“อูย... มิดเลย... อรจ๋าของคุณดูดดีจัง”
อดัมส์บรรยายภาพที่สายตาของตนกำลังจ้องมองได้อย่างชัดเจน ขณะอรทัยกำลังนั่งยองๆ กดสะโพกให้เนื้อกับเนื้อแนบเนียนเข้าด้วยกัน คับแน่นจนไม่เหลือช่องว่างให้อากาศสวนออกมา
“ซี้ด... คุณดำขา อรแน่น”
ภรรยาพริ้มตา ใบหน้าของหล่อนบิดเบ้ทรมาน อดัมส์เข้าใจความรู้สึกของอรทัย
“งั้นผมจะอยู่นิ่งๆ สักครู่นะครับ”
หนุ่มใหญ่ปล่อยให้ดุ้นเนื้อแช่นิ่งอยู่ในกลีบสวาทตอดรัดของภรรยาจนหล่อนคุ้นชินกับความยาวใหญ่ที่เสียบคาเอาไว้ จากนั้นจึงเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง
“ไหวมั้ยที่รัก”
อดัมส์ถามด้วยความห่วงใย
“ไหวค่ะ”
อรทัยพยักหน้า ส่งสัญญาณให้สามีช้อนสะโพกของหล่อนขึ้นมาช้าๆ รวบเอวแล้วกดกระแทกสวมลงมากลืนกินดุ้นเอ็นอย่างแรง
“อร๊าย... ”
อรทัยร้องคราง เมื่อความแข็งแกร่งของสามีจมมิดเข้ามาในกลีบเนื้อนุ่มแน่นของหล่อนที่เด้งรับอย่างรู้จังหวะลีลา
“อู้ว... เสียวสุด”
บั้นท้ายของอรทัยส่ายร่อนไม่หยุด พยายามจะกระแทกให้สามีน้ำแตกออกมา ทว่าอดัมส์ก็อึดเหลือเกิน
“แตกเถอะค่ะคุณดำ... อ๊อย... อรไม่ไหวแล้ว”
อรทัยเม้มปากแน่น พยายามขย่มให้แก่นกายยาวใหญ่ศิโรราบคารูเนื้อขมิบรัดของหล่อน แต่อดัมส์ก็อึดและทนเหลือเกิน เขาแข็งแกร่งมาก กระเด้าสวนขึ้นมาไม่หยุด และไม่ยอมหลั่งน้ำรักออกมาง่ายๆ
อรทัยสู้ตาย กลีบสวาทของหล่อนแอ่นอ้า ครูดเข้าหาท่อนเอ็นอวบหนา ผงาดง้ำตั้งลำแข็งรับแรงกระแทกมาพักใหญ่ๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะหักงอหรือหลั่งออกมาง่ายๆ
“เสียวเหลือเกินคุณดำ... ฮื่อๆ ไม่ไหวแล้วค่ะ”
อรทัยปลดปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมาชโลมท่อนลำร้อนผ่าวอีกระลอก ผสานผสมกับน้ำหล่อลื่นของเขาที่หลั่งออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน
“แรงกว่านี้ครับที่รัก... คุณเก่งมาก อย่างนั้นละ”
อดัมส์เชียร์ ดูท่าทางอรทัยคงไม่อาจโค่นเขาลงได้ง่ายๆ อดัมส์รู้ว่าถ้าหล่อนจะสยบเขาลงได้ อรทัยต้องขย่มแรงกว่านี้
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
อรทัยสู้ตาย หล่อนพยายามโยก ร่อน บด โม่ หมุน วนสะโพก โยก ย้ำ ตอบโต้แก่นกายที่เสียบเสยขึ้นมาไม่หยุด ความอึดและทนของอดัมส์ทำให้บั้นท้ายของหล่อนสั่นระริก แต่เขาก็ยังไม่ยอมหลั่งเสียที
อดัมส์รู้ดีว่าเรี่ยวแรงของอรทัยในวันนี้ มีไม่มากพอที่จะระเบิดน้ำกามของเขา ถ้าเป็นแบบนี้ เขาคงต้องทำเอง เรื่อง ‘รุก’ อดัมส์ถนัดกว่าเป็นฝ่ายตั้งรับ
“มาตรงนี้ดีกว่า... เดี๋ยวผมทำให้”
อดัมส์หยุดขยับ อรทัยรีบกระถดกายออกมาจากลำตัว ถอนกลีบสวาทออกจากแก่นกายสีเข้มคล้ำที่นั่งคร่อมอยู่ในตอนนี้
อดัมส์หยัดร่างขึ้นยืน โอบเอวหล่อนแล้วพามายังบาร์เบลที่อยู่ห่างออกมาเพียงไม่กี่ก้าว
“ตรงนี้ดีกว่า... รับรองว่าคุณจะมีความสุขมาก”
ร่างขาวผ่องอรทัยถูกจับให้คว่ำหน้าแนบลำตัวกับแกนบาร์เบลอันใหญ่ มือทั้งสองข้างของหล่อนจับแกนเหล็กเอาไว้แน่น แอ่นสะโพกเย้ายวนขึ้นมาใกล้แก่นกายของสามีที่จับขึ้นมาจดจ่อกับร่องสวาท ได้ระดับองศาของการสอดใส่พอดิบพอดี
“อู้ว... ของคุณสวยมาก”
อดัมส์ตาวาวกับร่องสวาทตรงหน้า กลีบสวยอูมทะลักออกมาจากซอกขาด้านหลังอรทัยเหมือนเชื้อเชิญให้สอดใส่
อดัมส์ไม่รอรี รีบจ่อส่วนปลายถอกทู่เข้ากับพูงามที่แอ่นอ้าเชิญชวน กลีบบางขมิบรับความแข็งแกร่ง ค่อยๆเสียบแทงเข้ามาจนสุดความยาวใหญ่
