Share

หาทางกลับไป(จบแบบที่3)

last update Last Updated: 2025-01-15 23:34:19

“ฝ่าบาท ได้เวลาแล้ว”

หมอหลวง เข้ากระซิบข้างข้างฮ่องเต้ถอยห่างออกมาอย่างอาวรณ์ โหวหยางจื้อให้สัญญาณมือกับทหารคนสนิท แพไม้ไผ่ถูกปล่อยให้ล่องลอยฮ่องเต้ทรุดร่างลง กับพื้นมองตามแพไม้ไผ่ที่ล่องลอยไปสุดสายตากัดฟันข่มความเจ็บปวดภายในใจที่บอบช้ำน้ำตาไหลเป็นสายสนมฮุ่ย พยุงร่างใหญ่

“ฝ่าบาทถนอมพระวรกายด้วย” หยางหลงกับปล่อยให้น้ำตาหยดรินลงพื้นไม่อายสายตาใคร

แพรวาลืมตาตื่นขึ้นจากการ สลบไสลไม่ได้สติ พยายามลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีเพียงใบหน้าของหยางหลงที่มีหยาดน้ำตาที่ยังอยู่ในความทรงจำ กับเหตุการณ์ที่เหอหลงชักกระบี่ออกจากหน้าอกข้างซ้ายของแพรวา

ข้างหน้านั่นนางพยาบาล กำลังวัดไข้ และง่วนอยู่กับการวัดความดันโลหิต

“คุณพยาบาลขอน้ำหน่อย” พยาบาลหันมาตาเหลือกลาน

“คนไข้ฟื้นแล้วตามหมอเร็วตามหมอ”

เสียงตะโกนไปยังห้องพยาบาล ที่อยู่ข้างหน้า

อาจารย์หมอผมสีดอกเลา เดินแกมวิ่งมาที่เตียง หูฟังสเตโทสโคป ที่หน้าอกข้างซ้ายของแพรวา

“ปกติดี คุณพยาบาลแจ้งญาติให้คนไข้ด้วย ยินดีต้อนรับการกลับมาของคุณครับคุณแพรวา”

แพรวามองคนนู้นทีคนนี้ที

“ฉันมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรคะ”

“คุณคนไข้หลับไปนานที่เดียว หมอคิดว่าคุณยังไม่พร้อมที่จะตื่น
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบแบบที่3

    เวลาผ่านไปเนิ่นนานเมื่อเธอกลับมาที่นี่ ห้วงเวลาที่ต่างกัน ป่านนี้หยางหลงคงไปเกิดใหม่หลายรอบแล้ว แพรวาคิดว่าอย่างไรเสียตัวเองต้องจำสถานที่ต่างๆไม่ว่าจะเป็นตำหนักของฮ่องเต้หรือห้องของแพรวา ตำหนักเหมยฮวา และสะพานสูงที่แพรวาตกลงไปก่อนจะมาที่อนาคต และกลับไปอดีตอีกครั้งในฐานะเฟยลี่ที่นั่นต้องมีอะไรบางอย่างที่สามารถให้คำตอบแก่แพรวาได้การที่จะกลับไปอีกครั้งต้องอาศัยสถานที่และเวลาฉะนั้นแพรวาต้องไปยังที่ที่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง"น้องแพรเป็นอย่างไรบ้างลูก"เสียงมารดาดังอยู่ทางด้านหลัง แพรวาโผเข้ากอดมารดามือใหญ่ลูบไล้แผ่นหลัง"แม่ใจหายหมดเลยนึกว่าจะไม่ได้พบกันอีกแล้ว แต่อย่างน้อยก็เชื่อว่าหนูต้องกลับมา"แพรวาคิดว่าอย่างไรเสียแม่ก็ยังห่วงเธอเป็นที่สุด คำถามหนึ่งจึงบังเกิดขึ้นในใจ ไม่วายที่ต้องเอ่ยปากถาม"แม่ขาแพรมีเรื่องอยากรู้""เรื่องอะไร นอนไปเสียนานมีเรื่องอะไรถามแม่หรือว่าเรื่องพี่กันต์คงสงสัยว่าพี่กันต์มีสาวอื่นยไหมใช่ไหม"แพรวายิ้มกับคำสัพยอก"เปล่าค่ะ แพรแค่สงสัยว่าคือแพรอยากรู้ความจริง ว่า...แพรใช่ลูกของแม่จริงๆหรือเปล่า"แม่ของเธอ ขมวดคิ้วเข้าหากัน"ใครพูดอะไรให้ฟังหรือเปล่าหรือว่า

    Last Updated : 2025-01-20
  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบแบบที่3ข้ารอเจ้าเฟยลี่

