ตอนที่29.“เกิดอะไรขึ้นครับอาจารย์” เปลวเดินแหวกวงล้อมเข้ามา หลังจากที่แข่งขันฟุตบอลจบแล้วซึ่งปีนี้ทีมไร่ตะวันงามก็ชะเลิศการแข่งขันฟุตบอลเป็นสมัยที่สาม เขาจึงเข้ามาดูการแข่งขันแชร์บอลแต่ไม่นึกว่าสนามแชร์บอลจะมีเรื่องวุ่นวายขนาดนี้“พี่เปลวขา ฮือออ ช่วยน้ำหวานด้วย..” พอได้ยินเสียงเปลวเท่านั้นน้ำหวานก็ลุกพรวดขึ้นมาจากพื้นโผเข้าหาอกกว้างของเปลวอย่างรวดเร็วจนมองแทบไม่ทัน“อะไรกันเนี่ยปล่อยก่อน” เปลวพยายามดันร่างของน้ำหวานออกไปแต่ก็ยากเต็มที ไม่ชอบการกระทำของน้ำหวานแม้แต่น้อย“อ๋อ.. เมื่อกี้คุณน้ำหวานกล่าวหาว่าถูกฉันทำร้ายจนล้มไปกองกับพื้นดิ้นพล่านๆ เหมือนไส้เดือนขี้เรื้อนโดนน้ำร้อน ซึ่งฉันไม่ได้ทำ คุณน้ำหวานคนสวยเอาหัวมาซุกกับมือฉันเองแล้วก็ยังจับมือฉันแน่น แถมยังจิกมือฉันอีกต่างหาก ดูสิเป็นรอยเล็บถลอกไปหมด ยายคนนี้ช่างตอ... จริงๆ ฉันบอกเลย”ดวงยิหวาชูมือที่มีรอยเล็บจิกจนแดงเลือดซิบๆ ให้ทุกคนดู น้ำหวานเงยหน้าจากอกกว้างของเปลวหันมาตอบโต้อย่างฉุนเฉียว“แกโกหก แกจิกกระชากหัวฉันจนผมหลุดเป็นกำขนาดนี้ยังจะมีหน้าบอกว่าไม่ได้ทำอีกเหรอ ฮือออ พี่เปลวต้องให้ความเป็นธรรมกับน้ำหวานนะคะ”“ใช่ค่ะอาเปลว
ตอนที่30.“เธอทำถูกแล้วล่ะ อย่าคิดมากเลย..” เปลวปลอบหลังจากการมอบรางวัลสิ้นสุดลง“ฉันไม่ได้คิดมากเรื่องรางวัลหรอก ระดับฉันได้รางวัลมานักต่อนักแล้ว รางวัลเล็กๆ แค่นี้จิ๊บๆ” หญิงสาวยักไหล่อย่างเคยชิน“ฉันรู้ แต่ฉันไม่อยากให้เธอผูกใจเจ็บ” เปลวจี้ใจดวงยิหวาหันมามองเขาตาเขียว“แต่ลูกทีมแฟนคุณทำลูกทีมฉันเจ็บนะ”“ก็บอกแล้วว่าน้ำหวานไม่ใช่แฟนฉัน”“ไม่รู้ล่ะสายตาผู้หญิงด้วยกันดูออกว่าแม่นั่นพร้อมเสมอที่จะเป็นเมียคุณ”“ที่พูดนี่เพราะหึงใช่มั้ย” เปลวยั่ว“ใครจะหึงคุณพูดดีๆ นะ” หญิงสาวถลึงตามองทั้งหวั่นไหวทั้งขัดเคืองนิดๆ กับคำพูดยียวนของเขา“คุณแม่ครับ คุณอาเปลว ท่านนายอำเภออยากพบครับ”ก่อนที่หนุ่มสาวจะโต้เถียงกันต่อน้องปราณก็วิ่งเข้ามาเรียก ดวงยิหวาจึงเก็บรางวัลต่างๆ ที่ได้เข้าไปไว้ในกระบะหลังรถยนต์คันใหญ่ก่อนทั้งสามจะเดินเข้าไปพบนายอำเภองานเลี้ยงในค่ำคืนวันแข่งขันกีฬานั้นชาวบ้านต่างแต่งตัวสวยงามมาร่วมงานกันอย่างคับคั่ง เหมือนเป็นการประชันโฉมกันเลยก็ว่าได้ หนุ่มสาวต่างแต่งตัวประชันกันสุดฤทธิ์ คนงานในไร่ของเปลวเองก็พอกันตื่นเต้น แว่วว่างานเลี้ยงของงานกีฬาประจำปีทำให้หนุ่มสาวหลายคนพบรักกันและได้