“อร๊าย... ฮึก... ”
ร่างของอรทัยกระตุกสั่น ความใหญ่โตของเขาดันพรวดเข้ามาจนสุดโคน ด้วยขนาดซึ่งไม่ธรรมดา ทำให้กลีบสวาทของหล่อนพยายามรูดรัดอย่างยากลำบาก แต่ก็เข้ากันได้ในที่สุด
“เสียวที่สุดเลยค่ะคุณดำ”
ทั้งจุกทั้งแน่น ใบหน้าบิดเบะไปชั่วขณะ บั้นท้ายสั่นเกร็ง ความเสียวแล่นซ่านเข้ามาในอุ้งเชิงกรานบีบรัดของอรทัย
“อรใจจะขาดแล้วค่ะ... ไม่ไหวแล้ว คุณดำกระแทกเถอะค่ะอรทรมาน”
เสียงกระเส่าเร่งเร้าของภรรยาสุดที่รัก ทำให้สามีรวบสะโพกหนั่นแน่นของหล่อนแล้วกระชากเข้ามารับความแข็งแกร่ง เสียบแทงล้ำลึก ก้นของหล่อนกระทบกับกล้ามท้องของเขาดังพลั่บๆ
“อ๊า... มันส์สุดๆ อรจ๋า”
อดัมส์ฝังความแข็งแกร่งเข้าใส่โพรงเนื้อของอรทัยสุดแรงถวิลหาจนมิดสุดโคน
“อูย... อรจะแตกแล้วค่ะ... แรงอีกนิดค่ะ”
เสียงเร่งเร้าทำให้คนข้างหลังรีบสอดสองมือรั้งเอวของอรทัย เพื่อให้บั้นท้ายของหล่อนระแทกเข้าหาลำตัวของเขาได้ถนัดถนี่
สามีเสียบกระแทกท่อนเนื้อร้อนผ่าวเข้าใส่ร่องสวาทของหล่อนอย่างบ้าคลั่ง ขณะมืออีกข้างสอดเข้ามาใต้ลำตัวแล้วบีบนมไปพลาง
“แน่นสุดๆ... อรจ๋าของคุณตอดรัดดีจัง”
อดัมส์บอกขณะหลุบตาลงมองภาพของการสอดใส่ เขาเห็นชัดเจน เพราะยืนประกบอยู่ทางด้านหลัง ค่อยๆ สอดมือเข้ามาสัมผัสดุ้นเอ็นของตัวเอง ลูบคลำตรงที่อวัยวะต่างขนาดเสียบแน่นเข้าด้วยกัน
“อู้ว... ”
มือใหญ่ของอดัมส์ค่อยๆ ลูบไล้เมือกลื่นปลิ้นทะลักออกมาตามดุ้นเอ็นขณะเคลื่อนเข้าๆ ออกๆ
ความยาวใหญ่ของเขาอัดแน่นเต็มรู เวลาถอนออกทำให้ดูเหมือนมีปลอกปลิ้นรัดตามออกมา
“อร๊ายยยย... ”
ความเสียวซ่านทำให้อรทัยกรีดร้องด้วยความลืมตัว ขมิบแรงส่งสัญญาณให้สามีกระเด้ารัวไม่หยุด ใบหน้าของหล่อนปิดเบ้ ดวงตาหรี่พริ้ม ภายในหูได้ยินแต่เสียงดังพลั่บๆ จากแรงกระแทกของต้นขาและกล้ามท้องของสามีที่ตั้งหน้าตั้งตากระหน่ำดุ้นเอ็นเข้ามาระหว่างซอกขาด้านหลังของหล่อน
“อู้ว… น้ำเสียวแตกออกมาแล้วจ้ะเมียจ๋า”
บอกแล้วอดัมส์ก็กระเด้าเข้ามาอย่างหน่วงหนัก ทำเอาร่างของอรทัยเขยื้อนไปตามแรงกระแทก ใบหน้าสั่นเกร็ง ศีรษะเชิดมองผนัง มือเกาะแกนเหล็กบาร์เบลเอาไว้
แน่น จุกเจ็บแต่ก็แอ่นสะโพกปะทะความแข็งแกร่งของท่อนเนื้อสามี รับการบดขยี้เข้ามาอย่างต่อเนื่อง
“คุณดำ... ฮึ่ก... อรเสียว” ก้นอวบแอ่นขึ้นมาด้วยความเสียวซ่าน “อู้ว... ผมก็เสียว” อดัมส์ครางเสียงต่ำในลำคอ “ของคุณกระตุกแรงจัง” กระซิบกระซาบพลางก้มลงจูบไซ้แผ่นหลังแอ่นระแน้ของภรรยา “อ๊อย... เสียวที่สุดคุณดำขา” อรทัยได้แต่พริ้มตา หัวไหล่บิดเร่า ลมหายใจติดๆ ขัดๆ ส่ายสะโพกเนิบนาบ แอ่นรับความรู้สึกเสียวซ่านที่ถ่ายทอดถึงกันอยู่ภายใน“อ๊า... อีกนิด... อ๊ะ” อดัมส์กระทุ้งท่อนเอ็นเข้าใส่ร่องสวาทของหล่อนถี่ยิบไม่บันยะบันยัง เสียงดังบลั่กๆ ทำเอาคนที่แอบดูสะดุ้งไปด้วย “อร๊ายๆ ๆ... ” ความหนักแน่นของสามีทำเอาอรทัยครวญครางเหมือนจะขาดใจตาย อดัมส์จัดหนักเหลือเกิน เสียงเนื้อกระทบกันสนั่น ก่อนที่ร่างกำยำจะทรุดฮวบลงทับแผ่นหลังขาวผ่องของอรทัยที่แอ่นระแน้ขึ้นด้วยความซ่านเสียวสุดจะบรรยาย “อ๊าคคค... ” อดัมส์จูบไซ้ไหล่หลังของหล่อน หนวดเคราสากปักทิ่ม จิ้มผิวบอบบางทำเอาคนใต้ร่างสะดุ้งคราง ร่างใหญ่ของสามีทาบทับลงมาสนิทแนบจนหล่อนรับรู้ได้ถึงความร้อนที่แผ่ลามออกมาจากเนื้อตัวกำย
