Share

บทที่ 609 ห้ามสูบบุหรี่

Penulis: สาวน้อยสุดจี๊ด
แอเรียนกลัวว่าเอริกจะเอาเปรียบธัญญ่าทำไม? เธอกลัวว่าพวกเขาจะเมาจนมีเซ็กส์กัน!

อย่างไรก็ตาม ธัญญ่าดูสบายดี เธอจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เอ่อ... เธอช่วยไปเตรียมตัวให้พร้อมและไปโรงพยาบาลกับฉันได้ไหม? เราต้องทำขั้นตอนงานศพของคุณปู่แอนเดอร์สันให้เสร็จโดยเร็วที่สุด เธอจะเอาขี้เถ้าของเขากลับไปด้วยไหม?”

ธัญญ่ากอดผ้าห่มของเธอและเงียบก่อนจะตัดสินใจ “ไม่ ปู่บอกว่าเขาต้องการให้ขี้เถ้าของเขาถูกโปรยลงทะเล นั่นคือความปรารถนาสุดท้ายของเขา หนูต้องทำให้สำเร็จเพื่อเขา จากนี้ไป หนูจะอยู่ด้วยตัวเอง มันค่อนข้างเจ็บที่ต้องคิดเกี่ยวกับมัน… ชีวิตเคยยาก แต่หนูไม่เคยต้องอยู่คนเดียว… ตอนนี้… หนูไม่สามารถผ่อนคลายได้ มันเจ็บจริง ๆ มันเหมือนกับว่าหนูหมดความหวัง พี่แอริ หนูเจ็บปวด”

แอเรียนเห็นอกเห็นใจความเจ็บปวดของธัญญ่า เธอเคยผ่านมันมาแล้ว “ไม่เป็นไร มันจะดีขึ้น เชื่อฉัน ไม่ว่าประสบการณ์ของเธอจะเจ็บปวดแค่ไหน มันจะดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป เวลาเป็นยาที่ดีที่สุด ฉันสัมผัสมันมาแล้ว ลุกขึ้นไปอาบน้ำแล้วไปกันเถอะ”

ธัญญ่าฝืนยิ้มเล็กน้อย เธอลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำ ทันใดนั้น เธอก็วิ่งออกไปพร้อมกับยาสีฟันเต็มปาก “ไม่นะ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 610 เปิดประตูด้วยความทะเยอทะยาน

    นี่เป็นปัญหาที่ยากเป็นพิเศษ แอเรียนไม่อยากเห็นความผิดหวังบนใบหน้าของแมรี่ แต่เธอคงอยู่ไม่ได้ “หนูจะกลับมานะแมรี่”ทิฟฟานี่นั่งลงบนเตียงที่เพิ่งปูใหม่ “อย่าไปสนใจเธอเลย แมรี่ นายท่านของคุณเป็นคนงี่เง่า ไม่น่าแปลกใจเลยที่แอริจะเย็นชากับเขา แอริจะกลับมาอยู่เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม”แมรี่ถอนหายใจ “เฮนรี่ขอให้ฉันถามแบบนั้น เขาไม่ชอบพูดและเป็นคนเย็นชา เขาคล้ายกับนายท่านในแง่นั้น อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เย็นชาไปเสียหมด เขายังคงมีมนุษยธรรม ฉันจะไม่พูดอะไรสักคำถ้าเป็นเหมือนกรณีนี้ เธอควรมาบ่อย ๆ นะแอริ ฉันหวังว่าเธอจะอยู่ตลอดไปในครั้งต่อไปและอยู่กับนายท่าน บ้านหลังนี้รู้สึกไร้ชีวิตชีวาเมื่อไม่มีเธอ”แอเรียนนึกถึงการที่มาร์คล้มป่วยหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาเป็นเวลานานและล้มป่วยอย่างกะทันหัน เรื่องนี้รบกวนเธอมาก ใจเธออ่อนล้าไปนานแล้ว เมื่อเธอพบว่าเขาไม่ได้นอนหลับสบายเป็นเวลานาน เธอตกใจมาก เธอไม่เคยคาดคิดว่าเธอจะมีอิทธิพลต่อเขาเป็นอย่างมาก นี่อาจเป็นการแก้แค้นและการทรมานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ทุกคนเคยสัมผัส ปัญหาจะไม่ได้รับการแก้ไขหากเธอหลีกเลี่ยงเขาไปตลอดชีวิต เธอต้องประเมินความสัมพันธ์ของเธอกับมาร์คอีกคร

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 611 คุณเชื่อฉัน ใช่ไหม?

