เสียงเพลงดังลั่นเข้ามาในโทรศัพท์ เสียงไม่คุ้นหูดังออกมาแทนที่เจ้าของเบอร์
" พี่นายคะ นิตาเมามาก ช่วยมารับได้ไหม ตอนนี้อยู่ที่คลับแห่งหนึ่ง "
เค้ารับคำอย่างหนักแน่น ย้ำชัดๆว่าให้ดูแลให้ดีเค้าจะรีบไป นายลุกขึ้นแต่งตัวรีบๆคว้ากุญแจรถและกระเป๋าสตางค์ออกไปทันที ระหว่างขับรถไปในใจคิดถึงอาการคนเมาแล้วนึกโมโห
อายุเท่านี้เรียนแค่ปีสองแต่ซ่าห์มากเหลือเกิน ในใจเดือดปุดๆยัยตัวแสบโดนดีแน่ๆเค้าเลี้ยวรถเข้ามาจอดอย่างรวดเร็ว แล้วรีบเดินเข้าไปทันที มือกดโทรหาสายของยัยตัวดี เหมือนปลายสายจะรออยู่แล้ว เสียงอ้อแอ้รับทันที
" นิตารอตรงห้องน้ำค่ะพี่นาย "
เค้ามองหาป้ายทางไปห้องน้ำแล้วรีบเดินไปทันที ขายาวก้าวเร็วๆไปทางที่บอก แล้วเค้าก็เห็นยัยตัวดี นั่งอยู่กับเพื่อนผู้หญิงหลายคน พอพวกเธอหันมาเห็นเค้าก็ยิ้มออกมาหน้าเจื่อนๆแล้วยกมือไห้ว นายรับไห้วแล้วมองคนที่นั่งอยู่ตรงเ
หญิงสาวในชุดนักศึกษาเดินหน้าตึงเข้ามาในห้อง ใบหน้าสวยหวานบัดนี้งอง้ำอย่างเดาอารมณ์ได้เลยว่าเจ้าตัวกำลังหงุดหงิดสุดขีดบ่ายนี้พี่นายนัดเธอให้ไปเจอที่ร้านอาหารชื่อดัง โดยบอกว่าให้สั่งอาหารรอได้เลย นิตาจัดการสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ อาหารทยอยมาเสริฟแล้ว แต่คนทานยังไม่มาพี่นายเบี้ยวเธออีกแล้ว เค้าโทรมาหลังจากที่หายเงียบไปกว่าชั่วโมง บอกสั้นๆว่ามีงานด่วน ที่ออฟฟิศ ต้องรีบกลับ เธอโมโหสุดขีดอยากจะอาละวาดให้ลั่นร้านแต่ทำไม่ได้หญิงสาวหน้าใสเรียกพนักงานมา จัดการสั่งอาหารทั้งหมดใส่กล่องกลับบ้าน แล้วขับรถตรงมาที่นี่ ยังไงวันนี้ต้องมีแตกหัก เธอคิดในใจเลขาจัดการเตรียมอาหารใส่จา
หมอคิน แอบมองคนข้างๆอย่างใส่ใจ พักหลังมานี้นิตามักจะเหม่อลอยเหลือเกิน ยามที่เผลอหรือนั่งทำงานคนเดียวเธอมักจะนั่งนิ่งๆมองไปข้างนอกอย่างไร้จุดหมาย ยิ่งตอนนี้น้ำหนึ่งเข้าเรียนอนุบาลแล้ว นิตาก็ยิ่งดูคล้ายจะเหงาหงอยมากขึ้นอีกมือของเค้าเอื้อมไปจับมือเธอไว้แล้วบีบเบาๆ"คิดอะไรครับ ใจลอยไปถึงไหนแล้ว"หมอคินเอ่ยถามอย่างห่วงใย นิตาหันมามองมือเค้าแล้วขยับมือออกเบาๆ"คิดเรื่อยเปื่อยค่ะ"เธอตอบเค้าแล้วหันหน้ามองนอกหน้าต่างรถ รถติดมากเหลือเกิน สายตาเธอมองร้านริมทาง เวดดิ้งเฮาส์ มีชุดแต่งงานสวยหรู นิตาถอนหายใจแล
