ตอนที่22.“ไม่หรอกน่า ฉันเห็นเธอปราบเจ้าสตาร์ได้และมันก็ดูจะชอบเธอมาก ฉันก็เลยจะยกเจ้าสตาร์ไว้ให้ขี่แก้เหงา”“จริงเหรอ คุณพูดจริงๆ นะ” หญิงสาวตาโตเป็นประกายท่าทางตื่นเต้นเหมือนเด็กได้ของเล่นถูกใจ“จริงสิ แต่มันก็มีข้อแม้บางอย่างนะ”“ได้ๆ ว่ามาเลย” ดวงยิหวารับปากแทบจะรอฟังข้อแม้ของเขาไม่ไหว“จำได้ใช่มั้ยว่าฉันไล่เอื้องออกได้สักระยะหนึ่งแล้ว ดังนั้นหน้าที่ที่เอื้องเคยทำฉันจะให้เธอทำต่อไป ฉันอยากให้เธอดูแลเด็กๆ ให้ดีเหมือนเป็นแม่ของพวกเขาจริงๆ และยังจะได้รับเงินเดือนอย่างเป็นทางการด้วย ที่สำคัญฉันจะให้เธอติดต่อกับเพื่อนและพ่อแม่ของเธอด้วย เป็นไงน่าสนมั้ยล่ะ” เปลวพูดอย่างเป็นงานเป็นการแล้วยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ หญิงสาวจึงรับมาเปิดอ่านทันที“นี่คือสัญญาจ้าง เธอจะต้องช่วยฉันทำงานในไร่นิดหน่อย ฉันเห็นว่าเธอขี่ม้าเก่งเลยจะให้มาช่วยฝึกม้าบางตัวให้ฉันด้วย นี่จะเป็นงานแรกของเธอหลังจากเรียนจบมาแล้วไม่ได้ทำอะไรเป็นโล้เป็นพาย” ไม่วายที่เปลวจะวกมาแขวะเธอ“คุณนี่นะ ว่างๆ นอกจากผ่าตัดม้าทำคลอดม้าก็ผ่าเอาหมาในปากคุณออกมาบ้างก็น่าจะดีนะ”“ตกลงจะทำมั้ยงานน่ะ” เปลวหน้าร้อนกับคำพูดตรงไปตรงมาของเธอ“คุณไม่ต
ตอนที่23.“จำไว้นะพวกเราว่าตอนนี้เปรียวไม่ได้อยู่ในกลุ่มของเราและไม่ได้เป็นพวกเราแล้ว” รินลดายืนกอดอกมองหน้าน้องเปรียวซึ่งยืนน้ำตาคลอๆ ท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นและแอบสะใจของเพื่อนๆ ร่วมห้อง เมื่อคุณหนูเปรียวปรียาที่เคยกลายเป็นดาวเด่นในโรงเรียนถูกขับออกจากกลุ่มคุณหนูไฮโซของโรงเรียนไปเสียแล้ว“ริน ฟังเปรียวก่อนสิ เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ”น้องเปรียวพยายามจะปรับความเข้าใจกับรินลดาที่ไม่พอใจแม่ดาหวันแล้วมาเล่นงานเธอที่โรงเรียน ความจริงแล้วเปรียวปรียาใช่ว่าจะเป็นคนยอมคนหรืออ่อนข้อให้ใครง่ายๆ ความร้ายของเด็กหญิงนั้นพอตัวทีเดียว แต่ตอนนี้น้องเปรียวรู้สึกเสียขวัญและกลัวเสียเพื่อนๆ ไปมากกว่า“ฟังทำไม ในเมื่อเธอมีแม่แล้วนี่นา ก็อยู่กับแม่ไปสิ แม่ร่านๆ มีผัวไปทั่วทุกหัวระแหงน่ะ อีกหน่อยเธอก็คงเป็นเหมือนแม่นั่นล่ะเปรียวปรียา ร่าน สำส่อน” รินลดากอดอกพูดด้วยท่าทางแก่แดดแก่ลมคำพูดก็ระคายหู“มันจะมากเกินไปแล้วนะรินลดา เธอไม่ควรพูดถึงคุณแม่ฉันแบบนั้น”เมื่อเจอคำพูดอันน่ารังเกียจไม่มีความเคารพมารดาของตน น้ำเสียงกับแววตาและสรรพนามของน้องเปรียวก็เปลี่ยนไปทำให้ผู้ที่ยืนรอลุ้นให้มีเรื่องตบตีกันเกิดขึ้
