LOGINShare
ตอนที่5
Last Updated:
2025-02-21 22:07:39เมื่อพูดคุยตกลงกันแน่ใจแล้วพวกมันจึงคิดพาระฟ้าไปให้โจรป่าแทนที่จะนำส่งออกนอกประเทศ การเดินทางใช้เวลาหลายชั่วโมงจนหญิงสาวที่ถูกผ้าคลุมเฉพาะส่วนศีรษะ มือเท้าถูกมัดเริ่มรู้สึกตัว
ที่นี่ที่ไหน...เกิดอะไรขึ้นกับฉัน เธอพยายามร้องพยายามดิ้นแต่ทั้งปากและร่างกายหลายส่วนได้ถูกจับมัดไว้ “อื้อ อื้อ!” “มันตื่นแล้วลูกพี่” “ช่างมัน เรากำลังถึงแล้ว” ระฟ้าหัวใจแทบหยุดเต้น เธอจำได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนแรกรถชนกันจากนั้นก็มีคนมาจากด้านหลังจนทำให้เธอสลบและตอนนี้พวกมันก็กำลังจับตัวเธอไว้ “อื้อ! อื้อ!” รถตู้คันเก่าขับมายังภูเขาแห่งหนึ่งจากนั้นแบกหญิงสาวพาดบ่าต่างเดินเข้าไปในป่าทึบ นอกจากสัตว์ร้ายที่น่ากลัวแล้วสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงมากกว่านั้นก็คือโจรป่า กลุ่มโจรที่มีชื่อเสียงและควรระวังในแถบนี้คือกลุ่มโจรทมิฬที่มีหัวหน้าอย่าง ‘ปืนผา’ มันเป็นโจรที่ปล้นคนรวยให้คนจน ฟังแล้วดูดีแต่มันก็ไม่ใช่พวกมีคุณธรรมอะไร เพราะจิตใจของหัวหน้าโจรผู้นี้ช่างยากแท้หยั่งถึง แม้แต่โจรด้วยกันยังไม่เข้าใจ บางครั้งทำตามคำสั่งไม่ได้ก็จะถูกซ้อมจนสลบ “ฮึก..ก..” ระฟ้ารู้ว่าชีวิตนี้ทุกอย่างจบสิ้นแล้ว เธอคงกำลังถูกพวกมันพามาฆ่าหรือนำตัวไปไว้ที่ไหนสักแห่งจากที่ฟังเสียงเหมือนเดินอยู่ในป่า ทำไมถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ทำไมคนพวกนี้ถึงจับตัวเธอมา มีความแค้นหรือแค่สุ่มเลือก “ร้องไห้ไปก็เปล่าประโยชน์ต้องโทษที่เธอทำให้คนที่จ้างเราโกรธ” “อื้อ อื้อ” ระฟ้าก็ตกใจที่แท้มีคนแค้นเคืองเธอนี่เอง อยากถามเหลือเกินว่าใครเป็นคนสั่ง “จะบอกให้ละกัน ไหน ๆ เธอก็ไม่ได้กลับไปอีกแล้ว” “เราถูกจ้างโดยชายคนหนึ่ง เห็นว่าเธอไปทำร้ายความรู้สึกของน้องสาวเขา” น้องสาวงั้นเหรอ “ดูเหมือนน้องสาวที่ว่านั่นกำลังเป็นประเด็นในโซเชียลด้วย” พอได้ยินเช่นนี้เธอก็เดาได้แล้วว่าเป็นฝีมือใคร ลิลลี่! ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีความน่ากลัวถึงขนาดนี้ พลันไฟแค้นสุมอกจากหญิงสาวที่เอาแต่อ่อนแอก็แปรเปลี่ยนเป็นโกรธแค้นขึ้นมา ถ้าหนีไปได้... พวกมันแบกพาเธอเดินไปเรื่อยกระทั่งมาเจอกลุ่มคนที่ยืนคุ้มกันสถานที่บางอย่าง “มึงเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่!” พวกมันก็รีบวางระฟ้าลงพื้นแล้วยกมือขึ้นเหนือหัวยอมจำนน “คือพวกเราอยากนำของมาให้หัวหน้าพวกนาย เพื่อจะได้เป็นพันธมิตรกัน” “ของอะไรวะ..มันคนไม่ใช่หรือไง” “ชะ..ใช่...สวยด้วยนะ!” พูดพลางก็เปิดหน้าระฟ้าออก พอพวกมันเห็นใบหน้าของหญิงสาวก็พากันตกตะลึง แม้จะไม่ใช่คนที่งดงามที่สุดแต่อย่างไรในป่าในเขาแบบนี้การจะได้เจอผู้หญิงสวย ๆ สักคนก็ยากยิ่ง “พวกกูจะแน่ใจได้ยังไงว่าอีนี่ไม่ใช่ไส้ศึกมึง” “ไม่ใช่แน่นอน ดูท่าทางผู้ดีแบบนี้จะมาเป็นพวกเดียวกับเราได้ยังไง” พวกโจรมองหน้ากันไปมาจึงเริ่มพูดคุยเจรจาอยู่อีกด้านกระทั่งมีคนไปรายงานให้กับหัวหน้า แต่ระฟ้ายิ่งร้องไห้จนตัวสั่น ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ป่าและผู้ชายที่น่ากลัว เธอจะไม่ได้กลับบ้านแล้วจริง ๆ เหรอ เม้มปากจนห้อเลือด วิงวอนทั้งน้ำตาแต่ไม่มีใครสนใจเมตตาแม้แต่น้อย หลังจากนั้นไม่นานชายที่เดินไปก็กลับมา “หัวหน้าให้ผู้หญิงเข้าได้แต่พวกมึงต้องไป” “อะ..อะไรนะ คือฉันก็อยากพูดคุยกับหัวหน้าพวกนายด้วย...เราอยากจะมีการเจรจาต่อรองสร้างพันธมิตรกันสักหน่อย” “หัวหน้าบอกว่าหากพวกมึงอยากสร้างพันธมิตรเดี๋ยวเขาส่งรองหัวหน้าออกมาเจรจา”