กว่าหกชั่วโมงที่เค้านั่งอยู่ตรงนี้ ฟ้ามืดแล้ว โทรศัพท์มีมิสคอลกว่ายี่สิบสาย แต่วันนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านี้แล้ว เค้าขยับรถไปจอดตรงหน้าบ้านหลังนั้นไฟในบ้านยังเปิดอยู่ เค้าก้าวลงจากรถ ปิดประตูแบบที่เบาที่สุด แล้วลงไปกดกริ่งทันทีร่างบอบบางสวมชุดเสื้อยืด กางเกงขายาวออกมา เธอเดินเร็วๆมาที่ประตูรั้ว แล้วเสียงกดเปิดกุญแจก็ดังขึ้น ในใจของเค้าเต้นรัวๆเสียงประตูบานเล็กแง้มออกมา เค้าเดินไปใก้ลที่ประตู เธอเงยหน้าขึ้นมามองเค้า สองสายตาสบตากัน เป็นที่เธอที่รู้ตัวก่อน ประตูบานเล็กปิดลงทันที เค้ารีบเอามือดันไว้ แล้วสอดตัวเข้ามา เธอเตรียมหันหลังแล้วเดินเร็วๆคล้ายจะวิ่ง"หยุด หยุด เดี๋ยวนี้นิตา"เสียงที่พูดออกไปดุดันเต็มไปด้วยความโกรธ เค้าไม่รู้ว่าโกรธอะไร แต่เค้าโกรธ เค้าโมโห ทำไมทุกอย่างถึงเป็นแบบนี้ไปได้&n
" นิตารักพ่อของลูกมาก รักเค้ามากค่ะ รักเสมอ แม้ว่าเค้าจะอยู่ตรงนี้หรือจะไม่อยู่ตรงนี้ก็ตาม "นายถอนหายใจออกมา เค้าทำไมต้องมาฟังอะไรแบบนี้ด้วย นิตาตอบแบบยิ้มน้อยๆคล้ายกับคนพูดมีความสุขเหลือเกินที่คิดถึงไอ้นั่น" ดึกแล้ว พี่ไม่รบกวนนิตาแล้ว นิตาพักผ่อนเถอะพี่กลับแล้ว "เค้าลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป นิตาเช็ดน้ำตาตัวเองแล้วลุกขึ้นเดินตามเค้าออกไป แสงสว่างภายนอกรั้ว สาดส่องเข้ามาแล้วทั้งคู่ก็มองหน้ากันอีกครั้ง" พี่ดีใจที่ได้เจอนิตาอีกครั้ง แม้ว่าครั้งนี้ที่เจอกัน ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปหมดแล้ว ถ้ามีอะไรโทรหาพี่นะนิตา โทรหาพี่ได้เสมอ "
คุณนิทราครุ่นคิด เงินล้านเดียว หนี้สินมหาศาล ถ้าตานายรู้คงวิ่งแจ้นมาช่วยเหลือแน่ นางจะไม่ยอมให้เป็นแบบนี้ แม้จะเอ็นดูขนาดไหนแต่ต้องทุ่มเงินทองมาช่วยเหลือกันขนาดนี้ นิตาก็ไม่ใช่คนที่เหมาะสมและคู่ควรกับตานายอีกแล้วนิตานั่งรอคุณป้าที่ห้องพักผ่อน คุณป้าโทรตามให้เธอมาพบบอกว่ามีเรื่องสำคัญมากจะคุยด้วย" ป้าจะไม่อ้อมค้อมละนะ นิตา ตอนนี้นายเค้ายังไม่รู้เรื่องทรัพย์สินที่บ้านหนู แต่อีกสามเดือน ข่าวคงจะออกเรื่องเปลี่ยนมือเจ้าของบริษัทของพ่อหนู อีกสามเดือนหนูต้องย้ายออก แล้วเงินที่หนูมีก็น้อยนิดเหลือเกิน หนูคิดว่าจะเอายังไงต่อไป "นิตาส่ายหน้าไม่มีคำตอบ" นายไม่ควรจะต้องม