ตอนที่24.“สวัสดีจ้ะเด็กๆ มาทานขนมกันก่อนมั้ย แล้วบ่ายๆ เราเข้าไร่ด้วยกัน” หญิงสาวรับไหว้เด็กๆ ด้วยรอยยิ้มสดใส ซึ่งมันทำให้พวกเด็กๆ ต่างมองอย่างชื่นชม คุณแม่ของน้องเปรียวไม่ได้มีท่าทางอย่างที่รินลดาพูดให้ร้ายเลยสักนิด“ค่ะ พวกเราอยากเข้าไร่ด้วยค่ะ” เด็กทั้งห้าพูดขึ้นพร้อมกันซึ่งมันทำให้เด็กชายส้มแป้นยิ้มแหยๆ เมื่อเผลอพูดตามเพื่อนๆ อย่างไม่ตั้งใจ“จ้า ได้เลยถ้าอย่างนั้นเราไปทานขนมกัน วันนี้ป้าสำลีทำขนมตาลด้วยนะ” ดวงยิหวายิ้มกว้างแล้วพาเด็กๆ เข้าไปรับประทานขนมตาลแสนอร่อยของป้าสำลี บ่ายวันนั้นเธอก็พาเด็กๆ เข้าไร่ด้วยซึ่งต่างก็ตื่นเต้นดีใจกันยกใหญ่เปลวมองดูเด็กๆ ที่ช่วยดวงยิหวาทำความสะอาดคอกม้าและให้อาหารม้าด้วยความสนุกสนานอย่างแปลกใจเพราะไม่เคยเห็นเพื่อนกลุ่มนี้ของน้องเปรียว เปลวมองภาพหลานๆ ที่คุยเล่นหัวกันกับเพื่อนด้วยความสุขสดใสอย่างตื้นตันใจ เมื่อก่อนเขากลัวว่าน้องเปรียวกับน้องปราณจะเป็นเด็กมีปัญหาและเข้ากับคนอื่นๆ ไม่ได้ เขาห่วงหลานๆ มาก และเข้มงวดกับการคบเพื่อน ก่อนหน้านี้เขารู้สึกไว้ใจน้ำหวานกับหลานสาว แต่ตอนนี้ความรู้สึกก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นในบางมุมของน้าหลานคู่นี้แล้วดวงยิหวาหัน
ตอนที่25.“น้องรินคิดว่าแผนของน้องรินจะได้ผลเหรอคะ”“แน่นอนสิคะ เมื่อเปรียวมันไม่มีใครคบ เพื่อนๆ ในกลุ่มไม่ให้เข้ากลุ่ม ไม่มีใครในกลุ่มของเราคุยด้วยไม่มีใครสนใจ เปรียวก็ต้องรู้สึกเสียใจ ย่ำแย่และทนไม่ได้ สุดท้ายก็จะมาง้อเราและหันมาเข้ากับพวกเราเหมือนเดิม และจะเชียร์น้าหวานกับอาเปลวมากขึ้น เพราะหากไม่ทำอย่างนั้นเปรียวก็จะถูกรินโดดเดี่ยว”เด็กหญิงยิ้มอย่างมั่นอกมั่นใจกับแผนการขับน้องเปรียวออกจากกลุ่มที่จะทำให้น้องเปรียวกลับมาเป็นพวกของตนเหมือนเดิมและเชียร์ให้น้าหวานกับอาเปลวสมรักสมหวังกัน ด้วยความไร้เดียงสาคิดไม่เท่าทันผู้เป็นน้าสาวเด็กหญิงก็พลอยเกลียดแม่ของเปรียวปรียาไปด้วยเพราะน้ำหวานพูดถึงแต่ด้านไม่ดีของดวงดาหวันให้ฟัง“น่าสงสารน้องเปรียวจังเลยค่ะ ทำรุนแรงไปรึเปล่าคะ”“โธ่ น้าหวานขา ไม่หรอกค่ะ เปรียวน่ะไม่เห็นจะน่าสงสารเลย วันนั้นทำท่าเหมือนจะอยากเข้ามาทำร้ายรินอีกต่างหาก หึ ทำเป็นรับไม่ได้ว่าแม่ของตัวเองเหลวแหลกแค่ไหน”“ถึงแม่น้องเปรียวจะไม่ดี แต่เราก็ไม่ควรทำให้น้องเปรียวรู้สึกแย่นะคะ”น้ำหวานยังคงแสดงความเป็นคนดีมีน้ำใจหากแต่ในใจกระหยิ่มยิ้มย่องเมื่อสามารถหลอกใช้หลานสาวได้ แม้จะเป
ตอนที่26.“สวัสดีครับ / สวัสดีค่ะนายอำเภอ” เปลวกับดวงยิหวาเดินเข้าไปทักนายอำเภอที่ลงมาดูแลการทำงานด้วยตัวเอง นายอำเภอวันชัย หนุ่มใหญ่วัยห้าสิบยิ้มตอบแล้วทักทายอย่างอารมณ์ดี“สวัสดีครับพ่อเลี้ยง แล้ว เอ่อ แม่เลี้ยงดาหวัน ยินดีมากครับที่พ่อเลี้ยงพาคนงานมาช่วยหากไม่ได้คนงานที่ไร่ตะวันงามมาช่วยงานก็คงอีกนานกว่างานเสร็จ”“ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็คนที่นี่ยังไงก็ต้องช่วยเต็มที่ครับ” พ่อเลี้ยงหนุ่มยิ้มกว้างอย่างจริงใจคุยรายละเอียดงานกับนายอำเภอและคณะอยู่สักครู่ก่อนแยกย้ายกันทำงานตามหน้าที่ของตนตามภารกิจที่ได้รับมอบหมายดวงยิหวากับหญิงสาวราวสิบคนได้รับหน้าที่เป็นฝ่ายปฏิคมคอยบริการน้ำดื่ม กาแฟ หรือเครื่องดื่มบำรุงกำลังและอาหารให้กับทุกๆ คน เสียงหัวเราะพูดคุยกันไปขณะทำงานเป็นบรรยากาศที่ดวงยิหวาไม่เคยพบและไม่คิดว่างานเหนื่อยถึงเพียงนี้อากาศก็ค่อนข้างร้อนแต่ดูทุกคนมีความสุข“แม่เลี้ยงคะ เอ่อ คือ ช่วยเอาน้ำไปเสิร์ฟผู้ชายที่ตัดหญ้าอยู่ตรงโน้นได้มั้ยคะ”หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งเอ่ยขึ้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะดวงดาหวันไม่เคยที่จะมาร่วมงานแบบนี้ แล้วยิ่งช่วยชาวบ้านทำอาหารเลี้ยงคนงานแบบนี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ แต่วัน
ตอนที่27.หลังจากที่ทุกคนรับประทานอาหารเย็นและอาบน้ำต่างตัวเตรียมเข้านอนแล้ว ดวงยิหวาเดินเข้ามาในห้องของน้องเปรียวตรวจดูประตูหน้าต่างดูความเรียบร้อยดังเช่นทุกวันแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะอ่านหนังสือของเด็กหญิงที่กำลังหน้านิ่วคิ้วขมวด ส่วนน้องปราณเองก็ทำท่าคิดไม่ตก“ทำอะไรกันคะลูกๆ การบ้านเหรอ”“ครับคุณแม่ การบ้านอะไรไม่รู้ยากจริง” เด็กชายเท้าคางสีหน้ายุ่งยากใจ“ไหนขอคุณแม่ดูหน่อยสิลูก นี่การบ้านวิชาคณิตศาสตร์นี่นา แล้วของเปรียววิชาเดียวกันมั้ยคะ”“ของเปรียววิชาภาษาไทยค่ะ แต่คำราชาศัพท์กับฉันทลักษณ์ในการเขียนฉันท์เขียนโคลงน้องเปรียวไม่ค่อยเข้าใจค่ะ”ดวงยิหวาหยิบสมุดการบ้านกับเด็กๆ มาดูอยู่ครู่หนึ่งแล้วค่อยๆ อธิบายและแสดงวิธีทำวิชาคณิตศาสตร์ให้น้องปราณดูและอธิบายการบ้านวิชาภาษาไทยให้น้องเปรียวฟังอย่างคล่องแคล่วเสมือนครูที่สอนพวกตนในห้องเรียนหรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ“เสร็จแล้วเห็นมั้ยไม่เห็นจะยากเลย..” หญิงสาวยิ้มกว้างเมื่อเด็กๆ ทำการบ้านเสร็จแล้ว น้องเปรียวหันมองสบตากับน้องปราณอย่างรู้สึกตรงกัน“ขอบคุณครับคุณแม่ที่สอนการบ้านเรา”“จ้ะ ดึกแล้วนอนกันได้แล้วจ้ะ อย่าลืมแปรงฟันนะคะ”เด็กต่างพากันเข
ตอนที่28.“เวลาคนร้ายจะทำร้ายกันก็ต้องจู่โจมแบบนี้ละยิหวา ยิ่งโจรปล้นสวาทนะมันไม่ปล่อยให้เหยื่อมีเวลาต่อสู้หรอก แบบนี้ไง..”