อดัมส์ตอบยิ้มๆ แล้วเหลือบมองหน้าภรรยาอย่างมีนัยสำคัญอรทัยเอียงอาย หลบสายตาวูบ แต่ใบหน้าก็แดงเรื่อ หล่อนเองก็เสียเหงื่อไม่น้อยไปกว่าเขา“เดี๋ยวผมขอเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับ”อดัมส์บอกกับอรทัยแล้วเดินอ้อมมาทางห้องน้ำที่อยู่หลังครัวเพราะว่าเป็นจุดที่ใกล้ที่สุดครั้นเมื่อเดินมาถึงห้องน้ำ เขาดึงประตูแล้วก็ต้องตกใจ... เมื่อพบว่ามันถูกล็อคเอาไว้ ตอนนั้นอดัมส์ไม่รู้ว่ามีคนอยู่ข้างใน“ใครอยู่ข้างในครับป้า”อดัมส์ถอยออกมา ชะโงกหน้าเข้ามาถามป้านิ่มที่อยู่ในครัว เสียงทุ้มของเขาทำให้คนที่กำลังเพลิดเพลินอยู่ในห้องน้ำตกใจสุดขีด“ว้าย... ”พิมพ์ลดารีบลุกขึ้นมาจากพื้น ในท่าที่กำลังเอนหลังพิงผนังห้องน้ำ เข่าสองข้างตั้งชันแบะอ้า กระโปรงนักเรียนถูกเลิกขึ้นมากองเอาไว้ที่เอว นิ้วเรียวสอดเสียบเข้าใส่ร่องสวาทของตัวเองเป็นจังหวะ ขณะมืออีกข้างสอดเข้าใต้ชายเสื้อนักเรียนสีขาว ลูบคลำสองเต้าของตัวเอง พริ้มตาจินตนาการถึงภาพของหนังสดสุดเร่าร้อนในห้องออกกำลังกายที่ได้เห็นเมื่อครู่“อุ๊ย... ขอโทษค่ะป้าลืมบอก เมื่อสักครู่หนูพิมพ์เพิ่งเข้าไปใช้ห้องน้ำค่ะ”สิ้นเสียงของป้านิ่ม ก็มีเสียงตะโกนออกมาจากห้องน้ำ“เสร็จแล้วค่ะ”
ตอนเช้าตรู่ของวันใหม่ เสียงนกร้องและแสงแดดอ่อนที่สาดเข้ามาทางบานหน้าต่างหัวเตียงของห้องนอน ปลุกพิมพ์ลดาให้ตื่นขึ้นจากห้วงนิทราแสนสุข ภายหลังจากหลับสบายมาหลายชั่วโมง เพราะจิตใจโปร่งโล่งไม่มีเรื่องเรียนมารบกวนจิตใจเหมือนเมื่อสัปดาห์ก่อนหน้า ที่หล่อนต้องคร่ำเคร่งอยู่กับการเตรียมตัวสอบในเทอมสุดท้าย ก่อนอำลาชีวิตนักเรียนมอปลาย เสียงเครื่องตัดหญ้าที่ดังกระหึ่มมาจากสวนกุหลาบด้านหลังคฤหาสน์ ทำให้พิมพ์ลดาก้าวเดินมาที่หน้าต่างหัวเตียงสายตาคมประกายทอดมองดูเหตุการณ์ข้างล่าง ตอนนั้นจึงเห็นว่าอดัมส์ผู้เป็นพี่เขย กำลังยืนสั่งงานคนงานในสวนที่ช่วยกันปลูกต้นไม้ใกล้แปลงกุหลาบ ในทันทีที่รู้ว่าเช้านี่พี่เขยของตนกำลังสั่งงานอยู่ในสวน พิมพ์ลดาก็รีบเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำในทันทีใช้เวลาเพียงครู่สั้นๆ สาวน้อยก็ออกมาสวมเสื้อผ้า หล่อนดูสดใสในชุดกางเกงยีนส์ขาสั้นสีน้ำเงินเข้มและเสื้อยืดสีส้ม ช่วยขับผิวขาวผ่องสะดุดตาน่ามองสาวน้อยสำรวจตัวเองอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่อีกครู่สั้นๆ พินิจใบหน้านวล ว่างามพร้อมแล้วจึงเดินลงบันไดมาจากชั้นสองหล่อนทำทีว่าเดินออกมารับแสงแดดอุ่น เขย่งปลายเท้าน้อย
“ว้าว... ”อดัมส์ทำหน้าตกใจ เมื่อผ้าสีเทาผืนใหญ่ที่คลุมรถเอาไว้ ถูกกระชากออกมา เพราะว่าสิ่งที่ตาเห็นนั้นก็คือรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์สีเขียวของตนยังอยู่ในสภาพวาววับแลดูใหม่เอี่ยมเหมือนในวันแรกที่ถอยออกมา บ่งบอกว่ามีคนคอยดูแลให้เป็นอย่างดี“ทำไมมันยังใหม่ขนาดนี้ล่ะลุง”อดัมส์หันไปมองหน้าชายสูงวัย“ก็ผมปัดฝุ่นทุกวันครับ แล้วยังขับออกไปอุ่นเครื่องบ่อยๆ เกรงว่าถ้าทิ้งไว้นานเครื่องยนต์จะมีปัญหาครับ”ลุงแดงกล่าวไปตามความจริง“ดีมากครับลุง... พรุ่งนี้ผมกำลังจะเอาไปใช้งานอยู่พอดี”“คุณดำจะไปไหนหรือครับ?”หัวคิ้วของลุงแดงชิดเข้าหากัน“ผมจะไปทะเล พาอรไปเที่ยวเกาะกูดครับ”อดัมส์ตอบ“เอ่อ... อย่าว่าผมเสือกนะครับนาย ช่วงนี้ฤดูฝน คุณดำน่าจะเอารถยนต์ไปนะครับจะปลอดภัยกว่า”ลุงดำแนะนำเพราะความเป็นห่วง เพราะช่วงนี้ฝนตกถนนลื่น ยังไงรถยนต์ย่อมปลอดภัยกว่ามอเตอร์ไซค์อยู่วันยังค่ำ“ไม่เป็นไรครับ... ผมจะระวัง”อดัมส์กล่าวสั้นๆ จากนั้นก็สั่งให้ลุงแดงช่วยตรวจสอบความพร้อมของรถที่จะใช้เดินทางไกลในวันพรุ่งนี้อีกวันถัดมาตอนเช้าตรู่ ที่เทอเรสด้านหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ อดัมส์เดินออกมาที่สนามหญ้า ตรงไปยังรถมอเตอร์ไซค์คัน