    เธอนั่งเงียบ ๆ อยู่บนเตียงเป็นเวลานานก่อนที่เธอจะเริ่มหัวเราะตัวเอง จากนั้นเธอก็ลุกจากเตียงและอาบน้ำตามปกติเพื่อเตรียมตัวไปที่ร้านขณะแปรงฟัน เธอสังเกตเห็นหยดน้ำที่ด้านล่างของแก้ว แปรงสีฟันของมาร์คชื้นเล็กน้อยเช่นกัน นั่นหมายความว่าเมื่อคืนนี้ไม่ใช่ความฝัน เขามาที่นี่จริง ๆ และ… เขาใช้แก้วของเธออีกแล้ว!จิตใจของเธอมึนงง เธอโยนแปรงสีฟันของเขาลงถังขยะ เขาจากไปหลังจากที่ฉวยโอกาสเธอโดยไม่มีคำว่า "ลาก่อน" ด้วยซ้ำ เธอเป็นอะไรสำหรับเขา? เมื่อคืนเขาหลับสบายมากเลยใช่ไหมล่ะ? ไม่มีปัญหากับโรคนอนไม่หลับแล้ว? ในทางกลับกัน เธอกลับนอนไม่หลับและยังตื่นสายไปหนึ่งชั่วโมง!ขณะที่เธอกำลังแปรงฟันและบ่นกับตัวเอง เธอได้ยินเสียงเปิดประตูจากด้านนอก ร่างกายของเธอแข็งทื่อ จากนั้น มาร์คก็ปรากฏตัวที่ประตูห้องน้ำพลางถืออาหารเช้าของเธอ “เธอตื่นแล้วเหรอ? เร็ว ๆ เข้าและมากินอาหารเช้าด้วย ฉันจะไปส่งเธอที่ร้านและกลับไปที่เมืองหลวง ฉันขอโทษที่มาหาดึกไปหนอ่ย”เธอครางตอบกลับจากนั้นก็แปรงฟันอย่างแข็งทื่อต่อไป จิตใจของเธอวุ่นวาย เขายังคงอยู่ที่นี่และเพิ่งออกไปซื้ออาหารเช้ามา เขายังพูดบางคำที่ไม่ตรงกับนิสัยปกติของเขา เขาใ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 612 เราเป็นแค่เพื่อนกัน!

    ธัญญ่าเข้าไปใกล้หูของนายาแล้วถามเบา ๆ ว่า “พี่นายา ตามพัฒนาการแล้ว พี่คิดว่าร้านขนมจะปิดเร็ว ๆ นี้ไหม? สุดท้ายแล้วพี่แอริยังคงเป็นนางเทรมอนต์ เธอจะต้องกลับไปใช้ชีวิตที่หรูหราไม่ช้าก็เร็ว…”นายาหยุดครุ่นคิดแล้วพูดว่า “แอริบอกว่าเขาไม่เคยคิดที่จะจากไป มันคงจะเป็นข่าวดีถ้าเขากลับไปที่เมืองหลวง เธอไม่อยากให้เขาแก้ไขการแต่งงานของเขาเหรอ? อย่างไรก็ตาม เราไม่ต้องคิดมากตราบใดที่ร้านยังเปิดอยู่ แม้ว่าร้านจะปิด สิ่งเดียวที่ฉันกังวลก็คือมันคงเป็นเรื่องน่าเสียดาย อย่างไรก็ตาม เราสามารถหางานใหม่ได้เสมอ อย่าคิดมากเลย”ธัญญ่าส่ายหัว “แน่นอนว่าหนูต้องการให้พี่แอริแก้ไขการแต่งงานของเธอ หนูไม่ได้คิดมากเกินไป หนูแค่ถามเฉย ๆ ปู่ของหนูจากไปแล้ว… หนูอยู่ได้ด้วยตัวเอง หนูจะใช้เวลาทุกวันอย่างที่มันเป็น ตราบเท่าที่หนูสามารถผ่านมันไปได้ ถ้าแอริกลับเมืองหลวงและปิดร้านจริง ๆ หนูจะตามเธอไปที่นั้น หนูต้องการเก็บประสบการณ์ ไม่อย่างนั้นชีวิตของหนูจะน่าเบื่อเกินไป หนูออกจากที่นี่ไม่ได้เพราะคุณปู่ ตอนนี้หนูอยู่คนเดียวแล้ว หนูสามารถไปได้ทุกที่ที่ต้องการ…”นายาตบไหล่ธัญญ่าอย่างปลอบโยน “ปู่ของเธอคงรู้สึกผิดต่อเธอ นั่นเ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 613 แบ่งปันพรของเธอ