Related chapters
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่6
ระฟ้าก็ส่ายหน้าเมื่อพวกโจรมันจับเธอเข้าไปด้านใน ในตอนนี้หญิงสาวทำเพียงร้องไห้ไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็ไม่มีที่พึ่งพาแม้แต่น้อย “ผิวโคตรขาวเลย อีดาวเรืองยังไม่ขาวขนาดนี้” “แต่หุ่นสู้มันไม่ได้หรอก นี่ออกจะผอมไปหน่อย” “ใครจะรู้ว่าพอถอดเสื้อผ้าออกมาจะเป็นยังไง” ระฟ้าที่เห็นสายตาหื่นลามกก็อยากจะกรีดร้องและอยากเจรจา หากอยากได้เงินเธอจะนำมาให้ ขอแค่ปล่อยตัวกลับไป ระฟ้าถูกนำมายังหมู่บ้านทมิฬ ซึ่งภายในมีบ้านที่สร้างด้วยไม้หลายหลัง คล้ายหมู่บ้านตามชนบททั่วไปแต่เพราะอยู่ในป่าจึงดูอึมครึม เหล่าชายหนุ่มที่เห็นเธอต่างมองจนตาแทบไม่กะพริบส่วนหญิงสาวมีแต่ความริษยาไม่พอใจ ฉันกำลังจะถูกพาไปที่ไหน ระฟ้าถูกจับพาเดินไปเรื่อยกระทั่งถึงบ้านหลังหนึ่งที่สร้างใหญ่กว่าหลังอื่นและตั้งอยู่ส่วนลึกสุดของหมู่บ้าน “หัวหน้าอยู่บ้านใช่ไหมวะ” “เออ อยู่ดิ ก็กูเพิ่งมารายงาน” พูดจบมันก็เคาะเบา ๆ “หัวหน้าครับผมพาผู้หญิงมาแล้ว” “ผลักเข้ามา” น้ำเสียงเข้มทำให้ระฟ้าส่ายหน้าแต่ไม่อาจขัดขืนก็ถูกผลักเข้าไปทันทีที่เปิดประตู ตุบ! หญิงสาวล้มลงพื้น ทั่วร่างสั่นสะท้าน น้ำตาไหลทะลัก สะอื้นจนแทบหายใจไม่ออก ภายในบ้านนั้นสลัวเพราะ
Last Updated : 2025-02-21อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่7
แต่มาเสียใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว “ถะ..ถ้าฉันยอม คุณจะฟังคำขอร้องบางอย่างจากฉันได้ไหม” “นั่นก็ขึ้นอยู่ว่าเธอทำฉันพอใจได้แค่ไหน” พูดจบเขาก็ย่อตัวลงมือหนาบีบคาง “แต่สถานะเธอตอนนี้ไม่ใช่คนที่จะต่อรองได้! เธอถูกส่งมาก็เพื่อบำเรอฉัน!” พูดจบเขาก็ฉีกกระชากเสื้อผ้าหญิงสาวจนขาดเผยให้เห็นชุดชั้นในสีขาว แม้ภายนอกระฟ้าจะดูผอมแต่กลับซ่อนรูปพออีกฝ่ายเห็นก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเหยียด “หน้าอกใหญ่ไม่เบา” คนฟังทั้งอายทั้งจิตใจย่ำแย่แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วจะมามัวเขินอะไรอีก เธอจะต้องมีชีวิตกลับไปแก้แค้นให้ได้ “ยะ..อย่าทำแรง” “หืม...หมายความเธอยอมใช่ไหม” มือหนาจับใบหน้าเธอพลิกซ้ายขวาเพื่อพิจารณาอีกครั้งและดูเหมือนจะถูกใจเขาไม่น้อย หญิงสาวพยักหน้าอย่างจำนน เมื่อต้องเสียเกียรติแล้วเธอจะปกป้องร่างกายนี้ไม่ให้เจ็บปวด หากเป็นคนอื่นอาจยินยอมฆ่าตัวตายแต่เธอไม่ยอม! “ถอดเสื้อผ้าซะ” แม้จะเตรียมใจแล้วแต่พอถูกสั่งมือเรียวก็สั่นแต่ก็เริ่มปลดออกทั้งน้ำตา อีกฝ่ายก็ลูบคางจ้องมองด้วยท่าทางพึงพอใจ เมื่อคนสวยมาบำเรอถึงที่ ขนาดร้องไห้ยังสวยและน่ามอง โดยเฉพาะรูปร่างภายใต้เสื้อผ้านี้ที่ทั้งใหญ่และอูม “โห สวยไม่เบาเลยนี่
Last Updated : 2025-03-11อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่8