พูดจบก็โน้มใบหน้าลงมาอย่างรวดเร็ว ดวงยิหวาผงะหนีแต่ก็ไม่ทันและไม่อาจจะทำได้เพราะมือหนาประทับที่ท้ายทอยสวยแน่นทำให้จำต้องเงยหน้าขึ้นหญิงสาวเผยอปากจะร้องห้ามปราม“อื้อ ปละ...” เสียงหวานหายไปในลำคอเมื่อริมฝีปากหยักทาบลงมา เปลวบดเคล้าริมฝีปากได้รูปของตนกับริมฝีปากนุ่มละมุนก่อนจะสอดไล้เรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากสาวที่เผยอออกอย่างลืมตัว ลิ้นหนาร้อนผ่าวดูดรัดเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กที่แสนจะเงอะงะของดวงยิหวาที่กล้าๆ กลัวๆ ทั้งอยากริลองรสสัมผัสอันวาบหวาม และเปลวก็ช่ำชองเกินกว่าเธอจะต้านทานไหว แม้ในใจสาวจะปฏิเสธแต่ดูเหมือนมันจะไม่สำเร็จเพราะเธอจูบตอบเขาไปอย่างน่ารักจนเปลวครางออกมาอย่างพอใจหลงเพริดไปกับความหวานล้ำของปากสาวจุมพิตก็ยิ่งเร่าร้อนขึ้นจนดวงยิหวาหายใจติดขัดทั้งหวิวไหวเหมือนลมหายใจจะหลุดลอยออกจากร่าง ทั้งเหมือนกำลังจะจมน้ำและขาดอากาศหายใจ“หวานเหลือเกินยิหวา” เปลวถอนริมฝีปากออกอย่างแสนเสียดายทำให้ดวงยิหวารีบสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างลนลาน ดวงตากลมโตปรือฉ่ำค่อยๆ ลืมมองเขาอย่าง
ตอนที่29.“เกิดอะไรขึ้นครับอาจารย์” เปลวเดินแหวกวงล้อมเข้ามา หลังจากที่แข่งขันฟุตบอลจบแล้วซึ่งปีนี้ทีมไร่ตะวันงามก็ชะเลิศการแข่งขันฟุตบอลเป็นสมัยที่สาม เขาจึงเข้ามาดูการแข่งขันแชร์บอลแต่ไม่นึกว่าสนามแชร์บอลจะมีเรื่องวุ่นวายขนาดนี้“พี่เปลวขา ฮือออ ช่วยน้ำหวานด้วย..” พอได้ยินเสียงเปลวเท่านั้นน้ำหวานก็ลุกพรวดขึ้นมาจากพื้นโผเข้าหาอกกว้างของเปลวอย่างรวดเร็วจนมองแทบไม่ทัน“อะไรกันเนี่ยปล่อยก่อน” เปลวพยายามดันร่างของน้ำหวานออกไปแต่ก็ยากเต็มที ไม่ชอบการกระทำของน้ำหวานแม้แต่น้อย“อ๋อ.. เมื่อกี้คุณน้ำหวานกล่าวหาว่าถูกฉันทำร้ายจนล้มไปกองกับพื้นดิ้นพล่านๆ เหมือนไส้เดือนขี้เรื้อนโดนน้ำร้อน ซึ่งฉันไม่ได้ทำ คุณน้ำหวานคนสวยเอาหัวมาซุกกับมือฉันเองแล้วก็ยังจับมือฉันแน่น แถมยังจิกมือฉันอีกต่างหาก ดูสิเป็นรอยเล็บถลอกไปหมด ยายคนนี้ช่างตอ... จริงๆ ฉันบอกเลย”ดวงยิหวาชูมือที่มีรอยเล็บจิกจนแดงเลือดซิบๆ ให้ทุกคนดู น้ำหวานเงยหน้าจากอกกว้างของเปลวหันมาตอบโต้อย่างฉุนเฉียว“แกโกหก แกจิกกระชากหัวฉันจนผมหลุดเป็นกำขนาดนี้ยังจะมีหน้าบอกว่าไม่ได้ทำอีกเหรอ ฮือออ พี่เปลวต้องให้ความเป็นธรรมกับน้ำหวานนะคะ”“ใช่ค่ะอาเปลว
ตอนที่82. ตอนอวสานบทส่งท้าย...น้องเปรียวกับน้องปราณโบกมือลาเพื่อนๆ ซึ่งพ่อแม่มารับกลับบ้านด้วยรอยยิ้ม เด็กทั้งสองมีความสุขที่สุด ณ ตอนนี้ พวกเขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดหรือขาดความรักความอบอุ่นแม้แต่น้อย แม้ดวงยิหวาจะไม่ใช่แม่ที่แท้จริงแต่ความรักความผูกพันที่มีในสายเลือดก็ผูกพวกเขาไว้ด้วยกันอย่างเหนียวแน่นยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด“เด็กๆ จ๊ะ มาทานข้าวกันได้แล้วค่ะ พี่ฝนจะตั้งโต๊ะแล้ว”ดวงยิหวาเรียกลูกๆ ด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกดีใจที่น้องเปรียวรู้จักคิดแยกแยะและให้อภัยรินลดา