“แน่นอนสิ.. เพราะเธอเป็นสาวใช้ประจำตัวของฉัน จะต้องรับผิดชอบอาหารการกินความเป็นอยู่ฉันทุกอย่าง ดังนั้นในเมื่อเธอบกพร่องในหน้าที่ เธอจะต้องรับผิดชอบ ฉันจะหักเงินเธอพันนึง หนึ่งพันต่อการทำให้ฉันไม่พอใจหนึ่งครั้ง นี่ถือว่าเมตตามากๆ เลยนะ เพราะปกติฉันไม่มีเมตตาให้พนักงานตัวเล็กๆ แบบเธอหรอก” วีรนุชอ้าปากค้างมองเขาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
นอกจากสัญญาทาสแล้ว เธอก็ยังมีเงินเดือนระหว่างที่เป็นสาวใช้กิตติมศักดิ์นี้ด้วย เดือนละห้าหมื่น ถือว่าเยอะพอสมควรสำหรับคนตกทุกข์ได้ยากแบบเธอ และเธอจำเป็นต้องมีเงินและต้องเก็บเงินเพื่อไถ่ถอนตัวเองจากสัญญาทาสจากอีตาธีธัชจอมมารร้าย แต่นับตั้งแต่เริ่มงานได้หนึ่งสัปดาห์ เธอถูกหักไปแล้วเกือบหมื่น แล้วแบบนี้กว่าจะสิ้นเดือน เงินเดือนของเธอจะเหลือถึงพันรึเปล่า เพราะพ่อเจ้าประคุณ เอะอะๆ หักเงินๆๆ หน้าเลือด โหดร้ายใจทมิฬอย่างที่สุด หญิงสาวคิดอย่างเดือดดาลในใจ
“หน้าเลือด โหดร้าย คุณมันไม่ใช่คน..”
“ฉันไม่ใช่คนอยู่แล้ว เพราะฉันเป็นเทพบุตรสุดหล่อ”
เขาพูดอย่างมั่นหน้า แต่วีรนุชนั้นจำต้องระงับโทสะเอาไว้อย่างสุดความสามารถ ตอนนี้เธอไม่อาจจะต่อกรกับเขาได้จริงๆ
เย็นไว้ยัยวีวี่ วันพระไม่ได้มีหนเดียว เข้าพรรษา ไม่ได้มีหนเดียว หนึ่งสัปดาห์มีเจ็ดวัน หนึ่งเดือนมีสามสิบวัน หนึ่งปีมี 365 วัน ต้องมีสักวันที่เป็นวันของเธอ.. หญิงสาวแก้มยุบแก้มพองพยายามระงับจิตระงับใจ...
“เอาล่ะๆ เอาเป็นว่า วันนี้เห็นแก่ว่าอากาศดี ฉันไม่หักเงินเธอก็ได้ แต่ตอนนี้ฉันหิวมาก ตามมานี่”
ธีธัชปรายตามองที่กำมือแน่น แก้มยุบแก้มพองตรงหน้ายิ้มๆ แล้วถอนใจออกมาเบาๆ ก่อนจะถือวิสาสะคว้าข้อมือเล็กให้เดินตามเขาไปหน้าตาเฉยและเจ้าหล่อนก็ขัดขืนไม่ได้ ต้องรีบสาวเท้าตามเขาไปอย่างไม่มีทางเลี่ยง
“จะพาฉันไปไหนเนี่ย”
“ไปหาอะไรกินน่ะสิ ไม่หิวรึไง”
“หิวสิ ถามได้ ทั้งหิวทั้งเหนื่อยจนสายตัวแทบขาดแล้วเนี่ย”
หญิงสาวบ่นปอดแปดขณะเดินตามเขามาติดๆ จนมาหยุดที่ห้องครัวที่เธอเพิ่งจะทำความสะอาดไปเมื่อครู่ก่อน ธีธัชกวาดตามองห้องครัวที่ถูกเก็บกวาดแล้ว แต่ก็ยังมีร่องรอยวีรกรรมเหมือนโดนโจมตีด้วยขีปนาวุธจนยับเยินอยู่ก็ตาม...
“ไหนดูสิว่ามีอะไรในตู้เย็นบ้าง”
เขาปล่อยมือเล็กแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นขนาดใหญ่ที่บรรจุทั้งอาหารสดอาหารแห้งที่เขาให้คนซื้อของมาติดไว้ระหว่างที่พักอยู่ที่นี่ราวหนึ่งอาทิตย์ คิ้วเข้มขมวดเล็กน้อย แล้วค่อยๆ หยิบข้าวของออกมาจากตู้เย็น
“ทำบะหมี่ก็แล้วกัน ไปเอาผักกวางตุ้งนี่ไปล้าง แล้วก็นี่”
ชายหนุ่มยื่นของให้ วีรนุชรับไปล้างโดยดีไม่อิดออด เดินไปที่อ่างล้างผักแต่ก็ไม่วายจะหันมาปรายตามองเขาเงียบๆ ร่างสูงใหญ่ทำให้ห้องครัวที่กว้างแสนกว้างดูเล็กและคับแคบไปถนัดตาทีเดียว ใบหน้าหล่อเหลาชนิดหนึ่งไม่มีสองที่ผสานความลงตัวระหว่างเอเชียกับยุโรปได้อย่างเหมาะเจาะ ไม่ว่าจะเป็นรูปหน้าเรียวเหลี่ยมคมได้องศาที่รับกับดวงตาคมใหญ่สีเทาอมเขียวภายใต้คิ้วเข้มดกหนานั่น จมูกโด่งเป็นสันสวยงาม รับกับริมฝีปากสีชมพูระเรื่อราวริมฝีปากอิสตรีของเขานั้นสวยงามกว่าหญิงสาวบางคนเสียอีก เธอยอมรับว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าที่สวยมากทีเดียว หากว่าเขาแต่งตัวเป็นผู้หญิงก็คงจะสวยกว่าเธอเป็นแน่
และพลันเธอก็นึกถึงคืนที่เธอจับเขามัดไว้กับเตียง และเอาลิปสติกของตนทาปากให้เขาก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ ธีธัชหน้าสวยจริงๆ นั่นล่ะ ยิ่งทาปากแดงๆ ยิ่งสวย.. และท่าทางแอบหัวเราะคิกคักของเธอทำให้ชายหนุ่มอดหมั่นไส้ไม่ได้ และคิดว่าเจ้าหล่อนคงคิดอะไรไม่ดีกับเขาเป็นแน่ แต่ก็ทำเป็นไม่ใส่ใจ ขณะต้มน้ำลวกเส้นบะหมี่และทำน้ำซุปสำหรับอาหารมื้อนี้ที่เกือบจะเย็นย่ำแล้ว
“หั่นผักเป็นรึเปล่า” เขาหันมาถาม หญิงสาวพยักหน้าหงึกๆ หั่นผัก หั่นหมูเธอทำได้เพราะเคยได้ไปช่วยเป็นลูกมือวาสิฏฐีตอนอยู่ที่บ้านของเขาระยะหนึ่ง
“งั้นก็หั่นมา หั่นหมูด้วย” วีรนุชไม่รอให้เขาบอกซ้ำเมื่อได้กลิ่นน้ำซุปหอมๆ ชวนน้ำลายไหลจากหม้อน้ำซุปที่กำลังเดือด ตอนนี้ขออิ่มท้องก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากัน หญิงสาวบอกตัวเอง
“แล้วเธอมานี่ มาดูว่าต้มบะหมี่แบบมืออาชีพน่ะต้องทำไง”
หญิงสาวยกจานผักกับหมูที่หั่นเป็นชิ้นสวยงามมายืนข้างๆ เขาแล้วจับจ้องการทำบะหมี่ของเขาไม่วางตา
และในที่สุด บะหมี่เส้นเหลืองเหนียวนุ่มน่าประทานก็อยู่ในชามเรียบร้อย พร้อมกับเสียงท้องของเธอร้องโครกครากโดยไม่รักษาหน้าตาของเธอแม้แต่น้อย วีรนุชยิ้มแหยๆ ให้เขาแล้วรีบนั่งลงสูดกลิ่นหอมยั่วน้ำย่อยของบะหมี่ชามโตตรงหน้า
“หอมจริงๆ เลย เจ้านายของวีวี่นี่เก่งจังเลยเนอะ ทำอาหารก็เป็น หล่อก็หล่อ แถมใจดีอีกด้วย ทำอาหารให้สาวใช้ตัวน้อยๆ กินด้วย ข้าน้อยซาบซึ้งใจเสียนัก”
หญิงสาวทำท่าเลียนแบบท่าทางในภาพยนตร์จีนแล้วรีบหยิบตะเกียบมาจัดการบะหมี่ตรงหน้าอย่างหิวโหยไม่รอให้เขาพูดอะไร ธีธัชเหลือบตามองเพดานกับความประจบประแจงของเธอที่ดูก็รู้ว่าหาความจริงใจไม่ได้สักนิด แล้วนั่งลงจัดการบะหมี่ตรงหน้าโดยไม่พูดอะไร เพราะตอนนี้เขาก็หิวจนตาลายแล้วเช่นกัน
ตอนที่4.“โอ๊ยยยยย.. เหนื่อยยยย..”วีรนุชแทบจะเดินขาลากเข้าห้องพักอันคับแคบของตน พอเข้าห้องมาได้ เธอก็ทิ้งร่างลงกับที่นอนเล็กอย่างคนหมดสิ้นเรี่ยวแรง โดยไม่คิดจะรักษามาดคุณหนูผู้เลอโฉมอีกต่อไป ตอนนี้เธอแทบไม่มีแรงจะลืมตาด้วยซ้ำ เอาช้างมาฉุดเปลือกตาก็ลืมไม่ขึ้นแล้ว“ไอ้คุณธีธัชตัวร้าย คุณมันไม่ใช่คนนนนน.. นายมันเป็นจอมปีศาจ”แม้จะหลับตาอยู่แต่ริมฝีปากอิ่มก็ยังคงพึมพำต่อว่าคนที่ใช้แรงงานเธอตั้งเช้าจรดค่ำอย่างขุ่นแค้นใจวันนี้เป็นอีกวันที่เธอเหนื่อยแสนเหนื่อย วันนี้เขาไปตกปลา และเธอก็ต้องวิ่งบริการเครื่องดื่มให้เขาทั้งวัน ทั้งบีบทั้งนวด ทั้งตั้งเตาปิ้งย่างปลาที่เขาตกมาได้ ทั้งต้องมาเตรียมน้ำอุ่นให้เขาอาบ ทั้งต้องทำความสะอาดบ้านที่แม้จะสะอาดเอี่ยมอยู่แล้ว แต่พ่อคุณก็ยังว่ามันมีฝุ่น และเธอต้องจัดการกับฝุ่นเจ้าปัญหา แดดก็ร้อน ทั้งแค้นใจ ที่โดนเขากลั่นแกล้งให้ทำงาน ตอนนี้เธอหมดแรงแล้วจริงๆ ทั้งสะบัดร้อนสะบัดหนาว เหมือนจะเป็นไข้ นี่เพียงสัปดาห์กว่าๆ เท่านั้น สงครามระหว่างเธอกับธีธัชยังไม่จบง่ายๆ แน่นอน แต่ตอนนี้เธอขอพักเอาแรงก่อนก็แล้วกัน...