“ว้าว... ”อดัมส์ทำหน้าตกใจ เมื่อผ้าสีเทาผืนใหญ่ที่คลุมรถเอาไว้ ถูกกระชากออกมา เพราะว่าสิ่งที่ตาเห็นนั้นก็คือรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์สีเขียวของตนยังอยู่ในสภาพวาววับแลดูใหม่เอี่ยมเหมือนในวันแรกที่ถอยออกมา บ่งบอกว่ามีคนคอยดูแลให้เป็นอย่างดี“ทำไมมันยังใหม่ขนาดนี้ล่ะลุง”อดัมส์หันไปมองหน้าชายสูงวัย“ก็ผมปัดฝุ่นทุกวันครับ แล้วยังขับออกไปอุ่นเครื่องบ่อยๆ เกรงว่าถ้าทิ้งไว้นานเครื่องยนต์จะมีปัญหาครับ”ลุงแดงกล่าวไปตามความจริง“ดีมากครับลุง... พรุ่งนี้ผมกำลังจะเอาไปใช้งานอยู่พอดี”“คุณดำจะไปไหนหรือครับ?”หัวคิ้วของลุงแดงชิดเข้าหากัน“ผมจะไปทะเล พาอรไปเที่ยวเกาะกูดครับ”อดัมส์ตอบ“เอ่อ... อย่าว่าผมเสือกนะครับนาย ช่วงนี้ฤดูฝน คุณดำน่าจะเอารถยนต์ไปนะครับจะปลอดภัยกว่า”ลุงดำแนะนำเพราะความเป็นห่วง เพราะช่วงนี้ฝนตกถนนลื่น ยังไงรถยนต์ย่อมปลอดภัยกว่ามอเตอร์ไซค์อยู่วันยังค่ำ“ไม่เป็นไรครับ... ผมจะระวัง”อดัมส์กล่าวสั้นๆ จากนั้นก็สั่งให้ลุงแดงช่วยตรวจสอบความพร้อมของรถที่จะใช้เดินทางไกลในวันพรุ่งนี้อีกวันถัดมาตอนเช้าตรู่ ที่เทอเรสด้านหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ อดัมส์เดินออกมาที่สนามหญ้า ตรงไปยังรถมอเตอร์ไซค์คัน
“คุณหมอคะ... ”พิมพ์ลดาร้องถามนายแพทย์ที่เดินตรงมาหาหล่อน “…..” คุณหมอนิ่งไปชั่วขณะ สูดหายใจลึก ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยประโยคโหดร้ายเหลือเกินสำหรับคนฟัง “เสียใจด้วยนะครับ” นายแพทย์วัยกลางคนซึ่งเป็นหัวหน้าทีมผ่าตัด เอ่ยด้วยสีหน้าเรียบๆ น้ำเสียงเศร้าสลดอย่างคนที่คุ้นชินกับการ ‘เกิด’ และ ‘ตาย’ ซึ่งมีให้เห็นอยู่ทุกวี่ทุกวันในหน้าที่การงานที่ต้องคลุกคลีอยู่กับการยื้อชีวิตมนุษย์จากมือมัจจุราช“ฮือๆ… ”พิมพ์ลดายกมือขึ้นปิดปาก ดวงตาพราวไปด้วยหยาดน้ำตา ใบหน้าสวยซีดเซียวราวกับหน้ากระดาษที่ปราศจากตัวอักษร หันมากอดกันแน่นกับป้านิ่มที่สะอึกสะอื้นจนตัวโยนไม่ต่างกัน“คุณอรไปดีแล้วค่ะหนูพิมพ์” ป้านิ่มปลอบ“ฮือๆ... พี่อรทิ้งพิมพ์ไปแล้วจริงๆ หรือนี่ ฮือๆ”พิมพ์ลดายกหลังมือขึ้นปาดน้ำตา ก้อนความเศร้าเคลื่อนขึ้นมาเจ็บจุก แน่นไปทั้งลำคอ หยาดน้ำตากลมเกลี้ยงกลิ้งลงมาอาบนวลแก้ม เสียงสะอื้นตามมาราวกับว่าหัวใจของหล่อนกำลังจะขาดรอนลงเสียให้ได้ “ฮือๆ… ไม่จริงใช่ไหมคะป้านิ่ม พี่อรยังไม่ตายใช่ไหมคะ... ” พิมพ์ลดาไม่อยากจะเชื่อ ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