    หนึ่งปีผ่าน“แพรแกไปเที่ยวเมืองจีนกับฉันหน่อย”เสียงปลายสายของเพื่อนสาวที่ชื่อพลอย ดังบาดแก้วหู“อ้าวไหนว่าจะไปกับฝาชีอย่างไรล่ะ”แพรวากรอกเสียงตามสายไป“เขาติดสัมมนาฉันเสียดาย อุตส่าห์จองทัวร์ไว้แล้ว นะนะแกแพรไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย”แพรวานิ่งคิดหลังจากที่เธอเดินทางท่องเที่ยวจนทั่วประเทศจีน แต่ก็ไม่สามารถเดินทางย้อนเวลากลับไปหาหยางหลงได้ทำให้แพรวาถอดใจ กลับมาใช้ชีวิตเรียบง่ายพยายามลืมเรื่องราวต่างต่างให้หมดสิ้น แต่ถึงเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนแพรวาก็จำ หยางหลงได้ไม่ลืมเลือนเธอจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะไม่ข้องเกี่ยวกับเมืองจีนเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องเจ็บกว่านี้“ฉันไม่อยากไป”แพรวาตัดสินใจปฏิเสธ“แหมแก เล่นตัวจริง ฉันอุตส่าห์หวังจะให้แกไปเพราะฉันพูดภาษาจีนไม่เก่งเท่าแก น่านะช่วยกันหน่อยไม่อย่างนั้นฉันอดข้าวตายเลย”“แกไปกับคณะทัวร์ไม่อดตายหรอก”เสียงปลายสายทำเสียงจิจ๊ะไม่พอใจ“น่าแพรวา ฉันหาใครไม่ทันจริงจริงจะเห็นก็มีแต่แกคนเดียวเพื่อนรัก ฉันจองทัวร์ไว้สำหรับสองคนเสียดายแย่หลายตังค์เลยนะ”น้ำเสียงออดอ้อนแพรวาอดขำกับคำว่าเพื่อนรักไม่ได้อย่างน้อยเวลา พลอยอยากได้อะไรมักจะเรียกแพรวาว่าเพื่อนรักเสมอแพร

    Last Updated : 2025-01-20
  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบแบบที่3เรามจะมาพบกันใหม่

    “เซอะไอ้คนหลายใจทำเพื่อนฉันอกหักมาเป็นปี ถึงว่าเพื่อนชั้นทำไมถึงทำท่าเหมือนคนอกหักเพราะแกนี่เอง ขอดูหน้าชัดๆสักที”เท้าไวเท่าความคิดเดินตรงไปยังคู่รักที่แพรวาชี้มือไป แพรวาไม่อาจห้ามเพื่อนได้ทันมืออวบกระชากไหล่ชายหนุ่มร่างสูงให้หันมาเผชิญหน้า“คุณ ทำไมทำแบบนี้ รู้ไหมเพื่อนฉันจริงจังกับคุณแค่ไหนทำไมทิ้งเพื่อนฉันได้ลงคอ”พลอยถามเป็นภาษาจีนกระท่อนกระแท่น แพรวาฉุดมือไว้แต่ช้าไปเสียแล้วร่างสูงหันหน้ามาเผชิญหน้าแพรวาและพลอย กวาดสายตามองทั้งสองคนด้วยความงุนงง ก่อนจะหยุดสายตาคมที่ใบหน้าสวยของแพรวาสบตานิ่งแพรวาเองก็ตกตะลึงกับสิ่งที่ได้เห็นภาพตรงหน้าเป็นหยางหลงในชุดเสื้อยืดสีเทากางเกงยีนตามสมัยนิยม ดูน่ามองไปอีกแบบ แพรวาโผเข้ากอดร่างสูงด้วยความคิดถึงที่ยากจะบรรยาย คนร่างสูงไม่ปัดป้องได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น“พวกคุณพูดอะไร”เสียงทุ้มถามออกมาอย่างสุภาพแพรวาหลุบตาต่ำนึกได้ว่าตัวเองพลาดไปแล้ว ถอยออกห่างจากคนตรงหน้าเสียงผู้หญิงข้างๆส่งเสียงดังโวยวายเพราะรู้สึกว่าถูกแพรวาและพลอยคุกคาม แพรวายกมือไหว้ประหลกประหลก“ตุ้ยปู้ฉี่ ตุ้ยปู้ฉี่”แพรวาขอโทษ ชายหนุ่มมองด้วยแววตาฉงน“คือว่าเข้าใจผิดค่ะคิดว่าเป็น

    Last Updated : 2025-01-20
  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบแบบที่3จบบริบูรณ์

    รถทัวร์แล่นออกจากจุดหมาย ชายหนุ่มวิ่งตามรถไปโดยเร็วแต่ทว่ารถกลับแล่นเข้าสู่ถนนหลัก และมุ่งหน้าออกจากตรงนั้นด้วยความเร็วสูงชายหนุ่มร่างสูงส่ายหน้าให้กับความไม่เอาไหนของตัวเองหากเขาวิ่งให้ไวกว่านี้หรือไม่มัวแต่ยืนมองแผ่นหลังสวยจนลับตาเขาอาจมาทันเธอก็ได้หยางลี่มองกระเป๋าเป้อยู่อย่างนั้นอีกสักพักเธอก็จะนึกขึ้นได้ว่าลืมกระเป๋าเขาควรกลับไปรอที่ราวสะพานเหมือนเดิม ป่านนี้สาวที่แม่สื่อนัดให้คงรอพร้อมกับอารมณ์โกรธ ความจริงเขากับเธอก็คุยกันค่อนข้างถูกคออัธยาศัยที่เห็นก็เหมือนจะเข้ากับเขาได้หากแต่การรื้อค้นกระเป๋าที่ทำเอาเขาถึงกับอึ้งคิดไม่ถึงว่าหญิงสาวที่มาจากตระกูลใหญ่จะทำเรื่องอย่างนั้นได้หากไม่มีสาวไทยคนนั้น คนที่เขาไม่เข้าใจว่าเธอคิดว่าเขาเป็นคนรู้จักหรือว่า....หยางลี่ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง เหมือนเธอจะแน่ใจเหลือเกินว่าเป็นเขาแต่ ทำไมเขาคิดอย่างไรก็ไม่สามารถจะจำได้ว่าเขาเคยพบเธอที่ไหนมาก่อนหรือว่าเธอหาทางใกล้ชิดเขา หยางลี่สำรวจกระเป๋าและโทรศัพท์ เพราะคิดไปในแง่ร้ายว่าผู้หญิงสองคนอาจเป็นสิบแปดมงกุฎ ทุกอย่างยังอยู่ครบ หยางลี่สะพายกระเป๋าหันหลังเดินขึ้นสะพานไปทันที ไว้พรุ่งนี้เขามารอเธอที่