    ทิฟฟานี่ยื่นขวดของตัวเองให้อายหนึ่งขวด “นี่.. ตอนนี้เราเจ๊ากันแล้วใช่ไหม? หน้าอกของเธอมีขนาดเล็ก เธอควรดื่มเยอะ ๆ บางทีมันจะอาจโตขึ้น”อายตบแขนทิฟฟานี่และแสร้งทำเป็นเขินอาย “หยุดนะ! เอ่อ ช่วงนี้เธอสบายดีมากเลยนะ เราได้รับค่าจ้างเท่า ๆ กัน แต่เธอมีน้ำใจกับตัวเองมาก เธอมักจะใส่เสื้อผ้าที่แตกต่างกันและถือกระเป๋าที่แตกต่างกันทุกวัน นาฬิกาที่เธอสวมใส่นั้นก็มีราคาหลายพันเช่นกัน เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ร่ำรวย แต่เธออาจถูกมองว่าเป็นคนที่แต่งตัวเก่ง”ทิฟฟานี่ไม่ตอบ ในบริษัทเดิมของเธอ ข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วเพียงเพราะเธอถือกระเป๋าถือมูลค่าหลายหมื่นจนเธอหนักใจและต้องลาออก ตอนนี้ เธอใช้ความพยายามอย่างมากในการประพฤติตนในบริษัทของแจ็คสัน เธอแต่งตัวธรรมดาและใช้นาฬิการาคาถูกที่สุดที่มีที่บ้าน กระเป๋าที่เธอใช้เธอก็ซื้อมาจาก Amazon ในมูลค่า 15 ดอลลาร์ สุดท้ายอายก็ยังมองว่าเธอเป็นคนมีฐานะที่ดี เธอควรจะแต่งตัวในชุดร้านมือสองเพื่อให้ดูยากจนเหรอ? คุณภาพชีวิตของนักออกแบบแฟชั่นควรจะต่ำขนาดนั้นเลยเหรอ?ความเงียบของเธอไม่ได้หยุดปากเล็ก ๆ ที่พูดพล่อย ๆ ของอาย “อ้อ ฉันได้ยินมาว่าคุณเวสต์หมั้นแล้วนะ ข่าวนี้สะเทือนใจม

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 614 การแสดงที่ห่วย

    ใบหน้าของอายปรากฏสีหน้าเจ็บปวด “ฉันนึกว่าเราอยู่ใกล้กัน เธอกลัวว่าฉันจะรู้ว่าเธออาศัยอยู่ที่ไหนเหรอ? ฉันกำลังวางแผนจะเชิญเธอไปเที่ยวช็อปปิ้งสุดสัปดาห์นี้ นี่ทำให้ฉันเศร้ามาก ฉันปฏิบัติต่อเธอเหมือนเพื่อน แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเห็นฉันเป็นแค่เพื่อนร่วมงานเท่านั้น!”ทิฟฟานี่มองไปรอบ ๆ อย่างกังวลใจพลางกลัวว่าจู่ ๆ แจ็คสันจะปรากฏตัวขึ้น ทั้งออฟฟิศจะรู้เรื่องพวกเขาถ้ามีคนปากกว้างอย่างอายรู้เรื่องนี้ ทุกคนคงรู้ว่าเธอเป็นเจ้านายหญิงในอนาคตของพวกเขา เธอเย้ยหยัน “มีอะไรให้ต้องกลัวด้วยเหรอ?” เธอเขียนที่อยู่ของบ้านเธอลงตาของอายเป็นประกาย “เรากำลังจะไปทางเดียวกันจริง ๆ ด้วย! บ้านของฉันอยู่ในละแวกเล็ก ๆ ตรงข้ามกับเธอ บ้านของเธออยู่ในพื้นที่ที่มีราคาแพงกว่าของฉัน ฉันว่าแล้วว่าเธอต้องมาจากครอบครัวที่มีฐานะ!”นี่มันเกินความคาดหมายของทิฟฟานี่โดยสิ้นเชิง มันจะมีความบังเอิญเช่นนั้นได้อย่างไร? เธออยากให้ผู้ลักพาตัวสองสามคนมาปรากฏตัวแล้วลากอายออกไปทันทีจริง ๆ “อืม… ฉันอาจจะไม่กลับบ้านคืนนี้ ฉันจะไปบ้านเพื่อน ฉันคิดว่าวันนี้เธอจะต้องกลับบ้านด้วยตัวเองนะ”ยิ่งทิฟฟานี่ปฏิเสธมากเท่าไหร่ อายก็ยิ่งเกาะติดเธอมากข

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 615 ใช้ชีวิตเหมือนสามีภรรยา

    “ไม่ต้องห่วง” แจ็คสันตอบอย่างช่วยไม่ได้ “ผมไม่ใช่สัตว์ เรื่องนั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่ผมคิด การนอนเป็นสิ่งเดียวที่ผมนึกถึงเมื่อผมรู้สึกเหนื่อย ผมแค่อยากจะนอนกอดคุณ”ทิฟฟานี่ปฏิเสธที่จะเชื่อเขา ผู้ชายทุกคนเป็นคนโกหก ก่อนหน้านี้เขาจะกลายเป็นสัตว์ร้ายเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาอยู่คนเดียว เขาจะอิ่มเอมกับเธอก่อนที่จะปล่อยให้เธอนอนเมื่อพวกเขาไปถึงไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่า เธอก็อาบน้ำก่อนจะเข้านอนทันที อย่างไรก็ตาม เธอกลัวเกินกว่าจะหลับเพราะเธอมั่นใจว่าแจ็คสันต้องการมีเซ็กส์กับเธอ เธอต้องรอให้เขาทำธุระให้เสร็จก่อนจึงจะหลับได้แต่เธอต้องประหลาดใจเมื่อแจ็คสันไม่ได้แตะต้องเธอในลักษณะนั้นเลย เขาเพียงแค่กอดเธอและนอนหลับไป เธอคิดว่าเธอสามารถให้ความสุขแก่เขาได้ในพื้นที่นั้น เขาให้เธอมากกว่าที่เธอให้เขามาก ดังนั้นเธอจึงมักจะไม่ปฏิเสธเขา เธอรู้สึกซาบซึ้งเมื่อเห็นเขามีน้ำใจจนรู้สึกว่าตัวเองตกหลุมรักเขามากขึ้นอีกนิด……เมื่อทิฟฟานี่ลืมตาขึ้นในเช้าวันถัดมา เธอได้รับการต้อนรับด้วยสายตาของแจ็คสันที่กำลังหลับใหล ด้วยความรู้สึกซุกซน เธอลากนิ้วตามใบหน้าของเขา เธออดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองว่า ‘บัดซบ คนของฉันมันร้อ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 616 ได้เวลามีลูกกัน