“ดะ...เดี๋ยวก่อนแล้วถุงยางล่ะ” “หืม..นี่เธอคิดว่าในป่าในเขาจะมีถุงยางหรือไง” “มะ..ไม่นะ..ถ้าท้อง..” “ไม่ต้องกลัวที่นี่มียากินไม่ทำให้ท้อง ไม่งั้นฉันคงมีลูกเป็นโขยงไปแล้ว “ ระฟ้าไม่เชื่อนักแต่ก็ได้เพียงจ้องมองท่อนเนื้ออีกฝ่ายที่กำลังจ่อและเริ่มสอดใส่เข้ามา เธอนอนนิ่งหลับตาพยายามคิดเรื่องความแค้นเพื่อให้ลืมสิ่งที่กำลังจะเกิดแต่เพราะความใหญ่และความที่เป็นครั้งแรกเธอจึงลืมตาแล้วกรีดร้องออกมา “เจ็บ! อ๊า! ไม่ ๆ ๆ ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอร้อง!” แต่อีกฝ่ายไม่สนใจเขาสอดเข้ามาจนเกือบสุดจากนั้นก็เริ่มเคลื่อนไหว สองมือจับหน้าอกของระฟ้าที่เด้งไปมาตามแรง “เจ็บ! ปล่อย! เจ็บ!” “เจ็บเหรอทั้งที่ตอนเอานิ้วใส่ไม่เห็นมีเลือดออกมา ไหนบอกว่าครั้งแรก” “มะ..ไม่เคยเรียนเหรอว่าเยื่อพรหมจรรย์ขาดง่าย..อ๊ะ...พอแล้ว...” ตอนนี้ท่อนเนื้อกำลังเคลื่อนไหวอยู่ในช่องทางอย่างหยาบโลน เธอไม่คิดเลยว่าครั้งแรกจะตกเป็นของคนแปลกหน้าทั้งที่คิดจะมอบให้ภาคแต่ฝ่ายนั้นก็ไม่ต้องการเพราะกล้านอกใจ ทั้งที่คิดว่าคงจะเก็บไว้อีกนานแต่จู่ ๆ ก็... “แฮ่ก..ก...” ปืนผามองหยาดน้ำตาที่หลั่งไหล เขายอมรับว่าแม้เธอจะไม่ใช่คนที่สวยมากจนละสายต
Last Updated : 2025-03-16อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่9
“มันโดนเอาหรือมันตายไปแล้ว” “ชบา...พูดอะไรของเธอ” “ก็จริงนี่...นี่มันจะเที่ยงแล้วยังนอนกินบ้านกินเมืองอยู่อีก” พูดจบหญิงสาวที่กำลังไม่สบอารมณ์ก็เขย่าตัวคนที่นอนหลับใหลให้ตื่น “นี่ตื่นได้แล้ว! เธอถูกจับตัวมานะไม่ใช่คุณหนู!” ระฟ้าที่กำลังหลับเพราะความเหนื่อยล้าพอถูกปลุกก็แทบไม่อยากตื่นแต่พอคิดว่าจะไปร้านสายแล้วจึงลุกนั่งทันทีทั้งที่ตายังหลับ “โอ๊ย!” เสียงร้องแสดงความเจ็บปวดของเธอรวมทั้งผ้าที่คลุมร่างกายได้หล่นจนเผยให้เห็นหน้าอกที่ใหญ่และมีร่องรอยขบกัดมากมาย หญิงสาวทั้งสองพอเห็นแบบนี้ต่างหลากหลายความรู้สึกเพียงแต่อีกคนเก็บไว้ในใจแต่อีกคนเลือกที่จะพูดออกมา “นี่เธอคิดจะโชว์นมให้พวกฉันมองหรือไง!” ระฟ้าก็เบิกตากว้างกวาดมองคนทั้งสองแล้วก้มมองหน้าอกจึงรีบใช้ผ้าปิดบังร่างกาย ที่แท้เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความฝัน ทุกอย่างคือเรื่องจริง พอคิดน้ำตาก็ไหลออกมาอีกครั้ง “จะร้องไห้ทำไม!” “พวกคุณเป็นใคร..พวกคุณก็ถูกจับตัวมาเหมือนฉันใช่ไหม” “ใช่ที่ไหนล่ะ! คนที่ถูกจับตัวมาก็มีแค่เธอแหละ!” “ชบาหยุดพูดก่อน ให้ฉันพูดบ้าง” หญิงสาวที่ดูสงบเสงี่ยมเอ่ยขัด ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่มีโอกาสได้พูดบอก “ก่อนอื่นเ
Last Updated : 2025-03-16อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่10
“เอ่อ..สวัสดี” แม้จะเอ่ยทักแต่กลับไม่มีใครสนใจทั้งยังเชิดหน้า ระฟ้าไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้หรือจะเป็นเรื่องปกติของหมู่บ้านโจรที่ไร้มนุษยสัมพันธ์ เธอจึงเดินกลับไปยังบ้านไม้หลังเดิมแล้วก็เห็นละอองนั่งอยู่ใต้ถุนบ้านรออยู่ก่อนแล้ว ชบาก็เท้าเอวอย่างหงุดหงิด “นี่เธอไปอาบน้ำหรือไปนอนตาย...ฉันคิดว่าหนีไปแล้วซะอีก” “ขอโทษ..คือแช่น้ำนานไปหน่อย” “ละอองฉันกลัวว่ามันจะหนี เธอควรให้ฉันจับตามองไว้นะ” “ชบาฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอหากหนีไปก็ตาย..คนโง่เท่านั้นที่ทำ...ฟ้ามานั่งนี่สิ” ฟ้าก็เดินไปยังแคร่ไม้ โดยมีหลายสายตามองมาจาก ไกล ๆ “ฉันจะบอกกฎระเบียบและสิ่งที่เธอต้องทำ..” ฟ้าก็พยักหน้า พลางเหลือบมองหญิงสาวคนอื่นที่เดินมา “หัวหน้าให้เธอเป็นนางบำเรอเหมือนกับพวกเรา” “พะ..พวกเรา..หรือว่า..พวกคุณทั้งหมด” “ใช่...พวกเราคือนางบำเรอของหัวหน้า...หัวหน้าจะเลือกคนที่ต้องการในคืนต่าง ๆ และเธอก็คือหนึ่งในนั้น...จริงสิถึงเวลาที่ควรกินยานี้ได้แล้ว” พูดจบหญิงสาวคนหนึ่งก็เดินถือแก้วไผ่เดินมาวางให้ “นี่คือยาต้านการตั้งครรภ์แม้สีจะไม่ดีรสชาติแย่แต่จะระงับการตั้งครรภ์ได้ผลอย่างมาก” ระฟ้ามองน้ำสีดำและกล