    Last Updated : 2025-01-24
  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบแบบที่3จบบริบูรณ์

    “แม่นาง ท่านจำคำพูดของข้าไว้ให้ดี”“เชิญท่านพูดมาข้าจะจำไว้”“หากต้องเลือก ท่านจะเลือกการมีชีวิตอยู่โดยไร้ซึ่งหยางหลง หรือว่าท่านต้องการหมดลมหายใจในอ้อมแขนของหยางหลง ขอให้ท่านตัดสินใจให้ดีแต่ท่านไม่มีทางเลือกเพราะสวรรค์เป็นฝ่ายเลือกให้แม่นางแล้ว”“หมายความว่า ข้าไม่สามารถกลับไปเป็นเฟยลี่ได้อีกแล้ว”“ท่านแลกชีวิตกับการกลับมามีชีวิตอีกครั้งที่นี่”แพรวาน้ำตาหยดริน เข้าใจคำพูดของหมอหลวงเป็นอย่างดี อย่างนี้นี้เองแพรวากลับมาก่อนกำหนดในช่วงสิบสองปีนักษัตร จึงไม่สามารถกลับไปได้อีก“แล้วทำอย่างไรข้าถึงจะกลับไปได้”"ไม่มีทางแม่นางเคยคิดไหมว่าทำไมเหมยเจียงนางยังอยู่ที่นี่”แพรวาพยักหน้า เหมยเจียงเองก็ไม่ต้องกลับไปเช่นกันเป็นกรณีพิเศษ ความรู้สึก คิดถึงทวีความรุนแรงต่อไปแพรวาไม่อาจให้ความหวังแก่ตัวเองอีกแล้ว ว่าจะสามารถย้อนเวลากลับไปพบหยางหลงอยู่เคียงข้างเขาแบบนั้น“ฝ่าบาทสบายดีไหมเมื่อไม่มีข้า”“ฝ่าบาท ทรงยอมแลกเพียงเพื่อให้แม่นางมีชีวิตอยู่ไม่ว่าจะภพไหนก็ตาม ข้าพยายามเต็มที่แล้วแต่มันฝืนกฎสวรรค์ ไม่สามารถนำพาท่านกลับไปได้ จึงได้แต่เพียงส่งข่าว ฝ่าบาทรอท่านผู้เดียวเหมือนกับคำจารึกบนราวสะพานที่ท่

    Last Updated : 2025-01-24
  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบแบบที่3แจ๋วหลบ

    รีบหาคำแก้ตัวไม่คิดว่าพลอยจะโกรธแทนแพรวาได้ขนาดนี้ หนุ่มจีนหันหน้ามามองทั้งคู่แบบงงๆแต่ สาวเจ้าที่อยู่ข้างกายกลับออกอาการโมโหสุดขีด ส่งภาษาจีน โวยวายออกมาคล้ายกับทั้งสองคนกำลังจะแย่งคนรักไปด้วยร่างที่สูงใหญ่ของหญิงสาวชาวจีนทั่วไป เอื้อมมือมาผลักพลอยอย่างแรงร่างของพลอยเซถลามาชนแพรวา ที่ไม่ทันระวังตัวราวสะพาน ด้านล่างที่ทอดต่ำลงมากกว่าด้านบน แพรวาหงายหลังลงจากราวสะพานหล่นตูมลงไปในน้ำเย็นยะเยือกความเย็นแทรกบาดผิวหนังจนเจ็บไปทั่วสรรพร่างกาย เสียงพลอยตะโกนไล่หลังด้วยความห่วงใยแพรวาพยายามตะเกียกตะกายเพื่อพาตัวเองโผล่ขึ้นจากน้ำแต่ ด้วยความที่น้ำลึกสุดลึก แพรวาไม่สามารถช่วยตัวเองได้เสียง กระโดดน้ำตามตูมตาม คงมีคนคิดช่วยเธอ กินน้ำเข้าไปหลายอึก ลมหายใจแผ่วเบาจนกระทั่งหยุดหายใจในที่สุด สติดับวูบไปในทันทีกลิ่นหอมขจรขจาย โชยมาอ่อนๆความหนาวเหน็บยังคงอยู่ แพรวากวาดสายตามองรอบๆตัว เตียงนอนไม่สูงนักที่เธอนอนอยู่กลิ่นหอมที่ได้กลิ่นเมื่อกี้ คงมาจากอ่างสีทองใบใหญ่ใส่น้ำลอยดอกอะไรสักอย่างสีแดงเข้มไว้ข้างๆ อ่างทองใบนั้นมีกำยานถูกจุดไว้ควันสีขาวลอยอ้อยอิ่ง (บทนำ) กรวดสายตามองจนรอบ ไม่มีผู้ใดอยู่ในห้องได