“คุณหมอคะ... ”พิมพ์ลดาร้องถามนายแพทย์ที่เดินตรงมาหาหล่อน “…..” คุณหมอนิ่งไปชั่วขณะ สูดหายใจลึก ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยประโยคโหดร้ายเหลือเกินสำหรับคนฟัง “เสียใจด้วยนะครับ” นายแพทย์วัยกลางคนซึ่งเป็นหัวหน้าทีมผ่าตัด เอ่ยด้วยสีหน้าเรียบๆ น้ำเสียงเศร้าสลดอย่างคนที่คุ้นชินกับการ ‘เกิด’ และ ‘ตาย’ ซึ่งมีให้เห็นอยู่ทุกวี่ทุกวันในหน้าที่การงานที่ต้องคลุกคลีอยู่กับการยื้อชีวิตมนุษย์จากมือมัจจุราช“ฮือๆ… ”พิมพ์ลดายกมือขึ้นปิดปาก ดวงตาพราวไปด้วยหยาดน้ำตา ใบหน้าสวยซีดเซียวราวกับหน้ากระดาษที่ปราศจากตัวอักษร หันมากอดกันแน่นกับป้านิ่มที่สะอึกสะอื้นจนตัวโยนไม่ต่างกัน“คุณอรไปดีแล้วค่ะหนูพิมพ์” ป้านิ่มปลอบ“ฮือๆ... พี่อรทิ้งพิมพ์ไปแล้วจริงๆ หรือนี่ ฮือๆ”พิมพ์ลดายกหลังมือขึ้นปาดน้ำตา ก้อนความเศร้าเคลื่อนขึ้นมาเจ็บจุก แน่นไปทั้งลำคอ หยาดน้ำตากลมเกลี้ยงกลิ้งลงมาอาบนวลแก้ม เสียงสะอื้นตามมาราวกับว่าหัวใจของหล่อนกำลังจะขาดรอนลงเสียให้ได้ “ฮือๆ… ไม่จริงใช่ไหมคะป้านิ่ม พี่อรยังไม่ตายใช่ไหมคะ... ” พิมพ์ลดาไม่อยากจะเชื่อ ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
คุณหมอแนะ“นั่นนะสิคะ เพราะว่าคุณอดัมส์รักพี่อรมาก เขาต้องเสียใจมากแน่ๆ ถ้ารู้ว่าพี่อรจากไปแล้ว”น้ำตาของพิมพ์ลดาไหลออกมาอีกครั้งเมื่อเอ่ยถึงพี่สาว“เพราะเหตุนี้หมอก็เลยอยากให้คนที่บ้านช่วยเก็บความลับที่คนป่วยสูญเสียภรรยา อะไรก็ตามที่ทำให้คนไข้สบายใจ... คนแวดล้อมต้องช่วยกันครับ”คุณหมอย้ำ“ค่ะคุณหมอ... แล้วแบบนี้คุณดำจะจำคนอื่นๆ ได้ไหมคะ”พิมพ์ลดานึกสงสัย“พี่เขยของคุณสูญเสียความทรงจำแค่บางส่วนครับ ก็อาจจะมีคนที่จดจำไม่ได้และจำได้”คุณหมอรู้ได้จากการทดสอบเบื้องต้น ด้วยการพูดคุยกับคนไข้ รายนี้นับเป็นเคสที่แปลกและน่าสนใจที่สุดก็ว่าได้ เพราะว่าอดัมส์จดจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เล่าประวัติของตัวเองได้ แต่กลับมีความทรงจำที่ผิดเพี้ยนไปว่า ‘พิมพ์ลดา’ คือ ‘อรทัย’ นับเป็นคนไข้รายแรกที่นายแพทย์ผู้ทำการรักษาก็เพิ่งเคยเจอ“แล้วทำไมคุณดำจำผิดๆ ว่าพิมพ์คือพี่อรคะ”หญิงสาวนึกสงสัยจนต้องถามออกมา“เรื่องนี้แหละ... ที่ทำให้หมอขอยื่นมือเข้ามาดูแลพี่เขยของคุณเป็นกรณีพิเศษ... เพราะว่าที่ผ่านๆ มาเรายังไม่เคยเจออาการแบบนี้”คุณหมออยากจะบอกว่าสำหรับอดัมส์นับเป็นเคสที่ท้าทายวงการแพทย์ ก่อนจะสรุปออกมาด้วยความรู้
“แดนน์... น้องพี่ดำไง จำไม่ได้หรือครับ”ชายหนุ่มแนะนำตัว“ฉัน... จำไม่ได้”อดัมส์ส่ายหน้า สลัดศีรษะแรงๆ คล้ายจะเรียกความทรงจำเดิมๆ ให้กลับคืนมาสีหน้าของอดัมส์ดูอึดอัดขึ้นมาทันที จากนั้นก็ยกมือขึ้นกุมศีรษะเหมือนปวดหัว ซึ่งเป็นผลมาจากความพยายามใช้ความคิดอย่างหนัก“ช่างเถอะค่ะคุณดำ... ไม่ต้องนึกค่ะ”พิมพ์ลดาขยับเข้ามาจับมือของอดัมส์ที่พยายามขยี้ศีรษะตัวเองเพื่อเรียกความทรงจำ เพราะหมอกำชับเอาไว้ว่าอย่าให้คนป่วยเครียด พยายามหลีกเลี่ยงสิ่งที่ทำให้เขาต้องใช้ความคิดหนัก เพราะความเคร่งเครียดจะไม่เป็นผลดีกับอาการที่คนป่วยเป็นอยู่ในตอนนี้แดเนียลมองหน้าพี่ชายด้วยความรู้สึกสงสารจับใจ ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว ได้แต่แอบภาวนาอยู่ในใจ ขอให้ความทรงจำของพี่ชายกลับคืนมาในเร็ววัน“นี่น่ะหรือน้องชายฉัน?”