ตอนที่31.“นังดาหวันแกมันนางมารร้าย มารหัวของใจฉัน”น้ำหวานซึ่งมองจดจ้องหญิงสาวที่เต้นรำอย่างมีความสุขด้วยความริษยาเมื่อท่านนายอำเภอได้เปลี่ยนคู่เต้นกลับไปควงคู่ภริยาของท่านส่วนเปลวกับดวงยิหวาก็จำต้องจับคู่กันเต้นรำต่อไปอย่างเลี่ยงไม่ได้เมื่อมีคนอื่นๆ ต่างก็จับคู่กันออกมาเต้นรำอย่างคึกคักสนุกสนานรวมไปถึงน้องเปรียวกับน้องปราณที่ออกมาเต้นรำคู่กัน เจ๊เช็งกับเจ๊เมี้ยนก็ไปบังคับคับเอาหนุ่มๆ ในไร่มาเป็นคู่เต้นสร้างความตลกขบขันให้กับทุกคนเป็นอย่างมากดนตรีก็ไพเราะสนุกสนานในแบบลูกทุ่งจังหวะสามช่าผสมผสานกับเพลงสตริงบ้าง เพลงไทยล้านนาบ้างและเหล่านักเต้นก็เต้นรำด้วยท่วงท่างดงามแต่ก็สนุกอยู่ในทีแม้เพลงจะไม่ทันสมัยแต่ทำให้ทุกคนสนุกได้สุดเหวี่ยงซึ่งเป็นการรักษาอนุรักษ์ความเป็นไทยให้เด็กรุ่นใหม่ได้ยินได้รู้จักอีกด้วย“คงกำลังคิดว่าทำไมไม่เป็นตัวเองในอ้อมแขนของพ่อเลี้ยงเปลวใช่ไหมล่ะ”“ใช่ แล้วทำไม แกช่วยฉันได้เหรอผึ้ง ขนาดผัวตัวเองก็เสร็จนังดาหวันนั่นเลย”น้ำหวานแผดเสียงอย่างเก็บอารมณ์ไม่อยู่ ผึ้งยิ้มเยาะคนตรงหน้าในใจหูตาเริ่มสว่างก็ตอนนี้นี่เอง พลันนึกถึงคำพูดของแม่เลี้ยงดาหวันขึ้นมาว่าน้ำหวานกำลังห
ตอนที่32.“ฮึ้ยยย พวกเด็กบ้า”น้ำหวานเข่นเขี้ยวอยู่คนเดียวก่อนจะเดินกระทืบเท้าออกไปหาหลานสาวที่นั่งหน้าตูมอยู่ที่โต๊ะคนเดียวอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อสายตาของคนในงานนั้นต่างชื่นชมแม่เลี้ยงดาหวันไม่ขาดปาก แต่ไม่มีใครพูดถึงเธอเลยสักนิดทั้งยังมองเธอเหมือนตัวประหลาด น้ำหวานมองดวงยิหวาในคราบของผู้หญิงที่ตนเกลียดอย่างเคียดแค้นชิงชัง“นังดาหวัน เห็นที แกกับฉันคงจะอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้เสียแล้วล่ะ”เปลวเฝ้ามองหญิงสาวที่เคลื่อนไหวฟ้อนรำเกี้ยวกันไปมากับชายผู้ซึ่งมีเสน่ห์พอๆ กับตนเองด้วยความหึงหวงที่ต้องพยายามเก็บซ่อนอาการ แต่ดูเหมือนทั้งสองคนนั้นจะพูดคุยกันกระหนุงกระหนิงสนิทสนมกันเกินงามจนเขาเริ่มจะทนไม่ไหว“หึ สวมรอยได้เนียนเชียวนะยิหวา”“คุณอาเปลวพูดอะไรคะ”“ปละ เปล่าจ้ะน้องเปรียวว่าแต่อยากกลับกันรึยังครับ” พยายามชวนหลานๆ กลับบ้านทางอ้อมเพราะไม่อยากให้ดวงยิหวาใกล้ชิดกับพ่อเลี้ยงธวัชนานเกินไป“ยังค่ะ เปรียวกับปราณยังสนุกกับเพื่อนๆ อยู่เลย”“แต่นี่มันดึกแล้วนะจ๊ะ” เปลวพยายามจะโน้มน้าวให้หลานๆ กลับบ้านให้ได้แต่ดูเหมือนเด็กๆ จะไม่ได้รับความร่วมมือจนน่าโมโห“ขออีกสักสามสิบนาทีนะครับคุณอา”“เราอยากได้ตุ๊
ตอนที่33.“เวลาคนร้ายจะทำร้ายกันก็ต้องจู่โจมแบบนี้ละยิหวา ยิ่งโจรปล้นสวาทนะมันไม่ปล่อยให้เหยื่อมีเวลาต่อสู้หรอก แบบนี้ไง..”