“มะ-ไม่! เจ็บ!” ร่างบางดิ้นพล่าน พยายามกระถดร่างของตัวเองออกจากร่างใหญ่ ‘ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ ไม่เอาแล้ว เธอไม่อยากทำภารกิจนี้แล้ว’“โอ๊ะ! อย่าดิ้น! ทำให้มันเสร็จไป! เธอเป็นคนเลือกเอง!”เสียงหอบหายใจกระเส่า มาพร้อมกับคำพูดที่เตือนสติคนใต้ร่าง ความกระสันสวาทได้ครอบงำร่างของเขาไปหมดแล้ว แทนคุณไม่อาจถอยก
กานดาที่ ตื่นเช้ากว่าปกติ เหตุผลคือนอนไม่หลับหลายวัน นับตั้งแต่เกิดเรื่องเธอกับแฟนหนุ่ม...ไม่ใช่สิ...ไอ้ก้องมันหอบเงินหนีเธอไปแล้วจริงๆ...“ทิชาก็ไปทำงานใช้หนี้ให้แกไงกานดา!”วรรณาที่เฝ้ารอการกลับของผู้เป็นหลานเอ่ยสวนขึ้นมาทันที เธอเองก็นอนไม่หลับเช่นกัน รู้ว่าหลานไปทำภารกิจใช้หนี้คุณท่านมา สงสารแต
บริษัทภัทรจุฑาธานันท์ฟู๊ด จำกัด... “ไง...ไปอยู่อังกฤษกับนายแทนมาได้อะไรมาบ้าง...จิณณ์” “ได้ใบปริญญามาหนึ่งใบครับคุณเทวา” “นายคงเรียนหนักสินะ” “ก็หนักอยู่เหมือนกันครับคุณเทวา ก็น้องชายคุณเทวาน่ะสิครับทำให้ผมต้องเรียนคูณสองเข้าไปอีก” “อืม...นั่นสิ...สา
“สามเดือน แล้วคุณท่านไม่สงสัยแกเหรอทิชา ฟังแกพูดมันดูง่ายไปหมดเลยนะ แต่ฉันว่า จริงๆ แล้วคุณท่านเองก็หลอกยากเหมือนกันนะ ดูครั้งนี้สิ” “ครบสามเดือน ฉันก็จะโยนความผิดให้นายนั่นเอง” “โยนยังไงของแก” “ก็บอกว่า นายนั่นไม่มีน้ำยาไงเล่า อย่าลืมสิ ว่าคุณท่านให้ฉันไปตรวจร่างกายเรี
“แม่ให้มาดูน้องเหรอฮะ ดูทำไม น้องไม่ได้ทำอะไรผิดนะฮะ” “อืม...เอาตรงๆ เลยล่ะกันนะ ความจริงแม่ให้พี่มาคุยกับเรา เรื่องที่เราตัดผมสั้น และทำตัวเป็นผู้ชายแบบนี้” “อ่อ...เรื่องนี้นี่เอง...คุณแม่หรือคุณย่ากันแน่ ที่บอกให้พี่มาพูดเรื่องพวกนี้กับน้อง”ความเป็นจริงเรื่องที่เธอแต่งตัวเป็นผ
เดียร์น่าอุตส่าห์ทิ้งเรียนเพื่อกลับมาหาเขา แต่เขากลับไม่เห็นความสำคัญของเธอเลย “เรื่องพวกนี้ผมก็อธิบายไปแล้วนี่ คุณยังจะต้องการอะไรอีก...คุณกลับมาแบบนี้พ่อแม่คุณรู้เรื่องหรือยังเดียร์น่า” “ไม่รู้ค่ะ...เดียร์น่าคิดถึงคุณ ไม่อยากเรียนต่อแล้ว ก็เลยกลับมาค่ะ” “คุณจะทำแบบนี้
สองเดือนต่อมา... คฤหาสน์ภัทรจุฑาธานันท์... “ไม่ท้องงั้นเหรอ?” “ไหนหล่อนบอกฉันว่าแม่เด็กนี่จะท้องยังไงล่ะ” “เอ่อ...นวลคิดว่าอาจจะมีอะไรผิดพลาดแน่นอนค่ะคุณท่าน” “ไหนหล่อนลองบอกฉันมาซิ...ทิชา ทำไมหล่อนถึงไม่ท้อง คืนนั้นหล่อนกับตาแทนได้มีอะไรกันหรือเปล่า
“ผ่านมาสองเดือนแล้ว พี่จิณณ์พึ่งจะมาถามเนี่ยนะ” “ที่พี่พึ่งถามก็เพราะว่า เรื่องที่เราไปทำมันยังไม่สำเร็จไง ถามยาย ยายก็บอกไม่มีอะไร และอีกอย่าง พี่ยังเห็นคุณแทนยัง...”แทนคุณยังควงสาวๆ เหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น สองวันมานี้ เขายังเห็นคุณแทนควงคุณเดียร์น่าอยู่เลย “พี่จิณณ์จะตกใจอะ
แท่งเหล็กใหญ่ซอยถี่ยิบ แอ่นกระแทกอย่างเอาแต่ใจ สายตาคมกริบประสานไปที่ดวงตากลมโตที่อยู่เบื้องหน้า เห็นปฏิกิริยาต่างๆ บนใบหน้าอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้ เธอก็คงไม่มีวันที่จะตอบรับคำขอแต่งงานจากเขาสินะ “ฉันอยากกลับบ้านแล้ว อ๊ะ! คุณปล่อยฉันได้มั้ย นี่มันกี่วันแล้วเนี่ย ฉันเป็นห่วง