อดัมส์พึมพำ จ้องหน้าชายผู้อ่อนวัยกว่า“ค่ะ... วันนี้ยังจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวคุณดำหายก็จำได้เองแหละค่ะ”พิมพ์ลดากล่าว“อร... ผมอยากกลับบ้านแล้ว บ้านผมอยู่ที่ไหน”อดัมส์ถามพิมพ์ลดา ซึ่งก็คือ ‘อรทัย’ ในความทรงจำที่ผิดเพี้ยนไปของเขาภายหลังจากฟื้นขึ้นมาได้ยินอดัมส์เรียกน้องเมียว่า ‘อร
นับเป็นครั้งแรกในชีวิตของหล่อนที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดพี่เขยถึงเพียงนี้ ใกล้จนได้กลิ่นกายของชายชาตรีในตัวเขา“ก็ได้... ผมจะอดทนรอไว้ตอนที่เรากลับบ้าน”ดวงตาสีสนิมเหล็กชวนฝันของอดัมส์ดูเข้มขึ้นเล็กน้อยขณะมองตาหล่อนเช่นเดียวกับพิมพ์ลดาที่มองเห็นความเร่าร้อน วูบไหวอยู่ในดวงตาคมกริบของพี่เขยคนนี้ นึกถึงวันที่แอบดูเขากับพี่สาวของหล่อนร่วมรักกันในห้องออกกำลังกายขึ้นมาทีไร ก็เกิดอาการใจเต้นแรงขึ้นมาทุกที* * * * * * * * * * * * * *ตอนเช้าตรู่ ในคฤหาส์หลังใหญ่ถึงวันที่อดัมส์ได้กลับมาอยู่บ้าน พิมพ์ลดาต้องเล่าเรื่องราวชีวิตที่ผ่านๆ มาให้อดัมส์ได้รู้ อดัมส์รู้สึกแปลกๆ ที่ต้องมานั่งฟังประวัติของตัวเอง“นี่น่ะหรือบ้านผม”หัวคิ้วของอดัมส์ชิดเข้าหากัน ในวันที่ผู้คนรอบกายล้วนเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขาเพราะว่าหลังจากฟื้นขึ้นมาจากอุบัติเหตุ เขาจดจำ ‘อรทัย’ ได้เพียงคนเดียวเท่านั้นแต่ที่ทำให้เรื่องราวซับซ้อนขึ้นไปอีก... ก็เพราะเขาจำผิดว่า ‘พิมพ์ลดา’ คือ ‘อรทัย’อดัมส์ทอดสายตามองออกไปจากเทอเรสหน้าบ้าน เริ่มทำความรู้จักับบ้านหลังใหญ่ของตัวเองอีกครั้ง และฟังเรื่องราวในอดีตของตัวเองจากปากของน้องเมียผู้ซึ่งความ
พิมพ์ลดาสะท้านเยือกไปทั้งกาย เมื่อดุ้นเนื้อขนาดเท่าๆ แขนของหล่อน เคลื่อนเข้ามาคับแน่นจนกลีบเนื้อระบมบวมปริแปลบ“มิดเลย... เมียจ๋า”อดัมส์สะใจ เขาใส่เข้ามาจนมิสุดโคน พวงไข่เหวี่ยงโยนฟาดรูก้นของหล่อนตามจังหวะกระเด้าดังพลั่บๆ “อืยย… อูย”พิมพ์ลดาสะบัดใบหน้าเสียวซ่าน อดัมส์รีบบดเน้นสะโพก หมุนควงแก่นกาย วนร่อนเนิบนาบอย่างมีชั้นเชิงลีลา ยาวนานจนพิมพ์ลดาเกือบจะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง“ไม่ไหวแล้วคุณดำ”พิมพ์ลดาร้องคราง มือทั้งสองข้างจิกเกร็งขยำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แอ่นก้นรับแรงกระเด้า เสียงหัวเตียงเคลื่อนไปกระแทกผนังดังกึกๆ“ขมิบแรงเหลือเกินเมียจ๋า”อดัมส์สังเกตเอาจากการตอบสนองของพิมพ์ลดา ก็รู้ว่าหล่อนกำลังเสียวจัด จวนเจียนจะออกัสซั่มอยู่รอมร่อ“อ๊ะ... แรงๆ ค่ะ”เสียงเร่งเร้าทำให้คนข้างหลังกระแทกไม่ยั้ง กล้ามท้องของเขากระแทกกับหนั่นสะโพกของหล่อนเสียงดังพลั่กๆ เนื้อกับเนื้อกระหน่ำเข้าใส่กันอย่างบ้าคลั่ง“ฮึ่ก... เสียว”พิมพ์ลดาสะบัดใบหน้า เปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความลืมตัว ทั้งความเจ็บและเสียวกระสันระคนกันอยู่ในอารมณ์ความรู้สึกอันซับซ้อนอ่อนไหวเกินจะบรรยาย โพรงสวาทบีบรัดแก่นกายใหญ่โตที่