สองหยด สองยก ห้าหยดฟ้าเหลือง เสียงท้อปพูดติดตลก ก่อนจะยัดขวดยาใส่มือเพื่อนสาว เค้าคว้าตัวเธอมากอด กระซิบข้างหู" ขอให้ทุกอย่างที่หวังที่ตัดสินใจประสบผลสำเร็จนะ "เเล้วท้อปก็คลายอ้อมกอดเธอ จับมือบางแล้วบีบเบาๆ" นิตายังมีท้อปเสมอนะ ไม่ว่ายังไงจะมีท้อปเสมอ "นายยืนมองภาพนั้นแล้วใจสั่นระรัว กอดกับมัน กอดมันทำไม เค้าหงุดหงิด เค้าโมโห เธอเดินเข้ามาหาเค้าแล้วยิ้มอย่างมีความสุข" พี่นายขาคืนนี้ไปดินเนอร์กันนะคะ นิตาจ
ป้านิทราเอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมาถึงความสัมพันธ์ระหว่างเค้ากับนิตา นายยิ้มอย่างสดชื่นแล้วตอบออกไปว่าเค้ากับนิตารักกันดีคนฟังเดือดปุดๆกับคำตอบแล้วบอกออกไปว่า ป้าเห็นนิตาไปเพื่อนผู้ชายท่าทางสนิทสนมกันมาก แถมยังขึ้นคอนโดด้วยกันอีกด้วย นายรับฟังแล้วยิ้มออกมาแต่ในใจกลับหวาดระแวง ตั้งแต่วันนั้น เค้ายังไม่เจอหน้าเธอเลย แถมเค้ายังทำแหวนที่เธอซื้อให้หายไปอีกด้วย สงสัยถ้าหาไม่เจอจริงๆ คงต้องทำวงใหม่มาแทนสองหนุ่มสาวเดินคุยกันอย่าสนุกสนานเดินเข้ามาในคอนโดหรู นายยืนมองภาพนั้นแล้วเข้าใจทุกอย่าง เธอไม่ไปหาเค้า แต่มาหาไอ้คนนี้ที่นี่นิตามองคนตรงหน้าแล้วใจสั่นระรัว เสียงเรียกออกไป แหบพร่า"พี่นาย"
เค้าไม่รู้เลยว่าระยะทางที่ขับรถมาใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงทำไมยาวนานขนาดนี้ เค้าเลิกงานแล้วตรงดิ่งมาที่นี่ทันที แต่ก็ยังค่ำจนได้ เค้ายังไม่ได้เห็นหน้าหลานสาวของเค้าเลยนิตากับพ่อของเด็กคงหน้าตาดีทั้งคู่เด็กที่เกิดมาคงได้รับส่วนดีจากพ่อแม่มาทั้งหมด อดคิดไม่ได้ว่าแม่เอาแต่ใจขนากนั้นลูกสาวของเธอคงไม่เอาแต่ใจเหมือนแม่นะเค้ากดกริ่งหน้าบ้าน นิตาเดินออกมาเปิดประตู เธอยิ้มหน้าจืดเจื่อนให้เค้า เค้ารีบดันเธอเข้าบ้าน แล้วเดินนำหน้าเธอเข้าไป นิตาถอนหายใจออกมา"พี่นายมาทำไมคะ"เธอถามออกมาอย่างสุดทน"มาหาหลาน ยังไม่เจอเลย"เค้าตอบออกมา นิตากัดฟันตอบออกมา"ลูกหลับแล้วค่ะต้องตื่นแต่เช้าไปโรงเรียน"&nbs