Last Updated : 2025-03-18อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่11
ระฟ้าตัดสินใจไปหาปืนผาเพราะต้องการพูดคุยถึงเรื่องนี้แม้หลายคนจะคิดว่าเธอเป็นบ้าหรือถืออภิสิทธิ์อะไรไปขอหัวหน้าได้ทั้งที่เป็นแค่เชลยคนหนึ่ง แต่ก็ดีกว่าไม่ลงมือทำอะไรเลย ถูกเขาด่ากลับมาก็ยังดีกว่ายอมรับชะตากรรมระฟ้าเดินไปเรื่อย พอเห็นชาวบ้านก็ถามหาหัวหน้า“เห็นหัวหน้าไหมคะ” ชายวัยกลางคนก็ขมวดคิ้วแปลกใจเพราะไม่เคยเห็นหน้า“เธอเป็นใคร เข้ามาในหมู่บ้านได้ยังไง”“ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร”พอคนหนึ่งสงสัยคนอื่น ๆ ก็หันมองอย่างแปลกใจเพราะใช่ว่าทุกคนจะเคยเห็นระฟ้ามาก่อน ส่วนชายหนุ่มหลายคนก็เริ่มเข้าหาพลางลูบคางอย่างหื่นกระหาย“น้องสาวมาทำอะไรที่หมู่บ้านนี้จ๊ะ”“หลงทางมาเหรอจ๊ะ”ระฟ้าถอยเท้าแล้วส่ายหน้า“ฉะ..ฉันเป็นผู้หญิงของหัวหน้า..มาที่นี่เมื่อวาน”“ผู้หญิงของหัวหน้าเหรอ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็มีสิทธิ์ขอนอนได้นี่”“ว้าวว คืนนี้ฉันขอนะ”“กูก่อน”ระฟ้าก็หน้าซีดเผือดเธอลืมไปเลยว่าจะต้องเกิดเรื่องแบบนี้ ขณะที่กำลังสั่นกลัวชายคนหนึ่งก็เดินฝ่าวงล้อมมา เขาคาดผ้าสีทึบพันรอบหน้าผาก ด้านหลังสะพายหน้าไม้“นี่คือคนของหัวหน้า ต้องรอให้หัวหน้าเลือกก่อน”“ไอ้ไม้มึงก็ทำพวกกูเสียบรรยากาศ”ไม้มองระฟ้าจากนั้นก็พยักหน้
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่12
“ไอ้พวกพรางดำมันคิดจะทำสงครามกับเราจริง ๆ!”“เมื่อก่อนมันอ่อนแอจนส่งของมาบรรณาการตลอดแต่พอเปลี่ยนหัวหน้ามันก็แข็งข้อขึ้น!”“มันถึงขนาดส่งคนมาสอดแนมเรา คงคิดว่าพวกมันเก่งขึ้นมากจึงกล้าท้าทาย!”เสียงของคนระดับสูงของหมู่บ้านต่างพูดคุยอย่างไม่พอใจที่รับรู้ว่าพวกพรางดำ โจรป่าที่อาศัยอยู่หมู่บ้านใกล้เคียงทว่าห่างออกไปถึงสามสิบกว่ากิโลกำลังกำเริบเสิบสาน จากนั้นทุกสายตาก็หันมองหัวหน้าที่อยู่หัวโต๊ะเพื่อรอฟังความเห็น“หัวหน้าเราจะทำยังไงกันดีครับ”“ส่งคนไปเจรจา หากมันยังไม่คิดสยบก็ปิดไม่ให้หมู่บ้านมันใช้เส้นทางของเราเข้าออก”พอทุกคนได้ยินก็ตาเป็นประกายเพราะนี่คือสิ่งที่เฝ้ารอคอยมานานแล้ว ในอดีตหมู่บ้านพรางดำนั้นอ่อนแอกว่าจึงใช้เครื่องบรรณาการเพื่อให้ตนเองปลอดภัยแต่อีกเหตุผลหนึ่งที่มอบของให้นั่นก็เพราะไร้ทางเข้าออกหมู่บ้าน พวกมันอาศัยอยู่ท่ามกลางหุบเขาหากจะออกโลกภายนอกต้องผ่านเส้นทางของหมู่บ้านทมิฬก่อนหากไม่ต้องการผ่านก็ต้องปีนขึ้นเขาเพื่อลงอีกด้านและที่ผ่านมาพวกเขาเพียงเก็บค่าผ่านทางเท่านั้น เมื่อพวกมันกล้าที่จะสอดแนมก็ต้องเริ่มใช้มาตรการนี้เมื่อทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยจึงเริ่มพูดคุยเรื่องอื่น
Last Updated : 2025-03-19อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่13