“อูย... เห็นแล้วอดใจไม่ไหวจริงๆ ขอเลียสักทีเถอะ”อดัมส์ตาวาว คนลีลาเยอะจ้องมองกลีบเนื้อสีชมพูผุดขึ้นมาเป็นร่องระหว่างพุ่มขนสีดำโอบล้อมพูงามเอาไว้“น่าเลียสุดๆ เมียจ๋า”สายเบิร์นอย่างเขาหรือจะทนไหว อดัมส์รีบก้มลงปาดปลายลิ้น เลียกินกลีบสวาทที่อูมทะลักออกมาระหว่างง่ามขาอ้ากว้างเสียงดังอั่กๆ น้ำหล่อลื่นของหล่อนทะลักไหลออกมาเหนอะเหนียวซอกขา“อร่อย... อืมมม... หอม”อดัมส์ก้มลงเลียอย่างใจเย็น ขณะมือข้างหนึ่งก็บีบรูดอาวุธประจำกายของตัวเองเบาๆจากนั้นก็หยัดร่างขึ้นเต็มความสูงใหญ่ จ้องเล็งพูเนื้อแบะอ้าหมายทะลวง อวบใหญ่จนอูมทะลักออกมาอวดสายตาของเขา “ใส่เถอะ... คุณดำ”หล่อนผลักศีรษะของพี่เขยออกจากง่ามขา“ได้เลยเมียจ๋า”เสียงเรียกร้องลืมอายของหล่อนทำให้อดัมส์ยิ้มพรายอยู่ในความสลัวของห้อง จากนั้นก็ดันเข่าทั้งสองข้างของน้องเมียจนแบะกว้างอีกครั้ง ค่อยๆ กดส่วนปลายถอกทู่เข้ากับร่องสวาทตรงหน้า“อ่า... ”อดัมส์คราง เขาค่อยๆ ไถถูเขี่ยคลึงหัวถอกกับปุ่มกระสันของหล่อนจนเมือกลื่นของตัวเองปริ่มเล็ดออกมาจากรอยแยกน้อยๆ ย้อยหยดลงคลุกเคล้ากับน้ำหล่อลื่นของหญิงสาวที่ทะลักหลั่งออกมาชโลมเลื่อมไปทั้งดุ้นเอ็น
อดัมส์ขับรถเข้ามาตามสัญญาณจากแสงไฟที่สว่างวาบขึ้นจากกระบอกไฟฉายของพนักงานโรงแรมม่านรูด ซึ่งคอยอำนวยความสะดวกให้กับลูกค้าอยู่ตรงปากประตูทางเข้าที่ค่อนข้างมืด“จะดีหรือคะคุณดำ”พิมพ์ลดาสองจิตสองใจ ทั้งที่ยอมรับว่าอยาก“ไม่งั้นเธอจะคั่นเนื้อคั่นตัวทรมาน... ขอให้ฉันช่วยนะ”รถแล่นเข้ามาจอดอยู่ในช่องว่างหน้าห้อง พลันนั้นผ้าม่านสีดำผืนใหญ่ก็ถูกรูดพรวด อำพรางทั้งรถและคนจากสายตาของผู้คนภายนอก อดัมส์รับร่างของหญิงสาวที่กำลังจะก้าวลงมาจากรถ อุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พิมพ์ลดารู้สึกหัวใจเต้นแรง เขาพาหล่อนเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูลงกลอน“ขึ้นเตียงกันนะ... หรือจะให้อุ้ม”เขาช้อนร่างน้อยๆ ขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พามาวางลงบนเตียง จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ท่อนเนื้อยาวใหญ่เหยียดขยายจนเต็มที่ ขนาดของมันช่างดูน่าครั่นคร้ามพิมพ์ลดารู้สึกขนลุกขนพอง ตอนที่ร่างกายกำยำโถมลงมาทาบทับเรือนร่างของหล่อน“เดี๋ยวจะช่วยให้หายทรมานนะจ๊ะ”อดัมส์ถอดเสื้อผ้าของหล่อน ไม่นานทั้งคู่ก็ตกอยู่ในสภาพล่อนจ้อนด้วยกันทั้งคู่“อื๊อ... ซี้ดดดด”พิมพ์ลดาหายใจแรง นอนนิ่งมองเพดาน ปลายจมูกโด่งเป็นสันของอ
พิมพ์ลดามองเสี่ยร่างท้วมด้วยสายตาตกใจสุดขีด โมนิก้าหายไปแล้ว“แกเข้ามาได้ยังไง... ออกไปนะ”พิมพ์ลดาหน้าซีด“ไม่ออก... เสี่ยมารอหนูพักใหญ่ๆ แล้วจ้ะ... โอ้ว ตัวจริงสวยกว่าภาพบนปกแมกกาซีนตั้งเยอะ”เสี่ยหื่นตาวาว กวาดสายตาสำรวจเรือนร่างเซ็กซี่ของหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า“อย่านะ... ”พิมพ์ลดาหนีเข้ามาในห้องน้ำ รีบล็อคประตูจากข้างใน จากนั้นก็ล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาอดัมส์ เล่าเรื่องราวให้ฟังย่อๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหล่อน“โมนิก้าเลวบัดซบ... ฉันกำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละ ยังไงก็ถ่วงเวลาไว้ก่อน พยายามตั้งสติ ใช้สมองให้เยอะ... ฉันจะรีบไปช่วย รีบกดโทรเบอร์ฉุกเฉินที่ฉันตั้งไว้ให้ เดี๋ยวตำรวจจะมา” ตอนนั้นอดัมส์กำลังจะออกมาจากสนามบินอยู่พอดี “หนูจ๋า... อย่าดื้อสิจ๊ะ... ก็เราตกลงกันแล้ว เงินเสี่ยก็จ่ายให้แล้ว” เสี่ยธนามายืนเคาะประตูเรียก “เสี่ยขา... ขอพิมพ์อาบน้ำก่อนนะคะ” หญิงสาวนึกถึงคำว่า ‘ตั้งสติ’ แล้วถ่วงเวลาเอาไว้ เพราะอดัมส์บอกว่าไม่เกินสิบนาทีตำรวจจะมาถึง หรือไม่เขาก็อาจจะถึงก่อน “คนสวย... อาบน้ำยังไง ไม่ได้ยินเสียงน้ำเลยแม้แ