หญิงสาวเชื่อว่าเด็กทั้งสองจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปในอนาคต“คุณแม่ว่าน้องเปรียวทำถูกมั้ยคะ” เด็กหญิงถามหน้ายุ่ง“ถูกสิคะ การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดี การมีเพื่อนก็เป็นสิ่งที่ดี ลูกของคุณแม่น่ารักที่สุดค่ะ” ดวงยิหวายิ้มแล้วลูบเรือนผมของน้องเปรียวเบาๆ อย่างรักใคร่เอ็นดู“แล้วสามีละครับที่รัก น่ารักรึเปล่า” เปลวถามขึ้นพร้อมทั้งยื่นหน้ามาจุ๊บแก้มนวลใสของภรรยาต่อหน้าเด็กๆ ดวงยิหวาหันมาค้อนขวับแล้วหยิกหมับเข้าที่ต้นแขนแกร่งเต็มแรงด้วยความหมั่นไส้ที่สามีชอบแสดงความรักกับเธอต่อหน้าเด็กๆ แบบนี้“คนบ้าหน้าไม่อาย นี่แน่ะๆ”“โอ๊ยๆ เจ็บครับที่รั
ตอนที่81.“ก็มองเหมือนจะถอดเสื้อผ้ายิหวา แบบนี้ไง คนบ้า”เธออ้อมแอ้มตอบรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาทั่วร่างกับสายตาของสามีที่มองมาเหมือนจะกลืนกินทั้งที่เธอสวมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของเขาอยู่ แต่ภายใต้เสื้อตัวใหญ่ที่ยาวถึงโคนขาเสลาก็ไร้สิ่งอื่นห่อหุ้มความงามของอิสรีไว้และตอนนี้ดวงยิหวาก็รู้สึกเหมือนไม่ได้ใส่อะไรอยู่ดี“อื้ม สามีของยิหวานี่หื่นจริงๆ เลยนะครับ ไม่ไหวเลยมองภรรยาแบบจะกลืนกินได้ยังไงกัน สู้กินจริงๆ ไม่ดีกว่าเหรอ..” เขาเย้ายิ้มๆ ยกร่างบางมานั่งบนเคาน์เตอร์หินอ่อนตัวยาวตรงอ่างล้างหน้าที่สามารถขึ้นไปนั่งได้สบายๆ ทันที“อุ้ย พี่เปลวไม่นะ ยิหวาอยากอาบน้ำ หิวแล้ว”“ก็ใครว่าเราจะไม่อาบน้ำล่ะที่รัก”“ก็ปล่อยสิคะ ยิหวาจะอาบน้ำ พี่เปลวอาบแล้วก็ออกไปสิ” หญิงสาวต่อรองเมื่อเห็นใบหน้าเกลี้ยงเกลาหล่อเหลาของสามีที่บ่งบอกว่าจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วก็ใจสั่นหวิวเพราะแรงปรารถนาจากดวงตาคมมันชัดเจนเหลือเกิน นี่อย่าบอกนะว่าเขาจะ...“ยิหวาจ๋า พี่อยากรักยิหวาอีกแล้ว”ไม่พูดเปล่าแต่ร่างแกร่งแทรกเข้ามาระหว่างเรียวขาเสลาแล้วโน้มใบหน้างามลงมาชิด ปลายจมูกคมปัดเบาๆ กับปลายจมูกรั้นอย่างหยอกเย้าแล้วริมฝีปากหยักก็บดจูบ
ตอนที่80.“คุณแม่ก็บอกว่า หากสิ้นปีนี้ไม่มีวี่แววว่าจะได้อุ้มหลาน พี่เตรียมตัวกระเด็นออกจากชีวิตลูกสาวท่านไปเลย” เปลวยิ้มกรุ้มกริ่มมองเธอตาหวานเชื่อมอย่างมีความหมาย ดวงยิหวาหน้าแดงรู้ทันทีว่าตนพลาดท่าคนเจ้าเล่ห์เสียแล้ว“ยี้ คนบ้า เจ้าเล่ห์กับยิหวาอีกแล้วนะ อุ้ย ไม่เอาค่ะ นี่ยังไม่มืดนะคะเพิ่งจะสี่โมงเย็นเอง” หญิงสาวจะลุกหนีคนเจ้าเล่ห์ที่เริ่มมือไม้อยู่ไม่สุขแต่ก็ดูเหมือนจะช้าไป “ไม่เป็นไรหรอกที่รัก เราทำอะไรกันเพลินๆ เผลอแป๊บเดียวมันก็ค่ำแล้ว มาทำเจ้าตัวเล็กให้คุณแม่อุ้มดีกว่าไม่อย่างนั้นพี่ได้โดนเฉดหัวออกจากชีวิตยิหวาแน่ๆ เลย”ชายหนุ่มพูดงึมงำอยู่กับซอกคอขาวเนียนที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพู ดวงยิหวาใจสั่นเมื่อรู้ตัวดีว่าไม่สามารถต้านทานแรงพิศวาสอันเร่าร้อนจากสามีได้ ริมฝีปากบางระเรื่อที่พยายามจะคัดค้านก็ถูกครอบครองด้วยปากร้อนๆ ของคนที่รอเวลานี้มาทั้งวันอย่างหิวกระหาย ลิ้นหนาสอดไล้ดูดกลืนเรียวลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อนช่ำชอง ดวงยิหวาครางเบาๆ ด้วยความซ่านหวิวมือร้อนผ่าวก็กำจัดเสื้อผ้าของเธอออกจากร่างกายอย่างรวดเร็วจนดวงยิหวานึกทึ่งที่เขาสามารถทำได้รวดเร็วกว่าที่เธอถอดเองเสียอีก“อื้ม พี่เปลว
ตอนที่79.“เออนะ เหมือนกันทั้งคนทั้งม้า ไอ้วิทย์อยากจะบ้า”หมอวิทย์ทำท่าเหมือนอยากจะขาดใจตาย เจ้าม้าสาวเอียงคอมองเขาตาใสแจ๋ว มันคงจะสงสัยว่ามนุษย์คนนี้เป็นอะไรไปเป็นแน่แท้เปลวเดินตรงขึ้นไปห้องหอแสนหวาน ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าห้องว่างเปล่าแต่ได้ยินเสียงน้ำไหลซู่ๆ อยู่ในห้องน้ำเปลวยิ้มกริ่มจินตนาการไปไกล“ยิหวาจ๋า ทำอะไรอยู่จ๊ะที่รัก..”แสร้งร้องเรียกภรรยาแต่เธอไม่ตอบเขาจึงเดินไปเปิดประตูห้องน้ำด้วยความคาดหวังว่าจะเห็นร่างเปลือยเปล่างดงามของภรรยาอยู่ภายใต้สายน้ำเย็นฉ่ำแต่..เมี้ยวววว เจ้าแมวเหมียวสีตุ่นๆ กระดำกระด่างหน้าตาน่าเกลียดเปียกมะลอกมะแลกถูกยื่นมาตรงหน้าตามด้วยเสียงหัวเราะสดใสของภรรยา“อะไรกันนี่ยิหวา..” เปลวหน้าหงิกเมื่อมันไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดไว้สักนิด“ก็น้องแมวไงคะ พอดีว่าฝนเจอมันหลงมาอยู่ข้างรั้วเมื่อกี้ ยิหวาเลยจะเลี้ยงมันไว้แต่ตัวมันเปรอะมากก็เลยพามามันมาอาบน้ำเช็ดตัวให้แห้งค่ะ”เธอบอกแล้วพามันไปเช็ดตัวและไดร์เป่าขนให้มันอย่างอ่อนโยนเจ้าแมวน้อยก็อยู่นิ่งให้บริการมันด้วยท่าทางแสนสุขน่าหมั่นไส้ เปลวเดินไปกอดร่างบางไว้แล้วซุกจมูกลงกับพวงแก้มนุ่มอย่างออดอ้อนกลัวว่า
ตอนที่78.“ยิหวาจ๋า สวยเหลือเกินคนดี..” เปลวครางแผ่วละเรียวลิ้นจากยอดทรวงสีหวานที่ดูดกลืนกินอย่างเอร็ดอร่อยเพื่อมุ่งไปยังทุ่งดอกไม่แสนสวยที่ส่งกลิ่นหอมยั่วยวนให้ดื่มกินความหวานล้ำที่เคยได้ลิ้มรสมาก่อนหน้านี้ทำให้เปลวแทบอดใจไม่ไหวที่จะได้ลิ้มรสน้ำหวานจากดอกไม้สาวฉ่ำเยิ้มหลอกล่อให้เขาหลงใหลมึนเมา มือหนาเลื่อนไล้ไปยังต้นขาและสะโพกตึงแน่นลูบไล้วนเวียนใกล้ดงดอกไม้งามหยอกเย้าให้เธอดิ้นพล่านด้วยความซ่านกระสัน ดวงยิหวาเผยอครางกระเส่ามือเรียวจิกบ่ากว้างของเขาแน่นเพื่อระบายความเสียวเสียด เลือดในกายสาวร้อนระอุเดือดพล่านราวกับว่ากายของเธอจะมอดไหม้ลงไปเพราะลิ้นและมือร้อนๆ ของเขา“อื้ม พี่เปลว อา...” ดวงยิหวาครางกระเส่าเมื่อลิ้นร้อนไล้เลียต่ำลงไปยังสะดือน่ารักและต่ำลงๆ จนถึงกึ่งกายสาวพร้อมกับนิ้วแกร่งเดินทางมาถึงจุดอ่อนไหวชื้นฉ่ำด้วยน้ำหวานเอ่อซึมยั่วเย้าให้ดูดดื่มและเปลวก็ไม่รอช้าที่จะทำดังนั้นและเมื่อลิ้นร้อนแตะแต้มลงบนกลีบดอกไม้งามดวงยิหวาก็สะดุ้งสุดตัวทั้งยังครางออกมาด้วยความซ่านกระสันสุดใจ ร่างงามส่ายพลิ้วดั่งใบไม้ต้องลมเมื่อถูกความเสียวซ่านโจมตีจากทั้งมือและปากของเขาก็ทำให้เธอแทบขาดใจ แล้วร่
ตอนที่77.แต่เพราะพ่อเลี้ยงเปลวไม่อยากให้ใครพูดถึงเพราะสงสารหลานๆ จึงให้ดวงยิหวาสวมรอยเป็นดวงดาหวันไปชั่วคราวรอจนมั่นใจว่าหลานๆ รับได้จึงจะบอกความจริงให้รับรู้ ซึ่งทุกคนก็เข้าใจดีเพราะเจ๊ขาเม้าท์ทั้งสองถึงแม้จะเป็นคนที่ค่อนข้างพูดมากและชอบจับกลุ่มนินทาคนอื่นแต่พวกนางก็พูดในเรื่องที่มีมูลความจริงทุกเรื่อง ดังนั้นความเป็นมาของดวงยิหวาจึงไม่มีใครติดใจทั้งยังร่วมยินดีกับการแต่งงานอันยิ่งใหญ่ของพ่อเลี้ยงเปลวกับดวงยิหวาที่กำลังจะมีขึ้นอีกด้วยเมื่อเรื่องวุ่นวายต่างๆ ผ่านไปเปลวก็จัดการทำบุญและจัดการเรื่องศพของดวงดาหวันที่เอื้องอำพรางคดีด้วยการฝังไว้ที่ชายป่าท้ายไร่นั่นเองซึ่งอาคมได้บอกกับเขาตอนที่ยอมจำนนต่อความผิดที่ก่อไว้แต่สุดท้ายเมื่ออาคมรู้ว่าหญิงสาวที่ตนรักนั้นได้จบชีวิตลงเขาก็ฆ่าตัวตายในคุก นับว่าอาคมมีความรักที่จริงใจต่อเอื้องมากอย่างไม่น่าเชื่อ เปลวได้นำอัฐิของปราบกับดวงดาหวันและเอื้องมาทำบุญครั้งใหญ่และนำไปเก็บไว้รวมกันอย่างน้อยๆ พี่ชายของเขาก็คงจะได้อยู่ใกล้ๆ คนที่รัก และเอื้องก็คงจะได้รับรู้ว่าตนมีญาติมีพี่น้องอยู่ในโลกใบนี้แต่สำหรับดวงดาหวันซึ่งจากโลกนี้ไปโดยที่เธอไม่มีโอกาสได้บ
ตอนที่76.ไร่ตะวันงามคือที่ที่พ่อเลี้ยงธวัชจะไม่กล้าเข้าไปก้าวก่าย ดังนั้นอาคมจึงพาคนรักหลบหนีมาจากไร่พ่อเลี้ยงธวัชมาอยู่ที่ไร่ตะวันงามหลังจากศัลยกรรมเปลี่ยนแปลงใบหน้าใหม่ให้แปลกจากเดิมและเปลี่ยนชื่อจากคำแก้วเป็น เอื้อง พ่อเลี้ยงธวัชจึงจำคำแก้วไม่ได้และดวงดาหวันก็จำคำแก้วไม่ได้เช่นกันทุกคนจึงรู้จักเพียงเอื้องสาวใช้คนซื่อแสนเรียบร้อย กว่าสิบปีที่คำแก้วอยู่ที่ไร่ตะวันงามหญิงสาวก็เฝ้าใส่ความเกลียดชังแม่เลี้ยงดาหวันให้กับทุกๆ คนไม่เว้นแม้แต่ลูกๆ ของดวงดาหวัน เธอเฝ้าเลี้ยงดูเด็กๆ อย่างดีเพื่อที่จะได้แก้แค้นดาหวันด้วยการบ่มเพาะความเกลียดชังใส่หัวของเด็กๆ นั่นเอง จนเมื่อคำแก้วถูกเปลวให้ออกจากไร่ตะวันงามเธอก็ไปศัลยกรรมใบหน้าอีกครั้งให้เหมือนกับดวงดาหวัน ซึ่งก็เป็นเรื่องง่ายเพราะรูปร่างและรูปหน้าของเธอกับดวงดาหวันมีส่วนที่คล้ายกันอยู่มาก เพียงแต่ไม่มีใครสังเกตเพราะดวงดาหวันมักแต่งหน้าเข้มจัดจ้าน...หลังจากที่ศัลกรรมหน้าตาแล้วหญิงสาวก็ปลอมตัวไปเป็นคนรับใช้อยู่ในไร่ของน้ำหวานด้วยการใส่ฟันปลอมให้ฟันเหยิน ติดไฝเม็ดใหญ่ผมเผ้าไม่เป็นรูปทรงทำตัวเป็นสาวใช้เฉิ่มเชยขี้ริ้วขี้เหร่เพื่อสังเกตการณ์ความเป็