    พวกเขาเข้าไปในสำนักงานและเริ่มทำงานอีกวันทิฟฟานี่ตบหน้าตัวเองเบา ๆ เมื่อเธอนั่งลง "ตื่น ๆ!"อายตบหน้าอกตัวเองเพราะยังตกใจอยู่ “ฉันแค่อยากจะทักทายเมื่อฉันเห็นเธอและคุณเวสต์ ฉันลืมไปเลยว่าเขาเป็นเจ้านายของเรา พวกเรามาสายต่อหน้าเจ้านายของเรา นั่นทำให้ฉันตกใจมาก…”ทิฟฟานี่ดูไม่ใส่ใจเลย เธอไม่ผิดที่มาสาย “หยุดตบหน้าอกตัวเองได้แล้ว มันแบนพอแล้ว เธอจะไม่เหลืออะไรเลยถ้าเธอทำอย่างนั้นต่อไป ฉันยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย เธอกินอะไรมาหรือยัง?”อายลูบท้องของเธอและตอบอย่างขมขื่นว่า “ฉันก็ไม่ได้กินเหมือนกัน เราสั่งอาหารมาดีไหม? เรากินมันที่ทางเข้าภายหลังได้ เราจะถูกดุถ้าเรากินที่นี่”ทิฟฟานี่บ่นในใจ แจ็คสันสัญญาว่าเธอสามารถทานอาหารเช้าที่ออฟฟิศได้ แล้วทำไมเขาถึงไม่ทำอะไรเลย? เธอควรจะสั่งอาหารมาให้เขาด้วยเหรอ? เธอกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องนี้เมื่อซัมเมอร์ปรากฏตัวในสายตาของเธอและเดินเข้ามาหาเธออย่างสง่างาม ขณะที่ซัมเมอร์เดินผ่านเธอไป ซัมเมอร์ก็วางกล่องอาหารไว้บนโต๊ะทำงานของเธอซัมเมอร์กล่าวว่า “ฉันเอาอาหารมาให้แจ็คสันและนำส่วนแบ่งของเธอมาด้วยเพราะไหน ๆ เธอก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน แวะไปที่บ้านบ้างนะเมื่อเธ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 617 ผลตรวจ

    แจ็คสันไม่มีอำนาจเมื่อต้องเผชิญหน้ากับกิริยาที่เย่อหยิ่งของทิฟฟานี่และน้ำเสียงที่เอาแต่ใจ “ก็ได้ ๆ เราจะกลับบ้าน คุณมีหน้าที่ลากผมกลับถ้าผมสูญเสียการควบคุม ใช้กำลังสัตว์ร้ายก็ดีเหมือนกัน ผมไม่ต้องการดราม่า”ทิฟฟานี่ผ่อนคลายเมื่อเขาผ่อนปรน “เอาล่ะ คุณรักษาสัญญาของคุณไว้ดีกว่า ฉันจะโทรหาแอริ ฉันไม่ได้คุยกับเธอมาหลายวันแล้ว”เธอถ่ายทอดการตัดสินใจของเธอให้แอเรียนฟังอย่างมีความสุขเมื่อสายถูกเชื่อมต่อแล้ว “แอริ ฉันกำลังเตรียมจะมีลูก ฉันเบื่อที่ถูกจู้จี้ตลอดเวลา ฉันจะเป็นบ้าถ้าฉันไม่ให้กำเนิดลูกเร็ว ๆ นี้ แจ็คสันกับฉันเพิ่งไปตรวจร่างกายมาและเราทั้งคู่แข็งแรงดี สำหรับตอนนี้เราจะต้องพยายามไปก่อน เราน่าจะมีลูกเร็ว ๆ นี้ แอริ เธอจะเป็นแม่ทูนหัวของลูกเราไหม? ฉันจะยึดเกาะเธอไว้อย่างแน่นอน…”แอเรียนปกปิดความผิดหวังของเธออย่างง่ายดายและตอบเบา ๆ ว่า “แน่นอน วางแผนการตั้งครรภ์ของเธอเลย! ฉันจะรอข่าวดี ฉันจะดูแลลูกของเธอเหมือนลูกของฉันอย่างแน่นอน”ท้ายที่สุด เธอไม่สามารถมีลูกด้วยตัวเธอเองได้ทิฟฟานี่พูดไปเรื่อย “ฉันอยากได้ลูกสาว แม่ของฉันบอกฉันเกี่ยวกับความฝันแปลก ๆ ที่เธอมี มันเป็นเรื่องของงูและดอก

Bab terbaru

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ

    แน่นอนว่าแอเรียนจะไม่กล้าอุ้มเพลโตอีกเนื่องจากเธอกลัวว่าลูกชายของเธอจะอิจฉาเมื่อแอเรียนบอกให้ทิฟฟานี่ตั้งชื่อเล่นให้เพลโต ทิฟฟานี่ก็ส่ายหัว “ผู้ชายจำเป็นต้องมีชื่อเล่นด้วยเหรอ? ถ้าสมอร์โตไปเป็นหนุ่มหล่อ มันจะไม่ตลกเหรอถ้าเราจะเรียกเขาว่าสมอร์? พวกสาว ๆ ที่ชอบเขาจะต้องหัวเราะจนน้ำตาไหลแน่นอน ชื่อเล่นจะน่ารักแค่ตอนที่ยังเด็กเท่านั้นแหละ”แอเรียนเบะปาก “เธอแค่ขี้เกียจที่จะคิดชื่อ ถูกไหม? เธอเลยอ้างเหตุผลทั้งหมดนี้ ชื่อเล่นเขาก็มีไว้เรียกเฉพาะตอนที่ยังเด็กเท่านั้นแหละ ใครเขาจะเรียกชื่อเล่นกันตอนโตล่ะ?”เมื่อพวกเธอกำลังคุยกันอยู่ อยู่ ๆ แจ็คสันก็โทรมา “คุณขับรถไปหาแอเรียนกับเพลโตคนเดียวเลยเหรอ? คุณไม่รู้จักฝีมือการขับรถตัวเองเลยเหรอ? ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง? คุณน่าจะขอให้คนขับรถของแม่ไปส่งคุณแทน”ทิฟฟานี่หงุดหงิดมาก “นี่คุณคงอยากให้อะไรเกิดขึ้นกับฉันมากสินะ? ฉันมาถึงแล้ว แค่นั้นยังไม่ดีพออีกเหรอ? ฉันแค่ถอยรถไม่เก่งแค่นั้นเอง ถ้าฉันขับเดินหน้าอย่างเดียวจะมีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นได้บ้าง? คุณทำงานของคุณต่อไปเถอะค่ะ”ทิฟฟานี่อาจจะหงุดหงิด แต่จริง ๆ แล้วเธอก็แอบดีใจ อารมณ์ของเธอชัดเจนมากแม้ก

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน

    เมื่อเมลานีทานอาหารเสร็จและพวกเขาออกจากบ้าน อเลฮานโดรก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันทีที่พวกเขาขึ้นรถเมลานีเห็นดังนั้นจึงถามเขาว่า “โล่งอกใช่ไหมล่ะ? ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องมา แต่คุณไม่ฟังฉันเอง ฉันเองยังเบื่อพ่อแม่ตัวเองเลย”อเลฮานโดรเงียบโดยไม่ตอบอะไร เขาตื่นเช้ามากและยังคงง่วงนอนอยู่ เขาจึงหลับตาลงและพักสายตาเมลานีเริ่มไม่สบายใจ อเลฮานโดรรู้เรื่องที่เธอแอบติดต่อกับทิฟฟานี่หรือเปล่า? เขาน่าจะ… ไม่รู้เรื่องหรอก ถูกไหม? ไม่อย่างนั้นเขาน่าจะโวยวายไปแล้วแทนที่จะนิ่งสงบแบบนี้ เธอเลยคิดว่าเธอน่าจะบอกเขาก่อนที่เขาจะรู้ด้วยตนเองหลังจากที่ลังเลอยู่ชั่วครู่เธอก็พูดว่า “ฉันติดต่อกับทิฟฟานี่อยู่”ร่างกายของอเลฮานโดรแข็งทื่อโดยไม่รู้ตัว “แล้ว?”เธอคิดถูกแล้วจริง ๆ อเลฮานโดรจะมีปฏิกิริยาก็ต่อเมื่อมันเป็นเรื่องของทิฟฟานี่ แต่นอกจากนั้นเขาจะเมินทุกคำพูดของเธอ เมลานีแอบไม่พอใจ แต่ไม่แสดงให้เขาเห็น “คุณไม่โกรธเหรอ?”อเลฮานโดรลืมตาและมองหน้าเธอ “ทำไมผมจะต้องโกรธด้วย? ยังไงคุณก็ไม่ทำอะไรเธออยู่แล้ว”เมลานีพูดไม่ออก เขามั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าเธอจะไม่ทำอะไรทิฟฟานี่? เธอคิดมาเสมอว่าเธอไม่รู้จักอเลฮานโด