เธอตกใจจนตั้งหลักไม่ทันพลันหงายหลังล้มลงแต่เพราะมีอีกฝ่ายช่วยประคองไว้จึงไม่ได้รับบาดเจ็บแต่ถึงอย่างนั้นปากของเขากลับไม่ละแต่มือกลับสอดเข้าใต้เสื้อระฟ้าพยายามขัดขืนแต่พอถูกกัดริมฝีปากเพื่อตักเตือนว่าเธอเป็นอะไรสำหรับหมู่บ้านนี้ก็ได้แต่ต้องจำใจยินยอม มีอะไรกับชายเพียงคนเดียวย่อมดีกว่า ในเมื่อเขาตกลงใจตามคำร้องขอเธอก็ไม่ควรที่จะขัดขืนให้เขาไม่พอใจหยาดน้ำตาไหลออกมาสองสาย มือหนาบีบขยำหน้าอกเต็มมือ ถกเสื้อขึ้นเผยให้เห็นเต้าขนาดใหญ่ที่เป็นรอยมือ แต่เพราะบรรยากาศที่สลัวเพราะต้นไผ่บดบังท้องฟ้าจึงทำให้ไม่เห็นชัดมากนัก“ร้องไห้ทำไม”‘...’“หรืออยากจะถูกชายอื่นเอาด้วย”“มะ..ไม่”“ถ้าอย่างนั้นก็ทำให้ดีแบบที่ปากเธอบอกซะว่าจะยอมทำทุกอย่าง” เขาปลดซิปกางเกงแล้วนำท่อนเนื้อออกมาจ่อที่ปาก“อมซะ”ระฟ้าอึ้งค้าง เธอไม่เคยทำให้ภาคแม้แต่ครั้งเดียวแต่กลับถูกของชายคนนี้จ่อเพื่อยัดเยียด แต่เมื่อบอกว่าจะยอมทำทุกอย่างเธอจึงหลับตาแล้วอมให้“ห่วย! เธอจะบ้าหรือไง!”ปืนผารีบชักออกอย่างไม่พอใจ เขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนทำได้แย่ขนาดนี้มาก่อน แค่เข้าปากก็ครูดฟันจนเกือบได้เลือด“ปากบนห่วย งั้นเอาปากล่างแทน”พูดพลางก็เคลื
Last Updated : 2025-03-19
Latest chapter
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่41 (ตอนจบ)
“ฮือออ ฉันผิดไปแล้ว อย่าทำอะไรฉันเลย”ระฟ้าเม้มปาก เธอเองก็ไม่ใช่คนใจร้ายหรือคิดเอาชีวิตใคร แต่จะให้ใจดีมากก็ไม่ดี“ยังไงซะ ฉันก็ไม่ฆ่าเธออยู่แล้ว”ได้ยินเช่นนี้ลิลลี่ก็ใจชื้นแต่แล้วพอเห็นว่าในมือของระฟ้ามีกระจกแหลมคมบางอย่างก็ตกใจ“มะ..มึงจะทำอะไรกู”“หน้าแบบนี้ใช่ไหมที่หลอกล่อผู้ชายเก่ง ชีวิตฉันเกือบจบสิ้นดังนั้นชีวิตเธอก็ต้องจมดิ่งเช่นกัน”“จะ…จะ..จะทำอะไร..ไม่นะ! ไม่นะ! กรี๊ดดดดด”ละอองและชบาที่อยู่คุกข้าง ๆ ก็กรีดร้องตามพวกเธอเห็นระฟ้าใช้กระจกกรีดใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นอย่างไร้ความปรานี ส่วนผู้ชายปืนผาให้คนลากพวกมันไปตอนให้สิ้นเสียงร้องเจ็บปวดและหวาดผวาหายไปเพราะลิลลี่สลบไปแล้ว จากนั้นสายตาของระฟ้าก็หันมองพวกเธอสองคน“ฉันให้โอกาสพวกเธอกี่ครั้ง พยายามไม่ใส่ใจการกระทำแต่ก็ยังเลือกที่จะใจร้ายกับฉันเหมือนเดิม..ฉันท้องอยู่ก็จริงแต่ไม่คิดใจดี…และต้องทำทุกอย่างเพื่อความปลอดภัยของลูก…พวกเธอจะได้รังแกไม่ได้อีก”สองหญิงสาวตัวสั่น ไม่รู้ว่าจะถูกทำอะไรระฟ้าไม่ได้เดินมาแต่ตกลงกับปืนผาไว้แล้วว่าจะตัดมือของเธอคนละข้าง ที่ต้องโหดร้ายเพื่อป้องกันไม่ให้เธอคิดร้ายต่อลูกที่กำลังจะเกิดมา นี่คือการแจ
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่40
“หากไม่เพราะฉันส่งคนไปซ้อมไอ้ภาคแล้ว ฉันคงยังโมโหมันไม่หาย”“อะไรนะ ที่เขาเป็นแบบนี้เพราะคุณเหรอ”“ใช่ แค่นี้ยังน้อยไป สำหรับสิ่งที่มันทำ แล้วก็…มีเรื่องให้ฟ้ากลับไปจัดการที่หมู่บ้านด้วยนะ”“อะไรเหรอคะ”“ทั้งเรื่องพวกละออง รวมทั้งพวกของผู้หญิงที่ชื่อลิลลี่”พอระฟ้าได้ยินก็เบิกตากว้าง วันนี้เธอได้รับรู้เรื่องหลายอย่างจนสมองประมวลไม่ทันแล้ว........“คุณจับพวกลิลลี่ได้เหรอคะ”“อืม…พวกนั้นหนีข้ามชายแดนไป ฉันส่งคนให้ไปติดตามจึงพบตัวแล้วนำมาหมดแล้ว”ระฟ้ายิ้มพลางจับมือเขาแน่น“ขอบคุณคุณจริง ๆ ฉันดีใจมาก ๆ”“แล้วรางวัลคืออะไร”ระฟ้านิ่งอึ้งจากนั้นจับมือเขาให้มาสัมผัสที่ท้อง“น่าจะเรียกว่าของขวัญมากกว่ารางวัลนะคะ”คนฟังก็ยังคงงงไม่เข้าใจ“คุณจะได้เป็นพ่อคนแล้วนะ”ปืนผาพลันมือสั่น ท่าทางเหมือนคนที่เพิ่งเจอโลกใบใหม่เพราะเลิ่กลั่ก สับสน วางตัวไม่ถูกแต่มือของเขาที่สัมผัสท้องกลับลูบแผ่วเบา แล้วหัวเราะออกมา“ฮะ ๆ ๆ”“ดูคุณสิจะหัวเราะหรือร้องไห้กันแน่”“ฮึก..ก..ฉันดีใจ…ฉันไม่คิดว่าฉันจะสร้างครอบครัวแล้วจริง ๆ” เขาโอบกอดระฟ้าทั้งน้ำตา เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวหัวเราะปนเปจนระฟ้าเองก็ถูกอารมณ์ของเขาชักจูงจ