    Last Updated : 2025-01-24
  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   ตอนที่63นับหนึ่งใหม่ก็แล้วกัน(จบแบบที่1)

    อย่างน้อยสนมฮุ่ยก็ยังเหมือนเดิมทุกอย่างยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน“เจ้ามาจากไหนทำมาสำออยอยู่หน้าตำหนักฝ่าบาท แล้วไหนจะข่าวลือเรื่องฉลองพระองค์เสื้อคลุมมังกรที่ฝ่าบาททรง ใช้คลุมร่างกายเปียกปอนของเจ้าอีกเล่าบอกข้ามาเจ้าเป็นใครมาจากไหน”แพรวายหุบยิ้ม มาแปลกตามปกติต้องไม่ช่างซักขนาดนี้“ข้าน้อยเฟยลี่ บังเอิญหลงเข้ามาในเขตวังหลวงขอพระสนมโปรดอภัย”มือประสานกัน ด้วยความเคารพสนมฮุ่ยยิ้มในหน้าอย่างสาใจ“รู้จักที่สูงที่ต่ำข้ามิอาจกล่าวโทษเจ้า ได้เมื่อร่างกายแข็งแรงข้าหวังว่าเจ้าจะจากไปโดยเร็ว”โอ้โหนี่ยังไม่ทันไรไล่กันเสียแล้วแพรวาคิด“เพคะ”ใจอยากจะบอกเหลือเกินว่าไม่มีทางกว่าที่แพรวาจะมาถึงนี่ได้กว่าจะหาทางกลับมาได้ช่างยากเย็นเข็ญใจ เรื่องอะไรจะจากไปง่ายๆ“ฮ่องเต้เสด็จ"เสียงตะโกนก้องของเสี่ยวโอดังเข้ามาครั้งในห้อง แพรวาน้ำตาปริ่มขอบตาคิดถึงเสี่ยวโอเหลือเกิน ประตูถูกเปิดกว้างออกโดยเร็ว ชายเสื้อยาวสะบัดพรึบพับแสดงความเคารพ“ถวายพระพรฝ่าบาท" หลายคนในนั้้นคุกเข่าด้วยความเคารพเสี่ยวโอเดินตามเข้ามาติดๆแพรวาเกือบจะกระโดดเข้าไปทักทายเสี่ยวโอ“ฮุ่ยเหนียงลำบากเจ้าแล้วเจ้านี่ช่างมีน้ำใจห่วงใยดูแลหลายเรื

    Last Updated : 2025-01-24
  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   ข้าแค่หลุดหลงเข้ามาตามหาใครบางคน(จบแบบที่1)

    ความมืดปกคลุมไปทั่วเสียงต่างๆเงียบเชียบ แพรวาเดินลัดเลาะตามกำแพงสูงใหญ่ด้วยความคล่องแคล่วและมั่นใจอย่างน้อยแพรวาก็ไม่กลัวผี แต่ที่แย่คือไม่ได้หยิบเสื้อคลุมมามีเพียงชุดฮั่นฟูบางเบาทำเอาความหนาวแทรกซึมเข้าสู่ผิวกายเดินกอดอกห่อไหล่เสียงฝีเท้าหนักๆ แพรวนึกภาพทหารยาม ที่เดินยามค่ำคืน แต่ช้าไปเสียแล้วหาทางหลบก็ไม่รอด หลับตาปี๋เป็นอย่างไรเป็นกันฉับพลันร่างบางก็ถูกคว้าตัวจากทางด้านหลังกอดจะฉุดมือให้หายเข้าไปใต้พุ่มไม้หนา ร่างใหญ่ของใครบางคนเบียดบดร่างบางไว้ ตรงพุ่มไม้ข้างกำแพงแพรวาดิ้นแต่ปากถูกมือใหญ่ปิดไว้ ทหารยามเดินผ่านไปอย่างไม่เฉลียวใจร่างใหญ่คลายมือออกจากปากแพรวา“บอกมา เจ้าเป็นใครกันแม่นาง เป็นใครบงการให้เจ้าเข้ามาในนี้ มีจุดประสงค์อะไรกันแน่หรือว่าจะเป็นเหอหลง”เสียงเข้มของหยางหลงดุดันอยู่ข้างหูแพรวาตะลึงงันไม่คิดว่าจะเป็นหยางหลง เขาเข้าใจเธอผิดอย่างแรงจากทางด้านหลังกอดจะฉุดมือให้หายเข้าไปใต้พุ่มไม่หนา ร่างใหญ่ของใครบางคนเบียดบดร่างบางไว้ ตรงพุ่มไม้ข้างกำแพงแพรวาดิ้นแต่ปากถูกมือใหญ่ปิดไว้ ทหารยามเดินผ่านไปอย่างไม่เฉลียวใจร่างใหญ่คลาย มือออกจากปากแพรวา“บอกมาเจ้าเป็นใครกันแม่นาง เป