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น

    อเลฮานโดรรู้ตัวดีว่ามันเป็นเพียงความคิดตามสัญชาตญาณผู้ชายของเขาและไม่มีสิ่งอื่นใดหลังจากนั้นไม่นานหนังตาของเมลานีก็เริ่มหนัก อาจจะเป็นเพราะความเงียบสนิทที่เปรียบดั่งเพลงกล่อมนอนอย่างดี บวกกับครรภ์ของเธอที่ทำให้เธอง่วงเหนื่อยง่ายขึ้น ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะไม่สามารถนอนหลับได้เพราะอเลฮานโดรด้วยซ้ำ…ขณะที่เธอกำลังหาพลิกตัวหาท่านอนที่สบายด้วยความงัวเงีย อยู่ ๆ อเลฮานโดรก็พูดขึ้นมาว่า “หยุดขยับไปขยับมาสักที”เมลานีที่กำลังจะผล็อยหลับตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงของเขาที่ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เธอเริ่มรู้สึกรำคาญและเหวี่ยงใส่เขา “นี่มันบ้านของฉันและเตียงของฉัน ทำไมฉันจะขยับตัวไม่ได้? นี่คุณอย่าหาเรื่องโดยไม่มีเหตุผลได้ไหม?”เธอไม่ทันรู้ตัวว่าเธอเผลอไปโดนขาของเขาขณะที่เธอพลิกตัวไปมา ทันใดนั้นอเลฮานโดรก็ขึ้นคร่อมเธอโดยที่แขนแต่ละข้างของเขาอยู่ข้างตัวเธอเมลานีตกใจและหันหน้าหนีทันที “คุณจะทำอะไร? ลงไปเลยนะ!”กำปั้นของเธอเล็กมาก มันไม่เพียงแต่ไม่สามารถทำให้อเลฮานโดรเจ็บได้ แต่การกระทำของเธอยังทำให้เขามีอารมณ์มากขึ้นอีกด้วย “ผมบอกให้คุณเลิกขยับไง คุณจะไม่ฟังผมใช่ไหม?”เมลานีไม่กล้าที่จะขยับตัวอีกและ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ

    ในความเป็นจริงแล้วอเลฮานโดรกลับรู้สึกสบายใจโดยไม่รู้เหตุผลเมื่อเข้ามาในห้องของเธอ “คุณสบายดีไหม?”เมลานีตะลึงเล็กน้อย “ฉันบอกคุณแล้วว่าคุณไม่ต้องแสดงหรอก ที่นี่ไม่มีใครสักหน่อย แล้วคุณจะแกล้งทำทำไม? ฉันไม่ฟ้องคุณปู่หรอก เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้คุณกลับไปเลยก็ได้ ฉันอยู่ที่นี่แล้วสบายดี”อเลฮานโดรไม่สนใจสิ่งที่เมลานนีพูดและเรียกหาเจตต์ผู้ซึ่งนำทุกอย่างที่อเลฮานโดรได้ซื้อให้เธอเข้ามาให้ โต๊ะเครื่องแป้งของเธอเต็มไปด้วยข้าวของมากมายในไม่ช้าหัวใจของเมลานีเริ่มละลายแต่เธอบังคับให้ตัวเองสงบนิ่งต่อไปเมื่อเธอพูดว่า “ขอบคุณสำหรับน้ำใจของคุณนะคะ แต่ฉันขอไม่รับของพวกนี้ดีกว่า เพราะฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ให้มันด้วยความเต็มใจ”เจตต์ไม่ต้องการรู้เห็นเกี่ยวกับการทะเลาะของพวกเขา เขาจึงออกไปจากห้องเมื่อวางของเสร็จแล้วอเลฮานโดรพูดนิ่ง ๆ ว่า “ถ้าคุณไม่อยากได้นก็ทิ้งไปสิ เครื่องสำอางพวกนี้ไม่ได้แพงขนาดนั้น พวกเครื่องประดับก็ราคาแค่สองสามแสนดอลลาร์ เพราะฉะนั้นคุณจะทำอะไรกับพวกมันก็แล้วแต่คุณเลย ในเมื่อคุณไม่อยากเห็นหน้าผม ผมกลับวันพรุ่งนี้ก็ได้ นอนเถอะ ผมจะไปอาบน้ำก่อน”เมื่อเมลานีเห็นเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำเธอ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1266 เล่นใหญ่