คุณหมอแนะ“นั่นนะสิคะ เพราะว่าคุณอดัมส์รักพี่อรมาก เขาต้องเสียใจมากแน่ๆ ถ้ารู้ว่าพี่อรจากไปแล้ว”น้ำตาของพิมพ์ลดาไหลออกมาอีกครั้งเมื่อเอ่ยถึงพี่สาว“เพราะเหตุนี้หมอก็เลยอยากให้คนที่บ้านช่วยเก็บความลับที่คนป่วยสูญเสียภรรยา อะไรก็ตามที่ทำให้คนไข้สบายใจ... คนแวดล้อมต้องช่วยกันครับ”คุณหมอย้ำ“ค่ะคุณหมอ... แล้วแบบนี้คุณดำจะจำคนอื่นๆ ได้ไหมคะ”พิมพ์ลดานึกสงสัย“พี่เขยของคุณสูญเสียความทรงจำแค่บางส่วนครับ ก็อาจจะมีคนที่จดจำไม่ได้และจำได้”คุณหมอรู้ได้จากการทดสอบเบื้องต้น ด้วยการพูดคุยกับคนไข้ รายนี้นับเป็นเคสที่แปลกและน่าสนใจที่สุดก็ว่าได้ เพราะว่าอดัมส์จดจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เล่าประวัติของตัวเองได้ แต่กลับมีความทรงจำที่ผิดเพี้ยนไปว่า ‘พิมพ์ลดา’ คือ ‘อรทัย’ นับเป็นคนไข้รายแรกที่นายแพทย์ผู้ทำการรักษาก็เพิ่งเคยเจอ“แล้วทำไมคุณดำจำผิดๆ ว่าพิมพ์คือพี่อรคะ”หญิงสาวนึกสงสัยจนต้องถามออกมา“เรื่องนี้แหละ... ที่ทำให้หมอขอยื่นมือเข้ามาดูแลพี่เขยของคุณเป็นกรณีพิเศษ... เพราะว่าที่ผ่านๆ มาเรายังไม่เคยเจออาการแบบนี้”คุณหมออยากจะบอกว่าสำหรับอดัมส์นับเป็นเคสที่ท้าทายวงการแพทย์ ก่อนจะสรุปออกมาด้วยความรู้
“แดนน์... น้องพี่ดำไง จำไม่ได้หรือครับ”ชายหนุ่มแนะนำตัว“ฉัน... จำไม่ได้”อดัมส์ส่ายหน้า สลัดศีรษะแรงๆ คล้ายจะเรียกความทรงจำเดิมๆ ให้กลับคืนมาสีหน้าของอดัมส์ดูอึดอัดขึ้นมาทันที จากนั้นก็ยกมือขึ้นกุมศีรษะเหมือนปวดหัว ซึ่งเป็นผลมาจากความพยายามใช้ความคิดอย่างหนัก“ช่างเถอะค่ะคุณดำ... ไม่ต้องนึกค่ะ”พิมพ์ลดาขยับเข้ามาจับมือของอดัมส์ที่พยายามขยี้ศีรษะตัวเองเพื่อเรียกความทรงจำ เพราะหมอกำชับเอาไว้ว่าอย่าให้คนป่วยเครียด พยายามหลีกเลี่ยงสิ่งที่ทำให้เขาต้องใช้ความคิดหนัก เพราะความเคร่งเครียดจะไม่เป็นผลดีกับอาการที่คนป่วยเป็นอยู่ในตอนนี้แดเนียลมองหน้าพี่ชายด้วยความรู้สึกสงสารจับใจ ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว ได้แต่แอบภาวนาอยู่ในใจ ขอให้ความทรงจำของพี่ชายกลับคืนมาในเร็ววัน“นี่น่ะหรือน้องชายฉัน?”อดัมส์พึมพำ จ้องหน้าชายผู้อ่อนวัยกว่า“ค่ะ... วันนี้ยังจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวคุณดำหายก็จำได้เองแหละค่ะ”พิมพ์ลดากล่าว“อร... ผมอยากกลับบ้านแล้ว บ้านผมอยู่ที่ไหน”อดัมส์ถามพิมพ์ลดา ซึ่งก็คือ ‘อรทัย’ ในความทรงจำที่ผิดเพี้ยนไปของเขาภายหลังจากฟื้นขึ้นมาได้ยินอดัมส์เรียกน้องเมียว่า ‘อร
