ตอนที่ 30

จากนั้นเสียงครางครวญของหญิงชายต่างวัยก็ดังประสานระงมไปทั้งห้อง สูงบ้างต่ำบ้างสลับไปตามกระแสอารมณ์ที่หลากหลั่งพรั่งพรูมาสู่กันและกัน

โรมเองก็ไม่เคยคิดว่าในชีวิตนี้จะหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งได้มากมายถึงเพียงนี้ และมันทำให้เขาเริ่มคิดถึงการแต่งงาน... นึกถึงการใช้ชีวิตคู่อีกครั้ง

โรมมีเซอร์ไพรส์ เขาตั้งใจเอาไว้ว่าวันพรุ่งนี้จะขอน้อยหน่าแต่งงาน เพราะเขารู้ชัดแล้วว่ารักหล่อนเหลือเกิน

ความรักที่โรมมีต่อน้อยหน่าทำให้ถ้อยคำนินทาว่า ‘โคแก่หลงหญ้าอ่อน’ หรือ ‘คนแก่กินเด็ก’ ไม่มีความหมายกับเขาอีกต่อไป

“พรุ่งนี้พ่อมีเซอร์ไพรส์”

โรมเกริ่นเอาไว้เพียงสั้นๆ ในนาทีที่ร่างกายกำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์แห่งความรู้สึกเสียวซ่านเป็นสุข ความรักกำลังสร้างโลกใบใหม่ ล้อมกรอบหญิงชายต่างวัยเอาไว้ในโลกที่มีแต่ใบหน้าระรื่นสุขของกันและกัน

ในเวลาต่อมา

กว่าหญิงชายต่างวัยจะออกมาจากห้องนอน ตอนนั้นเวลาก็ล่วงเลยเข้ามาถึงสามทุ่ม โรมรู้สึกหิวข้าวเพราะออกแรงไปเยอะ จึงเดินโอบเอวน้อยหน่าลงมาในครัว

“พ่อเลี้ยง... ”

เป็นเสียงของคำแก้วนั่นเองที่เอ่ยขึ้นมาขณะโรมกับน้อยหน่าพากันมาถึงโต๊ะอาหาร

“ยังไม่นอนอีกรึ”

โรมแปลกใจที่เห็นว่าคำแก้วยังไม่น