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่39
พอพูดว่าหล่อมากหญิงสาวก็หยุดชะงัก แม้ยากยอมรับ แต่ภาคก็หล่อเหลาจริง ๆ เธอคิดว่าภาคน่าจะมาหาแต่หากเป็นเขาเหล่าพนักงานก็น่าจะบอกชื่อ เธอจึงละของเหล่านี้แล้วเดินออกไปด้านนอก สายตามองเห็นชายในชุดสูทที่นั่งหันหลังให้อยู่ที่มุมหนึ่งแต่ไม่รู้ทำไมแผ่นหลังช่างคุ้นเคย แต่ก็ไม่คุ้นเคย คงเพราะคนที่คิดไม่น่าจะมีใครแต่งตัวดี ๆ แบบนี้มาหา“คุณมาหาฉันเหรอคะ”ทันทีที่ระฟ้าเอ่ยถาม ชายหนุ่มก็หันมามองทันทีต่างฝ่ายต่างตกตะลึงจนดวงตาเบิกกว้าง ระฟ้านิ่งกว่าเธอถึงกับอ้าปากพูดไม่ออก พอชายหนุ่มลุกยืนเต็มความสูงแล้วเข้ามาใกล้หญิงสาวก็ยังอึ้งค้างอยู่ที่เดิมกระทั่งเขากางแขนออก“มากอดหน่อยสิ”“ฮึก..ก..คุณมาได้ยังไง!”การแสดงออกของเธอทำให้เหล่าพนักงานตกใจ หลายคนหน้าแดงด้วยความเขินอายไม่คิดว่าระฟ้าจะมีคนรักใหม่ที่หล่อขนาดนี้“ปืนผา…ปืนผา…คุณจริง ๆ เหรอ คุณจริงเหรอ”“ฉันเอง…ฉันมาหาเธอแล้ว”ระฟ้าจับใบหน้าของเขาอย่างไม่อยากเชื่อ อีกฝ่ายก็จับมือไว้ หยาดน้ำตาต่างไหลรินด้วยความดีใจ หลายวันที่ห่างกันช่างเหงาและคิดถึงเหลือเกินระฟ้าจับมือเขาเพื่อให้ไปยังหลังร้านเพื่อพูดคุยส่วนตัวในสวนหย่อม จากนั้นต่างนั่งบนม้าหินอ่อน มือไ
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่38
ระฟ้าอดที่จะน้ำตาคลอไม่ได้ เธอกลัวมาตลอดว่าทุกคนจะไม่สนับสนุนเพราะปืนผาเขาไม่ใช่คนมีหน้ามีตา เป็นเพียงชาวบ้านในป่าเท่านั้น แต่หากรู้ว่าเป็นโจรย่อมขัดขวางแน่นอนส่วนญาดาเธอเองก็ยินดีไม่ต่างกันเพียงแต่สร้อยเส้นนี้สำคัญนัก“เอ่อ..หนูฟ้าป้าขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”“อะไรเหรอคะ”“สร้อยเส้นนี้...ให้ป้าดูหน่อยได้ไหม”ระฟ้าก็แปลกใจที่อีกฝ่ายอยากดู ตอนแรกไม่อยากถอดออกเพราะเป็นของที่ปืนผาคล้องให้แต่หากไม่ให้ก็คงดูไม่ดีจึงตัดสินใจถอดออกญาดารับสร้อยด้วยมือที่สั่นเทาแม้เป็นสร้อยสีเงินธรรมดาแต่หากมองดี ๆ จะเห็นตัวอักษรที่เขียนตรงสร้อยว่า ‘ภาม’“ฮึก..ก..สะ..สร้อยของภามจริง ๆ!” เสียงของเธอสะอื้นและร้องดังจนนิภาต้องปลอบ“ญาดาเป็นอะไร”“นิภา..นิภานี่คือสร้อยของลูกชายที่หายไปของฉัน! สร้อยเส้นนี้ของเขา! หนูฟ้า หนูไปได้มาจากไหน”ระฟ้าก็ตกใจไม่คิดว่าสร้อยของปืนผาจะเป็นของลูกชายอีกคนของคุณป้า แต่เดิมเธอมีบุตรชายสองคนแต่หายตัวไปเพราะหลงป่า ทุกคนจึงลงความเห็นว่าเสียชีวิตแล้ว เป็นไปได้ไหมว่าพวกปืนผาไปเจอสร้อยนี้จากลูกชายของป้า หรือบังเอิญเจอที่ไหนสักแห่ง“คนรัก..ของหนูให้มาค่ะ”“ปะ..ป้าจะไปเดี๋ยวนี้! เขาอาจจะมีข้
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่37