นับเป็นครั้งแรกในชีวิตของหล่อนที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดพี่เขยถึงเพียงนี้ ใกล้จนได้กลิ่นกายของชายชาตรีในตัวเขา“ก็ได้... ผมจะอดทนรอไว้ตอนที่เรากลับบ้าน”ดวงตาสีสนิมเหล็กชวนฝันของอดัมส์ดูเข้มขึ้นเล็กน้อยขณะมองตาหล่อนเช่นเดียวกับพิมพ์ลดาที่มองเห็นความเร่าร้อน วูบไหวอยู่ในดวงตาคมกริบของพี่เขยคนนี้ นึกถึงวันที่แอบดูเขากับพี่สาวของหล่อนร่วมรักกันในห้องออกกำลังกายขึ้นมาทีไร ก็เกิดอาการใจเต้นแรงขึ้นมาทุกที* * * * * * * * * * * * * *ตอนเช้าตรู่ ในคฤหาส์หลังใหญ่ถึงวันที่อดัมส์ได้กลับมาอยู่บ้าน พิมพ์ลดาต้องเล่าเรื่องราวชีวิตที่ผ่านๆ มาให้อดัมส์ได้รู้ อดัมส์รู้สึกแปลกๆ ที่ต้องมานั่งฟังประวัติของตัวเอง“นี่น่ะหรือบ้านผม”หัวคิ้วของอดัมส์ชิดเข้าหากัน ในวันที่ผู้คนรอบกายล้วนเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขาเพราะว่าหลังจากฟื้นขึ้นมาจากอุบัติเหตุ เขาจดจำ ‘อรทัย’ ได้เพียงคนเดียวเท่านั้นแต่ที่ทำให้เรื่องราวซับซ้อนขึ้นไปอีก... ก็เพราะเขาจำผิดว่า ‘พิมพ์ลดา’ คือ ‘อรทัย’อดัมส์ทอดสายตามองออกไปจากเทอเรสหน้าบ้าน เริ่มทำความรู้จักับบ้านหลังใหญ่ของตัวเองอีกครั้ง และฟังเรื่องราวในอดีตของตัวเองจากปากของน้องเมียผู้ซึ่งความ
จมูกซุกซนระดมจูบไซ้เนื้อตัวซึ่งหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นสาปสาวของหล่อนที่ปะปนอยู่กับกลิ่นสบู่อ่อนๆ ทำให้โลหิตในกายของอดัมส์สูบฉีดรุนแรงไปทั่วร่าง “อรจ๋า... ผมต้องการคุณที่สุด”พี่เขยละล่ำละลักบอก ขณะจูบไซ้หล่อน ผิวพรรณของพิมพ์ลดาช่างเปล่งปลั่งนวลเนียนไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง ดวงตาของหล่อนที่สุกใสเหมือนดวงดาว บัดนี้ฉายแววหวาดกลัว ประหม่าเกร็งกับการรับมือพี่เขยสุดหื่นคนนี้“อูยยย... หยุดก่อนค่ะคุณดำ”พิมพ์ลดาตกใจกลัว หล่อนเกือบจะโพล่งออกมาแล้วเชียวว่าไม่ใช่ ‘อรทัย’ ภรรยาของเขา ความเสียวซ่านเมื่อโดนจูบไซ้เมื่อครู่ ทำให้มือทั้งสองข้างของหล่อนตกลู่ลงข้างลำตัว “คุณดำพอก่อน... ” “งั้นคุณอาบน้ำให้ผมนะ”“ค่ะ... อาบค่ะอาบ”พิมพ์ลดาตื่นเต้น น้ำเสียงของหล่อนตะกุกตะกัก หล่อนพลาดที่คิดว่าจะหยุดความหื่นของเขาด้วยการอาบน้ำให้อดัมส์ ยืนยันได้จากคำพูดของเขาที่เอ่ยออกมาทำเอาตกใจ “งั้นคุณอาบน้ำให้ผมนะ... ถูสบู่ให้ผมทุกซอกทุกมุมนะครับ” “เอิ่มมม... ทุกซอกทุกมุมเลยหรือคะ” “ใช่ครับ” พูดจบอดัมส์ก็กระชากผ้าขนหนูออกจากร่าง“ว้าย... ”พิมพ์ล
พิมพ์ลดาคลายริมฝีปากเพื่อหายใจ หล่อนยกนิ้วขึ้นกรีดช่อผมบางส่วนที่ร่วงลงมาบดบังเสี้ยวหน้าขึ้นไปทัดเอาไว้เหนือใบหู เหลือบตาขึ้นมองใบหน้าของพี่เขย ขณะครอบริมฝีปากลงมารัวๆ อีกครั้ง จัดการกับแท่งเนื้อเลื่อมลื่นและขรุขระราวกับฝักข้าวโพดใหญ่ๆ สองมือของอดัมส์ขยุ้มศีรษะของหญิงสาวเอาไว้แน่น“อ๊าค... ”บางครั้งเขาทำท่าเหมือนจะผลักออกไป