ตอนที่75.ดวงยิหวาค่อยๆ ลูบเปลือกตาเอื้องให้หลับลง ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างยืนมองหญิงสาวทั้งสองเงียบๆ โดยไม่พูดอะไรออกมาได้แต่มองภาพตรงหน้าด้วยความเศร้าสลดและสะเทือนใจ...ดวงยิหวาร่ำไห้ประคองร่างอ่อนปวกเปียกไร้วิญญาณของเอื้องมาโอบกอดไว้ด้วยความอาลัย แม้จะไม่เคยรักผูกพันกันในฐานะพี่สาวน้องสาวมาก่อนแต่สายเลือดในกายของพวกเธอก็คือสายเลือดที่เกิดจากหน่อเนื้อเดียวกัน เปลวเดินมาหาหญิงสาวอันเป็นที่รักพร้อมกับน้องเปรียว ร่างสูงทรุดลงกอดร่างสั่นระริกด้วยแรงสะอื้นไห้ของดวงยิหวาไว้แนบอกแกร่งทั้งยังรวบร่างน้องเปรียวเข้าไปกอดไว้ด้วยกันอย่างแสนรักยิ่งชีวิต“อโหสิให้ฉันด้วยนะเอื้อง..” ชายหนุ่มหลับตาลงแล้วพูดฝากความในใจไปกับสายลมที่พัดมากรูใหญ่ก่อนทุกอย่างจะผ่านพ้นไปน้ำหวานกับวริศก็ถูกจับและดำเนินคดีในข้อหาสมรู้ร่วมคิดการค้าไม้เถื่อนแม้ว่าน้ำหวานจะไม่ได้เข้าไปมีส่วนรู้เห็นในเรื่องค้าไม้เถื่อนก็ตาม แต่ก็ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในการฆาตกรรมแม่เลี้ยงดาหวัน และก็นับว่าหญิงสาวจะซวยแบบซ้ำซ้อนที่ไม่รู้ว่าสาวใช้ตัวดำหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่ที่ตนเพิ่งรับเข้าทำงานก็คือเอื้อง ซึ่งศัลยกรรมเปลี่ยนใบหน้าแล้วปลอมตัวเข้ามาเพื่
ตอนที่74.เมื่อพ้นร่างของเปลวเอื้องก็โผนเข้ามาหมายจะแทงดวงยิหวาด้วยความบ้าคลั่งแต่ดวงยิหวาหลบได้ทันแล้วจับข้อมือของเอื้องไว้อย่างว่องไว สองสาวยื้อยุดกันอยู่ด้วยท่าทางหวาดเสียวเอื้องมีแรงเยอะกว่าคนปกติมากอย่างที่ดวงยิหวาคาดไว้ ดวงยิหวาออกแรงบิดข้อมือเอื้องก่อนจะผลักเต็มแรงจนเอื้องเซถลาไปปะทะกับต้นไม้ใหญ่ซึ่งอยู่ใกล้ๆ จนศีรษะของเอื้องกระแทกกับลำต้นอย่างจังเลือดสดๆ ไหลลงมาอาบแก้มขาวซีดด้านหนึ่ง“กรี๊ดดด นังยิหวา แกทำฉันเลือดออก แก...” ยิ่งเห็นเลือดของตัวเองเอื้องก็ยิ่งคลั่งเอื้องกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจดวงตาแดงก่ำกราดเกรี้ยวราวไม่ใช่ดวงตามนุษย์ เลือดจากบาดแผลที่ศีรษะไหลเข้าตาจนแดงฉานอย่างที่เรียกว่า เลือดเข้าตา.. เอื้องวิ่งถลันเข้ามาหาดวงยิหวาอย่างรวดเร็ว ดวงยิหวาถูกเอื้องกระโดดถีบลำตัวอย่างแรงจะเซไปหลายก้าวทั้งยังถูกเอื้องผลักไปชนกับต้นไม้จนร่างเพรียวทรุดลงกับพื้น“พ่อเลี้ยงคะเราจะไม่เข้าไปช่วยยิหวาหรือคะ..”คุณดาริกาซึ่งออกมาดูเหตุการณ์ด้วยความห่วงใยบุตรสาวเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อเห็นว่าเอื้องนั้นบ้าคลั่งเพียงใด “เรารอดูอยู่ตรงนี้ก่อนดีกว่าครับ ผมเชื่อมั่นในยิหวาว่าจะจัดการกับเอื้องไ