงดีมากๆ เลย เก่งมากครับ” ชายชรา พยักหน้า แล้วยิ้มออกมา " ดีใช่ไหม หมอทิวบอกว่า ปู่แข็งแรงดีใช่ไหม " คุณหมอยิ้มให้คุณปู่ แล้วประคองผู้เป็นปู่ขึ้นรถตู้ โดยมีม่อน ประคองคุณย่า เดินตามมา คุณปู่กับคุณย่า ไปตรวจสุขภาพทุก6เดือนตามปกติ พยาบาลประจำตัว รายงานผลการตรวจสุขภาพแก่หลานชายคนโต ที่เป็นนายแพทย์หนุ่ม ข้อมูลทุกอย่างที่ออกมา เป็นที่น่าพอใจเหลือเกิน " ปู่กับย่าอยากอยู่นานๆ อีกหลายสิบปี ต้องระวังตัวเองให้มาก อยากจะอุ้มเหลนก่อน " " ครับ พี่ทรายคงสักพัก ใช่ไหม " หลานชายบอกเสียงอ่อนโยน" ยัง ทรายเค้ายังไม่มีหรอก เจ้าเมฆ นั่นแหละตัวดี มาขอปู่แล้ว ว่าจะมีเหลนให้ปู่ " คุณหมอพยักหน้านับรู้ น้องชายตัวแสบโทรมาขอคำแนะนำต่างๆ สารพัด แถมยังโทรไปหาพ่อกับแม่ ให้จัดวิตามินมาบำรุงแฟนขนานใหญ่ เพื่อจะให้ เข็ม ตั้งท้องลูกได้อย่างดีที่สุด " คุณปู่ไม่เสียใจนะครับ ที่ทิวไม่มีหลานปู่ " คุณหมอถามขึ้นมา แล้วจับมื
ห้องนอนของลูกชายคนเล็กของบ้านตกแต่งด้วยของเล่นหลายอย่างที่บ่งบอกตัวตน แขกคนสำคัญวางกระเป๋าใบเล็กราคาแพง เอาไว้บนโต๊ะ แล้วมองดูรอบๆ ห้อง นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้เข้ามานอนในห้องนี้ ตามปกติทุกครั้งที่มา จะนอนที่ห้องพักแขกข้างล่าง แต่เนื่องจากงานสำคัญแบบนี้ ห้องพักแขก จึงยกให้กับ พี่หมอกี้ กับสามี และสาวน้อยตัวอ้วนกลม ที่ทำเอาน้าเมฆ หลงหัวปักหัวปำ เด็กหญิงตัวอ้วนกลม ยิ้มอย่างอารมณ์ดีเรียกหา พ่อพ่อ ตลอดเวลา สายตาของเมฆที่มอง เต็มไปด้วยความหลงรัก เต็มเปา พี่ทินยิ้มกว้าง เมื่อน้องชายเพื่อน เกาะติดลูกสาวตัวเองแจ พาไปเดินเล่น ดูดอกไม้ ไปนั่งเล่นกับคุณทวด ได้เป็นครึ่งค่อนวัน ไม่ร้องไม่กวนสักนิด เขมจิรามองภาพนั้นแล้วเต็มตื้นในหัวใจ เมฆไม่ใช่เด็กอย่างที่ใครๆ คิด เค้าอยากมีครอบครัว อยากสร้างครอบครัว ด้วยตัวเอง อยากมีลูกน้อยหน้าตาน่ารัก ที่เป็นแก้วตาดวงใจ " คุณทวดหลงเหลนไหมครับ " คุณย่ามองเด็กตัวอ้วนกลม แล้วพยักหน้า เรียกให้เข้ามาใกล้ๆ " ย่ายังไม่ได้รับขวัญหลานเลยลูก " ย่าวุ้นหยิบห่อสีแดงออกมาจากข้างตัว แล้วยิ้มกับเหลนตัวน้อย " ขอให้แข็งแรง โตวันโตคืนนะลูก อารมณ์ดี เป็นเด็กดีของพ่อแม่เจ้านะลูก
เสียงเปียโน และ ไวโอลิน ดังขึ้นตั้งแต่ช่วงบ่ายแก่ เต็นท์สีขาว หลายสิบเต็นท์ตั้งตรงลานกลางบ้านหลังใหญ่ สามหลังที่ปลูกติดกัน รถขนของวิ่งเข้าออกตั้งแต่สองวันก่อน เพื่อจัดงานแต่งงาน ของลูกสาวคนโต ทายาทไทยแมนสตีล กับ นักแสดงหนุ่มชื่อดัง ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ ได้ไม่ทันครบเดือน ทุกอย่างที่เตรียมการเอาไว้ เรียบร้อยและสวยงามเพื่อนเจ้าสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้ากระจก กับมือของเพื่อนรักเอาไว้แน่น มือบอบบางสองมือ เกาะกุมกัน เอาไว้ " สวยไม่มีที่ติเลยทราย สวยมากจริงๆ " หมอกี้บอกกับเพื่อนรัก แล้วกอดเจ้าสาว ที่สวมเดรสยาวสีขาว เรียบง่าย ที่หอบหิ้วมาจากต่างประเทศ ผมยาวสยาย ทำเป็นเกลียวใหญ่ ติดดอกไม้หอมละมุน ลำคอขาว สวมสร้อยคอเส้นเล็ก เพชรเม็ดเดี่ยว งามแทบลืมหายใจ ช่างแต่งหน้าช่างทำผม ถ่ายภาพคู่กับเจ้าสาว เพื่อเป็นผลงานของตัวเอง เสียงเคาะประตูหน้าห้อง พร้อมกับเด็กหญิงวัยขวบกว่า ยิ้มกว้างโผเข้ามาหา แมะ แมะ ทันทีที่ เห็นหน้า ผู้เป็นพ่อยิ้มกว้าง แล้วมองเพื่อนที่เห็นกันมาหลายปี ด้วยความดีใจเหลือเกิน " ขอบคุณนะคุณพ่อ ที่ช่วยเลี้ยงลูกให้ กี้เลยได้เม้าส์ยาวๆ ทั้งคืน " ทินพยัก
" ทิว เมฆ มีเรื่องอยู่ที่โรงพัก ทิวมาได้ไหมคะ " คุณหมอหนุ่มมาถึงสถานีตำรวจแทบจะทันทีที่รับโทรศัพท์ แพทย์หนุ่มที่กำลังจะออกเวร วิ่งมาที่รถเก๋งของแฟนหนุ่มด้วยความตกใจ แล้วบอกคนข้างๆ " เข็มโทรมา เจ้าเมฆมีเรื่อง ไปหาน้องก่อน แล้วค่อยบอกผู้ใหญ่อีกที " คนขับรถกำพวงมาลัยแน่น ไอ้ชิบหายตัวไหนมันกล้าทำน้องกู “เข็มดูตกใจมาก แต่ทิวยังไม่ได้คุยกับน้อง น้องคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม” มือบอบบางถูกดึงไปกุมมือเอาไว้แน่น " ม่อนอยู่นี่แล้ว ดูท่าทีถ้ามันไม่จบ ทิวก็ประกันตัวม่อนไปพร้อมๆ กันเลยละกัน " เลือดวิศวะมันเข้มข้นไหลพล่านในตัว เมฆไม่ใช่คนเกเร ถ้าไม่เหลืออด เมฆไม่ทำ แล้วถ้าทำน้องเจ็บ พี่จะอยู่นิ่งได้อย่างไร " อย่าใจร้อนนะม่อน เดี๋ยวคอยดูสถานการณ์ก่อน ถ้ายังไง ทิวจะโทรหาพ่อแม่เอง " คนที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดตอนนี้ คือพ่อสายกับแม่ชม อย่างน้อย ก็ยังเป็นผู้ใหญ่มากกว่าตัวเอง รถเก๋งสีขาวจอดที่หน้าโรงพัก พอร์ชคันสวยจอดอยู่ด้านหน้าแล้ว คุณหมอหนุ่มเดินดุ่มๆ ไปที่ด้านใน ก่อนจะเห็นแฟนน้องชายนั่งหน้าซีดอยู่ " ทิว " คุณหมอพยักหน้า ว่าตัวเองมาแล้ว ม่อนเดินตามหลังมาติดๆ แล้ววิ่งไปข้างใ
นักศึกษาฝึกงานหลายคนเดินมากับพี่ๆ ที่แผนกที่ดูแลรุ่นน้องสัปดาห์นี้ ก่อนที่กลุ่มคนที่นั่งอยู่ก่อน จะบอกเสียงเบา “เมฆ เค้าขับพอร์ช นะจ๊ะ สาวๆ” ข่าวลือที่ออกมาจากปากพนักงานฝ่ายHR บอกกับเพื่อนๆ ระหว่างที่เห็น รุ่นน้องเดินมาทานข้าวกลางวัน " ข่าวลือหรือข่าวจริง " " ฉันอ่านเอกสารกับตา เอกสารที่เขียนคำร้อง บัตรจอดรถไงเธอ " คนที่รู้ถึงเอกสารพยักหน้า " คือ น้องหล่อ พี่ก็ยอมใจแล้ว น้องยังสุภาพ น่ารัก แถมยังรวยเว่อร์ๆ แบบนี้ พี่จะทำยังไงได้ " พนักงานสาวๆ ที่ยังโสดสนิท หันไปมองคนที่ตกเป็นเป้าสายตา รุ่นน้องผู้หญิงที่มาพร้อมกัน ชวนชายหนุ่มคุย ตลอด แต่คนที่ยืนเชิด ก็เชิดอยู่อย่างนั้น ไม่สนใจอะไรเลย " คุณน้องพีพี เค้าก็คอยเฝ้าของเค้าอยู่ แกเห็นไหมละ " หนึ่งในนั้นพูดขึ้นมา คนที่นิ่งฟังอยู่ ยกน้ำขึ้นมาดื่ม แล้วดับฝันสาวๆ ตรงหน้าก่อนจะมโนไปไกล " ลูกชายคนเดียวของไทยแมนสตีล จะขับพอร์ช ก็ไม่แปลก แล้วเค้าก็มีแฟนแล้ว ชื่อน้องเข็ม พี่เคยเจอมากับตา ดับฝันนะจ้ะ สาวๆ แล้วมองจากทางนี้ ก็ดูออกว่า พีพีอะชอบเค้า แต่เค้าไม่เล่นด้วย " คนอ่านเกมขาด ลุกขึ้นถือจานข้าวไปเก็บ เบื่อข่าวเมาส์ ทั้งหลายแหล่ ไม