หญิงสาวนอนแผ่อย่างหมดแรงไม่สนใจเสียงเคาะประตูที่ดังร
ตอนที่5.“เสียงใคร.. ทำไมคุ้นๆ”วีรนุชชะงักแล้วค่อยๆ เงยหน้าขึ้นจากหมอนทันที พร้อมกับที่มีแขนสีน้ำตาลทองของใครคนหนึ่งเท้าลงมาบนที่นอนนุ่มคร่อมร่างของเธอไว้ ดวงตางามค่อยๆ มองตามแขนแกร่งไปเรื่อยๆ จนเห็นใบหน้าของเจ้าของแขนแข็งแรงนั้นชัดเต็มๆ ตา“คุณธัช”“ก็ฉันน่ะสิ ลุกจากที่นอนได้แล้วยายขี้เซา”ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้แค่คืบ วีรนุชมองเขาตาเบิกกว้างแทบถลน และจากประสาทสัมผัสของเธอนั้นรับรู้ได้ว่า เขาไม่ได้สวมเสื้อ แล้วนี่เขาใส่กางเกงรึเปล่า“มัวมองอะไรเนี่ยยายแมงหวี่ รึไข้ขึ้นจนเป็นใบ้ไปแล้ว”ชายหนุ่มเคาะปลายจมูกมนเบาๆ อย่างหยอกเย้า แต่สมองของเธอก็ยังไม่ทำงานทันท่วงทีอยู่ดี วีรนุชกะพริบตาถี่ๆ มองเขาอย่างงงๆ“คุณธัช..”“อะไรกันพูดได้แค่คำนี้รึไง ฮึ ยายบ๊อง”“คุณ คุณมาทำอะไรในห้องฉันเนี่ย”“ก็เมื่อคืนเธอเป็นไข้ ฉันก็เลยมาดูแลเธอไง ลืมแล้วหรือไง”จริงสิ เมื่อวานตอนเย็นเธอรู้สึกตัวรุมๆ และมีไข้ แล้วหลังจากนั้นก็เบลอๆ ไป นอนหลับๆ ตื่นๆ กึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนฝันว่ามีคนเอายามาให้ แต่เธอจำไม่ได้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่เพราะทั้งง่วงและเพลียมากจนหลับไป “แล้ว.. แล้วคุณทำอะไรฉัน”“ก็เช็ดตัวให้ แล้ว
ตอนที่6.ธีธัชเดินขึ้นจากน้ำมาด้วยท่วงท่าสง่างาม ร่างสูงใหญ่สวมเพียงกางเกงว่ายน้ำ เผยอกกว้างที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้องดงามที่มีหยาดน้ำเกาะพราวไปทั้งร่างแกร่ง ท่วงท่าก้าวย่างที่มั่นคงทำให้เขาดูทรงเสน่ห์อย่างที่สุด ชายหนุ่มที่สมบูรณ์แบบ ทั้งหน้าตาที่หล่อเหลา ร่ำรวยพรั่งพร้อม และแน่นอนว่าหญิงสาวทุกคนต่างใฝ่ฝันอยากเป็นผู้หญิงของเขา อยากเป็นคนรัก อยากเป็นภรรยาของเขา วีรนุชมองคนที่นั่งรับประทานอาหารอย่างสบายอารมณ์แล้วเบ้ปาก“นั่นเพราะผู้หญิงพวกนั้นไม่เห็นตัวตนที่แท้จริงของอีตานี่น่ะสิ นิสัยก็แย่ ปากก็ร้าย ใจก็ร้าย น่าหลงใหลตรงไหนกัน”หญิงสาวนั่งบ่นไปก็ถอนใจไป แล้วเธอก็เห็นเขาลุกไปคุยโทรศัพท์ท่าทางเคร่งเครียด สักพักก็ได้ยินเสียงของเขาสบถดังลั่น ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความโกรธ“แค่นี้ก็จัดการไม่ได้ เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ” หลังจากวางสายแล้วใบหน้าหล่อเหลาก็ยังเคร่งเครียดอยู่ไม่หาย“มีอะไรของเขานะ สงสัยมีปัญหา”วีรนุชเฝ้ามองเขาเงียบๆ สักพักก็เห็นเขาเดินกลับเข้าไปในบ้าน หญิงสาวชะเง้อมองตาม ก่อนจะทำตาเป็นประกาย“แบบนี้อีตาธีธัชนั่นก็ต้องไม่มาวอแวกับเรา ดีงานยุ่งๆ ไปเลย แบบนี้เราก็ไปเล่นน้ำบ้างดีกว่