โมนิก้าตอบ ทำให้พิมพ์ลดารู้ว่าวันนี้แดเนียลไม่ได้มาร่วมงาน ทีแรกหล่อนนึกว่าเขาอยู่ในงาน “เค้กมาแล้วโม”เพื่อนหญิงคนหนึ่งสะกิดบอกโมนิก้า เมื่อเค้กก้อนใหญ่ที่สั่งมาโดยแดเนียลแฟนของหล่อน ถูกนำมาวางลงกลางโต๊ะอาหารที่ตั้งอยู่กลางห้อง“ว้าว... เค้กสวยหวานมากอ่ะ”โมนิก้าเห็นเค้กแล้วปลื้ม แดเนียลสั่งเค้กรูปหัวใจก้อนใหญ่ มีตัวหนังสือโรยอยู่บนเค้ก อ่านได้ว่า ‘หัวใจก้อนนี้... ผมให้คุณ’น่าเสียดายที่วันนี้แดเนียลติดงานอยู่ต่างประเทศ ทำให้มาร่วมงานไม่ได้ แต่เขาสัญญากับโมนิก้าเอาไว้ว่าวันมะรืนกลับมาจากบาหลี เขาจะจัดปาร์ตี้แบบสุดพิเศษฉลองวันเกิดให้หล่อนอีกรอบเพื่อนๆ จุดเทียนปักรอบเค้ก รอให้เจ้าของวันเกิดเป่า พอเสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ที่ทุกคนร้องประสานเสียงอวยพรผ่านไมค์โครโฟนจบลง โมนิก้าก็ก้มลงเป่าเทียน ตัดเค้กจ่ายแจกจนครบทุกคนเหล้าและสุราถูกเปิดในเวลาต่อมา เสียงปากแก้วกระทบกันครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งเหล้าเบียร์และกับแกล้มมากมายทยอยเสริฟเข้ามาอย่างต่อเนื่องไม่อั้น“นิดนึงนะ... ”โมนิก้ารินเหล้ามาให้พิมพ์ลดา“พิมพ์ไม่ดื่มค่ะพี่โม”หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธ“โธ่... วันเกิดพี่ทั้งที นานๆ จะมีโอกาสสนุกกั
อีกสองวันต่อมา“พิมพ์... ว่างไหม”โมนิก้ากรอกเสียงผ่านโทรศัพท์มายังหญิงสาวที่อยู่ต้นสาย “คะ... นั่นใครคะ”พิมพ์ลดายอมรับว่าจำเสียงไม่ได้ เพราะปกติก็ไม่เคยคุยกับโมนิก้าทางโทรศัพท์ มีโอกาสได้ทักทายกันบ้างก็ตอนเจอหล่อนมากับแดเนียล “โมนิก้าแฟนคุณแดนน์จ้ะ”หล่อนย้ำน้ำเสียง“อ๋อ... พี่โมนั่นเองนึกว่าใคร... มีอะไรหรือเปล่าคะ”พิมพ์ลดาเรียกโมนิก้าว่าพี่ ก็เพราะว่าหล่อนอายุมากกว่า รู้สึกแปลกใจที่โมนิก้าโทรมา “วันนี้วันเกิดพี่... ก็เลยโทรมาชวน”“สุขสันต์วันเกิดนะคะพี่โม” “ขอบใจจ้ะ... เราว่างมั้ย พี่อยากขอโทษเรื่องที่เคยเข้าใจผิด วันนี้พี่จัดปาร์ตี้เล็กๆ ที่ผับ... อยากให้มาเจอกัน” โมนิก้าชวน“เอ่อ... ”พิมพ์ลดาคิดไม่ถึงว่าโมนิก้าจะชวนหล่อนไปร่วมงานวันเกิด“น่า... มาทำความรู้จักกันไว้ มีแต่เพื่อนสนิทของพี่ทั้งนั้น”“กี่โมงคะพี่พิมพ์”“สองทุ่ม... มาเจอกันที่ผับนะพิมพ์”โมนิก้านัดแนะสถานที่แล้วก็กดวางสาย พิมพ์ลดารู้สึกหนักใจที่จะต้องไปร่วมงานในครั้งนี้ แต่ด้วยมารยาท ทำให้ไม่กล้าปฏิเสธโมนิก้า ยังไงเสียหล่อนก็เป็นแฟนของน้องชายอดัมส์วางสายจากโมนิก้าเพียงไม่กี่นาที อดัม