“ไหม...ถ้าฉันพูดบอกไปเธออย่าว่าฉันนะ”“อะไรเหรอ” พอได้ยินเพื่อนพูดแบบนี้ใยไหมก็คิดว่าอีกฝ่ายมีเรื่องที่เก็บไว้จริง ๆระฟ้าตัดสินใจบอกทุกอย่างที่เกี่ยวกับปืนผาแต่ไม่ได้เอ่ยถึงวีรกรรมบังคับในตอนแรกแค่บอกว่าพวกเขารักกัน เพื่อนสาวฟังไปก็ตกใจไป โดยเฉพาะเรื่องเป็นโจร“ฟ้า..ฉันคิดว่า...อาจเป็นเพราะเธอตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายจึงคิดว่า...”“พอเถอะ..คงคิดว่าเพราะสถานการณ์พาไปละสิ”“เอ่อ..ก็..”“แต่ฉัน...” พูดพลางก็จับสร้อยของเขาที่เธอยังคล้องคอไว้ตลอดเวลาใยไหมสังเกตท่าทางของเพื่อน แววตา อารมณ์พบว่าลึกซึ้งกว่าตอนคบกับภาค เพราะตอนนั้นอีกฝ่ายยังมีความลังเลในใจ“ฉันขอโทษนะที่คิดแบบนั้น...แต่ฉันคิดผิดแล้วล่ะ...”ระฟ้าก็มองเพื่อนที่ยิ้มให้“มันคือความรักจริง ๆ”ได้ยินแบบนี้ใบหน้าของคนฟังก็สดชื่นยิ้มกว้างทันที“แล้วเธอจะไปเยี่ยมภาคไหม”“หืม...ภาคเป็นอะไรเหรอ”ใยไหมก็ขมวดคิ้ว “ไม่ได้ฟังฉันเลยจริง ๆ เหรอ ว่าภาคเข้าโรงพยาบาลไม่รู้ว่าไปถูกใครซ้อมจนน่วมมา”“คงไปกินเหล้าจนเมาแล้วกวนประสาทคนอื่นหรือไม่ก็คบชู้กับเมียชาวบ้านอีก”ใยไหมได้แต่หัวเราะเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าตั้งแต่เพื่อนกลับมาปากคอเราะร้ายกว่าเดิม ด
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่36
ทุกคนนั่งรออยู่ประมาณชั่วโมงกว่าในที่สุดก็ได้ยินเสียงคนมากมายเดินมา ปืนผาก็ลุกยืนมองหาหญิงสาวที่หลบซ่อนแต่ไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่เห็นแม้แต่เงาจนเริ่มใจเสีย“ไม้ ฟ้าไปไหน”“คือ....”พอเห็นท่าทางอึกอักก็จับกระชากคอเสื้อทันที“ฟ้าอยู่ที่ไหน!”“ทหารพาตัวกลับไปแล้วครับ”“อะ..อะไรนะ...”คนที่คุ้มกันระฟ้าและละอองซึ่งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจึงรีบเอ่ยพูด“ตอนที่พวกเราไปเก็บสมุนไพรเพราะอีชบามันบอกว่ากินเห็ดพิษไป อีละอองเลยลากระฟ้าไปด้วยทั้งยังพยายามจะใช้มีดแทง พวกผมจึงรีบห้ามแต่จู่ ๆ ก็มีทหารมาพอดี”ปืนผาที่ได้ยินว่าละอองทำอะไรระฟ้าพลันโกรธจัดจึงเดินไปหาแล้วตบใบหน้าทันที“มึงกล้ามาก คิดฆ่าเมียกู!”ละอองล้มลง ก้มหน้าตัวสั่นร้องไห้เงียบ ๆ“มึงพูดมาอีก!” เขาสั่งให้ลูกน้องพูดต่อ“ดะ..ดูเหมือนว่าทางฝั่งครอบครัวกำลังตามหาระฟ้ามาตลอดจึงมีการค้นหาจนกระทั่งเจอ...จึงพาตัวไปแล้วครับ”คนฟังสีหน้าสับสน เขาตั้งรับเหตุการณ์นี้ไม่ทัน ไม่คิดว่า จู่ ๆ ระฟ้าก็ถูกพาตัวกลับไปทั้งอย่างนี้“โชคดีที่ระฟ้าบอกว่าพวกเราคือชาวบ้านธรรมดาที่ช่วยชีวิตไม่อย่างนั้นย่อมถูกจับกันหมดแล้ว”ปืนผากำมือทั้งสองแน่นทั้งที่เขาบอกว่าหากจบเรื่
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่35
ปัง!“หัวหน้า!”“กูไม่เป็นไร!” ปืนผาฉีกส่วนหนึ่งของเสื้อแล้วพันเลือดที่ไหลออกมาจากช่วงข้างลำตัว เขาถูกยิงแต่เพียงเฉียดเท่านั้นพวกสิงห์ป่ามันมีมากกว่าหลายสิบคนทั้งยังมีอาวุธครบมือจึงได้เปรียบแต่ดีที่ก่อนมาพวกมันติดกับดักมากมายอีกทั้งไม่ใช่พื้นที่ของมันการหลบหลีกจึงด้อยกว่าในขณะที่พวกมันวิ่งตามมาพวกปืนผาก็ใช้ทางลัดอีกด้านตลบหลังจัดการได้เร็วไว“ไอ้ปืนผา! มึงออกมาสู้กับกูตัวต่อตัวสิวะ!! วันนี้สิงห์ป่าจะยึดพื้นที่ตรงนี้ของมึงให้เป็นของพวกกู!”ดินหัวหน้าของมันตะโกนลั่นแล้วยิงรัวไม่ยั้ง“ไอ้เหี้ย! ตัวต่อตัวแต่ใช้ปืนเหรอวะ!”“เออ!”ปืนผาจึงหยิบระเบิดดึงสลักแล้วขว้างไปทางพวกมันทันทีตูม!ระฟ้าที่นั่งอยู่ก็ตกใจแรงสั่นสะเทือนของมันรีบหันไปมองและเป็นจังหวะเดียวกับที่ละอองกำลังจะแทงเธอพอดี“กรี๊ด”เสียงกรีดร้องของระฟ้าทำให้ชายทั้งสองรีบหันมามองอย่างตกใจ“อีละอองมึงจะทำอะไร!”ละอองยังไม่หยุด เธอไม่ใช่ชบาที่ขี้ขลาดกลัวคนอื่นจะรู้แต่คนที่ไม่มีอะไรจะเสียและมักเก็บกดอารมณ์ไว้ในใจคิดทำอะไรแล้วจะต้องทำให้สำเร็จเท่านั้นแต่เพราะมีชายสองคนรั้งไว้จึงทำอะไรไม่ได้“กรี๊ดดด ปล่อยฉันนะ! ปล่อย! ฉันจะแทงมัน!”