ตอนที่7.ธีธัชจ้องหน้าคนที่ยืนอยู่เบื้องหน้าอย่างโกรธจัด และอยากจะหักคอสวยๆ นั่นเสียให้สมกับความพลุ่งพล่านในใจ แอนนา ก้มหน้าลงอย่างสำนึกผิดและพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้อย่างสุดความสามารถ“ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่า จะไม่มีการช่วยเหลืออะไรแก่คุณอีก ครั้งนี้มันเกินกว่าที่ผมจะเอื้อมมือเข้าไปช่วยแล้วนะ”“ธัชขา ช่วยแอนนาอีกครั้งนะคะ สัญญาว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย อย่างไรเสียบริษัทนี้ก็เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายของแอนนา แอนนาจะปล่อยให้มันป่นปี้ไปเพราะมือของแอนนาไม่ได้ ไม่อย่างนั้นแอนนาจะไปสู้หน้าอาม่าได้ยังไง ธัชช่วยแอนนาด้วยเถอะนะ แอนนาไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายไปกว่านี้ หากครั้งนี้ผ่านไปด้วยดี แอนนาจะถอนตัวออกจากหุ้นส่วนบริษัทที่เราทำร่วมกันเพื่อรับผิดชอบต่อเรื่องที่เกิดขึ้น”แอนนา หรือ อนันต์ อดีตหนุ่มหล่อที่แปลงเพศเป็นสาวสวยและเป็นเพื่อนรักของเขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเครือน้ำตาคลอๆแอนนาเป็นหนุ่มน้อยที่จิตใจดีอ่อนโยน และเป็นเพื่อนที่ดีของเขามาเสมอ แอนนาชื่นชอบวงการบันเทิง และครอบครัวก็คร่ำหวอดอยู่กับวงการนี้มาตลอดตั้งแต่รุ่นย่าทวด บริษัทของแอนนาทำธุรกิจเกี่ยวกับวงการบันเทิงแทบจะทุกแขนง ที่ทำเงินที่
ตอนที่8.ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในห้องทำงานอันโอ่โถงของตนด้วยความหนักอกหนักใจ ธีธัชมองออกว่าแอนนานั้นอาจจะเลือกช่วยเหลือโจอี้ ฟาน มากกว่าจะให้เขาช่วยเหลือตัวเธอเอง ชายหนุ่มถอนใจกับความดื้อรั้นอันแสนโง่เขลาของเพื่อนรักเขากับแอนนาเป็นเพื่อนกันมานาน คบหารู้ใจกัน จนตกลงร่วมทุนสร้างบริษัทด้วยกันจนมันรุ่งเรืองและไปได้ดี ในระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมา บริษัทเอเยนซี่ของเขากับแอนนานั้นรุ่งเรืองมาก สร้างผลกำไรให้กับเขาเป็นอย่างมาก และเขาสามารถนำบริษัทเข้าตลาดหุ้นได้อย่างสง่าผ่าเผย จนบริษัท LAC เอนเตอร์เทนเม้นต์ เป็นบริษัทอันดับหนึ่งในวงการบันเทิงของจีน ถึงแม้งานนี้เขาจะทำมันอย่างไม่ตั้งใจ แค่คิดว่าจะทำเล่นๆ แต่เมื่อมันสร้างผลกำไรให้เขาอย่างมหาศาล เขาก็ไม่อยากจะปล่อยมันไปและไม่อาจจะทำให้มันพังย่อยยับเพราะนักแสดงกากเดนสังคมอย่างโจอี้ ฟาน ได้ เขาจะต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อบริษัทของเขาเอง แม้มันจะเป็นเพียงธุรกิจคั่นเวลาของเขา แต่ธีธัชไม่อาจจะปล่อยให้มันหลุดมือไปได้ ชายหนุ่มถอนใจอีกครั้งแล้วพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นคนที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟา เขาจึงเดินไปชะโงกดูคนที่กำลังหลับอย่างเป็นสุขด้วยความหมั่นไส้“ให้นั
ตอนที่9.“ขอบคุณมากเลยนะคะที่ดูแลหนูวีวี่ไว้ให้ เด็กคนนี้ซนมากค่ะ เผลอไม่ได้เลยเชียว แต่อุ๊ย...”แล้วแม่ของแม่หนูน้อยวีวี่ก็หัวเราะเธออีกคน คราวนี้วีรนุชเริ่มตื่นตัวแล้วว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติบนใบหน้าของเธอแน่ๆ หญิงสาวรีบล้วงสมาร์ตโฟนเครื่องบางของตนออกมาเปิดกล้องหน้าแล้วยกมันขึ้นมาส่องใบหน้าแทนกระจกเงา วินาทีแรกที่วีรนุชเห็นหน้าตาของตัวเองแล้วก็ตกตะลึงอึ้งงันไปชั่วอึดใจ ก่อนจะรู้สึกเดือดดาล ที่ใบหน้าของเธอนั้นโดดเด่นด้วยเมกอัพสุดพิเศษ มีทั้งหนวดแมว ปากก็แดงเป็นปื้น คิ้วก็หนากว่าคิ้วชินจัง แถมยังมีไฝเม็ดใหญ่ที่มุมปากอีกด้วย นี่มันหน้าตัวตลกดีๆ นี่เอง และคนที่กล้าทำแบบนี้กับเธอมีเพียงคนเดียวเท่านั้น... ธีธัช!!!“ไอ้คุณธีธัช ฉันจะไม่อภัยคุณพันเปอร์เซ็นต์..!!”วีรนุชพูดกับตัวเองเบาๆ แต่มันดังอยู่ในใจนั้นเสียงกัมปนาทกึกก้อง หญิงสาวพยายามข่มกลั้นความรู้สึกที่เดือดพล่านในใจแล้วฝืนยิ้มให้กับสองแม่ลูกที่ยังคงยืนมองเธออยู่“เอ่อ.. พอดีว่าวันนี้ฉันมีการแสดงละครที่โรงเรียนหลานน่ะค่ะ พอดีรีบก็เลยลืมลบหน้า เป็นไงคะ ตลกใช่มั้ย”“น่ารักดีนะคะ” แม่ของเด็กหญิงพูดยิ้มๆ พยายามกลั้นขำนั่นล่ะ เธอดูออก ส