หญิงเอเชียท่าทางแพงไปทั้งตัว เดินช้อปปิ้งของใช้ในซุปเปอร์คนเดียว ทิมยืนมองเธอขณะที่เข้ามาตรวจงานในซุปเปอร์สาขานี้รองเท้าบู้ทสูงสามนิ้ว สวยหรูตอนสามทุ่ม มือบางทาเล็บสีแดงสดหยิบอาหารกระป๋องใส่รถเข็นด้วยใจเลื่อนลอย เค้าละสายตาจากเธอไปไม่ได้ เธอเลือกของไปเรื่อยๆเค้าเดินตามเธอไป จนเธอซื้อของเสร็จ เปิดกระเป๋าแบรนด์ดังรุ่นลิมิเต็ดซะด้วย ทิมคิดในใจ เธอรับถุงใส่ของมาไว้ในอ้อมแขน เค้าได้ทีรีบเข้าไปช่วยเหลือหญิงสาวเหลือบมองมานิดหน่อย เค้าแนะนำตัวว่าเป็นพนักงานของที่นี่ ยินดีที่จะช่วยเหลือ แคชเชียร์สาวมีท่าทีประหลาดใจแล้วก็ยิ้มหวานให้ทันทีหญิงสาวเดินนำมาที่ทางออกเธอแล้วบอกกับเค้าว่า"ขอบใ
วันหยุดนี้ พี่นายพาปิดบ้านยกครอบครัวมาพักผ่อนที่หัวหินกันพร้อมหน้าพร้อมตา เกือบสองปีแล้วที่เธอและเค้ากลับมาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว รถตู้คันใหญ่สองคน บรรทุกสมาชิกในบ้านมาเกือบสิบชีวิต แต่เธอและพี่นายแยกขับรถเก๋งคันหรูมากันเองสองคน โดยพี่นายบอกกับคุณพ่อคุณแม่ว่า จะพาสาวน้อยขับรถกินลมซะหน่อย ทำเอาสาวๆคนงานในบ้านต่างเคลิ้มกับคุณนายนัก ที่แสนสวีทกับคุณนิตาเหลือเกินมือหนาเกาะกุมมือบางขาวผ่องเอาไว้อย่างแน่นกระชับ เสียงเพลงเปิดคลอในรถเบาๆ"นิตาอยากมีลูกอีกไหม"เสียงคนขับถามออกมาอย่างอยากรู้
เสียงหัวเราะวี้ดว้ายของหลานสาวตัวน้อย ร้องวี้ดว้ายขณะวิ่งเล่นกับผู้เป็นพ่อที่สนามหน้าบ้านใหญ่ ทำเอาคนในบ้านเล็กต้องออกมามองตามเสียงภาพแห่งความสุขของสามคนพ่อแม่ลูกทำเอาคนในบ้านยิ่งรู้สึกผิดหนักยิ่งกว่าเดิม เดิมทีแล้วตานายนั้นทั้งรักทั้งเคารพนางราวกับแม่ก็ไม่ปานด้วยความที่เลี้ยงดูกันมาแต่เล็กแต่น้อยจนโตเป็นหนุ่ม"ป้านิทราครับ นายมีของมาฝาก"เสียงทุ้มนุ่มของหลานชาย ดังก้องในสมองหญิงชราวัยกว่า70ปีอยู่เสมอ ตั้งแต่วันเกิดคราวนั้น ตานายก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด คล้ายจะเฉยชาไม่ใส่ใจนางเท่าที่ควร แทบจะนับครั้งได้ที่หลานชายจะเดินมาหาถึงบ้าน นางได้แต่คิดว่านางไปทำอะไรถึงได้ทำให้หลานรักน้อยใจในตัวนาง
น้ำหนึ่งนั่งมองคุณพ่อกับแม่จ๋าแล้วอดหัวเราะไม่ได้"พ่อนายนี่ไม่รู้เรื่องเลย ไปโรงเรียนต้องใส่กระโปรงบานสิคะ ถ้าวันไหนมีเรียนพละ ถึงจะใส่กางเกงได้"เสียงหวานของพี่อ.2บอกให้พ่อนายฟัง แม่จ๋าไปโรงเรียนไปเรียนหนังสือ แต่พ่อนายไม่ยอมให้แม่จ๋าใส่กระโปรงไป พ่อนายบอกว่าหวงขาแม่จ๋า น้ำหนึ่งไม่เข้าใจจริงๆ เสียงหวานใสบอกพี่เลี้ยงขณะที่ทานข้าวเช้าอยู่ ปู่กับย่าหัวเราะชอบใจกับความช่างพูดของหลานสาว ผู้เป็นพ่ออดยิ้มออกมาไม่ได้ ถอดนิสัยแม่มาเหมือนกันยังกับถ่ายเอกสาร นายยิ้มหวานใส่ลูกสาวแล้วก้มลงหอมแก้มอย่างแสนรัก"ช่างพูดจริงคนเก่งของพ่อ" ผู้เป็นพ่อแอบจนมุมลูกสาวจนได้ นิตาอมยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
เสียงพูดคุยนินทาดังไปทั่ววงสังคม งานไหนงานนั้นไม่พ้นเรื่องไฮโซหนุ่มรับเป็นพ่ออดีตแฟนสาวที่ปีกหักกลับมาเมืองไทยหลังจากไปเรียนต่อเมืองนอกกลับมา วันนี้คุณนัยนามาร่วมงานนี้ด้วย สายตาของเหล่าไฮโซต่างจับจ้องเต็มไปด้วยคำถาม แต่ไม่มีใครกล้าถามคุณวิภาวีมองดูรุ่นพี่ที่เคารพนับถือที่มาร่วมงานการกุศลนี้แล้วอดใจไม่ไหว เดินเข้าไปทักทายอย่างเป็นห่วงเป็นใย"คุณพี่คะ สวัสดีค่ะ"คุณวิภาวี ยิ้มไห้วทักทายอย่างคนคุ้นเคย ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้ข้างๆ แล้วถามอย่างตรงไปตรงมา" ข่าวตานายจริงใช่ไหมคะ "คุณนัยนายิ้มออกมา อย่างรู้นิสัยคนถาม วิภาวีคนนี้รักใครรักจริง ตรงไปตรงมาอย่างที่สุดไม่มีนอกไม่มีใน ข้องใจถาม พร้อมจะแก้ข้อกล่าวหาให้ด้วย" ตานายถอนห
หญิงสาว สวมเดรสราคาแพง สวมแว่นตาดำเดินเข้ามาในร้านอาหารชื่อดังก่อนจะนั่งลงพูดคุยกับนักข่าวสาวสายสังคมอย่างเป็นกันเอง ภาพหญิงสาวผู้ถูกกระทำถูกดึงมาใช้ในวันนี้ เซ็ทอาฟเตอร์นูนที ราคาแพง ถูกสั่งมาวางบนโต๊ะอย่างเป็นพร้อพ เสียงหวานบอกนักข่าวอย่างสุภาพว่า" ทานน้ำชากับขนมนะคะ ที่นี่เค้าดังค่ะ มาการองกับสโคนที่นี่รสดีที่สุด "นักข่าวยิ้มหวานก่อนจะขอถ่ายรูปขนมและสาวสวยอย่างเกรงใจ หญิงสาวยิ้มบางๆคล้ายว่าตาแดงช้ำจะไม่สวยนักแต่ก็ยินดีให้ถ่ายเพื่อประกอบคำสัมภาษณ์แต่โดยดี" พี่นายขอถอนหมั้นหญิงจริงค่ะ "เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยความสะเทือนใจ ก่อนจะซับน้ำตาเบาๆแล้วพูดต่อด้วยเสีย
หญิงสาวกรี้ดร้องออกมาด้วยความอั้ดอั้น ไลน์เธอร้องระงมจนต้องปิดเสียง พี่นาย พี่นายประกาศแล้ว เพียงไม่กี่วันหลังจากคุยกันเรื่องยกเลิกการหมั้น เค้าถอนหมั้นเธอข่าวคาวๆที่ออกมารายชั่วโมง รายวัน จนเธออยากจะบ้าตาย แล้วยิ่งตอนนี้เค้ามีความสุข เธอยิ่งช้ำใจ แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าเค้าไม่รัก