แต่ความเสียวซ่านก็ทำให้ต้องกดศีรษะของน้องเมียลงมาเป็นจังหวะด้วยความลืมตัว“วันนี้คุณเร่าร้อนที่สุดอรจ๋า”ใบหน้าของอดัมส์ก็บิดเบ้ซ่านสยิว ขยับบั้นท้ายกระเด้าขึ้นมาเนิบนาบ ป้อนแก่นกายใส่ริมฝีปากอวบอิ่มของพิมพ์ลดาที่ครอบลงมาดูดอย่างดุดัน “ใหญ่มากอ่ะ... คับแน่นเต็มปากเลยค่ะ”พิมพ์ลดาบอกพลางใช้ริมฝีปากอวบอิ่ม ขบเม้มลงบนความแข็งแกร่ง ทำเอาพี่เขยเกร็งค้าง“วันนี้มันใหญ่มากเพราะคิดถึงคุณมาก” บั้นท้ายของเขาลอยร่อนขึ้นจากขอบอ่างอาบน้ำ เด้งเด้าขึ้นรับริมฝีปากร้อนผ่าวของหญิงสาวที่ครอบลงมาดูดรัดความแข็งแกร่งของเขา “กระโจมอกนมปลิ้นแบบนี้อรเซ็กซี่เหลือเกิน” สายตาของพี่เขยแทบไม่ละจากเรือนร่างเย้ายวนของน้องเมียที่กระโจมอกด้วยผ้าขนหนูเพียงผืน
“โอ้ว... ”อดัมส์ตะลึงกับความใหญ่ของปทุมถัน พิมพ์ลดานมใหญ่มาก“คุณดำอย่า”พิมพ์ลดาสองจิตสองใจที่จะปล่อยให้เหตุการณ์ดำเนินต่อไปไกลกว่านี้ แต่พี่เขยหื่นก็ไม่ฟัง เขาจะเอาให้ได้“อู้ว... ”อดัมส์ตาวาว มองผิวพรรณเปล่งปลั่งของหญิงสาวจะจับต้องตรงไหนก็นุ่มนิ่ม นวลเนียนและขาวผ่องไปทุกสรรพางค์“เมียจ๋า... น่าจูบน่าฟัดที่สุด”ไหล่ของหญิงสาวโดนกดตรึงเอาไว้กับที่นอน ส่งผลให้ทรวงอกอวบใหญ่ผุดพุ่งขึ้นมาเต็มตา สองเต้าเต่งตึงนั้นอวบใหญ่มากจนล้นออกมาข้างลำตัวน้อยๆ“นมสวยน่าดูดที่สุด”อดัมส์ก้มลงครอบริมฝีปากกับหัวนม ตวัดลิ้นรวบจุกหัวนมจนมันชูชันอยู่ในอุ้งปาก ปลายลิ้นเปียกชื้นไล้เลียรอบลานหัวนมเสียงดังซ่วดๆ เหมือนกำลังซดกินของหวานเอร็ดอร่อย“อ๊ะ... ซี้ดดดด”คนโดนดูดนมเผลอร้องครางออกมาด้วยความลืมตัว ทรวงอกของพิมพ์ลดาขยับยกขึ้นด้วยความดื่มด่ำซ่านสยิว เพราะว่าตั้งแต่เกิดมาจนป่านนี้ ก็ยังไม่เคยโดนชายใดแตะต้องมาก่อนในทันทีที่อดัมส์ครอบริมฝีปากดูดงับหัวนมพร้อมกับกดหนวดเคราระคายลงบนสองเต้าสลับไปมา ก็ทำเอาจิตใจของหญิงสาวไหวกระเจิง สองมือที่ทำท่าว่าจะผลักไหล่ของเขาในตอนแรก กลับลูบไล้ กดใบหน้าของอดัมส์ลงมาซุกไซ้สอ
พิมพ์ลดาสะท้านเยือกไปทั้งกาย เมื่อดุ้นเนื้อขนาดเท่าๆ แขนของหล่อน เคลื่อนเข้ามาคับแน่นจนกลีบเนื้อระบมบวมปริแปลบ“มิดเลย... เมียจ๋า”อดัมส์สะใจ เขาใส่เข้ามาจนมิสุดโคน พวงไข่เหวี่ยงโยนฟาดรูก้นของหล่อนตามจังหวะกระเด้าดังพลั่บๆ “อืยย… อูย”พิมพ์ลดาสะบัดใบหน้าเสียวซ่าน อดัมส์รีบบดเน้นสะโพก หมุนควงแก่นกาย วนร่อนเนิบนาบอย่างมีชั้นเชิงลีลา ยาวนานจนพิมพ์ลดาเกือบจะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง“ไม่ไหวแล้วคุณดำ”พิมพ์ลดาร้องคราง มือทั้งสองข้างจิกเกร็งขยำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แอ่นก้นรับแรงกระเด้า เสียงหัวเตียงเคลื่อนไปกระแทกผนังดังกึกๆ“ขมิบแรงเหลือเกินเมียจ๋า”อดัมส์สังเกตเอาจากการตอบสนองของพิมพ์ลดา