ตอนที่10.แอนนามองชายหนุ่มรุ่นน้องตรงหน้าอย่างสงสารเห็นใจ และอยากจะช่วยเหลือให้เขาพ้นจากข้อกล่าวหา และพยายามจะทำให้เขายังอยู่ได้ในวงการโดยไม่ด่างพร้อย แต่จะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อหลักฐานมันแน่นหนา และโจอี้ ฟานก็ทำผิดจริง“พี่จะพยายามช่วยเธอนะโจอี้ ไม่ต้องห่วง”“พี่แอนนาที่รักครับ ผมรักพี่จริงๆ พวกนั้นมันอิจฉาผมก็เลยใส่ร้ายผม พี่ต้องเชื่อผมนะ ผมไม่มีวันทำแบบนั้นหรอก”“พี่เชื่อเธอๆ” แอนนาบอกยิ้มๆ แม้ในใจจะรู้ว่าเขาโกหก“ผมน่ะรักและซื่อสัตย์กับพี่ตลอด ผมรู้ว่าคนที่จะอยู่เคียงข้างผมเสมอคือพี่” โจอี้ ฟาน เป็นนักแสดงหนุ่มเลือดผสมไทย จีน และตอนนี้เขาก็กลับมาเมืองไทยเพื่อหลบข่าวฉาวที่จีน“เดี๋ยวพี่จะให้เพื่อนพี่จัดการให้ ธัชเขาไม่มีวันปล่อยให้พี่ย่ำแย่หรอก และเขาจะต้องช่วยเธอ”“หึ.. ผมจะเชื่อใจเขาได้หรือครับพี่ ประธานเฉินน่ะเขาเกลียดผมจะตาย”“แต่เขาไม่วันทิ้งเพื่อนอย่างพี่หรอก เขาจะต้องช่วยเธอ แต่ตอนนี้เธอก็เก็บตัวไว้ก่อน อย่าเพิ่งออกสื่อ ทำตัวเงียบๆ เข้าไว้ โอเคนะ”แอนนาบอกหนุ่มรุ่นน้องอย่างอ่อนโยน ในหัวก็นึกคำพูดเพื่อจะไปเกลี้ยกล่อมให้ธีธัชช่วยเหลือโจอี้ ฟาน ให้ได้“ครับ ผมจะเชื่อพี่”“เอา
ตอนที่11. ธีธัชวางสายจากน้องชายแล้วถอนใจ พลางต่อสายหาเบนและพูดคุยกับเลขาคู่ใจอยู่สักครู่ก็วางสาย“ช่วงนี้ทำไมมีแต่คนเอาปัญหามาให้ มาขอแต่ความช่วยเหลือวะ นี่เวลาพักร้อนของฉันนะ”ชายหนุ่มบ่นกับตัวเอง จนเมื่อมีเมลเข้ามาในกล่องข้อความอีเมลที่เขาให้เบนจัดการหาให้ ธีธัชก็รีบเปิดดูทันที ดวงตาคมกวาดตามองข้อมูลที่ได้รับมาอย่างครุ่นคิด“มันแปลกๆ” ชายหนุ่มเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ดวงตาคมจับจ้องอ่านข้อมูลต่างๆ อย่างละเอียด ก่อนจะโทร. หาเบนอีกครั้งก่อนจะวางเมื่อสั่งงานเสร็จ ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืดกายเต็มความสูงแล้วบิดกายไปมาเพื่อขับไล่ความเมื่อยขบที่เขานั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ และโทร. เคลียร์งานทั้งวันวีรนุชตั้งใจทำอาหารมื้อนี้ด้วยความตั้งใจ เธอพยายามเรียนรู้ที่จะทำอาหารและเธอก็สามารถทำให้ดีขึ้นกว่าเดิม จนสามารถทำอาหารง่ายๆ ได้หลายอย่างแล้ว หญิงสาวยิ้มกว้างกับผลงานอันน่าประทับใจของตน“แถ่นๆ แถ้นนน.. ในที่สุดอาหารมื้อสุดแสนพิเศษของวีวี่สำเร็จแล้ว” หญิงสาวยิ้มปลื้มปริ่มกับผัดกะเพราไข่ดาวอันแสนวิเศษของตน“ต้องไปเชิญเจ้านายหน้าเลือดมาเป็นหนูทดลอง อิอิ” วีรนุชคิดอย่างลิงโลดพลางเดินเร็วๆ ไปเคาะประตูห้องทำ
ตอนที่42. อวสานเธอตอบสนองเขาได้อย่างสุดเหวี่ยง ไร้การเหนี่ยวรั้งใดๆ เมื่ออยู่บนเตียง เมื่อตกอยู่ในห้องเสน่หา วีรนุชคือนางแมวยั่วสวาทผู้ร้อนแรงดีๆ นี่เอง และเขาก็ไม่อาจจะต้านทานอำนาจอันเย้ายวนของเธอได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว และเมื่อได้ลิ้มลอง ครั้งเดียวก็ไม่เคยพอ“เอาล่ะครับเจ้าหญิง นอนลงเดี๋ยวพี่สระผมให้”เขาผ่อนร่างอรชรให้นอนเหยียดยาวในอ่างอาบน้ำขนาดกำลังดีที่สามารถลงไปนอนได้สองคนสบายๆ นั้นอย่างอ่อนโยน วีรนุชหลับตาพริ้มรอรับบริการอันแสนวิเศษและพิเศษสุดๆ จากสามีสุดที่รักธีธัชค่อยๆ นวดศีรษะทุยสวยที่ปกคลุมด้วยเรือนผมนุ่มเงางามของภรรยาเบาๆ เขาสระผมและอาบน้ำให้เธออย่างเอาอกเอาใจเต็มไปด้วยความอ่อนโยนอย่างที่เขาเต็มใจจะทำให้เธอ ซึ่งวีรนุชนั้นอมยิ้มด้วยความสุขตลอดช่วงเวลาของใช้บริการสุดพิเศษจากสามีสุดที่รัก เมื่อเขาสวมชุดนอนซึ่งก็เป็นเสื้อนอนตัวใหญ่โคร่งของเขาเองให้กับเธอหลังจากที่อาบน้ำเช็ดตัวและเป่าผมให้จนแห้งดีแล้ว วีรนุชก็ผล็อยหลับไปทันทีธีธัชมองภรรยาที่หลับพริ้มอย่างเป็นสุขด้วยประกายตาอ่อนหวานเปี่ยมด้วยความรักอย่างสุดซึ้ง ชายหนุ่มจัดท่านอนให้เธอได้นอนอย่างสบายตัวแล้วตัวเขาก็ไปอาบน้ำสวมเ
