บทที่ 630

ปรากฎว่าลัทธิแม่มดกู่พยามยามอย่างสุดความสามารถ ในการค้นหาเธอซึ่งเป็นการถูกยอมรับโดยหนอนไหมทองคำกู่

คุณยายเคยบอกไว้ก่อนหน้านี้ว่าเมื่อหนอนไหมทองคำกู่ยอมรับใครบางคนว่าเป็นเจ้านายของมัน คนคนนั้นจะได้รับการพิจารณาให้เป็นนักบุญศักดิ์สิทธิ์จากลัทธิแม่มดกู่

หนิงชิงเสว่โทษตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง

เห็นว่าหนิงชิงเสว่รู้สึกไม่สบายใจ ฉู่เฉินจับมือหนิงชิงเสว่แล้วกระซิบ: “พี่เจ็ด อย่าเพิ่งตำหนิตัวเองเลย ลัทธิแม่มดกู่ได้กระทำการโหดเหี้ยมเอง และไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย"

“ฉันรู้ แต่มีผู้บริสุทธิ์จำนวนมากถูกฆ่า พวกเขาเป็นเพียงแค่คนธรรมดา ทำไมลัทธิแม่มดกู่ถึงไม่ปล่อยพวกเขาไป”

ความเสียใจของหนิงชิงเสว่ยากที่จะทำใจได้

“เมื่อมาถึงจุดนี้ รู้สึกเศร้าไปก็ไม่มีประโยชน์ พวกลัทธิแม่มดกู่กำลังตามหาคุณ คุณยายอสรพิษเฒ่าไม่น่าจะได้รับอันตรายในตอนนี้ ลองคิดหาทางช่วยเหลือเธอกัน” ฉู่เฉินวิเคราะห์

จากคำพูดของฉู่เฉิน หนิงชิงเสว่ก็พบว่ามันสมเหตุสมผล

“ตอนที่คุณยายพาฉันไปซื้อแมลงกู่ก่อนหน้านี้ เธอพาฉันไปที่แห่งหนึ่งของลัทธิแม่มดกู่ พวกเราไปที่นั่นกันเถอะ” หนิงชิงเสว่มีความคิดทันที

ก่อนอื่นต้องตามหาลัทธิแม่มดกู่ก่อน

หลังจาก