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่34
พอได้ยินประโยคตอบรับปืนผาก็ยิ้มกว้าง คนอื่น ๆ ที่เชียร์ก็พากันปรบมือดีใจ ชายหนุ่มถอดสร้อยคอของตนให้ระฟ้าอีกครั้ง“ช่วยดูแลไว้..จบเรื่องเมื่อไรฉันจะหาแหวนดี ๆ ให้ ช่วยรอหน่อยนะ”ระฟ้าน้ำตาคลอ “ฉันขอแค่คุณและทุกคนปลอดภัยก็พอแล้ว...”ไม้ทำเพียงยืนมองอยู่ห่าง ๆ เขาไม่ได้คาดหวังสิ่งใดแต่แรกอยู่แล้ว หากให้เลือกเขาย่อมเลือกที่จะบูชาหัวหน้ากว่าเรื่องอื่นใดดังนั้นจึงไม่คิดเข้าหาระฟ้าอีกหลังจากนั้นสองสัปดาห์ก็เริ่มทำการอพยพ หมู่บ้านตกอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียดเมื่อมีคนที่ไปตรวจตราเจอกลุ่มคนน่าสงสัยแต่งกายคล้ายพวกสิงห์ป่ามาดูลาดเลา ดังนั้นจึงเริ่มทำตามแผนภายในถ้ำมีของกินให้พออยู่รอดถึงหนึ่งเดือนแต่หากถูกพบเจอจากศัตรูไม่นานก็พบชะตาโหดร้ายแล้ว“พี่ฟ้าพวกเรากลัวจัง”“จะมีคนมาฆ่าเราไหม”พอคนเป็นแม่ได้ยินลูกพูดลางไม่ดีก็ตีตูดทันที“เดี๋ยวเถอะ พูดอะไรกัน เรามาซ่อนที่นี่แล้วใครจะตามมาได้”“ใช่แล้วพวกเอ็งอย่าปากเสียนะ”ระฟ้าก็ลูบศีรษะปลอบเด็ก ๆ สายตามองไปยังชบาและแผน ที่ตอนนี้เริ่มฟื้นตัวมากแล้วแต่ยังคงมีอาการหวาดกลัวที่จะถูกทำร้าย ส่วนละอองนั่งอยู่มุมหนึ่ง สองมือกำแน่น สายตามองระฟ้าอย่างไม่เป็นมิตรและ
อ้อมกอดโจรป่า ตอนที่33
ชบาก็สั่นกลัวรีบขอโทษ“ฟะ..ฟ้าฉันผิดไปแล้ว ขอโทษนะ จะไม่ทำอีกแล้ว เราเป็นเพื่อนกันได้”“อะไรนะ..เพื่อนเหรอ” คนฟังก็ยิ้มอย่างขยะแขยง“ก่อนเกิดเรื่องฉันก็เผลอคิดว่าเราน่าจะเป็นเพื่อนกันได้ แต่เธอ! กลับกล้าทำแบบนี้กับฉัน!”เฟี้ยว!“กรี๊ดดด”เฟี้ยว!ไม้เรียวถูกฟาดใส่ใบหน้าของชบาไม่ยั้งอย่างไร้ความปรานี เสียงกรีดร้องที่โดนฟาดใส่หน้าดังจนแทบขาดใจ หากเป็นเมื่อก่อนระฟ้าไม่มีทางทำแบบนี้แต่เพราะทุกอย่างมันบังคับให้ต้องโหดร้าย“แฮ่ก..ก..” ระฟ้าย่อตัวลงแล้วใช้มือจับกระชากเส้นผมดึงทึ้งกระแทกศีรษะอีกฝ่ายกับต้นเสาอย่างแรง“อ๊ากกกก ฮืออออ”เพียะ เพียะสองมือตบไม่ยั้งไม่ต่ำกว่าสิบครั้งจนใบหน้าชบาที่มีบาดแผลจากโดนแผนต่อย โดนหิน และโดนไม้เรียวอยู่แล้วแทบจำสภาพเดิมไม่ได้“นี่คือการแก้แค้นของฉัน ฉันจะปล่อยเธอให้ใช้ชีวิตต่อไปแต่อยู่ในฐานะทาสของฉัน!”“ฮึก..ก..”ชบาไม่มีแรงจะทำอะไรแล้วได้แต่นั่งคอตกสะอื้นเงียบ ๆ เพราะทั้งปากทั้งใบหน้าไม่เอื้ออำนวยให้แหกปากอีกต่อไประฟ้าเดินออกไปพลางใช้มือสะบัดผมอย่างผู้ชนะ ส่วนคนที่คุมที่นี่และเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างอ้าปากค้างพวกเขาไม่คิดเลยว่าหญิงสาวจากในเมือง ภายนอกดูอ่อน