ก็รู้ว่าหล่อนกำลังเสียวจัด จวนเจียนจะออกัสซั่มอยู่รอมร่อ“อ๊ะ... แรงๆ ค่ะ”เสียงเร่งเร้าทำให้คนข้างหลังกระแทกไม่ยั้ง กล้ามท้องของเขากระแทกกับหนั่นสะโพกของหล่อนเสียงดังพลั่กๆ เนื้อกับเนื้อกระหน่ำเข้าใส่กันอย่างบ้าคลั่ง“ฮึ่ก... เสียว”พิมพ์ลดาสะบัดใบหน้า เปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความลืมตัว ทั้งความเจ็บและเสียวกระสันระคนกันอยู่ในอารมณ์ความรู้สึกอันซับซ้อนอ่อนไหวเกินจะบรรยาย โพรงสวาทบีบรัดแก่นกายใหญ่โตที่
“อูย... เห็นแล้วอดใจไม่ไหวจริงๆ ขอเลียสักทีเถอะ”อดัมส์ตาวาว คนลีลาเยอะจ้องมองกลีบเนื้อสีชมพูผุดขึ้นมาเป็นร่องระหว่างพุ่มขนสีดำโอบล้อมพูงามเอาไว้“น่าเลียสุดๆ เมียจ๋า”สายเบิร์นอย่างเขาหรือจะทนไหว อดัมส์รีบก้มลงปาดปลายลิ้น เลียกินกลีบสวาทที่อูมทะลักออกมาระหว่างง่ามขาอ้ากว้างเสียงดังอั่กๆ น้ำหล่อลื่นของหล่อนทะลักไหลออกมาเหนอะเหนียวซอกขา“อร่อย... อืมมม... หอม”อดัมส์ก้มลงเลียอย่างใจเย็น ขณะมือข้างหนึ่งก็บีบรูดอาวุธประจำกายของตัวเองเบาๆจากนั้นก็หยัดร่างขึ้นเต็มความสูงใหญ่ จ้องเล็งพูเนื้อแบะอ้าหมายทะลวง อวบใหญ่จนอูมทะลักออกมาอวดสายตาของเขา “ใส่เถอะ... คุณดำ”หล่อนผลักศีรษะของพี่เขยออกจากง่ามขา“ได้เลยเมียจ๋า”เสียงเรียกร้องลืมอายของหล่อนทำให้อดัมส์ยิ้มพรายอยู่ในความสลัวของห้อง จากนั้นก็ดันเข่าทั้งสองข้างของน้องเมียจนแบะกว้างอีกครั้ง ค่อยๆ กดส่วนปลายถอกทู่เข้ากับร่องสวาทตรงหน้า“อ่า... ”อดัมส์คราง เขาค่อยๆ ไถถูเขี่ยคลึงหัวถอกกับปุ่มกระสันของหล่อนจนเมือกลื่นของตัวเองปริ่มเล็ดออกมาจากรอยแยกน้อยๆ ย้อยหยดลงคลุกเคล้ากับน้ำหล่อลื่นของหญิงสาวที่ทะลักหลั่งออกมาชโลมเลื่อมไปทั้งดุ้นเอ็น
อดัมส์ขับรถเข้ามาตามสัญญาณจากแสงไฟที่สว่างวาบขึ้นจากกระบอกไฟฉายของพนักงานโรงแรมม่านรูด ซึ่งคอยอำนวยความสะดวกให้กับลูกค้าอยู่ตรงปากประตูทางเข้าที่ค่อนข้างมืด“จะดีหรือคะคุณดำ”พิมพ์ลดาสองจิตสองใจ ทั้งที่ยอมรับว่าอยาก“ไม่งั้นเธอจะคั่นเนื้อคั่นตัวทรมาน... ขอให้ฉันช่วยนะ”รถแล่นเข้ามาจอดอยู่ในช่องว่างหน้าห้อง พลันนั้นผ้าม่านสีดำผืนใหญ่ก็ถูกรูดพรวด อำพรางทั้งรถและคนจากสายตาของผู้คนภายนอก อดัมส์รับร่างของหญิงสาวที่กำลังจะก้าวลงมาจากรถ อุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พิมพ์ลดารู้สึกหัวใจเต้นแรง เขาพาหล่อนเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูลงกลอน“ขึ้นเตียงกันนะ... หรือจะให้อุ้ม”เขาช้อนร่างน้อยๆ ขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พามาวางลงบนเตียง จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ท่อนเนื้อยาวใหญ่เหยียดขยายจนเต็มที่ ขนาดของมันช่างดูน่าครั่นคร้ามพิมพ์ลดารู้สึกขนลุกขนพอง ตอนที่ร่างกายกำยำโถมลงมาทาบทับเรือนร่างของหล่อน“เดี๋ยวจะช่วยให้หายทรมานนะจ๊ะ”อดัมส์ถอดเสื้อผ้าของหล่อน ไม่นานทั้งคู่ก็ตกอยู่ในสภาพล่อนจ้อนด้วยกันทั้งคู่“อื๊อ... ซี้ดดดด”พิมพ์ลดาหายใจแรง นอนนิ่งมองเพดาน ปลายจมูกโด่งเป็นสันของอ
พิมพ์ลดามองเสี่ยร่างท้วมด้วยสายตาตกใจสุดขีด โมนิก้าหายไปแล้ว“แกเข้ามาได้ยังไง... ออกไปนะ”พิมพ์ลดาหน้าซีด“ไม่ออก... เสี่ยมารอหนูพักใหญ่ๆ แล้วจ้ะ... โอ้ว ตัวจริงสวยกว่าภาพบนปกแมกกาซีนตั้งเยอะ”เสี่ยหื่นตาวาว กวาดสายตาสำรวจเรือนร่างเซ็กซี่ของหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า“อย่านะ... ”พิมพ์ลดาหนีเข้ามาในห้องน้ำ รีบล็อคประตูจากข้างใน จากนั้นก็ล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาอดัมส์ เล่าเรื่องราวให้ฟังย่อๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหล่อน“โมนิก้าเลวบัดซบ... ฉันกำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละ ยังไงก็ถ่วงเวลาไว้ก่อน พยายามตั้งสติ ใช้สมองให้เยอะ... ฉันจะรีบไปช่วย รีบกดโทรเบอร์ฉุกเฉินที่ฉันตั้งไว้ให้ เดี๋ยวตำรวจจะมา” ตอนนั้นอดัมส์กำลังจะออกมาจากสนามบินอยู่พอดี “หนูจ๋า... อย่าดื้อสิจ๊ะ... ก็เราตกลงกันแล้ว เงินเสี่ยก็จ่ายให้แล้ว” เสี่ยธนามายืนเคาะประตูเรียก “เสี่ยขา... ขอพิมพ์อาบน้ำก่อนนะคะ” หญิงสาวนึกถึงคำว่า ‘ตั้งสติ’ แล้วถ่วงเวลาเอาไว้ เพราะอดัมส์บอกว่าไม่เกินสิบนาทีตำรวจจะมาถึง หรือไม่เขาก็อาจจะถึงก่อน “คนสวย... อาบน้ำยังไง ไม่ได้ยินเสียงน้ำเลยแม้แ
โมนิก้าตอบ ทำให้พิมพ์ลดารู้ว่าวันนี้แดเนียลไม่ได้มาร่วมงาน ทีแรกหล่อนนึกว่าเขาอยู่ในงาน “เค้กมาแล้วโม”เพื่อนหญิงคนหนึ่งสะกิดบอกโมนิก้า เมื่อเค้กก้อนใหญ่ที่สั่งมาโดยแดเนียลแฟนของหล่อน ถูกนำมาวางลงกลางโต๊ะอาหารที่ตั้งอยู่กลางห้อง“ว้าว... เค้กสวยหวานมากอ่ะ”โมนิก้าเห็นเค้กแล้วปลื้ม แดเนียลสั่งเค้กรูปหัวใจก้อนใหญ่ มีตัวหนังสือโรยอยู่บนเค้ก อ่านได้ว่า ‘หัวใจก้อนนี้... ผมให้คุณ’น่าเสียดายที่วันนี้แดเนียลติดงานอยู่ต่างประเทศ ทำให้มาร่วมงานไม่ได้ แต่เขาสัญญากับโมนิก้าเอาไว้ว่าวันมะรืนกลับมาจากบาหลี เขาจะจัดปาร์ตี้แบบสุดพิเศษฉลองวันเกิดให้หล่อนอีกรอบเพื่อนๆ จุดเทียนปักรอบเค้ก รอให้เจ้าของวันเกิดเป่า พอเสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ที่ทุกคนร้องประสานเสียงอวยพรผ่านไมค์โครโฟนจบลง โมนิก้าก็ก้มลงเป่าเทียน ตัดเค้กจ่ายแจกจนครบทุกคนเหล้าและสุราถูกเปิดในเวลาต่อมา เสียงปากแก้วกระทบกันครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งเหล้าเบียร์และกับแกล้มมากมายทยอยเสริฟเข้ามาอย่างต่อเนื่องไม่อั้น“นิดนึงนะ... ”โมนิก้ารินเหล้ามาให้พิมพ์ลดา“พิมพ์ไม่ดื่มค่ะพี่โม”หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธ“โธ่... วันเกิดพี่ทั้งที นานๆ จะมีโอกาสสนุกกั