พูดจบก็โน้มใบหน้าลงมาอย่างรวดเร็ว ดวงยิหวาผงะหนีแต่ก็ไม่ทันและไม่อาจจะทำได้เพราะมือหนาประทับที่ท้ายทอยสวยแน่นทำให้จำต้องเงยหน้าขึ้นหญิงสาวเผยอปากจะร้องห้ามปราม“อื้อ ปละ...” เสียงหวานหายไปในลำคอเมื่อริมฝีปากหยักทาบลงมา เปลวบดเคล้าริมฝีปากได้รูปของตนกับริมฝีปากนุ่มละมุนก่อนจะสอดไล้เรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากสาวที่เผยอออกอย่างลืมตัว ลิ้นหนาร้อนผ่าวดูดรัดเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กที่แสนจะเงอะงะของดวงยิหวาที่กล้าๆ กลัวๆ ทั้งอยากริลองรสสัมผัสอันวาบหวาม และเปลวก็ช่ำชองเกินกว่าเธอจะต้านทานไหว แม้ในใจสาวจะปฏิเสธแต่ดูเหมือนมันจะไม่สำเร็จเพราะเธอจูบตอบเขาไปอย่างน่ารักจนเปลวครางออกมาอย่างพอใจหลงเพริดไปกับความหวานล้ำของปากสาวจุมพิตก็ยิ่งเร่าร้อนขึ้นจนดวงยิหวาหายใจติดขัดทั้งหวิวไหวเหมือนลมหายใจจะหลุดลอยออกจากร่าง ทั้งเหมือนกำลังจะจมน้ำและขาดอากาศหายใจ“หวานเหลือเกินยิหวา” เปลวถอนริมฝีปากออกอย่างแสนเสียดายทำให้ดวงยิหวารีบสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างลนลาน ดวงตากลมโตปรือฉ่ำค่อยๆ ลืมมองเขาอย่าง
ตอนที่34.“โธ่ น้ำหวานจ๋า ป่านนี้ยังคิดว่าแม่เลี้ยงดาหวันจะมีความสำคัญกับผมอีกหรือ”หนุ่มใหญ่ทำทีตัดพ้อสาวในอ้อมแขนไม่ชอบใจเท่าไหร่ที่น้ำหวานมาทำทีหึงหวง แต่ตอนนี้ต้องใช้ประโยชน์จากเธอ เขาจะแสดงอาการไม่พอใจน้ำหวานออกมาไม่ได้เพราะน้ำหวานจะมีส่วนช่วยทำให้ความต้องการของเขาบรรลุเป้าหมายไม่ว่าบนเตียงหรือที่ไหน“ก็คืนนั้นหวานเห็นพ่อเลี้ยงคุยกับมัน ฟ้อนกับมันท่าทางมีความสุขจะตาย จนหวานใจเสียคิดว่าหวานคงไม่มีความหมายกับพ่อเลี้ยงแล้ว”หญิงสาวยังคงฉอเลาะดวงตาเรียวเป็นประกายเล็กน้อยเมื่อคิดถึงแผนในใจของตน เธอต้องการใช้พ่อเลี้ยงธวัชในการกำจัดแม่เลี้ยงดาหวันที่เป็นมารหัวใจมาตลอด ไม่ว่าใครที่เธอสนใจก็เป็นอันมีใจให้กับดาหวันไปเสียหมด ที่น้ำหวานยอมพ่อเลี้ยงธวัชนั่นก็เพราะมั่นใจว่าพ่อเลี้ยงธวัชจะทำให้แผนของเธอสำเร็จคนสองคนกับความคิดชั่วร้ายต่างลอบยิ้มกับแผนการของตนเองโดยหารู้ไม่ว่าพวกตนกำลังจะติดกับดักกับแผนของตนเองเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนดวงยิหวาเพลิดเพลินไปกับการใช้ชีวิตเป็นสาวชาวไร่หลังจากที่เปลวอนุญาตให้เธอติดต่อกับบิดามารดาและเพื่อนรักได้หญิงสาวก็หมั่นโทรศัพท์หาท่านกับอนงค์อรอยู่เสมอ แม้ว่าตอนน
ตอนที่35.“ฉันรู้ค่ะ แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนี่คะ ฉันไม่อยากให้ลูกๆ เห็นความไม่เอาไหนของฉัน พ่อเลี้ยงต้องเข้าใจฉันตรงนี้ด้วยนะคะ” ดวงยิหวาทำเสียงให้ดูน่าสงสารและน่าเชื่อถือ ทั้งที่อยากจะกระชากมือออกจากอุ้งมือหนาของพ่อเลี้ยงธวัชและพยายามซ่อนความโกรธไว้ในใจให้มิดชิด“ครับ ผมเข้าใจ แต่ผมก็ไม่อยากจะไว้ใจไอ้น้องสามีเก่าคุณนัก เปลวดูจะสนใจคุณเกินหน้าที่บอกตามตรงผมหึงนะ คุณเป็นของผมนะดาหวัน”“โธ่ พ่อเลี้ยงก็คิดมากค่ะ คนอย่างคุณเปลวน่ะหรือคะจะมาสนใจฉันที่เขาทำดีกับฉันทุกวันนี้ก็เพราะหลานๆ เท่านั้นล่ะค่ะ อีกอย่างตอนนี้ฉันกับเด็กๆ เข้ากันได้ดีขึ้น เขาก็พลอยมีท่าทีดีกับฉันขึ้นมานิดหน่อยเท่านั้นเอง ถึงอย่างไรฉันกับเขาก็ไม่มีทางเป็นอย่างที่พ่อเลี้ยงคิดแน่ๆ ค่ะ คุณเปลวน่ะเกลียดฉันอย่างกับอะไรดีอย่าคิดมากสิคะ..”