แม้จะรู้แต่ก็ยังพัวพัน และหวังว่าจะชนะใจเค้าได้ มือบางกดโทรศัพท์หาปลายสาย นัดเวลา พรุ่งนี้เธอจะประกาศศึกกับนังนิตาอย่างเต็มตัวคอยดูน้ำหนึ่งหลับสนิทไปแล้ว นิตาเข้าไปดูลูกในห้องนอนที่คุณปู่คุณย่าจัดไว้ให้ มีพี่เลี้ยงนอนข้างเตียงเป็นเพื่อนจึงวางใจ แล้วออกมาอย่างแผ่วเบา ทันทีที่เสียงปิดประตูห้องดังปึก เอวบางจึงถูกรวบเอาไว้ในอ้อมแขน เสียงกระซิบดังข้างหู&nb
นิตา เหลือบมองมือที่โอบเอวเธอระหว่างเดินลงจากรถในขณะที่ทั้งคู่เดินมาที่ร้านอาหารสุดหรูชื่อดังของโรงแรมดังระดับ5ดาว เค้าเซอร์ไพร์ซเธอด้วยเครื่องสำอางค์แบรนด์โปรดของเธอ เสื้อผ้าแบบที่เคยใส่ และไซร์รองเท้าของเธอ ในขณะที่พาเธอชมห้องนอนของเค้าเธอยืนยิ้มแก้มปริ ในดวงตามีน้ำตาคลออยู่อย่างซาบซึ้งใจ เธอคิดเสมอว่าเค้าไม่ค่อยสนใจเธอนัก ไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ ในขณะที่ช้อปปิ้งด้วยกันเมื่อก่อนพี่นายมีหน้าที่เดินตามและจ่ายเงินให้เท่านั้น มาวันนี้เธอรู้แล้ว ว่าเค้าใส่ใจเธอมากเพียงใด นิตาก้มลงกราบลงกับอกเค้า อย่างอ่อนหวาน"ขอบคุณมากค่ะ สำหรับของแต่งตัว นิตาชอบมาก"สาวน้อยตาเป็นประกาย นายยิ้มอย่างเอ็นดู รวบเอวบางมากอดไว้ แล้วกดจูบลงบนผมเบาๆ"กราบซะพี่เป็นป๋าหลอกเด็กเชียว" เค้าแซวเธอออกมา นิตาเงยหน
เสียงพูดคุยซุบซิบกันในงานอีเว้นท์ที่เชิญแต่เซเลบริตี้คนดังในวงสังคม คุยกันแทบจะทุกคนถึงเรื่อง การถอนหมั้นฟ้าผ่าระหว่าง ไฮโซหนุ่ม กับ สาวสวยคนดังที่เพิ่งหมั้นกัน โดยข่าวนี้หลุดมาจากฝ่ายหญิงว่าทางฝ่ายชายขอถอนหมั้นโดยยินดีอย่างยิ่งที่จะให้ริบสินสอดและจะแถลงข่าวขอโทษหรือทำทุกทางตามที่ฝ่ายหญิงเรียกร้อง ขอแค่ให้มีการถอนหมั้นทันทีคุณหญิงเดินเข้ามาในงาน พร้อมกับสายตาของคนในงานที่อยากรู้อยากเห็นเต็มไปด้วยคำถามแต่ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากถามสักคน สาวสวยยิ้มออกมา ด้วยท่าทางเรียบเฉยคล้ายกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ภายในใจกลับ สั่นระรัว มือบางกำแน่นคล้ายจะระบายความรู้สึก เธอเกลียด เธอโกรธ เธอเสียหน้า พี่นายทำไมทำแบบนี้กับเธอ เพื่อนสนิทที่นั่งข้างๆสังเกตอาการของเพื่อนออกจึงลูบแขนเบาๆอย่างให้กำลังใจ แต่คนถูกกระทำกลับตวัดสายตาใส่อย่างไม่พอใจ