    Last Updated : 2025-01-27

Latest chapter

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   ตอนพิเศษ2

    คะนิ้งลืมตาตื่นมาบนแท่นนอนหนานุ่ม บรรยากาศน่านอนจนไม่อยากชันกายลุกขึ้น รู้สึกว่าผิวแก้มเย็นเฉียบ ยกมือขึ้นลูบแก้มทั้งที่ยังไม่ลืมตา กลิ่นกำยานกลิ่นแปลกๆ โชยมาเข้าจมูกเป็นระยะๆ รู้สึกหนักบนอกอิ่มเหมือนมีอะไรอุ่นๆ มากดทับขยับตัวลำบาก พรึ่บลืมตาตื่นด้วยความตกใจ“กรี๊ดดดดดด” คะนิ้งส่งเสียงร้องดังลั่นเมื่อเห็นว่ามีผู้ชายมานอนอยู่ข้างกาย ….แต่เดี๋ยวก่อนผู้ชายหรือผู้หญิงวะ ทำไมผมยาว ใบหน้าขาวใส เหมือนผู้หญิง แต่จมูกเชิดหยิ่งน่าดึงเล่น ถ้าเป็นผู้หญิงก็คงเป็นทอม แต่ถ้าเป็นผู้ชายก็คงจัดว่าหล่อทีเดียว ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแน่น ผู้ชายแน่ๆคนที่นอนกอดอยู่สะดุ้งสุดตัว“เอะอะ อะไรของเจ้า” น้ำเสียงงัวเงียแต่ทุ้มนุ่มหูพิลึก“นาย นายเขามาได้ยังงัย”นึกขึ้นได้ที่นี่ไม่ใช่ที่นอนของเธอ แต่เป็นที่ไหน สภาพแปลกไป ผ้าม่านยาวบางที่ล้อมแท่นนอนวงกลมปลิวสะบัด โต๊ะตั่งก็แปลกตา แม้แต่หมอนยังเหมือนกับ….หรือว่า ไม่นะ ไม่ไม่ไม่“เจ้านี่อย่างไรกัน ทำไมต้องเอะอะ” คะนิ้งยกมืออุดปากตัวเองเมื่อรู้ว่าไม่ได้สื่อสารด้วยภาษาไทยแต่เป็น ภาษาจีนที่เรียนมาตั้งแต่อยู่อนุบาล“นอนๆ เจ้าจะรีบตื่นไปไหน” เสียงประตูเปิดออกมา หนุ่มน้อยอีก

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   ตอนพิเศษ1

    หย่าจิ้ง ไทฮองไทเฮาและไทเฮาดื่มชาคารวะจากบ่าวสาวพร้อมเพรียงกัน หยางหลงและแพรวาหันมาสบตากันนิ่งนาน“ต่อแต่นี้สิ่งร้ายๆ ได้ผ่านไปแล้ว ย่าหวังว่าจะมีสิ่งดีๆให้ได้ชื่นใจบ้าง”“เสด็จย่า คอยเวลาอุ้มเหลนตัวน้อยได้แล้ว อีกไม่นานหลานหวังอย่างนั้น”เสียงหัวเราะดังขึ้นพร้อมเพรียงกัน ชินอ๋องเผลอสบตาลี่มี่ด้วยประกายตาลึกซึ้ง ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีต้องขอบคุณเฟยลี่ที่นางทำให้ทุกอย่าง เป็นไปตามที่คาดหวังไว้แพรวาสวมชุดเจ้าสาวสีแดงที่ส่งให้แพรวางดงามอย่างหาที่ติไม่ได้บนศีรษะสวมมงกุฎบ่งบอกฐานะฮองเฮาชัดเจนมือบางลูบคลำราวสะพาน ด้วยความรู้สึกขอบคุณ เบื้องล่างน้ำใสไหลเชื่องช้า ลี่มี่ยืนอยู่ด้านหลังถือเสื้อคลุมอากาศหนาวจับใจแต่ภายในอบอุ่นอย่างประหลาดคำพูดของหมอหลวงที่บอกแพรวาก่อนหน้านั้น“ห้วงเวลาที่แม่นางข้ามผ่านถูกปิดแล้วนับจากนี้ไม่ว่าแม่นางอยากจะจากไปแค่ไหนก็ไม่อาจที่จะไปได้ เพราะทุกอย่างเหมือนถูกสวรรค์ลิขิตไว้แล้วแม้แต่ข้าเองยังไม่สามารถข้ามผ่านไปได้เช่นกัน แม่นางแพรวาได้สาบสูญไปจากภพภูมิของนางเหลือเพียงเยว่ถิงหรือแม่นางเฟยลี่เท่านั้นที่ยังอยู่ที่นี่.ในฐานะฮองเฮา”“ฮองเฮาเพคะอากาศหนาว สวมเสื้อคลุมจะดีก