หญิงสาวทำน้ำเสียงฉอเลาะอย่างไม่มีติดขัด แหม เรื่องแสดงละครนี่ นางเอกละครเวทีของมหาวิทยาลัยอย่างเธอทำไมจะแสดงให้เนียนไม่ได้ล่ะ“ครับผมก็หวังว่าอย่างนั้น แต่ถึงอย่างไรผมก็อยากได้ความมั่นใจว่าความรู้สึกของเรายังเหมือนเดิมต่อกัน และผมจะไม่ติดใจเรื่องที่ผ่านมา ที่คุณทำให้ผมเสียใจ”น้ำเ
ตอนที่36. “ยิหวาเป็นอะไรรึเปล่า” เปลวร้องถามในความมืดแล้วเดินกลับมายังทิศทางที่เห็นเธอยืนอยู่ก่อนหน้านี้ไม่กี่วินาที“มะ ไม่ฉัน ไม่เป็นอะไร คุณออกไปเลยไม่ต้องห่วงฉัน”“โอ๊ะ โอ๊ย ว้าย คุณ” เสียงหนุ่มสาวดังอยู่ในความมืด เมื่อเปลวสะดุดกับดวงยิหวาที่กำลังจะลุกขึ้นจากพื้นเพราะสะดุดขาตัวเองล้ม จึงทำให้เธอล้มลงไปอีกครั้งโดยมีร่างสูงใหญ่ของเปลวล้มทับลงไปด้วย“อื้อ คุณ หนักนะ ลุกขึ้นไปเลยนะคนบ้า”ดวงยิหวายกมือดันแผงอกกว้างไว้ ใบหน้าสวยแดงก่ำอยู่ในความมืดในขณะที่เปลวรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาทันทีเมื่อร่างแกร่งสัมผัสได้ถึงนวลเนื้อเย็นฉ่ำที่มีเพียงผ้าขนหนูกางกั้นเขาไว้จากความนุ่มละมุนของกายสาวนุ่มนิ่ม ชายหนุ่มขบกรามแน่นเมื่อหญิงสาวขยับกายดิ้นรนเพื่อจะออกห่างจากร่างใหญ่ที่ทาบทับเธออยู่“ยิหวา อย่าขยับ อื้อ บอกว่าอย่าขยับ” เปลวกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพยายามข่มกลั้นอารมณ์ร้อนแรงไว้แต่ทำให้คนฟังคิดว่าเขาจะเอาเปรียบ“ฉันจะหยุดให้คุณมาเอาเปรียบฉันรึไง อุ๊ย คุณ ปล่อย ว้าย อื้อ..”เสียงหวานที่กำลังประท้วงอย่างเอาเป็นเอาตายหายไปลำคอเมื่อปากหยักร้อนรุ่มทาบลงมา เปลวบดเคล้าริมฝีปากนุ่มอย่างเร่าร้อนเต็มไปด้วย
ตอนที่82. ตอนอวสานบทส่งท้าย...น้องเปรียวกับน้องปราณโบกมือลาเพื่อนๆ ซึ่งพ่อแม่มารับกลับบ้านด้วยรอยยิ้ม เด็กทั้งสองมีความสุขที่สุด ณ ตอนนี้ พวกเขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดหรือขาดความรักความอบอุ่นแม้แต่น้อย แม้ดวงยิหวาจะไม่ใช่แม่ที่แท้จริงแต่ความรักความผูกพันที่มีในสายเลือดก็ผูกพวกเขาไว้ด้วยกันอย่างเหนียวแน่นยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด“เด็กๆ จ๊ะ มาทานข้าวกันได้แล้วค่ะ พี่ฝนจะตั้งโต๊ะแล้ว”ดวงยิหวาเรียกลูกๆ ด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกดีใจที่น้องเปรียวรู้จักคิดแยกแยะและให้อภัยรินลดา หญิงสาวเชื่อว่าเด็กทั้งสองจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปในอนาคต“คุณแม่ว่าน้องเปรียวทำถูกมั้ยคะ” เด็กหญิงถามหน้ายุ่ง“ถูกสิคะ การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดี การมีเพื่อนก็เป็นสิ่งที่ดี ลูกของคุณแม่น่ารักที่สุดค่ะ” ดวงยิหวายิ้มแล้วลูบเรือนผมของน้องเปรียวเบาๆ อย่างรักใคร่เอ็นดู“แล้วสามีละครับที่รัก น่ารักรึเปล่า” เปลวถามขึ้นพร้อมทั้งยื่นหน้ามาจุ๊บแก้มนวลใสของภรรยาต่อหน้าเด็กๆ ดวงยิหวาหันมาค้อนขวับแล้วหยิกหมับเข้าที่ต้นแขนแกร่งเต็มแรงด้วยความหมั่นไส้ที่สามีชอบแสดงความรักกับเธอต่อหน้าเด็กๆ แบบนี้“คนบ้าหน้าไม่อาย นี่แน่ะๆ”“โอ๊ยๆ เจ็บครับที่รั
ตอนที่81.“ก็มองเหมือนจะถอดเสื้อผ้ายิหวา แบบนี้ไง คนบ้า”เธออ้อมแอ้มตอบรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาทั่วร่างกับสายตาของสามีที่มองมาเหมือนจะกลืนกินทั้งที่เธอสวมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของเขาอยู่ แต่ภายใต้เสื้อตัวใหญ่ที่ยาวถึงโคนขาเสลาก็ไร้สิ่งอื่นห่อหุ้มความงามของอิสรีไว้และตอนนี้ดวงยิหวาก็รู้สึกเหมือนไม่ได้ใส่อะไรอยู่ดี“อื้ม สามีของยิหวานี่หื่นจริงๆ เลยนะครับ ไม่ไหวเลยมองภรรยาแบบจะกลืนกินได้ยังไงกัน สู้กินจริงๆ ไม่ดีกว่าเหรอ..” เขาเย้ายิ้มๆ ยกร่างบางมานั่งบนเคาน์เตอร์หินอ่อนตัวยาวตรงอ่างล้างหน้าที่สามารถขึ้นไปนั่งได้สบายๆ ทันที“อุ้ย พี่เปลวไม่นะ ยิหวาอยากอาบน้ำ หิวแล้ว”“ก็ใครว่าเราจะไม่อาบน้ำล่ะที่รัก”“ก็ปล่อยสิคะ ยิหวาจะอาบน้ำ พี่เปลวอาบแล้วก็ออกไปสิ” หญิงสาวต่อรองเมื่อเห็นใบหน้าเกลี้ยงเกลาหล่อเหลาของสามีที่บ่งบอกว่าจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วก็ใจสั่นหวิวเพราะแรงปรารถนาจากดวงตาคมมันชัดเจนเหลือเกิน นี่อย่าบอกนะว่าเขาจะ...“ยิหวาจ๋า พี่อยากรักยิหวาอีกแล้ว”ไม่พูดเปล่าแต่ร่างแกร่งแทรกเข้ามาระหว่างเรียวขาเสลาแล้วโน้มใบหน้างามลงมาชิด ปลายจมูกคมปัดเบาๆ กับปลายจมูกรั้นอย่างหยอกเย้าแล้วริมฝีปากหยักก็บดจูบ
ตอนที่80.“คุณแม่ก็บอกว่า หากสิ้นปีนี้ไม่มีวี่แววว่าจะได้อุ้มหลาน พี่เตรียมตัวกระเด็นออกจากชีวิตลูกสาวท่านไปเลย” เปลวยิ้มกรุ้มกริ่มมองเธอตาหวานเชื่อมอย่างมีความหมาย ดวงยิหวาหน้าแดงรู้ทันทีว่าตนพลาดท่าคนเจ้าเล่ห์เสียแล้ว“ยี้ คนบ้า เจ้าเล่ห์กับยิหวาอีกแล้วนะ อุ้ย ไม่เอาค่ะ นี่ยังไม่มืดนะคะเพิ่งจะสี่โมงเย็นเอง” หญิงสาวจะลุกหนีคนเจ้าเล่ห์ที่เริ่มมือไม้อยู่ไม่สุขแต่ก็ดูเหมือนจะช้าไป “ไม่เป็นไรหรอกที่รัก เราทำอะไรกันเพลินๆ เผลอแป๊บเดียวมันก็ค่ำแล้ว มาทำเจ้าตัวเล็กให้คุณแม่อุ้มดีกว่าไม่อย่างนั้นพี่ได้โดนเฉดหัวออกจากชีวิตยิหวาแน่ๆ เลย”ชายหนุ่มพูดงึมงำอยู่กับซอกคอขาวเนียนที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพู ดวงยิหวาใจสั่นเมื่อรู้ตัวดีว่าไม่สามารถต้านทานแรงพิศวาสอันเร่าร้อนจากสามีได้ ริมฝีปากบางระเรื่อที่พยายามจะคัดค้านก็ถูกครอบครองด้วยปากร้อนๆ ของคนที่รอเวลานี้มาทั้งวันอย่างหิวกระหาย ลิ้นหนาสอดไล้ดูดกลืนเรียวลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อนช่ำชอง ดวงยิหวาครางเบาๆ ด้วยความซ่านหวิวมือร้อนผ่าวก็กำจัดเสื้อผ้าของเธอออกจากร่างกายอย่างรวดเร็วจนดวงยิหวานึกทึ่งที่เขาสามารถทำได้รวดเร็วกว่าที่เธอถอดเองเสียอีก“อื้ม พี่เปลว
ตอนที่79.“เออนะ เหมือนกันทั้งคนทั้งม้า ไอ้วิทย์อยากจะบ้า”หมอวิทย์ทำท่าเหมือนอยากจะขาดใจตาย เจ้าม้าสาวเอียงคอมองเขาตาใสแจ๋ว มันคงจะสงสัยว่ามนุษย์คนนี้เป็นอะไรไปเป็นแน่แท้เปลวเดินตรงขึ้นไปห้องหอแสนหวาน ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าห้องว่างเปล่าแต่ได้ยินเสียงน้ำไหลซู่ๆ อยู่ในห้องน้ำเปลวยิ้มกริ่มจินตนาการไปไกล“ยิหวาจ๋า ทำอะไรอยู่จ๊ะที่รัก..”แสร้งร้องเรียกภรรยาแต่เธอไม่ตอบเขาจึงเดินไปเปิดประตูห้องน้ำด้วยความคาดหวังว่าจะเห็นร่างเปลือยเปล่างดงามของภรรยาอยู่ภายใต้สายน้ำเย็นฉ่ำแต่..เมี้ยวววว เจ้าแมวเหมียวสีตุ่นๆ กระดำกระด่างหน้าตาน่าเกลียดเปียกมะลอกมะแลกถูกยื่นมาตรงหน้าตามด้วยเสียงหัวเราะสดใสของภรรยา“อะไรกันนี่ยิหวา..” เปลวหน้าหงิกเมื่อมันไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดไว้สักนิด“ก็น้องแมวไงคะ พอดีว่าฝนเจอมันหลงมาอยู่ข้างรั้วเมื่อกี้ ยิหวาเลยจะเลี้ยงมันไว้แต่ตัวมันเปรอะมากก็เลยพามามันมาอาบน้ำเช็ดตัวให้แห้งค่ะ”เธอบอกแล้วพามันไปเช็ดตัวและไดร์เป่าขนให้มันอย่างอ่อนโยนเจ้าแมวน้อยก็อยู่นิ่งให้บริการมันด้วยท่าทางแสนสุขน่าหมั่นไส้ เปลวเดินไปกอดร่างบางไว้แล้วซุกจมูกลงกับพวงแก้มนุ่มอย่างออดอ้อนกลัวว่า
ตอนที่78.“ยิหวาจ๋า สวยเหลือเกินคนดี..” เปลวครางแผ่วละเรียวลิ้นจากยอดทรวงสีหวานที่ดูดกลืนกินอย่างเอร็ดอร่อยเพื่อมุ่งไปยังทุ่งดอกไม่แสนสวยที่ส่งกลิ่นหอมยั่วยวนให้ดื่มกินความหวานล้ำที่เคยได้ลิ้มรสมาก่อนหน้านี้ทำให้เปลวแทบอดใจไม่ไหวที่จะได้ลิ้มรสน้ำหวานจากดอกไม้สาวฉ่ำเยิ้มหลอกล่อให้เขาหลงใหลมึนเมา มือหนาเลื่อนไล้ไปยังต้นขาและสะโพกตึงแน่นลูบไล้วนเวียนใกล้ดงดอกไม้งามหยอกเย้าให้เธอดิ้นพล่านด้วยความซ่านกระสัน ดวงยิหวาเผยอครางกระเส่ามือเรียวจิกบ่ากว้างของเขาแน่นเพื่อระบายความเสียวเสียด เลือดในกายสาวร้อนระอุเดือดพล่านราวกับว่ากายของเธอจะมอดไหม้ลงไปเพราะลิ้นและมือร้อนๆ ของเขา“อื้ม พี่เปลว อา...” ดวงยิหวาครางกระเส่าเมื่อลิ้นร้อนไล้เลียต่ำลงไปยังสะดือน่ารักและต่ำลงๆ จนถึงกึ่งกายสาวพร้อมกับนิ้วแกร่งเดินทางมาถึงจุดอ่อนไหวชื้นฉ่ำด้วยน้ำหวานเอ่อซึมยั่วเย้าให้ดูดดื่มและเปลวก็ไม่รอช้าที่จะทำดังนั้นและเมื่อลิ้นร้อนแตะแต้มลงบนกลีบดอกไม้งามดวงยิหวาก็สะดุ้งสุดตัวทั้งยังครางออกมาด้วยความซ่านกระสันสุดใจ ร่างงามส่ายพลิ้วดั่งใบไม้ต้องลมเมื่อถูกความเสียวซ่านโจมตีจากทั้งมือและปากของเขาก็ทำให้เธอแทบขาดใจ แล้วร่