ตอนที่ 41.“แอนนา คือพวกพี่ไม่ได้เจอกันนานมาก งั้นคืนนี้ให้โชตินอนที่นี่นะ พวกเราจะดูบอลด้วยกัน ใช่ไหมโชติ..”“แต่ว่าฉัน..” โชติอึกอักๆ“แอนนาอนุญาตค่ะ เพราะคืนนี้ แอนนาว่าจะไปหาเพื่อนๆ ที่ไม่ได้เจอกันนานเสียหน่อย”“แอนนาครับ” โชติโอดครวญเมื่อแอนนาเปิดทางสะดวก“ขอบใจมากนะแอนนา นี่เป็นสิ่งที่พวกเราปรารถนาที่สุดเลย”ธีธัชรีบขอบอกขอบใจแอนนาแล้วตบบ่าเพื่อนรักเบาๆ ด้วยรอยยิ้มเยาะ ในขณะที่โชติหน้างอ อยากจะซัดคนที่โอบบ่ากว้างของเขาอยู่ในตอนนี้สักหมัด เพราะเขากับแอนนาเพิ่งจะเข้าใจและเปิดใจให้กัน อยู่ในช่วงดอกรักกำลังเบ่งบาน เขาจึงอยากใช้เวลาอยู่กับคนรักให้มากที่สุด เพราะเวลาเกือบสิบปีที่เขาเฝ้ารอเวลานี้ เวลาที่จะได้ครองรักอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขแบบนี้“ในที่สุดพวกเราก็จะได้อยู่กันพร้อมหน้าอีกครั้ง ผมนี่ดีใจมากเลยนะครับ” ธีรดลเอ่ยยิ้มๆ“ไม่ต้องพูดเลยไอ้ตัวแสบ”แล้วทั้งธีรเทพ ธีธัช และโชติก็พูดขึ้นพร้อมกันจนธีรดลต้องทำท่าคอหดยิ้มแหยๆ ให้กับพวกพี่ๆ ทั้งสี่สาวต่างหัวเราะท่าทางของพวกเขา เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยกันอย่างครึกครื้นของหนุ่มสาว ความสุขสดชื่นอบอวลไปทั่วทั้งบ้านหลังงาม ในที่สุดธีธัช
ตอนที่40.ตกค่ำสนามหญ้ากว้างขวางของคฤหาสน์หลังงามของทั้งสามหนุ่มแห่ง ลูเซียโน่ เฉิน ก็คึกคักครึกครื้นเมื่อวันนี้มีงานเลี้ยงเล็กๆ ของครอบครัวที่อบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะ และความสุข คุณนราผู้เป็นประมุขของบ้านยิ้มจนแก้มปริเมื่อเห็นลูกๆ ต่างก็มีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ลูกๆ ทั้งสามรักใคร่กลมเกลียว สะใภ้ใหญ่สะใภ้เล็กก็รักกันสมัครสมานเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ส่วนหลานๆ ก็กำลังน่ารักซุกซน ครอบครัวที่แสนสุขขนาดนี้นางก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว“แจกคนสำคัญของเราเมื่อไหร่จะมาเนี่ย” ธีรดลเอ่ยขึ้นเมื่อนั่งคุยกันสักพักแล้วแขกพิเศษที่พวกเขารอคอยก็ยังไม่มา“สงสัยกินแห้วก็เลยไม่กล้ามาสู้หน้าพวกเราล่ะมั้ง”“ใครมันกล้านินทาฉันว่ากินแก้ววะ มันน่าจับขังคุกสักสามวันสามคืน ข้อหาหมิ่นประมาท” ธีธัชเอ่ยขึ้นอย่างดูแคลน แต่ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นก็มีเสียงเข้มๆ ของแขกคนสำคัญดังขัดขึ้นมา“เกินไปมั้งคุณตำหนวด ข้อหาแค่นี้ ขังสามวันสามคืนเชียวเหรอ” ธีธัชหันไปโอดครวญตัดพ้อโชติที่เดินเคียงคู่มากับแอนนาที่เมื่อมาถึงทั้งสองก็เข้าไปไหว้ผุ้อาวุโสอย่างนอบน้อม คุณนรายิ้มกว้างรับไหว้ของทั้งสองหนุ่มสาวอย่างตื่นเต้นดีใจ“ไม่เจอกันนานเลยนะ
ตอนที่39.“พี่ขอโทษนะ แต่มันจะเจ็บแค่แป๊บเดียว วีวี่จ๋าอดทนนะคนเก่ง..”เขาปลอบประโลมด้วยเสียงอันอ่อนโยน พร้อมกับก้มลงประทับจุมพิตกับกลีบปากอิ่มอีกครั้ง เริ่มต้นเล้าโลมร่างงามให้หลงลืมความเจ็บปวดอย่างใจเย็น ค่อยๆ เล้าโลมให้เธอหลงคล้อยตามไปกับจุมพิตแสนหวานและสัมผัสอันเร้าใจ จนเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงขยับตอบรับจากคนใต้ร่าง ธีธัชจึงค่อยๆ ขยับสะโพกเพรียวด้วยจังหวะเนิบช้า และค่อยเร่งเร้าจังหวะรักให้ร้อนแรงขึ้นตามแรงอารมณ์ที่เดือดประทุขึ้นมาเมื่อความเจ็บปวดคลายลง วีรนุชก็แอ่นกายเข้าหาร่างแกร่งอย่างน่ารัก และการตอบสนองของเธอก็ทำให้ชายหนุ่มพึงพอใจเป็นอย่างมาก ทั้งสองหนุ่มสาวต่างโหมแรงรักเข้าหากันอย่างร้อนแรงทั้งสองต่างปรนเปรอกันด้วยความรักและเข้าใจ และไม่นานพวกเขาก็เกี่ยวก้อยกันไปคว้าดวงดาวแห่งความหฤหรรษ์ได้อย่างงดงาม...