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบบริบูรณ์

    ภาพความทรงจำที่ผุดขึ้นให้เขาเห็นช้ำแล้วช้ำเล่าเมื่อคราวที่แพรวารับกระบี่แทนเขา มันมิใช่เพียงเพิ่งเกิดขึ้นหากเกิดขึ้นถึงสองครั้งสองครา คราวนั้นเขาไม่สามารถมองเห็นเจ้าของกระบี่ แต่ภาพความทรงจำเด่นชัดคราวนี้เป็นเท้าจางที่ส่งกระบี่คมลงกลางอกของแพรวาหากแต่ดีที่ไม่ถูกจุดสำคัญ อย่างนี้จะให้เขายังมีสิ่งใดที่ต้องสงสัยในตัวของเฟยลี่ได้อีกเป็นเขาที่ติดค้างนาง“ฝ่าบาททรงคิดถึงเฟยลี่ใช่ไหม”ใบหน้าหวานยิ้มยียวน“ไม่เคยคิดถึงหากแต่คิดอยู่เสมอว่าทำอย่างไรจะให้เจ้าฟื้นคืนมาเจรจาเหมือนอย่างนี้ได้”“ฝ่าบาททำอย่างไรกับสนมฮุ่ย”“นางในที่รอดชีวิตจากการช่วยเหลือของเสี่ยวโอ เมื่อคราวหลบหนีออกจากวังยอมให้พูดความจริงเรื่องที่ฮุ่ยเหนียงใช้ยาบำรุงครรภ์จนแท้งแต่กลับโยนความผิดให้เจ้าเฟยลี่ ใต้เท้าจางลงมือสังหารหมอที่นำเข้ามาจากนอกวัง แล้วยังสังหารเหล่านางในนับสิบที่รู้เรื่องนี้ ส่วนนางในคนที่เหลือกำลังจะหาทางหนีดีที่เสี่ยวโอพบเข้าเสียก่อน สนมฮุ่ยข้าให้นางสำนึกผิดในตำหนักเย็นชั่วชีวิตของนาง”แพรวาเลิกคิ้วฟังอย่างตั้งใจรู้สึกสบายกายสบายใจอย่างประหลาดแต่ก็อดที่จะสงสารสนมฮุ่ยไม่ได้เพราะเคยดูซีรีส์จีนตำหนักเย็นโดดเดี่ย

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบสักทีค่ะ(จบแบบที่1)

    แสงเรืองรองตรงขอบฟ้านั่น แพรวาขยับตัวบิดตัวไปมารู้สึกถึงความวาบหวามจากคนข้างกายพลิกตะแคงกอดร่างใหญ่ข้างๆ มือใหญ่ลูบไล้แก้มเนียน“หายป่วยแล้วสงสัยจะได้ยาดี”“ไออุ่นจากฝ่าบาทนั่นอย่างไรที่ทำให้ข้า จากป่วยไข้ก็กลายเป็นสบายดี”หยางหลงเขย่าหัวเบาๆ ยังไม่ทันได้ชื่นจิตเสียงฝีเท้าหนักๆ ก็ดังเล็ดลอดเข้ามาภายในกระท่อมหยางหลงพลิกตัวแพรวาให้ลงไปนอนด้านข้างเตียง เสียงวิ่งกรูกันเข้ามาบ้างมาจากด้านหน้า และวิ่งมาจากด้านหลังถูกล้อมกรอบถึงเพียงนั้นหยางหลงฉุดแขนแพรวาลุกจากที่ยังนอนอยู่ใช้กระบี่ในมือแหวกเป็นทางเพื่อพาตัวเองและแพรวาฝ่าวงล้อมออกไปใต้เท้าจางและทหารองครักษ์นับสิบยืนดาหน้าในมือมีอาวุธครบครัน“ฝ่าบาท ตามข้าน้อยกลับวังหลวงจะดีกว่า ตอนนี้คนของข้าได้เข้ายึดวังหลวงไว้เสียสิ้นฝ่าบาทออกมาเช่นนี้ข้าเห็นทีต้องเชิญฝ่าบาทกลับไปประทับยังวังหลวงตามเดิม”หยางหลงขมวดคิ้วคิดไม่ถึงว่าใต้เท้าจางจะคิดการใหญ่ถึงเพียงนี้ข่าวเรื่องเขาออกจากวังไม่มีใครรู้แต่ทำไมใต้เท้าจางถึงฉวยโอกาสนี้บุกยึดวังหลวง"เหตุใดท่านถึงคิดการใหญ่ขนาดนี้ในเมื่อท่านก็ได้ทุกอย่างไปหมดแล้วทั้งอำนาจก็มีเสียมากมายมีสิ่งใดที่ท่านต้องการอีก”“ฝ