ตอนที่77.แต่เพราะพ่อเลี้ยงเปลวไม่อยากให้ใครพูดถึงเพราะสงสารหลานๆ จึงให้ดวงยิหวาสวมรอยเป็นดวงดาหวันไปชั่วคราวรอจนมั่นใจว่าหลานๆ รับได้จึงจะบอกความจริงให้รับรู้ ซึ่งทุกคนก็เข้าใจดีเพราะเจ๊ขาเม้าท์ทั้งสองถึงแม้จะเป็นคนที่ค่อนข้างพูดมากและชอบจับกลุ่มนินทาคนอื่นแต่พวกนางก็พูดในเรื่องที่มีมูลความจริงทุกเรื่อง ดังนั้นความเป็นมาของดวงยิหวาจึงไม่มีใครติดใจทั้งยังร่วมยินดีกับการแต่งงานอันยิ่งใหญ่ของพ่อเลี้ยงเปลวกับดวงยิหวาที่กำลังจะมีขึ้นอีกด้วยเมื่อเรื่องวุ่นวายต่างๆ ผ่านไปเปลวก็จัดการทำบุญและจัดการเรื่องศพของดวงดาหวันที่เอื้องอำพรางคดีด้วยการฝังไว้ที่ชายป่าท้ายไร่นั่นเองซึ่งอาคมได้บอกกับเขาตอนที่ยอมจำนนต่อความผิดที่ก่อไว้แต่สุดท้ายเมื่ออาคมรู้ว่าหญิงสาวที่ตนรักนั้นได้จบชีวิตลงเขาก็ฆ่าตัวตายในคุก นับว่าอาคมมีความรักที่จริงใจต่อเอื้องมากอย่างไม่น่าเชื่อ เปลวได้นำอัฐิของปราบกับดวงดาหวันและเอื้องมาทำบุญครั้งใหญ่และนำไปเก็บไว้รวมกันอย่างน้อยๆ พี่ชายของเขาก็คงจะได้อยู่ใกล้ๆ คนที่รัก และเอื้องก็คงจะได้รับรู้ว่าตนมีญาติมีพี่น้องอยู่ในโลกใบนี้แต่สำหรับดวงดาหวันซึ่งจากโลกนี้ไปโดยที่เธอไม่มีโอกาสได้บ
ตอนที่76.ไร่ตะวันงามคือที่ที่พ่อเลี้ยงธวัชจะไม่กล้าเข้าไปก้าวก่าย ดังนั้นอาคมจึงพาคนรักหลบหนีมาจากไร่พ่อเลี้ยงธวัชมาอยู่ที่ไร่ตะวันงามหลังจากศัลยกรรมเปลี่ยนแปลงใบหน้าใหม่ให้แปลกจากเดิมและเปลี่ยนชื่อจากคำแก้วเป็น เอื้อง พ่อเลี้ยงธวัชจึงจำคำแก้วไม่ได้และดวงดาหวันก็จำคำแก้วไม่ได้เช่นกันทุกคนจึงรู้จักเพียงเอื้องสาวใช้คนซื่อแสนเรียบร้อย กว่าสิบปีที่คำแก้วอยู่ที่ไร่ตะวันงามหญิงสาวก็เฝ้าใส่ความเกลียดชังแม่เลี้ยงดาหวันให้กับทุกๆ คนไม่เว้นแม้แต่ลูกๆ ของดวงดาหวัน เธอเฝ้าเลี้ยงดูเด็กๆ อย่างดีเพื่อที่จะได้แก้แค้นดาหวันด้วยการบ่มเพาะความเกลียดชังใส่หัวของเด็กๆ นั่นเอง จนเมื่อคำแก้วถูกเปลวให้ออกจากไร่ตะวันงามเธอก็ไปศัลยกรรมใบหน้าอีกครั้งให้เหมือนกับดวงดาหวัน ซึ่งก็เป็นเรื่องง่ายเพราะรูปร่างและรูปหน้าของเธอกับดวงดาหวันมีส่วนที่คล้ายกันอยู่มาก เพียงแต่ไม่มีใครสังเกตเพราะดวงดาหวันมักแต่งหน้าเข้มจัดจ้าน...หลังจากที่ศัลกรรมหน้าตาแล้วหญิงสาวก็ปลอมตัวไปเป็นคนรับใช้อยู่ในไร่ของน้ำหวานด้วยการใส่ฟันปลอมให้ฟันเหยิน ติดไฝเม็ดใหญ่ผมเผ้าไม่เป็นรูปทรงทำตัวเป็นสาวใช้เฉิ่มเชยขี้ริ้วขี้เหร่เพื่อสังเกตการณ์ความเป็