    ทิฟฟานี่ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าสีหน้าของแจ็คสันเยือกเย็น แววตาของเขาเปล่งประกายด้วยความตื่นตระหนก เธอไม่เข้าใจว่าเขาเป็นอะไรไป “เป็นอะไรเหรอ? ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ?”มันเหมือนกับว่าเขาเปลี่ยนเป็นคนละคนไปเลย แม้แต่น้ำเสียงของเขาก็เยือกเย็น “เขาแต่งงานเพื่อความสะดวกแบบนั้น คุณยังจะเชื่อจริง ๆ เหรอว่าเขาจะมีความรู้สึกให้เมลานี ลาร์คจริง ๆ ? คุณคิดไปเองทั้งหมด ผมบอกคุณแล้วว่าห้ามไปเจอเขา ไม่ว่ามันจะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจยิ่งห้ามแล้วใหญ่ คราวหน้าก็หลีกเลี่ยงเขาซะนะ!”ท่าทีที่เปลี่ยนไปกะทันหันของเขาทำให้ทิฟฟานี่ตกใจกลัว เธอกลืนน้ำลายและไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรแจ็คสันรีบอาบน้ำให้เสร็จและออกไปโดยปล่อยเธอไว้คนเดียวในห้องน้ำ เธอรู้สึกว่างเปล่าทันที ทุกอย่างกำลังไปได้ดีจนกระทั่งเธอพูดถึงอเลฮานโดรและทุกอย่างกลายมาเป็นแบบนี้… แจ็คสันหนีไปที่ห้องทำงานของเขาหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำเพื่อแอบดูดบุหรี่อย่างต่อเนื่องโดยที่ทิฟฟานี่ไม่รู้ นิ้วที่เขาถือบุหรี่สั่นไม่หยุด เขากลัวเกินกว่าที่จะคิดถึงปฏิกิริยาของทิฟฟานี่เมื่อเธอต้องรู้ว่าจริง ๆ แล้วอเลฮ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ

    ขณะที่เขากำลังหาสวิตช์เปิดไฟบนกำแพงเพื่อที่จะเปิดไฟทิฟฟานี่ก็หยุดเขาเอาไว้ “ไม่! ฉันชอบแบบปิดไฟมากกว่า ฉันอายนิดหน่อยน่ะ”เขารู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกลัวว่ารอยแตกของเธอจะทำให้เขาหมดอารมณ์ เขายิ้มและจุ๊บหน้าผากเธอ “ไม่เอาน่า ปกติคุณไม่ขี้อายนี่ ผมไม่ยักรู้ว่าคุณจะอายเป็นด้วยซ้ำ ผมไม่มีวันที่จะหมดอารมณ์กับคุณหรอก คุณได้รอยแตกเหล่านั้นมาเพราะคุณอุ้มท้องลูกของผม พวกมันเป็นรางวัลแห่งเกียรติยศของคุณนะ”ทิฟฟานี่เชื่อคำพูดของเขา เขามีลิ้นที่กะล่อนที่ช่วยให้เขาสามารถถ่ายทอดคำพูดเหล่านั้นอย่างราบรื่นได้จริง ๆแจ็คสันเปิดไฟเมื่อเธอกำลังเหม่อลอยในห้วงความคิดทิฟฟานี่รีบหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวเองทันทีที่ไฟสว่างขึ้น “โธ่ อะไรเนี่ย! ฉันไม่อยากเปิดไฟ ขอเวลาฉันปรับตัวหน่อยสิคะ!”เขายิ้มอย่างมีเลศนัยขณะที่เมินคำบ่นของเธอและคว้าแขนเธอเพื่อหยุดเธอจากการดิ้นหนี…เธอลืมหายใจเมื่อเขาจับคางของเธอ สายตาเธอเริ่มพร่ามัวหมอนใบหนึ่งนอนอยู่บนพื้นหน้าเตียงราวกับว่ามันรับความป่าเถื่อนของพวกเขาไม่ได้...หลังจากที่เสร็จภารกิจแล้ว ทิฟฟานี่ก็ขดตัวในอ้อมแขนของแจ็คสันและวาดวงกลมบนแขนของเขาแจ็คสันจับมือของเธ

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา

    ”หยุดทำไมล่ะคะ?” แอเรียนถาม “เล่นต่อสิ”“เธอก็มาผลักสิ ไม่อย่างนั้นก็มานั่งกับสมอร์” มาร์คชักชวนแอเรียนเคยตกชิงช้าเมื่อตอนที่เธอยังเด็ก เธอจึงหวาดกลัว “ไม่ ๆ ไม่ คุณเล่นกับเขาเลย เดี๋ยวฉันผลักให้ ขาคุณก็ออกจะยาว คุณน่าจะแกว่งตัวเองได้สบาย ไม่เห็นจะต้องพึ่งฉันเลย แล้วคุณจะขอให้ฉันผลักทำไม?”เขาเลิกคิ้วหนึ่งข้างและตอบว่า “เพื่อที่เธอจะได้มีส่วมร่วมด้วยแทนที่จะยืนเหม่อลอยอยู่ยังไงล่ะ…”มีบางอย่างผิดปกติในคำพูดของเขา…แอเรียนยอมแพ้และเดินไปข้างหลังพวกเขา เธอวางมือบนหลังเขาและออกแรงผลักแอริสโตเติลจะส่งเสียงร้องด้วยความดีใจเป็นครั้งคราว ดูเหมือนว่าแอริสโตเติลไม่ได้มีความสุขได้เฉพาะเวลาที่เล่นกับเจนิซ เพียงแต่ว่าเวลาที่แอเรียนเล่นกับเขาเธอมักจะเล่นแบบนิ่ม ๆ และเงียบ ๆ เพราะเขาคือลูกคนแรกของเธอและมันเป็นครั้งแรกที่เธอต้องเล่นกับเด็กทารก เพราะฉะนั้นยังมีอีกหลายอย่างที่เธอยังต้องเรียนรู้อีก...ในขณะเดียวกันที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่าหลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จแจ็คสันก็กำลังล้างจานในห้องครัวตามปกติ ทิฟฟานี่สามารถจ้องเขาในชุดผ้ากันเปื้อนได้ทั้งวัน เธอไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากยืนพิงกำแพงในห้

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า

    หลังจากนั้นไม่นาน อเลฮานโดรและเจตต์ก็เดินออกมาจากห้างสรรพสินค้าและขึ้นรถไปอเลฮานโดรจ้องกองสินค้าสำหรับผู้หญิงข้าง ๆ เขา ระหว่างคิ้วของเขาแอบมีร่องรอยของความไม่พอใจเจตต์มองเขาผ่านกระจกมองหลัง “ท่านครับ อย่าปล่อยให้เรื่องอื่นเบี่ยงเบนความตั้งใจของท่านเลยครับ ท่านตัดสินใจที่จะไปเยี่ยมนายหญิงที่อายาเช่แล้ว” เขาเตือนเบา ๆ “ดอน สมิธจะไม่มีวันมอบสมบัติของตระกูลสมิธให้ท่านถ้าท่านลงมือในตอนนี้”อเลฮานโดรมองออกไปนอกหน้าต่างและตอบอย่างใจเย็นว่า “รู้แล้ว”เขาคงจะไม่ได้ออกมาซื้อของในวันนี้หากดอน สมิธไม่ได้กดดันเขา เขายังต้องเหนื่อยซื้อของมากมายให้เมลานีอีกด้วย เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะเจอแอเรียนและทิฟฟานี่ที่นี่เหมือนกัน ดูจากสีหน้าของแอเรียนแล้ว มาร์คคงจะบอกเธอทุกอย่างแล้วเขาได้ต้นไม้นั้นมาจากคนอื่นอีกที มันเป็นสายพันธุ์ที่หายากจากนาฟาเอธ เขาต้องลำบากอย่างมากเพื่อที่จะนำมันกลับเข้ามาในประเทศ และไม่มีใครรู้เลยว่ามันจะออกดอกเมื่อไหร่ ถ้ามันได้รับการดูแลอย่างพิถีพิถัน มันคงจะออกดอกในไม่ช้า ตอนแรกเขาตั้งใจว่าเขาจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขากับทิฟฟานี่เมื่อต้นไม้นั้นออกดอก แต่น่าเสียดายที่การเปลี่ย

  • เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์   บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว

    หลังจากที่คุยกันนานพอสมควร ในที่สุดทิฟฟานี่ก็จำได้ว่าเธอมาที่นี่เพื่อซื้อเครื่องสำอางกับแอเรียน เธอหันไปหาแอเรียนและพบกับสีหน้าที่แปลกไปบนใบหน้าของแอเรียน “แอริ เป็นอะไรเหรอ?” เธอถามด้วยความสงสัย “ทำไมดึงหน้าแบบนั้นล่ะ? เธอโอเครึเปล่า?”แอเรียนหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะตอบว่า “ไม่ ฉันรู้สึกเหนื่อย ๆ นิดหน่อย ฉันไม่อยากช้อปปิ้งแล้ว ไปกันเถอะ”ทิฟฟานี่เอื้อมมือไปจับหน้าผากของแอเรียน “เพราะโรคเลือดจางของเธอรึเปล่า? เธอดูซูบ ๆ นะ ไว้ฉันจะบอกให้มาร์คขุนเธอให้อ้วน แต่ไหน ๆ เราก็มาถึงที่นี่แล้ว ทำไมไม่ซื้อของของเธอเลยล่ะ? เหลือแค่ต้องจ่ายเงินเอง ไม่นานขนาดนั้นหรอก ไปนั่งก่อนไหม? เดี๋ยวฉันจ่ายให้”อเลฮานโดรหันมามองแอเรียน แววตาของเขาแฝงไปด้วยการยั่ยยุ ทั้งคู่ต่างตระหนักถึงสถานการณ์ในตอนนี้ดีแอเรียนกลบเกลื่อนความโกรธของเธอและหาม้านั่ง เธอหวังเพียงว่าทิฟฟานี่จะเร่งรีบซื้อเครื่องสำอางเพื่อที่พวกเธอจะได้รีบออกไปจากที่นี่ ทุก ๆ วินาทีที่อยู่กับอเลฮานโดรถือเป็นความเสี่ยง“ทิฟฟานี่ ต้นไม้ที่ผมให้คุณออกดอกหรือยังครับ?” อเลฮานโดรจงใจถามถึงต้นไม้ในกระถาง ทิฟฟานี่ยื่นบัตรเครดิตของเธอให้พนักงานคิดเง

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status