อีกสองวันต่อมา“พิมพ์... ว่างไหม”โมนิก้ากรอกเสียงผ่านโทรศัพท์มายังหญิงสาวที่อยู่ต้นสาย “คะ... นั่นใครคะ”พิมพ์ลดายอมรับว่าจำเสียงไม่ได้ เพราะปกติก็ไม่เคยคุยกับโมนิก้าทางโทรศัพท์ มีโอกาสได้ทักทายกันบ้างก็ตอนเจอหล่อนมากับแดเนียล “โมนิก้าแฟนคุณแดนน์จ้ะ”หล่อนย้ำน้ำเสียง“อ๋อ... พี่โมนั่นเองนึกว่าใคร... มีอะไรหรือเปล่าคะ”พิมพ์ลดาเรียกโมนิก้าว่าพี่ ก็เพราะว่าหล่อนอายุมากกว่า รู้สึกแปลกใจที่โมนิก้าโทรมา “วันนี้วันเกิดพี่... ก็เลยโทรมาชวน”“สุขสันต์วันเกิดนะคะพี่โม” “ขอบใจจ้ะ... เราว่างมั้ย พี่อยากขอโทษเรื่องที่เคยเข้าใจผิด วันนี้พี่จัดปาร์ตี้เล็กๆ ที่ผับ... อยากให้มาเจอกัน” โมนิก้าชวน“เอ่อ... ”พิมพ์ลดาคิดไม่ถึงว่าโมนิก้าจะชวนหล่อนไปร่วมงานวันเกิด“น่า... มาทำความรู้จักกันไว้ มีแต่เพื่อนสนิทของพี่ทั้งนั้น”“กี่โมงคะพี่พิมพ์”“สองทุ่ม... มาเจอกันที่ผับนะพิมพ์”โมนิก้านัดแนะสถานที่แล้วก็กดวางสาย พิมพ์ลดารู้สึกหนักใจที่จะต้องไปร่วมงานในครั้งนี้ แต่ด้วยมารยาท ทำให้ไม่กล้าปฏิเสธโมนิก้า ยังไงเสียหล่อนก็เป็นแฟนของน้องชายอดัมส์วางสายจากโมนิก้าเพียงไม่กี่นาที อดัม
ปลายเล็บของหล่อนจิกเกร็ง กอดบั้นท้ายเซ็กซี่ของเขา แรงกระเด้าทำให้ก้นของอดัมส์สั่นเกร็งขึ้นเป็นริ้วกล้าม กดลงมาอย่างดุดัน “อ๊า... พิมพ์จะถึงแล้วค่ะ... ”หล่อนแอ่นสะโพกรับแรงกระเด้าจากบั้นท้ายของพี่เขยที่ทุ่มโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่องเสียงเนื้อกับเนื้อยังคงกระหน่ำเข้าหากันสนั่น น้ำเสียวหลังซ่านออกมาอาบรูของหล่อนและท่อนเอ็นของพี่เขยจอมพลังอดัมส์กระแทกท่อนเนื้อเข้าใสร่องสวาทของหล่อนอย่างบ้าคลั่ง ทำให้คนใต้ร่างเนื้อตัวอ่อนเปลี้ย เสียวซ่านจนหูอื้อตาลาย เหมือนขี้ผึ้งลนไฟหลอมละลายอยู่ใต้ร่างของเขา“อูยยยย... คุณดำ ซี้ดดดด... พิมพ์... อ๊อย”หญิงสาวคราง ละล่ำละลักบอกพี่เขย“ได้เลย”อดัมส์สอดแขนข้างหนึ่งรองแผ่นหลังของหล่อน รั้งร่างระทดระทวยขึ้นมาดูดนม มือข้างหนึ่งยังโอบสะโพก รั้งเข้ามารับแรงกระแทก สุดท้ายหล่อนต้องขึ้นมานั่งคร่อมอยู่กลางลำตัวของเขา“อูย... ซี้ดดดดด”คนเสียวหัวนมสะดุ้งคราง อกแกร่งของอดัมส์เบียดกระแทกเข้ากับเต้านมอวบใหญ่ของหล่อนเป็นจังหวะ“ฮึ่ก... อ่า”พิมพ์ลดากอดรัดร่างหนาของพี่เขยเอาไว้แน่น ใบหน้าของหล่อนเหยเก“อร๊าย... มะ... ไม่ไหวแล้วคุณดำ” มือเรียวลูบไล้ก้นหนาและแกร่