ณ โรงแรมสุดหรู ประเทศสิงคโปร์... “ปล่อยผมนะ! นี่คุณทำบ้าอะไรของคุณ...ทอฝัน”จิณณ์กำลังปัดมือเล็กๆ ของคนที่คร่อมอยู่บนร่างของเขาออก ยัยตัวแสบหลอกเขามาประชุมที่สิงคโปร์ สุดท้ายไม่มีเรื่องการประชุม ไม่มีติดต่อใดๆ เกี่ยวกับงานเลย พอรู้ว่าโดนเธอหลอก เขาก็โมโหเป็นอย่างมาก แสบจริงนะ! “ก
“เจ้าค่ะคุณท่าน อิฉันดีใจกับคุณท่านจริงๆ เจ้าค่ะ ยังไงคุณท่านก็ต้องรักษาสุขภาพดีๆ นะเจ้าคะ จะได้แข็งแรงและอยู่กับลูกกับหลานไปนานๆ เจ้าค่ะ” “อืม...แน่นอน ฉันจะรีบรักษาตัวเองให้หาย ขอบใจเธอมากเลยนะวรรณา และภารวีด้วย ขอบใจจริงๆ ที่อยู่ดูแลฉัน” “เจ้าค่ะคุณท่าน” “ค่ะคุณแม่”
รถสปอร์ตคันหรู... “นี่คุณจะพาฉันไปไหนคะ มันไม่ใช่ทางกลับบ้านนะ” “ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณส่วนตัว” “เราคุยกันแล้วนี่คะ คุณยังไม่เข้าใจตรงไหนอีกคะ” “ไม่เข้าใจตรงที่ ทำไมคุณไม่ยอมตกลงแต่งงานกับผมสักที” “นี่มันผ่านมาไม่กี่วันเองนะคะ ไหนคุณบอกว่า จะให้เวลาฉั
“อึ้มมม์...” แก่นกายใหญ่กดย้ำเข้าออกไปมา เพื่อให้หนทางนั้นคุ้นชิน ร่างกำยำสั่นสะท้านเพราะต้องต้านความรู้สึกปวดหนึบของตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้ความบู่มบ่ามเอาแต่ใจของตัวเองจนทำให้ร่างกายของหญิงสาวเจ็บช้ำไปกว่านี้ และ...10 นาทีต่อมา... “จะ-เจ็บ อุ้ย! นี่พี่เร็วไปมั้ย หนูเจ็บนะ”ธาราเ
“อุ๊บ!” เสียงของเขาขาดหายไป ริมฝีปากบางอ่อนนุ่มปิดปากของเขาเอาไว้ ลิ้นเล็กลากไล้ไปมา กระตุ้นความรู้สึกของเขาเป็นอย่างมาก มันวาบหวิวจนทำให้ลิ้นใหญ่อดใจไม่ไหวต้องสอดแทรกตอบกลับปากนุ่มนั้นทันที “อื้อ...” จูบ นี่คือจูบใช่มั้ย มันคือจูบแรกของธารา ทำไมรู้สึกดีและวาบหวิวขนาดนี้นะ มันดูนุ่มเบาสบาย
“ครับ” แทนคุณมองสองแม่ลูกที่พูดถึงเดินออกจากห้องมา เด็กตัวน้อยๆ จูงมือผู้เป็นแม่ คงอ้อนได้สำเร็จสินะ...******************** เวลา 21.00 น. ณ โรงแรมหรูใจกลางเมืองกรุง... บรรยากาศภายในห้องสวีทรูม (Suite) ที่มีแสงไฟสลัวบนหัวเตียงหนึ่งดวงมันกำลังส่องสว่างเพียงเล็กน้อยเพื่อให้เห็นทุกอ
บริษัทภัทรจุฑาธานันท์ฟู๊ด จำกัด... “ที่คุณเรียกผมมามีเรื่องแค่นี้ใช่มั้ยคุณทอฝัน” “ใช่...นายจะตอบฉันมาได้ยัง ว่าเพราะอะไรนายถึงถอนตัวไม่ไปประชุมกับฉันที่สิงคโปร์”ทอฝันแค่อยากรู้ เขาหลบหน้าเธอมาตลอด ทั้งที่ทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน วันนี้ทอฝันจะไม่ขอทนอีกต่อไปแล้ว เธอจะถามเขาให้รู้
“ห๊ะ นี่แกเห็นด้วยกับฉันงั้นเหรอทิชา” “ฉันก็แค่พูดให้แกพิจารณาดูก็เท่านั้นเอง ตัวแกเองเถอะ ชอบคุณเทวาจริงๆ ป่ะล่ะ ถ้าชอบเขา แกก็น่าจะลองดูนะ แต่แกต้องรับผลที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นให้ได้นะธารา...อืม...แกดูฉันเป็นตัวอย่างสิ” “แต่ตอนนี้คุณแทนคุณก็มาขอแกแต่งงานแล้วนี่ทิชา ฉันว่าท้ายที่