17. เข้าใจไปเอง

อยากทดสอบว่า เป็นคนที่ใช่...จะไม่เข้าใจไปเอง

--------------------------------

ต้นสัปดาห์ถัดมาวิชพันธ์บอกกังสดาลขณะเขากำลังทานข้าวก่อนจะพาเธอไปพบดอกเตอร์ลิเดียด้วยกัน

“คุณอาอุมาจะบินมาดูแลคุณพ่อพรุ่งนี้ ปลายสัปดาห์ผมจะบินกลับพร้อมเดซี่” เขาพูดขึ้นเบาๆ ช่วงที่คุณพ่อทานเสร็จลุกจากโต๊ะกินข้าวเข้าห้องหนังสือไปแล้ว

“รับทราบค่ะ” เธอจ้องตาเขาอย่างเฉยเมย

ตั้งแต่งานปาร์ตี้วันนั้นเป็นต้นมา เขาเงียบไม่ค่อยคุยหยอกล้อและเข้ามาใกล้เธอเลย เขาทำตัวเฉยเมยจนเธอรู้สึกว่าเขาคงรู้สึกผิดต่อเธอ แต่มันไม่ใช่อย่างที่เธอเข้าใจจากคำพูดขณะนี้

“อย่าเข้าใจผิดล่ะ...ผมจะกลับไปทำงาน เดซี่เธอมีธุรกิจที่ยิมชกมวยนั่น” เขาเอ่ยขึ้นโดยที่เธอยังไม่ทันได้ถามอะไร

“ค่ะ...เข้าใจคุณสองคนมากพอแล้ว” เธอพูดไม่สบตา เก็บถ้วยชามเพื่อเอาไปล้าง

“วันนี้...เราจะไปพบหมอลิเดียด้วยกัน” เขาจับมือรั้งไว้ก่อนที่เธอจะยกชามทั้งหมดไปล้าง

“ค่ะ...คุณไปเตรียมตัวเลย จะตามขึ้นไปค่ะ” เธอพูดขึ้นขณะก้มหน้าเดินไปที่ซิงค์ล้างชาม

กังสดาลขึ้นมาเปิดประตูห้องเบาๆ เดินเข้าไปไม่เห็นเขา จึงโผล่หน้ามองเข้าไปเห็นเขานอนหลับตาแช่อยู่ในอ่างน้ำ เขาดูเป็นคนที่โปรดปรานการ