“ชอบมั้ย”ถามทั้งที่รู้“ฮื่อ... ”คนโดนแกล้ง พยักหน้าอายๆ การจู่โจมดุดันดิบเถื่อนทำเอาเนื้อตัวของพิมพ์ลดาสั่นเกร็งหนวดเคราระคายของพี่เขยที่ถากทิ่มลงบนผิวทรวงอกนุ่มอ่อน ทำเอาเส้นขนของหล่อนลุกซู่ หัวนมชูชัน ขยับยกขึ้นตามแรงดูดของอุ้งปากร้อนผ่าว“อ๊อย... พิมพ์ทรมานค่ะคุณดำขา... มะ ไม่ไหวแล้วซี้ดอูย”หล่อนสะดุ้งคราง ร่องสวาทขมิบรัดนิ้วของเขาที่กระแทกรัวเข้ามาเป็นจังหวะ แอ่นสองเต้ารับริมฝีปากครอบลงมาดูดเลียหัวนมลนลาน“ซี้ดดด... ”พิมพ์ลดาครางไม่หยุด เม้มปากแน่นเพราะลิ้นของพี่เขยตวัดรัวรอบวงป้านหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้าง ขณะที่กึ่งกลางกายกำลังโดนนิ้วกระแทกใส่รูรัวๆพลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ“ร่องเสียวของเธอฟิตแน่นดีเหลือเกิน”พี่เขยพึมพำด้วยความพึงพอใจ กระซวกดูดนมน้องเมียเหมือนอดอยาก ขณะกระแทกนิ้วไปด้วย“เสียวค่ะ... อูย... ซี้ด”ร่างของพิมพ์ลดาอ่อนระทวยไปหมดแล้ว เมื่อโดนจู่โจมหัวนมและร่องสวาทไปพร้อมๆ กัน นิ้วกลางกระแทกร่อง ส่วนนิ้วหัวแม่มือก็บดบี้ติ่งเสียวไปพลาง แล้วหัวนมก็ยังโดนดูดหนุบหนับ“เสียว... อู้ว... อ่า”แพขนตางอนยาวของหญิงสาวพระพริบพรึ่บพรั่บ หายใจกระท่อนกระแท่น แอ่นร่องสวาทกระตุกสั่น เมื่อล
ความทรมานทำให้ร้องบอกเขา อดัมส์เองก็สุดจะกลั้น รีบกระแทกถี่รัว เร็ว แรง จนหล่อนนับไม่ถ้วนว่าโดนเข้าไปกี่ดอก รับรู้แต่ว่าความเสียวซ่านกำลังแล่นพล่านอยู่รอบๆ รูสวาทขมิบรัด ก่อนที่อดัมส์จะสาดน้ำกามอุ่นๆ เข้ามาในร่างกายกระตุกเกร็งของหล่อน“อร๊ายยยยย... ”พิมพ์ลดาครางยาว เนื้อตัวเบาหวิว สมองว่างโหวงจากความนึกคิดอื่นใด นอกจากแอบนับจังหวะที่อดัมส์ทิ่มทะลวงเข้ามาล้ำลึก“อ๊าค... ”อดัมส์คราง มือสองข้างของเขาสอดเข้าใต้ลำตัว ตะล่อมหนั่นเนื้อทรวงอกอวบใหญ่ที่ส่ายสั่นอยู่ใต้ลำตัว บีบเค้นด้วยนิ้วโป่งและนิ้วชี้ บี้คลึงเม็ดหัวนมจนกระทั่งยอดถันแข็งตั้งเป็นตุ่มไตแดงเรื่อ“ฮึ่ก... ”ร่างสั่นเกร็งของพิมพ์ลดาทรุดฮวบลงกับที่นอน ขณะท่อนเนื้อของอดัมส์ยังเสียคาอยู่ในโพรงสวาทของหล่อน“เสียวที่สุดพิมพ์จ๋า... ”เสียงของอดัมส์หวานอย่างที่พิมพ์ลดาไม่เคยได้ยินมาก่อน หล่อนเสียวจนมือทั้งสองข้างขยุ้มกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น“ทำไมคุณดำทำแบบนี้คะ... ไม่ได้รักพิมพ์... ไม่ได้ต้องการพิมพ์แล้วมาทำแบบนี้กับพิมพ์ทำไม... ”หญิงสาวตัดพ้อ ต่อว่าคนใจร้ายที่ทาบทับหล่อนอยู่ในตอนนี้“ทำไมคิดว่าฉันไม่รัก”เสียงถามจริงจัง“ไม่รู้สิ... ค