หลังจากที่จัดการเรื่องราวต่างๆ ในบริษัทและเรื่องคดีความต่างๆ จนสิ้นสุดแล้ว ธีธัชก็เมียรักกลับมาที่บ้านหลังใหญ่ที่ตอนนี้ ทั้งพี่ชายและน้องชายต่างก็พาเมียกลับมารวมตัวกัน เนื่องในวันเกิดของมารดา และเป็นการรวมญาติกันในรอบปีที่พวกเขาจะอยู่กันพร้อมหน้าสามคนพี่น้อง และในครั้งนี้ธีธัชก็
ตอนที่38.“เอ่อ.. วีวี่ง่วงแล้ว นอนก่อนนะคะ”พูดจบร่างเล็กก็รีบสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มและรีบนอนหันหลังให้เขาเสียอย่างนั้น ท่าทางที่ดูตื่นๆ ของเธอ ที่ห่มผ้าถึงลำคอและหลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้าทำให้ธีธัชอดหัวเราะไม่ได้ แล้วค่อยๆ นั่งลงที่ขอบเตียงด้านที่หญิงสาวนอนอยู่แล้วก้มลงไปใกล้แก้มแดงๆ ของคนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่“พี่อาบน้ำเสร็จแล้วนะหนูวีวี่” น้ำเสียงนุ่มทุ้มแหบพร่านิดๆ ดวงตาคมจับจ้องไปที่ริมฝีปากอิ่มระเรื่ออย่างหมายมาด “จู่ๆ ก็หลับ จะง่ายไปไหม ปลุกพี่จนตื่นแล้วแบบนี้ไม่รับผิดชอบเลยนะ”พูดจบปลายจมูกโด่งสวยก็กดลงบนแก้มนุ่มแดงปลั่งทันที ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตื่นตระหนกนิดๆ แววหวาดหวั่นฉายชัดอยู่ในดวงตามคู่สวย จนธีธัชอดเอ็นดูไม่ได้โธ่เอ๊ย เด็กน้อย.. ทำเป็นเก่งทำเป็นซ่าก๋ากั่นที่แท้ก็ยังกลัวการใกล้ชิดกับเขาอย่างสนิทแนบอยู่“อะ เอ่อ คือว่า วันนี้ วันนี้วีวี่เป็นวันนั้นของเดือน”“รู้ไหมเด็กที่ชอบโกหกจะต้องเจอบทลงโทษยังไง”ธีธัชพูดยิ้มๆ แล้วค่อยๆ รั้งผ้าห่มลงเรื่อยๆ และเธอก็อ่อนแรงเกินกว่าจะต้านทาน ผ้าห่มเนื้อดีที่คลุมร่างงามอยู่ค่อยๆ เคลื่อนจากกายสาวลงไปเรื่อยๆ จนในที่สุด มันก็ไปกองอยู่ปลา
ตอนที่37.เท้าใหญ่หยุดกึกอยู่หน้าห้องนอนกว้าง ที่เขากับวีรนุชนอนร่วมกันมาร่วมสองเดือนในบ้านของเธอเอง แต่แม้จะนอนร่วมห้องกัน ใช้ชีวิตร่วมกันฉันสามีภรรยาแต่เขากับเธอก็ยังไม่ได้ร่วมหอ หรือมีความสัมพันธ์กันเกินเลยกว่าการกอดจูบสัมผัสกันเพียงภายนอกเท่านั้น แม้หลายครั้งที่เขาสอนบทเรียนก่อนเข้าหอจริงๆ ให้กับวีรนุช แต่เขาก็ทำเพียงการสัมผัสภายนอกเท่านั้น ยังมิได้กล้ำกรายเข้าครอบครองเธออย่างสมบูรณ์ชายหนุ่มมองประตูที่ยังคงปิดสนิทอยู่อย่างรู้สึกว่าวันนี้แปลกไปจากทุกวันทั้งที่ทุกอย่างภายในบ้านก็ปกติดี ก่อนขึ้นห้องมาเขาก็ได้พบและพูดคุยกับพ่อตา ที่มีพยาบาลฝีมือดีคอยดูแลอย่างใกล้ชิดอย่างสนิทสนมและพาท่านไปส่งที่ห้อง คนที่เคยทำงานอยู่ในบ้านก็ถูกตามกลับมาทำงานจนครบทุกคน และทุกคนก็ยินดีกลับมาทำงานที่เดิมอย่างไม่ต้องคิด เมื่อรู้ว่าเจ้านายคนเดิมกลับมาแล้วและสามแม่ลูกวายร้ายได้ถูกจัดการขั้นเด็ดขาดที่ไม่อาจจะกลับมาทำร้ายใครได้อีก ไม่ว่าจะเป็นแม่บ้าน คนขับรถ คนสวน ก็พร้อมใจกันหิ้วกระเป๋ากลับมาและไม่ได้เรียกร้องอะไรเลย แต่ธีธัชก็ให้รางวัลปลอบใจพวกเขาอยู่ไม่น้อย“รีบขึ้นไปพักผ่อนเถอะค่ะคุณธัช เดี๋ยวคุณหนูอารมณ์