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   แรงปรารถนา2

    “ปล่อยข่าวออกไปเรื่องที่ข้าสำเร็จโทษพวกนางนั่นเป็นเพราะพวกนางไม่ดูแลพระสนมที่กำลังทรงครรภ์ให้ดีจึงต้องโทษถึงตาย และต่อไปต้องเป็นคราวของแม่นางเฟยลี่บ้างแล้ว เป็นการกดดันฝ่าบาทไม่ให้ใจอ่อนกับหญิงงามล่มเมืองคนนั้น"“แต่ใต้เท้าฝ่าบาทจะทรงสอบสวน”“ข้าจะนำเหล่าขุนนางทั้งหลายร่วมกันกดดันฝ่าบาทอีกทาง อย่างไรเสียพระสนมต้องไม่มีผู้ใดเทียบเคียงหากเรายังต้องการยิ่งใหญ่เหนือผู้ใดในแผ่นดินนี้”ใบหน้าเหี้ยมเกรียมแสยะยิ้มอย่างน่าเกลียดท้องฟ้ามืดไร้ดาราและจันทราส่องแสง นางในนางหนึ่งหอบห่อผ้าที่บรรจุของมีค่าเล็กน้อย วิ่งหลบหลีกเร้นกายตามเงามืดด้วยความรุกลี้รุกรนแต่ดวงตาคมกริบคู่หนึ่งที่จับจ้องความเคลื่อนไหวอยู่ก่อนแล้วกับทะยานขึ้นสู่หลังคาตำหนักวิ่งตามไปทางเดียวกับที่นางเร้นกายทว่าวิชาตัวเบาเยี่ยมยอดจนไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าแม้แต่น้อยอีกด้านทหารยามหน้าห้องขังถูกชายลึกลับที่โพกหน้าด้วยผ้าดำสกัดจุด จนหมดสติแล้วก็ลากร่างหนักอึ้งให้ไปนอนแผ่คุดคู้แสนสบายข้างกำแพงห้องขังกุญแจถูกหยิบมาใช้อย่างง่ายดายแพรวานอนขดตัวด้วยความหนาวเหน็บ ชุดนักโทษสีขาวบางเบาไม่สามารถให้ความอบอุ่นได้ ชายลึกลับไขกุญแจเข้าไปภายในห้องขั

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   แรงปราถนา(จบแบบที่1)

    คำแรกที่เห็นหน้าสนมฮุ่ย“ลูกไม่อยากให้โอกาสหลุดลอยไปเราส่งมือสังหารไปฝ่าบาทก็อยู่ที่นั่นปกป้องนาง ครั้งนี้ถือเสียว่ายืมมือฝ่าบาทจัดการกับนางแค่เรื่องปองร้ายพระสนมนางก็ไม่อาจหลุดพ้นโทษประหารแล้วยังจะโทษฐานทำให้ลูกต้องสูญเสียองค์รัชทายาท มีกี่หัวก็ไม่พอให้ตัด”“แล้วเจ้าได้อะไร ได้เพียงให้ตาย ตายจากไปแต่ไม่ช้าไม่นานฝ่าบาทก็จะมีสนมคนอื่นอีกแต่หากเจ้ารั้งที่จะไม่บอกใครเรื่องการสูญเสียองค์รัชทายาทอย่างน้อยข้าก็เตรียมการให้เจ้าแล้วข้าไปเกณฑ์คนที่อายุครรภ์เท่ากับเจ้ามากักไว้เพื่อให้เจ้าได้มีองค์รัชทายาทเป็นแม่ขององค์รัชทายาทและแม่ของแผ่นดิน เจ้ากับทำให้ทุกอย่างพังทลายลงไป”สนมฮุ่ยหน้าเสีย แต่สักพักก็กลับเป็นปกติ“ท่านพ่อ องค์รัชทายาทจะมีเมื่อไหร่ก็ได้ยังคงใช้แผนการของท่านพ่อได้เพียงแต่ลูกแสร้งว่ามีครรภ์แล้วเราก็สรรหาเด็กที่ไหนมาเป็นองค์รัชทายาทก็ได้ แต่โอกาสกำจัดนางนั้นหายากยิ่งตอนนี้ลูกยอมแลกทุกอย่างเพื่อการณ์นี้”“เจ้าอย่างไรก็ทำอะไรไม่หารือพ่อก่อน”“ลูกขออภัยท่านพ่อแต่ลูกเกลียดนาง นางแย่งฝ่าบาทและ แววตาอ่อนโยนของฝ่าบาทไปจากลูก”“ไม่จำเป็นต้องมีความรักความสงสาร มีเพียงอำนาจที่ได้รับเมื่อนั้

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   (จบแบบที่1)ไม่ทันระวังตัว

    แพรวาอดขำไม่ได้“ถ้าอย่างนั้นเราต้องหาทางปกป้องพี่สาว”“ข้าว่าเราแทบไม่ต้องลงแรงตอนนี้ ฝ่าบาททรงมีพระทัยเอนเอียงมาทางแม่นางเฟยลี่เพราะเหตุใดข้าไม่ทราบแน่ชัดหรืออาจเป็นเพราะ สนมฮุ่ยทำการใดไม่รอบคอบจนฝ่าบาทเห็นธาตุแท้ของนางกับตาตนเองด้วยนิสัยของฝ่าบาททรงไม่ชอบการแก่งแย่งและการทำร้ายกันทรงมีความยุติธรรมพอ ไม่เห็นแก่คนผิด”ลี่มี่พยักหน้าหงึกหงัก“อย่างนี้เห็นทีว่าสนมฮุ่ยและใต้เท้าจางต้องหาโอกาสอันดีจัดการกับพี่สาวว่าแต่จะเป็นเรื่องอะไรนะ”แพรวาเริ่มใจคอตุ่มๆต่อมๆ ขึ้นมาบ้างสนมฮุ่ยไม่เหมือนวันวานนางเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดพร้อมทำทุกอย่างเพื่อความรักที่หวังครอบครองเท่านั้นหยางหลงสาวเท้าเร่งรีบไปยังตำหนักฝ่ายซ้าย หากแต่ที่มุมทางเดินสนมฮุ่ยเดินเยื้องย่างด้วยสีหน้าเรียบเฉยยังห้องของแพรวาสวนกันเพียงนิดเดียวแต่หยางหลงไม่อาจมองเห็นนางเนื่องจากมุมกำแพงสูงที่หักมุม ตรงทางเข้าตำหนักพอดีแพรวาอยู่ในห้องเพียงลำพังกับ ลี่มี่สาวใช้สองสามคนเดินเข้ามาในห้องของแพรวาด้วยแววตาประสงค์ร้าย“แม่นางเฟยลี่ พระสนมเรียกหาเจ้า”ลี่มี่คว้ามือแพรวามากำไว้กระซิบเบาๆ“พี่สาวระวังตัวด้วย ข้าน้อยจะไปตามฝ่าบาท”แพรวาพยักห

