บทที่ 1206 ซิลแวงมาช่วย

หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็เลือกที่จะเชื่อเขา เธอแปลกใจที่เขายังอยู่ในประเทศ นี่เป็นจังหวะแห่งความโชคดีในความโชคร้ายของเธอ

เธอเพิ่มเสียงในโทรศัพท์ของเธอและรีบเดินไปตามถนนข้างหน้า ไฟถนนทอดเงาร่างของเธอ เสียงส้นสูงของเธอที่กระทบกับพื้นดูเร็วเป็นพิเศษ ทุกช่วงเวลาดูเหมือนจะกระหน่ำเข้าไปในหัวใจของเธออย่างหนัก เธอบังคับตัวเองให้ทำตัวเข้มแข็ง เธอกลัวเกินกว่าจะหันหลังกลับ ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยน้ำตา “ฉันกำลังเดินอยู่ พี่อยู่ไหน?”

จากสถานะปัจจุบันของความสัมพันธ์พวกเขา เธอไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรอีกนอกจากจะถามว่าเขาอยู่ที่ไหน

ดูเหมือนว่าซิลแวงกำลังขับรถอยู่ เขาตอบอย่างรวดเร็วว่า “ฉันใกล้ถึงแล้ว”

เสียงของเขาสะท้อนผ่านโทรศัพท์ แทรกซึมผ่านคืนที่เงียบสงบและทำให้เธอมีความสบายใจอย่างแปลกประหลาด จากนั้นเธอก็รู้ว่ามันดีแค่ไหนที่ได้ยินเสียงของเขาที่ชัดเจนและมีพลังดึงดูดมากมาย

หลังจากที่ผ่านไปกว่าสิบนาทีซึ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัวสำหรับเธอ รถสปอร์ตสีแดงก็แล่นผ่านเธอไปอย่างรวดเร็วราวกับสายลมนั้นหยุดกะทันหันแล้วถอยกลับมาจอดข้าง ๆ เธอ “ขึ้นมาสิ”

โรบินได้ยินเสียงของซิลแวงและเปิดประตูรถอย่างลนลานก่