ตอนที่17 ให้เป็นได้แค่นี้

วันต่อมา

"อืออ"

ร่างเล็กบิดตัวไปมาลืมตาขึ้นพร้อมกวาดสายตามองรอบตัวก็พบว่าอยู่บนเตียงเพียงลำพัง

"อ๊ะ"

พอขยับตัวลุกขึ้นก็รู้สึกเจ็บระบมตรงส่วนนั้น ใบหน้าหวานร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นวิ่งวุ่นเข้ามาในหัว แม้แรกเริ่มจะจดจำอะไรไม่ค่อยได้เพราะเมา แต่ความทรงจำช่วงหลังที่เธอเริ่มหายเมาเธอกลับจดจำได้แม่นยำว่าเกิดอะไรขึ้น

"อาสิงห์คงเปลี่ยนให้สินะ"

ก้มมองดูตัวเองก็พบว่าร่างกายสวมใส่เสื้อผ้าแล้ว

"ไม่คิดเลยว่าเรากับอาสิงห์จะ..."

เธอไม่อยากจะเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง ถ้าบอกว่าเป็นความฝันยังน่าเชื่อกว่าอีก...แต่มันก็เกิดขึ้นไปแล้ว

แกร๊ก!

ระหว่างนั้นประตูห้องนอนก็ถูกเปิดออก

"ตื่นแล้วเหรอครับ"

ร่างกำยำเอ่ยถามพร้อมเดินเข้าไปหาร่างเล็กที่นั่งมึนอยู่บนเตียง

"ต...ตื่นแล้วค่ะ"

ของขวัญกลืนน้ำลายอึกใหญ่รีบมองไปทางอื่นทันที แม้จะเห็นหน้าอาสิงห์เพียงครู่เดียวของขวัญก็รับรู้ว่าสีหน้าของอาสิงห์ไม่ค่อยสู้ดี อีกทั้งยังได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆติดตัวของอาสิงห์ แสดงว่าอาสิงห์ต้องมีเรื่องให้คิด อาสิงห์ถึงได้สูบบุหรี่แต่เช้า

ฟุ่บ

"กินยาก่อนครับ"

ส่งยาบางอย่างให้หลานสาว ซึ่งเธอก็รับไปกินอย่างไม่สงสัย เพราะต่างรู