ตอนที่75.ดวงยิหวาค่อยๆ ลูบเปลือกตาเอื้องให้หลับลง ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างยืนมองหญิงสาวทั้งสองเงียบๆ โดยไม่พูดอะไรออกมาได้แต่มองภาพตรงหน้าด้วยความเศร้าสลดและสะเทือนใจ...ดวงยิหวาร่ำไห้ประคองร่างอ่อนปวกเปียกไร้วิญญาณของเอื้องมาโอบกอดไว้ด้วยความอาลัย แม้จะไม่เคยรักผูกพันกันในฐานะพี่สาวน้องสาวมาก่อนแต่สายเลือดในกายของพวกเธอก็คือสายเลือดที่เกิดจากหน่อเนื้อเดียวกัน เปลวเดินมาหาหญิงสาวอันเป็นที่รักพร้อมกับน้องเปรียว ร่างสูงทรุดลงกอดร่างสั่นระริกด้วยแรงสะอื้นไห้ของดวงยิหวาไว้แนบอกแกร่งทั้งยังรวบร่างน้องเปรียวเข้าไปกอดไว้ด้วยกันอย่างแสนรักยิ่งชีวิต“อโหสิให้ฉันด้วยนะเอื้อง..” ชายหนุ่มหลับตาลงแล้วพูดฝากความในใจไปกับสายลมที่พัดมากรูใหญ่ก่อนทุกอย่างจะผ่านพ้นไปน้ำหวานกับวริศก็ถูกจับและดำเนินคดีในข้อหาสมรู้ร่วมคิดการค้าไม้เถื่อนแม้ว่าน้ำหวานจะไม่ได้เข้าไปมีส่วนรู้เห็นในเรื่องค้าไม้เถื่อนก็ตาม แต่ก็ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในการฆาตกรรมแม่เลี้ยงดาหวัน และก็นับว่าหญิงสาวจะซวยแบบซ้ำซ้อนที่ไม่รู้ว่าสาวใช้ตัวดำหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่ที่ตนเพิ่งรับเข้าทำงานก็คือเอื้อง ซึ่งศัลยกรรมเปลี่ยนใบหน้าแล้วปลอมตัวเข้ามาเพื่
ตอนที่74.เมื่อพ้นร่างของเปลวเอื้องก็โผนเข้ามาหมายจะแทงดวงยิหวาด้วยความบ้าคลั่งแต่ดวงยิหวาหลบได้ทันแล้วจับข้อมือของเอื้องไว้อย่างว่องไว สองสาวยื้อยุดกันอยู่ด้วยท่าทางหวาดเสียวเอื้องมีแรงเยอะกว่าคนปกติมากอย่างที่ดวงยิหวาคาดไว้ ดวงยิหวาออกแรงบิดข้อมือเอื้องก่อนจะผลักเต็มแรงจนเอื้องเซถลาไปปะทะกับต้นไม้ใหญ่ซึ่งอยู่ใกล้ๆ จนศีรษะของเอื้องกระแทกกับลำต้นอย่างจังเลือดสดๆ ไหลลงมาอาบแก้มขาวซีดด้านหนึ่ง“กรี๊ดดด นังยิหวา แกทำฉันเลือดออก แก...” ยิ่งเห็นเลือดของตัวเองเอื้องก็ยิ่งคลั่งเอื้องกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจดวงตาแดงก่ำกราดเกรี้ยวราวไม่ใช่ดวงตามนุษย์ เลือดจากบาดแผลที่ศีรษะไหลเข้าตาจนแดงฉานอย่างที่เรียกว่า เลือดเข้าตา.. เอื้องวิ่งถลันเข้ามาหาดวงยิหวาอย่างรวดเร็ว ดวงยิหวาถูกเอื้องกระโดดถีบลำตัวอย่างแรงจะเซไปหลายก้าวทั้งยังถูกเอื้องผลักไปชนกับต้นไม้จนร่างเพรียวทรุดลงกับพื้น“พ่อเลี้ยงคะเราจะไม่เข้าไปช่วยยิหวาหรือคะ..”คุณดาริกาซึ่งออกมาดูเหตุการณ์ด้วยความห่วงใยบุตรสาวเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อเห็นว่าเอื้องนั้นบ้าคลั่งเพียงใด “เรารอดูอยู่ตรงนี้ก่อนดีกว่าครับ ผมเชื่อมั่นในยิหวาว่าจะจัดการกับเอื้องไ