ปลายเล็บของหล่อนจิกเกร็ง กอดบั้นท้ายเซ็กซี่ของเขา แรงกระเด้าทำให้ก้นของอดัมส์สั่นเกร็งขึ้นเป็นริ้วกล้าม กดลงมาอย่างดุดัน “อ๊า... พิมพ์จะถึงแล้วค่ะ... ”หล่อนแอ่นสะโพกรับแรงกระเด้าจากบั้นท้ายของพี่เขยที่ทุ่มโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่องเสียงเนื้อกับเนื้อยังคงกระหน่ำเข้าหากันสนั่น น้ำเสียวหลังซ่านออกมาอาบรูของหล่อนและท่อนเอ็นของพี่เขยจอมพลังอดัมส์กระแทกท่อนเนื้อเข้าใสร่องสวาทของหล่อนอย่างบ้าคลั่ง ทำให้คนใต้ร่างเนื้อตัวอ่อนเปลี้ย เสียวซ่านจนหูอื้อตาลาย เหมือนขี้ผึ้งลนไฟหลอมละลายอยู่ใต้ร่างของเขา“อูยยยย... คุณดำ ซี้ดดดด... พิมพ์... อ๊อย”หญิงสาวคราง ละล่ำละลักบอกพี่เขย“ได้เลย”อดัมส์สอดแขนข้างหนึ่งรองแผ่นหลังของหล่อน รั้งร่างระทดระทวยขึ้นมาดูดนม มือข้างหนึ่งยังโอบสะโพก รั้งเข้ามารับแรงกระแทก สุดท้ายหล่อนต้องขึ้นมานั่งคร่อมอยู่กลางลำตัวของเขา“อูย... ซี้ดดดดด”คนเสียวหัวนมสะดุ้งคราง อกแกร่งของอดัมส์เบียดกระแทกเข้ากับเต้านมอวบใหญ่ของหล่อนเป็นจังหวะ“ฮึ่ก... อ่า”พิมพ์ลดากอดรัดร่างหนาของพี่เขยเอาไว้แน่น ใบหน้าของหล่อนเหยเก“อร๊าย... มะ... ไม่ไหวแล้วคุณดำ” มือเรียวลูบไล้ก้นหนาและแกร่
“ชอบมั้ย”ถามทั้งที่รู้“ฮื่อ... ”คนโดนแกล้ง พยักหน้าอายๆ การจู่โจมดุดันดิบเถื่อนทำเอาเนื้อตัวของพิมพ์ลดาสั่นเกร็งหนวดเคราระคายของพี่เขยที่ถากทิ่มลงบนผิวทรวงอกนุ่มอ่อน ทำเอาเส้นขนของหล่อนลุกซู่ หัวนมชูชัน ขยับยกขึ้นตามแรงดูดของอุ้งปากร้อนผ่าว“อ๊อย... พิมพ์ทรมานค่ะคุณดำขา... มะ ไม่ไหวแล้วซี้ดอูย”หล่อนสะดุ้งคราง ร่องสวาทขมิบรัดนิ้วของเขาที่กระแทกรัวเข้ามาเป็นจังหวะ แอ่นสองเต้ารับริมฝีปากครอบลงมาดูดเลียหัวนมลนลาน“ซี้ดดด... ”พิมพ์ลดาครางไม่หยุด เม้มปากแน่นเพราะลิ้นของพี่เขยตวัดรัวรอบวงป้านหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้าง ขณะที่กึ่งกลางกายกำลังโดนนิ้วกระแทกใส่รูรัวๆพลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ“ร่องเสียวของเธอฟิตแน่นดีเหลือเกิน”พี่เขยพึมพำด้วยความพึงพอใจ กระซวกดูดนมน้องเมียเหมือนอดอยาก ขณะกระแทกนิ้วไปด้วย“เสียวค่ะ... อูย... ซี้ด”ร่างของพิมพ์ลดาอ่อนระทวยไปหมดแล้ว เมื่อโดนจู่โจมหัวนมและร่องสวาทไปพร้อมๆ กัน นิ้วกลางกระแทกร่อง ส่วนนิ้วหัวแม่มือก็บดบี้ติ่งเสียวไปพลาง แล้วหัวนมก็ยังโดนดูดหนุบหนับ“เสียว... อู้ว... อ่า”แพขนตางอนยาวของหญิงสาวพระพริบพรึ่บพรั่บ หายใจกระท่อนกระแท่น แอ่นร่องสวาทกระตุกสั่น เมื่อล
ความทรมานทำให้ร้องบอกเขา อดัมส์เองก็สุดจะกลั้น รีบกระแทกถี่รัว เร็ว แรง จนหล่อนนับไม่ถ้วนว่าโดนเข้าไปกี่ดอก รับรู้แต่ว่าความเสียวซ่านกำลังแล่นพล่านอยู่รอบๆ รูสวาทขมิบรัด ก่อนที่อดัมส์จะสาดน้ำกามอุ่นๆ เข้ามาในร่างกายกระตุกเกร็งของหล่อน“อร๊ายยยยย... ”พิมพ์ลดาครางยาว เนื้อตัวเบาหวิว สมองว่างโหวงจากความนึกคิดอื่นใด นอกจากแอบนับจังหวะที่อดัมส์ทิ่มทะลวงเข้ามาล้ำลึก“อ๊าค... ”อดัมส์คราง มือสองข้างของเขาสอดเข้าใต้ลำตัว ตะล่อมหนั่นเนื้อทรวงอกอวบใหญ่ที่ส่ายสั่นอยู่ใต้ลำตัว บีบเค้นด้วยนิ้วโป่งและนิ้วชี้ บี้คลึงเม็ดหัวนมจนกระทั่งยอดถันแข็งตั้งเป็นตุ่มไตแดงเรื่อ“ฮึ่ก... ”ร่างสั่นเกร็งของพิมพ์ลดาทรุดฮวบลงกับที่นอน ขณะท่อนเนื้อของอดัมส์ยังเสียคาอยู่ในโพรงสวาทของหล่อน“เสียวที่สุดพิมพ์จ๋า... ”เสียงของอดัมส์หวานอย่างที่พิมพ์ลดาไม่เคยได้ยินมาก่อน หล่อนเสียวจนมือทั้งสองข้างขยุ้มกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น“ทำไมคุณดำทำแบบนี้คะ... ไม่ได้รักพิมพ์... ไม่ได้ต้องการพิมพ์แล้วมาทำแบบนี้กับพิมพ์ทำไม... ”หญิงสาวตัดพ้อ ต่อว่าคนใจร้ายที่ทาบทับหล่อนอยู่ในตอนนี้“ทำไมคิดว่าฉันไม่รัก”เสียงถามจริงจัง“ไม่รู้สิ... ค