ตอนที่36.“คนอะไรหลงตัวเองที่สุด” ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ กับความหลงตัวเองของภรรยาสุดที่รัก“คนแถวๆ นี้ก็หลงนะคะ” หญิงสาวเงยหน้ามองเขายิ้มๆ พลางคล้องแขนโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาหาแล้วกระซิบเบาๆ“ขนาดยังไม่ได้ชิมยังหลงขนาดนี้ ถ้าได้ชิม จะหลงขนาดไหนน้า..”พูดจบเธอก็จุ๊บมุมปากเขาหนึ่งทีแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว พอดีกับที่โชติเข้ามาหาเพื่อนรักเพื่อบอกกล่าวเกี่ยวกับเรื่องคดีความเห็นท่าทางดูมีความสุขจนล้นปรี่ของเพื่อนก็อดที่จะแซวไม่ได้“แหม.. หน้าแดงขนาดนี้ ปิดไม่มิดเลยนะว่ารักว่าหลงเมียแค่ไหน”“ธรรมดาแหละ คนมีเมียนี่ ไม่เหมือนใครบางคนจนปูนนี้แล้วก็ยังหาเมียไม่ได้”“อะไรวะ ตะก่อนไม่มีเมียเหมือนกัน นายก็ยังเข้าข้างฉันอยู่เลย พอมีเมียแล้วถีบหัวส่งไปอยู่คนละฝั่งเลยนะเว้ย”โชติทำท่าขึงขังใส่เพื่อนรัก ธีธัชหัวเราะชอบใจ ซึ่งท่าทางหัวเราะอย่างอารมณ์ดีของเขานั้นทำให้โชติที่เป็นเพื่อนกันมานานถึงกับส่ายหน้ายิ้มๆ เพราะมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นยากมากกับผู้ชายอย่างธีธัชเสือยิ้มยาก คงไม่เกินคำเปรียบเปรยนี้สำหรับผู้ชายอย่างธีธัช เป็นเพื่อนกันมาแต่เด็ก เขาแทบจะนับครั้งได้เลยที่จะเห็นธีธัชยิ้มหัวอารมณ์ดีแบบนี
ตอนที่35.ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองอย่างไม่อาจจะยอมรับความจริงได้ แล้วโจอี้ ฟาน ก็ลุกขึ้นร้องตะโกนโวยวาย จนเจ้าหน้าที่ต้องเข้ามาควบคุมตัวเขาเอาไว้“ไม่จริง แอนนาจะต้องมาช่วยฉัน แอนนา แอนนามาช่วยผมด้วย” โจอี้ ฟาน ร้องโหยหวนเหมือนคนเสียสติ ภาพของเขาทำให้คนที่ยืนมองอยู่นอกห้องกระจกถึงกับถอนใจออกมาอย่างนึกเวทนากับสภาพของหนุ่มหล่อที่ออกอาการคลุ้มคลั่งจนไม่เหลือเค้าศิลปินคนดังขวัญใจสาวๆ ที่ต่างให้ฉายากันว่าหล่อเหลาปานเทพเซียน“น่าสงสารเขาเหมือนกันนะคะ” วีรนุชเอ่ยออกมาในที่สุด“เราเคยให้โอกาสเขาแล้วนะ แต่เขาไม่รับเอง ครั้งนี้ถือว่าเขาทำตัวเอง และทุกอย่างเขาก็เลือกเอง”“แล้วพี่แอนนารู้เรื่องหรือยังคะ”“รู้แล้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้หรอก เพราะครั้งนี้มันถึงจุดจบแล้ว” ธีธัชบอกเรียบๆ แล้วโอบไล่มนไว้พลางก้มลงมาหา“หรือว่าวีวี่อยากจะช่วยเทพเซียนในดวงใจล่ะ”“บ้าสิ ใครอยากจะทำแบบนั้นกัน อีตานั่นมันคิดจะเคลมวีวี่เชียวนะ นี่หากว่าวีวี่ไม่สวยและฉลาดหลักแหลมคงเสียท่าเขาไปแล้ว ทีนี้ล่ะพี่ธัชจะร้องไห้ขี้มูกโป่ง โดนเมียทิ้ง..” วีรนุชสะบัดหน้าหนีพูดงอนๆ“ใครจะเสี่ยงให้เมียโดนทำร้ายได้ล่ะ แต่สุดท้ายเมียก็รอบคอบกว่า
ตอนที่34.แต่ในที่สุดทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี และยังสามารถจัดการกับนางมารร้ายทั้งสามได้ด้วย และคราวนี้ก็มีหลักฐานแน่นหนา และไม่ใช่เพียงเท่านี้ ธีธัชยังตามขุดคุ้ยหาหลักฐานที่สามคนแม่ลูกเคยทำไว้มาได้ทั้งพยานหลักฐานและพยานบุคคล และคราวนี้เธอจะไม่ใจอ่อนกับคนทั้งสามนี้เด็ดขาดธีธัชเหยียบคันเร่งให้เร็วตามที่ใจเขาคิด ชายหนุ่มหวังว่าคงจะไม่เกิดอะไรขึ้นจนเขาไม่สามารถจะควบคุมได้ และหวังว่าวีรนุชจะสามารถเอาตัวรอดได้ โดยไม่เสียท่าให้กับโจอี้ ฟานและสองพี่น้องตัวร้ายเขาเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของรีสอร์ตและพบกับโทมัสที่รออยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มมองสบตากับคนสนิทเมื่อโทมัส พยักหน้าน้อยๆ แล้วเดินมากระซิบบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเขา ชายหนุ่มก็ยกยิ้มออกมา ไม่คิดว่าคนที่เขาเป็นห่วงจะร้ายกาจได้ขนาดนี้“แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน”“โดนควบคุมตัวอยู่ที่ห้องรับรองของโรงแรมครับ กำลังรอเจ้านายอยู่”“สรุปแล้ว ไอ้เบนนี่มันเป็นลูกน้องใครกันแน่นะ”“ก็ลูกน้องคุณวีวี่สิครับ สองคนนั้นวางแผนซ้อนแผนเราก่อนเสียอีก เล่นใหญ่มาก ผมเองก็ยังมาเกือบไม่ทันการแสดงจบ” โทมัสพูดกลั้วหัวเราะ ไม่นานเบนก็เดินออกมาสมทบหน้าตาระรื่น“มาช