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   รอข้าอยู่ตรงนี้(จบแบบที่1)

    คราวนี้เองที่เขาสามารถพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส จากร้ายกลับกลายเป็นดีมองแขนข้างที่เจ็บของหยางหลงมีมือบางเกาะเกี่ยวอยู่เขาอดถอนหายใจด้วยความโล่งอกไม่ได้ อย่างน้อยก็ตอนนี้ที่หยางหลงไม่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของสนมฮุ่ย“พระสนม ทำไมไม่เรียกหมอหลวงเพคะ”สนมฮุ่ยนอนกุมท้องด้วยความเจ็บปวด“ใครให้เจ้ามาออกความเห็น”สาวใช้หดตัวลงนั่งก้มหน้านิ่ง“อย่างไรเสียเจ้าหมอนั่นก็ไม่อาจให้มันล่วงรู้”“ทำไมเพคะ”“เด็กคนนี้ไม่แข็งแรงพวกเจ้าก็รู้ดี แต่อย่างไรเสียข้าต้องพยายามให้องค์รัชทายาทอยู่กับข้าให้ได้”แววตามุ่งมั่น“พระสนมหมอจากนอกวังเข้ามาต้องผ่านเหล่าขันทีตรวจสอบ และเหล่าองครักษ์เกรงว่าไม่อาจปิดบังฝ่าบาท”“ข้าให้ท่านพ่อจัดการแล้ว ก็แค่ท่านพ่อเป็นห่วงข้าส่งหมอที่ดีที่สุดเข้ามาดูแลข้าเป็นพิเศษก็เท่านั้น”“ท่านหมอมาแล้วเพคะ”หญิงรับใช้ปิดม่านจนทึบ สนมฮุ่ยนอนหงายลงบนแท่นนอน“พระสนมอาการท่านเป็นอย่างไรบ้าง”“ข้ารู้สึกปวดท้องจนไม่อาจทานทนได้”“ข้าน้อยขอตรวจดูชีพจรก่อน”สนมฮุ่ยยื่นแขนออกมานอกม่านกำบัง หมอชราจับชีพจรอย่างคล่องแคล่ว ขมวดคิ้วเข้าหากันใบหน้าเคร่งเครียด“พระอาญาไม่พ้นเกล้า พระสนมข้าน้อยไร้สามารถ”คุก

  • ฮ่องเต้ตัวร้ายกัยยัยตัวป่วน   จบแบบที่1แผนของใคร

    มือใหญ่เชยคางมนให้สบตา ก้มลงจูบหนักหน่วงที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง เขาไม่อาจหักใจหากยังปล่อยให้เป็นอย่างนี้ริมฝีปากอ่อนหนุ่มกลิ่นกายหอม ผิวเนื้ออ่อนละมุน ซุกอยู่กับอกกว้างถอนริมฝีปากออก“เราเคยรักกันมาก่อนใช่ไหม ที่ไหน เมื่อไหร่ บอกข้ามาก่อนที่ข้าจะกลืนกินเจ้าไป”สายตาคาดคั้น“ฝ่าบาทเชื่อเรื่องการเดินทางผ่านกาลเวลาไหม”หยางหลงขมวดคิ้ว“เช่นไร”“ข้ากับท่านเราเคยพบกัน ก่อนที่ข้าจะหายไปจากฝ่าบาทและกลับมาอีกครั้ง”หยางหลงครุ่นคิดภาพที่เขาเห็นนั้นเล่าชัดเจนแจ่มชัดในความทรงจำ เหมือนเพิ่งจะเกิดขึ้น“เจ้าใช้เวทมนตร์ใช่ไหม”“ไม่ใช่เวทมนตร์แต่มันคือเรื่องประหลาดที่ข้าไม่อาจอธิบายได้ และข้าเองมิได้กำหนดว่าจะมาจะไปตอนไหน สวรรค์เป็นผู้กำหนดเหมือนที่หมอหลวงบอกข้า ข้าเพียงแต่ไปมาตามแต่สวรรค์ต้องการ”“แล้วหมอหลวงทำไมถึงรู้ว่าเจ้าจะมา”“ท่านหมอบอกข้าว่าเขาเองไม่อาจเปิดเผยบัญชาสวรรค์ตัวเขาเองมีหน้าที่เพียง เป็นผู้แจ้งข่าว”ข้างนอกนั่น“ลี่มี่ เจ้าแน่ใจแล้วรึว่าฝ่าบาท ประทับอยู่ในห้องของแม่นางเฟยลี่”เหอหลงเอ่ยปากถาม“ ข้าเห็นมากับตา ฝ่าบาททรงหายเข้าไปในห้องของพี่สาวข้าจึงรีบมาแจ้งข่าวกับท่าน”เหอหลงยิ้มมี

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status